Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "john" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Uniwersalny wymiar miłości Boga według J 3,16
The Universality of Gods Love as Reflected in John 3:16
Autorzy:
Kubiś, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622029.pdf
Data publikacji:
2013-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
miłość
zbawienie
uniwersalizm Janowy
love
salvation
John 3
15
Johannine universalism
universalism
Gospel of John
Opis:
John 3:16 is undoubtedly one of the best known and most beloved verses in all of Scripture. At the same time, when ripped from its literary, historical and theological contexts as it so often is, this verse can become merely a pious, sentimental saying bereft of its true, earth-shaking message. Thus this study provides not only an exegetical analysis of the verse, but also the exposition of its various contexts: literary (the interchange between Jesus and Nicodemus on the entrance into the kingdom of God), historical (the destruction of the Jerusalem temple and the worldwide mission of the early Church) and theological (the OT, NT and John’s Gospel concepts of God’s universal love). God’s love for the world, and the salvific mission flowing from it, are most beneficially viewed from a salvation-historical perspective, as the core Trinitarian outreach in which all are called to take part by putting faith in Jesus.
Źródło:
Verbum Vitae; 2013, 23; 127-160
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
John Chrysostom’s Commentary on the Collection for Jerusalem in Rom 15:25–32
Autorzy:
Widodo, Agus
Aryanto, Antonius Galih Arga Wiwin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088024.pdf
Data publikacji:
2022-06-10
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
John Chrysostom
collection
Romans
almsgiving
Jerusalem Church
Opis:
John Chrysostom (349–407) provides the most comprehensive commentary on the Pauline epistles from the patristic era. During his priestly mission in Antioch (386–397) and his episcopate in Constantinople (398–403), he wrote over 200 homiletic commentaries on the entire Pauline epistolary body of work. This research attempts to analyze how Chrysostom interprets Paul’s verses concerning the collection and uses them to organize and transform the ecclesial groups into communities of love, particularly paying attention to the poor. The study focuses on the works of John Chrysostom on Rom 15:25–29. Based on his interpretation, the status of debtors in the spiritual blessings is the main reason why the Romans had to be more earnest in almsgiving, imitating the Macedonians and the Achaeans who had helped the community in Jerusalem. He also encourages them to reform their lives, cutting off the superfluities, luxurious lifestyles, and bad attitudes in squandering money on other selfish needs. At the same time, he stirrers them up to meet their needs moderately, which meant using only the goods that are truly necessary for a healthy and dignified life so that they would always have something to share with the poor.
Źródło:
Verbum Vitae; 2022, 40, 2; 551-573
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Doksologie Apokalipsy jako model modlitwy uwielbienia
The Doxologies of the Apocalypse as a Model of Worship Prayer
Autorzy:
Podeszwa, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622301.pdf
Data publikacji:
2015-08-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Apokalipsa św. Jana
doksologie
modlitwa
kult
liturgia
Apocalypse of St. John
Revelation of St. John
doxologies
prayer
worship
liturgy
Opis:
The article addresses the question of doxologies as found in the Apocalypse. The proposed analysis comprises of three principal parts. The first element was to characterize doxology as biblical prayer of worship to God. It was then followed by the description of eight doxologies present in the last Book of the New Testament (1:5b-6; 4:8-11; 5:9-14; 7:9-12; 11:15-18; 15:3-4; 16:5-7; 19:1-8), which are a paradigm for Christian prayer of worship, in particular communal prayer, considered in the last point of the deliberations. The examined doxologies of the Apocalypse confirm thoroughly the liturgical character of the last Book of the New Testament. They are an unceasing hymn of the Church, which gathers to worship, with powerful voice, its Creator and Savior. Thus it invariably recognizes the great gifts of God, accepting them and letting them bear fruit in the life of a community and individual believers. The Church fulfills its priestly mission and prepares to reign with God. The doxologies of the Apocalypse become then a significant “handbook” in the school of prayer of the New Testament.
Źródło:
Verbum Vitae; 2012, 22; 155-184
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Conversion in the Fourth Gospel
Autorzy:
Ledwoń, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158358.pdf
Data publikacji:
2022-12-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
conversion
faith
the Fourth Gospel
Jesus Christ
John
Opis:
The essence of the proclamation of the Good News is a call to conversion, which seems absent from the Fourth Gospel due to the lack of any direct reference. The biblical idea of conversion is first expressed there by a call to believe in Jesus as the Son of God; then by the repeated motif of coming out of darkness into the light, approaching and discovering (accepting) the truth; being born of God and the Spirit, approaching Jesus, testifying about him, accepting and following him, and finally glorifying God. This study aims to present this multi-faceted process, whose framework is outlined by John, first in the prologue to his Gospel and then developed in the narrative. The same order is applied in the individual stages of this analysis employing a synchronic approach, which enables the readers to derive the edifying call to turn to Jesus and follow him to gain eternal life from the final, i.e., canonical, version of John’s text.
Źródło:
Verbum Vitae; 2022, 40, 4; 957-975
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dariusz Kotecki, Zrozumieć Apokalipsę? Szkice egzegetyczno-teologiczne (Biblioteka Szkoły DABAR 1; Rzeszów: Bonus Liber 2021)
Autorzy:
Podeszwa, Paweł Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1789215.pdf
Data publikacji:
2021-09-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Apokalipsa
Apokalipsa Janowa
Revelation
Book of Revelation
Apocalypsis of John
Opis:
Recenzja książki: Dariusz Kotecki, Zrozumieć Apokalipsę? Szkice egzegetyczno-teologiczne (Biblioteka Szkoły DABAR 1; Rzeszów: Bonus Liber 2021). Ss. 294. 21 PLN. ISBN 978-83-66566-78-1
Źródło:
Verbum Vitae; 2021, 39, 3; 1121-1125
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adam Ryszard Sikora, Patmos – wyspa św. Jana. Miejsca na Patmos związane z Apostołem znane z tradycji spisanych i ustnych (Biblioteka Szkoły DABAR 3; Rzeszów: Bonus Liber 2022)
Autorzy:
Kubiś, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088025.pdf
Data publikacji:
2022-06-10
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Patmos
Book of Revelation
Apocalypse
John Apostle
Apokalipsa
Jan Apostoł
Opis:
Recenzja książki: Adam Ryszard Sikora, Patmos – wyspa św. Jana. Miejsca na Patmos związane z Apostołem znane z tradycji spisanych i ustnych (Biblioteka Szkoły DABAR 3; Rzeszów: Bonus Liber 2022). Ss. 335. PLN 120. ISBN 978-83-66566-32-3
Review of the book: Adam Ryszard Sikora, Patmos – wyspa św. Jana. Miejsca na Patmos związane z Apostołem znane z tradycji spisanych i ustnych (Biblioteka Szkoły DABAR 3; Rzeszów: Bonus Liber 2022). Ss. 335. PLN 120. ISBN 978-83-66566-32-3
Źródło:
Verbum Vitae; 2022, 40, 2; 575-579
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Popaschalne świadectwo Parakleta o sądzie Boga nad „światem” w ujęciu J 16,8-11
The Post-Passover Witness of the Paraclete on God’s Judgment upon the “World” according to John 16:8-11
Autorzy:
Kot, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621944.pdf
Data publikacji:
2014-12-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ewangelia Janowa
Paraklet
sąd
świat
ironia
John
Paraclete
judgment
world
irony
Opis:
Holy Spirit plays an important role in the theology of the fourth Evangelist. During the Last Super, and therefore right before his death, Jesus from Nazareth not only foretold the coming of the Holy Spirit, but also designated the nature of his mission. The Paraclete, as Jesus calls him, will “testify about” Jesus (John 15:26) and “will demonstrate to the world what sin, righteousness and judgment are about” (John 16:8). Many scholars, while interpreting these words, point to the juridical function of the Paraclete. Accordingly, the Paraclete would pass right judgment on the world in view of the sin of unbelief. However, a detailed exegetical analysis, taking into account the various narrative techniques employed by the author of the fourth Gospel, among them the technique of misunderstanding, allows for a different interpretation of Jesus’ words. Accusations against Jesus are very frequent in the fourth Gospel. The “world” calls him a “sinner” (8:46) and “one who blasphemes” (10:36). In the context of such charges, the passing of judgment on Jesus, as well as his crucifixion and death, were understood as a revelation of God’s justice in regard to Jesus. The Paraclete’s mission will consist in revealing to the “world” and to the disciples the meaning of these events in a reversed perspective. John  describes his task by the use of the technique of irony. The Paraclete will reveal as true that Jesus indeed accepted death as a “sinner”, but in the sense of expiatory sacrifice antitype. For that reason, the justice of God has been realized not “in regard” to Jesus, but “in Jesus.” As a result, the “world’s” judgment on Jesus has, in fact, initiated God’s judgment on the “world” and its ruler. The Paraclete is to give a testimony about the victory of life over death in Jesus Christ, and thus to lead the “world” to faith, and the disciples to the fullness of faith.
Źródło:
Verbum Vitae; 2014, 26; 71-93
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Janowe rozumienie pracy Boga i człowieka. Studium zastosowania terminów ἐργάζομαι oraz ἔργον w czwartej Ewangelii
The Johannine Understanding of Divne and Human Work: The Use of Lexemes ἐργάζομαι and ἔργον in the Fourth Gospel
Autorzy:
Kubiś, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621819.pdf
Data publikacji:
2014-06-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
praca
ἐργάζομαι
ἔργον
Ewangelia wg św. Jana
ἐργάζομαι
work
Gospel of John
Opis:
The article deals with the concept of work as reflected in the Fourth Gospel, encompassing the two cognate lexemes ἐργάζομαι and ἔργον. The analysis is organized according to the subjects who are performing a given work, to wit: the Father, the Son, Jesus’ disciples (including Abraham) and, finally, the people hostile toward God, designated in the Gospel by the general term world. Interestingly enough, both of the studied lexemes appear in John’s Gospel only on the lips of Jesus. Additionally, as it turns out, the Johannine concept of work covers a whole range of meanings: the activity of the Father and the Son (who give life and perform judgment), the salvific mission of the Son, Jesus’ teaching and his obedience to the Father’swill, miraculous healings, human deeds in general (both good or bad), disciples’ fulfillment of God’s will, meaning primarily their faith in Jesus as the Messiah and the Son of God. In a nutshell, the very essence of the work of the Father and the Son (and continued by Jesus’ disciples) can be encapsulated in the concept of salvation.
Źródło:
Verbum Vitae; 2014, 25; 127-154
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trzy twarze gniewu. Jak Jan Kasjan pisał na nowo o starym temacie
Three Faces of Wrath. How John Casian Was Writing in a New Way about an Old Issue
Autorzy:
Hiżycki, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044581.pdf
Data publikacji:
2018-11-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Jan Kasjan
egzegeza
gniew
filozofia
monastycyzm
John Cassian
anger
philosophy
exegesis
monasticism
Opis:
W niniejszym krótkim studium śledzimy wybrane aspekty problemu gniewu w pismach Jana Kasjana w kontekście wcześniejszych rozważań filozoficznych i tradycji monastycznej. Pisząc na ten gniewu, Kasjan musiał poruszyć kwestie teologiczne (jaki jest Bóg sam w sobie), egzegetyczne, antropologiczne, etyczne i to, co wynika z teorii ascezy monastycznej. Tak daleko idąca złożoność zagadnienia wynika z jednej strony z bogatego filozoficznego i egzegetycznego tła rozważań, a z drugiej – z głębokich intuicji Kasjana, który aż nazbyt dobrze sobie zdawał sprawę, że gniew nie jest czymś prostym w ocenie, zawsze złym (skoro gniewa się Bóg lub człowiek może wybuchnąć gniewem na widok grzechu). Owa równowaga pism monastycznych jest czymś, co także po wiekach, nawet współczesnego czytelnika, powinno zastanowić.
In this short study we follow selected aspects of the problem of anger as found in the writings of the Christian monk and theologian John Cassian (c. 360 – c. 435), teachings drawing upon both philosophical considerations and monastic tradition. Writing on the subject of anger, Cassian proceeded from theological questions (what is the nature of God) through exegetical, anthropological, and ethical perspectives, to issues embedded in the theory of monastic asceticism. The far-reaching complexity he brings to the problem is a result, on the one hand, of the rich philosophical and exegetical background of Cassian's reflection and, on the other, from his deep intuitions. For example, he knew (perhaps too well) that anger is something not simple to judge, nor is it always bad, since God himself is sometimes angry, and human beings can be angry at sin. Cassian's work, the balanced product of a keen monastic mind, offers the modern reader – even after all these ages – much to reflect upon.
Źródło:
Verbum Vitae; 2018, 34; 315-335
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Walka z gniewem – ósmy stopień „drabiny rajskiej” św. Jana Klimaka
Fight against the Anger – the Eighth Grade of the St. John Climacus’s “Ladder of Divine Ascent”
Autorzy:
Nieścior, Leon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044642.pdf
Data publikacji:
2018-03-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Św. Jan Klimak
gniew
namiętności
asceza
St. John Climacus
anger
passion
asceticism
Opis:
W artykule przedstawiliśmy myśl Jana Klimaka zawartą w jego dziele Drabina raju na temat gniewu: jego fenomenu, przyczyn i skutków, sposobu walki oraz jej monastycznego kontekstu. Gniew i łagodność według Jana Klimaka wiążą się szczególnie z ósmym stopniem drabiny duchowej prowadzącej do szczytu miłości. Drabina stanowi pewien obraz, metaforę, a kolejności opisywanych zjawisk nie należy rozumieć literalnie. Autor przedstawia rozwój namiętności, który można odnieść także do gniewu: grzech – bezczynność – niedbałość – namiętność – upadek. Dokonuje szczegółowej charakterystyki gniewu jako wady oraz niegniewliwości i łagodności jako cnoty. Opisuje skutki duchowe i moralne gniewu: wzburzenie i gorycz ducha, trudności w modlitwie, stan grzechu, ciemność umysłu. Podstawą walki z gniewem jest wola wyrzeczenia się siebie, to jest miłości własnej. Autor ukazuje też skruchę jako pomocny środek: przyjmowanie w pokorze oskarżeń i różnych przykrości, odmawianie Psalmów, rozważanie Męki Pańskiej, pamięć o śmierci. Zjawisko gniewu rozpatruje w kontekście dwóch form życia monastycznego: wspólnotowego i hezychastycznego.
In this paper we present the teachings of St. John Climacus about anger, from his work "Ladder of Divine Ascent": the phenomenon itself, its causes and effects, the way of fighting against it, and the monastic context of this struggle. According to St. John of the Ladder (as he is sometimes known), anger and gentleness are especially related to the eighth level (of thirty) of the spiritual ladder that leads to the pinnacle of love. The ladder is a picture and a metaphor, thus the sequence of phenomena it describes should not be understood literally. As to the development of passion, Climacus describes a sequence: sin – idleness – carelessness – passion – fall. He characterizes anger as a defect, and dispassion and gentleness as virtues. He describes the spiritual and moral effects of anger: agitation and bitterness of spirit, difficulties in prayer, a state of sin, and darkness of mind. The basis of fighting against anger is the will to relinquish self and to restrict self-love. Climacus also prescribes several practices as helpful in asceticism: repentance, humble acceptance of accusations and other unpleasant things, reciting the Psalms, meditating upon the Passion, and contemplation of one's own death. Climacus also considers the phenomenon of anger in the context of two forms of monastic life: common and hesychastic.
Źródło:
Verbum Vitae; 2018, 33; 343-364
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Christian Faith in Dialogue with Contemporary Culture in the Personalist Thought of John Paul II and Cardinal Stefan Wyszyński
Autorzy:
Ficek, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1603578.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
faith
personalism
culture
John Paul II
Cardinal Stefan Wyszyński
secularization
religious indifferentism
evangelization
Opis:
This article presents the intellectual legacy of both John Paul II and Cardinal Stefan Wyszyński as advocates of a personalist view of culture. Their teaching emphasizes the person and human dignity in striving for human self-fulfillment in a community seeking God’s transcendence. In this regard, their personalist vision of culture was defined in the context of the Second Vatican Council’s teaching. Therefore, the theological anthropology of both John Paul II and Cardinal Wyszyński is based on personalism, communion, dialogue, and freedom. Nevertheless, when God is marginalized by human activity, especially by the ideology of secularism and religious indifferentism, a severe cultural crisis arises. As a result, the dialogical character of the teaching of John Paul II and Cardinal Wyszyński in the dimension of Christian culture emphasizes inculturation and evangelization of human activity. On the other hand, the Christocentric and personalist context of their concepts reflects the theocentric and anthropocentric vision of culture, which, rooted in praxeological pastoral thought, displays their views on culture not only in the dimension of philosophical and theological doctrine but above all as a pastoral vision presenting Christian culture integrated with contemporary existential experience and focused on the perspective of “a new heaven and a new earth” (cf. 2 Cor 12:4; Rev 4:2–8; 21:2–10).
Źródło:
Verbum Vitae; 2021, 39, 2; 543-569
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Nada vs sunyata." The Notion of Emptiness in John of the Cross and in Zen Buddhism
Autorzy:
Niziński, Rafał Sergiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088016.pdf
Data publikacji:
2022-06-10
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
God
ultimate reality
contemplation
nothingness
mystical experience
Zen Buddhism
John of the Cross
Opis:
It is not seldom that some authors try to compare the doctrine of Zen Buddhism with the doctrine of Saint John of the Cross with the intention of finding some parallels. The most striking similarity seems to be the term “emptiness” (nada – John of the Cross and sunyata – Zen Buddhism). The difficulty of the comparison stems from the fact that in both cases this term has an experiential meaning, i.e. it describes subjective feelings one has while following the spiritual path. Therefore, the intent of the paper is to capture the metaphysical and epistemological meaning of this term in order to facilitate the comparison. This effort has led to the conclusion that in both doctrines the essentially different meaning of emptiness reflects their different understanding of the ultimate reality. Consequently, meditational techniques which both forms of spirituality adopted to achieve the ultimate reality exclude each other, and the semantic proximity of Zen Buddhism and John of the Cross is misleading.
Źródło:
Verbum Vitae; 2022, 40, 2; 423-445
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eternity and Time in the Gospel of John
Autorzy:
Jojko, Bernadeta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044498.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ewangelia Jana
początek
czas
godzina
symbolizm
The Gospel of John
beginning
time
hour
symbolism
Opis:
The relationship between eternity and time has been a perennial issue in Johannine studies. Consider that the pre-existent Word of God enters in time and within concrete human history, thus bridging eternity and time. The evangelist describes both Jesus’ divinity as the Logos, existing in an  eternal, timeless “beginning” (1:1), and Jesus’ true humanity as the historical person who was made “flesh” (1:14), taking on the human condition in all its fragility, in its temporality, suffering and death. His earthly mission was fulfilled “in time” – in a concrete “hour”. Reading the Fourth Gospel in this light may help us appreciate the Johannine understanding of eternity and time. This survey presents the various interpretations of the expression “in the beginning” and also of the time-related noun “hour”, used by the evangelist on certain occasions with detailed precision: “it was about the tenth hour” (1:39); “it was about the sixth hour” (4:6; 19:14); and “at the seventh hour” (4:52), referring always to a particular chronological point in time. However, this article does not place undue emphasis on the  numbers recounting the particular hour, but rather tries to identify the links of each hour with the accompanying words and deeds of Jesus.
Relacja między wiecznością a czasem jest przedmiotem nieprzerwanych studiów Janowych. Odwieczne Słowo Boże wkracza bowiem w czas i w konkretną historię ludzkości, łącząc wieczność i czas. Ewangelista opisuje zarówno boskość Jezusa jako Słowa istniejącego w odwiecznym, ponadczasowym „początku” (1,1), jak i prawdziwe człowieczeństwo Jezusa jako postaci historycznej, która stała się „ciałem” (1,14), przyjmując na siebie ludzką kondycję w całej kruchości: w jej doczesności, cierpieniu i śmierci. Jego ziemska misja została wypełniona „w czasie” - w konkretnej „godzinie”. Czytanie Czwartej Ewangelii w tym świetle może więc uwydatnić Janowe rozumienie wieczności i czasu. Niniejsza publikacja przedstawia różne interpretacje wyrażenia „na początku” oraz związanego z czasem rzeczownika „godzina”, używanego przez ewangelistę przy pewnych okazjach: „Było to około dziesiątej godziny” (1,39); „było to około szóstej godziny” (4,6; 19,14); „o siódmej godzinie” (4,52), odnosząc się każdorazowo do chronologicznego, określonego punktu w czasie. Jednakże niniejszy artykuł nie ustala znaczenia liczb wskazujących daną godzinę. Jego celem jest uwypuklenie związków każdej godziny ze słowami i czynami Jezusa, ktore jej towarzyszą.
Źródło:
Verbum Vitae; 2019, 35; 245-278
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świadectwo Pism o Jezusie w Ewangelii Janowej
Testimony of the Scriptures about Jesus in the Gospel of John
Autorzy:
Nalewaj, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621750.pdf
Data publikacji:
2015-10-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ewangelia Jana
Jezus
Żydzi
świadectwo
Pisma
the Gospel of John
Jesus
Jews
testimony
Scriptures
Opis:
The subject of the present study is the words of Jesus presented in John 5:39: “You search the Scriptures because you think that in them you have eternal life; and it is they that bear witness about Me.” A larger apologetic speech of Jesus constitutes the immediate context of this statement; within the structure of the Fourth Gospel this discourse follows the description of the healing of the paralytic at the Bethesda Pool (cf. John 5:1-47). The monologue is the response of Jesus to certain Jews who strongly objected to his activity during the Sabbath day and to Jesus’ likening himself to the Father. Exchanging arguments in his own defence, Jesus quotes the testimony of the Scriptures. Investigation of the Old Testament texts clearly points to Jesus, and thus His claims to take action on a holy day are fully justified.
Źródło:
Verbum Vitae; 2015, 27; 187-206
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Praca w życiu chrześcijanina. Stanowisko św. Jana Chryzostoma
Work in the Life of a Christian. St. John Chrysostoms Position
Autorzy:
Szczur, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621821.pdf
Data publikacji:
2014-06-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Jan Chryzostom
praca
rolnicy
rzemieślnicy
kupcy
niewolnicy
John Chrysostom
work
fathers
farmers
craftsmen
merchants
slaves
Opis:
This article is a presentation of St. John Chrysostom’s social teaching on the value of work. This teaching is grounded in the Holy Scriptures. By describing Christ and certain biblical figures (e.g. St. Paul) as people of work, Chrysostom underscores the meaning and value of labor. He does so contrary to the opinion of the wealthy in the Antioch society, who despised both the physical labor and the people performing it. In the teaching of the Archbishop of  Constantinople, physical work is a cooperation with God in the effort of transforming the world. It is an element which ennobles a human being, provides him with the means necessary to support his life and enabling him to undertake the works of mercy. St. John also highlightsthe difficult situation of many peasants, craftsmen and merchants, and in this way he tries to direct the attention of the wealthy to this social problem. It can be deduced from Chrysostom’s writing that the life of slaves, which constituted a large portion of the late antique society, was generally modest and filled with work – especially the most onerous one. In giving instructions to slaves, St. John admonishes them to be submissive to their masters and do their work well. In speaking to the masters, however, he recommended that their relationships with slaves were humanitarian and shaped according to the Gospel. It is noteworthy to see that the element of love of one’s neighbor (philanthropy) and forgiving mercy brought new quality into the social structures of the time, especially between a master and a slave.
Źródło:
Verbum Vitae; 2014, 25; 171-201
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies