Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Benedykt XVI" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Prawda a ekumenizm – Benedykt XVI wobec anglikanów
Truth and Ecumenism – Benedict XVI to Anglicans
Autorzy:
Beyga, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1050721.pdf
Data publikacji:
2020-02-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
ekumenizm
Benedykt XVI
Kościół Anglii
relatywizm
ecumenism
Benedict XVI
Church of England
relativism
Opis:
Ekumeniczna działalność jest niezwykle ważnym aspektem życia Kościoła katolickiego. Autor artykułu spojrzał na aktywność ekumeniczną w perspektywie nauczania Josepha Ratzingera – Benedykta XVI. Według papieża emerytaw Kościele katolickim po Vaticanum II najbardziej niebezpieczny dla ekumenizmu jest relatywizm. Specjalny dokument promulgowany przez papieża Benedykta XVI, zatytułowany Anglicanorum coetibus, był wspaniałym przykładem ekumenicznej działalności w katolickim i soborowym duchu. Artykuł ukazuje także ekumenizm w perspektywie soborowego Dekretu o ekumenizmie i liturgicznej wizji jedności Kościoła.
Ecumenical activity is a very important aspect of life in the Catholic Church. The author of the article looked at this ecumenical activity in the perspective of Joseph Ratzinger’s – Benedict XVI’s teaching. According to pope emeritus nowadays relativism is the most dangerous for ecumenism in the Catholic Church after Vaticanum II. A special document promulgated by pope Benedict XVI entitled Anglicanorum coetibus was a magnificent example of ecumenical activity in the Catholic and conciliar spirit. The article shows ecumenism also in the perspective of conciliar Decree on ecumenism and liturgical vision of unity of the Church.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2019, 13, 2; 187-199
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarys Josepha Ratzingera/Benedykta XVI chrystologii sensu. Wokół metody
An Outline of the Christology of the Sense According to J. Ratzinger/Benedict XVI. Around the Method
Autorzy:
Moralewicz, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1050828.pdf
Data publikacji:
2020-03-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Joseph Ratzinger
Benedykt XVI
chrystologia sensu
metoda
Benedict XVI
Christology of sense
method
Opis:
Chrystologia sensu polega na ukazaniu Jezusa Chrystusa jako centrum rzeczywistości, gdyż Jego osoba daje odpowiedź na pytanie o właściwe rozumienie świata i jego skomplikowanych dziejów. Osoba Syna Bożego nadaje sens całej rzeczywistości, w tym bytowaniu rodzaju ludzkiego, gdyż posłannictwo Chrystusa odpowiada strukturze życia każdego człowieka. W Nim mamy przystęp do Boga w Duchu Świętym. Jest to żywa i konkretna obecność Boga, która ze względu na naturę wiary stanowi Kościół. Wydarzenie krzyża ma swoją kontynuację w Duchu Świętym. Doniosłość i prostota wiary – to, że jej kształt jest zamysłem samego Boga, a nie koncepcją ludzi – jawi się jako niezachwiana nadzieja kontynuacji Bożego dzieła w przyszłości. Chrystologia sensu jest więc prostym ujęciem wiary opartej na fundamentalnych prawdach odnoszących się do Chrystusa, który jest i „wczoraj i dziś, ten sam także na wieki” (Hbr 13,8).
The article describes the Christology of sense, which consists in the presentation of Jesus Christ as the centre of reality, since He is an answer to the question about the proper understanding of the world and its complicated history. Son of God gives meaning to the whole reality, including the life of humanity, since Christ’s mission corresponds to the structure of life of every man. In Him we have got an access to God in the Holy Spirit. It is a living and specific presence of God, which constitutes the Church due to the nature of faith. The event of the Cross is continued in the Holy Spirit. The significance and simplicity of faith – that its shape is the conception of God Himself, not an idea created by men – constitutes an unswerving hope of God’s composition in the future. Consequently, the Christology of sense constitutes a presentation of faith based on fundamental truths referring to Christ who is ‘the same yesterday and today and forever’ (Hebrews 13:8).
Źródło:
Teologia w Polsce; 2019, 13, 1; 181-198
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie pojęcia duszy dla rozwoju twierdzeń eschatologicznych. Dogmatyczne implikacje reformy liturgicznej Vaticanum II w świetle nauczania J. Ratzingera/Benedykta XVI
The Sense of the Concept of Soul for Developement of Eschatological Contentions. Dogmatic Implications of the Liturgical Reorganization by Vaticanum II According to J. Ratzinger's/Benedict's XVI Teaching
Autorzy:
Trojnar, Wiktor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1051094.pdf
Data publikacji:
2020-03-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
dusza
eschatologia
liturgia
J. Ratzinger/ Benedykt XVI
soul
eschatology
liturgy
J. Ratzinger/ Benedict XVI
Opis:
W ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat we współczesnej refleksji teologicznej zrodził się kryzys pojęcia duszy, który wyraźnie wpłynął na kształt rzymskiej liturgii. Rezygnacja z terminu traktowanego dotąd przez chrześcijańską antropologię jako składnik, na którym opiera się nieśmiertelność, doprowadziła w konsekwencji do zmiany obrazu człowieka i jego ostatecznego przeznaczenia. W odpowiedzi J. Ratzinger/Benedykt XVI, odwołując się do tradycji liturgicznej, uznał pojęcie ludzkiej duszy za kluczowe w wyjaśnianiu prawd eschatologicznych. Jednocześnie wskazał na przyczyny kryzysu pojęcia duszy i dostrzegł płynące z niego zagrożenia dla chrześcijańskiej wiary.
In a contemporary theological reflection, recent several dozen years have brought a crisis of the concept of the soul that distinctly influenced the shape of the Roman liturgy. Resignation of the term, treated by Christian anthropology as a component on which immortality is based, consequently led to a change of a man’s image and his final destiny. In response, J. Ratzinger/Benedict XVI, referring to the liturgical tradition, recognized the concept of human soul as a key phrase in explaining eschatological truths. At the same time he indicated some reasons for this phenomenon and noticed its dangers for Christianity.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2018, 12, 1; 193-202
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Główne tezy teologii muzyki Josepha Ratzingera/Benedykta XVI
The Main Ideas in the Theology of Music of Joseph Ratzinger/ Benedict XVI
Autorzy:
Samulnik, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601900.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Joseph Ratzinger
Benedykt XVI
muzyka
liturgia
wiara
piękno
Benedict XVI
music
liturgy
faith
beauty
Opis:
Joseph Ratzinger w swojej myśli teologiczno-liturgicznej podejmuje próbę poszukiwania równowagi między wyrażoną w sprawowanej liturgii wiarą a sztuką, do której zalicza się muzyka. Pragnie tak zintegrować tę rzeczywistość, aby przede wszystkim zwrócić uwagę na prymat Boga, któremu człowiek – uczestnik sprawowanego kultu – winien jest cześć i chwałę. Sztuka, w tym muzyka, jak twierdzi bawarski teolog, stanowią wewnętrzny wymóg samego chrześcijaństwa (są z chrześcijaństwem organicznie, nierozerwalnie złączone). Wszelka twórczość muzyczna, która pragnie służyć sprawie kultu, powinna czerpać swoją inspirację właśnie z liturgii. W tak rozumianej teologii muzyki zawiera się także jej egzystencjalne zakorzenienie wyrażone w starożytnej maksymie: lex orandi – lex credendi – lex vivendi. Owo lex vivendi (czyli życie chrześcijanina zgodne z wiarą wyrażającą się w modlitwie) jest w myśli J. Ratzingera niczym innym jak prawem naśladowania Jezusa Chrystusa. W niniejszym artykule przedstawiono główne tezy teologii muzyki Josepha Ratzingera/ papieża Benedykta XVI: jej biblijne i patrystyczne źródła oraz teologiczno-systematyczne (chrystologiczne, pneumatologiczne, eschatologiczne) podstawy. W ostatniej części opisano wypływające z podjętej refleksji konsekwencje i wskazówki natury teologiczno-estetycznej, liturgicznej i pastoralnej.
In this article are described fundamental ideas in cardinal Joseph Ratzinger’s/Pope Benedict XVI’s theology of music. We begin with a description of the context of Ratzinger’s theology of music which is the faith expressed in the liturgy. The biblical and patristic sources of his theological thought are described subsequently. In the next section the theological-systematic basis (christological, pneumatological and eschatological) of Ratzinger’s musical-theological thought is studied. In the last part is described his theological aesthetic and its application in the liturgy and sacred music. Finally, spiritual and pastoral suggestions for sacred music and pastoral ministry are also presented.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2017, 11, 2; 217-235
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Welt auf der Kippe” – Widerspiegelungen der Brüche des 20. und 21. Jahrhunderts in Peter Seewalds Biografie „Benedikt XVI. Ein Leben”
„The World on the Brink of Collapse”. Reflections on the Divisions of the 20th and 21st Centuries in the Biography „Benedict XVI. Life" Written by Peter Seewald
"Świat na krawędzi". Refleksje o rozłamach XX i XXI wieku w biografii Petera Seewalda "Benedykt XVI. Życie"
Autorzy:
Zaremba, Martyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37538382.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Joseph Ratzinger/Benedict XVI
Church in Germany
ecumenism
secularization
creation
world on the brink of collapse
Joseph Ratzinger/ Benedykt XVI
Kościół w Niemczech
ekumenizm
sekularyzacja
stworzenie
świat na krawędzi
oseph Ratzinger/Benedikt XVI
Kirche in Deutchland
Ökumene
Säkularisierung
Schöpfung
Welt auf der Kippe
Opis:
Joseph Ratzinger/Benedikt XVI. war nicht nur ein hervorragender Theologe, sondern auch ein scharfsinniger Beobachter, Diagnostiker und Prognostiker der Zeit. Sein Denken war weit voraus, er blickte prophetisch in die Zukunft und sah verheerende Folgen des menschlichen Handelns voraus, die sich heute bewahrheiten, so z. B. die rapide steigende Säkularisierung und die damit Hand in Handgehende Abnahme junger Menschen in der Kirche. Sowohl als gemäβigter Modernist als auch als überzeugter Konservativer ahnte er den drohenden Zusammenbruch bzw. die Selbstzerstörung der ohne Gott lebenden Menschheit.1 Seines Erachtens steht die Welt auf der Kippe. Deshalb rief Benedikt XVI. in seinen unzähligen Ansprachen und Schriften die Menschen immer wieder dazu auf, sich umdie Umwelt zu kümmern, damit die Erde, die der Mensch vom Schöpfer erhalten hat, auch an andere Generationen weitergegeben werden kann.
Joseph Ratzinger/Benedict XV was not only an outstanding theologian, but also a keen observer, diagnostician and prognosticator of time. His thinking looked far ahead, prophetically looked into the future and predicted the devastating consequences of human actions that are being realized today, e.g. the rapidly progressing secularization and the accompanying decline in the number of young people in the Church. Both as a moderate modernist and a convinced conservative, he sensed the approaching collapse or self-destruction of humanity living without God. In his opinion, the world is on the brink of an abyss. That is why Benedict XVI, in his countless speeches and writings, has repeatedly called on humanity to take care of the environment, so that the earth, which the Creator has entrusted toman as a responsible mission, can also be passed on to other generations.
Joseph Ratzinger/Benedykt XVI był nie tylko wybitnym teologiem, ale także bystrym obserwatorem, diagnostą i prognostykiem czasu. Jego myślenie wybiegało daleko do przodu, proroczo patrzył w przyszłość i przewidywał niszczycielskie skutki ludzkich działań, które spełniają się dzisiaj, np. szybko postępująca sekularyzacja i towarzyszący jej spadek liczby młodych ludzi w Kościele. Zarówno jako umiarkowany modernista, jak i przekonany konserwatysta przeczuwał zbliżający się upadek lub samozagładę ludzkości żyjącej bez Boga. Jego zdaniem świat stoi na krawędzi. Dlatego Benedykt XVI w swoich niezliczonych przemówieniach i pismach wielokrotnie nawoływał ludzi do dbania o środowisko, aby ziemia, którą ludzie otrzymali od Stwórcy, mogła zostać przekazana także innympokoleniom.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2024, 18, 1; 141-154
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hermeneutyka reformy - hermeneutyka wiary
Hermeneutics of Reform - Hermeneutics of Faith
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601694.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Sobór Watykański II
Benedykt XVI
hermeneutyka wiary
hermeneutyka reformy
hermeneutyka zerwania
hermeneutyka ciągłości
interpretacja
egzegeza
Pismo Święte
Dei verbum
The Second Vatican Council
Benedict XVI
hermeneutic of faith
hermeneutic of reform
hermeneutic of rupture
hermeneutic of continuity
interpretation
exegesis
Holy Bible
Opis:
Benedykt XVI polecał interpretować Sobór Watykański II w optyce „hermeneutyki reformy”. Jednak oczekiwana przez niego hermeneutyka soborowego dziedzictwa sama doczekała się różnych interpretacji. Gdzie w takim razie poszukiwać odpowiedniej hermeneutyki „hermeneutyki reformy”?
The article focuses on the issue of proper interpretation of the Second Vatican Council’s inheritance. Benedict XVI believes a “hermeneutic of reform” is an alternative to a “hermeneutic of rupture”. Nevertheless, the expected “hermeneutic of reform” has received different interpretations. That’s why a relevant hermeneutic of the “hermeneutic of reform” must be applied. The author presumes that an issue of the Bible interpretation, which is in accord with the postulated by Benedict XVI “hermeneutic of faith”, is a practical expression of applying the “hermeneutic of reform”. Therefore, the „hermeneutic of reform” has been interpreted in the light of the “hermeneutic of faith”.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2016, 10, 2; 141-164
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relacja Objawienia do Pisma Świętego według Josepha Ratzingera (Benedykta XVI)
Relation Between the Revelation and the Holy Scripture According to Joseph Ratzinger (Benedict XVI)
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1600900.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Benedykt XVI
Joseph Ratzinger
Objawienie
Pismo Święte
litera
duch
interpretacja
egzegeza
Chrystus
Bóg
człowiek
Maryja
Kościół
Tradycja
Dei verbum
Sobór Watykański II
Verbum Domini
Benedict XVI
Joseph Ratiznger
Revelation
Holy Scripture
letter
spirit
interpretation
exegesis
Christ
God
man
Mary
Church
Tradition
the Second Vatican Council
Opis:
Joseph Ratzinger mocno podkreślał różnicę pomiędzy Objawieniem a Pismem Świętym. Boskiego Objawienia nie można zrównać z literą Biblii, skoro Objawieniem jest w gruncie rzeczy sam Chrystus. Rzeczywistość wydarzenia Objawienia jest uprzednia i głębsza wobec biblijnego świadectwa o tym wydarzeniu. Oznacza to, że Objawienie jest zawsze większe od samego Pisma. Utożsamienie Objawienia i Pisma uderza w istotę chrześcijańskiej wiary, która wtedy staje się „religią Księgi” zamiast religii żywego Słowa. Zrozumienie, czym jest Objawienie, a czym Pismo Święte, stanowi również dobry punkt wyjścia do uwzględnienia roli Tradycji.
Joseph Ratzinger strongly emphasized the difference between the Revelation and the Holy Scripture. The divine Revelation can not be made equal with the letter of the Bible for in fact it is Christ himself who is the Revelation. The reality of the Revelation considered as an event is previous to the biblical account of this event and deeper than the latter. It means that the Revelation is always greater than the Scriptures themselves. Considering the Revelation and the Scriptures equitable means undermining the essence of the Christian faith which therefore becomes “religion of the Book” instead of being religion of the living Word. Understanding, what the Revelation and what the Holy Scripture is, is also a good starting point for taking into account the role of Tradition.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2014, 8, 1; 99-118
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przebóstwienie w perspektywie chrystologicznej. Śladami Josepha Ratzingera − Benedykta XVI
Divinization in the Christological Perspective. Following Joseph Ratzinger (Benedict XVI)
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601075.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Benedykt XVI
Joseph Ratzinger
Chrystus
Bóg
człowiek
przebóstwienie
Sobór w Chalcedonie
III Sobór w Konstantynopolu
sobór
zjednoczenie
mistyka
teologia
chrystologia
antropologia
natura
wola
Benedict XVI
Christ
God
man
divinization
the Council of Chalcedon
the Third Council of Constantinople
Council
union
mysticism
theology
Christology
anthropology
nature
will
Opis:
Benedykt XVI pisał o uniwersalnej tęsknocie człowieka do bycia „jak Bóg”. Prarodzice wybrali samoubóstwienie zamiast przebóstwienia z łaski Bożej. Benedykt XVI ukazywał misterium przebóstwienia w perspektywie chrystologicznej. Dokonuje się ono na wzór zjednoczenia dwóch natur w jednej Osobie Syna Bożego (sobór w Chalcedonie). Lekarstwem na fałszywe rozumienie, czym jest theosis, jest ukazanie drogi do celu: chodzi o posłuszeństwo, które wiedzie przez „bramę Krzyża”. Sposób zjednoczenia dwóch woli (ludzkiej i Boskiej) w Chrystusie jest warunkiem i modelem komunii woli człowieka i Boga (Sobór Konstantynopolitański III).
Benedict XVI wrote about a man’s universal longing to be “like God”. The first parents chose self-divinization instead of divinization by God’s grace. Pope Emeritus showed the mistery of divinization in the Christological perspective. It takes place similarly to the way two natures are united in one Person of the Son of God (the Council of Chalcedon). Showing way to the goal is a remedy for false understanding of what theosis is: it is obedience that leads through “the gate of Cross”. The way two wills (human and divine) are united in one in Christ is a condition and model of communion of God’s will and a man’s one (the Third Council of Constantinople).
Źródło:
Teologia w Polsce; 2014, 8, 2; 141-164
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pismo Święte czytane w Kościele duszą teologii. Benedykta XVI troska o stan katolickiej egzegezy
The Holy Scripture Read in the Church as the Soul of Theology. Benedict XVIs Concern About the State of the Catholic Exegesis
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1600793.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Benedykt XVI
Joseph Ratzinger
Pismo Święte
hermeneutyka
hermeneutyka wiary
interpretacja
egzegeza
metoda historyczno-krytyczna
Kościół
nauka
teologia
Ojcowie Kościoła
Tradycja
Dei verbum
Sobór Watykański II
Verbum Domini
Benedict XVI
Holy Scripture
hermeneutics
hermeneutics of faith
interpretation
exegesis
historical-critical method
Church
science
theology
the Church Fathers
Tradition
the Second Vatican Council
Opis:
Benedykt XVI w swojej trosce o stan współczesnej egzegezy przypominał o konieczności stosowania kryteriów teologicznych w interpretacji Pisma Świętego. W ramach postulowanej przez niego „hermeneutyki wiary” należy uwzględniać tak zwane „wielkie zasady interpretacji”. Jedną z nich, którą omówiono w artykule, jest uwzględnienie żywej Tradycji całego Kościoła. Pogłębiona refleksja nad relacją Pismo Święte–Kościół prowadzi papieża do wniosku, że życie Kościoła jest właściwym miejscem interpretacji ksiąg natchnionych. Ojcowie Soboru Watykańskiego II oczekiwali, że studium Pisma Świętego stanie się duszą teologii. Ojciec Święty modyfikuje to życzenie i postuluje, by Pismo Święte czytane w komunii Kościoła stało się duszą studium teologicznego.
Benedict XVI in his concern about the state of the modern exegesis reminded of the necessity to use theological criteria while interpreting the Holy Scripture. The so-called “great principles of interpretation” should be taken into consideration as part of “the hermeneutics of faith” postulated by the Pope. Taking into account the living Tradition of the whole Church, the principle that was described in the article, is one of them. Deep reflection over the connection between the Holy Scripture and the Church makes the Pope conclude that the life of the Church is the proper place for interpreting inspired books. The Fathers of the Second Vatican Council expected the study of the Holy Scripture to become the soul of theology. The Holy Father modificated this wish and postulated that the Bible read within the communion of the Church should become the soul of theological studies.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2013, 7, 2; 173-188
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies