Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Chudzikowska-Wołoszyn, Małgorzata" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Recepcja źródeł ascetycznych i monastycznych w Liber manualis Dhuody z Septymanii (ok. 803-843)
The reception of ascetic and monastic sources in Dhuoda’s of Septimania (c. 803-843) Liber manualis
Autorzy:
Chudzikowska-Wołoszyn, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612247.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Dhuoda z Septymanii
Liber manualis
literatura karolińska
renesans karoliński
monastycyzm w IX wieku
Dhuoda of Septimania
Carolingian literature
Carolingian revival
monasticism in 9th century
Opis:
The analysis of monastic and ascetic sources concluded in Liber manualis is the main goal of this article. The author is trying to systematize borrowings which Carolingian scientist quoted or paraphrased in her own treaty. The deep exploration of mentioned quote will allow us to determine a compilation and interpretation method which accompany to early Middle Ages scientist. Above and beyond it will let us to ask some research questions about intellectual formation of marchioness from Uzès, her access to tomes, creative awareness and orientation in political and religious changes taking place in a Country.
Źródło:
Vox Patrum; 2018, 69; 105-123
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Idea compassio fraterna w parenetycznej instrukcji Dhuody z Septymanii († ok. 843)
The Idea Compassio Fraterna in Paraenetic Instruction of Dhuoda from Septimania († c. 843)
Autorzy:
Chudzikowska-Wołoszyn, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/614208.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Dhuda z Septymanii
speculum laicalis
fraternitas
braterstwo
piśmiennictwo karolińskie
karolińskie zwierciadła świeckie
Dhuoda of Septimania
Carolingian lay mirrors
fraternity
Carolingan literature
Opis:
The present article is about an idea of compassio fraterna which was proclaim by Carolingian scientist Dhuoda from Septimania and was related to ability of brotherly compassion and co-suffering and it was given a birth to a such important thing as a Christian soul bond as well. The author is trying to bring closer the definition of brotherly love which Dhuoda considered on a biological and spiritual level and she defined a belonging to it moral values and flowing from them reciprocal obligations consequent as well. There are pictured a sources which were inspiration for Carolingian scientist who for her juvenile son created her own crystal concept of model-based Christian brotherhood. A base to analisys is a Liber manualis  (Handbook) - the only composition written by marchioness Septimania.
Niniejszy artykuł podejmuje temat związany z proklamowaną przez karolińską uczoną, Dhuodę z Septymanii, ideą compassio fraterna, która odnosiła się do zdolności braterskiego współczucia i współcierpienia, rodziła także tak istotną dla chrześcijan duchową więź. Autorka przybliża definicję miłości braterskiej, którą Dhuoda rozważała na płaszczyźnie biologicznej i duchowej. Określiła ona także przynależne jej wartości moralne i płynące z niej wzajemne zobowiązania. W artykule przedstawione zostały źródła, którymi inspirowała się uczona karolińska kreśląc przed małoletnim synem swoje zwierciadłowe wyobrażenie modelowego chrześcijańskiego braterstwa. Podstawę analiz stanowi jedyne napisane przez markizę Septymanii dzieło – Liber manualis, czyli Podręcznik.   
Źródło:
Vox Patrum; 2019, 71; 87-114
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Status oraz tradycje wychowawcze frankońskich matres familias – na przykładzie Herchenefredy (VII w.) oraz Dhuody z Septymanii (ok. 803-843)
Status and Pedagogical Traditions of the Franconian 'matres familias' - on the Example of Herchenefreda (7-th century) and Dhuoda of Septimania († c. 843)
Autorzy:
Chudzikowska-Wołoszyn, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947561.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Dhuoda z Septymanii
Herchenefreda
Liber manualis
pareneza
wychowanie
mater familias
Frankowie
wczesne średniowiecze
Dhuoda of Septimania
education
paraenesis
Frankish state
Middle Ages
Opis:
This article will present the issue of the pedigree position and parental rights, which in the centuries-old tradition have been attended by the Franconian aristocrats. These noble and respectable matrons, though subject to the ruthless power of their husbands, and also representing the natural sexus inferior, had, as it turns out, a kind of power of attorney to take an open voice regarding the moral education of their own sons and successors. These women obtained the status of Christian matres familias. At the same time, they did not lack the conviction of the mission performed for the good of the entire family. From the Kingdom of the Franks, get throught two written testimonies of the so-called maternal educational struggles. Unique evidence of maternal effort that became a sacrifice to God. Representing the seventh-century Herchenefred left three instructive letters for her son Dezyderiusz.Dhuoda from Septymania, living in the middle of the 9th century, wrote a long textbook of right living, which addressed her firstborn Wilhelm. Two aristocratic mothers and two preserved unique female sources, written for sons and successors. These testimonies in a detailed way provide us today with answers to questions related to the status of mothers of that time - the mothers of the Franconian families. What was their strength and allowed for the formulation of courageous and arbitrary admonitions directed to their male heirs? In the article, the author will attempt to approximate the definition of the Franconian mater familiae, which, apart from the ancient tribal tradition, also consisted of adopted biblical and patristic pedagogy.  
Niniejszy artykuł podejmuje problematykę dotyczącą pozycji rodowej oraz uprawnień wychowawczych, które na drodze wielowiekowej tradycji stały się udziałem frankońskich arystokratek. Owe zacne i poważane matrony, podlegające bezwzględnej władzy swych mężów, a także reprezentujące naturalny sexus inferior, posiadały, jak się okazuje, swoistego rodzaju pełnomocnictwo do zabrania otwartego głosu w sprawie moralnego wychowania własnych synów i następców. Kobiety te uzyskały status chrześcijańskich matres familias. Nie brakowało im przy tym przekonania o pełnionej dla dobra całego rodu misji. Z okresu państwa frankońskiego zachowały się dwa pisemne świadectwa tzw. matczynych zmagań wychowawczych. Unikatowe dowody macierzyńskiego trudu, który stawał się ofiarą złożoną Bogu. Reprezentująca początek VII w. Herchenefreda, pozostawiła dla swojego syna Dezyderiusza trzy pouczające listy. Dhuoda z Septymanii, żyjąca w połowie IX w., spisała – z kolei – długi wzorcotwórczy traktat poświęcony prawemu życiu, który zaadresowała do pierworodnego syna Wilhelma. Zachowane instrukcje wychowawcze Herchenefredy oraz Dhuody poświadczają, jakie były oczekiwania społeczne względem frankońskich matron. Okazuje się, że ponosiły one wielką odpowiedzialność za przekazanie swoim dzieciom moralnych idei oraz praktyk. Tym samym, zajmowały ważną rolę w budowaniu potęgi rodu swoich małżonków. Oba kobiece świadectwa w szczegółowy sposób dostarczają nam dzisiaj odpowiedzi na pytania związane ze statusem ówczesnych matek – rodzicielek merowińskich i karolińskich rodów. W artykule autorka podejmie próbę przybliżenia definicji frankońskiej mater familias, na którą oprócz pradawnej tradycji plemiennej składała się niewątpliwie także zaadoptowana pedagogia patrystyczna.  
Źródło:
Vox Patrum; 2020, 73; 149-178
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Herchenefreda. Trzy listy do syna Dezyderego
Autorzy:
Chudzikowska-Wołoszyn, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158116.pdf
Data publikacji:
2022-09-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Herchenefreda,
pareneza wczesnośredniowieczna
edukacja w Państwie Franków
listy merowińskie
epoka merowińska
święty Dezydery z Cahors
Herchenefreda
early medieval paraenesis
Merovingian letters
Merovingian era
education in the Frankish state
Saint Didier of Cahors
Opis:
Prezentowany tekst zawiera przekład trzech listów, które w pierwszej połowie VII w. merowińska arystokratka Herchenefreda napisała do swojego syna Dezyderego, wpływowego możnego i przyszłego biskupa Cahors. Przekład poprzedzony został wstępem, w którym czytelnik odnajdzie szkicowo zarysowany kontekst epoki, informacje na temat życia Herchenefredy oraz Dezyderego, a także tematykę poszczególnych listów. Korespondencja merowińskiej arystokratki ostatecznie znalazła się w anonimowych dziejach świętego Dezyderego i w ten sposób także ocalała od zapomnienia. Niekwestionowanie ubogaca ona zasobną merowińską tradycję epistolarną. Przede wszystkim z uwagi na samą autorkę – świecką możną - która w tak przeważającym gronie współczesnych jej męskich twórców pretenduje do miana rara avis.  Zwraca uwagę także osobisty i emocjonalny ton omawianej matczynej korespondencji. Listy są ważnym świadectwem wczesnośredniowiecznych relacji rodzicielskich, statusu szlachetnie urodzonych matron, ich wykształcenia oraz powinności względem rodu, męża, synów i wreszcie także całej chrześcijańskiej wspólnoty.        
The present paper contains a translation of three letters written in the first half of the seventh century by the Merovingian aristocrat Herchenefreda to her son Deisider, an influential nobleman and future bishop of Cahors. The translation is preceded by an introduction, in which the reader will find a sketch of the context of the period, information on the lives of Herchenefreda and Dezydier, and the subject matter of the individual letters. The correspondence of the Merovingian authoress eventually found its way into the anonymous history of St. Désider and has thus also been saved from oblivion. It undoubtedly enriches the rich Merovingian epistolary tradition. First of all because of the author herself - a secular noblewoman - who in such a predominant group of her male contemporaries pretends to be a rara avis. Also notable is the personal and emotional tone of the maternal discussed correspondence.  The letters are an important testimony to early medieval parental relations, the status of noble matrons, their education, and their duties to their family, husband, sons, and ultimately the entire Christian community. 
Źródło:
Vox Patrum; 2022, 83; 507-520
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podręcznik Dhuody skierowany do jej syna Wilhelma (wybór)
Autorzy:
Chudzikowska-Wołoszyn, Małgorzata
z Septymanii, Dhuoda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947567.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Dhuoda z Septymanii
Liber Manualis Dhuodane quem ad filium suum transmisit Wilhelmum
Opis:
Dzieło karolińskiej arystokratki Dhuody z Septymanii (†843) napisane zostało w okresie od 30 listopada 841 r. do 2 lutego 843 r. Tę szczegółową informację autorka zamieściła w ostatniej – XI – księdze parenetycznego traktatu. Podręcznik prezentuje typ piśmiennictwa napominającego dla świeckich, który w literaturze określony został mianem speculum laicalis – zwierciadło laickie. Dzieła tego gatunku pisane były z myślą o przedstawicielach świeckiej arystokracji i rozwinęły się obok dominującej w okresie karolińskim grupy zwierciadeł królewskich i książęcych. W IX w. powstało pięć pism, które z uwagi na podejmowane wątki zaliczamy do zwierciadeł świeckich. Znajdujące się w tym zbiorze dzieło Dhuody zdecydowanie wyróżnia się na tle pozostałych traktatów. Przede wszystkim ze względu na osobę autorki. W dobie kultury karolińskiej Liber manualis Dhuody stanowi jedyny przykład kobiecego pisarstwa. Na uwagę zasługuje także fakt, że księżna z Septymanii zadedykowała utwór swojemu synowi, pierworodnemu Wilhelmowi (826-850). Pozostałe karolińskie specula laicalium napisane zostały przez duchownych na zamówienie wysokiej rangi świeckich urzędników. Bliska relacja łącząca autorkę ze swoim adresatem skutkowała jedynym w swoim rodzaju osobistym charakterem całego pisma. Celem wszystkich autorów tworzących zwierciadłowe instrukcje dla świeckich było nakreślenie pomocnych reguł, dzięki którym adresaci mogliby osiągnąć zbawienie swoich dusz. Główną treścią traktatów staje się wykładnia chrześcijańskiej moralności, która zostaje ściśle zorientowana na grupę świeckich dygnitarzy pełniących cały szereg społecznych i rodzinnych ról – wojowników, urzędników, doradców, synów, małżonków, a także wreszcie ojców. W ten sposób obok istniejącego już etosu mnicha (który objął cały karoliński kler), a także etosu królewskiego (proklamowanego w zwierciadłach dla władców), doprecyzowano typową etykę świecką i tzw. institutiones dla laików. Okazało się, że laicy w sposób tożsamy do osób duchownych mogli, na drodze realizacji odpowiednich dla nich cnót, reguł i przepisów, prowadzić życie podobające się Bogu i prowadzące ich do Królestwa Bożego.  
Źródło:
Vox Patrum; 2020, 73; 199-236
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies