Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "„Państwo Islamskie”" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
The legal qualification of the military jihad idea and of the dissemination of other materials facilitating terrorist activities
Kwalifikacja prawna propagowania idei zbrojnego dżihadu oraz rozpowszechniania innych materiałów ułatwiających działalność terrorystyczną
Autorzy:
Pożaroszczyk, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501611.pdf
Data publikacji:
2019-04-23
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
propaganda
Jihad
Islamic State
legal penal qualification
dżihad
tzw. Państwo Islamskie
kwalifikacja prawno-karna
Opis:
The presented paper presents and analyzes, in the perspective of the fulfilment of the acts codified in penal law, the phenomenon of the promotion of the idea of military jihad by the Islamic terrorist organizations. The circumstances leading to the emergence of the global, Islamic, terrorist organization and the influence of their emergence on internal security have been presented in the introductory part. It has been stated there, that ‒ although in Poland there has been no terrorist attack so far, the people who have ties with terrorist organizations or who are simply interested in terrorist ideology pose serious threat to the domestic security. The strong factor increasing the jeopardy of the terrorist attack, is the presence ‒ mainly in virtual reality, of a myriad of different materials that promote the distortional conception of Islam. Therefore the materials that were publicized by Islamic, radical organization were thoroughly analyzed in this paper. The result of the analysis is the conclusion that the promoting of contents connected to radical Islam implies the commitment of several crimes.
W artykule autor opisuje i analizuje zjawisko propagowania idei zbrojnego dżihadu pod kątem popełnienia czynów zabronionych. We wstępie zostały przedstawione historyczne i społeczne okoliczności, które prowadzą do wykształcenia się globalnych islamskich organizacji terrorystycznych oraz wpływ pojawienia się tych ugrupowań na bezpieczeństwo wewnętrzne państw należących do tzw. cywilizacji zachodniej. Rozważania zawarte w tym fragmencie prowadzą do wniosku, że mimo iż w Polsce nie doszło dotychczas do zamachów terrorystycznych, to niewątpliwie osoby związane z ideologią zbrojnego dżihadu lub te, które się z nią utożsamiają, stanowią duże zagrożenie. Czynnikiem, który w znacznym stopniu zwiększa ryzyko wystąpienia na terytorium RP aktu terrorystycznego motywowanego wypaczonym pojmowaniem islamu, jest obecność, głównie w przestrzeni wirtualnej, licznych materiałów propagujących wojujący islam. Główna część rozważań prowadzonych w artykule jest ukierunkowana na udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy w związku z rozpowszechnianiem radykalnych idei islamskich dochodzi do wyczerpania znamion czynów zabronionych, a jeśli tak, to jakich. Odpowiedzi na postawione pytanie pomaga udzielić karnoprawna (dogmatyczna) analiza treści umieszczonych w przekazach związanych z ruchem globalnego dżihadu. Ta analiza prowadzi do wniosku, że w zależności od konkretnej zawartości radykalnych haseł islamskich ich rozpowszechnianie może prowadzić do wyczerpania znamion wielu czynów zabronionych, a ostateczna kwalifikacja prawnokarna zależy również od formy popularyzowania tych materiałów i sposobu ich rozprzestrzeniania.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2019, 11, 20; 353-367
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kwalifikacja prawna propagowania idei zbrojnego dżihadu oraz rozpowszechniania innych materiałów ułatwiających działalność terrorystyczną
The legal qualification of the military jihad idea and of the dissemination of other materials facilitating terrorist activities
Autorzy:
Pożaroszczyk, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501940.pdf
Data publikacji:
2019-04-23
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
propaganda
dżihad
tzw. Państwo Islamskie
kwalifikacja prawno-karna
Jihad
Islamic State
legal penal qualification
Opis:
W artykule autor opisuje i analizuje zjawisko propagowania idei zbrojnego dżihadu pod kątem popełnienia czynów zabronionych. We wstępie zostały przedstawione historyczne i społeczne okoliczności, które prowadzą do wykształcenia się globalnych islamskich organizacji terrorystycznych oraz wpływ pojawienia się tych ugrupowań na bezpieczeństwo wewnętrzne państw należących do tzw. cywilizacji zachodniej. Rozważania zawarte w tym fragmencie prowadzą do wniosku, że mimo iż w Polsce nie doszło dotychczas do zamachów terrorystycznych, to niewątpliwie osoby związane z ideologią zbrojnego dżihadu lub te, które się z nią utożsamiają, stanowią duże zagrożenie. Czynnikiem, który w znacznym stopniu zwiększa ryzyko wystąpienia na terytorium RP aktu terrorystycznego motywowanego wypaczonym pojmowaniem islamu, jest obecność, głównie w przestrzeni wirtualnej, licznych materiałów propagujących wojujący islam. Główna część rozważań prowadzonych w artykule jest ukierunkowana na udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy w związku z rozpowszechnianiem radykalnych idei islamskich dochodzi do wyczerpania znamion czynów zabronionych, a jeśli tak, to jakich. Odpowiedzi na postawione pytanie pomaga udzielić karnoprawna (dogmatyczna) analiza treści umieszczonych w przekazach związanych z ruchem globalnego dżihadu. Ta analiza prowadzi do wniosku, że w zależności od konkretnej zawartości radykalnych haseł islamskich ich rozpowszechnianie może prowadzić do wyczerpania znamion wielu czynów zabronionych, a ostateczna kwalifikacja prawnokarna zależy również od formy popularyzowania tych materiałów i sposobu ich rozprzestrzeniania.
The presented paper presents and analyzes, in the perspective of the fulfilment of the acts codified in penal law, the phenomenon of the promotion of the idea of military jihad by the Islamic terrorist organizations. The circumstances leading to the emergence of the global, Islamic, terrorist organization and the influence of their emergence on internal security have been presented in the introductory part. It has been stated there, that ‒ although in Poland there has been no terrorist attack so far, the people who have ties with terrorist organizations or who are simply interested in terrorist ideology pose serious threat to the domestic security. The strong factor increasing the jeopardy of the terrorist attack, is the presence ‒ mainly in virtual reality, of a myriad of different materials that promote the distortional conception of Islam. Therefore the materials that were publicized by Islamic, radical organization were thoroughly analyzed in this paper. The result of the analysis is the conclusion that the promoting of contents connected to radical Islam implies the commitment of several crimes.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2019, 11, 20; 156-175
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Siła czy przesilenie? Działalność i znaczenie Państwa Islamskiego
Autorzy:
Bartoszewicz, Monika Gabriela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501559.pdf
Data publikacji:
2020-04-23
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
Państwo Islamskie
Kalifat
siła militarna
soft power
geopolityka
Islamic State
Caliphate
hard power
geopolitics
Opis:
Po październiku 2017 r. pojawiła się pokusa, aby Państwo Islamskie włożyć do lamusa historii i zaprzestać rozważań nad jego istnieniem i oddziaływaniem. Ale to właśnie teraz nadszedł czas na rzetelne analizy i refleksje nad tym fenomenem. W niniejszym artykule omówiono funkcjonowanie PI przy uwzględnieniu jego statusu i celów, jego sojuszników oraz zasięgu terytorialnego, a także dokonano analizy zasobów zarówno twardej, jak i miękkiej siły jego oddziaływania. Na siłę PI składały się następujące elementy: złożona struktura jego armii i różnice taktyczne, w tym dobrze określone kierunki działań wojennych, wysokie morale i wyszkolenie jego żołnierzy, dobre dowodzenie, oraz inkluzyjny charakter organizacji. Państwo Islamskie wykazało się ogromnymi zdolnościami adaptacyjnymi (różne teatry działań), odpornością na straty (ludzkie, terytorialne), zdolnością do kumulacji doświadczeń i otwartością na nowe formy aktywności, ale także na nowe kręgi zwolenników, czy też raczej – wejściem na zupełnie nowy poziom działań wojskowych, politycznych, ideologicznych i terytorialnych. W drugiej części artykułu autorka skupiła się na analizie głównych uczestników wydarzeń bliskowschodnich, którzy często wykorzystywali Kalifat (lub walkę z nim) do osiągnięcia własnych, partykularnych interesów za pomocą rozwiązań siłowych. Odnosi się zarówno do podmiotów lokalnych (państwa arabskie, Iran, Turcja), jak i międzynarodowych (Stany Zjednoczone wraz z zachodnimi sojusznikami, Rosja), porównując ich podejście do PI. Taka analiza pozwala na określenie, jak wysoko w hierarchii celów strategicznych tych państw znajduje się ostateczne wyeliminowanie Kalifatu oraz jak skuteczna jest polityka prowadzona za pomocą siły militarnej i potęgi ekonomicznej. Dla Stanów Zjednoczonych i całego Zachodu istnienie i działania PI oznaczały fiasko prowadzonej dotychczas polityki; dla niektórych państw regionu (Irak, Syria) stanowiło ono zagrożenie dla ich egzystencji, dla innych – było nieco nieobliczalnym, ale użytecznym instrumentem przydatnym do rozwiązań siłowych (Arabia Saudyjska, Katar), dla jeszcze innych (Turcja) – czynnikiem, którego siłę można wykorzystać do własnych celów.
After October 2017, a temptation appeared to put the “Islamic State” in the junkyard of history and to stop pondering about its existence and impact. To the contrary, now the time has come for meticulous analyses and reflections concerning this phenomenon. This article discusses the functioning of IS based on its strength and taking into account its status and goals, allies and territorial coverage, as well as analyzing both hard and soft power of its impact. It is claimed that the strength of PI consisted of the following elements: the complex structure and tactical differences, including well-defined goals of military operations, high morale and training, good command, but also the inclusive nature of the organization. What is more, the Islamic State has shown a great adaptability (various theaters of activities), resistance to losses (human, territorial), the ability to accumulate experiences and an openness to new forms of activity. Furthermore, its inherent strength and the enabling milieu allowed it for achieving a completely new level of military, political, ideological and territorial activities. In the second part of the article, the analysis focuses on the main actors of Middle Eastern events who often used the Caliphate (or the purported struggle against it) as an object of power play to achieve their own particular interests. Specifically, the reflections include local actors (the Arab states, Iran, Turkey) and international (US together with its Western allies and Russia). This comparative analysis allows to determine how high in the hierarchy of their strategic goals the ultimate elimination of the Islamic State could be placed. This is followed by an evaluation of policy effectiveness. The paper concludes that for America and the whole West, the existence and operation of the Islamic State meant the failure of the hitherto policies in the Middle East; for some countries in the region (Iraq, Syria) it was an existential threat, for others a somewhat unpredictable but useful instrument (Saudi Arabia, Qatar), or even (Turkey) a factor whose power can be used for its own purposes.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2020, 12, 22; 39-65
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Impact of the COVID-19 pandemic on radicalization and terrorism
Wpływ pandemii COVID-19 na radykalizację postaw i terroryzm
Autorzy:
Izak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1062595.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
terrorist attacks
coronaviru
COVID-19
Islamic State
jihadists
pandemic
radicalization
terrorism
ataki terrorystyczne
koronawirus
Państwo Islamskie
dżihadyści
pandemia
radykalizacja
terroryzm
Opis:
Pandemia COVID-19 zaostrzyła retorykę ekstremistów i organizacji terrorystycznych wobec środowisk obcych im etnicznie, kulturowo i religijnie. Ekstremiści muzułmańscy uważają pandemię za karę boską wymierzoną Chinom, Stanom Zjednoczonym, żydom, szyitom i chrześcijanom (krzyżowcom). Pojawiają się też opinie z kategorii spiskowej teorii dziejów, że pandemię wywołali żydzi w celu przejęcia władzy nad światem. Hinduscy nacjonaliści za pandemię w Indiach winią muzułmanów, a Chińczycy z Kantonu – Afrykańczyków. Ci ostatni, stanowiący ok. 300 tys. mieszkańców Kantonu, są w sposób otwarty stygmatyzowani i dyskryminowani. Podobnych zachowań doświadczyli także Afroamerykanie. COVID-19 został potraktowany również jako broń biologiczna. Neonaziści i biali supremacjoniści w USA apelują o bezpośredni kontakt zarażonych zwolenników z policjantami, urzędnikami federalnymi i żydami w celu przeniesienia na nich koronawirusa. Izolacja i ograniczenia w kontaktach w celu zahamowania rozprzestrzeniania się pandemii spowodowały skierowanie uwagi wielu ludzi na media społecznościowe. Szerzona jest w nich dezinformacja, nienawiść, agresja i pogarda. Obserwuje się m.in. wzrost zainteresowania filmami publikowanymi w serwisie YouTube na temat zagłady, krucjat, dżihadyzmu z udziałem Mahdiego, czyli mesjanistycznego wyzwoliciela, który ma pojawić się przed Dniem Sądu Ostatecznego i uwolnić świat od zła. Nakłada się na to pogorszenie nastrojów wśród młodzieży w państwach muzułmańskich i muzułmańskich mniejszości w Europie. W związku z zamknięciem meczetów rośnie zainteresowanie islamskimi portalami edukacyjnymi zdominowanymi przez radykalny nurt salaficki, które upowszechniają tezę o koronawirusie jako karze boskiej za krzywdy doznawane przez muzułmanów. Koronawirus nie spowodował obniżenia skali zagrożenia terrorystycznego w Europie, mimo apeli Państwa Islamskiego o niepodróżowanie na Stary Kontynent. W UE żyją przecież sympatycy obalonego kalifatu i byli jego bojownicy, którzy wrócili do krajów zamieszkania. Ci, którzy pozostali na Bliskim Wschodzie przez dłuższy czas znajdowali się oni w uśpieniu. Teraz trwa proces ich aktywizacji. Obserwuje się zwiększenie siły przekazu propagandowego adresowanego do Europejczyków. Szczególną rolę odgrywa w tych działaniach agencja medialna „Amaq” i elektroniczny magazyn tygodniowy „Al-Naba” („Raport”). Państwo Islamskie próbuje zaprezentować się jako międzynarodowa struktura, prowadząc działalność dezinformacyjną w mediach społecznościowych, a tym samym wzmocnić swój przekaz do potencjalnych rekrutów. W wielu regionach świata Państwo Islamskie ma siły i środki do prowadzenia walki partyzanckiej i działań terrorystycznych, przede wszystkim w Syrii, Iraku, Afganistanie, Azji Południowo-Wschodniej i Afryce. Wykorzystuje regionalną destabilizację i lokalne organizacje ekstremistyczne do kolejnych ataków. Można mówić o zwiększeniu aktywności terrorystów, jednak nie jest ona tak duża jak przed rokiem, chociaż są regiony, w których ich działania są bardzo intensywne, na przykład w Syrii, Iraku, Afganistanie czy Mozambiku. COVID-19 zagraża międzynarodowej solidarności i współpracy, która jest kluczowa dla walki z organizacjami terrorystycznymi w strefie Sahelu, gdzie siły lokalne oraz ich międzynarodowi partnerzy próbują powstrzymać dżihadystów. Wysoce mobilne operacje organizacji terrorystycznych na pograniczu Mali, Nigru i Burkina Faso oraz wokół jeziora Czad wymagają wspólnego wysiłku tych państw przy wsparciu Francji, Stanów Zjednoczonych i innych krajów, chociaż to zaangażowanie nie zawsze jest podporządkowane wspólnej strategii. Pandemia może uczynić miejscowe ugrupowanie terrorystyczne jeszcze bardziej niebezpiecznymi, ponieważ dodatkowo absorbuje i osłabia lokalne rządy i siły zbrojne. W przypadku zerwania współpracy między krajami regionu, zmagającymi się z kryzysem zdrowia publicznego, lub wycofania się zagranicznych sojuszników konsekwencje mogą być niezwykle groźne dla bezpieczeństwa państw Sahelu.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2020, 12, 23; 353-381
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ pandemii COVID-19 na radykalizację postaw i terroryzm
Impact of the COVID-19 pandemic on radicalization and terrorism
Autorzy:
Izak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1062615.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
ataki terrorystyczn
koronawirus
COVID-19
Państwo Islamskie
dżihadyści
pandemia
radykalizacja
terroryzm
terrorist attacks
coronaviru
Islamic State
jihadists
pandemic
radicalization
terrorism
Opis:
The COVID-19 pandemic has exacerbated the rhetoric of extremists and terrorist organizations towards communities that are ethnically, culturally and religiously alien to them. Muslim extremists see the pandemic as a divine punishment against China, the United States, Jews, Shiites, and Christians (Crusaders). There are also opinions from the category of conspiracy theory of history that the pandemic was caused by the Jews in order to take over the world. Hindu nationalists blame the Muslims for the pandemic in India, and the Chinese blame the Africans in Guangzhou. The latter, numbering around 300,000 residents are openly stigmatized and discriminated against. African Americans also experienced similar behavior. COVID-19 has also been treated as a biological weapon. Neo-Nazis and white supremacists in the United States are calling on those infected supporters to contact police officers, federal officials, and Jews directly to transmit the coronavirus to them. Isolation and restricted contacts in order to contain the spread of the pandemic drew the attention of many people to social media. They are spreading disinformation, videos published on YouTube on the subject of extermination, crusades, and jihadism with the participation of the Mahdi, i.d the messianic liberator, who is to appear before the Judgment Day and free the world from evil. This is compounded by the deterioration of sentiment among young people in Muslim countries and Muslim minorities in Europe. Due to the closure of mosques, there is growing interest in Islamic educational websites dominated by the radical Salafi movement, which popularize the thesis that the coronavirus is a divine punishment for harm suffered by Muslims. The coronavirus has not reduced the scale of the terrorist threat in Europe, despite the calls of the Islamic State not to travel to the Old Continent. After all, there are supporters of the overthrown caliphate and former militiants in the EU who have returned to their countries of residence. Those who remained in the Middle East have been dormant for a long time. The process of their activation is underway. There is an increase in the power of propaganda message addressed to Europeans. The media agency ‘Amaq’ and the electronic weekly magazine ‘Al-Naba’ (‘Report’) play a special role in these activities. The Islamic State is trying to show itself as an international structure through disinformation activities on social media and thus strengthen its message to potential recruits. In many regions of the world, The Islamic State has the strength and means to conduct guerrilla warfare and terrorist activities, primarily in Syria, Iraq, Afghanistan, Southeast Asia and Africa. It uses regional destabilization and local extremist organizations for further attacks. One can speak of an increase in terrorist activity but it is not as large as a year ago, although there are regions where their activities are very intense, for example in Syria, Iraq, Afghanistan and Mozambique. COVID-19 threatens international solidarity and cooperation, which is key to the fight against terrorist organizations in the Sahel zone, where local forces and their international partners are trying to stop jihadists. The highly mobile operations of terrorist organizations on the border of Mali, Niger and Burkina Faso and around Lake Chad require a joint effort of these countries with the support of France, the United States and other countries, although this involvement is not always subordinated to a common strategy. The pandemic can make a local terrorist group even more dangerous because it further absorbs and weakens local governments and armed forces. In the event of a breakdown of cooperation between the countries in the region struggling with the public health crisis, or the withdrawal of foreign allies, the consequences may be extremely dangerous for the security of the Sahel states.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2020, 12, 23; 13-47
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
What happens after the Islamic State of Caliphate is destroyed? Current state and trends in global terrorism threats
Co po Islamskim Państwie Kalifatu? Stan obecny i kierunki rozwoju zagrożeń terrorystycznych
Autorzy:
Izak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501812.pdf
Data publikacji:
2018-10-15
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
Al Qaeda
terrorist attacks
security
the Middle East
jihad
jihadists
fanaticism
Islam
caliphate
conflicts
Kurds
mujahedeen
Muslims
Islamic State
salafists
Syrian Democratic Forces
the Taliban
terrorists
terrorism
Wahhabism
threat
attempts
Al-Kaida
ataki terrorystyczne
Bliski Wschód
Państwo Islamskie
salafici
talibowie
wahhabizm
Opis:
Military victory over the Islamic State does not mean defeating this terrorist organization, members of which will move into conspiracy, and will continue terrorist attacks. Organizations allied to the Islamic State operating in the foreign wilayats (provinces) of the caliphate: in Sinai, Libya, Nigeria, or Afghanistan are still active. There are also other groups active, linked to Al Qaeda or formed its franchises before, leaders of which pledged allegiance to caliph Ibrahim (Abu Bakr Al Baghdadi) between 2014 and 2015. There are more than 40 such organizations altogether. Some of them split following internal arguments over which side to be on: Al Qaeda or the IS, involved in the conflict since 2013. Apart from the Middle East, North Africa has become the main arena for activity and competition between jihadist organizations, especially the regions of Sahara and Sahel, where the IS has increased its influences since the second half of 2014. As long asthe IS has been defeated in Syria and Iraq, in Africa its operational capabilities to carry out terrorist attacks have remained although its position has also weakened. The consequences of the IS activities and its other affiliates were tragic. The year 2014 was the most violent when 32,858 people were killed in the whole world. In 2016 terrorists killed 25,673 people around the world. It is almost 22% less than in 2014. The list of countries with the highest terror risk has not changed at all. The first five countries are Iraq, Nigeria, Afghanistan, Syria, and Pakistan. According to statistics, 75% of all victims came from those countries. The security situation in Europe may deteriorate in the near future. Jihadist propaganda still meets with a favorable response, and it is going to be more and more effective, if the reality fails to meet the immigrants’ expectations, and demanding attitudes turn into anger. Deportations of those who lost their right of residence, also because of the committed offences, or tightening asylum law and conditions of granting state benefits will encourage such behaviors. Denmark, Austria, Germany, and France have already announced the above-mentioned limitations because the line between refugees and economic migrants tends to blur. Easing tensions between the IS and Al Qaeda, for example, after Abu Bakr al-Baghdadi’s death can cause increased risk. Changes in the leadership of Al Qaeda can also contribute to the improvement of relations between the two organizations. It seems that Hamza bin Laden, the 28-year-old son of Osama Bin Laden, known as the ‘Prince of Jihad’, will take the lead in the organization in the near future. Unlike the current leader of Al Qaeda, Ayman al - Zawahiri, he did not criticize the caliphate, which may – after the collapse of the IS – win him support and renew Al Qaeda or any other organization founded on it possibly in the future.
Zwycięstwo militarne nad Państwem Islamskim nie oznacza pokonania tej organizacji terrorystycznej. Najprawdopodobniej jej członkowie przejdą do konspiracji i nadal będą przeprowadzać ataki. Wciąż aktywne są organizacje sprzymierzone z Państwem Islamskim operujące w zagranicznych wilajetach (prowincjach) kalifatu: na Półwyspie Synaj, w Libii, Nigerii oraz Afganistanie. Działają również ugrupowania, których przywódcy w latach 2014–2015 złożyli przysięgę lojalności kalifowi Ibrahimowi (Abu Bakrowi al-Bagdadiemu), a wcześniej były związane z Al-Kaidą lub tworzyły jej filie. Takich organizacji jest łącznie ponad 40. Część z nich podzieliła się na skutek wewnętrznych sporów dotyczących opowiedzenia się po jednej ze stron: Al-Kaidy lub ISIS/IS – organizacji skonfliktowanych ze sobą od 2013 r. Oprócz Bliskiego Wschodu główną areną aktywności i rywalizacji ugrupowań dżihadystycznych jest Afryka Północna obejmująca kraje Sahary i Sahelu, gdzie od drugiej połowy 2014 r. zwiększały się wpływy Państwa Islamskiego. Chociaż IS poniosło Dotkliwą klęskę w Syrii i Iraku, to w Afryce, pomimo osłabienia jego pozycji, zachowało zdolności operacyjne do przeprowadzenia zamachów terrorystycznych. Skutki terrorystycznej aktywności Państwa Islamskiego i innych organizacji z nim powiązanych lub działających pod własnym szyldem (np. ruch talibów w Afganistanie) były tragiczne. Najbardziej krwawy był rok 2014. Na całym świecie zginęło wówczas 32 858 osób. Dla porównania: w 2016 r. zginęły 25 673 osoby, czyli prawie o 22 proc. mniej niż w 2014 r. Nie zmienia się przy tym lista krajów najbardziej zagrożonych terrorem. Pierwsza piątka to Irak, Nigeria, Afganistan, Syria i Pakistan. To w tych krajach zabito aż 75 proc. wszystkich ofiar. Bezpieczeństwo w Europie może w najbliższym czasie ulec znacznemu pogorszeniu. Propaganda dżihadystyczna wciąż trafia na podatny grunt i będzie bardziej skuteczna, gdy oczekiwania imigrantów coraz bardziej będą się rozmijać z rzeczywistością, a postawy roszczeniowe zamienią się w gniew. Będą temu sprzyjać deportacje osób, które z różnych względów utraciły prawo pobytu w Europie, w tym z powodu popełnionych przestępstw kryminalnych, oraz zaostrzanie prawa azylowego i warunków przyznawania zasiłków, co zapowiedziały m.in. Dania, Austria, Niemcy i Francja – ze względu na zacieranie się granic miedzy uchodźcami a imigrantami ekonomicznymi. Do zwiększenia zagrożenia może dojść w wyniku poprawienia relacji między IS i Al-Kaidą spowodowanej m.in. śmiercią Abu Bakra al-Bagdadiego. Zmiany w kierownictwie Al-Kaidy też mogą przyczynić się do poprawy stosunków między obu organizacjami. Wydaje się, że w najbliższym czasie ster w tym ugrupowaniu przejmie 28-letni Hamza bin Laden, syn Osamy, nazywany „księciem dżihadu”. W odróżnieniu od obecnego lidera Al-Kaidy Ajmana az-Zawahiriego, nie krytykował on kalifatu, co po upadku IS może przysporzyć mu zwolenników i spowodować odnowienie szeregów Al-Kaidy lub organizacji wyrosłej na jej fundamencie.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2018, 10, 19; 293-317
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Co po Islamskim Państwie Kalifatu? Stan obecny i kierunki rozwoju zagrożeń terrorystycznych
What happens after the Islamic State of Caliphate is destroyed? Current state and trends in global terrorism threats
Autorzy:
Izak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501970.pdf
Data publikacji:
2018-10-15
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
Al-Kaida
ataki terrorystyczne
Bliski Wschód
Państwo Islamskie
salafici
talibowie
wahhabizm
Al Qaeda
terrorist attacks
security
the Middle East
jihad
jihadists
fanaticism
Islam
caliphate
conflicts
Kurds
mujahedeen
Muslims
Islamic State
salafists
Syrian Democratic Forces
the Taliban
terrorists
terrorism
Wahhabism
threat
attempts
Opis:
Zwycięstwo militarne nad Państwem Islamskim nie oznacza pokonania tej organizacji terrorystycznej. Najprawdopodobniej jej członkowie przejdą do konspiracji i nadal będą przeprowadzać ataki. Wciąż aktywne są organizacje sprzymierzone z Państwem Islamskim operujące w zagranicznych wilajetach (prowincjach) kalifatu: na Półwyspie Synaj, w Libii, Nigerii oraz Afganistanie. Działają również ugrupowania, których przywódcy w latach 2014–2015 złożyli przysięgę lojalności kalifowi Ibrahimowi (Abu Bakrowi al-Bagdadiemu), a wcześniej były związane z Al-Kaidą lub tworzyły jej filie. Takich organizacji jest łącznie ponad 40. Część z nich podzieliła się na skutek wewnętrznych sporów dotyczących opowiedzenia się po jednej ze stron: Al-Kaidy lub ISIS/IS – organizacji skonfliktowanych ze sobą od 2013 r. Oprócz Bliskiego Wschodu główną areną aktywności i rywalizacji ugrupowań dżihadystycznych jest Afryka Północna obejmująca kraje Sahary i Sahelu, gdzie od drugiej połowy 2014 r. zwiększały się wpływy Państwa Islamskiego. Chociaż IS poniosło Dotkliwą klęskę w Syrii i Iraku, to w Afryce, pomimo osłabienia jego pozycji, zachowało zdolności operacyjne do przeprowadzenia zamachów terrorystycznych. Skutki terrorystycznej aktywności Państwa Islamskiego i innych organizacji z nim powiązanych lub działających pod własnym szyldem (np. ruch talibów w Afganistanie) były tragiczne. Najbardziej krwawy był rok 2014. Na całym świecie zginęło wówczas 32 858 osób. Dla porównania: w 2016 r. zginęły 25 673 osoby, czyli prawie o 22 proc. mniej niż w 2014 r. Nie zmienia się przy tym lista krajów najbardziej zagrożonych terrorem. Pierwsza piątka to Irak, Nigeria, Afganistan, Syria i Pakistan. To w tych krajach zabito aż 75 proc. wszystkich ofiar. Bezpieczeństwo w Europie może w najbliższym czasie ulec znacznemu pogorszeniu. Propaganda dżihadystyczna wciąż trafia na podatny grunt i będzie bardziej skuteczna, gdy oczekiwania imigrantów coraz bardziej będą się rozmijać z rzeczywistością, a postawy roszczeniowe zamienią się w gniew. Będą temu sprzyjać deportacje osób, które z różnych względów utraciły prawo pobytu w Europie, w tym z powodu popełnionych przestępstw kryminalnych, oraz zaostrzanie prawa azylowego i warunków przyznawania zasiłków, co zapowiedziały m.in. Dania, Austria, Niemcy i Francja – ze względu na zacieranie się granic miedzy uchodźcami a imigrantami ekonomicznymi. Do zwiększenia zagrożenia może dojść w wyniku poprawienia relacji między IS i Al-Kaidą spowodowanej m.in. śmiercią Abu Bakra al-Bagdadiego. Zmiany w kierownictwie Al-Kaidy też mogą przyczynić się do poprawy stosunków między obu organizacjami. Wydaje się, że w najbliższym czasie ster w tym ugrupowaniu przejmie 28-letni Hamza bin Laden, syn Osamy, nazywany „księciem dżihadu”. W odróżnieniu od obecnego lidera Al-Kaidy Ajmana az-Zawahiriego, nie krytykował on kalifatu, co po upadku IS może przysporzyć mu zwolenników i spowodować odnowienie szeregów Al-Kaidy lub organizacji wyrosłej na jej fundamencie.
Military victory over the Islamic State does not mean defeating this terrorist organization, members of which will move into conspiracy, and will continue terrorist attacks. Organizations allied to the Islamic State operating in the foreign wilayats (provinces) of the caliphate: in Sinai, Libya, Nigeria, or Afghanistan are still active. There are also other groups active, linked to Al Qaeda or formed its franchises before, leaders of which pledged allegiance to caliph Ibrahim (Abu Bakr Al Baghdadi) between 2014 and 2015. There are more than 40 such organizations altogether. Some of them split following internal arguments over which side to be on: Al Qaeda or the IS, involved in the conflict since 2013. Apart from the Middle East, North Africa has become the main arena for activity and competition between jihadist organizations, especially the regions of Sahara and Sahel, where the IS has increased its influences since the second half of 2014. As long asthe IS has been defeated in Syria and Iraq, in Africa its operational capabilities to carry out terrorist attacks have remained although its position has also weakened. The consequences of the IS activities and its other affiliates were tragic. The year 2014 was the most violent when 32,858 people were killed in the whole world. In 2016 terrorists killed 25,673 people around the world. It is almost 22% less than in 2014. The list of countries with the highest terror risk has not changed at all. The first five countries are Iraq, Nigeria, Afghanistan, Syria, and Pakistan. According to statistics, 75% of all victims came from those countries. The security situation in Europe may deteriorate in the near future. Jihadist propaganda still meets with a favorable response, and it is going to be more and more effective, if the reality fails to meet the immigrants’ expectations, and demanding attitudes turn into anger. Deportations of those who lost their right of residence, also because of the committed offences, or tightening asylum law and conditions of granting state benefits will encourage such behaviors. Denmark, Austria, Germany, and France have already announced the above-mentioned limitations because the line between refugees and economic migrants tends to blur. Easing tensions between the IS and Al Qaeda, for example, after Abu Bakr al-Baghdadi’s death can cause increased risk. Changes in the leadership of Al Qaeda can also contribute to the improvement of relations between the two organizations. It seems that Hamza bin Laden, the 28-year-old son of Osama Bin Laden, known as the ‘Prince of Jihad’, will take the lead in the organization in the near future. Unlike the current leader of Al Qaeda, Ayman al - Zawahiri, he did not criticize the caliphate, which may – after the collapse of the IS – win him support and renew Al Qaeda or any other organization founded on it possibly in the future.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2018, 10, 19; 58-86
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ograniczenia i problemy w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości imigrantów w Europie.
Restraints and problems in the field of combating terrorism and crimes done by immigrants in Europe.
Autorzy:
Izak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501533.pdf
Data publikacji:
2017-11-15
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
przemoc
bezpieczeństwo
deradykalizacja
dżihad
dżihadyści
ekstremiści
euroislam
imigranci
islam
Koran
Muhammad
multikulturalizm
muzułmanie
Państwo Islamskie
poprawność polityczna
prawa człowieka
prorok
radykalizacja
salafici
szariat
terroryzm
wahhabizm
zagraniczni bojownicy
zagrożenie
zamach
appeasement
assassination attempt
deradicalization
extremists
foreign fighters
human rights
immigrants
Islamic State
jihad
jihadists
the Koran
Mohammad
multicultural
muslims
political correctness
prophet
radicalization
salafists
security
sharia
terrorism
threat
violence
wahhabism
Opis:
Zagrożenie terrorystyczne w Europie jest najwyższe od lat 70. i 80. ubiegłego wieku, nazwanych latami ołowiu (anni di piombo), gdy zamachom organizacji skrajnie prawicowych i lewackich towarzyszyły ataki terrorystów palestyńskich. Współczesnych terrorystów motywuje radykalny islam, a dokładnie – ideologia dżihadu propagowana przez salafitów wspierających samozwańczy kalifat Abu Bakra al-Bagdadiego, ich duchową ojczyznę. Mimo poważnego zagrożenia, poprawność polityczna elit zachodnich nie pozwala na jego jednoznaczne określenie mianem „terroryzmu islamskiego”, aby nie zostać posądzonym o rasizm lub islamofobię. Używa się więc różnych eufemizmów i czyni starania o zjednanie sobie środowisk muzułmańskich, które często domagają się kolejnych ustępstw i przywilejów, niekiedy kosztem społeczności krajów przyjmujących. Odpowiedzią niektórych państw na zagrożenie terrorystyczne jest realizowanie programów deradykalizacji, także dżihadystów, którzy wrócili ze strefy walk w Syrii i Iraku. Ten proces, mimo zaangażowania znacznych sił i środków, nie przynosi jednak większych rezultatów, a co najwyżej – pozwala odciągnąć młodych ludzi od stosowania przemocy (często chwilowej), bez zmiany nastawienia do otaczającej rzeczywistości. Państwo Islamskie przyznaje się do kolejnych ataków terrorystycznych w Europie w wykonaniu samotnych wilków i grup ekstremistów. Publikuje w cyberprzestrzeni materiały propagandowe oraz instrukcje dla muzułmanów wzywające do kolejnych zamachów przy użyciu dowolnych narzędzi i zawierających porady dotyczące skutecznego wtapiania się w środowisko „niewiernych” przed przystąpieniem do wymierzonych w nich działań. Jednocześnie fala migracyjna, która dotarła do Europy w 2015 r., wywołała wzrost zagrożenia terrorystycznego i przestępczości pospolitej, zwłaszcza ze strony nastoletnich muzułmanów, którzy są bezkarni wobec przepisów prawa. Kłopoty aparatu ścigania z identyfikacją tożsamości i wieku tych osób, motywowane względami etycznymi i prawami człowieka, utrudniają walkę z przestępczością i budzą frustrację funkcjonariuszy Policji. Mimo że rządy wielu państw UE otworzyły swoje granice dla imigrantów, to ich wzmożony napływ spotkał się ze sprzeciwem części społeczeństw, które swoje sympatie przenoszą na partie populistyczne i skrajnie prawicowe. Tymczasem wielu polityków uważa, że zagrożeniem nie są islamscy radykałowie, ale ugrupowania skrajnie prawicowe i lewackie. Żeby stwierdzić, jak bardzo te poglądy mijają się z rzeczywistością, wystarczy porównać skalę terroryzmu ze strony poszczególnych ugrupowań i liczbę ofiar, za które odpowiadają. Przed zagrożeniem ze strony współwyznawców ostrzegają znani przedstawiciele świata arabskiego, szukający często schronienia w Europie. Za odważne poglądy dotyczące m.in. konieczności zreformowania islamu przez jego reinterpretację i dostosowanie do obecnych czasów są ostro krytykowani przez organizacje islamskie i część sceny politycznej, a nawet grozi im się śmiercią.
Terrorist threat in Europe is at the highest rate from the 70ties and 80ties of twentieth century which were called years of lead (anni di piombo), when extreme rights and lefts attacks were accompanied by Palestinian terrorists attacks. Present terrorists are motivated by radical Islam and more specifically ideology of jihad which is spread by Salafis supporting self-appointed Caliphate of Abu Bakr al Baghdadi, their spiritual homeland. Despite serious danger political correctness of the elites does not allow to name it univocally as “Islamic terrorism” not to be accused of racism or islamophobia. They use different euphemisms and try to secure Muslim communities support, which often demand next privileges and concessions, sometimes at host countries expenses. The answer of some countries to the terrorist threat are de-radicalization programs which include also jihadists coming back from Syria and Iraq. This process despite huge amounts of money and efforts involved does not bring much success, sometimes it helps to deter young people from violence (often temporarily) without changing their overall attitude. IS claims responsibility for next terrorist attacks in Europe by lone wolves and groups of extremists and spreads propaganda in cyberspace together with instructions for Muslims to carry out next attacks with any tools available and materials with advice how to blend in effectively before any actions. Simultaneously the immigration wave which came to Europe in 2015 has increased terrorists threat and common criminality especially by adolescent Muslims who go unpunished. The problems law enforcement have with age identification of ethical nature and human rights make it very hard to fight with criminality and cause frustration among Police officers. Despite the fact that governments of many EU countries have opened their borders for immigrants their increased influx caused objection of the part of societies and turn to populist and extreme right parties. Meanwhile many politicians think that the real threat pose not Islamic radicals but extreme right and left groups. How much these ideas differ from reality one can observe by comparing scale of terrorism when it comes to different groups and number of victims. Well known representatives of Arab world seeking often shelter in Europe warn about the ones of their faith. They are strongly criticized by Islamic organizations and part of the native political scene or even threatened to be killed for brave opinions about the necessity of reforms in Islam by its re-interpretation and adjustment to present times.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2017, 9, 17; 104-137
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Restraints and problems in the field of combating terrorism and crimes done by immigrants in Europe
Ograniczenia i problemy w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości imigrantów w Europie
Autorzy:
Izak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501761.pdf
Data publikacji:
2017-11-15
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
appeasement
assassination attempt
deradicalization
euroislam
extremists
foreign fighters
human rights
immigrants
islam
Islamic State
jihad
jihadists
the Koran
Mohammad
multicultural
muslims
political correctness
prophet
radicalization
salafists
security
sharia
terrorism
threat
violence
wahhabism
bezpieczeństwo
deradykalizacja
dżihad
dżihadyści
ekstremiści
imigranci
Koran
Muhammad
multikulturalizm
muzułmanie
Państwo Islamskie
poprawność polityczna
prawa człowieka
prorok
przemoc
radykalizacja
salafici
szariat
terroryzm
wahhabizm
zagraniczni bojownicy
zagrożenie
zamach
Opis:
Terrorist threat in Europe is at the highest rate from the 70ties and 80ties of twentieth century which were called years of lead (anni di piombo), when extreme rights and lefts attacks were accompanied by Palestinian terrorists attacks. Present terrorists are motivated by radical Islam and more specifically ideology of jihad which is spread by Salafis supporting self-appointed Caliphate of Abu Bakr al Baghdadi, their spiritual homeland. Despite serious danger political correctness of the elites does not allow to name it univocally as “Islamic terrorism” not to be accused of racism or islamophobia. They use different euphemisms and try to secure Muslim communities support, which often demand next privileges and concessions, sometimes at host countries expenses. The answer of some countries to the terrorist threat are de-radicalization programs which include also jihadists coming back from Syria and Iraq. This process despite huge amounts of money and efforts involved does not bring much success, sometimes it helps to deter young people from violence (often temporarily) without changing their overall attitude. IS claims responsibility for next terrorist attacks in Europe by lone wolves and groups of extremists and spreads propaganda in cyberspace together with instructions for Muslims to carry out next attacks with any tools available and materials with advice how to blend in effectively before any actions. Simultaneously the immigration wave which came to Europe in 2015 has increased terrorists threat and common criminality especially by adolescent Muslims who go unpunished. The problems law enforcement have with age identification of ethical nature and human rights make it very hard to fight with criminality and cause frustration among Police officers. Despite the fact that governments of many EU countries have opened their borders for immigrants their increased influx caused objection of the part of societies and turn to populist and extreme right parties. Meanwhile many politicians think that the real threat pose not Islamic radicals but extreme right and left groups. How much these ideas differ from reality one can observe by comparing scale of terrorism when it comes to different groups and number of victims. Well known representatives of Arab world seeking often shelter in Europe warn about the ones of their faith. They are strongly criticized by Islamic organizations and part of the native political scene or even threatened to be killed for brave opinions about the necessity of reforms in Islam by its re-interpretation and adjustment to present times.
Zagrożenie terrorystyczne w Europie jest najwyższe od lat 70. i 80. ubiegłego wieku, nazwanych latami ołowiu (anni di piombo), gdy zamachom organizacji skrajnie prawicowych i lewackich towarzyszyły ataki terrorystów palestyńskich. Współczesnych terrorystów motywuje radykalny islam, a dokładnie – ideologia dżihadu propagowana przez salafitów wspierających samozwańczy kalifat Abu Bakra al-Bagdadiego, ich duchową ojczyznę. Mimo poważnego zagrożenia, poprawność polityczna elit zachodnich nie pozwala na jego jednoznaczne określenie mianem „terroryzmu islamskiego”, aby nie zostać posądzonym o rasizm lub islamofobię. Używa się więc różnych eufemizmów i czyni starania o zjednanie sobie środowisk muzułmańskich, które często domagają się kolejnych ustępstw i przywilejów, niekiedy kosztem społeczności krajów przyjmujących. Odpowiedzią niektórych państw na zagrożenie terrorystyczne jest realizowanie programów deradykalizacji, także dżihadystów, którzy wrócili ze strefy walk w Syrii i Iraku. Ten proces, mimo zaangażowania znacznych sił i środków, nie przynosi jednak większych rezultatów, a co najwyżej – pozwala odciągnąć młodych ludzi od stosowania przemocy (często chwilowej), bez zmiany nastawienia do otaczającej rzeczywistości. Państwo Islamskie przyznaje się do kolejnych ataków terrorystycznych w Europie w wykonaniu samotnych wilków i grup ekstremistów. Publikuje w cyberprzestrzeni materiały propagandowe oraz instrukcje dla muzułmanów wzywające do kolejnych zamachów przy użyciu dowolnych narzędzi i zawierających porady dotyczące skutecznego wtapiania się w środowisko „niewiernych” przed przystąpieniem do wymierzonych w nich działań. Jednocześnie fala migracyjna, która dotarła do Europy w 2015 r., wywołała wzrost zagrożenia terrorystycznego i przestępczości pospolitej, zwłaszcza ze strony nastoletnich muzułmanów, którzy są bezkarni wobec przepisów prawa. Kłopoty aparatu ścigania z identyfikacją tożsamości i wieku tych osób, motywowane względami etycznymi i prawami człowieka, utrudniają walkę z przestępczością i budzą frustrację funkcjonariuszy Policji. Mimo że rządy wielu państw UE otworzyły swoje granice dla imigrantów, to ich wzmożony napływ spotkał się ze sprzeciwem części społeczeństw, które swoje sympatie przenoszą na partie populistyczne i skrajnie prawicowe. Tymczasem wielu polityków uważa, że zagrożeniem nie są islamscy radykałowie, ale ugrupowania skrajnie prawicowe i lewackie. Żeby stwierdzić, jak bardzo te poglądy mijają się z rzeczywistością, wystarczy porównać skalę terroryzmu ze strony poszczególnych ugrupowań i liczbę ofiar, za które odpowiadają. Przed zagrożeniem ze strony współwyznawców ostrzegają znani przedstawiciele świata arabskiego, szukający często schronienia w Europie. Za odważne poglądy dotyczące m.in. konieczności zreformowania islamu przez jego reinterpretację i dostosowanie do obecnych czasów są ostro krytykowani przez organizacje islamskie i część sceny politycznej, a nawet grozi im się śmiercią.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2017, 9, 17; 342-369
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies