Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Olszewska, A. A." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Molekularna identyfikacja ustalonych i mieszańcowych form Capsicum annuum L. z wykorzystaniem markerów RAPD
Molecular identification of open pollinated and hybrid genotypes of Capsicum annuum L. using of the RAPD markers
Autorzy:
Niklas-Nowak, A.
Olszewska, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/809323.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Celem badań była molekularna analiza odmian C. annuum L.: ‘Sono’, ‘Anchi’, ‘Mino’, androdiploidalnych linii: R1 i R18 oraz mieszańców pokolenia F1: (‘Sono’בAnchi’), (‘Anchi’בSono’), (‘Sono’בMino’), (‘Mino’בSono’), (‘Sono’×R1), (R1בSono’), (‘Sono’×R18), (R18בSono’). Wyboru komponentów rodzicielskich do krzyżowań zwrotnych dokonano na podstawie oceny biometrycznej obejmującej najważniejsze cechy roślin i owoców papryki. Analiza statystyczna otrzymanych wyników wykazała wysoką wartość użytkową ocenianych genotypów oraz ich zróżnicowanie pod względem analizowanych parametrów. Do identyfikacji form rodzicielskich i mieszańców zwrotnych zastosowano 21 starterów RAPD. Uzyskano 174 produkty, z których 16 (9,2%) stanowiły prążki polimorficzne. Ich obecność pozwoliła na rozróżnienie wszystkich odmian i linii C. annuum L. oraz potwierdziła mieszańcowy charakter analizowanych pokoleń F₁. W przypadku mieszańców zwrotnych możliwe było rozróżnienie form: (‘Sono’×R18)F₁, (R18בSono’)F₁ oraz (‘Sono’×R1)F₁, (R1בSono’)F₁.
The most important objective of breeding programmes is increasing the genetic diversity of cultivated plants. This objective can be achieved through intraspecies crossings and through crossings of different species. The source material used in the presented study comprised of C. annuum L. cultivars: ‘Sono’, ‘Anchi’, ‘Mino’ and androdiploid lines: R1 and R18. Their utility for interspecies crossings was assessed on the basis of statistical analysis of the most important agromorphological traits of pepper. ‘Anchi’ variety proved to be the most productive when it comes to yield of fruit and the number of fruit from a plant. The Tukey’s test shown that as long as these parameters are concerned, it was statistically a separate group. The biggest weight of fruit without the stalk, technological weight and pericarp weight were found in ‘Mino’ variety traits. High results of fruit weight, technological weight and pericarp weight, comparable with ‘Anchi’ and ‘Sono’ variety were achieved in case of androgenic lines R1 and R18. Because of these economically crucial traits, the androdiploid R1 and R18 lines were included in the crossings. 21 RAPD markers were used in the molecular analysis of the hybrids: (‘Sono’בAnchi’), (‘Anchi’בSono’), (‘Sono’בMino’), (‘Mino’בSono’), (‘Sono’×R1), (R1בSono’), (‘Sono’×R18), (R18בSono’) and their parental forms. DNA amplification was done with the application of Taq polymerase and the method for C. annuum L. was used for PCR-RAPD reaction. To define the size of the received products GPB 3000bp DNA Ladder Mix molecular mass marker and GelAnalyzer 2010a computer programme was used. Genetic distance between the genotypes from the study was defined using the formula of Nei and Li (1979). Dendrogram was constructed with UPGMA method with the application of TREECON computer programme. The starters generated 174 products and 16 of them (9.2%) were polymorphic bands. The size of the products ranged between 118 and 2,122 bp. Coefficients of the genetic distance were calculated on the basis of the analyses, which ranged from 0 to 0.037 for the assessed genotypes. A dendrogram illustrating the degree of genetic diversity between parental forms and reciprocal hybrids was also constructed. The results allowed to identify all genotypes used for crossings and indicated their close relationship with R1 and R18 lines forming separate groups. Moreover, hybrid nature of the analyzed F₁ generations was confirmed through their distinction from maternal forms that allowed to exclude self-pollination. In case of reciprocal hybrids identification within the following pairs was possible: (‘Sono’×R18)F₁, (R18בSono’)F₁ and (‘Sono’×R1)F₁, (R1בSono’)F₁. In both variants androdiploid lines R1 and R18 were used as they had a bigger genetic distance than the other genotypes.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2018, 592
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ilosciowe i jakosciowe zmiany barwnikow antocyjanowych w czasie starzenia sie kwiatow zwartnicy Chmiela [Hippeastrum x chmielli Chm.]
Autorzy:
Ilczuk, A
Olszewska-Kaczynska, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/796295.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
starzenie sie
cyjanidyna
Hippeastrum x chmielii
barwniki
trwalosc
pelargonidyna
zmiany ilosciowe
zmiany jakosciowe
antocyjany
rosliny ozdobne
kwiaty ciete
zwartnica Chmiela
Opis:
W Katedrze Roślin Ozdobnych SGGW prowadzone są badania nad zmianami zachodzącymi w trakcie starzenia się kwiatów zwartnicy Chmielą (Hippeastrum X chmielii Chm.). Klony nowego mieszańca charakteryzują się bujnym wzrostem, powtarzaniem kwitnienia co 3 - 4 miesiące w ciągu jednego sezonu uprawnego i wydają oryginalne kwiatostany, w prawdzie mniejsze od kwiatów zwartnicy mieszańcowej (II. hybridum), ale za to łatwiejsze do układania w kompozycjach roślinnych. Zależnie od klonu okwiat może być biały, czerwony, czerwono-pomarańczowy lub dwubarwny z wyraźnie zaznaczoną gwiaździstą gardzielą. Celem niniejszej pracy było określenie wpływu pożywek na trwałość ciętych kwiatów zwartnicy Chmielą oraz ilości i jakości barwników antocyjanowych w porównaniu do zmian zachodzących w kwiatach pozostawionych na roślinie matecznej. Materiał doświadczalny stanowiły kwiaty o czysto czerwonej barwie. Obserwowano istotny wzrost trwałości kwiatów przetrzymywanych w pożywce złożonej z 200 mg·dm⁻³ cytrynianu 8-hydroksychinoliny (8HQC), 4 g·dm⁻³ sacharozy (S) i 500 mg·dm⁻³ kwasu giberelinowego (GA₃) w porównaniu do pozostałych kombinacji. W miarę postępującego procesu starzenia widoczny był wzrost poziomu barwników antocyjanowych w poszczególnych pąkach. Również obserwowano istotne zmiany w ilości poszczególnych antocyjanidyn: pelargonidyny i cyjanidyny w badanym materiale roślinnym. Największą koncentrację antocyjanów stwierdzono w czasie więdnięcia okwiatu roślin pozostawionych na roślinie matecznej i tych przetrzymywanych w roztworze standardowej pożywki (200 mg·dm⁻³ 8 HQC + 4 g·dm⁻³ S). Barwniki nie gromadziły się w czasie starzenia kwiatów umieszczonych w pożywce zawierającej giberelinę A₃.
In the Department of Ornamental Plants, Warsaw Agricultural University, the senescence-induced changes in pigment contents in petals of Hippeastrum x chmielii have were investigated. Clones of this new interspecific hybrid grow more vigorously, bloom abundantly every 3 - 4 months in one season. Their flowers are smaller then in Hippeastrum hybridum but their inflorescences are easier to use in floral compositions. In a particular clone the perianth can be white, red, red-orange or bicolour with marked radial pharynx. The aim of this work was to determine preservative effect on the vase life of Hippeastrum X chmielii cut flowers as well as quantitative and qualitative changes in anthocyanin pigment contents in cut and intact fowers. Flowers kept in the solution of 200 mg·dm⁻³ 8-hydroxyquinoline citrate (8HQC), 4 g·dm⁻³ sucrose and 500 mg·dm⁻³ gibberellic acid (GA₃) were significantly more stable. During ageing the anthocyanin content increased in particular buds. Significant differences in particular anthocyanidins (pelargonidine and cyanidine) were also noted in the examined plant material. The highest anthocyanin concentration was observed in the perianth of flowers left to fade on maternal plant and in these kept in the preservative 200 mg·dm⁻³ 8HQC + 4 g·dm⁻³ S. The mentioned pigments did not cumulate in ageing flowers kept in the preservative solution containing GA₃.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2003, 491; 91-101
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena mikrobiologiczna osadow sciekowych z zakladow miesnych
Autorzy:
Olszewska, H
Paluszak, Z
Traczykowski, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/804534.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
osady surowe
osady kondycjonowane wapnem
ocena mikrobiologiczna
gospodarka odpadami
osady sciekowe
zaklady miesne
bakterie
Opis:
Źródłem zanieczyszczeń środowiska naturalnego jest przemysł spożywczy, w tym także zakłady mięsne. W osadach ściekowych pochodzących z rzeźni zagrożenie stanowią chorobotwórcze bakterie, wirusy i jaja pasożytów. Celem badań była ocena mikrobiologiczna surowych i kondycjonowanych wapnem osadów posedymantacyjnych i poflotacyjnych z mechaniczno-chemicznej oczyszczalni zakładów mięsnych. W okresie 11 miesięcy badano metodą płytkową ogólną liczbę bakterii, zaś metodą najbardziej prawdopodobnej liczby (NPL) liczbę E. coli i pałeczek Salmonella w osadzie. W osadzie posedymentacyjnym ogólna liczba bakterii wahała się w zakresie od 4,6 X 10⁷ do 1,6 x 10⁹ jtk·g⁻¹ osadu; w osadzie poflotacyjnym podobnie: od 5,6 x 10⁷ do 4,4 x 10⁹ jtk·g⁻¹ osadu. Miano coli badanych osadów wahało się w granicach od 10⁻⁵ do l0⁻⁷. Niepokojący był fakt wykrywania w badanych osadach pałeczek z rodzaju Salmonella. Liczba pałeczek Salmonella w obu osadach wahała się w zakresie od 1,5 x 10⁻¹ do 0,4 x 10⁰ jtk·g⁻¹. Po 24-godzinnym odkażaniu osadów wapnem palonym lub chlorowanym w mieszaninie osadowo-wapniennej nie wykrywano bakterii E. coli i Salmonella. Wyniki wskazują, że zastosowana w zakładach mięsnych technologia oczyszczania ścieków nie zapewnia dostatecznej higienizacji osadów. Stąd celowe wydaje się zastosowanie tlenku wapnia, jako środka kondycjonującego osady powstające w procesie mechaniczno-chemicznego oczyszczania ścieków.
Food processing industry, including meat processing plants, are the source of natural environment pollution. The slaughterhouse sewage sludge with its pathogenic bacteria, viruses and parasite eggs makes a real threat. The present research aimed at microbiological analysis of raw and lime- conditioned post-sedimentation and post-flotation sludge obtained from mechanical and chemical sewage treatment at a meat processing plant. Over 11 months the dish method was applied to determine total number of bacteria, while the most probably number (MPN) method for the numbers of E. coli and Salmonella bacilli in the sludge. In post-sedimentation sludge the total number of bacteria ranged from 4.6 x 10⁷ to 1.6 x 10⁹ cfu·g⁻¹ sludge, whereas in the post-flotation sludge it ranged from 5.6 x 10⁷ to 4.4 x 10⁹ cfu·g⁻¹ sludge. The coli titre in tested sludge ranged within 10⁻⁵-l0⁻⁷. Unfortunately, there were also found some Salmonella bacilli. The number of Salmonella bacilli in both sludge samples ranged from 1.5 x 10⁻¹ to 0.4 x 10⁰ cfu·g⁻¹. After 24-hour sludge disinfection with quicklime or chlorinated lime, neither E. coli bacteria nor Salmonella were observed in the sludge or sludge-lime mixture. The results showed that the sewage treatment technology applied by meat processing plant did not ensure sufficient sludge treatment. Therefore it seems justifiable to apply the calcium monoxide to condition the sludge produced in the process of mechanical and chemical sewage treatment.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2001, 477; 451-457
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ kwasu 2,4-dichlorofenoksyoctowego na efektywność kultur pylników androgenicznych linii papryki Capsicum spp.
Influence of 2,4-dichlorophenoxyacetic acid on the effectiveness of anther cultures of the androgenic lines of Capsicum spp.
Autorzy:
Niklas-Nowak, A.
Olszewska, D.
Nowaczyk, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/807334.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2018, 594
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Agromorfologiczna i molekularna ocena linii podwojonych haploidów papryki (Capsicum annuum L.)
Agro-morphological and molecular assessment of doubled haploid lines of pepper (Capsicum annuum L.)
Autorzy:
Olszewska, D.
Niklas-Nowak, A.
Kisiala, A.
Dzwonkowska, M.
Nowaczyk, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/801953.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Celem badań była ocena agromorfologiczna i molekularna pokoleń R3 ośmiu linii DH papryki (Capsicum annuum L.), otrzymanych w kulturach pylników mieszańców międzyodmianowych (ATZ1xPO)Fj oraz (ATZ1xCDT)Fr Opracowanie statystyczne wyników biometrycznych wykazało zróżnicowanie między badanymi formami, a także bardzo dużą jednorodność fenotypową w obrębie pojedynczej linii. Na szczególną uwagę zasługiwały linia AP10, plonująca na poziomie formy matecznej ATZ1, oraz linia AP15, która przewyższała pod tym względem obydwie formy rodzicielskie. Oceniane linie DH poddano analizie molekularnej za pomocą PCR-RAPD. Osiem starterów generowało produkty polimorficzne, co pozwoliło na rozróżnienie wszystkich ocenianych w doświadczeniu linii. Na podstawie otrzymanych elektroforogramów obliczono współczynniki dystansu genetycznego oraz opracowano dendrogramy ilustrujące zróżnicowanie genetyczne między formami rodzicielskimi i potomnymi liniami DH. Wyróżnione pod względem cech użytkowych linie AP10 i AP15 stanowiły wspólną grupę o najmniejszym współczynniku dystansu genetycznego.
The aim of the research was the agro-morphological and molecular analysis of eight DH-R3 lines of pepper (Capsicum annuum L.). The following lines of C. annuum were used in the research - three parental forms: ATZ1, PO, CDT, and R3 generation of DH lines obtained in anther culture of two hybrids (ATZ1xPO)F1: lines AP1, AP2, AP10, AP15, AP32, AP40 and (ATZ1xCDT)F1: lines AC5, AC7. The seeds of R1 androgenic plants were used to obtain two further generations of regenerants. The assessment of the homogeneity of the DH-R3 lines was performed with the use of analysis of variations of the important biometrical traits of plants and fruits. Analysis of variance proved homogeneity of all the examined DH populations and Scheffe's test confirmed polymorphism between the lines of a common origin. The following lines deserved special attention: AP10 line - yielding at the level of the maternal form, and AP15 line, which surpassed both parental forms regarding yield level. Additionally, fruits of these two lines were characterized by thick pericarp and high content of dry matter. As biometrical characteristic of the agronomical traits do not always allow a clear identification of androgenic lines, a RAPD analysis was also performed. Genomic DNA of the tested lines was isolated from young leaves of healthy, adult plants. PCR was conducted according to Ilbi. 13 starters were used, which generated between 5 and 11 products of the size varied between 250 and 2350 base pairs. Reactions conducted with the use of the following starters: A01, A07, A10, A11, B10, E19, F05 and F10 generated between one and three polymorphic stripes, which allowed to distinguish and assess the similarity of all the examined lines. The coefficient of genetic distance for the tested lines was calculated using Nei and Li formula in Treecon. Dendrograms illustrating genetic diversity between the lines revealed similar genetic profile of both tested DH lines in the AC line group that displayed resemblance to the maternal ATZ1 line. In the AP group, AP32 and AP40 lines had a similar genetic profile to the maternal ATZ1 form, while AP1 and AP2 lines resembled the paternal form, PO line. AP10 and AP15 lines, previously distinguished with regards for the biometrical traits, comprised a common group of the lowest coefficient of genetic distance.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2015, 580
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies