Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "protest" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Manifestacje i protesty w ujęciu środowiska literackiego w Rosji
    Demonstrations and Protests in the Perspective of the Literary Community in Russia
    Демонстрации и протесты в перспективе литературного сообщества в России
    Autorzy:
    Karwacka, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20433533.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-16
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    протестный потенциал
    протестная готовность
    Захар Прилепин
    Людмила Улицкая
    Марина Волкова
    potencjał protestacyjny
    gotowość protestacyjna
    Zachar Prilepin
    Ludmiła Ulicka
    Marina Wołkowa
    protest potential
    protest readiness
    Zakhar Prilepin
    Lyudmila Ulitskaya
    Marina Volkova
    Opis:
    Niniejszy artykuł jest próbą rozpoznania potencjału protestacyjnego środowiska literackiego w Rosji. Szczególna uwaga dedykowana jest pisarzom i krytykom, którzy w swojej działalności twórczej w sposób implicytny i eksplicytny wyrażają protest wobec poszczególnych zjawisk, działań czy idei. W środowisku literatów pojawiają się również głosy komentujące nastroje społeczne. Pisarze, którzy aprobatywnie wypowiadają się na temat protestów społecznych, wzmacniają potencjał protestacyjny, co potwierdza liczba komentarzy odnoszących się do ich wystąpień. Cyberprzestrzeń tworzy w ostatnich latach warunki intensywnie pobudzające do zachowań kontestatorskich szczególnie wśród młodego pokolenia, jest również miejscem, w którym popularni pisarze i krytycy publikują prowokacyjne wystąpienia i teksty, zawierające silny ładunek emocjonalny.
    Данная статья представляет собой попытку выявить протестный потенциал литературного сообщества в России. Особое внимание уделяется писателям и критикам, которые в своей творческой деятельности, имплицитно и эксплицитно выражают протест против тех или иных явлений, действий или идей. В литературном сообществе также появляются голоса, комментирующие общественные настроения. Писатели, одобрительно отзывающиеся о социальных протестах, усиливают протестный потенциал, что подтверждается количеством комментариев, ссылающихся на их выступления. В последние годы киберпространство создало условия, интенсивно стимулирующие протестное поведение, особенно среди молодого поколения. Здесь же популярные писатели и критики публикуют провокационные речи и тексты, содержащие сильный эмоциональный заряд.
    This article is an attempt to identify the protest potential of the literary community in Russia. Special attention is dedicated to writers and critics who, in their creative activity, implicitly and explicitly express their protest against particular phenomena, actions or ideas. In the literary community, there also appear voices commenting on public feelings. Writers who speak approvingly about social protests strengthen the protest potential, which is confirmed by the number of comments that refer to their speeches. In recent years, cyberspace has created conditions that intensely stimulate protest behavior, especially among the younger generation. It is also a place where popular writers and critics publish provocative speeches and texts which contain a strong emotional charge.
    Źródło:
    Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze; 2021, 31; 1-16
    0208-5038
    2353-9674
    Pojawia się w:
    Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obrazy protestu w twórczości Aleksieja Polarinowa
    Images of protest in Alexei Polarinov’s fiction
    Образы протеста в творчестве Aлексея Поляринова
    Autorzy:
    Stryjakowska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1920718.pdf
    Data publikacji:
    2021-10-06
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Алексей Поляринов
    протест
    авторитаризм
    акционизм
    субъектность
    Aleksiej Polarinow
    protest
    autorytaryzm
    akcjonizm
    podmiotowość
    Alexei Polarinov
    authoritarianism
    actionism
    subjectivity
    Opis:
    Przedmiotem analizy w artykule są obrazy protestu przeciwko autorytarnym formom sprawowania władzy w prozie Aleksieja Polarinowa, rozpatrywane z perspektywy zwrotu etyczno-politycznego oraz antropologicznego. O ile w powieści Центр тяжести zagadnienie protestu jest silnie osadzone w realiach społeczno-politycznych współczesnej Rosji, o tyle utwór Риф daje ogólny wgląd w psychologiczne czynniki uległości wobec despotycznych jednostek. Badania przywiodły do wniosku, iż w świetle omawianej twórczości motorem zmiany społecznej może być jedynie całościowa walka z problemem inercji.
    Предметом анализа в статье являются образы протеста против авторитарных форм осуществления власти в прозе Алексея Поляринова, рассматриваемые с точки зрения этико-политического и антропологического поворота. В то время как в романе Центр тяжести проблема протеста прочно укоренена в социально-политических реалиях современной России, Риф дает общеепредставление о психологических факторах подчинения деспотическимличностям. Исследования привели к выводу, что в свете рассматриваемыхпроизведений движущей силой социальных изменений может быть лишь комплексная борьба с проблемой инерции.
    This article discusses images of protest against authoritarian forms of power in Alexei Polarinov’s fiction, considered here in light of the ethical-political and anthropological turn. While in the novel Центр тяжести the issue of protest is firmly rooted in the socio-political situation of contemporary Russia, Риф offers general insight into psychological factors that make people accept despotic individuals as their leaders. Stryjakowska’s examination of the novels leads to the conclusion that only a comprehensive resistance to inertia can be the driving force of social change.
    Źródło:
    Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze; 2021, 31; 1-18
    0208-5038
    2353-9674
    Pojawia się w:
    Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Анатомия протеста: фольклор — самиздат — блогерство
    The Anatomy of Protest: Folklore — Samizdat — Blogging
    Anatomia protestu: folklor — samizdat — blogowanie
    Autorzy:
    Бушев, Александр Борисович
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20433525.pdf
    Data publikacji:
    2021-11-19
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    фольклор
    самиздат
    блогерство
    протест
    неподцензурная литература
    folklor
    samizdat
    blogowanie
    protest
    literatura nieocenzurowana
    folklore
    blogging
    protests
    uncensored literature
    Opis:
    Изучение протеста не может не быть актуальным: мир полон протестующих. Изучение протеста в России двадцатого века имеет теперь уже историческое значение, но и нравственное. Протест в словесности проявляется прежде всего в создании неподцензурного произведения. Прекрасной средой для этого является фольклор, самиздат, а сегодня блогерство. В работе обсуждаются современные формы фольклорной словесности, современная рецепция самиздата и рефлексия над ним, в том числе в системе образования. Приводятся примеры литературных фигур самиздата в литературном краеведении. Приведен пример самоцензурирования благополучного советского писателя. Приведены эстетические формы протеста художников, уходящие корнями в неподцензурность и вызывавшие многочисленные запреты. Большинство форм протеста и реакция властей на него имеют сегодня историческое значение. Сегодняшний протест  проявляется в словесности иначе, чем прежде: фольклор, неподцензурность сегодня  имеют среду для выражения –  Интернет. Альтернативный дискурс и дискурс контркультуры и миноритарной культуры имеют современный субстрат в виде блогерства.
    Badanie zjawiska protestów jest nadal aktualne, ponieważ świat jest wciąż pełen protestujących. Rozważania na temat protestów w XX-wiecznej Rosji mają już nie tylko znaczenie historyczne, ale i etyczne. Protest w literaturze wyraża się przede wszystkim poprzez stworzenie dzieła nieocenzurowanego. Idealnym medium dla tego rodzaju działalności jest folklor, samizdat, a dzisiaj również i blogowanie. W artykule omówiono współczesne formy folkloru, współczesną recepcję literatury samizdatu i refleksję nad nim, zwłaszcza w obszarze edukacji. Autor odwołuje się do twórczości pisarzy samizdatu. W pracy podjęto również temat autocenzury w odniesieniu do pisarzy radzieckich i próby jej przezwyciężenia dzięki „pisaniu do szuflady” (z nadzieją na pośmiertną publikację). Zwrócono także uwagę na estetyczne formy twórczości artystycznej — podlegającej cenzurze i zakazanej. Większość form protestu oraz reakcji na nie władzy ma obecnie znaczenie historyczne. Dzisiejszy protest przejawia się w literaturze w inny sposób niż kiedyś — środkiem wyrazu stał się internet, a źródłem dyskursu alternatywnego, kontrkultury i kultury mniejszości stało się blogowanie.
    Studies of protest cannot but remain relevant and topical: the world is full of protesters and protests. The importance of studies of protests in 20th-cetnury Russia is not only historical but also ethical. Protest in literature chiefly manifests itself in the creation of a work that is not censored. An ideal medium for this kind of literary activity is folklore, samizdat and, nowadays, blogging. In his article, Aleksandr Borisovich Bushev discusses contemporary forms of folklore and the contemporary reception of samizdat literature; he also offers reflections on these, with a special focus on education. Bushev refers to works by samizdat writers and pays special attention to the topic of self-censorship on the example of Soviet writers and their attempts to overcome it through “writing for the drawer” (in the hope for a posthumous publication). Bushev examines also the aesthetic form of artworks exposed to censorship and suppression. The majority of the forms of protest, and the accompanying responses of the authorities, are now of historical importance. Nowadays, literary protest manifests itself differently than in the past: today, the medium is the internet, and blogging is the source of alternative discourse, the discourse of counterculture, and minority discourse.
    Źródło:
    Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze; 2021, 31; 1-33
    0208-5038
    2353-9674
    Pojawia się w:
    Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Postawy kontestacyjne Pokolenia next (Stop! или Движение без остановок Iriny Bogatyriewej)
    Expressions of Protest by the “Next” Generation (Irina Bogatyreva’s Off the Beaten Tracks: Stories by Russian Hitchhikers)
    Оспаривание действительности представителей поколения next (Stop! или Движение без остановок Ирины Богатыревой)
    Autorzy:
    Kalita, Liliana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1035643.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-29
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    поколение next
    современная русская проза
    самопознание
    Богатырева
    оспаривание
    the “Next” generation
    contemporary Russian prose
    self-knowledge
    Bogatyreva
    protest
    Opis:
    This paper examines Russia’s “next” generation and its expressions of anti-consu- merist protest, which stem from a fascination with the american beat Generation. Criticism of the consumerist lifestyle prompts the protagonists of bogatyreva’s prose to seek an alternative, especially through hitchhiking, which provides the opportunity to become closer to oneself and others. Communion with nature and a turn towards Eastern Mysticism become important elements of these new styles of existence. The nature of the rebellion of the “next” generation is primarily psy- chological, with an emphasis on expanding one’s own awareness, as well as social, underpinned by the dream of creating a society based on anti-capitalist ideals.
    Предметом анализа в предлагаемой статье является протестное отношение поколения next к действительности, базирующей на идеях потребления. Контекстом для оспаривающих тенденций является американская субкультура битников. Критическое отношение к консьюмеризму приводит молодых людей к поискам альтернативного стиля жизни — прежде всего он сводится к бродяжничеству как возможности познания собственного «я» и другого человека. Важной составляющей альтернативных форм экзистенции является контакт с природой и обращение к восточному мистицизму. Бунт молодого поколения имеет прежде всего психологический (расширение собственного сознания) и социальный (изменение социальных идеалов) характер.
    Źródło:
    Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze; 2020, 30; 30-49
    0208-5038
    2353-9674
    Pojawia się w:
    Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Protest, którego nie było – „Spotkanie" Antoniego Czechowa
    A protest that never happened – Anton Chekhov’s "An Encounter"
    Протест, которого не было – «Встреча» Антона Чехова
    Autorzy:
    Sadecki, Artur
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1920672.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Чехов
    Толстой
    непротивление злу насилием
    протест
    Czechow
    Tołstoj
    niesprzeciwianie się złu siłą
    protest
    Chekhov
    Tolstoy
    non-resistance to evil by violence
    Opis:
    Przedmiotem analizy w niniejszym artykule jest temat protestu w utworze Spotkanie. Należy on do cyklu opowiadań, w których Czechow odnosi się do myśli Lwa Tołstoja, przede wszystkim do idei niesprzeciwiania się złu siłą. Autor pokazuje wpływ idei na dwóch prostych ludzi – chłopa Jefrema i złodzieja Kuźmę. Jefrem, który nie sprzeciwia się złu siłą po kradzieży, wpływa na Kuźmę, ale ten nie żałuje długo tego, co zrobił i prędko wraca do poprzedniego życia. Taka forma protestu w utworze Czechowa okazuje się niepełna – powoduje nienaturalne zachowania i nie może stworzyć trwałych relacji międzyludzkich w społeczeństwie, w którym brakuje wsparcia wychowawczego, medycznego oraz moralno-religijnego.
    Предметом анализа в настоящей статье является тема протеста в произведении Встреча. Оно принадлежит к циклу рассказов, в которых Чехов ссылается на мысли Льва Толстого — главным образом на идею непротивления злу насилием. Автор показывает, как данная идея воздействовала на жизнь двух простых людей — крестьянина Ефрема и вора Кузьмы. Ефрем, не про-тивясь злу насилием после кражи, влияет на Кузьму, но тот не долго жалеет о содеянном, а быстро возвращается к прежней жизни. Данная форма протеста в произведении Чехова оказывается неполноценной — является причиной ненатуральных поведений, и не может создать прочных межличностных связей в обществе, в котором не хватает воспитательной, медицинской и морально-религиозной поддержки.
    In his article, Artur Sadecki analyses the theme of protest in Anton Chekhov’s short story An Encounter. This story belongs to a cycle of stories in which Chekhov refers to Leo Tolstoy’s thoughts, chiefly to the principle of nonresistance: the refusal to violently resist evil. Sadecki shows how this idea has affected the lives of two ordinary people: the peasant Ephraim and the thief Kuzma. Ephraim’s refusal to use violence after the theft influences Kuzma, but the latter takes a long time to regret his deed and soon returns to his former life. In Chekhov’s fiction, this form of protest turns out to be incomplete; it causes people to act unnaturally and fails to create strong interpersonal ties in a society that offers individuals no educational, medical or moral-religious support.
    Źródło:
    Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze; 2021, 31; 1-17
    0208-5038
    2353-9674
    Pojawia się w:
    Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Wieczór… w 2217 roku” Nikołaja Fiodorowa jako protest-antyutopia
    Nikolai Fyodorov’s Story "One evening… in 2217" an Anti-Utopian Protest
    «Вечер… в 2217 году» Николая Фёдорова как протест-антиутопия
    Autorzy:
    Ojcewicz, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1920714.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Николай Федоров
    протест
    антиутопия
    семья будущего
    Nikołaj Fiodorow;
    protest
    antyutopia
    rodzina przyszłości
    Nikolai Fyodorov
    anti-utopia
    a family of the future
    Opis:
    Opowiadanie Nikołaja Fiodorowa Wieczór… w 2217 roku zostało opublikowane w 1906 roku. W historii literatury rosyjskiej uchodzi za tekst prekursorski, w jakim realizuje się antyutopia. Z tego punktu widzenia interesujące jest zbadanie utworu z pozycji literackiego eksperymentu, w którym autor przybliża czytelnikowi nowy świat z odległej, bo ponad 300-letniej perspektywy. Co budzi szczególne obawy pisarza, skoro projektuje on przyszłość, w jakiej według niego nie odnajdziemy już wartości znanych mu współcześnie? Przeciwko komu i czemu buntuje się autor? Dlaczego jego tekst nawiązuje do Anny Kareniny Lwa Tołstoja i służy za natchnienie dla My Jewgienija Zamiatina? Dlaczego Fiodorow wciąż inspiruje XX- i XXI-wiecznych antyutopistów rosyjskich do zabrania głosu w kwestiach społecznie doniosłych?
    Рассказ Николая Федорова Вечер… в 2217 году был опубликован в 1906 году. В истории русской литературы он считается новаторским текстом, в котором реализуется антиутопия. С этой точки зрения интересным кажется исследование данного произведения с позиции литературного эксперимента, в котором автор приближает читателю новый мир с очень отдаленной, ибо свыше 300-летней, перспективы. Что особенно беспокоит писателя, раз проектирует он будущее, в котором, по его мнению, мы уже не найдем современных ему ценностей? Кому и чему сопротивляется автор? Почему его текст обращается к Анне Карениной Льва Толстого и служит вдохновением для Мы Евгения Замятина? Почему Федоров постоянно вдохновляет русских антиутопистов XX и XXI столетий для высказывания мнений по поводу насущных общественных проблем?
    One evening… in 2217, a short story by Nikolai Fyodorov, was published in 1906. In the history of the Russian literature, this story has the status of a pioneering anti-utopian text. From this point of view, it is interesting to examine the text as a literary experiment in which the author presents to his readers his vision of a new world seen from the distance of three-hundred-years. What does the author find especially worrying about a future world in which the values of the present no longer exist? Who is the author rebelling against and why? Why does his text reference Anna Karenina by Leo Tolstoy? What made his story a source of inspiration for Yevgeny Zamyatin’s We? Why does Fyodorov continue to inspire Russian anti-utopian writers of the 20th and 21st century who use this genre to voice their opinions on topical and socially significant issues?
    Źródło:
    Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze; 2021, 31; 1-19
    0208-5038
    2353-9674
    Pojawia się w:
    Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zapiski diarystyczne Poliny Żerebcowej jako forma protestu
    Polina Zherebtsova’s diaries as a form of protest
    Дневниковые записи Полины Жеребцовой как форма протеста
    Autorzy:
    Pawletko, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20433534.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-15
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Жеребцова
    российско-чеченский конфликт
    свидетельство
    протест
    военные дневники
    Żerebcowa
    konflikt rosyjsko-czeczeński
    świadectwo
    protest
    dzienniki wojenne
    Zherebtsova
    Russian-Chechen conflict
    testimony
    war diaries
    Opis:
    Artykuł to próba analizy działalności twórczej oraz społeczno-politycznej Poliny Żerebcowej jako formy protestu. W powstającym dekadę diariuszu możemy zaobserwować przyspieszone dojrzewanie jego autorki (pierwsze zapiski, rysunki, wiersze tworzy niespełna dziewięcioletnia dziewczynka, ostatnie pisze dziewiętnastolatka). Wraz z przyspieszonym dojrzewaniem wymuszonym przez okoliczności wojenne w diariuszu możemy zaobserwować zmieniającą się perspektywę oglądu rzeczywistości. Diarystka wciąż skupia uwagę na problemach osobistych, przede wszystkim przybierającym na sile konflikcie z matką, u której coraz częściej dają o sobie znać symptomy stresu pourazowego, co przekłada się na wrogość wobec córki i zapisków jej autorstwa, skutkując przemocą słowną i fizyczną, a także szantażem emocjonalnym. Z czasem dziennik Żerebcowej staje się coraz wyraźniej aktem oskarżenia wobec stron konfliktu rosyjsko-czeczeńskiego, zawierającym niewygodne dla wielu ludzi szczegóły potwierdzające, że z republiki, w której przed wojną w pokojowej atmosferze żyli przedstawiciele różnych narodów i wyznań, Czeczenia stała się areną barbarzyńskich aktów terroru, nienawiści, gwałtów, tortur, korupcji i patologizacji życia, zdziczenia obyczajów i norm. Diarystka potwierdza, że największymi ofiarami konfliktu są cywilni mieszkańcy Czeczenii, pozbawieni pomocy materialnej czy duchowego wsparcia, zwracając przy okazji uwagę na koszmar życia uchodźców, często okaleczonych fizycznie i psychicznie, którzy samotnie i często bezskutecznie walczą o prawo do odszkodowań i godnego życia w powojennej rzeczywistości.
    Статья представляет собой попытку проанализировать творческую и общественно-политическую деятельность Полины Жеребцовой как форму протеста. В дневнике, который велся на протяжении десяти лет, мы можем наблюдать ускоренное созревание диаристки (первые записи, рисунки, стихи написаны девочкой менее девяти лет, последние — девятнадцатилетней). Наряду с ускоренным созреванием, вызванным обстоятельствами войны, в дневниках мы можем заметить изменение взгляда на реальность. Диаристка продолжает фокусироваться на своих личных проблемах, прежде всего на усиливающемся конфликте с матерью, которая все чаще проявляет признаки посттравматического стрессового расстройства, что выражается во враждебности по отношению к дочери и ее запискам, а также словесное и физическое насилие, и эмоциональный шантаж. Со временем дневники Жеребцовой становятся все более явным обвинительным актом в адрес сторон российско-чеченского конфликта, содержат неудобные для многих подробности, подтверждающие, что Чечня из республики, где до войны в мирной атмосфере жили представители разных народов и конфессий, превратилась в арену варварских актов террора, ненависти, изнасилований, пыток, развращения и патологизации жизни, дикости обычаев и норм. Дневники подтверждают, что главными жертвами конфликта являются мирные жители Чечни, лишенные материальной помощи и духовной поддержки. Одновременно обращается внимание на кошмар жизни беженцев, нередко физически и психологически искалеченных, которые в одиночку и часто безуспешно борются за право на компенсацию и достойную жизнь в послевоенной реальности.
    This article is an attempt to analyze Polina Zherebtsova’s artistic and socio-political activity as a form of protest. In her diary, which covered a decade, we can observe the author’s accelerated maturation (the first notes, drawings and poems are by a girl of less than nine years, the last ones by a nineteen-year-old). Along with this maturation, enforced by the circumstances of war, in the diaries we can observe changes in her perception of reality. Zherebtsova remains focused on her personal problems: chiefly on the worsening conflict with her mother, whose symptoms of the post-traumatic stress disorder are becoming more and more visible and whose condition translates into hostility towards her daughter and her notes, resulting in verbal and physical violence and emotional blackmail. Over time, Zherebtsova’s diary becomes more and more clearly an indictment of the participants in the Russian-Chechen conflict, containing details inconvenient for many people. These details confirm that Chechnya, once a republic where before the war representatives of different nations and faiths lived in peaceful coexistence, has become an arena for barbaric acts of terror, hatred, rape, torture, and corruption, with life depraved and with customs and norms replaced by savagery. Zherebtsova’s diary confirms that the greatest victims of the conflict are the civilians of Chechnya, deprived of material aid and spiritual support. It also draws attention to the nightmarish existence of refugees, often physically and psychologically maimed, who, alone and often unsuccessfully, fight for the right to compensation and a dignified life in the post-war reality.
    Źródło:
    Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze; 2021, 31; 1-23
    0208-5038
    2353-9674
    Pojawia się w:
    Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies