- Tytuł:
-
Polifonia łuków jako technika organizowania czasoprzestrzeni w Sesto na fortepian solo Hanny Kulenty
Polyphony of arches as a time-space organization technique in Sesto for piano solo by Hanna Kulenty - Autorzy:
- Nowak, Anna
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/521928.pdf
- Data publikacji:
- 2018
- Wydawca:
- Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
- Tematy:
-
Kulenty
Sesto
polifonia łuków
muzyczna czasoprzestrzeń
polyphony of arches
time-space of a musical piece - Opis:
-
Filozofia muzyki Hanny Kulenty, koncentrująca się na zagadnieniach odczuwania czasu
w muzyce, w twórczości kompozytorskiej znalazła wyraz w technikach kompozytorskich pozwalających
jej kształtować czasoprzestrzeń dzieła muzycznego. Inspirowana muzyką Andriessena idea
organizowania „wielkich czasów” w muzyce opiera się na wielości w jedności. Tworzy ona typ polifonii
formy konstytuującej się poprzez nakładanie różnorakich łuków energetycznych. Polifonia
formy ujawnia się również w sposobie konstruowania i funkcjonowania pojedynczego łuku, który
po wyodrębnianiu z konstrukcji zachowuje muzyczną autonomię. Techniką, od której rozpoczynają
się poszukiwania twórcze kompozytorki, jest „polifonia łuków”. Istota tej techniki oraz sposób
funkcjonowania w muzyce omawiane są w artykule na przykładzie Sesto na fortepian solo skomponowanym
w roku 1985. Muzyczny sens przebiegu dramaturgicznego Sesto wyjaśniany jest również
za pomocą kategorii modalnych Algirdasa Greimasa (struktury aktoralne, aktanty, temporalizacja,
spacjalizacja) oraz Eero Tarastiego („wola”, „przymus”, „bycie”, „czynienie”).
The philosophy of Hanna Kulenty’s music, focusing on the issues of time perception in music, found its expression in her art of composition by means of the techniques allowing her to shape the time-space of a musical piece. Inspired by Andriessen’s music, the idea of organizing “grand times” in music is based on multiplicity in unity. It creates a type of polyphony of the form constituting itself through overlapping of various energetic arches. Furthermore, the polyphony of the form reveals itself in the way of constructing and functioning of a single arch which, having been separated from the structure, retains its musical autonomy. The technique with which the composer starts her artistic searches is the “Polyphony of Arches”. Its essence, as well as the way it functions in music are discussed in the paper on the example of Sesto for piano solo, written in 1985. The musical meaning of the dramatically structured Sesto is also explained using Algirdas Greimas’s modal categories (actoral structure, actants, temporalization, spatialization), as well as the ones by Eero Tarasti (“the will”, “compulsion”, “being”, “acting”). - Źródło:
-
Aspekty Muzyki; 2018, 8; 361-376
2082-6044 - Pojawia się w:
- Aspekty Muzyki
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł