Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "narracja" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 26
Tytuł:
Sharenting – współczesną formą rodzicielskiej narracji
Autorzy:
Błasiak, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1197671.pdf
Data publikacji:
2018-09-06
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
sharenting
narracja
rodzicielstwo
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest teoretyczny namysł nad zjawiskiem sharentingu, czyli upowszechniania przez współczesnych rodziców informacji, zdjęć i filmów dotyczących swoich dzieci w mediach społecznościowych. Ten rodzaj aktywności rodzicielskiej, stanowiący swoistą formę narracji, skłania do podejmowania refleksji nad jego istotą, przyczynami i konsekwencjami. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Problem badawczy sformułowano następująco: na czym polega zjawisko sharentingu oraz jakie są jego konsekwencje w kontekście wychowania rodzinnego? Wykorzystana będzie metoda analizy i syntezy literatury. PROCES WYWODU: Zostaną przedstawione zagadnienia związane ze zmianą sposobu pełnienia roli rodzicielskiej w kontekście rozwoju nowych mediów oraz obserwowanej potrzeby współczesnego człowieka, by opowiadać sobie samemu i innym o własnym życiu. Dzisiaj wiele osób upowszechnia swoje doświadczenia związane z rodzicielstwem w mediach społecznościowych. Ten typ rodzicielskiej narracji kształtuje tzw. „cyfrowy profil” dziecka. „Rzeczy” umieszczone w Internecie zwykle pozostają tam na zawsze, zaczynają żyć własnym życiem, na które rodzic nie ma wpływu, i mogą być wykorzystane przeciwko dziecku czy jego najbliższym. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Sharenting jest zjawiskiem powszechnym. Współcześni rodzice tworzą swoistą opowieść w wirtualnej rzeczywistości, dotyczącą życia najmłodszego pokolenia, często bez świadomości skutków, jakie mogą się z tym wiązać. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Z dokonanych analiz wynika, że konieczna jest edukacja (medialna) rodziców w zakresie zjawiska sharentingu i konsekwencji, jakie z niego wynikają dla funkcjonowania dziecka teraz i w przyszłości, oraz dalsze badania naukowe w tym obszarze.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2018, 17, 42; 125-134
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzeum jako przestrzeń narracji o Korei
A Museum’s Narrative Space about Korea
Autorzy:
Golon, Klaudia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057698.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
narracja muzealna
Korea
narracja ciągła
wystawa
przestrzeń muzealna
museum narrative
continuous narrative
exhibition
museum space
Opis:
Artykuł stanowi analizę wystawy Splendor i finezja. Duch i materia w sztuce Korei, która prezentowana była w Muzeum Narodowym w Warszawie na przełomie 2019 i 2020 r. Autorka proponuje jako metodę analizy studia nad narracją – przeniesione – zgodnie z propozycją Małgorzaty Czermińskiej – z literaturoznawstwa na grunt wystawy muzealnej. Wychodząc od założeń klasycznego muzealnictwa, poprzez wypowiedzi osób odpowiadających za stworzenie wystawy, aż do analizy jej tytułu, autorka próbuje zbliżyć się do najważniejszego – filologicznej interpretacji narracji muzealnej wystawy. W artykule ujawnia się zarazem wiedza proponowana zwiedzającym, jak i sposób ujęcia, w tym – tabuizacja pewnych tematów.
The article analyzes the exhibition titled Splendor i finezja. Duch i materia w sztuce Korei, which was presented at the National Museum in Warsaw at the turn of 2019 and 2020. The author proposes a narrative study as a method of analysis, transferred, as proposed by Małgorzata Czermińska, from literary studies to a museum exhibition. Starting from the classical assumptions of museology, through statements of the people responsible for creating the exhibition, to the analysis of its title, the author tries to get closer to the most important, philological interpretation of the museum exhibition narrative. The article reveals the knowledge proposed to the visitors and the way of presenting it, including tabooing certain topics.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2021, 35, 4; 167-184
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lokowanie idei rodziny w komunikacji perswazyjnej w Sieci
Positioning the Concept of Family in Persuasive Communication on the Internet, as Exemplified by Cross-media Campaigns of International Corporations
Autorzy:
Cymanow-Sosin, Klaudia Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1196763.pdf
Data publikacji:
2020-07-16
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
content
narracja
perswazja
reklama
system wartości
Opis:
CEL NAUKOWY: W artykule dokonano oceny sposobu i motywacji lokowania idei związanych z rodziną i jej modelami, wykorzystywanych w komunikacji perswazyjnej międzynarodowych koncernów, a dotyczących kreacji ukazujących się na reklamowych kanałach YouTube. PROBLEM I METODY BADAWCZE: W części poprzedzającej formułowanie wniosków dokonano analiz przekazów reklamowych i kampanii społecznych w kontekście wyłonienia, opisania, skategoryzowania oraz ewaluacji podstawowych celów odwołania do kategorii rodziny (Albin, 2000; Kotler, Hessekiel i Lee, 2012; Lusińska, 2019). Do badania wykorzystana została metoda z obszaru content analisys (Krippendorff, 2004, s. 87-89), jaką jest analiza treści. Badania prowadzone były na podstawie analizy danych zastanych (desk research). Baza zastanych źródeł (Makowska, 2013, s. 80-103) była uzupełniana o materiały pozyskane w kolejnych etapach prowadzenia badań. PROCES WYWODU: Odwołanie do kategorii rodziny w epoce postkonsumpcyjnej jest zjawiskiem ważnym, gdyż wraz z przemianami kulturowymi i społecznymi (na bazie kształtujących się ideologii) nastąpiła konieczność definiowania na nowo modeli rodziny we współczesnych reklamach. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Z przeprowadzonych analiz wynika, że twórcy reklam posługują się motywami rodzinnymi nie tylko po to, aby odzwierciedlić w swoich pomysłach kreatywnych stan danego społeczeństwa, ale także w celu podjęcia gry z konwencjami, a nawet próby kontestowania wartości wyznawanych w danej społeczności. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Wymienione sposoby ukazywania rodziny wpływają w pierwszej fazie odbioru na „uwznioślenie przekazu” i przeniesienie go ze sfery przedstawieniowej w obręb rozważań psychologicznych i aksjologicznych, zaś ostatecznie mogą mieć realny cel ideologiczny – związany z podjęciem decyzji zakupowej, ale także ze zmianami w obrębie hierarchii wartości i wyznawanych poglądów.  
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2020, 19, 49; 89-100
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dreyfurzyści i ich społeczna narracja dla Francji
Autorzy:
Budzanowska, Anna Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1197672.pdf
Data publikacji:
2018-09-06
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
narracja ideologiczna
konflikt polityczny
afera Dreyfusa
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest charakterystyka źródeł powstania narracji dreyfurzystów, jednego z dwóch obozów opiniotwórczych we Francji, które ukształtowały się w następstwie afery Dreyfusa, doprowadzając do podziału społeczeństwa, zasadniczego dla zrozumienia późniejszej historii państwa francuskiego. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Pytania sformułowano następująco: Jak przebiegała dynamika polaryzacji postaw społecznych? Jaką rolę odegrali główni dreyfurzyści? Jakie wartości publiczne ukonstytuowały tożsamość polityczną, która w następstwie afery przyniosła nowe standardy praworządności i rozwiązania ustrojowe? W przygotowaniu artykułu wykorzystano narzędzia stosowane w metodologii badań politologicznych i analiz prasoznawczych. Rekonstrukcję przebiegu sporu politycznego dokonano na podstawie literatury, tekstów źródłowych i biografii wybranych dreyfurzystów. PROCES WYWODU: Podjęty problem usystematyzowano następująco: na tle wydarzeń historycznych zbadano przebieg i narrację kampanii medialnej, która stała się instrumentem walki politycznej, zmieniając bieg sprawy Dreyfusa oraz przynosząc skrajną polaryzację społeczeństwa. W tym kontekście zaprezentowano wkład Emila Zoli, przedstawiono dziedzictwo ideowe, polityczne, ustrojowe i cywilizacyjne dreyfurzystów. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Na podstawie historycznej i doktrynalnej rekonstrukcji faktów stwierdzono, że narracja obozu dreyfurzystów doprowadziła do zwrotów w sprawie Dreyfusa we Francji, gdyż ugrupowania prawicowe zostały wypchnięte na margines sceny politycznej, a środowisko wyrosłe z obozu dreyfurzystów wprowadziło nowe standardy ustrojowe III Republiki.WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Sprawa Alfreda Dreyfusa i jej współczesna recepcja stanowi doskonały model do scharakteryzowania mechanizmów służących wykreowaniu sporów politycznych na podstawie narracji ideologicznej powstałej jako odpowiedź na wydarzenia stanowiące konstytutywny mit założycielski.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2018, 17, 42; 11-24
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Narracja w biografiach fikcyjnych – gra wyobraźni i lęku
Autorzy:
Całek, Anita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1197667.pdf
Data publikacji:
2018-09-06
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
narracja
biografia fikcyjna
fikcja biograficzna
tożsamość
metafikcja
Opis:
CEL NAUKOWY: Omówienie specyfiki narracji biograficznych na przykładzie biografii fikcyjnych.PROBLEM I METODY BADAWCZE: Analiza narracji biograficznej przeniesionej na zasadzie mimetyzmu formalnego w obszar fikcji oraz weryfikacja hipotezy A. Bielik‑Robson (2004), iż narracja służy ukrywaniu traumy wynikającej ze zderzenia Ja z wymiarem temporalności. PROCES WYWODU: Wyjściowy model narracji biograficznej w fikcji został rozwinięty: wskazano kilka zróżnicowanych typów biografii fikcyjnej z obszaru różnomedialnych tekstów kultury, wyznaczając cztery grupy narracji: 1) o fikcyjnych twórcach; 2) o fikcyjnych biografach; 3) o „mówcach umarłych”; 4) o fikcjonalizacji biegu życia. Fabuły te, jawnie nawiązujące do problematyki biograficznej, są – na głębszym poziomie – opowieściami o traumie śmiertelności i lęku przed utratą kontroli nad własną biografią.WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Efektem przeprowadzonej analizy jest opracowanie typologii i charakterystyki biografii fikcyjnych w kontekście problematyki narracji.WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Popularność biografii fikcyjnych skłania do dalszych analiz mechanizmów narracyjnych: ich badanie nie tylko pogłębia dotychczasowe rozumienie tożsamościowego znaczenia narracji, ale i kształtuje nowe narzędzia do analizowania problematyki biograficznej w historiografii i kulturze.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2018, 17, 42; 57-70
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Narracja. Nowa perspektywa w nauce?
Autorzy:
Borkowski, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1197659.pdf
Data publikacji:
2018-09-06
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
narracja
metodologia nauk społecznych
precyzja
wypowiedź celowa
kategoryzacja
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem tego artykułu jest uzyskanie naukowo uzasadnionej odpowiedzi na pytania i wątpliwości dość często wyrażane, a podważające potrzebę używania pojęcia narracja w naukach humanistycznych.PROBLEM I METODY BADAWCZE: Problemem badawczym jest odpowiedź na pytanie, czy użycie pojęcia narracja wnosi nowe możliwości teoretyczne lub metodologiczne w naukach humanistycznych. Do próby uzyskania odpowiedzi na to pytanie posłużono się analizą logiczną oraz analizą krytyczną opartą na metodologii nauk społecznych.PROCES WYWODU: Wywód składa się z trzech części. W pierwszej dokonano krótkiego przeglądu sposobu definiowania pojęcia narracja w literaturoznawstwie, językoznawstwie, psychologii, psychiatrii, socjologii, historii, dziennikarstwie i marketingu. W drugiej części, po wykazaniu, że wspólna definicja dla wymienionych nauk jest zbyt ogólnikowa, nieprecyzyjna, a więc nieprzydatna w nauce, wskazano różne możliwości uprecyzyjnienia poprzez kategoryzacje. W trzeciej części udowodniono, że dotychczasowe próby wprowadzenia tego pojęcia do języka naukowego nie zapobiegają problemom metodologicznym, z jakimi borykają się nauki humanistyczne.WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Na podstawie powyższych analiz można stwierdzić, że pojęcie narracja mogłoby być używane w naukach społecznych i byłoby wręcz przydatne pod warunkiem wypracowania precyzyjnej definicji, np: że jest to celowa wypowiedź, która ma na celu przekonanie odbiorcy/słuchacza do określonego przez narratora sposobu myślenia, zachowania, sposobu życia, czyli w tym przypadku narracja byłaby środkiem do uzyskania zamierzonego celu o charakterze społecznym (np.: przekonanie danej osoby do określonych zachowań, ideologii, światopoglądów itp.). Nie jest ona fake newsem ani postprawdą. Nie jest też tylko opowiadaniem.WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE:• W różnych dyscyplinach nauki występują różne rozumienia pojęcia narracja. Próby skonstruowania wspólnej definicji kończą się tak ogólnikowym ujęciem, że nie nadaje się ono do badań naukowych, które przecież wymagają precyzji.• Pewnym rozwiązaniem według Autora byłoby używanie pojęcia narracji „przymiotnikowej”, np.: narracja ekonomiczna, teologiczna, polityczna, historyczna itd. Jest to kategoryzacja ze względu na treść. • Sposoby ujęcia pojęcia narracja w psychologii i psychiatrii sugerują inną kategoryzację:(a) narracja wyartykułowana werbalnie lub (b) istniejąca mentalnie. Kategoryzacja omawianego pojęcia może zatem sprzyjać precyzji.• W innym wymiarze, gdy bierzemy pod uwagę rolę narracji, można stwierdzić, że w niektórych dyscyplinach nauki stanowi ona ostateczny przedmiot badań (literaturoznawstwo, językoznawstwo i im podobne), podczas gdy w innych dyscyplinach jest ogniwem pośredniczącym między badaczem a badanym obiektem.• Ponieważ niemal we wszystkich dziedzinach nauk humanistycznych narracja oznacza tyle co opowiadanie, pewnym rozwiązaniem może być przyjęcie wąskiego i precyzyjnego rozumienia narracji. Autor proponuje następującą definicję: Przez narrację rozumie się takie werbalne przedstawienie rzeczywistości, które ma na celu przekonanie odbiorcy do celów i racji nadawcy tegoż. Narracja nie jest fake newsem ani postprawdą, ponieważ nie opiera się na fałszu czy kłamstwie.• Zdaniem Autora powyższa definicja nie zostanie powszechnie przyjęta z tego powodu, iż historia nauk społecznych jasno dowodzi, że wielu badaczy woli tworzenie coraz to nowego słownictwa niż żmudne, czasochłonne badania i analizy. Ponadto w naukach społecznych (ale nie tylko) występują, na ogół starzejące się prędzej czy później, mody na używanie pewnych pojęć.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2018, 17, 42; 147-158
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Struktury narracyjne w edukacji z perspektywy etycznej
Narrative Structures in Education from Ethical Perspective
Autorzy:
Jemioł, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2131186.pdf
Data publikacji:
2022-09-26
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
narracja
narracje
edukacja
etyka
narration
narratives
education
ethics
Opis:
Celem niniejszego opracowania jest przyjrzenie się temu, w jaki sposób rozmaite dotyczące edukacji problemy natury etycznej powiązane są ze strukturami narracyjnymi, które występują w procesach edukacyjnych. Wywód, oparty o uwagi m.in. Michaela Oakeshotta, Erika H. Eriksona, Richarda Pringa i Arthura C. Danto dotyczy zwłaszcza trzech rodzajów takich narracji: instrumentalnych, obiektywnych i podmiotowych. Narracje instrumentalne, czyli te wykorzystywane przez nauczycieli w procesach dydaktycznych (np. bajki, anegdoty) przywołane są tu w kontekście problemu reprezentacji marginalizowanych grup w systemie szkolnictwa. Narracje obiektywne, dotyczące świata i funkcjonujących w nim systemów społecznych, omawia się tutaj w odniesieniu do zasady moralnej Eriksona, która głosi, że należy czynić drugiemu to, co przyczyni się do jego rozwoju w tej samej mierze w jakiej przyczyni się do naszego. Narracje podmiotowe, a więc te, które opowiadają sobie sami uczniowie i nauczyciele i które dotyczą ich życia, ukazane są w świetle potrzeby moralnego wychowania młodzieży. W każdym z tym przypadków odsłania się obraz perspektywy struktur narracyjnych jako dobrego formalnego odniesienia dla debat nad moralnymi problemami edukacji.
The aim of this paper is to reflect on how the many ethical problems concerning education relate to narrative structures that can be found in the process of education. This considerations, rooted in the works of Michael Oakeshott, Erik H. Erikson, Richard Pring and Arthur C. Danto, among others, refer in the first place to three kinds of narratives: instrumental ones, objective ones and subjective ones. Instrumental narratives, which are the ones that are used by the teachers in didactic processes (e.g. fables, anecdotes), are here discussed in the context of the problem of representation of marginalized groups in the schooling system. Objective narratives, the ones that are about the outside world and its social institutions, are here related to the moral rule of Erikson, which is that one should do to another what will advance the other’s growth even as it advances one’s own. Subjective narrations, the ones that the teachers as well as learners tell to themselves, are here shown in combination with the need for moral education of the youth. In all of these examples we see the perspective of narrative structures as good formal point of reference for the discussion of the moral problems of education.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2022, 25, 3; 105-126
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Refleksja nad istotą narracji w kontekście badań z zakresu psychologii rozwoju człowieka
Autorzy:
Kielar-Turska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1197658.pdf
Data publikacji:
2018-09-06
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
narracja
schemat narracyjny
reprezentacja poznawcza
kompetencja narracyjna
wywiad narracyjny
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest przedstawienie badań psychologicznych nad narracją z punktu widzenia rozwoju poznawczej reprezentacji narracji oraz kompetencji narracyjnej w biegu życia.PROBLEM I METODY BADAWCZE: W artykule przedstawiono wyniki analiz literatury przedmiotowej oraz pokazano empiryczne poszukiwania dotyczące wiedzy o narracji, zmian rozwojowych w tym zakresie oraz kształtowania się kompetencji narracyjnej.PROCES WYWODU: Wywód składa się z czterech części. W pierwszej przedstawiono wyniki analizy badań nad narracją ujmowaną jako efekt ekspresji werbalnej, dotyczące wiedzy o cechach formalnych wypowiedzi narracyjnej oraz o przekazywanych treściach. Część druga zawiera rozważania nad tworzeniem się schematów zdarzeń stanowiących istotę narracji, ze zwróceniem uwagi na wczesne powstawanie schematu narracyjnego i jego automatyczne aktualizowanie się. Część trzecia pokazuje rozwój kompetencji narracyjnej oraz jej związek z wiedzą o narracji. Ostatnia część pokazuje zastosowanie narracji w psychologicznych badaniach nad biegiem życia w formie wywiadu narracyjnego.WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Przedstawione rozważania zawierają propozycję całościowego ujęcia rozważanego problemu, czyli istoty narracji z punktu widzenia badań nad rozwojem psychicznym człowieka.WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Jednym z ważnych sposobów psychologicznego pozyskiwania wiedzy o człowieku, jego tożsamości, a także sposobów modyfikowania tej wiedzy jest narracja. Wiedza o zastosowaniu narracji w pracy psychologa powinna znaleźć miejsce w programach kształcenia.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2018, 17, 42; 71-84
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Różnorodność i wspólnota narracji w teatrze młodzieży – studium przypadku
Autorzy:
Turlejska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1197649.pdf
Data publikacji:
2018-09-06
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
teatr
teatr młodzieży
drama
edukacja teatralna
narracja
studium przypadku
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest opis i analiza teatru młodzieży jako atrakcyjnej formy dialogu edukacyjnego oraz różnorodności i wspólnoty narracji osób w nim uczestniczących.PROBLEM I METODY BADAWCZE: Tezą główną rozważań jest stwierdzenie, iż teatr szkolny posiada szczególną wartość w usprawnianiu i pogłębianiu procesu komunikacji międzyosobowej, jak również relacji międzypokoleniowej. Całość postępowania badawczego wywodzi się z nurtu fenomenologii i hermeneutyki. Zastosowana metoda badawcza to studium przypadku oraz metoda biograficzna z wykorzystaniem technik wywiadu i analizy dokumentów.PROCES WYWODU: Artykuł jest opisem i zarazem analizą jakościową różnorodności relacji i narracji osób uczestniczących w teatrze młodzieży. Teatrze, który powstaje, rodzi się we wspólnej kreacji wokół spraw i problemów ważnych dla młodzieży szkolnej i jej środowiska. Wprowadzone w działaniach teatralnych bodźce pozawerbalne wzbogacają możliwość porozumienia się. Można więc mówić o oddziaływaniu wychowawczym teatru, który jest miejscem spotkania z wartościami i w swoisty sposób poszukuje prawdy o świecie, innych ludziach.WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Teatr jest jednym z obszarów rzeczywistości społecznej, gdzie człowiek spotyka się z wartościami poprzez ich doświadczanie, tworzenie i przeżywanie. Fenomen teatru młodzieży polega m.in. na tym, iż jest to wspólna kreacja młodzieży i pedagogów, gdzie zanika bariera anonimowości i przymusu, uczniowie w zajęciach teatralnych uczestniczą z wyboru, a istotą takiej formy teatru jest niekonwencjonalność.WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Warsztat teatralny to niezbyt często występująca forma pracy dydaktyczno‑wychowawczej w warunkach szkolnych. Teatr młodzieży jako przykład takiej niekonwencjonalnej formy dialogu edukacyjnego może tworzyć warunki do faktycznego spotkania osób i przyczynić się do odbudowy utraconych więzi osobowych w edukacji, a także w przestrzeni społecznej. Niewątpliwie, zajęcia teatralne wspomagają, czy wręcz przyspieszają proces społecznej adaptacji, wrastania w grupę, przełamywania barier w komunikowaniu edukacyjnym i społecznym.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2018, 17, 42; 135-146
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Doświadczenie edukacji domowej i edukacji tradycyjnej – w narracji maturzysty
The Experience of Homeschooling and Traditional Education: A High School Graduate Narrative
Autorzy:
Królikiewicz, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/449053.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
edukacja domowa
szkoła
biografia
narracja
homeschooling
school
biography
narrative
Opis:
Od 25 lat alternatywą dla tradycyjnej szkoły jest nauczanie domowe, które obecnie zdobywa coraz liczniejszą grupę zwolenników. Większość z tych, którzy pierwszy raz spotykają się z ideą nauczania domowego, próbuje zrozumieć na czym to polega i jak takie nauczanie wygląda w praktyce. Pojawiają się pytania dotyczące tego, czy taka forma nauki w ogóle jest legalna, jak wygląda socjalizacja dziecka, jak motywować je do pracy, jak weryfikować efekty i co z zawodowym życiem rodziców? Chyba najbardziej interesującym aspektem jest poznanie/zbadanie/przyjrzenie się jak doświadczenie edukacji domowej przeżywają/postrzegają/opisują dzieci i młodzież zdobywająca wiedzę i kształtująca swoje umiejętności w ten właśnie sposób. Wykorzystując badanie biograficzne, podjęta została próba analizy narracji przedstawionej przez tegorocznego maturzystę, który doświadczył zarówno nauki w tradycyjnej szkole, jak i nauczania domowego. Podstawą poniższych rozważań stała się treść wywiadu swobodnego, przeprowadzonego w kwietniu 2017 roku, a autorem wypowiedzi jest młody mężczyzna – Marcin (lat 19). Próbowano na jej podstawie określić jak wyglądała jego dotychczasowa droga edukacyjna, jakie elementy dla badanego były istotne i jak wpłynęły na obecne postrzeganie swojej biografii. Próbowano również określić, czy w wypowiedzi badanego dostrzega się różnice odnośnie do doświadczeń związanych ze szkołami tradycyjnymi a nauczaniem w domu.
Homeschooling has been an alternative to traditional school for 25 years and is increasingly attracting more and more supporters today. Most of those meeting the idea of homeschooling for the first time try to understand what it consists of and looks like in practice. Questions concerning different issues emerge: whether this form of education is legal, what child socialization looks like, how can a child be motivated to work, how to verify the effects and what about the parents’ professional life? However, the most interesting aspect is finding/examining how the experience of homeschooling is experienced/perceived/described by children and youth who acquire knowledge and shape their skills in this particular way. Using biographical data, an attempt was made to analyse a narrative presented by a contemporary secondary-school graduate who experienced education both in a traditional school method and homeschooling. The discussion was based on the content of a free interview, conducted in April 2017. The author of the statement is a young man – Marcin (aged 19). The interview became the basis for defining his education to date, which elements have been crucial for the respondent and influenced his current perception of his biography. An attempt was also made to determine whether the differences concerning experiences connected with traditional schools and homeschooling are discernible.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2017, 20, 3; 161-181
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trudne tematy. Środkowoeuropejska narracja historyczna na przykładzie polskiego reportażu radiowego
Difficult Topics. Central European Historical Narrative on the Example of Polish Radio Reportage
Autorzy:
Białek, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36855634.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
reportaż
narracja historyczna
dzieło audialne
radio
reportage
historical narrative
feature
Opis:
W artykule rozpatrywany jest reportaż radiowy jako dzieło sztuki audialnej oraz jako przykład medialnej narracji historycznej. Analizie zawartości zostały poddane reportaże radiowe powstałe w Polskim Radiu po 1989 r., czyli transformacji ustrojowej, która dokonała się w krajach Europy Środkowej i Wschodniej. Z kolei analiza tematyczna została zawężona do reportaży podejmujących narrację historyczną, która dotyczy relacji Polski z jej sąsiadami (Czechy i Niemcy). Podjęto próbę syntetycznego ujęcia i scharakteryzowania tej narracji z uwzględnieniem stylistyki przekazu oraz technik organizacji materii audialnej. Analiza nie ogranicza się do poetyki przekazu, ale uwzględnia także wpływ ideologii społeczno-politycznej na sposób prowadzenia narracji.
The author tackles a radio feature as a work of audio art and an example of a historical narrative in the media. Radio features broadcast by the Polish Radio after 1989, i.e., the system transformation which took place in the countries of Central and Eastern Europe, were analysed with respect to their content. The thematic analysis was narrowed down to the features dealing with the historical narrative pertaining to the relations between Poland and its neighbours (Czech Republic and Germany). An attempt was made to approach this narrative and to characterise it synthetically, accounting for the style of the communication and the techniques of organising the audio material. The analysis is not limited to the poetics of the communication, but it also includes the impact of the socio-political ideology on the mode of the narrative.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2022, 39, 4; 283-298
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Application: Between Hermeneutics and Education. Paul Ricoeur’s Perspective
Pomiędzy hermeneutyką a edukacją. Perspektywa Paula Ricoeura
Autorzy:
Domingo Moratalla, Tomas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448580.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
hermeneutical ethics
application
narration
mimesis
Paul Ricoeur
etyka hermeneutyczna
zastosowanie
narracja
Opis:
In this article I would like to express the possibilities resulting of the application of hermeneutical ethics to the education field. Specifically I adopt the perspective of Paul Ricoeur’s hermeneutical ethics as it is presented mainly in Oneself as Another. I proceed as next: (1) first, I briefly describe the structure of Ricoeur’s hermeneutical ethics; (2) after that I explain the application to medical ethics drafted by Ricoeur which I develop and expand, and (3) finally, I present how this hermeneutical ethics can be applied to the education field. Then we will be ready to expose an applied ethics for education through Paul Ricoeur’s theory. It will be evident that the key question is what defines the idea of “application” (Anwendung) itself.
W powyższym artykule zostały przedstawione możliwości płynące z zastosowania etyki hermeneutycznej na polu edukacji. W szczególności pragnę wykorzystać etyczne podejście właściwe dla hermeneutyki Paula Ricoeura, jakie zaprezentował on w „O sobie samym jako innym”. Kolejno rozwijam następujące kwestie: (1) szkicowo opisuję strukturę hermeneutycznej etyki Ricoeura; (2) wyjaśniam – w sposób rozszerzony – jej zastosowanie opracowane przez Ricoeura do etyki medycznej; (3) przedstawiam, jak owa etyka hermeneutyczna może być wykorzystana w dziedzinie edukacji. W ten sposób poprzez teorię Paula Ricoeura ukaże się nam możliwość zastosowania etyki w edukacji. Naświetlona zostanie również kluczowa kwestia tego zagadnienia, czyli definicja samego pojęcia „zastosowanie” (Anwendung).
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2015, 18; 97-114
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Narratives of the Threshold: Timescape and the Novel in the Anthropocene
Narracje progu: pejzaż czasowy i powieść w antropocenie
Autorzy:
Shadurski, Maxim
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37552995.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
pejzaż czasowy
powieść
antropocen
narracja
próg
timescape
novel
Anthropocene
narrative
threshold
Opis:
This article develops a timescape perspective on the novel. It contends that timescape provides an analytical tool which prises open the novel’s capacity to confront the Anthropocene with narratives of the threshold. Timescape pertains to the imperceptible interactions between life and matter. It juxtaposes the culturally inflected notions of human time with Earth’s nonlinear temporal orders. Such reciprocities acquire a chronotopic and narrative expression in the novel, as testified by a sample of three British fictions under discussion: Maggie Gee’s The Flood (2004), Kazuo Ishiguro’s Never Let Me Go (2005), and Will Self ’s The Book of Dave (2006). These novels explore multitemporality in threshold situations, whose narrative pauses at once enhance and estrange the experience of time. Their respective timescapes disclose not only the existential crises inflicted by the Anthropocene, but also the planet’s temporal alterity.
Artykuł omawia perspektywę pejzażu czasowego w gatunku powieści. Wskazuje, że pejzaż czasowy to narzędzie analityczne, które na pierwszy plan wysuwa zdolność powieści do skonfrontowania antropocenu z narracjami progu. Konceptualnie pejzaż czasowy dotyczy nieuchwytnych interakcji pomiędzy życiem a materią. Uwydatnia skomplikowane zestawienie kulturowo ukształtowanego ludzkiego czasu z nielinearnym porządkiem czasowym Ziemi. Powieść nadaje tym wzajemnym relacjom chronotopiczną i narracyjną ekspresję, co przedstawiono na przykładzie trzech brytyjskich powieści: Powódź (2005) Maggie Gee, Nie opuszczaj mnie (2005) Kazuo Ishigury oraz Księga Dave’a (2006) Willa Selfa. Wymienione powieści eksplorują różnorodność czasu, łącząc chronotop progu z narracyjnymi pauzami. Ich pejzaże czasowe ujawniają nie tylko egzystencjalne kryzysy wywołane przez antropocen, lecz także czasową inność planety.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2024, 45, 2; 13-24
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fostering Resilience through Fairy Tales: The Girl Without Hands by Jacob and Wilhelm Grimm
Wzmacnianie rezyliencji poprzez bajki. Dziewczyna bez rąk braci Grimm
Autorzy:
Kaźmierczak, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448736.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
resilience
narration
mimesis
catharsis
primary education
rezyliencja
narracja
katharsis
edukacja podstawowa
Opis:
The purpose of this paper is to exemplify the outstanding potential of literary narrations, and particularly the fairy tales, to foster resilience among primary school students. The starting point of these reflections is the mimetic-cathartic vision of a literary narration proposed already by Aristotle and then developed by such contemporary authors as Paul Ricoeur, Alasdair MacIntyre, David Carr, etc. The specific application of the general idea, according to which great literary stories have a powerful intrinsic pedagogical potential, is depicted with the use of the example of a classic tale by the Grimm brothers, The Girl Without Hands, which is a clear mimesis in both textual and figurative sense of a resilient character. Moreover, the traumatizing circumstances against which the resilient attitude develops in the protagonist are related to family background, which makes the story particularly up-to-date at present times in which we observe an outstandingly high divorce rate as well as many other types of problems affecting large numbers of children in relation with their families. A variety of “pillars” or “factors” of resilience are easily observable in the behaviour of the “girl without hands,” which converts the story into a remarkable and encouraging example of overcoming all sort of difficulties and obstacles which our students encounter on their own way towards a more complete integration and happiness.
Celem niniejszego artykułu jest zilustrowanie niezwykłego potencjału wzmacniania rezyliencji uczniów szkół podstawowych, jaki posiadają narracje literackie, a zwłaszcza baśnie. Punktem wyjścia tych refleksji jest mimetyczno-katartyczna wizja narracji literackiej, zaproponowana już przez Arystotelesa, a następnie rozwinięta przez takich współczesnych autorów, jak Paul Ricoeur, Alasdair MacIntyre, David Carr i inni. Konkretną egzemplifikacją ogólnego twierdzenia, że wielkie historie literackie posiadają znaczny potencjał pedagogiczny, jest analiza klasycznej opowieści braci Grimm Dziewczyna bez rąk, będącej doskonałą mimezą, zarówno dosłowną, jak i figuratywną, rezylientnego charakteru. Co więcej, traumatyczne okoliczności, na tle których objawia się rezylientny charakter głównej postaci, są związane z rodziną, co sprawia, że historia ta jest szczególnie aktualna w obecnych czasach, w których obserwujemy wyjątkowo dużą liczbę rozwodów, a także innego rodzaju problemy związane z rodziną, mające bezpośredni wpływ na rozwój dzieci. Różnorodność „filarów” lub „czynników” rezyliencji jest łatwo zauważalna w zachowaniu „dziewczyny bez rąk”, dzięki czemu ta narracja okazuje się być wyjątkowym i zachęcającym przykładem pokonywania wszelkich trudności i przeszkód, które napotykają również nasi uczniowie na swojej drodze do pełniejszej integracji i osobistego szczęścia.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2017, 20, 4; 15-34
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Refleksje nad znaczeniem i miejscem narracji w szkole. Wybrane aspekty
Reflections on the Meaning and Place of the Narrative in School. Selected Aspects
Autorzy:
Czyż, Anna
Sobczak, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40498830.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
narracja
kompetencja narracyjna
edukacja
terapia
dialog
narration
narrative competence
education
therapy
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest określenie miejsca i roli narracji w przestrzeni edukacyjno- wychowawczej oraz przedstawienie kluczowych etapów budowania kompetencji narracyjnej. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Problemem artykułu jest dokonanie oceny przestrzeni współczesnej polskiej szkoły pod kątem możliwości korzystania z narracji w pracy edukacyjnej i wychowawczej. Przeprowadzono analizę literatury przedmiotu. PROCES WYWODU: Przedstawiono różne sposoby rozumienia pojęcia narracji. Omówiono korzyści edukacyjne wynikające z wprowadzenia do procesu nauczania myślenia narracyjnego oraz z wykorzystania autonarracji uczniów podczas udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Opisano proces nabywania kompetencji narracyjnej przez uczniów. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Myślenie narracyjne oraz autonarracja stanowią niezwykle ważne zasoby, pomocne w prowadzeniu procesu kształcenia i w udzielaniu wsparcia psychologiczno-pedagogicznego. Korzystanie z podejścia narracyjnego wymaga jednakże stworzenia tzw. „bezpiecznej bazy”, to jest przestrzeni dla narracji, co jest wyzwaniem dla szkoły o transmisyjnym podejściu do kształcenia. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Narracje zajmują szczególne miejsce w systemie edukacyjnym. Pozwalają zdobywać wiedzę, rozumieć rzeczywistość, ale także siebie. Są medium w komunikacji uczeń – nauczyciel – pedagog – psycholog. Przestrzeń edukacyjna powinna uwzględniać i wzmacniać powyższe funkcje, jak również kłaść nacisk na kształtowanie kompe- tencji narracyjnej. Praca na gruncie edukacyjnym musi skupić się także na diagnozie i usuwaniu barier, które hamują myślenie narracyjne i autonarrację, dzięki czemu można odejść od oceny ucznia na rzecz dialogu.    
RESEARCH OBJECTIVE: The aim of the article is to define the place and role of narration in the educational field and to present the key stages of building narrative competence. THE RESEARCH PROBLEMS AND METHODS: The research problem is to assess whether contemporary Polish schools could provide narrative space in education and care. Evaluation of the source literature was conducted. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: Several definitions of narration and narrative were provided. Educational benefits of a narrative mode of thinking were discussed, as well as the positive impact of students’ autonarrations on the process of providing psychological and pedagogical support. Narrative competence development was described. RESEARCH RESULTS: Narrative mode of thinking and autonarration are important resources that can help professionals in teaching and providing students with psychological and pedagogical support. It is essential to provide students with a “secure base” in order for them to develop narra- tive competence, which can be a challenge in schools that apply a transmissive model of pedagogy. CONCLUSIONS, INNOVATIONS AND RECOMMENDATIONS: Narratives take a special place in the educational system. They allow to gain the knowledge about the world, understand reality, but also obtain the knowledge about yourself. They are a communication medium: student – teacher – educator – psychologist. The educational space should take into account and strengthen the above functions, lay emphasis on shaping narrative competence, as well. Work on an educational ground has also to focus on the diagnosis and removal of barriers that inhibit narrative and self- narrative thinking, thus, thanks to it, move away from the student assessment in favor of dialogue
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2022, 21, 59; 99-108
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 26

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies