Zroznicowanie cech jakosciowych lucerny na przykladzie wybranych odmian

Walory jakościowe masy roślinnej zagranicznych odmian lucerny są mało poznane. Z tego względu w latach 1992-1995 w RZD IUNG w Puławach przeprowadzono doświadczenie, którego celem była ocena wybranych cech jakościowych krajowych i importowanych z różnych rejonów geograficznych odmian lucerny. Badane odmiany lucerny różniły się tempem odrastania, co wpływało na liczbę zbieranych 3 lub 4 pokosów. W materiale roślinnym oznaczano zawartość: włókna surowego i frakcji ADF, saponin, N, Ca i P oraz strawność biomasy. Polskie odmiany Boja, Tula i Radius dostarczały paszy o wyższym poziomie zawartości białka ogólnego, mniejszej zawartości włókna surowego i frakcji ADF oraz wyróżniały się lepszą strawnością suchej masy. Do odmian wysokosaponinowych zaliczono odmiany francuskie Europe i S 69+, a do niskosaponinowych odmianę Natsuwakaba.

Qualitative attributes of foreign lucerne varieties are in little known. Because of that, an experiment was being held within 1992-1995 in the Institute Agricultural Experimental Station at Puławy. The main aim of experiment was to estimate some chosen qualitative features of native and foreign (from different geographical regions) lucerne varieties. Investigated varieties differed in the rate of growth, what in turn, influenced the amount of harvested cuts. The content of raw fiber, protein, ADF fraction, saponins, N, Ca, P and the digestibility of biomass were estimated. The Polish varieties - Boja, Tula and Radius supplied fodder containing more protein, less raw fiber and ADF fraction as well as were conspicuous by better digestibility of dry matter. The majority of investigated lucerne varieties were characterised by moderate concentration of saponins. High amount of saponins were detected in French varieties: Europe and S 69+, whereas low concentration of that secondary compound was found in Japanese variety - Natsuwakaba.