Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "resocjalizacja" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Perspektywa efektywności w resocjalizacji
    The Perspective of Effectiveness in Resocialization
    Autorzy:
    Sztuka, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/448786.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    resocjalizacja
    adaptacja społeczna
    recydywa
    niedostosowanie społeczne
    efektywność
    resocialization
    social adaptation
    recidivism
    social maladjustment
    effectiveness
    Opis:
    Weryfikacja podejmowanych działań jest najistotniejszym etapem procesu zmian. Dzieje się tak również w procesie resocjalizacji, którego celem jest powrót resocjalizowanej jednostki do społeczeństwa oraz uzyskanie takich zmian w jej zachowaniu, aby przestrzegała ona obowiązujących w nim zasad i norm oraz właściwie wypełniała przypisane jej role społeczne. Taka perspektywa zakłada szereg systemowych oraz zindywidualizowanych działań zmierzających do wyposażenia osoby resocjalizowanej w umiejętność autostymulacji do samorozwoju oraz rozwiązywania sytuacji problemowych innowacyjnie i odmiennie od dotychczasowych sposobów. Niniejszy artykuł jest próbą prezentacji bogatego dorobku opracowań oraz różnorodności podejmowanych perspektyw badawczych efektywności, która od lat stanowi przedmiot interdyscyplinarnego zainteresowania, mobilizując pedagogów do poszukiwania kryteriów ustalania jej poziomu, determinantów oraz wyjaśniania znaczenia samego pojęcia.
    Verification of activities undertaken is the most significant phase of the process of change. This is also applicable to the resocialization process, aimed at returning a resocialized individual to society and changing the individual’s behavior in a way to make the person observe social norms and regulations and correctly fulfill one’s social role. Such a perspective assumes the use of numerous systemic and individualized activities aimed at equipping a resocialized person with the ability to stimulate self-development and solve problematic situations in an innovative way. The following article is an attempt to present the richness of a prolific scientific study on the topic of effectiveness, which has been an object of interdisciplinary interests for years, mobilizing scholars to search for criteria that could be used to determine the level of effectiveness, its determining factors and clarify the meaning of the term itself.
    Źródło:
    Studia Paedagogica Ignatiana; 2018, 21, 1; 85-105
    2450-5358
    2450-5366
    Pojawia się w:
    Studia Paedagogica Ignatiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Charakterystyka pacjentów przerywających stacjonarną terapię uzależnień uzyskana na podstawie analizy dokumentów medycznych
    Characteristic of Patients Stopping the Stationary Alcohol Therapy Obtained on the Basis of the Analysis of the Medical Documentation
    Autorzy:
    Opora, Robert
    Breska, Radosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/448779.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    terapia
    uzależnienie od alkoholu
    alkohol
    stacjonarne leczenie
    resocjalizacja
    therapy
    alcohol addiction
    alcohol
    stationary treatment
    social rehabilitation
    Opis:
    Osoby uzależnione od alkoholu często nie kończą podejmowanego leczenia psychoterapeutycznego. O ile w leczeniu ambulatoryjnym pacjenci stale narażeni są na działanie czynników mogących utrudnić utrzymanie abstynencji i dokończenie leczenia, o tyle osoby leczące się w ośrodkach stacjonarnych doświadczają powyższych czynników w zredukowanym wymiarze. Pomimo tego, znaczny odsetek pacjentów nie kończy programów terapeutycznych realizowanych w ośrodkach stacjonarnych. Celem podjętych badań było dokonanie charakterystyki osób przerywających stacjonarną terapię uzależnień od alkoholu. Wykorzystano w tym celu dane dostępne w historiach choroby pacjentów. Dane empiryczne uzyskano analizując dokumentację medyczną – historie choroby pacjentów uzależnionych od alkoholu przebywających w ciągu jednego roku w stacjonarnym oddziale odwykowym i podejmujących podstawowy program terapii uzależnień. Uzyskane wyniki wskazują, że osoby z grupy badawczej w znacznym odsetku (27,6%) nie kończą podejmowanego leczenia stacjonarnego. Mężczyźni statystycznie częściej od kobiet przerywali terapię, ponadto osoby niekończące terapii często żyją samotnie (kawalerowie, rozwodnicy i panny). Kończeniu terapii nie sprzyja obecność zaburzeń i chorób psychicznych (depresji, halucynozy alkoholowej przy przyjęciu do szpitala, schizofrenii i choroby afektywnej dwubiegunowej). Wśród pacjentów rezygnujących ze stacjonarnej terapii uzależnień najczęściej były osoby, które wcześniej jednorazowo podejmowały próbę terapii odwykowej. Warto poszerzać i uelastyczniać ofertę programów terapeutycznych ośrodków stacjonarnych, uwzględniając trudności i deficyty osób niekończących terapii. W psychoterapii należy korzystać z metod i technik podtrzymywania motywacji pacjentów do dokonywania zmian.
    Patients addicted to alcohol often give up psychotherapeutic treatment programs. On one side, in out-patients’ clinics they are exposed to several factors which make abstinence and finishing the treatment program difficult. On the other, patients who participate in the stationary psychotherapy for addicted people are less exposed to these factors and a lot of them still are not able to finish the treatment program. The aim of the research was to describe patients discontinuing the stationary psychotherapy program for alcoholics. The empirical data was taken from analysing medical documentation and the history of patient addiction of those who had stayed for over a year in a stationary department of the hospital participating in the basic treatment program for alcoholics. The received results show that 27,6% of patients do not finish the taken treatment program for alcoholics. Men statistically more often than women break off this psychotherapy treatment. Patients who discontinued the psychotherapy more often live alone (divorced or unmarried). Personality disorders and mental diseases (depression, alcohol hallucinations when entering the hospital, schizophrenia, bipolar affective disorder). Among patients who gave up stationary addiction therapy, the most common were people who had previously attempted addiction therapy once. In the result we state that it is necessary to increase and make the offer of therapeutic programs in the stationary clinical centers more flexible. The difficulties and deficiencies of patients who discontinued the therapeutic programs should be considered. During psychotherapy, motivational methods should be used to encourage patients to change.
    Źródło:
    Studia Paedagogica Ignatiana; 2018, 21, 1; 199-218
    2450-5358
    2450-5366
    Pojawia się w:
    Studia Paedagogica Ignatiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kurator sądowy wobec nowych zadań i zmian w systemie resocjalizacji
    Probation Officer in the Context of New Tasks and Challenges in the System of Social Rehabilitation
    Autorzy:
    Muskała, Maciej
    Kusztal, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/448980.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    probacja
    kurator sądowy
    resocjalizacja
    wymiar sprawiedliwości
    skazany
    probation
    probation officer
    social rehabilitation
    criminal justice system
    convict
    Opis:
    Artykuł ma charakter prekonceptualizacyjny, stanowi bowiem przyczynek do planowanego projektu badawczego ugruntowanego w pedagogice resocjalizacyjnej. Wobec ostatnich zmian w systemie zapobiegania przestępczości, tak na etapie stanowienia, jak i wykonywania prawa, autorzy widzą potrzebę poddania analizie aktualnych tendencji i zmian w kontekście funkcji, ról i kompetencji kuratora sądowego, który jest podstawowym „narzędziem” wymiaru sprawiedliwości w obszarze zapobiegania przestępczości. Tradycyjne modele pracy, określane jako case work w rożnych jego odmianach, wydają się nie do końca adekwatne do realizacji tych zadań, które zostały podczas ostatnich nowelizacji ustawowych przypisane kuratorowi sądowemu. Ten zaś, jako „pedagogiczne ramię wymiaru sprawiedliwości”, kształcony w tradycyjnym modelu przygotowania zawodowego, staje przed nowymi wyzwaniami nie tylko organizacyjnymi, ale i tymi związanymi z pracą w wymiarze wychowawczym. Niniejszy artykuł stanowi zarys koncepcji badawczej nakierowanej na diagnozę adekwatności kompetencji i modeli pracy kuratora realizowanych w ramach nowych zadań wynikających ze zmian normatywnych w wymiarze sprawiedliwości i w systemie resocjalizacji. Artykuł zawiera obszerne uzasadnienia podjętego problemu badawczego oraz ramy koncepcji metodologicznej.
    The article has a pre-conceptual character, as it contributes to the planned research project established in rehabilitation pedagogy. Due to recent changes in the crime prevention system, both at the stage of establishing and executing the law, the authors recognise the need to analyse these current trends and changes in the context of the functions, roles and competences of the probation officer, which is the basic “tool” of justice in the area of crime prevention. Traditional work models referred to as case work in its different varieties do not seem to be entirely adequate in terms of the implementation of the tasks that have been assigned to probation officers during the recent statutory amendments. This means that they, as a “pedagogical arm of the judiciary” educated in the traditional model of professional preparation, face new challenges, not only organisational, but also those related to working in an educational dimension. This article is therefore an outline of a research concept aimed at diagnosing the adequacy of competences and models of the probation officer’s work for new tasks resulting from normative changes in the justice and rehabilitation system. The article contains extensive justifications for the research problem undertaken and the framework of the methodological concept.
    Źródło:
    Studia Paedagogica Ignatiana; 2018, 21, 1; 19-39
    2450-5358
    2450-5366
    Pojawia się w:
    Studia Paedagogica Ignatiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zróżnicowanie form i stopnia patologicznych zachowań młodzieży w środowisku szkolnym. Analiza porównawcza na przykładzie młodzieży objętej resocjalizacją zakładową – raport z badań
    The Diversity of Forms and the Degree of the Pathological Behaviour of Young People in the School Environment. A Comparative Analysis, as Exemplified by Young People under Institutional Rehabilitation – case report
    Autorzy:
    Gajewski, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/448917.pdf
    Data publikacji:
    2014-12-28
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    młodzież
    przestępczość nieletnich resocjalizacja
    środowisko szkolne
    patologiczne zachowania
    young people
    juvenile delinquency
    resocialization
    school environment
    pathological behaviour
    Opis:
    W świetle badań empirycznych w Polsce ujawniają się trzy główne tendencje w przestępczości nieletnich, które wyraźnie korelują z tendencjami ogólnie obserwowanymi od kilkunastu lat w skali globalnej. Widzimy systematyczny i znaczący ilościowy wzrost ogólnych rozmiarów wszystkich rodzajów przestępczości. Obniżeniu uległa dolna granica wiekowa nieletnich przestępców (w tym znaczny wzrost liczby przestępstw, których sprawcami są nieletni poniżej 13. roku życia). Coraz częściej rejestrowane są też poważne przestępstwa dokonywane przez kilkuletnie dzieci. Wreszcie notuje się nagły wzrost przestępstw gwałtownych, opartych na agresji i przemocy skierowanej zarówno na rówieśników, jak i osoby dorosłe. Podjęte przez autora niniejszej pracy badania diagnostyczno-eksploracyjne sprowadzają się do pytania: W jakim stopniu różnicowanie zakładów na zamknięte, półotwarte i otwarte odpowiada różnicowaniu młodzieży przebywającej w tych zakładach w kontekście różnych zmiennych środowiska szkolnego, z którego się ona wywodzi? Przedmiotem niniejszego studium jest młodzież objęta oddziaływaniami resocjalizacyjnymi i terapeutycznymi. Zaprezentowane badania o charakterze empirycznym analizują środowisko szkolne młodzieży społecznie niedostosowanej. Analizie poddano różne formy patologicznych zachowań młodzieży w środowisku szkolnym. Badania ukazują złożoność różnych czynników szkolnych wpływających na przestępczość nieletnich. Rozpatrując zmienne środowiska szkolnego, które w różnym stopniu i w różny sposób charakteryzują i różnicują badaną młodzież, należy pamiętać także o silnym wpływie czynników rodzinnych, rówieśniczych, kulturowych i światopoglądowych, które w sposób istotny oddziaływają na młodzież, co potwierdzają liczne badania porównawcze. W świetle przeprowadzonych badań raz jeszcze należy podkreślić, że żadne formy patologii społecznej z udziałem nieletnich nie mogą zostać pozostawione samym sobie.
    In the light of empirical studies, in Poland, there appear three main tendencies in juvenile delinquency, which clearly correlate with the tendencies generally observed over the last decade on a global scale. A systematic and significant quantitative increase in general crime range of all kinds can be observed. The age limit of juvenile delinquents has lowered (there has been a considerable increase in the number of crimes committed by delinquents under the age of thirteen). Serious criminal offences are more frequently committed by a few-year-old children. Finally, a sudden rise in violent crimes based on aggression aimed both at peers as well as at adults has been noted. The diagnostic-exploratory studies undertaken by the author come down to the following question: to what extent, does the differentiation of juvenile detention centres into closed, semi-open and open institutions correspond to the differentiation of young people in these centres in relation to different variables of the school environment they come from? The study focuses on the young people under resocialization and therapy. The presented empirical research analyses the school environment of the socially maladjusted young people. The various forms of pathological behaviour in the school environment have been analysed. The studies show a complexity of various school factors affecting juvenile delinquency. Considering the variables of the school environment, which to a various extent and in a diverse way differentiate the research respondents. It is necessary to remember about a strong influence of family, peer, cultural and world-view factors, which seriously affect young people, which has been confirmed by numerous comparative studies. In the light of the conducted studies, it is necessary to emphasise that none of the forms of social pathology involving juveniles can be left to itself.
    Źródło:
    Studia Paedagogica Ignatiana; 2014, 17; 183-206
    2450-5358
    2450-5366
    Pojawia się w:
    Studia Paedagogica Ignatiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O problemie duchowości w pedagogice resocjalizacyjnej
    About the Problem of Spirituality in Rehabilitation Pedagogy
    Autorzy:
    Mółka, Miłosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/448715.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    duchowość
    „nowa resocjalizacja”
    pedagogika towarzyszenia
    readaptacja społeczna
    transcendencja
    spirituality
    “new resocialization”
    pedagogy of accompaniment
    social re-adaptation
    transcendence
    Opis:
    Artykuł podejmuje próbę ukazania możliwości zwiększenia poziomu efektywności readaptacji społecznej skazanych, jaki może wynikać z połącznia założeń tradycyjnej resocjalizacji i resocjalizacji twórczej z założeniami pedagogiki towarzyszenia. Innymi słowy, chodzi o zwrócenie uwagi na potencjał transcendencji w szeroko pojmowanych procesach resocjalizacji. Tę próbę poszerzenia refleksji resocjalizacyjnej o aspekt transcendentalny rozpoczynają zasygnalizowane badania, które ukazują stosunkowo niski poziom życia duchowego skazanych w porównaniu z grupą kontrolną, czyli osobami niekaranymi (studentami warszawskich uczelni). Uzasadniając potrzebę zmiany tej sytuacji, odwołano się do pedagogiki transcendentalnej po to, by na tej podstawie zaproponować obszar dalszych badań i oddziaływań pozostających dotychczas na marginesie refleksji i praktyki kryminologicznej, penitencjarnej czy penologicznej. Przedstawione analizy oparte na promowanej przez Zbigniewa Marka postawie towarzyszenia pozwalają upatrywać pożądanej zmiany w warstwie teoretycznej pedagogiki resocjalizacyjnej, którą przez pryzmat zasygnalizowanych zależności wyraża triada: towarzyszenie – wspomaganie – transgresja.
    The article attempts to show the possibility of increasing the level of efficiency of the social readaptation of convicts, which may result from combining the assumptions of traditional resocialization and creative social rehabilitation with the assumptions of the pedagogy of accompaniment. In other words, it is about drawing attention to the potential of transcendence in the broadly understood processes of resocialization. This attempt to broaden social rehabilitation reflections by means of the transcendental aspect, begins with the planned research, which results in a relatively low level of spiritual life of the convicts in comparison with the control group – unpunished persons (students of various Warsaw universities). Justifying the need to change this situation, reference was made to transcendental pedagogy in order to propose the area of further research and certain impacts that have remained on the margins of reflection and criminological, penitentiary or penological practice. The presented analyses, based on the attitude of accompaniment promoted by Zbigniew Marek, allow us to see the desired change in the theoretical dimension of resocialization pedagogy, which through the prism of these relations is expressed by the following triad: accompaniment – support – transgression.
    Źródło:
    Studia Paedagogica Ignatiana; 2018, 21, 1; 63-84
    2450-5358
    2450-5366
    Pojawia się w:
    Studia Paedagogica Ignatiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Program „Teatr, Mama, Tata i Ja” w kontekście założeń koncepcji Twórczej Resocjalizacji
    The „Theatre, Mum, Dad and Me” Program in the Context of the Concept of Creative Rehabilitation
    Autorzy:
    Posłowska, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2131213.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-30
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    twórcza resocjalizacja
    skazany
    rozwój potencjałów
    wartości
    osobowość
    programy penitencjarne
    creative rehabilitation
    convict
    development of potentials
    values
    personality
    penitentiary programs
    Opis:
    Przedstawiony w artykule problem odnosi się do procesu resocjalizacji osób pozbawionych wolności. Jego głównym celem jest przyjrzenie się alternatywnemu do tradycyjnego sposobowi pracy ze skazanymi, tzw. resocjalizacji twórczej, oraz dostarczenie szerszej wiedzy na temat jej zastosowania w polskim więziennictwie. Główne założenia metodyczne tego sposobu resocjalizacji zostały przedstawione z wykorzystaniem współcześnie dostępnego i realizowanego przez Areszt Śledczy w Kielcach programu stosowanego wobec osób pozbawionych wolności – „Teatr, Mama, Tata i Ja”. Rozważania dotyczące tego programu resocjalizacyjnego zostały dopełnione osobistym doświadczeniem byłego skazanego, przekazanym w toku przeprowadzonego wywiadu narracyjnego. Ukazana w artykule problematyka może się stać zachętą do większego zaangażowania kadry specjalistycznej w projektowanie, a także realizację programów z zakresu resocjalizacji twórczej w środowisku penitencjarnym oraz do korzystania z szerokiego wachlarza oferowanych przez nią metod. Jak ukazują wyniki przeprowadzonych badań, resocjalizacja w tym wydaniu posiada ogromny wpływ na rozwój potencjałów i przeobrażanie świata wartości jednostek. Pozwala kształtować własny światopogląd, odnawiać kontakty z bliskimi oraz prawidłowo adaptować się do wymogów i warunków życia.
    The problem presented in the article refers to the process of rehabilitation of the incarcerated persons. Its main goal is to look at an alternative to the traditional way of working with prisoners, the so-called creative rehabilitation, and providing more extensive knowledge on its application in the Polish penitentiary system. The main methodological assumptions of this method of social rehabilitation were presented using the program currently implemented by the Detention Ward in Kielce and applied to the incarcerated persons – “Theater, Mom, Dad and Me”. Reflections regarding this rehabilitation program were complemented by the personal experience of the former prisoner, provided in the course of the narrative interview. The issues presented in the article may become an incentive for greater involvement of specialist staff in the designing and implementation of programs in the field of creative rehabilitation in the penitentiary system and to use a wide range of methods offered by them. As the results of the research show, social rehabilitation in this version has a huge impact on the development of potentials and the transformation of the values of individuals. It allows to shape one’s own worldview, to renew contacts with loved ones and properly adapt to the requirements and conditions of life.
    Źródło:
    Studia Paedagogica Ignatiana; 2021, 24, 5; 117-135
    2450-5358
    2450-5366
    Pojawia się w:
    Studia Paedagogica Ignatiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Starzenie się populacji osadzonych nowym wyzwaniem dla Służby Więziennej w Polsce
    The Ageing of Prisoner’s Population as a New Challenge for the Prison Service in Poland
    Autorzy:
    Deka, Renata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/448944.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    starość
    więźniowie
    resocjalizacja
    praca z osadzonymi seniorami
    Służba Więzienna
    old age
    prisoners
    social rehabilitation
    work with elderly prisoners
    Prison Service
    Opis:
    Starość to szczególny etap w życiu człowieka, etap który pociąga za sobą rozliczne zmiany w funkcjonowaniu jednostki. Zmiany te dotyczą różnych obszarów życia człowieka: fizycznego, psychicznego, społecznego i rzutują na dalszą sytuację osoby. Starość, jakkolwiek dotyka wszystkich ludzi, jest procesem zindywidualizowanym i u każdego przebiega w odmienny sposób. Sposób ten stanowi konsekwencję dotychczasowego życia i aktywności jednostki, przy czym warunkowany jest przez pojawiające się czynniki dodatkowe, jak np. choroby. Mając na uwadze, że osoby w wieku starszym stanowią niezwykle cenny element społeczeństwa, konieczne staje się udzielenie im wsparcia i pomoc w prowadzeniu godnego życia. Wspomniane wsparcie staje się szczególnie istotne w odniesieniu do seniorów odbywających kary pozbawienia wolności. Grupa ta, choć rosnąca w sposób najbardziej dynamiczny jeżeli chodzi o populację więźniów, z reguły jest marginalizowana i pomijana w przypadku tworzenia programów penitencjarnych czy opracowywania metod pracy z osadzonymi. Celem niniejszego artykułu jest ukazanie sytuacji skazanych w wieku senioralnym. W kolejnych częściach tekstu zostały omówione zróżnicowanie społeczności więźniów seniorów oraz przebieg procesu starzenia się w warunkach izolacji. Całość zamykają wskazania, postulaty dotyczące pracy z osobami w wieku starszym.
    Old age is a special stage in a person’s life, one that involves numerous changes in people’s functioning. These changes concern various areas of human life: physical, mental and social, and affect the future situation of the person. Old age, even though it affects all people, is an individualized process and proceeds it in a different way. It is a consequence of the current life and activity of the individual, but is conditioned by emerging additional factors, such as diseases. Elderly people are an extremely valuable element of society, which is why it becomes necessary to support them and help them lead a dignified life. This support becomes particularly important in relation to seniors serving sentences of imprisonment. This group, although growing in the most dynamic way in the prisoner population, is usually marginalised and overlooked in the case of creating penitentiary programmes or developing methods of working with prisoners. The purpose of this article is to show the situation of senior age convicts. In the following parts of the text, the diversity of the senior prisoners’ community and the course of the aging process in the conditions of isolation were discussed. The paper closes with indications and postulates about working with elderly people.
    Źródło:
    Studia Paedagogica Ignatiana; 2018, 21, 1; 107-126
    2450-5358
    2450-5366
    Pojawia się w:
    Studia Paedagogica Ignatiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Knowledge of Underage Addiction Among the Teaching Staff of Youth Educational Centers
    Wiedza kadry pedagogicznej młodzieżowych ośrodków wychowawczych w zakresie uzależnień nieletnich
    Autorzy:
    Zięciak, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28763394.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    educator
    addictions to psychoactive substances
    behavioral addictions
    creative social rehabilitation
    minors
    pedagog
    uzależnienia od substancji psychoaktywnych
    uzależnienia behawioralne
    resocjalizacja
    nieletni
    Opis:
    Głównym celem badań było rozpoznanie wiedzy kadry pedagogicznej młodzieżowych ośrodków wychowawczych (MOW) na temat uzależnień nieletnich od substancji oraz uzależnień behawioralnych, jak i sposobów reagowania przez nich na doświadczane przejawy uzależnień. Badania przeprowadzono w strategii jakościowej. Dane zebrano za pomocą wywiadów pogłębionych przeprowadzonych z 17 pracownikami z trzech losowo wybranych młodzieżowych ośrodków wychowawczych (jeden dla dziewcząt i dwa dla chłopców). Zebrane dane wskazują, że kadra pedagogiczna posiada niewystarczającą wiedzę wymaganą do pracy z uzależnionymi nieletnimi. Pomimo posiadanych możliwości, nie diagnozuje uzależnień i nie organizuje działań wspierających młodzież w radzeniu sobie z tym problemem. Wynika to z braku kompetencji, przekonania, że ww. zadania nie należą do obowiązków badanej kadry, a także z postrzegania tych czynności jako nieskutecznych i niewystarczających. Dlatego zaleca się, aby kadra pedagogiczna MOW rozwijała swoją wiedzę i umiejętności poprzez: uczestniczenie w certyfikacyjnych kursach, szkoleniach, warsztatach dotyczących uzależnień od substancji i uzależnień behawioralnych, posługiwanie się podstawowymi technikami diagnozy, przestrzeganie zasad udzielania pomocy w trakcie interwencji kryzysowej, posługiwanie się metodami dialogu motywującego, studiowanie literatury oraz konsultowanie i superwizowanie przypadków ze specjalistami.
    The main objective of the research was to determine the knowledge among the teaching staff of youth educational centers (YEC) about substance addiction and behavioral addiction, as well as responses to the manifestations of addiction. The research followed a qualitative strategy. The data was collected through in-depth interviews with 17 employees from three randomly selected YECs (one for girls and two for boys). The collected data indicate that the teaching staff of YECs has insufficient knowledge to work with addicted minors. Despite their capabilities, they do not diagnose addictions and do not organize activities to support young people in coping with their problems. This is related to a lack of competence, the belief that such tasks are not their responsibility, and the perception of these activities as ineffective and insufficient. Therefore, it is recommended that the teaching staff of YECs develop their knowledge and skills by participating in certification courses, training programs, and workshops on addictions (substance and behavioral); using basic diagnostic techniques, the principles of assisting in crisis intervention, and the methods of motivational dialogue; and studying the literature and consulting and supervising cases with specialists.
    Źródło:
    Studia Paedagogica Ignatiana; 2023, 26, 2; 171-190 (eng); 171-193 (pol)
    2450-5358
    2450-5366
    Pojawia się w:
    Studia Paedagogica Ignatiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Różnice płci w odstępowaniu od przestępczości
    Gender Differences in Desistance from Crime
    Autorzy:
    Biel, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2131219.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-30
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    odstąpienie od przestępczości
    odmienność płci
    teoria drogi życiowej
    czynniki procesu odstąpienia od przestępczości
    resocjalizacja
    desistance from crime
    gender differences
    life-course theory
    predictors
    rehabilitation
    Opis:
    Odstąpienie od przestępczości stało się w kryminologii i praktyce resocjalizacyjnej dominującą kategorią badawczą ostatnich dekad. Coraz lepsze rozumienie procesu wraz z identyfikacją czynników wspierających odstąpienie od przestępczości pozwala na stosowanie bardziej adekwatnych praktyk resocjalizacyjnych i wzmacnianie aktywności przestępców w ich dążeniu do zerwania z życiem przestępczym. Niniejszy artykuł ma na celu prezentację współczesnej wiedzy o procesie odstąpienia od przestępczości u kobiet i mężczyzn. Najpierw autor prezentuje główne ujęcia definicyjne. Następnie analizuje czynniki strukturalne i indywidualne obecne w procesie odstąpienia od przestępczości. Akcentowane są przede wszystkim różnice występujące u kobiet i mężczyzn. Mężczyźni odstępują od przestępczości w wyniku działania czynników związanych ze statusem społecznym (zatrudnienie, małżeństwo), podczas gdy kobiety akcentują rolę czynników związanych z relacjami osobistymi (rodziną, przyjaciółmi, znajomymi, kuratorami, terapeutami) w procesie zmiany. Analiza literatury stanowi niezbędny etap zrozumienia procesu odstąpienia od przestępczości, co pozwala na projektowanie i prowadzenie badań własnych wśród różnych grup przestępców. Na koniec autor podaje wskazówki dla praktyki resocjalizacyjnej: trzeba wierzyć w potencjał osoby i go wspierać, a równocześnie podejmować konieczne kroki terapeutyczne, należy wzmacniać motywację przestępców do zmiany stylu życia poprzez koncentrację na mocnych stronach jednostki, zwracać uwagę na odmienność płci w procesie odstąpienia od przestępczości oraz tworzyć przyjazne środowisko do zmiany, w którym zaangażowanych jest wiele agend społecznych.
    Desistance from crime has become the dominant research category in recent decades in criminology and rehabilitation practice. A better understanding of the process, together with the identification of factors supporting desistance, allow the use of more adequate practices and strengthening the activity of offenders in their pursuit of breaking with criminal life. This article aims to present contemporary knowledge about the process of desistance from crime in both women and men. First, the author presents the main definitions before analyzing the structural and individual factors present in the process of desistance. Mostly, the differences between women and men are emphasized, with men desisting from crime as a result of factors related to social status (employment, marriage), while women tend to stress the role of factors related to personal relationships (family, friends, acquaintances, curators, therapists) in the process of change. Literature analysis is a necessary stage in understanding the process of desistance from crime, which allows to design and conduct own research among various groups of offenders. Finally, the author provides some tips for social rehabilitation practice: one must believe in the person’s potential and support it, and at the same time undertake the necessary therapeutic steps; the motivation of offenders to change their way of life should be strengthened by focusing on the strengths of the individual; one should pay attention to gender differences in the process of desistance from crime and create a friendly environment for change in which many social agencies are involved.
    Źródło:
    Studia Paedagogica Ignatiana; 2021, 24, 5; 57-74
    2450-5358
    2450-5366
    Pojawia się w:
    Studia Paedagogica Ignatiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Twórcza resocjalizacja
    Creative Social Rehabilitation
    Autorzy:
    Konopczyński, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2131229.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-29
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    twórcza resocjalizacja
    pedagogika resocjalizacji społecznej
    tożsamość
    potencjały
    proces resocjalizacji społecznej
    twórczość
    struktury poznawcze i twórcze
    creative social rehabilitation
    pedagogy of social rehabilitation
    identity
    potentials
    the process of social rehabilitation
    creativity
    Opis:
    Artykuł stanowi zarys podstaw autorskiej koncepcji twórczej resocjalizacji społecznej jako alternatywnej perspektywy poznawczej w obszarze nauk społecznych, ze szczególnym uwzględnieniem nauk pedagogicznych. Jego celem jest ukazanie różnic między klasycznie rozumianą pedagogiką resocjalizacyjną a twórczą resocjalizacją społeczną w wymiarze teoretycznym i metodologicznym, jak i metodycznym. Tekst w możliwie zwięzły sposób wskazuje podobieństwa i różnice pomiędzy tradycyjnie postrzeganym i realizowanym procesem resocjalizacji, traktowanym jako korekta, psychokorekta i socjokorekta, a procesem resocjalizacji rozumianym jako zmiana tożsamości poprzez rozwój potencjałów osobowych i społecznych jednostek nieprzystosowanych.
    The article outlines the foundations of the author’s concept of creative social rehabilitation as an alternative cognitive perspective in the field of social sciences, with particular emphasis on pedagogical sciences. Its aim is to show the differences between the classically understood pedagogy of social rehabilitation and creative social rehabilitation in the theoretical and methodological dimensions. As briefly as possible, the text indicates the similarities and differences between the traditionally perceived and implemented process of social rehabilitation, viewed as correction, psycho-correction and socio-correction, and the process of social rehabilitation perceived as an identity change through the development of personal and social potentials of maladjusted individuals.
    Źródło:
    Studia Paedagogica Ignatiana; 2021, 24, 4; 51-67
    2450-5358
    2450-5366
    Pojawia się w:
    Studia Paedagogica Ignatiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies