Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Nations" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    75-lecie ONZ. Czy ONZ pomogła światu?
    75th Anniversary of the United Nations. Has the UN Helped the World?
    Autorzy:
    Towpik, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2092264.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    wpływ ONZ na stosunki międzynarodowe
    nowe zagrożenia światowe
    umacnianie ONZ
    Deklaracja upamiętniająca 75 rocznicę powstania ONZ
    influence of the United Nations on international relations
    new global threats
    strengthening the United Nations
    ‘Declaration on the commemoration of the seventy-fifth anniversary of the United Nations’
    Opis:
    Chociaż nie wszystkie cele określone w Karcie Narodów Zjednoczonych zostały zrealizowane, to równocześnie w wielu dziedzinach osiągnięcia ONZ wyraźnie przekroczyły zawarte w niej zamierzenia. ONZ, wspierając proces dekolonizacji, w znaczący sposób wpłynęła na kształt społeczności międzynarodowej, a pomagając w rozwoju prawa międzynarodowego – na stosunki międzypaństwowe. Nadanie przez ONZ szczególnej rangi problematyce praw człowieka, „zrównoważonego rozwoju”, konieczności zmniejszenia ubóstwa w świecie, ochrony środowiska oraz pomocy humanitarnej istotnie zmieniło myślenie o współczesnym świecie. Wzrastające poczucie nowych zagrożeń dla ludzkości powinno być głównym motywem działań na rzecz umocnienia ONZ. Przyjęta w toku obecnej 75 sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ na szczeblu szefów państw i rządów Deklaracja upamiętniająca 75 rocznicę powstania ONZ stwarza pewną nadzieję. Deklaracja ta wskazuje – podobnie jak Karta NZ – na główne problemy światowe oraz podkreśla, że mogą być one rozwiązane jedynie przez „ożywiony ponownie multilateralizm”. Deklaracja ta powinna być istotnym impulsem dla polityków i naukowców dla refleksji i działań na rzecz umocnienia ONZ
    While not all the goals set out in the United Nations Charter have been achieved, in a number of areas the achievements of the United Nations have clearly exceeded those set out in the UN Charter. By supporting the process of decolonization, the United Nations significantly influenced the shape of the international community and helped in the development of international law regulating interstate relations. The special status given by the UN to the issues of human rights, ‘sustainable development’, the need to reduce poverty in the world, protection of the environment and humanitarian aid significantly changed the way we think about the contemporary world. The growing awareness of new threats to humanity should constitute the main motive for efforts aimed at strengthening the United Nations. The ‘Declaration on the commemoration of the seventy-fifth anniversary of the United Nations’ adopted at the current session of the UN General Assembly at the level of heads of state and government, gives some hope in this area. The declaration identifies – like the UN Charter – the main world problems and stresses that they can only be solved by ‘reinvigorated multilateralism’. The declaration should give a strong impetus to politicians and scientists to reflect on and act in order to strengthen the United Nations.
    Źródło:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2020, 56, 3; 73-87
    0209-0961
    Pojawia się w:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Role of Regional Organisations in the Interpretation and Implementation of the Responsibility to Protect. The Case of the African Union and Its Involvement in the Libyan Crisis
    Autorzy:
    Heidrich, Dorota
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2091657.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-24
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    responsibility to protect
    United Nations
    African Union
    regional
    organisation
    Libyan conflict
    mass atrocity crimes
    Opis:
    Responsibility to Protect (RtoP or R2P), a term coined in 2001, remains one of the central concepts in debates about possible modification of the rules of the use of force for the protection of civilians in armed conflict and beyond. A decade after the conception of RtoP, the Secretary General (SG) of the United Nations published his report on the role of regional organisations in the implementation of RtoP. The report’s findings are especially interesting in light of the involvement of the African Union (AU) in the Libyan conflict and of further consequences of these actions. The main research scope of the present paper is to determine the patterns of behaviour of regional organizations as regards their stance on mass human rights abuse and international crimes committed against the civilian population and on the subsequent question of the legitimacy of the use of force for the protection of the oppressed. The analysis deals first with RtoP’s legal standing, which allows us to understand the nature of obligations for international actors that RtoP creates. The argumentation follows with the presentation of the SG’s report and then moves to the AU’s involvement in the Libyan crisis and other instances of mass atrocity crime in Africa.
    Źródło:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2015, 51, 4; 269-292
    0209-0961
    Pojawia się w:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polskie zaangażowanie w Afryce. Ambasador Lewandowski w ONZ a sprawa Konga
    Polish Involvement in Africa: Ambassador Lewandowski in the UN and the Congo Issue
    Autorzy:
    Kratiuk, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2091890.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    Foreign policy
    Independence
    Charter of the United Nations
    Polityka zagraniczna
    Niepodległość
    Karta Narodów Zjednoczonych
    Opis:
    Celem artykułu jest analiza polskiej polityki zagranicznej realizowanej w ramach ONZ w okresie zimnej wojny. Jako case study posłużył rok 1960, kiedy Polska była członkiem Rady Bezpieczeństwa ONZ. Reprezentowana była wówczas przez ambasadora Bohdana Lewandowskiego, którego rolę również przybliżono w niniejszym artykule. W tym okresie Polska starała się wspierać nowo powstałe państwa i ich niezależność, co uwarunkowane było nie tylko ogólną polityką obozu socjalistycznego, ale przede wszystkim historycznymi doświadczeniami kraju. Tak też było, kiedy niepodległość uzyskało Kongo. Przedstawiono, jak reprezentant Polski, ambasador Bohdan Lewandowski, w swoich działaniach w Radzie Bezpieczeństwa starał się wspierać rząd w Kongu. W artykule ukazano także rolę, jaką odegrał Dag Hammarskjoeld, sekretarz generalny ONZ, oraz kontrowersje związane z ONUC - Operacją Organizacji Narodów Zjednoczonych w Kongu, tj. misją pokojową wysłaną do Konga na prośbę kongijskiego rządu. Przeanalizowano pokrótce politykę i postawę innych państw Rady, mających wpływ na przebieg i zakończenie samego kryzysu oraz misji, która miała go zażegnać. Artykuł przybliża problem podziału w Radzie Bezpieczeństwa, kluczowość stanowiska sekretarza generalnego, ale przede wszystkim polskie starania na rzecz Konga i utrzymania przez to państwo niepodległości i niezależności.(abstrakt oryginalny)
    The purpose of the article is to analyse the Polish foreign policy in the UN during the Cold War. The author has chosen the year 1960 for her case study, as at that time Poland was a member of the UN Security Council and was represented by Ambassador Bohdan Lewandowski. Furthermore, the article shall elaborate on the role played by Ambassador Lewandowski. In the period in question, Poland strived to support newly emerging countries and their independence, which was not only determined by the overall policy of the socialist camp but even more so by Poland's entire historical experience. This was also the case when Congo gained independence. The author shall present the significant role played in the Security Council by Polish Ambassador Bohdan Lewandowski, who sought to support Congo through his activity. The article shall also elaborate on the role played by UN Secretary-General Dag Hammarskjoeld and on the controversies surrounding ONUC, the UN peacekeeping mission deployed to the Congo upon the request of the local government. Furthermore, the author shall analyse the policies and positions of the other countries sitting in the Council that influenced the course and conclusion of the crisis and the mission that was to address it. The article focuses on the problem of divisions in the Security Council, the key importance of the Secretary-General's position, but most importantly it presents Poland's efforts to support Congo and help it maintain independence and sovereignty.(original abstract)
    Źródło:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 2; 367-382
    0209-0961
    Pojawia się w:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stosunki Unii Europejskiej z Organizacją Narodów Zjednoczonych
    Relations of the European Union with the United Nations
    Autorzy:
    Starzyk-Sulejewska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2091784.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-25
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    stosunki między organizacjami międzynarodowymi
    stosunki między UE i ONZ
    Unia Europejska
    Organizacja Narodów Zjednoczonych
    European Union
    United Nations
    relations between the EU and the United Nations
    relations between the EU and other intergovernmental international organisations
    Opis:
    W artykule omówiono ewolucję statusu Wspólnoty Europejskiej (WE)/Unii Europejskiej (UE) w Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) w perspektywie badań teoretycznych dotyczących stosunków między międzyrządowymi organizacjami międzynarodowymi. W pierwszym podrozdziale dokonano analizy literatury, której celem jest wyjaśnianie ogólnych procesów oraz przesłanek mających wpływ na rozwój stosunków między organizacjami międzynarodowymi i którą można w związku z tym zaliczyć do literatury o charakterze teoretycznym w tym zakresie. W tym kontekście wyróżniono m.in. badania zajmujące się wyjaśnianiem różnych kategorii przesłanek stanowiących przyczynę nawiązywania i późniejszego rozwoju stosunków między organizacjami międzynarodowymi, literaturę wyjaśniającą przesłanki współpracy oraz rywalizacji między organizacjami międzynarodowymi, a także literaturę dotyczącą kwestii stosunków w ramach tzw. sieci międzyorganizacyjnych. W drugim podrozdziale omówiono najważniejsze monografie odnoszące się m.in. do zagadnień istotnych z punktu widzenia badań na temat stosunków UE z innymi organizacjami międzynarodowymi o charakterze międzyrządowym. W podrozdziałach trzecim i czwartym przedstawiono ewolucję statusu UE w ONZ, dokonując analizy uprawnień Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (EWG), a następnie WE oraz UE w ONZ w latach 1974–2011, dalej wskazując najważniejsze zmiany wprowadzone w tym zakresie na podstawie rezolucji 65/276 Zgromadzenia Ogólnego ONZ z 3 maja 2011 r. W ramach konkluzji podjęto próbę oceny wprowadzonych zmian w statusie UE w ONZ m.in. na tle statusu, zabiegów i oczekiwań innych pozapaństwowych uczestników stosunków międzynarodowych, w tym organizacji pozarządowych wobec rozwoju ich stosunków z ONZ.
    The article discusses the evolution of the EC/EU’s status in the UN from the perspective of theoretical studies of the relations between intergovernmental international organisations. The first section is dedicated to an analysis of the literature that explains the general processes and determinants affecting the development of relations between international organisations and that, consequently, can be considered relevant theoretical literature in this field. In this context, the author highlights, among others, studies dedicated to the explication of various categories of determinants underlying the establishment and development of relations between international organisations, works explaining the determinants of cooperation and rivalry between international organisations and works explaining the relations in interorganisational networks. In the second section, the author discusses the most important monographs addressing, for example, issues important for research on the relations between the EU and other intergovernmental international organisations. The third and fourth sections are devoted to the evolution of the EU’s status in the UN, including an analysis of the competences of the EEC and then the EC and the EU in the UN between 1974 and 2011, followed by a discussion of the most important changes introduced in this regard under United Nations General Assembly Resolution 65/276 of 3 May 2011. In conclusions, the author seeks to evaluate the changes in the EU’s status in the UN compared to, among others, the status, efforts and expectations of other non-state participants of international relations, including non-governmental organisations, in the context of the development of their relations with the UN.
    Źródło:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2015, 51, 1; 51-70
    0209-0961
    Pojawia się w:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    La Charte des Nations Unies interdit-elle le recours à la force armée ?
    Does the Charter of the United Nations Prohibit the Use of Armed Force ?
    Autorzy:
    Sur, Serge
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2091833.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    Charter of the United Nations
    International security
    Armed conflicts
    Karta Narodów Zjednoczonych
    Bezpieczeństwo międzynarodowe
    Konflikty zbrojne
    Opis:
    La Charte des Nations Unies interdit-elle le recours à la force armée ? C'est une question essentielle tenant compte du fait que la Charte des Nations Unies définit comme le but principal des Nations Unies le maintien de la paix et de la sécurité intrnationale. L'article est une interprétation personnelle de l'interdiction du recours à la force inscrite dans la Charte des Nations Unies. La paix, au sens positif du terme, dépassant la simple absence de conflits, mais enracinée dans la coopération pacifique et amicale entre les nations est envisagée dans l'article 55, inscrit dans le Chapitre IX qui traite de la coopération économique et sociale. La paix au sens négatif ne signifie que l'absence d'hostilités armées. C'est cette conception de la paix que la Charte des Nations Unies chereche surtout à mettre en oeuvre, établissant à cette fin un dispositif normatif et institutionnel. La garantie juridique est l'article 2 alinéa 4 qui d'une façon drastique limite le droit de l'Etat à recourir à la force dans les relations internationales La garantie institutionnelle est le Conseil de Sécurité. Son devoir est de maintenir et de rétablir la paix et la sécurité internationale et ses compétences sont définies dans le Chapitre VII de la Charte. Une question à part consitue l'article 51 de ce Chapitre qui prévoit pour l'Etat le droit naturel de légitime défense individuelle ou collective. La Charte des Nations Unies interdit-elle la guerre ? Le mot,,guerre'' ne figure dans la Charte qu'une fois, dans le Préambule, pour la condamner. Mais depuis l'entrée de la Charte en vigueur la violence internationale n'a pas disparu. L'auteur présente trois grandes lignes d'interprétation de l'article 2, alinéa 4 de la Charte : intégriste, nihiliste, pragmatique. L'interprétation intégriste, cela veut dire traditionnelle, pose que l'article 2, alinéa 4 comporte une interdiction générale et absolue de l'emploi de la force armée dans les relations internationales. L'interprétation nihiliste est à l'opposé à la précédente et s'appuye sur une appréciation réaliste de la situation acceptant de nombreux abandons dans la pratique de l'interdiction du recours à la force. L'auteur se prononce pour l'interprétation pragmatique où on cherche de concilier les normes avec la pratique internationale où le texte des normes est interprété dans le contexte de concrets événements que provoque le recours à la force. L'application de l'article 2 alinéa 4 suscite un certain nombre de problèmes : l'interdiction ne concerne que les Etats tandis que de plus en plus souvent ce sont des acteurs non-étatiques qui recourent à la force dans les relations internationales. D'autres questions concernent l'interprétation de la menace d'emploi de la force armée, de la restriction du recours à la force armée, l'emploi de la force dans le cas de réalisation du principe relatif à la responsabilité de protéger et dans le cas d'emploi de la force avec l'aval du Conseil de Sécurité. Une attention particulière consacre l'auteur au droit naturel de légitime défense individuelle ou collective, prévu dans l'article 51 de la Charte. La majorité de la doctrine considère que la légitime défense n'est qu'une exception du principe d'emploi de la force qui ne peut s'exercer qu'à l'encontre d'une agression armée d'un Etat en provenance d'un autre Etat. Dans l'article on traite encore des conceptions de la légitime défense fonctionnelle et structurelle. En conclusion l'auteur souligne la nécessité que dans le domaine de l'interdiction du recours à la force la Charte des Nations Unies soit plus ouverte, plus flexible et plus intelligente.(abstrakt oryginalny)
    This question is of key importance given that maintaining international peace and security is what the Charter of the United Nations defines as the organisation's primary objective. The article constitutes an original interpretation of the prohibition of the use of force included in the Charter of the United Nations. Article 55 in Chapter IX : International Economic and Social Co-operation speaks of peace in the positive sense, that is not limited solely to the absence of conflicts but rooted in peaceful and friendly cooperation between nations. Peace in the negative sense means only the absence of armed conflicts. This concept of peace is predominant in the UN Charter, having legal and institutional guarantees. The legal guarantee is set out in Article 2 Section 4, which radically restricts the right of states to use force in international relations. The role of the institutional guarantee is played by the Security Council. Its task consists in preserving and restoring international security and peace, and its competences are determined in Chapter VII. Article 51 of the same Chapter, in turn, which provides for a state's inherent right of individual or collective self-defence. Does the UN Charter prohibit war? The word 'war' as such is used in the Charter only once, in the Preamble, where war is condemned. But violence has not disappeared from international relations since the UN Charter's entry into force. The author presents three ways to interpret Article 2 Section 4 of the UN Charter : integrist, nihilistic and pragmatic. The traditional, integrist interpretation assumes a universal and absolute ban on the use of force in international relations ; the nihilistic interpretation assumes realistic evaluation of the situation, in practice granting numerous exceptions from the prohibition of the use of force. The author himself advocates the pragmatic interpretation, where the text of the norm is interpreted in the context of specific events that bring about the use of force. The application of Article 2 Section 4 involves certain problems : the ban concerns only states, while non-state actors increasingly often use force in international relations as well. Other issues concern the interpretation of the threat of using force, restrictions to the application of the prohibition of the use of force, using force for implementing the principle of responsibility to protect and using force upon consent of the Security Council. The author separately focuses on the inherent right of individual or collective self-defence, provided for in Article 51 of the Charter. The majority of experts in the field represent the view that self-defence is an exception from the principle of using force only in the case of armed aggression of one state against another. The article further highlights the division between functional and structural self-defence. In the conclusion, the author points out the need for the UN Charter to be(original abstract)
    Źródło:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 1; 177-188
    0209-0961
    Pojawia się w:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rada Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych po zimnej wojnie
    The UN Security Council after the Cold War
    Autorzy:
    Popiuk-Rysińska, Irena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2091943.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    Human rights
    Charter of the United Nations
    Terrorism
    International security
    Genocide
    Prawa człowieka
    Karta Narodów Zjednoczonych
    Terroryzm
    Bezpieczeństwo międzynarodowe
    Ludobójstwo
    Opis:
    Rada Bezpieczeństwa NZ przeszła znaczącą ewolucję po zakończeniu zimnej wojny. Objęła ona trzy wymiary: przedmiot działania, instrumenty oraz procedurę. Coraz szerszemu ujmowaniu zagrożeń pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego towarzyszyły zmiany w zakresie środków i metod działania, które znacząco wyszły poza katalog określony w Karcie NZ. Szczególne znaczenie mają nowe kompetencje Rady o charakterze normatywnym oraz quasi-sądowniczym. Rozrost kompetencji Rady Bezpieczeństwa w wymiarze przedmiotowym i operacyjnym pozwala wyciągnąć wniosek o niewątpliwym rozroście "władzy" tego organu, a równocześnie stwarza problem jego legitymizacji. Nie ulega bowiem wątpliwości, że skład Rady, który obejmuje pięciu stałych członków z prawem weta oraz 10 niestałych, wybieranych co 2 lata według zasady sprawiedliwego podziału geograficznego, bez takiego prawa, nie odpowiada obecnemu układowi sił i rozkładowi interesów. Ponadto sama procedura funkcjonowania Rady jako organu zamkniętego przed światem, pozbawionego faktycznie kontroli, pracującego przy braku transparentności podważała jego wiarygodność, tym bardziej że jego decyzje wiążą wszystkie państwa. Podejmowane dotąd próby całościowej zmiany tego stanu nie zakończyły się sukcesem, natomiast skuteczne okazały się działania na rzecz poprawy funkcjonowania Rady, zmniejszenia deficytu demokratycznego, zwiększenia przejrzystości i transparentności oraz włączenia podmiotów trzecich w procesy decyzyjne. Artykuł analizuje ujęcie Rady w Karcie NZ, następnie omawia procesy wzrostu jej aktywności i kompetencji przedmiotowej oraz rozszerzania zakresu i zróżnicowania środków. Podejmuje też kwestię zmiany w zakresie procedury, będące próbą usprawnienia funkcjonowania i "demokratyzacji" tego organu.(abstrakt oryginalny)
    The UN Security Council has considerably evolved since the end of the Cold War. This evolution has covered three dimensions: the object of activity, instruments and procedure. The increasingly broader definition of threats to international security and peace were accompanied by changes in terms of the means and measures used, which went substantially beyond what was specified in the UN Charter. The new normative and quasi-judicial competences of the Council are of particular importance. The development of the Security Council's competences as regards its scope of activity and operation justifies the conclusion that the power of this body has 'expanded', but at the same time it gives rise to the problem of legitimacy. There is no doubt that the composition of the Council, which includes five permanent members with veto power and ten non-permanent members, elected every two years in accordance with the principle of fair geographical representation and having no veto power, does not reflect the current distribution of power and interests. Moreover, the very procedure of the Council, as a body that is closed off from the world, subject to virtually no control and working without proper transparency, has undermined its credibility, even more so given that its decisions are binding to all countries. So far the attempts to comprehensively change this state of affairs have failed; there was some success, however, in improving the functioning of the Council, decreasing the democratic deficit, increasing transparency and including third parties in the decision-making processes. The article analyses how the Council is presented in the UN Charter and then analyses the processes of increasing the scope of activity and competences as well as of expanding and diversification of measures. It also addresses the issue of procedural change aimed at streamlining the functioning and democratisation of this body.(original abstract)
    Źródło:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 4; 221-241
    0209-0961
    Pojawia się w:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Od orędzia Roosevelta do Celów Zrównoważonego Rozwoju 2030. Kwestia rozwoju na forum Narodów Zjednoczonych
    From Roosevelts Address to the 2030 Sustainable Development Goals. The Issue of Development in the United Nations
    Autorzy:
    Popiuk-Rysińska, Irena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2091813.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    Sustainable development
    Charter of the United Nations
    Development aid
    Agenda 2030
    Right to development
    Rozwój zrównoważony
    Karta Narodów Zjednoczonych
    Pomoc rozwojowa
    Prawo do rozwoju
    Opis:
    Geneza i instytucjonalizacja oraz ewolucja międzynarodowej współpracy na rzecz rozwoju są związane z historią Narodów Zjednoczonych. Karta NZ zawiera liczne postanowienia dotyczące spraw społecznych i gospodarczych. W ciągu 70 lat funkcjonowania organizacji podlegały one różnym interpretacjom, pozwalając jej dostosowywać się do potrzeb państw i środowiska międzynarodowego. Można zauważyć zmieniające się podejście do rozwoju, które było odzwierciedlane w ko - lejnych czterech Dekadach, poczynając od rozwoju ujmowanego w kategoriach gospodarczych, poprzez rozwój społeczny i gospodarczy, następnie liberalną ortodoksję, którą zastąpiła koncepcja zrównoważonego rozwoju wyrażona w Milenijnych Celach Rozwoju, a potem Celach Zrównoważonego Rozwoju 2030. Równocześnie kształtowało się prawo do rozwoju, które zostało sformułowane i przyjęte w 1986 r. przez Zgromadzenie Ogólne NZ, następnie potwierdzone i powszechnie zaakceptowane w dokumentach końcowych Światowej Konferencji Praw Człowieka w Wiedniu w 1993 r. jako "powszechne i niezbywalne prawo człowieka oraz integralna część fundamentalnych praw człowieka". Wydarzenie to zapoczątkowało proces instytucjonalizacji tego prawa, a zwłaszcza rozwój instrumentów jego implementacji. Kształtowanie się i utrwalanie prawa do rozwoju miało wpływ na przyjęcie i kształt Celów Milenijnych. Jednocześnie realizacja ostatniego z celów milenijnych i postmilenijnych odnosząca się do współpracy międzynarodowej oraz obowiązku pomocy rozwojowej jest uznawana za niezbędny warunek realizacji wszystkich celów milenijnych.(abstrakt oryginalny)
    The origin, institutionalisation and evolution of international development co - operation are related to the history of the United Nations. The UN Charter contains numerous provisions concerning social and economic rights. Within the 70 years of UN's existence, they were subject to various interpretations, allowing the organisation to adjust to the needs of states and of the international environment. The approach to development was noticeably changing, as reflected in the subsequent four Decades, starting with development perceived in economic terms, through social and economic development, followed by liberal orthodoxy, which was then replaced by the concept of sustainable development expressed in the Millennium Development Goals and then the 2030 Sustainable Development Goals. At the same time, the right to development was taking shape; it was formulated and adopted in 1986 by the UN General Assembly and subsequently confirmed and commonly accepted in the concluding documents of the World Conference on Human Rights held in Vienna in 1993 as 'universal and inalienable right and an integral part of fundamental human rights'. This event started the process of institutionalisation of this right, in particular the development of instruments used to implement it. The development and consolidation of the right to development influenced the adoption and form of the Millennium Goals. On the other hand, the implementation of the last of the millennium and post-millennium goals concerning international cooperation and the obligation of development assistance is considered the prerequisite for the realisation of all the millennium goals.(original abstract)
    Źródło:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 1; 9-36
    0209-0961
    Pojawia się w:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zapobieganie masowym zbrodniom jako realizacja koncepcji „odpowiedzialność za ochronę”
    Prevention of Mass Atrocities as the Implementation of the Concept of ‘Responsibility to Protect’
    Autorzy:
    Bieńczyk-Missala, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2091712.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-25
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    odpowiedzialność za ochronę
    zapobieganie masowym zbrodniom
    instrumenty prewencji
    Organizacja Narodów Zjednoczonych
    prawa człowieka
    responsibility to protect
    prevention of mass atrocities
    preventive instruments
    United Nations
    human rights
    Opis:
    Artykuł traktuje o wymiarze prewencji zawartym w koncepcji „odpowiedzialność za ochronę”. Analizie poddano najważniejsze dokumenty R2P. Przedstawiono dyskusję międzyrządową, która odbywała się głównie na forum Zgromadzenia Ogólnego ONZ, ewolucję podejścia instytucji ONZ do R2P oraz rosnącą zgodę państw na rozwój wymiaru prewencji. Dokonana została systematyzacja i analiza międzynarodowych instrumentów zapobiegania masowym zbrodniom: wczesnego ostrzegania, dyplomacji prewencyjnej, instrumentów ekonomicznych i wojskowych. W artykule wskazano najważniejsze trudności, z którymi borykają się państwa i organizacje międzynarodowe podejmujące się zapobiegania masowym zbrodniom.
    The article deals with the prevention aspect of the concept of Responsibility to Protect. The analysis performed by the author covers the most important R2P documents. The author presents the intergovernmental debate that took place mainly at the UN General Assembly, as well as the evolution of the approach of the UN institutions to R2P and the growing acceptance of the development of the prevention aspect. The article systematises and analyses the international instruments of prevention of mass atrocities: early warning, preventive diplomacy, economic and military instruments. Moreover, it identifies the main difficulties experienced by countries and international organisations that have decided to take action towards preventing mass atrocities.
    Źródło:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2015, 51, 3; 45-60
    0209-0961
    Pojawia się w:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dziedzictwo paryskiej konferencji pokojowej. Wybrane problemy
    The Legacy of the Paris Peace Conference. Selected Problems
    Autorzy:
    Menkes, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2092265.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-26
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    Paryska konferencja pokojowa
    Liga Narodów
    prawo do samostanowienia
    traktaty mniejszościowe
    wielkie mocarstwa
    Paris Peace Conference
    League of Nations
    right to self-determination
    minority treaties
    great powers
    Opis:
    Sto lat po paryskiej konferencji pokojowej i wobec głosów, że świat jest znowu w przededniu „Sarajewa”, przeprowadzona została krytyczna refleksja jej dokonań. Jej dziełem była Liga Narodów, pierwsza uniwersalna organizacja międzynarodowa – stanowiąca wyraz organizacyjnego idealizmu w stosunkach międzynarodowych. W katalogu decyzji konferencji są normy, które: kodyfikowały prawo międzynarodowe; prawo rozwijały; prawo to zmieniały. Wytworzony porządek międzynarodowy był oparty na wartościach, instytucje miały w nim do wypełnienia istotne funkcje. Wartości współtworzące system, które legły u źródeł przyjętych rozwiązań generalnych, przeszły próbę czasu. Jego podstawą miała być internalizacja wartości i celów; i tego nie zrealizowano. Na wizerunku konferencji i Ligi Narodów ciąży – przede wszystkim – kolejna wojna. Obciążanie konferencji, traktatów, systemu organizacji „forum” winą za wojnę jest infantylną antropomorfizacją; usprawiedliwiają ją cierpienia milionów i pamięć o nich. Jednak upływ czasu nakazuje krytyczną refleksję nad nią i jej dokonaniami. Jednym z pryzmatów tej refleksji jest prawo międzynarodowe. W artykule zawarte zostały wnioski wynikające z analizy konferencji i jej ustaleń.
    100 years after the Paris Peace Conference and in view of the voices that the world is once again on the eve of ‘Sarajevo’, it seemed timely to offer a critical reflection on the achievements of the Conference. Its focus was the League of Nations, the first universal international organization – an expression of organizational idealism in international relations. In the catalogue of decisions of the Conference there are norms which: – codified international law; – developed law; – and changed it. The international order that was created was based on values and the institutions had important functions in it. The values that formed the system, which were at the origin of the general solutions adopted, have passed the test of time. It was supposed to be based on the internalization of values and objectives; and this was not achieved. The image of the Conference and the LN is, first and foremost, the result of another war. The blaming of the Conference, the treaties, the system of organization – the ‘forum’ for the war is (infantile) anthropomorphising; it is justified by the suffering of millions and the memory of it. However, the passage of time requires a critical reflection on the Conference and its achievements. One of the prisms of this reflection is international law. The article offers conclusions resulting from the analysis of the Conference and its findings.
    Źródło:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2020, 56, 3; 17-28
    0209-0961
    Pojawia się w:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Addressing the Problems of Racial Discrimination at the UN Level: The ‘Post-Durban Mechanisms’ and Their Agenda
    Autorzy:
    Balcerzak, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2092271.pdf
    Data publikacji:
    2021-08-21
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    United Nations
    special procedures of the Human Rights Council
    post-Durban mechanisms
    racism
    racial discrimination
    xenophobia
    Durban Declaration and Programme of Action
    International Decade for People of African Descent
    Opis:
    The 20th anniversary of the World Conference against Racism, Racial Discrimination, Xenophobia and Related Intolerance, held in Durban in 2001, provides a good opportunity to look at the institutional arrangements undertaken to implement the Durban Declaration and Programme of Action, as well as to study and assess state practice in this regard. This article discusses the activities of expert bodies and the intergovernmental forms of co-operation established after the Durban Conference in order to implement its conclusions and recommendations. The author notes that while the post-Durban developments in the area of counteracting racism are substantial, structural racism, racial injustice, inequality, and discrimination still constitute a disturbing threat to both human dignity and the basic values of the United Nations. It is argued that the 20th anniversary of the Durban Conference should induce states and other relevant stakeholders to reflect on – and reinforce – the UN’s action against racism, racial discrimination, xenophobia, and related intolerance.
    Źródło:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2020, 56, 4; 51-63
    0209-0961
    Pojawia się w:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Miejsce interwencji zbrojnej w koncepcji „odpowiedzialność za ochronę” (R2P)
    The Place of Military Intervention in the Concept of Responsibility to Protect (R2P)
    Autorzy:
    Grzebyk, Patrycja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2091714.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-25
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    odpowiedzialność za ochronę
    R2P
    odpowiedzialna ochrona
    odpowiedzialność w czasie ochrony
    RWP
    interwencja zbrojna
    Libia
    Syria
    Wybrzeże Kości Słoniowej
    Republika Środkowej Afryki
    prawo do użycia siły
    Międzynarodowa Komisja ds. Interwencji i Suwerenności Państwa
    ICISS
    rezolucja Rady Bezpieczeństwa 1973 (2011)
    responsibility to protect
    responsible protection
    responsibility while protecting
    military intervention
    Libya
    Ivory Coast
    Central African Republic
    right to use force
    International Commission on Intervention and State Sovereignty
    United Nations Security Council Resolution 1973 (2011)
    Opis:
    Artykuł dotyczy roli interwencji zbrojnej w koncepcji „odpowiedzialności za ochronę” (R2P). Analizuje warunki uzgodnione przez państwa (członków ONZ), które muszą być spełnione, aby uzasadnić użycie siły w ramach R2P. Wskazuje przypadki, w których NZ odnosiły się do R2P, żeby uzasadnić użycie siły (wskazano na przykłady interwencji w Libii i braku interwencji w Syrii). Ponadto dokonano oceny rozwoju koncepcji R2P pod względem jej wymiaru zbrojnego, w odwołaniu do propozycji brazylijskich i chińskich. Autorka twierdzi, że koncepcja R2P jest nadal żywa i przydatna do opisu sytuacji politycznej, w której społeczność międzynarodowa powinna reagować na naruszenia praw człowieka. Koncepcja ta nie może być jednak wykorzystywana jako samoistna podstawa uzasadniania interwencji zbrojnej, gdyż oznaczałoby to pogwałcenie Karty Narodów Zjednoczonych.
    The paper indicates the role of military intervention in the concept of responsibility to protect and describes the conditions on which states (UN members) agreed and which must be fulfilled in order to use armed force in the name of R2P. It also points out cases in which the UN referred to R2P in order to justify military interventions (e.g., the cases of Libya and Syria). Furthermore, the article provides an assessment of the development of the concept of R2P in its military aspect, with references to Brazilian and Chinese initiatives. The author argues that the R2P concept is still valid and useful as a description of the political environment in which the international society must react to human rights violations, but it cannot be used as the sole legal basis for military intervention, as this would be in contravention of the UN Charter.
    Źródło:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2015, 51, 3; 61-77
    0209-0961
    Pojawia się w:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies