Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "polityka międzynarodowa" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-11 z 11
Tytuł:
Międzynarodowa ekonomia polityczna - subdyscyplina nauki o stosunkach międzynarodowych
International Political Economy - A Subdiscipline of International Relations
Autorzy:
Haliżak, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091950.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Political economy
Economic analysis
International economic relations
International politics
International economics
Ekonomia polityczna
Analiza ekonomiczna
Międzynarodowe stosunki gospodarcze
Polityka międzynarodowa
Gospodarka międzynarodowa
Opis:
Celem artykułu jest analiza międzynarodowej ekonomii politycznej (MEP). W związku z tym zostaną w nim podjęte kwestie, które stanowią o statusie MEP jako subdyscypliny nauki o stosunkach międzynarodowych, tj. tradycje intelektualne, przedmiot badania, relacje polityki i ekonomii w stosunkach międzynarodowych, teoretyczno-metodologiczna tożsamość. Dodatkowe kryteria, które pozwalają wyodrębnić MEP jako subdyscyplinę, to także: wysoki poziom instytucjonalizacji w postaci stowarzyszeń i grup badawczych, sekcji i komitetów, czasopism naukowych poświęconych wyłącznie tej problematyce oraz rozwinięta dydaktyka w ramach programów kształcenia stosunków międzynarodowych. (abstrakt oryginalny)
According to a proposal by Robert Gilpin, international political economy, in the early stages of development referred to as 'political economy of international relations', is a recognised subdiscipline of international relations. It emerged in the early 1970s with the growing need for an integrated approach to political and economic phenomena and processes. It enjoys the status of a subdiscipline because of its specified scope of research, its methodological and theoretical identity as well as the high degree of institutionalisation in the form of associations and research groups, sections and committees, journals dedicated to this issue alone and highly developed didactics under programmes of education in international relations. (original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2017, 53, 1; 9-34
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konstruowanie interesu narodowego - przypadek sankcji Stanów Zjednoczonych i Unii Europejskiej wobec Rosji
Constructing National Interests - The Case of US and EU Sanctions against Russia
Autorzy:
Matera, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091956.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Constructivism
Economic sanctions
Public opinion
International politics
National interest
Konstruktywizm
Sankcje gospodarcze
Opinia publiczna
Polityka międzynarodowa
Interes narodowy
Opis:
W artykule przedstawiono powody utrzymywania przez Stany Zjednoczone i UE sankcji gospodarczych wobec Rosji w świetle teorii konstruktywizmu. Uzasadnienie konieczności takiej polityki opiera się w dużej mierze na postrzeganiu Rosji przez społeczeństwa Zachodu jako państwa niedemokratycznego i potencjalnego agresora. Na tej podstawie kształtowane są priorytety polityki zagranicznej, bazujące na interesie narodowym skonstruowanym w poszczególnych państwach. Także społeczeństwo rosyjskie wyrabia sobie opinię o działaniach Zachodu na podstawie doświadczeń historycznych, podzielając w dużej mierze przekonanie rządzących o dążeniu państw nakładających sankcje do osłabienia Rosji, szczególnie jej pozycji na arenie międzynarodowej. Przyjęta perspektywa konstruktywistyczna pozwala uwzględnić, oprócz uwarunkowań międzynarodowej polityki i motywów gospodarczych, opinię społeczeństw, bardzo istotną dla formułowania interesu narodowego i możliwości kontynuowania przyjętych założeń. Pozwala także odpowiedzieć na pytania badawcze: dlaczego zarówno Stany Zjednoczone, jak i UE utrzymują, a co jakiś czas nawet wzmacniają, sankcje wobec Rosji, mimo ponoszonych strat gospodarczych i politycznych? Dlaczego władze uznają, że leży to w ich narodowym interesie, a w wielu krajach ten pogląd jest podzielany przez dużą część opinii publicznej? (abstrakt oryginalny)
The article presents the reasons why the United States and the European Union maintain sanctions against Russia in light of the theory of constructivism. The justification of the need for these sanctions is based to a large extent on Western societies' perception of Russia as a non-democratic country and a potential aggressor. In this context foreign policy priorities are developed, based on the national interest constructed in the individual countries. But the Russian society is also developing an opinion of the West's actions on the basis of historical experience, to a large extent sharing their government's belief that the countries imposing sanctions on Russia seek to weaken it, especially in terms of its position in the international arena. The constructivist perspective adopted here makes it possible to take into account, apart from the determinants of international politics and economic motives, the opinion of societies, which is very important for the construction of national interest and for continuing the adopted principles. This makes it also possible to answer the research questions: why do both the United States and the European Union maintain and from time to time also increase the sanctions against Russia despite the economic and political losses it entails for them? Why do governments believe that this is in their national interest, and why is this belief shared in many countries by a large part of public opinion? (original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2017, 53, 1; 97-115
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geopolityczne uwarunkowania i implikacje polskiej niepodległości
Geopolitical Factors and Implications of Polands Independence
Autorzy:
Bieleń, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092091.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Geopolitics
History
National identity
Independence
International relations
International politics
State policy
Geopolityka
Historia
Tożsamość narodowa
Niepodległość
Stosunki międzynarodowe
Polityka międzynarodowa
Polityka państwowa
Opis:
Polska Odrodzona stanęła w 1918 r. w obliczu wielu zadań - budowy nowej tożsamości, statusu i pozycji względem bliższych i dalszych uczestników gry międzynarodowej. Wroga polityka mocarstw rozbiorowych, zwłaszcza Rosji bolszewickiej, a potem hitlerowskich Niemiec, wymagała od Polski determinacji w obronie swojej raison d'être. Szczególnym wyzwaniem było określenie za pomocą środków dyplomatycznych i wojskowych kształtu terytorialnego państwa i obrona jego granic. Odbudowa państwowości wymagała konsolidacji wewnętrznej i mobilizacji sił. Trzeba było dokonać przewartościowań czynników warunkujących niepodległość, o charakterze historycznym i geograficznym. W nowych układach geopolitycznych Polska dokonywała wyborów strategicznych, nie mając jednak możliwości samodzielnego określenia się, zwłaszcza po II wojnie światowej. Odzyskanie niepodległości po 1989 r. spowodowało nie tylko zmianę położenia geopolitycznego, odwrócenie afiliacji sojuszniczych i ideowych. Przyniosło także nowe uzależnienia i determinizmy, które w związku z obchodami 100. rocznicy niepodległości Polski powinny stać się przedmiotem pogłębionej refleksji intelektualnej i analizy politycznej.(abstrakt oryginalny)
Back in 1918, Poland Reborn faced a diversity of challenges, i.e. building from scratch its statehood, and boosting its status and position with regard to the closest and more distant players on the international political scene. The hostile policy pursued toward Poland by the former partitioning powers, especially Bolshevik Russia, and later on also by Nazi Germany, called for staunch determination in defending the country's reason d'etre. A particular challenge consisted in determining, with the aid of both diplomatic and military means, the territorial shape of the state, and defending its borders. The reconstruction of statehood required internal consolidation and well concerted efforts. It proved necessary to rethink the factors actually determining the country's independence, both in historical and geographical terms. Within this brand-new geopolitical order, Poland had to make strategic choices, even though it was not availed of an opportunity of self-determination, especially after World War II. Not only did the fact of regaining independence after 1989 cause a major change in the country's geopolitical situation, reversal of strategic alliances and ideological affiliations, but it also brought about a number of brand-new interrelationships and types of determinism. In view of the forthcoming celebrations of the 100th anniversary of Poland's independence, all the above-referenced issues should become the subject of prudent reflection, as well as an in-depth political assessment.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2018, 54, 1; 47-61
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kwestie suwerenności Polski w organizacjach międzynarodowych. Zarys historyczny
The Questions of Polands Sovereignty in International Organisations - A Historical Outline
Autorzy:
Popiuk-Rysińska, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092100.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Sovereignty
History
International organisations
Independence
Political system of the state
Adjustment policy
International politics
Suwerenność
Historia
Organizacje międzynarodowe
Niepodległość
Ustrój państwa
Polityka dostosowawcza
Polityka międzynarodowa
Opis:
Artykuł przedstawia w zarysie fragment historii udziału Polski w organizacjach międzynarodowych, obejmujący prawie 100 lat. Identyfikuje i analizuje główne specyficzne kwestie dotyczące suwerenności, jakie pojawiły się w tym czasie, w trzech okresach: międzywojennym, naznaczonym obecnością w Lidze Narodów oraz wymuszonymi zobowiązaniami międzynarodowymi, w czasie zimnej wojny - okresie "ograniczonej suwerenności" i podległości wobec Związku Radzieckiego oraz ostatnim - po zakończeniu zimnej wojny i zmianach ustrojowych, kiedy w warunkach narastających współzależności i integracji, istotnych zmian w zakresie członkostwa w organizacjach, należało wypracowywać optymalne z punku widzenia interesów państwa pozycje i relacje w ramach organizacji, co bez utrzymania suwerenności, ale też jej redefinicji, nie byłoby możliwe.(abstrakt oryginalny)
The article outlines the history of Poland's participation in international organisations spanning almost 100 years. It primarily sets out to identify and assess the specific issues regarding national sovereignty that boasted key pertinence throughout that time. It focuses on the three periods, i.e. the interwar period, marked by Poland's membership in the League of Nations, as well as by coercion to undertake a certain scope of international obligations, Cold War period - the time of "limited sovereignty" and subordination to the Soviet Union, and the last one, i.e. following the end of Cold War, and the change of a political system in the country. It was in that time, in the environment of growing interdependence and deepening international integration, accompanied by major changes within the scope of membership in international organizations, that optimum political positions and relations within the fold of those organizations had to be worked out in terms of the country's vital interests, which would not have been possible without maintaining its sovereignty in the first place, while also having it subjected to a major rethink, with a view to its ultimate redefinition.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2018, 54, 1; 133-161
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwarunkowania i postawa Chin wobec programu nuklearnego Korei Północnej po zimnej wojnie
Conditions and Attitude of China towards North Koreas Nuclear Programme after the Cold War
Autorzy:
Jureńczyk, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092072.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Nuclear weapon
International security
Economic sanctions
International political relations
Security policy
International politics
Nuclear programme
Broń nuklearna
Bezpieczeństwo międzynarodowe
Sankcje gospodarcze
Międzynarodowe stosunki polityczne
Polityka bezpieczeństwa
Polityka międzynarodowa
Program nuklearny
Opis:
Celem artykułu jest analiza oraz ocena uwarunkowań i postawy Chin wobec programu nuklearnego Korei Północnej po zimnej wojnie. Kwestie te rozpatrywane są w płaszczyźnie polityczno-ideologicznej, polityczno-wojskowej i strategicznej oraz gospodarczej. Główną tezą artykułu jest stwierdzenie, że po zimnej wojnie Chiny, jako protektor i patron Korei Północnej, ułatwiły jej rozwój programu nuklearnego. Wspieranie sąsiada wynikało głównie z wartości strategicznej Korei Północnej dla Chin jako państwa buforowego. Czynnik ideologiczny miał z kolei niewielkie znaczenie i wykorzystywany był instrumentalnie. Nuklearne ambicje Pjongjangu z czasem zaczęły szkodzić interesom Państwa Środka. W związku z tym w ostatnich latach Chiny nakładały na Koreę Północną coraz bardziej dotkliwe sankcje gospodarcze. Mimo dużego znaczenia Chin dla Korei Północnej, Pekin jak dotąd nie był w stanie skutecznie wpłynąć na Pjongjang w kwestii zahamowania jego programu nuklearnego. Pytanie o kierunek i zasięg dalszych zmian polityki Chin wobec Korei Północnej pozostaje otwarte.(abstrakt oryginalny)
The aim of the article is to analyse and evaluate the conditions and attitude of China towards the North Korean nuclear programme after the Cold War. These issues are considered on the political-ideological, political-military, strategic, and economic levels. The main thesis of the article is that after the Cold War, China, as the protector and patron of North Korea, facilitated the development of its nuclear programme. Support for the neighbour resulted mainly from the strategic value of North Korea for China as a buffer state. The ideological factor, in turn, was of little importance and was used instrumentally. Pyongyang's nuclear ambitions have begun to damage the interests of the Middle Kingdom. Therefore, in recent years, China has imposed increasingly severe economic sanctions on North Korea. Despite the importance of China for North Korea, Beijing has so far not been able to influence Pyongyang on the suppression of its nuclear programme. The question about the direction and scope of further changes in China's policy towards North Korea remains open.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2017, 53, 4; 69-85
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recenzje : Maéva Clément, Eric Sangar (red.), Researching Emotions in International Relations. Methodological Perspectives on the Emotional Turn, Palgrave Macmillan, Cham 2018, ss. 355
Autorzy:
Piekarska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092088.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Interpersonal relations
International politics
International relations
Political relations
Economic crisis
Humanitarian intervention
Terrorism
Negotiations
Relacje międzyludzkie
Polityka międzynarodowa
Stosunki międzynarodowe
Stosunki polityczne
Kryzys gospodarczy
Interwencja humanitarna
Terroryzm
Negocjacje
Opis:
Rola emocji podnoszona jest głównie w teoriach krytycznych i feministycznych, które upatrują źródła dotychczasowej niskiej pozycji tego czynnika w hierarchii zainteresowań badawczych w percepcji emocji jako elementu miękkiego, kobiecego, a tym samym nieuznawanego za poważny w międzynarodowym świecie. Co więcej, ich nieuchwytność i subiektywność sprawia, że często uważa się je za niemożliwe do zbadania na gruncie nauk społecznych. Jak przekonują autorzy rozdziałów w pracy zbiorowej pod redakcją Maévy Clément i Erica Sangara, nic bardziej mylnego. (fragment tekstu)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2017, 53, 4; 249-253
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyzwania polityki handlowej Nowej Zelandii
The Challenges of New Zealands Trade Policy
Autorzy:
Sierańska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092056.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Trade policy
Supply chain
Trade exchange
Trade geography
Negotiation strategies
International cooperation
International economic cooperation
Polityka handlowa
Łańcuch dostaw
Wymiana handlowa
Geografia handlu
Strategie negocjacyjne
Współpraca międzynarodowa
Międzynarodowa współpraca gospodarcza
Opis:
W artykule podjęto analizę struktury geograficznej handlu Nowej Zelandii oraz instrumentów polityki handlowej, z których to państwo korzysta, jak również ukazano, że angażuje się ono w pewne działania z zakresu polityki handlowej. Przedstawiono ponadto wpływ uwarunkowań geograficznych na prowadzoną przez Nową Zelandię politykę handlową, w tym na zawieranie bilateralnych i regionalnych umów o wolnym handlu. Podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, czy wysiłki podejmowane przez ten kraj w celu zwiększenia udziału w międzynarodowej polityce handlowej oraz wymianie handlowej można postrzegać przez pryzmat interesów narodowych. Ze względu na odległość dzielącą Nową Zelandią i Europę naturalnymi partnerami handlowymi NZ są kraje Azji i Pacyfiku. Podkreślone zostały także bliskie więzi Nowej Zelandii z Australią oraz strategie bilateralne, jakie obydwa państwa stosują w procesach negocjacyjnych. W artykule została również przedstawiona transformacja struktury handlu Nowej Zelandii po podpisaniu z Chinami w 2008 r. porozumienia o wolnym handlu, z uwzględnieniem korzyści dla gospodarek obydwu państw, jak i opinii zwolenników i krytyków tej umowy. Współpraca handlowa z państwami członkowskimi UE, choć istotna sama w sobie, z pewnością wejdzie w nową, bardziej dynamiczną fazę, gdy zostanie podpisane i wejdzie w życie porozumienie o wolnym handlu między UE i Nowa Zelandią. Ogromną szansę Nowa Zelandia dostrzega w Partnerstwie Transpacyficznym. (abstrakt oryginalny)
The article analyses the geographical structure of New Zealand's trade and the country's trade policy instruments. I demonstrate that a range of strategic interests may be behind New Zealand's involvement in certain trade activities. The article also presents the significance and impact of New Zealand's geographical factor on the country's trade policy and bilateral and regional free trade agreements. It seeks to determine whether New Zealand's efforts to increase its participation in international trade can be considered from the angle of its national interests. Due to the geographical distance between New Zealand and Europe, the former's principal trading partners are in Asia and the Pacific, with China, Australia, the USA, Japan, South Korea and the UK in the lead. Trade with the European Union, although important, will certainly enter a new dynamic phase once an EU-NZ Free Trade Agreement has been signed. Even after the withdrawal of the USA from the TransPacific Partnership (TPP), New Zealand continues to perceive the TPP as a great opportunity, which, if ratified by all 11 members, could provide the country with access to new absorptive world markets and thus improve the efficiency of its trade policy.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2017, 53, 3; 163-188
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasadnicze atrybuty polityki rozwojowej Unii Europejskiej
Fundamental Attributes of EU Development Policy
Autorzy:
Kołodziejczyk, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092081.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Politics
Economic policy of the EU
Development
International economic cooperation
Official Development Assistance (ODA)
Development aid
Polityka
Polityka gospodarcza UE
Rozwój
Międzynarodowa współpraca gospodarcza
Oficjalna Pomoc Rozwojowa
Pomoc rozwojowa
Opis:
Polityka współpracy na rzecz rozwoju, powszechnie nazywana polityką rozwojową, jest jedną z kluczowych dziedzin aktywności Unii Europejskiej i jej państw członkowskich. Traktat z Lizbony zaliczył ją do działań zewnętrznych Unii Europejskiej, dzięki którym Unia dąży do umacniania współpracy we wszystkich dziedzinach stosunków międzynarodowych. Zaliczona do kompetencji dzielonych, polityka rozwojowa Unii Europejskiej charakteryzuje się szczególnymi cechami, które są głównym przedmiotem niniejszego artykułu. Są one rozpatrywane na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, koncepcyjnej oraz motywacyjnej.(abstrakt oryginalny)
Development cooperation policy, commonly known as development policy, is a key area of the activity of the European Union and its member states. The Lisbon Treaty qualified it as an EU external action through which the Union aims to strengthen cooperation in all areas of international relations. A shared competence, the EU's development policy has special features which are the main focus of the article. They are examined on three levels: organization, conceptualization, and motivation.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2017, 53, 4; 157-168
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od Międzymorza do Trójmorza - meandry polityki zagranicznej Polski w Europie Środkowej
From Intermarium to the Three Seas Initiative - The Meanders of Polands Foreign Policy in Central Europe
Autorzy:
Bieńczyk-Missala, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092093.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
International cooperation
Poland's cooperation with NATO
Independence
Foreign policy
Common Foreign and Security Policy (CFSP)
National security
International security
International agreements
International regional cooperation
Regional policy
Współpraca międzynarodowa
Współpraca Polski z NATO
Niepodległość
Polityka zagraniczna
Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa (WPZiB)
Bezpieczeństwo narodowe
Bezpieczeństwo międzynarodowe
Porozumienia międzynarodowe
Międzynarodowa współpraca regionalna
Polityka regionalna
Opis:
Artykuł powstał w związku z setną rocznicą odzyskania niepodległości Polski. Zawiera analizę polityki zagranicznej RP w regionie Europy Środkowej w kontekście najważniejszych wyzwań dla zapewnienia niepodległości, suwerenności i bezpieczeństwa państwa. Szczególną uwagę poświęcono koncepcjom inicjowanym i współtworzonym przez władze Polski na rzecz rozwoju współpracy w regionie. W okresie dwudziestolecia międzywojennego były to projekty wypracowane w obozie Józefa Piłsudskiego, dotyczące tworzenia federacji oraz Międzymorza. Za główną przyczynę ich niepowodzenia uznano występowanie problemów granicznych. W okresie zimnej wojny i przynależności Polski do bloku wschodniego władze nie miały sposobności prowadzenia aktywnej i niezależnej polityki, a Europa Środkowa w sensie wspólnoty politycznej nie funkcjonowała. Po 1989 r. władze były mocno zainteresowane rozwojem regionalnych struktur i pogłębianiem współpracy. Doszło do nowego wyłonienia się Europy Środkowej oraz licznych organizacji regionalnych. Najważniejsza dla Polski okazała się Grupa Wyszehradzka. Współpracę, a czasem jej brak, w dużej mierze determinowało dążenie państw do przystąpienia do NATO i integracji z Unią Europejską. Wraz ze zmianą władz państwowych w 2015 r. nastąpiły zmiany w formułowaniu założeń polskiej polityki zagranicznej. Współpraca w regionie Europy Środkowej, zwłaszcza w Grupie Wyszehradzkiej, stała się jednym z najważniejszych jej celów. Ponadto rozpoczęto wdrażanie projektu Trójmorza, nawiązującego do międzywojennej koncepcji Międzymorza. Wysiłkom tym towarzyszyły hasła potrzeby przeciwstawienia się niemieckiej dominacji w Unii Europejskiej.(abstrakt oryginalny)
The article was inspired by the 100th anniversary of Poland's independence. It comprises a critical appraisal of Polish foreign policy in Central Europe in terms of crucial challenges encountered en route to ensuring the country's independence, sovereignty, and overall security. Particular attention is paid to the concepts originated and co-sponsored by Polish government, with a view to developing robust regional cooperation. In the interwar period, these were the projects originally developed by Józef Piłsudski's political faction, focused on setting up a federation and the Intermarium. The principal reason for their failure was attributed to the incidence of border problems. During the Cold War period and Poland's membership in the Eastern Bloc, Poland as a state was effectively stripped of any chances to pursue an active and independent foreign policy, whereas Central Europe as a political commonwealth of nations remained merely a shell concept throughout. After 1989, Polish government was keenly interested in developing regional structures and enhancing regional cooperation. Central Europe re-emerged, and so did a number of regional organisations. The Visegrad Group (V4) countries proved of special importance to Poland. Cooperation, or an occasional lack of it, were to a large extent determined by the aspirations of respective countries to join NATO and integrate with the European Union. Following the change of government in 2015, the key assumptions and building blocks of Polish foreign policy were also reformulated. Regional cooperation in Central Europe, especially within the fold of V4 countries, has become one of the crucial objectives. Besides, the Three Seas Initiative was launched as a brand-new political project, alas drawing directly upon the original, interwar concept of Intermarium. These efforts were accompanied by the government's slogans of the need to oppose German domination in Europe.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2018, 54, 1; 95-115
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka zagraniczna Egiptu w okresie prezydentury Abd al-Fattaha as-Sisiego
Egypts Foreign Policy under President Abd al-Fattah as-Sisi
Autorzy:
Sierańska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092084.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Foreign policy
Islam
Political and economic situation
Government policy
Economic crisis
International economic cooperation
Financial support
Polityka zagraniczna
Sytuacja polityczno-ekonomiczna
Polityka rządu
Kryzys gospodarczy
Międzynarodowa współpraca gospodarcza
Wsparcie finansowe
Opis:
Celem artykułu jest analiza polityki zagranicznej Egiptu w okresie ponad trzyletniej prezydentury Abd al-Fattaha as-Sisiego, jej strategicznych celów i głównych kierunków, a także jej najważniejszego instrumentu, czyli zawierania sojuszy międzynarodowych. Analizie poddano również wysiłki czynione przez prezydenta as-Sisiego i jego ekipę w celu pełnego powrotu do roli lidera świata arabskiego i wpływania nie tylko na bliskowschodni układ sił, lecz także na sytuację w stosunkach międzynarodowych w Afryce Północnej. Ze względu na poważny kryzys gospodarczy w Egipcie duże znaczenie ma utrzymywanie silnych więzi i współpraca z państwami Zatoki Perskiej (Gulf Cooperation Council, GCC), a przede wszystkim z Arabią Saudyjską, Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi, Kuwejtem i Bahrajnem. Ich wsparcie finansowe jest Egiptowi szczególnie potrzebne w związku z przyjętym przez władze egipskie w listopadzie 2016 r. ambitnym programem reformatorskim, realizowanym przy wsparciu Międzynarodowego Funduszu Walutowego. Zwrócono uwagę na powrót do sojuszniczej współpracy ze Stanami Zjednoczonymi, ale również poszukiwanie nowych opcji, czyli nawiązanie bliższych relacji z Rosją, kontynuowanie bardzo dobrej, czy nawet strategicznej współpracy z Izraelem, pogłębienie współpracy z Francją oraz potrzebę intensyfikacji relacji ekonomicznych z Włochami. Istotne znaczenie ma nawiązanie prestiżowej współpracy ze względów geoekonomicznych i geopolitycznych z Grecją i Cyprem. Wskazano na brak normalizacji stosunków z Katarem, Turcją i Iranem. Przedstawiony został bilans sukcesów i słabości egipskich wysiłków dyplomatycznych oraz wpływ wewnętrznej destabilizacji ekonomiczno-politycznej po "arabskiej wiośnie" i sytuacji w dysfunkcyjnych państwach regionu Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej na bardziej efektywne realizowanie priorytetów w polityce zagranicznej Egiptu. Podkreślono wyzwania i zagrożenia wewnętrzne i zewnętrze, w tym zmagania Egiptu z islamskim ekstremizmem (dżihadyzmem) na półwyspie Synaj. (abstrakt oryginalny)
The article defines and analyses Egypt's foreign policy over the three-year period of Abd al-Fattah as-Sisi's presidency, its strategic goals and main directions, as well as its most significant instrument, which is entering into international alliances. President as-Sisi and his team take efforts to restore Egypt as the leader of the Arab world and to influence the balance of power in the Middle East and beyond, including in North Africa. Due to a serious economic crisis in Egypt, cooperation and maintaining strong ties with the Gulf Cooperation Council (GCC) countries, especially Saudi Arabia, the United Arab Emirates, Kuwait and Bahrain, is of great importance. Egypt needs their financial support because of an ambitious reform programme adopted in November 2016 by the Egyptian authorities which is being implemented with the support of the International Monetary Fund. The return to allied cooperation with the US, the search for new cooperation options, i.a. establishing closer ties with Russia, the continuation of very good or even strategic cooperation with Israel, broadening cooperation with France in the field of archaeology, science, research and technology, as well as the need to intensify economic ties with Italy are all examined. The article presents the outcome of Egyptian diplomatic successes and weaknes-ses, as well as the impact of internal economic-political destabilisation after the Arab Spring and the situation in the dysfunctional countries of the Middle East and North Africa for a more effective accomplishment of the priorities in Egypt's foreign policy. The internal and external challenges and threats, including Egypt's struggle with Islamic extremism (jihadism) in the Sinai Peninsula have been emphasized. (original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2017, 53, 4; 169-191
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bezpieczeństwo zbiorowe i kolektywna obrona w polskiej polityce bezpieczeństwa po 1918 r.
The Concepts of Collective Security and Collective Defence in Polish Security Policy Pursued After 1918
Autorzy:
Kupiecki, Robert
Madej, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092092.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
International security
National security
International cooperation
Poland's cooperation with NATO
Military Co-operation
Security
Security policy
Bezpieczeństwo międzynarodowe
Bezpieczeństwo narodowe
Współpraca międzynarodowa
Współpraca Polski z NATO
Współpraca wojskowa
Bezpieczeństwo
Polityka bezpieczeństwa
Opis:
Celem artykułu jest prześledzenie ewolucji roli i rangi dwóch mechanizmów wielostronnych budowy bezpieczeństwa państwa, zbiorowej (kolektywnej) obrony (sojuszy wojskowych) oraz systemów bezpieczeństwa zbiorowego w polskiej polityce bezpieczeństwa w okresie od uzyskania niepodległości do czasów współczesnych. Autorzy swoje analizy przedstawiają w porządku chronologicznym, omawiając miejsce zbiorowego bezpieczeństwa i obrony kolektywnej w polskiej polityce bezpieczeństwa kolejno w trzech fazach rozwoju polskiej państwowości po 1918 r.: latach międzywojennych (II RP), okresie PRL (1944-1989), wreszcie w czasach współczesnych, po 1989 r. Każdorazowo uwzględniają uwarunkowania polskiej polityki bezpieczeństwa w danym okresie, wskazują rolę i znaczenie przypisane zbiorowej obronie oraz zbiorowemu bezpieczeństwu w kontekście umacniania polskiego bezpieczeństwa, suwerenności i integralności terytorialnej, a także prezentują przejawy i sposoby realizacji polskiej polityki w praktyce, w ramach takich organizacji jak Liga Narodów, ONZ, OBWE, Układ Warszawski, NATO, jak i w toku innych działań dwu- i wielostronnych. Dokonują również oceny rezultatów polskiej polityki bezpieczeństwa w poszczególnych okresach oraz roli pełnionej w niej przez mechanizmy zbiorowego bezpieczeństwa i obrony kolektywnej, w tym stopnia koordynacji działań z ich wykorzystaniem przez polskie władze.(abstrakt oryginalny)
The paper deals with tracing the role and respective significance of two multilateral mechanisms of building the state security, i.e. collective defence (military alliances) and collective security systems, in Polish security policy within the period spanning the regaining of its independence and modern times. The Authors pursue their assessment in chronological order, discussing the significance of the concepts of collective security and collective defence in Polish security policy in the three respective development phases of Poland's modern statehood since 1918, i.e. the interwar period (the so called Second Polish Republic), the times of PRL (People's Republic of Poland) spanning 1944-1989, and finally, in modern times, after 1989. Each time they discuss attendant determinants of Polish security policy within a specific period, indicate the role and significance attributed to collective defence and collective security in terms of enhancing Poland's own security, sovereignty, and territorial integrity, as well as try to demonstrate how those concepts had actually underpinned the manner of implementing the country's policy in practical terms, within the fold of such organisations as the League of Nations, UN, OSCE, Warsaw Pact, NATO, as well as in the course of other political endeavours of bilateral or multilateral scope. The Authors also set out to assess overall effectiveness of Polish security policy within the respective periods, as well as determine how the concepts of collective security and collective defence actually contributed to it, including the extent of coordination in specifically targeted political endeavours pursued by Polish government.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2018, 54, 1; 63-93
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-11 z 11

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies