Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "cAMP" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Obozy pracy dla Żydów w ramach planu „Otto”
Labour Camps for Jews in the Plan Otto
Autorzy:
Chmielewski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117295.pdf
Data publikacji:
2013-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
demarcation line
Otto plan
labor camp
Bełżec
Cieszanów
Dzików
Lipsko
Płazów
Central Camp Council
Jewish workers
Zamość poviat
Biłgoraj poviat
linia demarkacyjna
plan Otto
obóz pracy
Centralna Rada Obozowa
robotnicy żydowscy
powiat zamojski
powiat biłgorajski
Opis:
Wiosną 1940 r. Niemcy rozpoczęli tworzenie sieci obozów pracy na terenie powiatu zamojskiego i biłgorajskiego. W tym czasie działały one w ramach tzw. planu „Otto”, którego celem była budowa rowu przeciwczołgowego na linii demarkacyjnej ze Związkiem Radzieckim. Obozy powstały w miejscowościach Bełżec, Cieszanów, Dzików, Lipsko i Płazów. Bełżec stał się głównym obozem w połowie sierpnia 1941 roku. Mieściła się tam Centralna Rada Obozowa, która była instytucją pomocową dla robotników żydowskich. Również Rada Żydowska w Lublinie oraz nieliczne Rady Żydowskie z innych miejscowości starały się otoczyć opieką robotników żydowskich. Warunki życia w obozach, ciężka praca fizyczna, sadyzm załogi niemieckiej i niedostateczne wyżywienie powodowały epidemie tyfusu i czerwonki. Skutkiem tego była m.in. duża liczba zgonów. Obozy w ramach planu „Otto” funkcjonowały do jesieni 1940 roku.
In the spring of 1940, the Germans started to establish network of labour camps in the administrative district Zamość and Biłgoraj. At that time, they operated within the so-called Plan Otto: the goal of the Plan was building an antitank trench at the demarcation line with the Soviet Union. The camps were set up in the villages of Bełżec, Cieszanów, Dzików, Lipsko and Płazów. Bełżec became the main camp in the mid-August of 1941. There was loca-ted the Central Camps’ Council, which was an aid institution for Jewish workers. Also the Jewish Council in Lublin and few Jewish Council from other places tried to take care of Jewish workers there. The life conditions in the camps, heavy physical work, sadism of German crew and insufficient food supply resulted in epidemics of typhus and dysentery. The result of that was, among others, serious number of deaths. The camps within the Otto Plan operated until autumn 1940.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2013, 3, 3; 139-157
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kręgi piekielne Holokaustu. Czy metafora „piekło dantejskie” jest adekwatna w stosunku do Zagłady?
The Circles of Hell of the Holocaust. Is a metaphor for „Dante’s hell” adequate in relations to the Shoah?
Autorzy:
Stachula, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2144067.pdf
Data publikacji:
2012-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
holocaust
extermination
Jews
concentration camp
ghetto
metaphor
Dante
hell
holokaust
zagłada
eksterminacja
Żydzi
obóz koncentracyjny
getto
metafora
piekło
Opis:
Doświadczenie Holokaustu jest trudne do wyrażenia w dzisiejszym, wolnym świecie przez ludzi, którzy nigdy nie doświadczyli życia w getcie czy w obozie koncentracyjnym. Najlepszym sposobem przybliżenia doświadczeń okresu zagłady jest odwołanie się do tradycji ukształtowanej przez symbolikę piekła. Metafora „piekła Dantego” wydaje się jednak zbyt wąska w odniesieniu do ofiar Holokaustu. Niemniej użycie metafory piekła w odniesieniu do doświadczenia Holokaustu jest bardzo interesujące. Poprzez zagłębienie się w to, co wspólne dla ludzkości, staje się bardziej prawdopodobne, choć nie całkiem możliwe, zrozumienie doświadczenia Zagłady.
The experience of the Holocaust is hard to express in the present, free world by people who have never experienced life in the ghetto or in the concentration camp. The best way to make the experiences of the extermination period is reference to the tradition shaped by the symbolism of hell. The metaphor of “The Dante’s hell”, ho-wever, seems to be too narrow in relation to the victims of the Holocaust. Neverthe-less, the use of the hell metaphor in relation to the experience of the Holocaust is mo-tivated. By delving into what is common to humanity becomes more likely, though not quite possible, to understand the experience of the Shoah.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2012, 2, 2; 225-233
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lubycza Królewska. Zagłada i próba upamiętnienia społeczności żydowskiej dawnego miasteczka
Lubycza Królewska: the Holocaust and the attempts to preserve the memory of the Jewish community of the town
Autorzy:
Koper, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2144048.pdf
Data publikacji:
2012-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
World War II
Lubycza Królewska
Lublin Province
Zamojszczyzna
Bełżec
extermination
concentration camp
II wojna światowa
województwo lubelskie
eksterminacja
obóz koncentracyjny
Opis:
W artykule przedstawiono tragiczne losy społeczności żydowskiej Lubyczy Królewskiej w czasie II wojny światowej. Omówiono także kwestie związane z upamiętnieniem tych przedstawicieli społeczności żydowskiej, którzy stracili życie w hitlerowskim obozie koncentracyjnym w Bełżcu. Starania o upamiętnienie lubyczańskich Żydów spotkały się ze zdecydowanym sprzeciwem niektórych przedstawicieli lokalnych władz i innych członków gminy. Skutecznie zablokowali oni projekt budowy pomnika upamiętniającego żydowskie ofiary obozu. W ten sposób idea ekumenizmu i wielokulturowości (między Polakami, Ukraińcami i Żydami) została mocno podważona. Zaplanowane na 4 października 2012 r. uroczystości upamiętniające 70. rocznicę pacyfikacji Lubyczy Królewskiej i Kniazia zostały odwołane.
This paper presents the tragic fate of the Jewish community of Lubycza Królewska during World War II. It also discusses issues relating to memorialization of those representatives of the Jewish community who lost their lives in the Nazi concentration camp in Bełżec. Efforts to memorialize the Lubycza’s Jews met with considera-ble opposition of some representatives of the local authorities and other members of the commune. They successfully blocked the project to erect a memorial monument for the Jewish victims of the camp. In this way, the idea of ecumenism and multiculturalism (between the Poles, Ukrainians and Jews) was strongly undermined. The celebrations that were planned for 4 October 2012 to commemorate the 70. anniversary of the pacification of the towns of Lubycza Królewska and Kniazie have been cancelled.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2012, 2, 2; 209-224
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
3-4 Listopada 1943. Erntefest. Zapomniany epizod Zagłady, red. W. Lenarczyk, D. Libionka, Państwowe Muzeum na Majdanku, Lublin 2009
Autorzy:
Chmielewski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117384.pdf
Data publikacji:
2011-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Jews
Holocaust
extermination
Operation „Erntefest”
German extermination camp at Majdanek
Żydzi
Holokaust
zagłada
Operacja „Dożynki”
niemiecki obóz zagłady na Majdanku
operacja Erntefest
Opis:
W 2009 roku na rynku książkowym ukazała się ważna publikacja traktująca o Zagładzie Żydów na Lubelszczyźnie pt. 3-4 listopada 1943. Erntefest. Zapomniany epizod Zagłady pod redakcją Dariusza Libionki oraz Wojciecha Lenarczyka, pracowników działu naukowego Państwowego Muzeum na Majdanku. Rzecz dotyczy istotnego epizodu Zagłady – wydarzeń, które miały miejsce w obozie koncentracyjnym na Majdanku oraz w obozach pracy w Trawnikach i Poniatowej w dniach 3-4 listopada 1943 r. Operacja oznaczona kryptonimem „Erntefest” (pol. dożynki) była etapem finalnym prowadzonej od wczesnej wiosny 1942 r. operacji „Reinhardt”. W ciągu zaledwie dwóch dni zamordowano wówczas ponad 42 tys. więźniów żydowskich. Publikacja wydana przez Państwowe Muzeum na Majdanku stanowi zbiór artykułów, których autorami są historycy zajmujący się zawodowo tematyką Holokaustu: Tomasz Kranz, Wojciech Lenarczyk, Piotr Weiser, Alina Skibińska, Witold Mędykowski, Ryszard Gicewicz, Dariusz Libionka, Robert Kuwałek, Jochen Böhler. Artykuł zgrabnie wyłuskuje z niej najciekawsze spostrzeżenia i wątki, przybliżając odbiorcy zagadnienia związane z Operacją „Dożynki”.
In 2009, an important publication about the extermination of Jews in the Lublin region, entitled November 3-4, 1943. Erntefest. A forgotten episode of the Holocaust edited by Dariusz Libionka and Wojciech Lenarczyk, employees of the research department of the State Museum at Majdanek. It concerns a significant episode of the Holocaust – the events that took place in the concentration camp at Majdanek and in the labor camps in Trawniki and Poniatowa on November 3-4, 1943. The operation codenamed „Erntefest” (Polish harvest festival) was the final stage of the in the early spring of 1942, Operation Reinhardt. In just two days, more than 42,000 were murdered at that time. Jewish prisoners. The publication published by the State Museum at Majdanek is a collection of articles written by historians professionally dealing with the subject of the Holocaust: Tomasz Kranz, Wojciech Lenarczyk, Piotr Weiser, Alina Skibińska, Witold Mędykowski, Ryszard Gicewicz, Dariusz Libionka, Robert Kuwałek, and Jochen Böhler. The article neatly draws the most interesting observations and threads from it, introducing the recipient to the issues related to the Operation „Erntefest”.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2011, 1, 1; 201-208
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konflikty personalne w lubelskim Judenracie w świetle protokołów posiedzeń plenarnych (styczeń 1940-marzec 1942)
The personal conflicts in Lublin Judenrat in the light of the protocols’ of plenary sessions (January 1940-March 1942)
Autorzy:
Chmielewski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2144052.pdf
Data publikacji:
2012-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Judenrat
Bełżec
extermination
World War II
concentration camp
Holocaust
Operation Reinhardt
conflict, aggression
eksterminacja
II wojna światowa
obóz koncentracyjny
holokaust
operacja Reinhardt
konflikt
agresja
Opis:
Niniejszy artykuł jest próbą nakreślenia sytuacji konfliktowych w łonie Judenratu w Lublinie. Zakres czasowy obejmuje okres od powstania Rady w styczniu 1940 roku do końca marca 1942 roku, kiedy to zmniejszono liczbę członków z 24 do 12 osób. Zmniejszenie liczby członków było bezpośrednio związane z trwającą operacją „Reinhardt”, mającą na celu poddanie ludności żydowskiej biologicznej eliminacji. W związku z tym, że znaczną część lubelskich Żydów wywieziono do obozu zagłady w Bełżcu, władze niemieckie postanowiły ograniczyć skład Judenratu. Wszyscy ci radni, którzy nie weszli w nowy skład, zostali poddani eksterminacji. Na artykuł składają się wybrane konflikty, których zadaniem jest zobrazowanie ich różnorodności. Przebiegały one na linii: radni-radni, ale także radni-urzędnicy Judenratu. Można przypuszczać, że ich przyczyną były różne środowiska społeczne, ale także różnice w pozycji społecznej czy ekonomicznej. Zazwyczaj przybierały one charakter kłótni, ale zdarzały się nawet ataki fizyczne.
This article is an attempt to outline the conflict situations in the bosom of the Judenrat in Lublin. Time span covers the period since the establishment of the Council in January 1940 to the end of March 1942, when the number of members has been reduced from 24 to 12 people. Reducing the number of members were directly related to the ongoing operation, „Reinhardt”, aimed at subjecting the biological elimi-nation of the Jewish population. As a result, a significant part of Lublin deportations of Jews to the extermination camp at Bełżec, German authorities decided to limit the composition of the Judenrat. All those councillors who have not entered into a new composition were subjected to extermination. In the article consists of a selection of conflicts, whose task is to illustrate their diversity. They ran on the line: councillors-councillors, but also the councilors-officials of the Judenrat. It can be presumed that their cause was due to different social backgrounds, but also differences in the social or economic position. They usually assume a character argument, but there have sometimes even physical attacks.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2012, 2, 2; 161-176
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świadectwa Zagłady
Testimonies to the Holocaust
Autorzy:
Kawa, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116947.pdf
Data publikacji:
2014-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
collective memory
testimonies of survivors
the Holocaust
World War II
historiography
memories
KL Majdanek
concentration camp
pamięć zbiorowa
świadectwa ocalałych
holokaust
II wojna światowa
historiografia
wspomnienia
obóz koncentracyjny
Opis:
Holokaust, dokonany przez nazistów w czasie II wojny światowej na prawie sześciu milionach Żydów, odcisnął wyraźne piętno na powojennej rzeczywistości. Wydarzenie to spowodowało ogromną pustkę zauważalną na wielu płaszczyznach, m.in. demograficznej, społecznej, kulturowej i architektonicznej. Pamięć o Holokauście, żywa wśród ocalałych, była próbą wypełnienia tej pustki. W niniejszym artykule omówiono dwa główne problemy: pamięć i świadectwa ocalonych, które zostały już dogłębnie zbadane. Pojęcia te są obecne w dyskursie teoretycznym i publicznym. Zamiast całościowej prezentacji pamięci o Holokauście i roli świadectwa w przedstawianiu Holokaustu lub próby zdefiniowania tych wyrażeń, postanowiłem zająć się trzema aspektami. W kręgu moich zainteresowań znajduje się, po pierwsze, podejście historiografii Holokaustu do świadectw ocalałych. Po drugie, badam relację między świadectwami a pamięcią o Holokauście. Artykuł kończy się wreszcie próbą przedstawienia problemu pamięci o Holokauście w odniesieniu do świadectw byłych więźniów obozu koncentracyjnego na Majdanku.
The Holocaust, carried out by the Nazi during the second world war on almost six million Jews, has left its distinct mark on the post-war reality. This event has resulted in great emptiness, noticeable on many levels, e.g. demographic, social, cultural and architectural. The memory of the Holocaust, vivid among the survivors, was an effort to fill that void. This paper discusses two major problems: the memory and the testimonies of survivors, both of which have already been thoroughly explored. These terms are present in theoretical and public discourse. Instead of comprehensive presentation of the memory of the Holocaust and the role of testimony in representing the Holocaust or attempting to define the expressions in question, I have chosen to delve into three aspects. What is in the scope of my interest is, firstly, the approach of the historiography of the Holocaust to the testimonies of survivors. Secondly, I am investigating the relation between the testimonies and the memory of the Holocaust. Finally, the paper concludes in an attempt to present the problem of the memory of the Holocaust in relation to the testimonies of former prisoners of Concentration Camp at Majdanek.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2014, 4, 4; 115-122
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
(Nie) zapomniana stacja kolejowa – Gleis 17 jako przykład upamiętnienia ofiar deportacji z Berlina
(Not) forgotten railway station – Gleis 17 as an example of commemoration of deportations victims
Autorzy:
Ciechomska, Anita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116950.pdf
Data publikacji:
2014-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
deportation
Holocaust
German Jews
Third Reich
Nazis
Berlin
Gleis 17
German Railways
Berlin Grunewald
concentration camp
ghetto
memorial site
deportacja
holokaust
niemieccy Żydzi
Trzecia Rzesza
naziści
Koleje Niemieckie
obóz koncentracyjny
getto
miejsce pamięci
Opis:
Artykuł jest opisem miejsca pamięci „Gleis 17” w Berlinie. Miejsce to jest formą upamiętnienia żydowskich ofiar deportacji ze stolicy Niemiec. Pomnik Gleis 17 powstał z inicjatywy Kolei Niemieckich (Deutsche Bahn) w 1991 r. na historycznym miejscu – stacji Berlin Grunewald, skąd żydowscy mieszkańcy miasta byli deportowani do gett i obozów zagłady. Artykuł zawiera szczegółowe informacje o tym, jak powstała i została zrealizowana idea miejsca pamięci. Opisano wygląd i znaczenie poszczególnych części całego kompleksu memorialnego. Ponadto wspomniano rolę tego miejsca w filmie "Der letzte Zug" (Ostatni pociąg).
The article is a description of the memorial place „Gleis 17” in Berlin. This place is a form of commemoration of the Jewish victims of deportations from the capital of Germany. The monument Gleis 17 is an initiative of the German Railway (Deutsche Bahn) and was established in 1991 on the historical place – station Berlin Grunewald where the Jewish inhabitants of the city where deported from to the ghettos and death camps. The article contains the details how the idea of the memorial place has been created and fulfilled. The appearance and meaning of single parts of the whole memorial complex are described as well. Furthermore there is a role of this place in the movie “Der letzte Zug” (The last train) mentioned.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2014, 4, 4; 145-153
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies