- Tytuł:
-
Cechy odmian lucerny (Medicago sativa ssp. sativa) warunkujące przydatność do wypasania
Characters of lucerne varieties that affect grazing suitability - Autorzy:
- Gawel, E.
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/809259.pdf
- Data publikacji:
- 2004
- Wydawca:
- Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
- Opis:
-
W opracowaniu o charakterze przeglądowym przedstawiono zbiór najnowszych wyników badań na temat przystosowania oraz cech odmian lucerny warunkujących jej przydatność do wypasania. Jak podaje literatura zagraniczna, początkowo do zakładania pastwisk dla bydła i owiec stosowano gatunki lucerny jednorocznej (np. „mielga”, Medicago polimorpha). Następnie, w wyniku prac hodowlanych wytworzono odmiany lucerny wieloletniej, odpornej na stres wypasania. Wyhodowanie odmian lucerny przystosowanych do wypasu zwierząt podnosi znaczenie tej rośliny zwłaszcza w USA, Kanadzie, Ameryce Południowej, Australii, Nowej Zelandii, Afryce Północnej, gdzie pastwiska lucerniane zakładane są na dużych powierzchniach obejmujących tysiące hektarów. W innych krajach, np. we Francji, Anglii, we Włoszech i na Węgrzech, prace hodowlane doprowadziły również do uzyskania odmian lucerny wieloletniej tolerującej udeptywanie i przygryzanie. W Polsce zagadnienie pastwiskowego użytkowania lucerny i jej mieszanek z trawami jest dotychczas mało poznane. Głównym powodem jest tu bowiem brak zarejestrowanych w rejestrze COBORU odmian lucerny przystosowanych do wypasu. Badania własne realizowane w IUNG potwierdziły możliwość wypasania kośnych odmian lucerny (Radius, Kometa) w mieszankach z gatunkami traw, tj. kupkówką pospolitą, kostrzewą łąkową, tymotką łąkową zarówno w systemie wypasu krótkotrwałego, jak i długotrwałego. Dane literaturowe wskazują, że przystosowanie roślin lucerny do wypasania wynika z ich budowy morfologicznej. Rośliny pastwiskowych odmian charakteryzują się rozłożystym pokrojem, dużymi i głęboko osadzonymi w glebie szyjkami korzeniowymi, odrastaniem nowych organów wegetatywnych głównie z szyjek korzeniowych, co wpływa na wysoki poziom plonowania. Ponadto wskazane jest, aby genotypy pastwiskowe charakteryzowały się wysoką trwałością w warunkach przygryzania i udeptywania przez zwierzęta. Długotrwały wypas czystych zasiewów lucerny i jej mieszanek z trawami bądź żywienie paszą wysokobiałkową o mało urozmaiconym składzie chemicznym wiąże się niekiedy z wystąpieniem zaburzeń w układzie trawiennym zwierząt. Pamiętając o tym hodowcy odmian lucerny przeznaczonych do użytkowania pastwiskowego szczególną uwagę zwracają na cechy jakościowe, tj. strawność suchej masy, zawartość białka rozpuszczalnego, kwaśnej frakcji włókna detergentowego (ADF), saponin oraz tempo rozkładu suchej masy i białka, które wpływa na tworzenie się piany w żwaczu i powstawanie wzdęć u zwierząt.
In this review the latest data on the adaptation of lucerne to grazing and on the characteristics governing grazing suitability are presented. According to foreign literature annual lucerne species (e.g. mielga - Medicago polimorpha) were initially used to establish cattle pastures. Subsequently, as a result of breeding effort, perennial lucerne varieties were developed that were resistant to grazing impact. The development of lucerne varieties adapted to grazing gave a boost to that crop especially in the US, Canada, South America, Australia, New Zealand and North Africa where lucerne pastures were established over vast areas of thousands of hectares. In other countries e.g. in France, England, Italy and Hungary, breeding work led to the development of perennial lucerne varieties tolerant to treading and to grazing. In Poland, the problem of grazing utilization of lucerne and its mixtures with grasses was little understood so far. The main reason for that is the lack of registered grazing-adapted lucerne varieties in the official Research Centr for Cultivar Testing (COBORU) register. The research conducted at Institute of Soil Science and Plant Cultivation (IUNG) confirmed the grazing potential of hay lucerne varieties (Radius, Kometa) when grown in association with orchard grass, meadow fescue, timothy both under short and long-term grazing management. Literature data indicate that the grazing adaptation of lucerne plants depends on their morphology. The plants of pasture varieties are characterized by spreading habit, large root crowns set deeply in the soil, regrowth of new vegetative organs mainly from the root crowns which is conducive to high yields. In addition, it is indicative that pasture genotypes should be characterized by high persistence under treading and grazing conditions. Long-term pasture management of new pure stands of lucerne and lucerne grass mixtures or feeding animals with high protein food with little varied chemical makeup may sometimes lead to disorders in the animal digestive system. Bearing that in mind the breeders of pasture varieties of lucerne pay particular attention to qualitative traits such as dry matter digestibility, and the contents of soluble protein, acid detergent fiber (ADF) fraction, saponins as well as to the rate of dry matter and protein decomposition since the latter affects the formation of foam in the rumen and thus leads to bloat. - Źródło:
-
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 497, 1
0084-5477 - Pojawia się w:
- Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł