Muzeum jako przestrzeń narracji o Korei

Artykuł stanowi analizę wystawy Splendor i finezja. Duch i materia w sztuce Korei, która prezentowana była w Muzeum Narodowym w Warszawie na przełomie 2019 i 2020 r. Autorka proponuje jako metodę analizy studia nad narracją – przeniesione – zgodnie z propozycją Małgorzaty Czermińskiej – z literaturoznawstwa na grunt wystawy muzealnej. Wychodząc od założeń klasycznego muzealnictwa, poprzez wypowiedzi osób odpowiadających za stworzenie wystawy, aż do analizy jej tytułu, autorka próbuje zbliżyć się do najważniejszego – filologicznej interpretacji narracji muzealnej wystawy. W artykule ujawnia się zarazem wiedza proponowana zwiedzającym, jak i sposób ujęcia, w tym – tabuizacja pewnych tematów.

The article analyzes the exhibition titled Splendor i finezja. Duch i materia w sztuce Korei, which was presented at the National Museum in Warsaw at the turn of 2019 and 2020. The author proposes a narrative study as a method of analysis, transferred, as proposed by Małgorzata Czermińska, from literary studies to a museum exhibition. Starting from the classical assumptions of museology, through statements of the people responsible for creating the exhibition, to the analysis of its title, the author tries to get closer to the most important, philological interpretation of the museum exhibition narrative. The article reveals the knowledge proposed to the visitors and the way of presenting it, including tabooing certain topics.