Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Eucharist" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
Eucharystia celebracją ofiary paschalnej
Eucharist as a celebration of Paschal Oblation
Autorzy:
Nowak, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056725.pdf
Data publikacji:
2015-12-07
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
Pascha
Eucharystia
Ostatnia Wieczerza
Passover
Eucharist
the Last Supper
Opis:
Treść artykułu nawiązuje do faktu paschy w czasach Starego Testamentu. Przybliża jej celebrację obrzędową. W Chrystusie nastąpiło wypełnienie wszystkich figur Starego Testa-mentu. Misterium paschalne wcielonego Syna Bożego jest zawarte w Eucharystii. Jego Ostatnia Wieczerza z uczniami w Wielki Czwartek stanowi granicę pomiędzy Starym a Nowym Testamentem. Jest równocześnie Pierwszą Wieczerzą Pańską.
The content of the article refers to Passover in The Old Testament Times. It explains its ritual celebration. In Jesus Christ fulfilling of all figures of The Old Testament has hap-pened. Paschal mystery of Embodied Son of God is included in Eucharist. His Last Supper with the Twelve Disciples on Maundy Thursday is a bound between The Old and New Tes-taments. It is The First Lord’s Supper at the same time.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2015, XII/12; 111-121
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wielki Czwartek – początek Triduum Sacrum
Holy Thursday – The beginning of Triduum Sacrum
Autorzy:
Matwiejuk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2084189.pdf
Data publikacji:
2021-12-21
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
Eucharystia
liturgia
pascha
Wielki Czwartek
Eucharist
Liturgy
Passover
Holy Thursday
Opis:
Artykuł dotyczy świętowania paschy Chrystusa w liturgii wielkoczwartkowej. Od IV wieku Wielki Czwartek należy do Triduum Paschalnego. W tym dniu Chrystus ustanowił Eucharystię, która jest sakramentalnym obrzędem Jego zbawczej ofiary. On pod postaciami chleba i wina zawarł wielkopiątkowy dramat z Golgoty i rezurekcyjną radość poranka nie-dzielnego. W Wielki Czwartek jest sprawowana Msza Wieczerzy Pańskiej jako dziękczynie-nie za dar Najświętszej Eucharystii. Wierni przyjmują Komunię Świętą. Po zakończonej li-turgii pozostają na adoracji Najświętszego Sakramentu. Wielki Czwartek przypomina o Chrystusowym przykazaniu miłości i zachęca do jego praktykowania. Umycie nóg uczniom przez Chrystusa wskazuje na sposób praktykowania miłości bliźniego. Ma się to dokonywać w postawie bezinteresownej służby. Wielki Czwartek jest także dniem kapłańskim. Chrystus ustanowił sakramentalne ka-płaństwo, by była sprawowana Eucharystia, aż On przyjdzie. W swoje kapłaństwo włączył także wszystkich ochrzczonych, uzdalniając ich w ten sposób do korzystania z sakramentów świętych i uczestnictwa w czynnościach liturgicznych w sposób świadomy, czynny i pełny.
The article concerns the celebration of the Passover of Christ in a Holy Thursday litur-gy. From the 4th century, Holy Thursday belongs to the Paschal Triduum. On this day, Christ established an Eucharist, which is a sacramental ceremony of his saving victim. He under the characters of bread and wine concluded a Good Friday drama from Golgotha and the resurrection joy of the Sunday morning. On Holy Thursday, the Mass of the Lord's Supper is celebrated as a thanksgiving for the Gift of the Sacred Eucharist. The faithful accept Holy Communion. After completing the liturgy, they remain adoration of the Blessed Sacrament. Holy Thursday reminds us of Christ's commandment of love and encourages us to prac-tise it. Washing the apostles’ legs by Christ points to the way of practising the love of our neighbor. This is to do in the attitude of unselfish service. Holy Thursday is also a priestly day. Jesus Christ established the sacramental priesthood that the Eucharist was exercised until He comes. In his priesthood He also included all baptised, including their way to use sacraments and participation in liturgical activities in a conscious manner, active and full.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2021, Teologiczne Studia Siedleckie XVIII (2021) 18; 9-46
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od liturgicznej improwizacji do tekstów pisanych
From liturgical improvisation to written texts
Autorzy:
Matwiejuk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056666.pdf
Data publikacji:
2016-12-07
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
celebracja
Eucharystia
improwizacja
kanon
liturgia
modlitwa.
celebration
Eucharist
improvisation
canon
liturgy
prayer
Opis:
Liturgy is the creation of Jesus Christ. He continues his redemptive creation in liturgi-cal activities, especially in celebration of the Eucharist. He does it in the Church and through the Church. Apostles and their followers were enable to act „in persona Christi”. In the Ancient History, until the 4th century, celebrants created liturgical texts. They were inspired by the Bible. From the 4th century they began to write down the prayers used in liturgy. In that way the fidelity to the Gospel of Jesus Christ was retained.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2016, XIII/13; 37-50
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pocałunek pokoju w liturgii eucharystycznej i jego symbolika
The kiss of peace in the Eucharistic liturgy and its symbolism
Autorzy:
Lijka, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056675.pdf
Data publikacji:
2015-12-07
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
pocałunek pokoju
znak pokoju
pokój
Eucharystia
Msza Święta
kiss of peace
sign of peace
peace
Eucharist
Holy Mass
Opis:
Pisma wczesnochrześcijańskich Ojców Kościoła mówią o przekazywaniu pocałunku pokoju, który stanowił element liturgii eucharystycznej. Taka praktyka była w Rzymie za czasów św. Justyna w połowie II wieku. Na początku III wieku pocałunek następował bezpo-średnio po modlitwie kończącej liturgię słowa. Na Wschodzie i Zachodzie kobiety na zgro-madzeniach były oddzielone od mężczyzn i pocałunek pokoju przekazywali mężczyźni męż-czyznom a kobiety kobietom. Papież Innocenty I nalegał w 416 r., aby pocałunek pokoju był przekazywany po Modlitwie eucharystycznej. Święty Augustyn powiada, że po Modlitwie Pańskiej chrześcijanie obejmują się i przekazują sobie święty pocałunek. Nazywa go znakiem pokoju, który polegał na całowaniu w usta. Taki pocałunek w usta był przekazywany podczas liturgii jeszcze przez wiele następnych wieków. Za czasów Grzegorza Wielkiego uchodził on za naturalne przygotowanie się do przyjęcia Komunii. W X wieku znak ten stał się gestem podkreślającym hierarchiczność zgromadzonych wiernych. Biskup przekazywał go najpierw duchownym wedle godności, a następnie ludowi. Był to symbol jedności, pojednania, pokoju, miłości, jak również hierarchicznej władzy i precedencji. Około XIII wieku zaczęto stopniowo wprowadzać przyrządy pokoju, tzw. osculatoria. Były to małe zdobione tabliczki z metalu, kamienia, kości słoniowej lub z drewna, które przynosił do ołtarza celebrans, by je ucałować i przekazać do ucałowania zgromadzonym na liturgii. W Mszale potrydenckim znak pokoju był przewidziany w Mszach uroczystych i był wymieniany między duchownymi. Celebrans kładł ręce na ramiona diakona i przybliżał lewy policzek do lewego policzka diakona. W tym czasie wypowiadał formułę: Pax tecum, a dia-kon odpowiadał: Et cum spiritu tuo. Diakon przekazywał pokój subdiakonowi, a ten duchow-nym obecnym w prezbiterium. Według Mszału rzymskiego z1970 roku znak pokoju można przekazywać podczas każ-dej Mszy. Jest przekazywany między wszystkimi obecnymi na liturgii, ale jego gest nie był określony. W trzecim wydaniu tego Mszału z 2002 r. na słowa celebransa: Pokój Pański niech zawsze będzie z tobą odpowiada się: Amen. Przez ten gest wierni wyrażają sobie nawzajem eklezjalną komunię i wzajemną miłość.
The writings of the early church fathers speak of the kiss of peace, which was already in the 2nd century part of the Eucharistic liturgy. It was a practice in Rome at the time of Justin Martyr. At the beginning of the 3rd century the kiss occurred immediately after the prayers that concluded the Liturgy of the Word. Both in the East and the West women and men were separated in the assemblies of the faithful, and the kiss of peace was given only by men to men and by women to women. Pope Innocent I insisted in 416 that the kiss of peace should take place after the Eucha-ristic prayer. St. Augustine speaks that after the Lord’s Prayer the Christians embrace one another with the holy kiss. This is a sign of peace, “when your lips draw near to those of your brother”. The kiss of peace in the Christian liturgy was exchanged for several centuries mouth-to-mouth. By the time of Gregory the Great, this gesture was being seen as a natural preparation for Communion. By the 10th century the kiss of peace has assumed a hierarchical position in the liturgy. It began with the bishop and descended through the ranks of the clergy to laity in the congregation. It was a symbol of unity, reconciliation, peace, love and also a symbol of hierarchical power and precedence. About the thirteenth century the use of the instrumentum pacis, or osculatorium, was gradually introduced. This was a little plaque of metal, stone, ivory or wood, generally deco-rated, which was first brought to the altar for the celebrant to kiss and then taken to each member of the congregation. In the Tridentine Mass form of the Roman Rite, the sign of peace was given at Solemn Masses alone and was exchanged only among the clergy. The celebrant, placing his hands upon the arms of the deacon, presented his left cheek to the deacon’s left cheek. At the same time he pronounced the words Pax tecum; to which the deacon replied, Et cum spiritu tuo. The deacon then conveyd the salute to the subdeacon, who give the sign to any other members of the clergy present in choir dress.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2015, XII/12; 189-205
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prefacja jako integralny element celebracji mszalnej
Prefation as an integral element Mass celebration
Autorzy:
Biardzki, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056607.pdf
Data publikacji:
2021-01-04
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
prefacja
Eucharystia
uobecnienie
dziękczynienie
komemoracja
embolizm
mszał
sakramentarz
preface
Eucharist
making present
thanksgiving
commemoration
embolism
missal
sacramentary
Opis:
Thanksgiving is an important climate for the celebration of the Eucharist. The development of the Mass rites, from the breaking of bread in the apostolic times, through the medieval rites recorded in the sacramentaries, including the post-Tridentine Missal of Pius V, which unified Mass rites, up to the Missale Romanum of Paul VI of 1970, was carried out with the awareness that through them the participants of the liturgy were disposed to express gratitude to God for the work of creation, salvation, and sanctification. A special way of ex-posing the concrete saving interventions of God, especially the saving deeds of Christ, is the preface. It is an integral part of the celebration of the Eucharist. The multiplicity of the pref-ace, as many as 267 in the Sacramentary of Verona from the 7th century, as well as 100 in the Missal of Paul VI, testifies to the fact that the Church cares very much to revive the awareness of the great works of God, making present in the celebration of the paschal mystery of the incarnate Son of God. The present shape of the masses’ prefaces is rooted in Christian antiquity. The dialogi-cal nature of the preface prayer is also derived from that time.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2020, XVII/17; 28-46
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Celebracja Eucharystii w przestrzeniach nowej ewangelizacji
Celebration of the Eucharist in new evangelization spaces
Autorzy:
Matczak, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056625.pdf
Data publikacji:
2017-11-17
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
nowa ewangelizacja
Eucharystia
homilia
przestrzeń liturgiczna
modlitwa wspólnotowa
śpiew liturgiczny
new evangelization
Eucharist, homily
liturgical space
congregational prayer
liturgical song
Opis:
New evangelisation has recently become a great challenge in the life of the Church. This pheno-menon has led to the creation of new spaces and contexts in which the Gospel is now proclaimed. Among them are stadia, gymnasia, assembly halls, and other similar venues. In following this path, the place of the liturgy and its organization in such spaces also needs to be discussed. Of course canon law allows celebration outside a place of worship, but at the same time makes it clear that it is necessary to take great care to maintain the sacrum. The author analyses Church documents which indicate the need for correct and appropriate preparation of celebration sites elsewhere than on consecrated premises. In this context the documents Actio pastoralis, Redemptionis sacramentum, and Eucharisticum mysterium, as well as the introductions to liturgical books, are becoming important.
Ultimi tempi della vita della Chiesa creano nuove sfide che bisogna affrontare e le-ggere nella chiave della fede. La nuova evangelizzazione è una di quelli segni del nostro tempo che i pastori ed anche il popolo di Dio devono capire bene. Nel contesto di questa occorre anche vedere la nuova situazione liturgica. Oggi tante volte la celebrazione eucaristica si svolge nei nuovi contesti, che chiamiamo – contesti di nuova evangelizzazione: la palestra, lo stadio, le aule delle scuole ed altri. La Chiesa con il suo diritto conferma la possibilità do queste celebrazioni ma nello stesso tempo ha dato diversi documenti che stabiliscono le regole che devono essere viste come un aiuto. In questo articolo, l’autore fa una analisi dei documenti: Actio pastoralis, Redemptionis sacramentum , Eucharisticum misterium e le prenotanda dei libri liturgici per dimostrare come e dove si può celebrare la Eucaristia nel nuovo contesto di evangelizzazione.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2017, XIV/14; 92-103
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologiczna odnowa znaków w Eucharystii
The theological restoration of the signs in the Eucharist
Autorzy:
Mateja, Erwin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056722.pdf
Data publikacji:
2015-12-07
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
znak liturgiczny
osoba sprawująca Eucharystię
miejsce celebracji
elementy Mszy świętej
liturgical sign
celebrant of the Eucharist
place of celebration
elements of the Mass
Opis:
The history of the liturgy informs us that in the course of time the clarity of the signs, especially those that were created and introduced to the liturgy by people, lost their signifi-cance. Therefore on many occasions the Church spared no effort in the restoration of the lit-urgy following the principle that liturgia semper reformanda. The Constitution on the Litur-gy, issued more then 50 years ago, is an expression of such an activity. The considerable time that has passed from the edition of this first conciliar document shows that much work has been achieved in this aspect of education. Both clergy and laity have a deeper understanding of the liturgy and the participation in it through use of the renewed theology of the liturgical signs. Therefore those efforts should be further developed; this paper has been planned as an attempt to enhance the process of theological understanding of the signs applied to the Eucharist. The first part of the paper deals with the problem of the sign-character of the person who celebrates the Eucharist. The second part focuses its attention on the significance of the place of celebration. The final part of the paper studies the theological significance of selected elements of the Mass.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2015, XII/12; 161-175
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jedność communio Kościoła
Communio unity of the Church
Autorzy:
Karwacki, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056683.pdf
Data publikacji:
2015-12-07
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
Bóg
Ojciec
Jezus Chrystus
Duch Święty
misterium
Kościół
wspólnota
sakrament
Eucharystia
zbawienie
God
Father
Jesus Christ
Holy Spirit
mystery
Church
community
sacrament
Eucharist
salvation
Opis:
The concept of communion applied to the Church expresses the depth of the Mystery of the Church very well. The Church is a complex reality. Communio of the Church assumes a triple dimension: vertical communio with God, horizontal communio with people and Eucha-ristic, communio of the Body of Christ. Community between people is possible thanks to God the Father, who unites them through Jesus Christ in the Holy Spirit, so that they all become a community, the Church in the proper sense, communion.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2015, XII/12; 67-82
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historyczny kontekst zaistnienia pozamszalnej pobożności eucharystycznej i formy jej wyrazu
The historical context of the occurrence and forms of Eucharistic Piety outside of the Mass
Autorzy:
Żądło, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056724.pdf
Data publikacji:
2015-12-07
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
adoracja
Eucharystia
kongres
Msza św.
nabożeństwo
pobożność
podniesienie
procesja
tabernakulum
wystawienie
adoration
the Eucharist
congress
Holy Mass
devotion
piety
raising of the monstrance
procession
tabernacle
exposition
Opis:
The content of the article of the above title was developed and presented in three topics, di-vided into smaller sections. From each of these topics, the intention is to penetrate the various issues related to the occurrence and development of certain, often cultivated to this day, outside-of-Mass forms of Eucharistic piety. First, then, one points to the respect for the consecrated Eucharistic species, as well as the reasons for their retention after the Holy Mass and of the faithful taking the Eucharist into homes. In the second section, the article presents the circumstances of the coming into being, within the life of the Church, of the public worship of the Eucharist. While the third describes the public expressions of Eucharistic devotion that in appropriate circumstances came into existence in the Church and which are present still today.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2015, XII/12; 123-141
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
SZAFARZ EUCHARYSTII I SZAFARZ KOMUNII ŚWIĘTEJ W NAUCZANIU I PRAKTYCE PASTORALNEJ KOŚCIOŁA
The Ministry of the Eucharist and the the extraordinary Ministry of Holy Communion in the teachings of the Roman Catholic Church and its pastoral practice
Autorzy:
MUĆKA, Leszek Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/483423.pdf
Data publikacji:
2020-01-02
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
minister
Eucharist
sacraments
the Holy Communion
priest
the teachings of the Catholic Church
pastoral practice
ministry
szafarz
Eucharystia
sakramenty
Komunia Święta
kapłan
nauczanie Kościoła
praktyka pastoralna
Opis:
The Ministry of the Eucharist and the extraordinary Ministry of Holy Communion in the teachings of the Roman Catholic Church and its pastoral practice. In view of decreasing numbers of vocations to the priesthood nowadays, the Church is facing a challenging issue of the faithful’s accessibility to the Holy Communion. Therefore, there has been a greater demand for ministers in order to distribute the Eucharistic Bread to the faithful. We need to make a distinction here between an ordinary (ordained) minister of the Holy Communion and an extraordinary one. The former can only be an ordinated priest, whereas the latter - an appropriately trained and prepared for the function lay person. In this context, important pastoral questions have been raised regarding the requirements for potential candidates and their preparation program respectively. On the other hand, it is important to take into consideration the opinion of some lay people on the purposefulness of implementation of the extraordinary ministry itself as an everyday practice in our parishes.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2019, XVI/16; 38-52
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies