Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "visual culture" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Contemporary Ukrainian Visual Culture on the Way to the International Cultural Space
    Współczesna ukraińska kultura wizualna w drodze do międzynarodowej przestrzeni kulturowej
    Autorzy:
    Bakirov, Bil
    Petrenko, Dmytrii
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/37479807.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    ukraińska kultura wizualna
    sztuka współczesna
    fotografia konceptualna
    instalacja
    kino dokumentalne i fabularne
    Ukrainian visual culture
    contemporary art
    conceptual photography
    installation
    documentary and fiction films
    Opis:
    The article is devoted to the visual culture of Ukraine since independence. It pays special attention to the trends and phenomena of contemporary Ukrainian visual culture that have entered the context of world culture through recognition on international cultural platforms (competitions, festivals, biennials, etc.). The considerations concern the development of various trends in contemporary Ukrainian art, which use various artistic media: photography, installation, performance and film. In particular, Ukrainian conceptual photography was the most interestingly represented by several generations of photographers of the Kharkiv School, who combined radical bodily imagery and social criticism. The Ukrainian installation is represented by the works of artists of the REP (Revolutionary Experimental Space) group, which is focused on the unity of art and politics and considers artistic creation as a political act. An interesting sub-direction of the installation is the video installation, which delivers an original combination of contemporary Ukrainian artists with site-specific art and artistic means of reflecting on the traumas inflicted on Ukrainian society by the war. The article pays special attention to the development of contemporary Ukrainian cinema. The author demonstrates the connection between the work of contemporary Ukrainian filmmakers and the traditions of Ukrainian poetic cinema. In addition, other trends in Ukrainian cinema are identified: the experimental search for a new film language, the development of documentary cinema, on top of the convergence of fiction and non-fiction artistic languages in the work of contemporary Ukrainian filmmakers. The dominant issues of contemporary Ukrainian films selected for screening at leading European film festivals are identified: inclusiveness, reflection on Ukrainian history, war trauma, psychological rehabilitation of combatants, etc.
    Artykuł poświęcony jest ukraińskiej kulturze wizualnej od czasu uzyskania niepodległości. Tekst zwraca szczególną uwagę na trendy i zjawiska współczesnej ukraińskiej kultury wizualnej, które weszły w kontekst kultury światowej poprzez zdobycie uznania na międzynarodowych platformach kulturalnych (konkursy, festiwale, biennale itp.). Badany jest rozwój różnych trendów we współczesnej sztuce ukraińskiej, które wykorzystują rozmaite media artystyczne: fotografię, instalację, performance i kino. W szczególności ukraińska fotografia konceptualna była najciekawiej reprezentowana przez kilka pokoleń fotografów szkoły charkowskiej, którzy łączyli w swoich pracach radykalne obrazy ciała z krytyką społeczną. Ukraińską instalację reprezentują prace artystów z grupy REP (Rewolucyjna Przestrzeń Eksperymentalna), która koncentruje się na jedności sztuki i polityki oraz traktuje twórczość artystyczną jako akt polityczny. Interesującym podkierunkiem jest instalacja wideo, będąca oryginalnym połączeniem współczesnych ukraińskich artystów ze sztuką site-specific i odzwierciedlająca traumy zadane ukraińskiemu społeczeństwu przez wojnę. Artykuł zwraca szczególną uwagę na rozwój współczesnego kina ukraińskiego. Pokazuje związek między twórczością współczesnych ukraińskich filmowców a tradycjami ukraińskiego kina poetyckiego. Ponadto zidentyfikowano inne trendy w kinie ukraińskim: eksperymentalne poszukiwanie nowego języka filmowego, rozwój kina dokumentalnego oraz konwergencję artystycznych języków fikcji i non-fiction w twórczości współczesnych ukraińskich filmowców. Zidentyfikowano dominujące tematy współczesnych ukraińskich filmów wybranych do pokazów na wiodących europejskich festiwalach filmowych: inkluzywność, refleksja nad ukraińską historią, trauma wojenna, psychologiczna rehabilitacja bojowników itp.
    Źródło:
    Perspektywy Kultury; 2023, 41, 2/2; 91-110
    2081-1446
    2719-8014
    Pojawia się w:
    Perspektywy Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    What is History is What is Illustrated. The Utilization and Function of Images in History Coursebooks in Poland and Britain.
    Autorzy:
    Shaw, Aeddan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/454180.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    visual culture;
    Polish & British educational contexts;
    history teaching;
    ELT;
    critical thinking;
    Opis:
    In a society which is increasingly visual, and the teaching of history and critical thinking so important in an age of post-truth and fake news, the words of the Swedish poet, Linn Hansén, seem particularly apt: what is history, is what is illustrated. The images found in history coursebooks help learners to imagine the past, providing a visual aid to support learning, but they can also be used to foster critical thinking by treating the images as historical sources in themselves. This paper presents the results of a pilot study conducted on the functions of images contained in Polish and British history coursebooks using a proprietary paradigm developed on the basis of existing scholarship in English Language Teaching. It shows that the pedagogical functions of images in history coursebooks vary greatly between the two educational contexts. In Britain, images are typically treated as historical sources in themselves, whilst in Poland they typically perform more of a decorative function. The paper closes with a number of recommendations for further research and publishers of history coursebooks.
    Źródło:
    Multidisciplinary Journal of School Education; 2020, 17; 48-60
    2543-7585
    Pojawia się w:
    Multidisciplinary Journal of School Education
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spotkanie dziecka z kulturą audiowizualną: obraz konstytuujący się w rodzicielskim dyskursie o dziecięcej codzienności
    Childrens Encounters with Audio-Visual Culture: Image Forming in Parental Discourse about the Everyday Life of Children
    Autorzy:
    Grochowalska, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/478732.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    codzienność dzieci
    dyskurs rodzicielski
    forum internetowe
    kompetencje telewizyjne
    kultura audiowizualna
    children’s everyday life
    parental discourse
    Internet forum
    television competence
    audio-visual culture
    Opis:
    The paper deals with the issue of the presence of audio-visual culture in the child’s everyday life as seen from the parents’ perspective. Children spend a lot of time watching television or other screen media. The media reality, by offering a variety of content and forms of communication, ease of reception, image variability, and ludicity, is one which is attractive for children. However, an audiovisual experience of the world is not without significance for developing cultural competence. Parents, guided by concern for their children, usually regulate the accessibility of the media and become involved in family media education. They may take on a variety of roles, perhaps actively introducing the child to the screen culture, or allow them for lonely, hours long interactions with it. The paper describes parents’ perception of television in their child’s everyday life based on the author’s own study. It was assumed that the meanings attributed to the media reality by parents are determined by the experience gathered by the child. The content of the statements made available on Internet discussion forums was analysed. The analysis was aimed at reconstructing the type of conceptual frameworks held by parents through which they conceptualize the contexts of the functioning of television in children’s everyday life. The author sought answers to the question of what areas of screen culture they make available to children at preschool age, and what might be the motives for the choices made. The analysis revealed the ways in which parents intervene in their children’s television viewing and the meanings attributed to practices considered to be appropriate in organizing contact with television. In the discussion, the results obtained were referred to the problem of placing the child in a role usually reserved for the daily practices of adults.
    Tekst dotyczy problematyki obecności kultury audiowizualnej w codzienności dziecka widzianej z perspektywy rodziców. Oglądaniu telewizji czy innych mediów ekranowych dzieci poświęcają wiele czasu. Rzeczywistość medialna, oferując zróżnicowane treści i formy przekazu, łatwość odbioru; ludyczność jest atrakcyjna dla dzieci. Audiowizualne doświadczanie świata nie pozostaje bez znaczenia dla rozwijającej się kompetencji kulturowej. Rodzice, kierując się troską o dziecko, zazwyczaj regulują dostępność mediów, angażują się w rodzinną edukację medialną. Mogą przyjmować zróżnicowane role: aktywnie wprowadzać w kulturę ekranu lub pozwalać na samotne, wielogodzinne obcowanie z nią. W odwołaniu do wyników badań własnych opisano sposoby postrzegania przez rodziców telewizji obecnej w codzienności dziecka. Założono, że znaczenia nadawane rzeczywistości medialnej przez rodziców wyznaczają doświadczenia gromadzone przez dziecko. Analizie poddano treść wypowiedzi udostępnianych na internetowych forach dyskusyjnych. Miało to na celu odtworzenie rodzaju ram pojęciowych posiadanych przez rodziców, za pomocą których konceptualizują konteksty funkcjonowania telewizji w dziecięcej codzienności. Poszukiwano odpowiedzi na pytania, jakie obszary kultury ekranu udostępniają dziecku w wieku przedszkolnym rodzice oraz jakie mogą być motywy podejmowanych wyborów. Analiza ujawniła sposoby interwencji rodziców w oglądanie telewizji przez dzieci oraz znaczenia przypisywane praktykom uznawanym za celowe w organizowaniu kontaktu z telewizją. W dyskusji otrzymane wyniki odniesiono do problemu umiejscawiania dziecka w codziennych praktykach dorosłych.
    Źródło:
    Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce; 2020, 15, 1(55); 9-22
    1896-2327
    Pojawia się w:
    Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Visual Culture of the Selfie from the Perspective of ‘Visual Identity’. The Issues of the Selfie within Contemporary Art
    Kultura wizualna selfie z perspektywy „tożsamości wizualnej”. Problematyka selfie w sztuce współczesnej
    Autorzy:
    Chmielecki, Konrad
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/37262194.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    kultura wizualna
    sztuka współczesna
    selfie
    tożsamość wizualna
    koncepcja biowładzy
    potulne ciała
    obraz
    ORLAN
    visual culture
    contemporary art
    the selfie
    visual identity
    the biopower concept
    the docile bodies
    an image
    Opis:
    The essay attempts to outline the issues of the visual culture of the selfie from the perspective of “visual identity” that has referred to contemporary art. In this paper, I analyze examples of the following artworks: The Reincarnation of Saint ORLAN by the French artist ORLAN, the Bodies© INCorporated website, designed by Victoria Vesna, The Little Revenge from the Periphery by José Bedia Valdés, The Chief: He Who Sold Africa to the Colonists and Autoportraits by Samuel Fosso. In addition, this paper is focused on an analysis of the “biopower” concept which refers to Michel Foucault’s “docile bodies.” This concept is based on the neoliberal power process over the production of living beings and exercising control over them is an updating of the development of political, democratic, and economic institutions, as well as information and biocybernetic technologies. The “docile bodies” concept strengthens the conviction of the bodies must become the object of biopower interventions for the “perfect body” concept to act upon the strictly defined appearance of the body consistent with the standards and norms of “beauty” adopted by visual culture. In this situation, the selfie and photographic images produce homogeneous images, which function as “ideological texts” making our “visual identity” and self-image. This concept is given a lot of considerable space in this paper because the selfie can be regarded as an “personality identity” shaping the visual appearance of our bodies. In the essay’s conclusion, I claim that the visual culture of the selfie seems to be an aesthetic phenomenon shaped by a visual medium such as digital photography. However, photography does not is the key medium of the selfie. My analyses were aimed at showing that this role plays an “image,” no matter how it can be understood.
    Esej jest próbą nakreślenia problematyki kultury wizualnej selfie z perspektywy „tożsamości wizualnej”, która odnosi się do sztuki współczesnej. W niniejszym artykule analizuję przykłady następujących dzieł sztuki: The Reincarnation of Saint ORLAN francuskiej artystki ORLAN, strona internetowa Bodies© INCorporated, zaprojektowana przez Victorię Vesna, The Little Revenge from the Periphery José Bedia Valdésa, The Chief: He Who Sold Africa to the Colonists i Autoportraits Samuela Fosso. Ponadto niniejszy artykuł koncentruje się na analizie koncepcji „biowładzy”, która odnosi się do „podatnych ciał” Michela Foucaulta. Koncepcja ta opiera się na neoliberalnym procesie władzy nad produkcją istot żywych i sprawowaniem nad nimi kontroli. Jest aktualizacją rozwoju instytucji politycznych, demokratycznych i ekonomicznych, a także technologii informacyjnych i bio-cybernetycznych. Koncepcja „podatnych ciał” wzmacnia przekonanie, że ciała muszą się stać przedmiotem interwencji biowładzy, aby koncepcja „ciała idealnego” oddziaływała na ściśle określony wygląd ciała zgodny z przyjętymi przez kulturę wizualną standardami i normami „piękna”. W tej sytuacji media i obrazy fotograficzne wytwarzają jednorodne obrazy, które funkcjonują jako „teksty ideologiczne” tworzące naszą „tożsamość wizualną” i obraz siebie. Koncepcji tej poświęcono w tym artykule bardzo dużo miejsca, ponieważ selfie można traktować jako „tożsamość osobistą”, kształtującą wizualny wygląd naszych ciał. W podsumowaniu eseju twierdzę, że kultura wizualna selfie wydaje się zjawiskiem estetycznym ukształtowanym przez medium wizualne, jakim jest fotografia cyfrowa. Fotografia nie jest jednak kluczowym medium selfie. Moje analizy miały na celu pokazanie, że funkcję tę pełni „obraz”, bez względu na to, jak może być rozumiany.
    Źródło:
    Perspektywy Kultury; 2023, 42, 3; 201-226
    2081-1446
    2719-8014
    Pojawia się w:
    Perspektywy Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przez gryzmolenie do kultury wizualnej. Książka Jana Bajtlika Typogryzmol jako narzędzie wspierania kompetencji wizualnych dziecka
    Through Doodling to Visual Culture. Alphadoodler by Jan Bajtlik as a Tool for Supporting Child’s Visual Competences
    Autorzy:
    Ludwiczak, Joanna S
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/479045.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    Alfabetyzacja wizualna
    Kompetencje wizualne,
    książka aktywnościowa
    dziecko odbiorca,
    dziecko współtwórca
    sztuka dla dzieci
    typografia
    Jan Bajtlik
    visual literacy
    visual competences
    activity book
    child recipient
    child co-creator
    art for children
    typography
    Opis:
    Obrazkowy charakter współczesnej kultury zainicjował sygnalizowany przez coraz większą liczbę badaczy postulat pilnej potrzeby kształcenia kompetencji wizualnych już od najmłodszych lat. Do otoczenia dziecka trafia ogromna ilość bodźców wizualnych, wśród których mieszają się różne jakości wizualne: infantylne wzorce i wartościowe artefakty. Celem artykułu jest próba interpretacji formalno-treściowej książki Jana Bajtlika Typogryzmol jako przykładu sztuki dla dzieci wprowadzającej odbiorcę w świat kultury wizualnej. Jakościowa analiza wybranych cech książki aktywnościowej przeprowadzona została metodą interpretacji kompozycyjnej wywodzącej się z krytycznej metodologii badań nad wizualnością. Na podstawie koncepcji Gilian Rose odniesiono się do wybranych zagadnień z obszaru samej książki jako obiektu sztuki, a także niektórych aspektów z obszaru jej wytwarzania (w szczególności kontekst autora) oraz odbiorczości (potencjalne znaczenie). Wnioski przeprowadzonej interpretacji odwołują się do waloryzacji książki aktywnościowej w kontekście jej doświadczania przez dziecko.
    Pictographic nature of modern culture initiated the demand for developing visual competences in children starting from early age, which has been mentioned by an increasing number of researchers. A child’s environment contains a great quantity of visual stimuli, among which various visual qualities are mixed, i. e. infantile patterns and valuable artefacts. The purpose of this work is to take an attempt at interpreting “Alphadoodler” by Jan Bajtlik in terms of its form and contents as an example of art for children which introduces its audience into the world of visual culture. The qualitative analysis of the selected properties of the activity book was conducted using the method of compositional interpretation, which originates from the critical methodology of visual research. Based on the concept by Gilian Rose, selected issues from the book itself as an object of art, as well as certain aspects related to its production (context of the author) and its receipt (possible meaning) are discussed. The conclusions of the interpretation refer to the valuation of the activity book in the context of it being experienced by a child.
    Źródło:
    Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce; 2019, 14, 2(52); 121-132
    1896-2327
    Pojawia się w:
    Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Konstrukcje kobiecości w polskim filmie [] Szkic do analizy
    Constructions of Femininity in Polish Film [] A Draft Analysis
    Autorzy:
    Chudzicka-Dudzik, Patrycja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/37496299.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    kobieta w kulturze wizualnej
    wizerunki kobiet
    film polski
    woman in visual culture
    women’s representation
    Polish film
    Opis:
    Celem artykułu jest prześledzenie obrazu kobiety w polskiej kinematografii na tle najważniejszych przemian polityczno-gospodarczych oraz kulturowych w kraju, począwszy od niestabilnych lat międzywojennych, poprzez okres komunizmu, aż do w pełni demokratycznego państwa o gospodarce wolnorynkowej. Autorka dowodzi, że społeczne pojmowanie kobiecości poddawane jest procesowi rekonstruowania lub modyfikowania zawsze wtedy, gdy zmieniają się realia historyczne i obyczajowe, a będące efektem owej rekonstrukcji reprezentacje kobiecości stają się definicją, według której funkcjonują pożądane i akceptowane w danej społeczności modele kobiety. Zjawisko to jest szczególnie widoczne na przykładzie kultury polskiej, której przemiany dokonywały się dotąd w cieniu politycznych transformacji, a dla której ważnym nośnikiem wartości pozostaje kino. Podjęta w artykule analiza nie tylko pokazuje, jak zmieniający się kontekst społeczno-historyczny kształtował kulturowe wizerunki kobiet i sposób rozumienia kobiecości przez polskich twórców filmowych, ale również określa najważniejsze i najbardziej typowe dla polskiej kultury konstrukcje kobiecości i kobiece wzorce osobowe.
    The article aims to analyse the representation of women in Polish cinematography against the background of crucial political, economic and cultural transformations in the country, starting from the unstable interwar years, through the communist period, to a fully democratic state with a free market economy. The author argues that the social perception of femininity is modified whenever historical realities and social conventions change. Those reconstructed models of womanhood provide a defining framework for women’s expected and acceptable behaviours and attitudes in a given community. This has been particularly evident in Poland, where cultural transformations have constantly been intertwined with political and economic changes, while cinema remains a vital medium to convey cultural values and raise important social issues. The study examines how the changing socio-historical context has shaped the category of womanhood in Polish (film) culture and discusses the most distinctive constructions of femininity and female role models it has developed.
    Źródło:
    Perspektywy Kultury; 2023, 40, 1; 145-158
    2081-1446
    2719-8014
    Pojawia się w:
    Perspektywy Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jak „widzą” niewidomi?
    How Do Blind People “See”?
    Autorzy:
    Chmielecki, Konrad
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2130729.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-29
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    osoby niewidome
    podmiot wizualny
    reprodukcja
    nowa wizualność
    społeczne widzenie
    zdarzenie wizualne
    podmiot fraktalny
    bioobrazy
    studia kultury wizualnej
    The Passing Billa Violi
    blind people
    visual subject
    reproduction
    new visuality
    social seeing
    visual event
    fractal subject
    biopictures
    Visual Culture Studies
    Bill Viola’s The Passing
    Opis:
    Artykuł porusza problematykę nowej widzialności i reprodukcji pola społecznego „widzenia” u osób niewidomych jako „podmiotów wizualnych” w perspektywie studiów kultury wizualnej. Przyjmując założenie, że kultura wizualna pociąga za sobą rozważania na temat ślepoty, niewidzialnego, niewidomego w perspektywie społecznej, autor śledzi, w jaki sposób niewidomi funkcjonują jako podmioty wizualne w społeczeństwie wizualnym, czyli osoby konstytuujące aktywny społecznie środek wzroku (niezależnie od jego biologicznej zdolności widzenia) oraz jako efekt szeregu kategorii podmiotów wzrokowych. W tym kontekście Nicholas Mirzoeff odwołuje się do przykładu niewidomych, którzy na początku ery panoptycznej stali się przedmiotem społecznej troski państwa, co doprowadziło do powstania instytucji państwowych dla niewidomych. Panoptyzm stworzył niewidomych jako „naturalny” cel społeczeństwa, państwa i troski, właśnie dlatego, że „widzenie” i „bycie widzianym” stały się problematyczne w trosce dyscyplinarnego państwa narodowego. W eseju The Question of Cultural Identity Stuart Hall wyróżnia trzy typy podmiotów: oświeceniowy, socjologiczny i postmodernistyczny. Odniesienie do racjonalnego podmiotu dotyczy także osób niewidomych. Mitchell wspomina Optykę René Descartesa, w której filozof uważał wzrok za „rozszerzoną formę dotyku”, porównując go do „kija używanego przez niewidomych” do wzmocnienia ścieżki w realnej przestrzeni. Podobnie w perspektywie podmiotu ponowoczesnego warto przywołać model „widzenia bez patrzenia” Paula Virilia – reprodukcji intensywnej ślepoty, która jest ostatnią formą „industrializacji ślepoty” przez „maszyny widzenia”. Koncepcja podmiotu fraktalnego Jeana Baudrillarda dowodzi, że życie niewidomych jest „społeczną konstrukcją widzenia”. Podmiot wizualny, który znajdujemy w koncepcji bioobrazów W.J.T. Mitchell, prowadzi nas do wniosku, że obrazy można tworzyć tak, jak obrazy przedmiotu, wyczuwając je w wyobraźni. Nicholas Mirzoeff proponuje wprowadzenie terminu „zdarzenie wizualne” zamiast pojęcia „podmiot wizualny”; jest on generowany w interfejsie z technologią wizualną w procesie komunikacji za pośrednictwem komputera, w którym mogą uczestniczyć również osoby niewidome. Wreszcie, The Passing Billa Violi zostało zinterpretowane w kontekście obrazów wewnętrznych. Trudno nie przywołać tej koncepcji, mówiąc o obrazach, które są efektem „widzenia” niewidomych. Obrazy generowane przez „oko umysłu” pochodzą ze snów, wspomnień, obrazów i wyobrażeń, w których widzimy siebie, ale z punktu widzenia obserwatora – osoby niewidomej. Viola przypisuje tę funkcję wewnętrznych obrazów kamerze wideo, która działa jak świadomość, stając się odzwierciedleniem naszego „ja”. Według Violi można opisać dynamikę świadomości, która na jednym końcu umieszcza obrazy zewnętrzne (także postrzegane przez niewidomych) i obrazy wewnętrzne (stany uczuć, emocje, marzenia senne i społeczne skutki „widzenia”).
    The paper deals with the issues of new visibility and reproduction of the field of social “seeing” in blind people as “visual subjects” in the perspective of Visual Culture Studies. Taking an assumption that visual culture entails considerations on blindness, the invisible, the unseen, and the unseeable in social perspective, the author tracks the ways in which the blind function as visual subjects in a visual society, i.e., people who are constituted as an active social agent of sight (regardless of his or her biological capacity to see) and as the effect of a series of categories of visual subjects. In this context, Nicholas Mirzoeff refers to the example of the blind, who became an object of social state concern at the beginning of the panoptic era, leading to the establishment of state institutions for the blind. Panopticism created the blind as what has now become a “natural” target of social and state and concern precisely because “seeing” and “being seen” has become problematic in the concern of the disciplinary nation-state. In his essay The Question of Cultural Identity, Stuart Hall distinguishes three types of subjects: the enlightenment, sociological, and postmodern. The reference to the rational subject also applies to the blind. Mitchell mentions René Descartes’s Optics, in which the philosopher considered sight an “extended form of touch,” comparing it to “a staff used by the blind” to strengthen the path in real space. Similarly, in the perspective of the postmodern subject, it is worth recalling Paul Virilio’s model of “sightless vision” – the reproduction of an intense blindness that is the last form of the “industrialisation of the non-gaze” by “the vision machines.” Jean Baudrillard’s concept of the fractal subject proves that the life of the blind is “the social construction of vision.” The visual subject that we find in the concept of biopictures by W.J.T. Mitchell leads us to the conclusion that images can be created in a way like creating images of an object, by feeling them in the imagination of blind people. Nicholas Mirzoeff suggests an introduction to the term “visual event” instead of the concept of “visual subject,” which is generated in an interface with visual technology on computer-mediated communication process, in which blind people can be also participated. Finally, The Passing by Bill Viola has been interpreted in the context of internal images. It is difficult not to recall this concept when talking about pictures that are the result of the blind “seeing.” The images generated by the “mind’s eye” come from dreams, memories, images, and imaginations in which we see ourselves, but from the observer’s point of view as a blind person. Viola assigns this function of internal images to the video camera which acts as a tool of awareness as it becomes a reflection of our “I.” According to Viola, one can describe the dynamics of consciousness, which at one end places external images (also perceived by the blind) and internal images (states of feelings, emotions, dreams, and the social effects of “seeing”).
    Źródło:
    Perspektywy Kultury; 2022, 38, 3; 387-410
    2081-1446
    2719-8014
    Pojawia się w:
    Perspektywy Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies