Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Citizens" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Instytucja obywatelskiej inicjatywy uchwałodawczej w jednostkach samorządu terytorialnego stopnia regionalnego
The institution of the local citizen’s legislative initiative in self-government units of regional level
Autorzy:
Podgórska-Rykała, Joanna Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1395665.pdf
Data publikacji:
2021-07-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
samorząd terytorialny
obywatelska inicjatywa uchwałodawcza
partycypacja
local self-government
local citizens’ legislative initiative
participation
Opis:
Będąca przedmiotem rozważań podjętych w artykule obywatelska inicjatywa uchwałodawcza jest uprawnieniem grupy mieszkańców do zainicjowania procesu tworzenia prawa miejscowego przez organy stanowiące gminy, powiatu lub województwa. Jest ona jednym z instrumentów partycypacyjnych, umożliwiających udział obywateli w sprawowaniu władzy, choć nie wywiera bezpośrednio skutków wiążących dla organów stanowiących prawo i nie obliguje ich do uchwalenia proponowanych przez mieszkańców rozstrzygnięć. Ratio legis inicjatywy stanowi włączenie mieszkańców (zbiorowo) do katalogu podmiotów posiadających uprawnienie do wszczęcia procedury legislacyjnej na szczeblu lokalnym (gminnym, powiatowym) lub regionalnym (wojewódzkim), a więc ich formalna legitymizacja w tym procesie. W artykule przybliżono instytucjonalne, prawne oraz proceduralne uwarunkowania funkcjonowania tego mechanizmu, ze szczególnym uwzględnieniem praktyki wykorzystania obywatelskiej inicjatywy uchwałodawczej w jednostkach samorządu terytorialnego szczebla wojewódzkiego. Zaprezentowano przeglądową analizę podjętych dotychczas inicjatyw w województwach: podkarpackim, świętokrzyskim, śląskim i małopolskim, charakteryzując ich przebieg i efekty legislacyjne.  
Local citizens’ legislative initiative is the right of a group of inhabitants to initiate the process of creating local law by the councils of a commune, district, or voivodeship. It is one of the participatory instruments allowing citizens to participate in the exercise of power, although it does not have directly binding effects on the lawmaking bodies and does not oblige them to adopt the solutions proposed by residents. The ratio legis of the initiative is the inclusion of citizens (collectively) in the catalogue of entities having the right to initiate the legislative procedure at the local (commune, district) or regional (voivodeship) level, and thus their formal legitimisation in the process. The article discusses the institutional, legal, and procedural conditions for the function of this mechanism, with particular emphasis on the practice of the use of local citizen’s legislative initiative in local government units at the voivodeship level. The author undertakes a review analysis of the initiatives taken so far – in the Podkarpackie, Świętokrzyskie, Śląskie, and Małopolskie Voivodeships, characterising their course and legislative effects.  
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2021, 2; 169-185
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo petycji po nowelizacji z 2016 r. ustawy o petycjach
The Evaluation of the amendment to the law on petitions
Autorzy:
Szczepkowski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046965.pdf
Data publikacji:
2017-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
petycja
kwalifikowany podpis elektroniczny
prawo do petycji
prawa obywatela
prawo administracyjne
petition
qualified electronic signature
the right to petition
the right of citizens
administrative law
Opis:
Niniejszy tekst miał w zamyśle autora przedstawianie problemu wdrażania oraz modyfikowania procedur w zakresie stosowania kwalifikowanego podpisu elektronicznego. Zmiany procedur mają także wpływ na prawa i obowiązki obywatelskie adresatów ustaw jak ustawy o petycjach. W niniejszym artykule opisano i oceniono proces nowelizacji ustawy polegający na zmianie obostrzeń we wnoszeniu petycji drogą elektroniczną. Ponadto wskazano i oceniono problem braku w ustawie procedury ustnego składania petycji.  
In the text the author presents the main objectives of the change in the amendment to the law on petitions. The article describes changes in legal regulations to submission of a petition via an electronic form and facilitation that have a significant impact on the access to submission of a petition. Additionally, it proposes a legislative change to the possibility of oral submission of a petition.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2017, 2; 167-177
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozprawa zdalna – wyjątek od reguły czy nowy model postępowania przed sądami administracyjnymi?
Remote trial – an exception to the rule or a new model of proceedings before administrative courts?
Audiencia a distancia: una excepción a la regla o un nuevo modelo de procedimiento ante los tribunales administrativos
Audition à distance - une exception à la règle ou un nouveau modèle de procédure devant les juridictions administratives
Audizione a distanza - uneccezione alla regola o un nuovo modello di procedimento dinanzi ai tribunali amministrativi
Дистанционное судебное заседание – исключение из правил или новая модель для производства в административных судах?
Дистанційне слухання – виняток від правила чи нова модель провадження в адміністративних судах?
Autorzy:
Krzykowski, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33357011.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
proceedings before administrative courts
Covid law
citizen’s right to court proceedings
провадження в адміністративних судах
ковідний закон
право громадянина на суд
производство в административных судах
Закон об особых решениях
связанных с COVID-19
право гражданина на суд
postępowanie przed sądami administracyjnymi
ustawa covidowa
prawo obywatela do sądu
Opis:
Artykuł stanowi analizę wybranych przepisów ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych. W opracowaniu uwzględniono zarówno pozytywne, jak i negatywne konsekwencje rozpoznawania spraw w sposób zdalny przez sądy administracyjne. W konkluzji opowiedziano się za potrzebą udoskonalenia obecnych rozwiązań prawnych oraz technicznych w kierunku szerszego dostępu stron do tej formy posiedzenia oraz umożliwienia sądowi jak najpełniejszego kontaktu ze stronami.
El artículo contiene un análisis de disposiciones seleccionadas de la Ley de 2 de marzo de 2020 sobre soluciones especiales relacionadas con la prevención, prevención y lucha contra el COVID-19, otras enfermedades infecciosas y las situaciones de crisis provocadas por ellas. El estudio tiene en cuenta las consecuencias tanto positivas como negativas del examen remoto de los casos por parte de los tribunales administrativos. Las conclusiones respaldan la necesidad de mejorar las soluciones jurídicas y técnicas actuales hacia un acceso más amplio de las partes a esta forma de reunión y permitir que el tribunal se ponga en contacto con las partes en la mayor medida posible.
The article examines selected provisions of the Act of 2 March 2020 on special solutions related to preventing, counteracting and combating COVID-19, other infectious diseases and emergencies caused by them. The study addresses both the positive and negative consequences of cases heard remotely by administrative courts. It concludes by advocating the need to improve the current legal and technical solutions to make this form of hearing more accessible to the parties and enable the court to have the fullest possible contact with the parties.
Der Artikel enthält eine Analyse ausgewählter Bestimmungen des Gesetzes vom 2. März 2020 über Sonderlösungen im Zusammenhang mit der Verhütung, Verhütung und Bekämpfung von COVID-19, anderen Infektionskrankheiten und den dadurch verursachten Krisensituationen. Die Studie berücksichtigt sowohl positive als auch negative Folgen der Fernprüfung von Fällen durch Verwaltungsgerichte. Die Schlussfolgerungen unterstützen die Notwendigkeit, die derzeitigen rechtlichen und technischen Lösungen für einen breiteren Zugang der Parteien zu dieser Form der Zusammenkunft zu verbessern und es dem Gericht zu ermöglichen, die Parteien so umfassend wie möglich zu kontaktieren.  
У статті проаналізовано окремі положення закону від 2 березня 2020 року про спеціальні рішення щодо запобігання, протидії та боротьби з КОВІД-19, іншими інфекційними хворобами та спричиненими ними кризовими ситуаціями. Дослідження включає як позитивні, так і негативні наслідки дистанційного розгляду справ адміністративними судами. На завершення було обґрунтовано необхідність удосконалення існуючих правових та технічних рішень у напрямку ширшого доступу сторін до такої форми слухання та надання можливості суду якомога повнішого контакту зі сторонами.
Статья представляет собой анализ отдельных положений Закона от 2 марта 2020 года «Об особых решениях, связанных с предотвращением, профилактикой и борьбой с COVID-19, другими инфекционными заболеваниями и вызванными ими кризисными ситуациями». В исследовании рассматриваются как положительные, так и отрицательные последствия дистанционного рассмотрения дел административными судами. В заключении говорится о необходимости совершенствования существующих правовых и технических решений для расширения доступа сторон к этой форме судебного заседания и обеспечения максимально возможного контакта суда со сторонами.
L'articolo contiene un'analisi di alcune disposizioni della legge del 2 marzo 2020 sulle soluzioni speciali relative alla prevenzione, prevenzione e contrasto del COVID-19, di altre malattie infettive e delle situazioni di crisi da esse provocate. Lo studio tiene conto delle conseguenze sia positive che negative dell'esame a distanza dei casi da parte dei tribunali amministrativi. Le conclusioni sostengono la necessità di migliorare le attuali soluzioni giuridiche e tecniche per un più ampio accesso delle parti a questa forma di riunione e per consentire al tribunale di contattare le parti nel modo più completo possibile.
L'article contient une analyse de certaines dispositions de la loi du 2 mars 2020 sur les solutions spéciales liées à la prévention, à la prévention et à la lutte contre le COVID-19, d'autres maladies infectieuses et les situations de crise qu'elles provoquent. L'étude tient compte à la fois des conséquences positives et négatives de l'examen à distance des affaires par les tribunaux administratifs. Les conclusions soutiennent la nécessité d'améliorer les solutions juridiques et techniques actuelles en vue d'élargir l'accès des parties à cette forme de réunion et de permettre au tribunal de contacter les parties de la manière la plus complète possible
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2023, 2; 81-96
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Selected aspects of document forgery in the context of Article 5 of the Constitution of the Republic of Poland
Wybrane aspekty fałszerstw dokumentów w kontekście art. 5 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej
Отдельные аспекты фальсификации документов в контексте статьи 5 Конституции Республики Польша
Окремі аспекти підробки документів у контексті ст. 5 Конституції Республіки Польща
Autorzy:
Semków, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129076.pdf
Data publikacji:
2022-09-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
ст. 5 Конституції Республіки Польща
безпека громадян
злочини проти достовірності документів
підробка проїзних документів
статья 5 Конституции Республики Польша
безопасность граждан
преступления против достоверности документов
фальсификация проездных документов
art. 5 Konstytucji RP
bezpieczeństwo obywateli
przestępstwa przeciwko wiarygodności dokumentów
fałszerstwo dokumentów podróży
Article 5 of the Polish Constitution
security of citizens
crimes against the document credibility
forgery of travel document
Opis:
One of the tasks of the state specified in Article 5 of the Constitution of the Republic of Poland of 2 April 1997 is to ensure security of its citizens. The aim of the study is to show a relationship between crimes against document credibility listed in Chapter XIX of the Penal Code and the security of citizens. The main conclusion resulting from the analysis of the selected topic was that forgery of travel documents is a significant factor threatening citizen safety. The above results from the fact that documents very often serve as both an object and a tool in many crimes. Therefore, they constitute an activity of a preparatory nature before committing further criminal acts, as well as a way of hiding traces of other crimes. It should be emphasized that the use of false documents, and thus their introduction into legal circulation, means that a person illegally using such documents legally acquires many rights.
Одне із завдань держави, зазначених у ст. 5 Конституції Республіки Польща від 2 квітня 1997 року є забезпечення безпеки громадян. Метою даного дослідження є показати взаємозв’язок злочинів проти достовірності документів, зазначених у розділі XIX Кримінального Кодексу, та безпеки громадян. Основним висновком з аналізу даної тематики є твердження, що підробка проїзних документів є істотним фактором, що загрожує безпеці громадян. Документи дуже часто служать і об’єктом, і знаряддям вчинення багатьох злочинів. Тому вони є підготовчою дією до вчинення наступних злочинних поступок, а також інструментом приховування слідів інших злочинів. Слід підкреслити, що використання підроблених документів, а відтак і введення їх у законний обіг, породжує юридичний результат у вигляді набуття особою, яка незаконно використовує такий документ, багатьох прав.
   Одной из задач государства, изложенных в статье 5 Конституции Республики Польша от 2 апреля 1997 года, является обеспечение безопасности граждан. Цель данного исследования ‒ показать взаимосвязь, существующую между преступлениями против достоверности документов, перечисленных в главе XIX Уголовного кодекса, и безопасностью граждан. Основной вывод, сделанный в результате анализа данной темы, заключается в том, что фальсификация проездных документов является важным фактором, угрожающим безопасности граждан. Это связано с тем, что документы очень часто служат одновременно и объектом, и инструментом для совершения многих преступлений. Поэтому они представляют собой деятельность подготовительного характера для совершения дальнейших преступных действий, а также инструмент для сокрытия следов других преступлений. Следует подчеркнуть, что использование поддельных документов, введение их в легальный оборот, порождает правовой эффект в виде приобретения многочисленных прав лицом, незаконно использующим такой документ.
Jednym z zadań państwa określonym w art. 5 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. jest zapewnienie bezpieczeństwa obywateli. Celem niniejszego opracowania jest ukazanie związku, jaki zachodzi między przestępstwami przeciwko wiarygodności dokumentów skatalogowanymi w rozdz. XIX Kodeksu karnego a bezpieczeństwem obywateli. Głównym wnioskiem wypływającym z analizy tej tematyki jest stwierdzenie, że fałszerstwa dokumentów podróży stanowią istotny czynnik zagrażający bezpieczeństwu obywateli. Dokumenty bardzo często służą bowiem zarówno jako przedmiot, jak i narzędzie w dokonywaniu wielu przestępstw. Stanowią zatem czynność o charakterze przygotowawczym do popełnienia kolejnych czynów przestępnych, a także narzędzie służące do zatarcia śladów innych przestępstw. Należy podkreślić, że użycie fałszywych dokumentów, tym samym wprowadzenie ich do obrotu prawnego, rodzi skutek prawny w postaci nabycia wielu praw przez osobę nielegalnie posługującą się takim dokumentem.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2022, 3; 121-135
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ustawa o specjalnym statusie obywateli Rzeczypospolitej Polskiej na Ukrainie – porównanie polskich i ukraińskich przepisów o szczególnych prawach obywateli obu państw
The law on the special status of the citizens of the Republic of Poland in Ukraine – a comparison of Polish and Ukrainian provisions on the special rights of citizens of the two countries
Закон об особом статусе граждан Республики Польша в Украине – сравнение польских и украинских положений об особых правах граждан обеих стран
Закон про особливий статус громадян Республіки Польща в Україні – порівняння польських та українських положень про особливі права громадян обох країн
Autorzy:
Diachenko, Veronika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33518627.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
особливі права для громадян Польщі
польский спеціальний закон
війна в Україні
тимчасовий захист
українське законодавство
порівняльне право
особые права польских граждан
польский специальный закон
война в Украине
временная защита
украинское законодательство
сравнительное право
specjalne prawa dla obywateli Polski
polska specustawa
wojna na Ukrainie
ochrona czasowa
prawo ukraińskie
prawo porównawcze, analiza porównawcza, interpretacja prawa
special rights for Polish citizens
Polish special act
war in Ukraine
temporary protection
Ukrainian law
comparative law
Opis:
Przedmiotem niniejszego opracowania jest analiza i porównanie ukraińskiej ustawy z dnia 28 lipca 2022 r. o ustanowieniu dodatkowych gwarancji prawnych i socjalnych dla obywateli Rzeczypospolitej Polskiej przebywających na terytorium Ukrainy z polską ustawą z dnia 12 marca 2022 r. o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa. Autorka posłużyła się metodą dogmatyczno-prawną oraz komparatystyką prawniczą i przeanalizowała kluczowe zagadnienia obu aktów normatywnych w celu odpowiedzi na główne pytanie badawcze: czym de facto jest uzasadniona odmienność kształtu przepisów i obszerność regulacji tych dwóch ustaw oraz jakie zastosowanie praktyczne dla obywateli Rzeczypospolitej Polskiej może mieć ustawa ukraińska. Szczególną uwagę zwrócono na odmienności występujące w ustawie ukraińskiej oraz rozwiązania nietypowe dla prawa polskiego. Podniesiono także, iż różnice w analizowanych ustawach w znacznej mierze wynikają z celów i okoliczności powstania obu aktów prawnych.  
The subject of this study is the analysis and comparison of the Ukrainian Law of 28 July 2022 on the establishment of additional legal and social guarantees for citizens of the Republic of Poland residing on the territory of Ukraine with the Polish law of 12 March 2022 on assistance to citizens of Ukraine in connection with the armed conflict on the territory of that country. The author used the dogmatic-legal and the comparative law methods and analysed the key issues of both normative acts in order to answer the main research question: what, in fact, is the justified difference in the shape of the provisions and the comprehensiveness of the regulation of these two laws and what practical application the Ukrainian law may have for the citizens of the Republic of Poland. Particular attention was paid to the dissimilarities present in the Ukrainian law and solutions that are atypical for Polish law. It was also pointed out that the differences in the analysed laws are largely due to the purposes and circumstances of the creation of both legal acts.
Предметом даного дослідження є аналіз та порівняння Закону України від 28 липня 2022 року «Про встановлення додаткових правових та соціальних гарантій для громадян Республіки Польща, які перебувають на території України» з Законом Польщі від 12 березня 2022 року «Про допомогу громадянам України у зв’язку із збройним конфліктом на території тієї держави». Автор, використовуючи догматично- правовий метод та юридичну компаративістику, проаналізував ключові положення обох нормативно- правових актів для того, щоб відповісти на головне питання дослідження: чим de facto зумовлена різниця у формі положень та повноті регулювання цих двох актів і яке практичне застосування для громадян Республіки Польща може мати український Закон. Особливу увагу було приділено розбіжностям, присутнім в українському Законі, і рішенням, які є нетиповими для польського законодавства. Було також зазначено, що відмінності в аналізованих Законах значною мірою зумовлені цілями та обставинами створення обох нормативно-правових актів.
Предметом настоящего исследования является анализ и сравнение Закона Украины от 28 июля 2022 г. «Об установлении дополнительных правовых и социальных гарантий для граждан Республики Польша, находящихся на территории Украины» и Закона Польши от 12 марта 2022 г. «О помощи гражданам Украины в связи с вооруженным конфликтом на территории этого государства». Автор, используя догматико-правовой метод и юридическую компаративистику, проанализировал ключевые моменты обоих нормативных актов, чтобы ответить на основной вопрос исследования: чем de facto обосновано различие в форме положений и полноте регулирования этих двух законов и какое практическое применение для граждан Республики Польша может иметь украинский закон. Особое внимание было уделено различиям, присутствующим в украинском законе, и решениям, нетипичным для польского законодательства. Также было отмечено, что различия в анализируемых законах во многом обусловлены целями и обстоятельствами создания обоих правовых актов.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2024, 1; 105-121
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies