Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "CHRISTIANITY" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-14 z 14
    Tytuł:
    Chrześcijaństwo w kulturze amerykańskiej
    Autorzy:
    Perszon, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041430.pdf
    Data publikacji:
    2010-04-01
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    christianity
    USA
    culture
    chrześcijaństwo
    kultura
    Opis:
    This paper constitutes out of necessity only a partial/fragmentary analysis of the influence of Christianity on the culture of the United Sates. There is no doubt that the wish to create a truly Christian society which could be a “new Israel” was a strong motive which became the underlying cause for the founding of the USA. The “founding myth” has been reflected not only in the proclaimed constitution with a pioneering principle of separating the state from the religion but also present in everyday life of a rapidly developing nation, continually fuelled by Protestant leaders. The power of the myth was sustained and spontaneously stimulated by the successive waves of European immigrants systematically Americanized by the local population. The inseparable element of American lifestyle is a specific presence of Christianity in the public sphere in the form of civil religion. After the crisis associated with the expansion of secularism (intellectuals’ heresy after the Second World War) there was a great revival of Christianity in the eighties of the previous century. It was influenced by a fervent religious rhetoric of President R. Reagan and by the attack of Protestant conservatives soon allied with conservatism of Catholic writers/publicists. Despite the growing attitudes of religious indifference, political and social life of contemporary America is permeated with religious elements, declaration of faith in God being perceived positively. A marked religious revival although encompassing only some part of the society makes America, in contrast to Europe, a country of a clearly Christian character.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2010, 5; 53-87
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy Kościół ma receptę na sekularyzm? Religia jako czynnik sprawczy w polityce w kontekście zmierzchu chrześcijańskiej Europy
    Autorzy:
    Perszon, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041232.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Europa
    Christentum
    Säkularisierung
    Politik
    Europe
    Christianity
    secularization
    politics
    chrześcijaństwo
    sekularyzacja
    polityka
    Opis:
    Od co najmniej dwóch stuleci Europejczycy, a dokładniej ich elity polityczne, przyjmują założenie, że nowoczesność i rozumny charakter cywilizacji wymagają marginalizacji religii. Rozdzielenie i przeciwstawienie rozumu i wiary, nauki i religii, państwa i Kościoła uznaje się niemal za oczywistość. Stopniowo jednak słuszna zasada wolności religijnej zaczęła być rozumiana jako postulat „oczyszczenia” życia publicznego z wszelkich odniesień do sacrum, zaś samą religię – jako sferę irracjonalnych, dowolnych mniemań - umieszczono w sferze „prywatnej”.  W ten sposób doprowadzono do przekonania, że religia (chrześcijaństwo) nie ma, a nawet mieć nie powinna, żadnego znaczenia dla życia społecznego, porządku państwowego, systemu prawnego i szeroko pojętej sfery politycznej. Odpowiedź na podjęte w artykule pytanie o możliwość odwrócenia kierunku, jaki wybrała cywilizacja europejska, uwarunkowana jest nie tylko zmianą sekularystycznej polityki Zachodu na orientację „życzliwą” tradycji chrześcijańskiej (choćby poprzez oparcie się na prawie naturalnym), ale – być może w jeszcze większym stopniu – rewitalizacją życia religijnego Kościołów i wspólnot chrześcijańskich.
    For at least two centuries Europeans, in particular the political elites of Europe, have assumed that modernity and the rational character of the civilization require a marginalization of religion.  A separation and juxtaposition of reason and faith, science and religion or the state and the church are regarded as almost obvious. Gradually the legitimate principle of religious freedom has started to be understood as a postulate of “purification” of public life from any references to sacrum and religion itself as an area of irrational and random opinions has been located in the private sphere. This has led to the conviction that religion (Christianity) does not have or should not have any significance in social life, the public order, the legal system or the widely understood political sphere. The central issue of the paper, which is the possibility of reversing the direction taken by European civilization, is conditioned not only by making the secularist policy of the West more friendly towards Christian tradition (for instance by grounding it on natural law) but still more by the revitalization of religious life of the Churches and Christian communities.
    Seit wenigstens zwei Jahrhunderten nehmen die Europäer, genauer ihre politischen Eliten, an, dass die Modernität und der rationale Charakter der Zivilisation eine Marginalisierung der Religion erzwingen. Das Auseinanderdividieren und die Gegenüberstellung von Vernunft und Glauben, Wissenschaft und Religion, Staat und Kirche wird für eine Selbstverständlichkeit gehalten. Schrittweise jedoch wurde das richtige Prinzip der Religionsfreiheit als ein Postulat der "Bereinigung" des öffentlichen Lebens von allen Verweisen zum Sacrum verstanden. Die Religion selbst, als eine Späre von irrationalen also beliebigen Behauptungen, wurde in die Privatsphäre verwiesen. Auf diesem Weg entstand die Überzeugung, dass Religion (Christentum) für gesellschaftliches Leben, staatliche Ordnung, Rechtssystem und breit verstandene Sphäre der Politik keine Bedeutung hat oder sogar haben darf. Die Antwort auf die im Artikel analysierte Frage nach der Möglichkeit der Umkehrung dieser Richtung, welche die europäische Zivilisation eingeschlagen hat, hängt nicht nur ab von einer Änderung der säkularistischen Politik des Westens in eine gegenüber der christlichen Tradition mehr "freundliche" (um nur auf ein mögliches Neubedenken des Naturrechtes zu verweisen), sondern ‒ vielleicht in noch größerem Maß ‒ von der Revitalisierung des religiösen Lebens der Kirchen und christlichen Gemeinschaften.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2014, 9; 103-122
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Chrześcijaństwo a kultura japońska
    Autorzy:
    Kość, Antoni
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041439.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    christianity
    Japanese culture
    Shinto
    confucianism
    Buddhism
    inculturation
    chrześcijaństwo
    kultura japońska
    szintoizm
    konfucjanizm
    buddyzm
    inkulturacja
    Opis:
    Celem tego artykułu jest przedstawienie relacji między chrześcijaństwem a kulturą japońską. Problemem nie jest tu pojęcie chrześcijaństwa, ale pojęcie kultury japońskiej. W myśli japońskiej trudno jest odróżnić religię od filozofii. Filozofia, religia i kultura są synonimami „filozofii życia". Oryginalną filozofią japońską jest Shinto i otrzymana z Chin konfucjanizm i buddyzm. W przypadku chrześcijaństwa musimy brać pod uwagę Kościół katolicki i prawosławny. Szczególną uwagę musimy zwrócić na proces inkulturacji Ewangelii na japońskiej ziemi.
    The aim of this article is to present the relation between christianity and Japanese culture. the problem here is not the concept of christianity, but the concept of Japanese culture. in the Japanese thought is hard to distinguish between religion and philosophy. philosophy, religion and culture are synonyms for “philosophy of life”. The original Japanese philosophy is Shinto and received from china confucianism, and Buddhism. in the case of christianity we have to consider catholic church and Orthodox church. Special attention we have to pay to the process of inculturation of the Good news in the Japanese soil.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2010, 5; 153-172
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Chrześcijaństwo a kultura afrykańska
    Autorzy:
    Grodź, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041449.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    christianity in Africa
    inculturation
    African initiated churches
    chrześcijaństwo w Afryce
    inkulturacja
    afrykańskie kościoły niezależne
    Opis:
    The title of the article, formulated by the editors, requires a few clarifcations of terms. Both phenomena – christianity and the African culture – are de facto plural andhave to be regarded and treated as such. the title also juxtaposes a term that describes a religious reality with a cultural one (this also touches on the understanding of therelation between religion and culture). this can only be done on the assumption that “christianity” means “a culture permeated by the Gospel message”. The author argues that christians have never presented a unifed attitude towards the African culture. As in the christian antiquity, as in later times (including the present) christians showed ambivalent attitudes towards the African culture. Some strongly opposed it, some allowed a restricted borrowing, some engaged actively with the African culture. One cannot see these attitudes in terms of development or regress because they have been synchronically present at all times. the attitudes towards African culture also changed at times within the particular strands of christianity. What was rejected of hardly acceptable at one time becomes the order of the day at other. However, these attitudes have not been synchronized in all christian churchesand communities. After stating the article’s argument and making the terminological reservations, the author substantiate the argument presenting three types of interaction betweenchristianity and African culture giving examples from different times and regions. 
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2010, 5; 173-186
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Face to Face: the Growth of the Self in Thomas Merton
    Autorzy:
    Jennings, Susanne Caroline Rose
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040926.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-15
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Self Identity
    Reality
    Illusion
    Monasticism
    Christianity
    Zen
    Buddihism
    Jungian Psychology
    tożsamość
    rzeczywistość
    iluzja
    Monastycyzm
    chrześcijaństwo
    zen
    buddyzm
    psychologia Junga
    Opis:
    The late Trappist monk and prolific author, Thomas Merton was intensely concerned with the self – or to be more precise, with a desire to break free from the tyranny of the self he took to be his identity. His early years in France and England were marked by a sense of loss and dislocation. After leaving Cambridge for Columbia, his subsequent life in America and decision to be baptised a Catholic at the age of 23 eventually led to his taking vows as a Cistercian monk. Given the name Frater Louis, the ‘world’ with all its temptations and unresolved issues had been left safely behind along with his old identity. Or so he thought. In fact, Merton’s years as a Trappist would lead to a best-selling autobiography written under obedience to his abbot with many more books to follow. Compared at the time of its publication to St Augustine’s Confessions, it would lead to his international renown as Thomas Merton. He voiced his disquiet over what he called ‘this shadow, this double, this writer who […] followed me into the cloister … I cannot lose him.’ In time, Merton came to the realisation through lived experience and his voracious reading of the Bible, St Augustine, the mystics, the individuation process propounded by Jung, Zen Buddhism and others that the ‘self’ he was trying to escape was, in fact, largely a ‘false’ self driven by the ego. This paper traces Merton’s journey from the that self to the authentic self which is found in God, in transcendence. Obsession with ‘the self’ as understood in the 21st century makes a study of Merton’s path to selfhood that much more vital. The advent of the ‘Selfie’, the self-promotion that social media affords and the examples of narcissistic individuals in positions of power gives the lie to lives where self-consciousness is confused with self-realisation. Nothing, as Merton discovered, could be further from the truth.    
    Nieżyjący już mnich trapistów i płodny autor, Thomas Merton, intensywnie zajmował się jaźnią, a dokładniej mówiąc, pragnieniem uwolnienia się od tyranii jaźni, którą przyjął za swoją tożsamość. Jego wczesne lata spędzone we Francji i Anglii naznaczone były poczuciem straty i zwichnięcia. Po opuszczeniu Cambridge jego późniejsze życie w Ameryce (studiował w Columbia University) i decyzja o przyjęciu katolickiego chrztu w wieku 23 lat doprowadziły ostatecznie do złożenia przez niego ślubów zakonnych jako mnich cysterski.  Przyjmując imię brat Louis, sądził, że pozostawił za sobą „świat” ze wszystkimi jego pokusami i nierozwiązanymi problemami. Tak mu się jednak tylko wydawało. Lata, które spędził jako trapista, doprowadziły do powstania bestsellerowej autobiografii, napisanej w posłuszeństwie swojemu opatowi i nawiązującej do wielu innych książek o naśladowaniu Chrystusa. Porównanie tej publikacji z Wyznaniami św. Augustyna przyniosło Mertonowi międzynarodową sławę właśnie pod dawnym nazwiskiem. Wyrażał zaniepokojenie „tym cieniem, tym sobowtórem, tym pisarzem, który [...] poszedł za mną do klasztoru... Niemogę go stracić”. Z czasem mnich zdał sobie sprawę – dzięki doświadczeniu, żarliwej lekturze Biblii, rozważań św. Augustyna i mistyków, a także pod wpływem procesu indywiduacji zapoczątkowanemu przez Junga, buddyzmu zen i innych – że „ja”, z którego próbował uciec, było w rzeczywistości w dużej mierze „fałszywym ja”, napędzanym przez ego. W niniejszym artykule autorka śledzi drogę Mertona, od jego dawnego „ja” do „jaautentycznego”, które znajduje się w Bogu, w transcendencji. Obsesja na tym punkcie, obecna w XXI w., sprawia, że badanie drogi Mertona do samodzielności staje się tym bardziej istotne. Pojawienie się „ja”, autopromocja, jaką dają media społecznościowe i przykłady narcystycznych jednostek na stanowiskach władzy, ujawniają nieprawdziwość życia, w którym samoświadomość mylona jest z samorealizacją. Jak odkrył to Merton, jest to całkowicie błędny trop. 
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2020, 15; 179-192
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dialog chrześcijaństwa z judaizmem
    Autorzy:
    Kamykowski, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041465.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    dialogue
    dialogue partners
    christianity
    Judaism
    catholic church
    Jews
    church teaching
    dialog
    partnerzy dialogu
    chrześcijaństwo
    judaizm
    Kościół Katolicki
    Żydzi
    Magisterium
    Opis:
    The present overview of current christian-Jewish dialogue shape frstly specifes the dialogue and its partners concept meaning applied to the relations between religious societies. it draws our attention to the polarisations within the christianity and Judaism as well as to the differencies in dialogue advancement between bodies keeping the dialogue and the general public. it points out the different motivation prompting Jews and christians to keep the dialogue and the infuence of this on understanding the sense, the choice of its representatives and the theme of the dialogue. The deepening mutual cognition along with the growing awareness of both; chances and limits of consensus in the dialogue, are indicated among the previous achievements. From the side of the catholic church, irreversible will of the dialogue along with the appropriate directions of doctrinal clarifcations of the church teaching are strongly emphasized. The theological questions are raised that on the christian side develop from the acknowledgment of irremovability of the covenant between God and israel. The questions refer to the contemporary situation and the eschatological perspective of existence of two communities considering themselves as continuation of the covenant between God and Abraham, as well as their relation towards israel Land. The article at its conclusion stipulates the deepening of the awareness of the mystery whenever resuming the religious topics in the dialogue.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2010, 5; 209-221
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Chrześcijaństwo a kultura koreańska
    Autorzy:
    Kość, Antoni
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041438.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    chinese culture
    dialogue
    christianity
    partners and forms of the dialogue
    religious traditions
    kultura chińska
    dialog
    chrześcijaństwo
    partnerzy i formy dialogu
    tradycje religijne
    Opis:
    Celem tego artykułu jest przedstawienie relacji między chrześcijaństwem a kulturą koreańską. Problemem nie jest tu pojęcie chrześcijaństwa, ale pojęcie kultury koreańskiej. W myśli koreańskiej trudno jest odróżnić religię od filozofii. Filozofia, religia i kultura są synonimami „filozofii życia". Oryginalna filozofia koreańska jest szamanizmem i otrzymała od Chin konfucjanizm, buddyzm i taoizm. W przypadku chrześcijaństwa musimy brać pod uwagę Kościół katolicki, protestancki i prawosławny. Szczególną uwagę musimy zwrócić na teologię koreańską, która jest oparta na tradycji koreańskiej. Szczególną rolę w historii Kościoła katolickiego w Korei odegrali męczennicy koreańscy. Sanguis martyrum, semen christianorum.
    The aim of this article is to present the relation between Christianity and Korean culture. The problem here is not the concept of Christianity, but the concept of Koreanculture. In the Korean thought is hard to distinguish between religion and philosophy. Philosophy, religion and culture are synonyms for “philosophy of life”. The original Korean philosophy is Shamanism and received from China Confucianism, Buddhism and Taoism. In the case of Christianity we have to consider Catholic Church, Protestant Church and Orthodox Church. Special attention we have to pay to the Korean theology, which is based on Korean tradition. Special role in the history of Catholic Church in Korea played Korean martyrs. Sanguis martyrum, semen christianorum.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2010, 5; 133-152
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problematyka dialogu chrześcijaństwa z kulturą chińską
    Autorzy:
    Malek, Roman
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041433.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    chinese culture
    dialogue
    christianity
    partners and forms of the dialogue
    religious traditions
    kultura chińska
    dialog
    chrześcijaństwo
    partnerzy i formy dialogu
    tradycje religijne
    Opis:
    This article focuses on an extremely urgent problem of today’s christian dialogue with china, i.e. the culture (and politics) of the people’s republic of china (prc) and asks whether a christian dialogue with china – which understand herself as an atheist and communist state, which, however, is a country of many religious traditions, is possible, and if so in what form? What are its prospects and challenges? the starting point of the article, after some historical remarks, is a kind of heterotopy of the dialogue in chinese context, involving (iii.1.) the historical and political context, then (iii.2) its partners, and fnally (iii.3) its forms and contents. in this framework, this article is (iV) refection on the challenges, opportunities and prospects of the christian dialogue with chinese culture. this refection is not taken here from the standpoint of theology, but is rather a phenomenological description of the status quo.At the end of the article (V) some statements of pope John paul ii with regard to the dialogue of christianity with chinese culture are quoted as a kind of summary. The article states a great asymmetry of partners of the dialogue in china caused by the restrictive religious policy. there are some forms of dialogue which, however, are realized outside of the   nstitutionalized christianity, i.e. the christian churches. The churches themselves, due to their historical background, are not very interested in or prepared for an inter-religious dialogue.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2010, 5; 103-132
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dialog chrześcijaństwa z religiami pozachrześcijańskimi.
    Autorzy:
    Dola, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041455.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    dialogue
    religion
    christianity
    non-christian religions
    theology
    trinity
    israel
    covenant
    dialog
    religia
    chrześcijaństwo
    religie pozachrześcijańskie
    teologia
    Trójca Święta
    Izrael
    przymierze
    duchowość
    nawrócenie
    modlitwa
    Opis:
    Od Soboru Watykańskiego II ukazało się wiele dokumentów kościelnych różnej rangi, które są wyraźnie poświęcone dialogowi z religiami niechrześcijańskimi lub zawierają wypowiedzi na ten temat; istnieje również bardzo obszerna bibliografia dotycząca dialogu międzyreligijnego. W artykule przedstawiono trzy zagadnienia, które zajmują znaczące miejsce w tych pracach. Pierwsza z nich to teologiczne podstawy dialogu. Zostały one wyrażone w strukturze trynitarnej. Sercem dialogu jest wiara w Boga, Stwórcę i Ojca wszystkich ludzi, w Syna, przez którego dokonało się powszechne zbawienie oraz w Ducha, który wszędzie uosabia Boże dzieło zbawienia w Trzech Osobach. Drugie zagadnienie, które jest treścią artykułu, wyraża wyjątkową pozycję judaizmu w dialogu chrześcijaństwa z innymi religiami. Znaczenie Izraela dla powstania i istnienia Kościoła, a jednocześnie dla jego zbawczej roli dla całego narodu żydowskiego, jest ważnym bodźcem do refleksji nad zbawczą relacją chrześcijaństwa z innymi religiami. Dialog ten jest trudny do prowadzenia bez odpowiedniej postawy duchowej. Kwestia ta jest przedmiotem zainteresowania trzeciego punktu artykułu. Duchowość ukształtowana przez postawy nawrócenia i poddania się woli Boga, zwłaszcza w modlitewnym uniesieniu ludzkiego serca, staje się źródłem zachowań sprzyjających dialogowi.
    Since Vatican ii there have been issued many church documents of different rank, which are explicitly devoted to dialogue with non-christian religions or contain statements on the matter; there is also a very comprehensive bibliography on interreligious dialogue. the article presents three issues which occupy a signifcant place in these works. the frst is the theological bases for dialogue. they have been expressed in the trinitarian structure. At the heart of the dialogue is faith in God, the creator and father of all people, in the Son, through whom universal salvation took place and the Spirit, which everywhere personifes the salvation work of God in three persons. The second issue, which is the content of the article, expresses a unique position of Judaism in dialogue of christianity with other religions. the importance of israel for the emergence and existence of the church, and at the same time for her salvation role for the entire Jewish people, is an important spur to the refection on the salvation relationship of christianity to other religions. the dialogue is diffcult to operatewithout a proper spiritual attitude. this issue is the subject of interest of the third point in the article. Spirituality shaped by attitudes of conversion and submission to the willof God, especially in the prayerful elation of the human heart, becomes a source of behaviours which are conducive to dialogue.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2010, 5; 199-208
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Chrześcijaństwo a kultura europejska (w świetle nauczania Jana Pawła II)
    Autorzy:
    Kaucha, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041429.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    christianity
    church
    dialogue
    european culture
    genesis of europe
    history of europe
    identity of Europe
    chrześcijaństwo
    dialog
    dzieje Europy
    geneza Europy
    Kościół
    kultura europejska
    tożsamość Europy
    Opis:
    W artykule został podjęty problem wzajemnych relacji (czy są dialogiczne?) między chrześcijaństwem a kulturą europejską, zarówno w przeszłości, jak i współcześnie, w świetle nauczania Jana pawła ii. Omówione zostały następujące zagadnienia: chrześcijaństwo a geneza europy, chrześcijaństwo a dzieje europy, chrześcijaństwo a tożsamość europy i kultury europejskiej, współczesna kultura europejska a chrześcijaństwo. chrześcijaństwo dało początek europie oraz kulturze i etosowi dialogu. Było obecne w – dramatycznych niekiedy – dziejach tego kontynentu, inicjując wiele pozytywnych przemian, choć chrześcijanie nie zawsze postępowali zgodnie z zasadami swej religii. chrześcijaństwo stanowi najważniejszy element tożsamości europy i jej kultury, choć z czasem dochodziły inne, często chrześcijaństwu odległe. na współczesną kulturę europejską, której tożsamość krystalizuje się, składa się wiele mentalnych tendencji. prądy dalekie chrześcijaństwu nie prowadzą z nim dialogu i nie chcą go, a bliskie – chcą dialogu i go prowadzą. chrześcijaństwo i realizujący je kościół są gotowe do dialogu: zdają sobie sprawę zarówno z jego trudności, jak i konieczności. 
    in this article the author tries to resolve the problem of what is the relation (is it a dialogue?) between christianity and the european culture in the past and today. He tries to see it in the light of John paul ii’s teaching in a few steps: the role of christianity in the origin of europe, the role of christianity in the history of europe, the role of christianity in the identity of europe and its culture, and the modern european culture in its relation to christianity. christianity has created europe and the culture (and ethos) of dialogue. christianity was present in – sometimes tragic – history of europe motivating many positive changes, although christians were not always following the principles of their religion. christianity is the most important element of the europe’s identity and culture, although during its history some other elements, far from christianity, appeared. Modern european culture, which is still in a process of building its identity, consists of many tendencies – far or close to christianity. far from it do not dialogue with it, but close to it – do so. christianity and the church, who represents it,is ready to the dialogue, although she is aware of its diffculties and necessity.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2010, 5; 23-52
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zmagania o tożsamość i chrześcijańskiego ducha Europy.
    The struggle for identity and the Christian spirit of Europe.
    Autorzy:
    Bokwa, Ignacy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041054.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Joseph Ratzinger
    Benedikt XVI.
    Europa
    Geschichte
    Kultur
    Werte
    Christentum
    Zukunft
    Benedict XVI
    Europe
    history
    culture
    values
    christianity
    future
    Benedykt XVI
    historia
    kultura
    wartości
    chrześcijaństwo
    przyszłość
    Opis:
    Niemiecki kardynał Joseph Ratzinger, później papież Benedykt XVI, należy do najwybitniejszych teologów katolickich XX i XXI wieku. Główną dziedziną jego teologicznej aktywności jest teologia fundamentalna, która pojmuje on jako płaszczyznę szeroko pojętego dialogu o wiarygodności chrześcijaństwa we współczesnym świecie. Niniejszy artykuł podejmuje próbę analizy poglądów Josepha Ratzingera/Benedykta XVI dotyczących chrześcijańskiej tożsamości Europy. Poszczególne zagadnienia tego opracowania są następujące: Europa jako zjawisko kulturowej interakcji; Prawo do miejsca chrześcijaństwa w Europie jutra; Europejski kryzys wartości; Europejski homo oeconomicus a Ewangelia; Pożegnać dawny eurocentryzm; Odwaga w zmaganiach nowe oblicze chrześcijańskiej Europy. W zakończeniu autor wskazuje na aktualność myśli Josepha Ratzingera/Benedykta XVI na temat przyszłości Europy w kontekście bieżących przemian w Unii Europejskiej i kryzysu migracyjnego.
    German Cardinal Joseph Ratzinger, later Pope Benedict XVI, is one of the greatest Catholic theologians of the 20th and 21st century. The main field of his theological activity is fundamental theology, which is perceived by him as the area of a broadly understood dialogue on the credibility of Christianity in the modern world. This article attempts to analyze the views of Joseph Ratzinger/ Benedict XVI on the Christian identity of Europe. The various issues of this study are as follows: Europe as a phenomenon of cultural interaction; Right to the place of Christianity in the Europe of tomorrow; European crisis of values; European Homo oeconomicus and the Gospel; Dismissing former Eurocentrism; Courage in the struggles of the new face of Christian Europe. In the conclusion the author emphasizes validity of Joseph Ratzinger’s/ Benedict XVI’s thoughts on the future of Europe in the context of the ongoing changes in the European Union and the migration crisis.
    Der deutsche Kardinal Joseph Ratzinger, später Papst Benedikt XVI., gehört zu den herausragendsten katholischen Theologen des 20. und 21. Jahrhunderts. Der wichtigste Bereich seiner theologischen Aktivität ist die Fundamentaltheologie, die er als die Plattform eines breitgefächerten Dialogs über die Glaubwürdigkeit des Christentums in der heutigen Welt versteht. Der vorliegende Artikel stellt ein Versuch der Analyse des Gedankenguts von Joseph Ratzinger/Benedikt XVI. bezüglich der christlichen Identität Europas dar. Die einzelnen Fragen des Artikels sind folgende: Europa als ein Ereignis der kulturellen Interaktion; Daseinsrecht des Christentums im Europa von morgen; europäische Krise der Werte, europäischer homo oeconomicus und das Evangelium; Abschied vom alten Eurozentrismus; Mut im Tauziehen um ein neues Gesicht des christlichen Europas. Zum Schluss verweist der Autor auf die Aktualität des Gedankenguts von Joseph Ratzinger/Benedikt XVI, über die Zukunft von Europa im Kontext der gegenwärtigen Umwälzungen in der Europäischen Union und der Migrationskrise.  
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2017, 12; 211-231
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dialog chrześcijaństwa z tradycyjnymi religiami afrykańskimi
    Autorzy:
    Zimoń, Henryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041468.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    interreligious dialogue
    christianity
    African traditional religions
    the Supreme Being
    ancestor spiritus
    afterlife
    morality
    rituals
    dialog międzyreligijny
    chrześcijaństwo
    tradycyjne religie afrykańskie
    istota najwyższa
    duchy przodków
    życie pośmiertne
    moralność
    rytuały
    Opis:
    Sobór Watykański II w deklaracji Nostra aetate i kilku innych dokumentach wyraził wyraźnie pozytywny stosunek Kościoła do religii niechrześcijańskich. Trzy dokumenty posoborowe poświęcone dialogowi z tradycyjnymi religiami afrykańskimi wskazują i wyrażają szacunek dla wartości duchowych i religijnych ludu afrykańskiego. Z konieczności zostały wybrane i omówione w skrócie: Istota Najwyższa, duchy przodków, życie pozagrobowe, moralność, rytuały. Wartości te znajdują swoje najgłębsze uzasadnienie w tradycyjnych religiach afrykańskich, które określają tożsamość poszczególnych narodów i odgrywają niezwykle ważną rolę w ich życiu. Postawa religijna Afrykanów dominuje w świecie pojęć, doświadczeń i postaw życiowych. W przeciwieństwie do poglądów niektórych antropologów kulturowych i społecznych, religia nie może być uważana jedynie za fakt społeczny, który pełni określone funkcje w kulturze. Takie rozumienie religii wyklucza jej autonomię i nie docenia w pełni jej wartości i znaczenia w życiu Afrykanów. Jako podstawowa siła twórcza, religia jest "duszą" lub sercem kultury. Integruje ona wszystkie aspekty kultury, nadając jej ostateczne znaczenie. Przenikanie się życia gospodarczego, społecznego i politycznego z elementami religijnymi, wraz z rytualizacją wszystkich ważnych wydarzeń i aspektów życia wspólnotowego i indywidualnego stanowią charakterystyczną cechę afrykańskich wspólnot. Studiowanie duchowych i religijnych wartości narodów afrykańskich jest zalecane i konieczne, ponieważ wartości te są podstawą owocnego dialogu z ich kulturami i religiami, służą lepszemu głoszeniu Dobrej Nowiny wśród Afrykanów i jej inkulturacji w Afryce.
    The Vatican council ii in its declaration nostra aetate and several other documents expressed a distinctly positive attitude of the church towards non-christian religions. three post-council documents devoted to a dialogue with the African traditional religions point out and express respect for the spiritual and religious values of the African people. Out of necessity, the following ones were chosen and discussed in brief: the Supreme Being, ancestor spirits, afterlife, morality, rituals. these values fnd their deepest justifcation in African traditional religions, which determine the identity of particular peoples and plays an extremely important role in their life. The religious attitude of Africans dominates in the world of notions, experiences and attitudes to life. Contrary to the views of some cultural and social anthropologists, religion can not be only considered as a social fact which plays defnite functions in a culture. Such an understanding of religion rules out its autonomy and does not fully appreciate its value and importance in the lives of Africans. As a fundamental creative power, religion is the “soul” or heart of culture. it integrates all aspects of culture, giving the latter an ultimate meaning. permeation of the economic, social and political life with religiouselements, together with the ritualization of all important events and aspects of community and individual life constitute a characteristic feature of African communities. Studying the spiritual and religious values of African peoples is recommended and necessary since these values are the basis of a fruitful dialogue with their cultures and religions, they serve to better proclaim the Good news among Africans and its inculturation in Africa.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2010, 5; 249-264
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przedstawiciele zawodów scenicznych w świetle dokumentów wczesnochrześcijańskich synodów (IV-V w.)
    Autorzy:
    Piechocka-Kłos, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040952.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Schauspieler
    Mime
    Zirkuskutscher
    Synode
    frühes Christentum
    römisches Kaisertum
    Geschichte des Altertums
    actor
    mime
    circus driver
    synod
    early Christianity
    Roman Empire
    ancient history
    aktor
    mim
    woźnica cyrkowy
    wczesne chrześcijaństwo
    cesarstwo rzymskie
    historia starożytna
    Opis:
    Formy i środki teatralnego wyrazu w antycznej kulturze rzymskiej, obfitując różnorodnością form  artystycznych, miały doskonałe warunki do rozwoju. Kulturowa działalność człowieka w naturalny sposób stworzyła potrzebę uprawiania zawodów scenicznych. W niniejszej publikacji przedstawiono szczegółową analizę postanowień synodów zwoływanych i obradujących w I V i V wieku n.e. oraz dokładnie przywołano ich treści, względem aktorów, mimów i woźniców cyrkowych. Powodem takiego zarysu badań jest wspólna dlatych wszystkich zawodów klasyfikacja ogólnie ich określająca jako przedstawicieli sztuk scenicznych. Analizie w tej kwestii poddano m.in. kanony ogłoszone w E lwirze (306), Arles (314), Kartaginie (15 VI 401), Hipponie (427) oraz ponownie w Arles (442–506). W celu pełniejszego ukazania przywołanego w temacie zagadnienia omówiono również sytuację przedstawicieli sztuk scenicznych na przykładzie aktorów w rzymskim prawie publicznym. 
    Forms and means of theatrical expression in ancient Roman culture, abounding in the diversity of artistic forms, had perfect conditions for development. The cultural activity of man has naturally created the need for stage performances. This publication presents a detailed analysis of the provisions of the synods summoned and debating in the 4th and 5th centuries, A.D. T heir content was carefully referenced, in relation to actors, mimes and circus drivers. The reason for such an outline of research is the classification common to all these professions generally describing them as representatives of performing arts. The analysis on this matter was subjected, inter alia, to canons proclaimed in Elvira (306), Arles (314), Carthage (15 June 401), Hippo (427) and again in Arles (442–506). In order to more fully illustrate the issue cited in the subject, the situation of  representatives of performing arts was also discussed on the example of actors in Roman public law and a short description of the history of synods in the ancient Church was presented.
    Die mannigfaltigen Formen und Mittel des theatralen Ausdrucks konnten sich in der antiken römischen Kultur sehr gut entwickeln. Die kulturelle Aktivität des Menschen erzeugte natürlicherweise das Bedürfnis, Bühnenberufe auszuüben. Im folgenden Artikel wird die detaillierte Analyse der Synodenbeschlüsse aus dem 4. und 5 Jh. durchgeführt, indem Texte benannt werden, die Schauspieler, Mime und Zirkuskutscher betreffen. Das Auswahlkriterium ist die für all diese Personen gemeinsame Bezeichnung als Vertreter derBühnenberufe. Es wurden u.a. die entsprechenden Canones der Synode in Elvira (306), Arles (314), Karthago (15 VI 401), Hippone (427) und wiederum Arles (442–506) analysiert. Um das Titelproblem ausführlich zu skizieren wurde auch die Situation der Vertreter der Bühnenberufe am Beispiel der Akteure im römischen öffentlichen Recht besprochen. Es wurde auch kurz die Entwicklungsgeschichte der Synode in der alten Kirche skizziert.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2019, 14; 89-102
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Herkunft und Zukunft von Nostra aetate. Fünfzig Jahre nach der Konzilserklärung
    Autorzy:
    Kutschera, Rudolf
    Buckenmaier, Achim
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041140.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Nostra eatate
    Judentum
    jüdisches Volk
    Antijudaismus
    pluralistische Religionstheologie
    Religionspluralismus
    Volk Gottes
    Zweites Vatikanum
    Katechismus
    jüdische Wurzeln des Christentums
    jüdisch-christliches Erbe
    Nostra aetate
    Judaism
    Jewish people
    antijudaism
    pluralistic theology of religions
    religious pluralism
    people of God
    Second Vatican Council
    Catechism
    Jewish roots of Christianity
    Jewish-Christian heritage
    judaizm
    Żydzi
    antyjudaizm
    pluralistyczna teologia religii
    pluralism religijny
    lud Boży
    Drugi Sobór Watykański
    katechizm
    żydowskie korzenie chrześcijaństwa
    żydowsko-chrześcijańskie dziedzictwo
    Opis:
    Soborowa deklaracja Nostra aetate została wprawdzie oficjalnie zasadniczo wcielona w  życie, jednak potrzebne wydaje się jej docenienie i dalszy rozwój. Jako niezmiennie aktualne należy uznać jej zakorzenienie w Rz 9-11, jak też fakt, że mimo silnych sprzeciwów w trakcie jej przygotowania została w ogóle ogłoszona. Wśród wielu komentarzy na płaszczyźnie Kościoła powszechnego na szczególne docenienie zasługuje nr 528 Katechizmu Kościoła Katolickiego: trzej magowie z opowiadania o Epifanii Jezusa poganom, są przykładowymi przedstawicielami religii pogańskich, które muszą zwrócić się do Żydów, by „przyjąć obietnicę mesjańską”. Zrozumienie tego koryguje romantyzujący pluralizm religijny, który manifestuje się np. w pojęciu trzech „religii abrahamowych”. Niezbędny dzisiaj dalszy rozwój Nostra aetate zawiera dwa dezyderaty. Po pierwsze należy przezwyciężyć zawężenie Judaizmu i Chrześcijaństwa do rangi „religii” bez związku z takimi rzeczywistościami jak „ziemia”. Po drugie należy teologicznie pogłębić obecne w stwierdzeniu „lud Boży” ukierunkowanie chrześcijaństwa na judaizm.
    Although the Council‘s declaration Nostra aetate has been absorbed by the magisterium, there are new challenges suggesting its acknowledgement and further development. The document’s significance resides in its foundation on Romans 9-11 and in the fact that it has been promulgated at all, in spite of enormous resistance in the years ahead. No. 528 from the Catechism of the Catholic Church rises up out of various official statements with respect to this topic: The three wise men from Jesus’ Epiphany are typical representatives of the pagan religions who have to turn to the Jews in order to receive “from them the messianic promise”. This insight corrects a romanticizing pluralism of religions as it becomes manifest in the terminology of the three “Abrahamic religions”. A further development of Nostra aetate should include two aspects: Overcoming the narrowing down of Judaism and Christianity as a “religion” without reference to realities like “the land”, and, secondly, deepening the theological understanding of the referral of Christianity towards Judaism, particularly in connection with the term “People of God”. 
    Die Konzilserklärung Nostra aetate wurde zwar offiziell weitgehend rezipiert, neue Herausforderungen legen aber eine Würdigung und Weiterentwicklung nahe. Bleibend bedeutsam ist die Fundierung dieses Dokuments in Röm 9-11, sowie das Faktum, dass es trotz enormer Widerstände im Vorfeld überhaupt veröffentlicht wurde. Unter den zahlreichen gesamtkirchlichen Stellungnahmen ist Nr. 528 aus dem Katechismus der Katholischen Kirche besonders zu würdigen: Die drei Magier aus der Epiphanieerzählung Jesu sind exemplarische Vertreter der heidnischen Religionen, die sich an die Juden wenden müssen, um „die messianische Verheißung [zu] empfangen“. Diese Erkenntnis korrigiert einen romantisierenden Religionspluralismus wie er sich etwa im Sprechen von drei „abrahamitischen Religionen“ manifestiert. Eine heute notwendige Weiterentwicklung von Nostra aetate enthält zwei Desiderate: Erstens wäre die Engführung von Judentum und Christentum als „Religion“ ohne Bezug zu Realitäten wie dem „Land“ zu überwinden und zweitens gilt es, gerade unter dem Begriff „Volk Gottes“ das Verwiesensein des Christentums auf das Judentum theologisch zu vertiefen.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2016, 11; 155-172
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-14 z 14

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies