Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ireneusz" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 21
Tytuł:
Najstarsze patrystyczne świadectwa refleksji mariologicznej (Ignacy Antiocheński, Justyn Męczennik, Ireneusz z Lyonu)
Autorzy:
Turek, Waldemar Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158045.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ignatius of Antioch
Justin the Martyr
Irenaeus of Lyons
Christ
Mary
Eva
docetism
Gnosticism
human body
Mariology
Ignacy Antiocheński
Justyn Męczennik
Ireneusz z Lyonu
Chrystus
Maryja
Ewa
doketyzm
gnostycyzm
ciało ludzkie
Mariologia
Opis:
Artykuł podejmuje temat refleksji mariologicznej w najstarszych tekstach patrystycznych autorstwa św. Ignacego Antiocheńskiego, św. Justyna męczennika i św. Ireneusza, biskupa Lyonu. Ukazuje mocne powiązanie mariologii z chrystologią u wszystkich trzech autorów. Św. Ignacy odrzuca zdecydowanie nauczanie doketów i ukazuje, że Maryja zrodziła Chrystusa, dała Mu prawdziwe ciało ludzkie, które później pozwoliło Mu cierpieć i umrzeć. U św. Justyna pojawia się przeciwstawienie dzieła Ewy i Maryi, a narodzenie Jezusa Chrystusa z Dziewicy ukazane jest w świetle zapowiedzi starotestamentalnych. Z kolei św. Ireneusz pogłębia w kontekście polemiki z gnostycyzmem paralelizm Ewa – Maryja, biorąc pod uwagę także porównanie między Adamem i Chrystusem. Jak Adam został uformowany z dziewiczej ziemi, tak Chrystus, nowy Adam, został ukształtowany z Dziewicy Maryi, która przez swoją wiarę i posłuszeństwo otworzyła rodzajowi ludzkiemu drogę do nowego życia.
The article deals with the theme of theological reflection on Mary in the oldest Patristic texts written by St. Ignatius of Antioch, St. Justin martyr and St. Irenaeus, bishop of Lyons. It presents the strong ties of Mariology and Christology in all three authors. St. Ignatius decidedly rejects the teaching of the Docetists and shows that it was Mary who gave birth to Christ, giving Him a real human body that allowed Him later to suffer and die. St. Justin juxtaposes the works of Eve and Mary, and the birth of Jesus Christ from the Virgin is elucidated in the light of Old Testament prophecies. Finally, St. Irenaeus, in the context of the polemic with Gnosticism, deepens the parallel between Eve and Mary, taking into account also the comparison between Adam and Christ. As Adam had been formed from the virginal earth, so Christ, the new Adam was formed from the Virgin Mary, who through her faith and obedience opened to humanity the way to new life.
Źródło:
Vox Patrum; 2021, 80; 69-86
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Robert Wiśniewski, Wróżbiarstwo chrześcijańskie w późnym antyku, czyli jak poznać przyszłość i nie utracić zbawienia, Warszawa 2013, Parnassus, ss. 267.
Autorzy:
Milewski, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612372.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Opis:
nie dotyczy
Źródło:
Vox Patrum; 2013, 59; 655-661
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problematyka społeczna w mowach Jana Mandakuniego
The social matters in the preaching of John Mandakuni
Autorzy:
Milewski, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/611958.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Jan Mandakuni
problematyka społeczna
John Mandakuni
social matters
Opis:
Social problems were important elements in the preaching of the ancient Christian writers. Interesting, yet little-known examples of such activities are the speeches of John Mandakuni, one of the Fathers of the Armenian Church. In 25 homilies analysed by me, John Mandakuni, besides making references to the social matters, also strives to fight the pagan customs that were adopted by Christians into their everyday lives. According to his account, and the correctness of Mandakuni finding is confirmed by other contemporary Christian preachers, these habitual pagan practices were particularly deeply rooted in Christian wedding festivities and funerals.
Źródło:
Vox Patrum; 2012, 57; 409-417
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Upadek patriarchy aleksandryjskiego Dioskura
The Fall of Dioscuros of Alexandria
Autorzy:
Milewski, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612598.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Dioskur z Aleksandrii
patriarcha
Aleksandria
upadek
Sobór Efeski
Sobór Chalcedoński
Dioscuros of Alexandria
patriarch
Alexandria
fall
Council of Ephesus
Council of Chalcedon
Opis:
The overthrow of patriarch Dioscuros appertains to the breakthrough events, which influenced the doctrinal countenance of Late Antique Christianity. Despite the fact that the decision to deprive the patriarch of the throne remained solely political, the very depositional proceedings were commenced on the charge of wrongdoings committed by Dioscuros prior to and in the course of the second Ephesian Council. During the Chalcedonian Councii there were also four Alexandrians who maintained accusations against the patriarch, those being: two deacons (Theodoros and Ischyrionis), presbyter Athanasius and Sophronios, of whom we possess little knowledge. It was proved, however, that even the substantial charges did not destine Dioscuros to be overthrown as much as did his refusal to attend the council. The overthrown patriarch was exiled and therein died in 454. His relics were translated to Alexandria during the reign of Tymotheus Ailuros.
Źródło:
Vox Patrum; 2008, 52, 1; 647-659
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pobyt cesarza Juliana Apostaty w Cezarei Kapadockiej w 362 roku
Der Aufenthalt des Kaisers Julian abtrünnige in der kappadokischen Cäsarea im Jahr 362 n. Ch.
Autorzy:
Milewski, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612111.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Julian Apostata
Cezarea Kapadocka
Kaisers Julian
kappadokischen Cäsarea
Opis:
In diesem Beitrag wurden Ereignisse besprochen, die sich im Sommer des 362 n. Ch. in kappadokischen Cäsarea ereigneten. Kurz vor dem Eintreffen des Kaisers Julian Abtrünnige in Cäsarea, vernichteten die einheimischen Christen ein Tempel von Tyche. Untersuchungen ergaben, dass der einheimische Klerus der Inspirator dieser Geschehnisse, die Ausführenden – ein fanatisches christliches Rollkommando war, mit einem uns nicht näher bekannten Eupsychosios an der Spitze. Als Folge der Vernichtung des Tycheion, verhängte man über die Stadt und deren Einwohner schwere Sanktionen. Cäsarea – (so genannt zu Ehren von Kaiser Augustus) wurde auf den Rang eines Dorfes degradiert. Eupsychosios aber und seine engsten Mitarbeiter wurden hingerichtet. Die örtlichen Geistlichen, die im Angesicht der ihnen drohenden Sanktionen es nicht schafften aus der Stadt zu fliehen, wurden zum Dienst in der Armee eingezogen, den Bistümern von Cäsarea wurde eine Geldstrafe in Höhe von dreihundert Pfund Gold auferlegt. Aus Eupsychosios und seinen Kammeraden machte man nach dem Tod von Kaiser Julian Märtyrer. Der Propagator dieses Kultes war Basil, seit 371 Bischof der Kappadokischen Cäsarea. Aller Wahrscheinlichkeit nach wollte der Kaiser Julian mit seiner strengen Reaktion auf die Ereignisse in Cäsarea darauf hinweisen, dass er mit aller Entschiedenheit und Härte gegen jede Art von Widerstand, bezüglich seiner Bestrebungen des Wiederaufbaus der heidnischen Religion im Römischen Reich, vorgehen wird.
Źródło:
Vox Patrum; 2010, 55; 411-420
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Communes et ecclesiastici” w Adversus haereses III 15, 2, Ireneusza z Lugdunum
Communes et ecclesiastici in Irenaeus of Lyons, Adversus haereses III 15, 2
Autorzy:
Piwowarczyk, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612294.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Communes et ecclesiastici
Adversus haereses
Ireneusz z Lyonu
Irenaeus of Lyons
Opis:
Irenaeus, bishop of Lyons in Gaul, only in few places of his Adversus haereses gives us a glimpse at social activity of the Valentinians. In Adversus haereses III 15, 2 he portrays them, speaking to „communes et ecclesiasticos”. Using such a form, the Valentinians do not tend to distinguish non-gnostic members of the Church from their inner circle, as Irenaeus tries to present it, shifting very smoothly from communes to simpliciores. They underline rather the common share of all Christians in the Church, even if some of them still need some deeper exposition of the truth to fully participate in it.
Źródło:
Vox Patrum; 2012, 57; 495-503
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tell us no secrets: st. Irenaeus’ contra-gnostic doctrine of communion
Mów do nas bez żadnych tajemnic: antygnostycka koncepcja zjednoczenia św. Ireneusza
Autorzy:
Springer, Don W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612839.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ireneusz z Lyonu
Adversus haereses
gnostycy
wspólnota
Irenaeus of Lyon
gnostics
communion
Opis:
Dyskusje na temat możliwości mistycznego zjednoczenia z Bogiem były w większości nieobecne w pismach Ojców Kościoła przed końcem II wieku. Dopiero u schyłku tego wieku pojęcie komunii z Bogiem stało się przedmiotem zainteresowania zarówno literatury wczesnochrześcijańskiej, jak i gnostyckiej. Ireneusz z Lyonu był jednym z pierwszych pisarzy chrześcijańskich, który podjął krytyczną refleksję nad tym zagadnieniem. Twierdził, że uczestnictwo w boskości jest możliwe tylko w prawowiernych Kościołach i wymaga trzech kluczowych elementów: życia przeżywanego w relacji z Duchem Bożym, we wspólnocie z prawdziwymi ludźmi Bożymi, i jednocześnie dającymi świadectwo religijnej pobożności i cnoty. Podczas gdy gnostyckie koncepcje zjednoczenia kładły często nacisk na zastrzeżoną, tajemną wiedzę, paradygmat Ireneusza oferował publiczną, progresywną drogę wznoszenia się do Boga.
Discussion related to the potential for mystical union with God was largely absent from the writings of the Church Fathers prior to the late-second century. Toward the end of that century, however, the concept of communion with God emerged as a topic of interest in both early Christian and Gnostic literature. St. Irenaeus of Lyons was among the earliest Christian writers to critically reflect on the subject. He argued that participation with the divine was possible only in the “orthodox” churches and required three key elements: a life lived in connection to the Spirit of God, in community with the true people of God, while bearing evidence of godly piety and virtue. Whereas Gnostic conceptions of communion frequently included an emphasis on the reception of an exclusive, secret gnosis, Irenaeus’ paradigm offered a public, progressive path of ascent to God.
Źródło:
Vox Patrum; 2017, 68; 85-94
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zsyłki biskupów katolickich w afrykańskim państwie wandalów w relacji Wiktora z Wity
Deportations of catholic bishops in the African state of the vandals recounted by Victor of Vita
Autorzy:
Milewski, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613591.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Wiktor z Wity
katoliccy biskupi
Victor of Vita
catholic bishops
Opis:
The above article discusses one of the aspects of the Vandals’ religious policy in Africa, that is, deportations of Catholic bishops ordered by the Vandal kings. Of course, the Vandal kings were Arians and the fact itself defined their attitude towards Catholic clergy in North Africa, which they occupied. Describing the background of these deportations, their course and other repression which befell Catholic clergy (and the faithful) in Africa in the middle of the fifth century, we can only rely on the sources of Catholic authors, who had a negative attitude to the Vandals and their leaders. They portrayed them as crude and bloodthirsty tyrants, or even as psychopaths. Discussing the deportations of bishops in the reign of Genseric and Huneric, the background of the events was also presented. It was deduced that the underlying reason for the persecution of Catholics was the Vandals’ urge to consolidate their power in Africa. The bishops deprived of their seats were deported by the Vandal kings to Numidia (to the grounds controlled by the Moors) or to the islands of the Mediterranean Sea (Corsica, Sardegna) which belonged to the Vandals’ state. There they were forced to hard physical work (work on the land, cutting down trees used to build ships). Many of them, however, did not reach the assigned places of exile – they died on the way from physical exhaustion.
Źródło:
Vox Patrum; 2011, 56; 517-525
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wojciech Gajewski, Ekklesia a oikos w epoce Nowego Testamentu. Kościół w świetle antycznego domostwa na podstawie 1 i 2 Kor oraz przypowieści Mt 7, 24-27, Mt 24, 45-51; Łk 15, 11-32, Gdańsk 2013, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, ss. 527.
Autorzy:
Milewski, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612382.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Opis:
nie dotyczy
Źródło:
Vox Patrum; 2013, 59; 661-665
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Żołnierze scholae palatinae – „nowi pretorianie” późnego cesarstwa
The scholae palatinae – “new praetorians” of the late Roman empire
Autorzy:
Łuć, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612143.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
armia rzymska
służba wojskowa
organizacja wojskowa
jednostki straży
gwardziści
scholae palatinae
palatium
cohortes praetoriae
tribuni scholae palatinae
Roman army
military service
military organization
guards units
guardsmen
Opis:
The scholae palatinae were part of a military guard unit, which was formed as a result of evolution. They developed from a formation of several hundred cavalrymen to a formation of an independent military corps, consisting at first of 3,500, and then as many as 7,000 soldiers. Even though at first scholares seemed different from milites praetoriani (i.a. in terms of ethnic origin, serving as the horsemen), they were, in fact, the successors of the elite guard unit of the Roman emperors. They held the same status and were entrusted with similar tasks during their service. The introduction of the post of tribune in the palace guard (scholae palatinae), as the supreme commander at the level of individual divisions (scholae), was, to a large extent, a continuation of the previous command structure within praetorian cohorts (cohortes praetoriae). What is more important, in the later period (6th century AD), within the scholae palatinae there also appeared infantry units, which made the scholares even more similar to the praetorians, who were serving in mixed cohorts (cohortes equitatae), consisting of both infantrymen and horse guardsmen. The scholares, similarly to the praetorians, held a privileged position within the Roman army. It was not without significance when it comes to their own careers or those who were related to them. The sign of times, which made these formations different, was the fact that among the scholae palatinae appeared many soldiers who were Christians. Finally, both scholares and milites praetoriani also gained profound influence upon the election of new emperors of the Rome. In hindsight, however, it turned out to have a disastrous effect on the scholae palatinae.
Źródło:
Vox Patrum; 2016, 66; 253-275
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pieniądz w Historia lausiaca autorstwa Palladiusza z Helenopolis
Money in Historia lausiaca by Palladius of Helenopolis
Autorzy:
Milewski, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612724.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
starożytność
antyczne chrześcijaństwo
ekonomia późnego cesarstwa rzymskiego
wczesne Bizancjum
Palladiusz z Helenopolis
Antiquity
Ancient Christianity
Economy of the Later Roman Empire
early Byzantium
Palladius of Helenopolis
Opis:
The paper analyses the reports regarding money, which appear in the Historia Lausiaca by Palladius, bishop of bithynian Helenopolis and galatian Aspona. In the work of Palladius, money appears in several contexts: as a donation to a church and sums donated to charity. Amongst the most generous donors, there are: Melania the Elder, Melania the Younger and Olympias from Constantinople. In Historia Lausiaca, there can also be found some information about the prices and wages of the time. Another matter is the credibility of the reports when it comes to the amounts of money. Unfortunately, it is extremely difficult to ultimately verify their legitimacy. Other reports which give information on the prices and wages are not really helpful either.
Źródło:
Vox Patrum; 2017, 67; 423-435
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pieniądz w Historia religiosa autorstwa Teodoreta z Cyru
Money in Historia religiosa by Theodoret of Cyrus
Autorzy:
Milewski, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612069.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
antyczne chrześcijaństwo
gospodarka późnego Cesarstwa Rzymskiego
wczesne Bizancjum
Teodoret z Cyru
hagiografia bizantyńska
Ancient Christianity
economy of the Later Roman Empire
early Byzantium
Theodoret of Cyrus
byzantine hagiography
Opis:
The paper analyses the reports regarding money, which appear in the Historia religiosa writen by Theodoret of Cyrus. Historia religiosa, on the one hand, presents the life of the Syrian monks, and the other hand depicts the realities of everyday life of the inhabitants of the collapsed provinces of the Roman East at the turn of the fourth and fifth century. On this occasion, we also find in Historia religiosa numerous references to the role of money in everyday life. In the work of Theodoret money appears in several contexts: as an important element of trade on the market, as taxes, as a ransom paid for releasing captives but also as a money in welfare activities (amounts of money donated to charity). Unfortunately, in Historia religiosa, we didn’t found any information about the prices and wages. The analyzed reports, despite a certain lack of precision, are a valuable sources of knowledge. They depicts everyday life in eastern provinces, “stories” unknown to the “great history”, allowing for a reconstruction of social and economic history of the later Roman Empire.
Źródło:
Vox Patrum; 2018, 69; 481-492
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wojskowe monety Nerona. Typy adlocvt coh i decvrsio
Neron’s military coins. The types adlocvt coh and decvrsio
Autorzy:
Łuć, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612738.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
armia rzymska
monety wojskowe
propaganda wojskowa
służba wojskowa
organizacja wojskowa
jednostki straży
gwardziści
cohortes praetoriae
Roman army
military coins
military propaganda
military service
military organization
guards units
guardsmen
Opis:
The main recipients of the ADLOCVT COH and DECVRSIO sesterces were Roman soldiers. As part of the pay and occasional cash prizes, these coins were offered not only to the Praetorians or the soldiers of cohors Germanorum, but also to the legionnaires, the soldiers of the Auxilia and those who served in the fleet. Money played a vital role in the communication between the emperor and milites Romani. It was through the use of certain types of ideas and slogans that the ruler created his own image, e.g. as a trained horseman and a competent commander (vide DECVRSIO). In turn, by publicizing the fact that the emperor gave special speeches to the soldiers who participated in the military rallies (vide ADLOCVT COH) he could pursue the political goals that the current situation required, such as the restoration of the correct relations between Nero and the Praetorian soldiers after the failure of the Pisonian conspiracy. Emissions of the coins showing this type of encounter in the wider context always meant the “bond” of the emperor with the subordinates, which was certainly welcomed by them. Therefore, the use of the slogan adlocutio became a universal idea in the relations between the soldiers and the emperors of the Roman state.
Źródło:
Vox Patrum; 2017, 67; 361-372
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The heretic gnostic and the real “gnostic” in Christ according to the teaching of Irenaeus of Lyon
Gnostyk heterodoksyjny i prawdziwy gnostyk w Chrystusie według nauczania Ireneusza z Lyonu
Autorzy:
Artemi, Eirini
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612300.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
gnostycyzm
gnostyk
Ireneusz z Lyonu
Duch Święty
człowiek duchowy
eony
gnosticism
gnostics
Irenaeus of Lyon
Holy Spirit
spiritual people
aeons
Opis:
Walka z gnostycyzmem pozwoliła św. Ireneuszowi z Lyonu rozwinąć w doskonały sposób doktrynę chrześcijańską. Przede wszystkim wykazał on, że wiedza, którą gnostycy dostrzegali na próżno w mitologicznych opowieściach, nie była prawdziwa. Jedyną rzeczywistą gnozą była miłość i łaska udzielona wyznawcom Chrystusa przez Ducha Świętego. Człowiek może być zbawiony tylko w Kościele. Prawdziwymi gnostykami byli nie ci, którzy zwalczali swoje ciało lub gardzili nim jako dziełem niepoznawalnego Boga Stwórcy, ale ludzie duchowi, którzy otrzymali od Ducha Świętego zmartwychwstanie ciała i niezniszczalność.
The fight against gnostics allowed the holy bishop to develop the Christian doctrine with a perfect way. At first, he showed that the knowledge that heretics sought in vain in mythical narratives was not real. The only real gnosis was love and grace for believers in Christ and they were given to them by the Holy Spirit. Only in Church man can be saved. And the real “gnostics” were not those who rejected and despised their body in order to worship an “incomprehensible God” and “Creator,” but the “spiritual” people who received from the Holy Spirit the resurrection of the flesh and its indestructibility.
Źródło:
Vox Patrum; 2018, 69; 39-52
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 21

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies