Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Rada" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    TOMASZ SOBCZAK, EKONOMIŚCI CZYTANI, ALE NIE SŁUCHANI. DZIAŁALNOŚĆ ORGANÓW DORADCZYCH PRZY RADZIE MINISTRÓW W POLSCE W LATACH 1957-2006, WYDAWNICTWO KEY TEXT, WARSZAWA 2012, SS. 161.
    Autorzy:
    Flejterski, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693680.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    ekonomiści
    Rada Ministrów w Polsce
    Opis:
    .
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2013, 75, 1; 301-303
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    POJĘCIE WIĘKSZOŚCI BEZWZGLĘDNEJ W USTAWACH O SAMORZĄDZIE TERYTORIALNYM
    THE CONCEPT OF ABSOLUTE MAJORITY IN ACTS ON LOCAL SELF-GOVERNMENT
    Autorzy:
    Krzymkowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693133.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Constitutional Court
    Supreme Administrative Court
    absolute majority
    self-government entities
    Trybunał Konstytucyjny
    Naczelny Sąd Administracyjny
    większość bezwzględna
    rada gminy
    rada powiatu
    Opis:
    The concept of absolute majority is present in a number of provisions contained in the Act on municipal (gmina) self-government of 8 March 1990, the Act on district (poviat) self-government of 5 June 1998 and the Act on regional (voivodship) self-government of the same date. Consequently, it has become a subject of numerous decisions of the Supreme Administrative Court and the Constitutional Court’s (Trybunał Konstytucyjny) resolution of 20 September 1995. The position of the Constitutional Court presented in the resolution has become widely recognised and constitutes the basis for the regulations adopted in statutes of local self-government entities.
    Pojęcie „większość bezwzględna” występuje w szeregu przepisów ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, ustawy z 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym i ustawy z 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa. Stało się ono przedmiotem kilku orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz uchwały Trybunału Konstytucyjnego z 20 września 1995 r. Stanowisko Trybunału Konstytucyjnego zostało powszechnie zaakceptowane i stało się podstawą regulacji przyjmowanych w statutach jednostek samorządu terytorialnego.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2012, 74, 4; 25-35
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Funkcje gminnych rad seniorów
    Functions of gmina senior councils
    Autorzy:
    Mędrzycki, Radosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/694046.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    gmina senior council
    territorial self-government
    function
    gminna rada seniorów
    samorząd terytorialny
    funkcja
    Opis:
    The aim of the article was to show the normative and non-normative functions of gmina senior councils in Poland. We have analysed the social environment of gmina senior councils and the normative grounds on which the councils function. For the purpose of this article, the following issues has been highlighted: a) the area of relations of the gmina senior council and gmina authorities; b) the relations of the gmina senior council and the self-government community; c) the relations of the gmina senior council and the local senior citizens; d) the relation between the gmina senior council and its members. The research shows that, apart from the particular functions of the gmina senior councils (consulting, advising, initiative), such bodies also carry out a number of additional functions, such as: pressurisation, the establishment of the civil society, activisation, integration, adaptation, revitalisation and education.
    Celem artykułu była próba ukazania normatywnych oraz pozanormatywnych funkcji gminnych rad seniorów w Polsce. Analizie poddano otoczenie społeczne gminnych rad seniorów oraz podstawę normatywną gminnych rad seniorów. W celu badań wyróżniono a) płaszczyznę relacji gminna rada seniorów – organy gminy, b) płaszczyznę relacji gminna rada seniorów – wspólnota samorządowa, c) płaszczyznę relacji gminna rada seniorów – seniorzy w gminie, d) płaszczyznę relacji gminna rada seniorów – członkowie gminnej rady seniorów. W wyniku badań stwierdzono, że poza określonymi funkcjami gminnych rad seniorów (konsultacyjną, doradczą, inicjatywną) ciała te pełnią także funkcje nacisku, budowania społeczeństwa obywatelskiego, aktywizującą, integracyjną, adaptacyjną, rewitalizującą i edukacyjną.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2017, 79, 3; 119-131
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O ustroju samorządu miasta stołecznego Warszawy
    On the regime of self-government of the Capital City of Warsaw
    Autorzy:
    Gronkiewicz-Waltz, Hanna
    Jakacka, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693750.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Capital City
    municipality
    district
    Mayor
    local self-government
    decentralisation
    collegiality
    Berlin
    Paris
    m.st. Warszawa
    gmina
    dzielnica
    Prezydent
    Burmistrz Dzielnicy
    Zarząd Dzielnicy
    Rada Warszawy
    Rada Dzielnicy
    Związek Gmin
    decentralizacja
    monokratyczność
    kolegialność
    Paryż
    Opis:
    The evolution of the regime of the Capital City was very specific because its original regime differed from that of a typical unit of local  self-government. Initially, Warsaw was an association of independent districts-municipalities, which – in order to improve the decision-making processes and exercise of competences – were eventually transformed into a municipal association of one large municipality (gmina) Warszawa-Centrum and 10 smaller municipalities. Subsequent changes included liquidation of the municipalities and creation of districts. The changes in the executive bodies led to another change, this time from a collegiate to a monocratic system of executive power. The most crucial change though, was the decision that a mayor be elected in direct elections. Currently, the regime in Warsaw is similar to the regime of such cities as Berlin or Paris.
    Ewolucja ustroju stolicy miała specyficzny charakter, ponieważ jej ustrój różnił się od typowej jednostki samorządu terytorialnego. Początkowo Warszawa była związkiem niezależnych dzielnic-gmin, jednak ze względu na paraliż decyzyjny i kompetencyjny przekształcono Warszawę w związek komunalny, tworząc jedną dużą gminę Warszawa-Centrum i 10 mniejszych gmin. Kolejna zmiana polegała na zlikwidowaniu gmin i utworzeniu dzielnic. W ustroju Warszawy przeprowadzono zmiany dotyczące organu wykonawczego od kolegialnego do monokratycznego. Najistotniejsza zmiana to wybór prezydenta w wyborach bezpośrednich. Obecnie ustrój jest podobny do ustroju miast takich jak Berlin i Paryż.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2015, 77, 3; 147-163
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stwierdzenie nieważności uchwały przez radę gminy
    Annulment of an act by a commune and municipality council
    Autorzy:
    Dolnicki, Bogdan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693744.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    annulment of a decision
    supervision
    self-government
    commune/municipality council
    stwierdzenie nieważności
    nadzór
    samorząd terytorialny
    rada gminy
    Opis:
    A resolution or a decree issued by a commune and municipality, district or voivoideship authority that is contrary to law is void. Annulment of such act of a local authority is recognised as a basic means of supervision. Accordingly, respective rules of conduct and procedure have been developed in relation to that means. Additionally, the law on commune and municipality and district self-government contains a reference to an appropriate application of the provisions of the Code of Administrative Procedure. This measure, however, has an adverse effect to that intended– instead of simplifying the proceedings in annulment; it has complicated them and led to many questions and conflicts emerging at the point where both acts overlap. If a supervisory authority has not independently pronounced an act (decree) void within 30 days of delivery, its annulment may only be affected by an administrative court pursuant to a complaint filed by the supervisory authority. However, not all possible circumstances have beenforeseen in the applicable law.
    Uchwała lub zarządzenie organu gminy, powiatu lub województwa sprzeczne z prawem są nieważne. Stwierdzenie nieważności uchwały (zarządzenia) organu samorządu terytorialnego zostało uznane przez ustawodawcę za podstawowy środek nadzoru. W odniesieniu do tego środka zostały rozbudowane reguły postępowania. Ponadto w ustawach o samorządzie gminnym i powiatowym znajduje się odesłanie do odpowiedniego stosowania przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego. Zabieg ten jednak odniósł skutek wręcz odwrotny od zamierzonego – zamiast uprościć postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności, znacznie go skomplikował. Pojawiło się bowiem wiele pytań i kolizji na zbiegu obu reżimów ustawowych. Jeżeli organ nadzoru w terminie 30 dni od doręczenia mu uchwały (zarządzenia) nie stwierdził we własnym zakresie jej nieważności, może tego dokonać jedynie sąd administracyjny na skutek skargi wniesionej przez ten organ. Okazuje się jednak, że ustawodawca nie przewidział wszelkich możliwych sytuacji.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2015, 77, 3; 193-207
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    W poszukiwaniu modelu ustrojowego prokuratury (w świetle prac Komisji Rady Europy „Demokracja poprzez Prawo”)
    Searching for a new model of the public prosecution regime (in light of the work of the European Commission for Democracy through Law)
    Autorzy:
    Suchocka, Hanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/692974.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    the prosecution
    General Prosecutor
    European prosecution standards
    council of prosecutors
    prokuratura
    Prokurator Generalny
    standardy europejskie dotyczące prokuratury
    rada prokuratorów
    Opis:
    Looking back at the twenty five years that have passed after the transformation processes started in the countries of Eastern and Central Europe we may say that each of these countries had to cope with the same major challenge in the course of the reform of the system of state organs: the place of the prosecution regime. Consequently, each embarked on finding solutions which, by breaking away with the principle of the unity of power, would allow to arrive at the most effective model for situating the prosecution within the system of separation and balance of powers. As emphasised by the Venice Commission, there is no uniform model of the prosecution regime in the European system. Lawmakers may therefore choose from among different scenarios which all meet so-called European standards. Consequently, it may be claimed that none of the existing solutions, be it a model subordinating the prosecution to the parliament, or to the government, may be classified as contrary to democratic norms. No doubt, further, that in individual states efforts to find a proper place for the prosecution were determined by their legal traditions. Poland for that matter found itself in a relatively privileged position when compared with other states as it already had its own tradition. Thus, in an attempt to find the best possible option in the circumstances of 1989 with respect to the regime structure it was decided to rely on the solutions existing prior to the Constitution of 1952, and to rely on the solutions from before 1950 with respect to the prosecution. Following the amendments to the Constitution in 1989, the prosecution became subordinate to government. The logical consequence of this decision was a regulation that the function of the Attorney General (General Prosecutor) is performed by the Minister of Justice. Irrespective of the absence of precision in this expeditious formulation, the very idea of the concept of government-subordinated prosecution was  justified and could not be considered contradictory to the democratic solution and the rule of law. There was no time, however, to draft and adopt a new act on the prosecution. Consequently, it was decided to regulate the prosecution by amending the existing law of 1985. Unfortunately, this other option of regulating the prosecution has continued till the present, with the result that the prosecution today is governed by the provisions of an act adopted five years before the process of transformation even began. The act underwent multiplied amendments, both before the adoption of the Constitution of 1997 as well as thereafter. One of the important changes was the amendment of 1996, liquidating the prosecution department at the Ministry of Justice and creating the National Public Prosecutor’s Office and the office of the Public Prosecutor who became at the same time deputy General Prosecutor (Attorney General) – the Minister of Justice. Another substantial amendment to the act of 1985 was adopted in 2009 when the functions of the Prosecutor General and the Ministry of Justice had been separated. The National Public Prosecutor’s Office was liquidated and replaced with the General Prosecutor’s Office taking the role of the central organisational unit of the prosecution. This amendment allowed to securea number of executive power competences in relation to the prosecution. Despite that, it seems that a step has been made towards singling out the prosecution from the executive power in order to, as may be assumed, turn it into an independent body. Certain doubts, however, arise regarding the validity of the place of the prosecution as a body independent of the government in light of the provisions of the Constitution of 1997: since the office of the General Prosecutor is no longer to be tied to the function of the Minister of Justice (i.e. a member of government), it seems that such change must be anchored in the Constitution. It also needs to be emphasised that regardless of the place the prosecution occupies in the state bodies regime, which of course is also of importance, what is really necessary is a catalogue of principles and guarantees that will not only ensure impartiality of the prosecutor in decisions making, but will also determine his liability. These guarantees are equally essential in the case of the government-subordinated prosecutor (to free him from political pressure) as well as in the case of independent prosecution (to eliminate pressures within the prosecution itself). It is rather obvious that twenty five years after the beginning of transformations and almost thirty years since the adoption of the still binding and applicable Act on Prosecution in the Polish People’s Republic, a new act on the prosecution must be drafted in line with the European standards, which will also account at the same time, for the positive experiences of the past decades.  
    Dwadzieścia pięć lat od rozpoczęcia procesu transformacji w państwach Europy Środkowej i Wschodniej pokazało, że jednym z najtrudniejszych problemów ustrojowych, z jakim przyszło się zmierzyć państwom Europy Środkowej i Wschodniej w procesie reformowania systemu organów państwowych, jest kwestia usytuowania ustrojowego prokuratury. Wszystkie te państwa zatem poszukiwały rozwiązań, które zrywając z zasadą jedności władzy, pozwalałyby znaleźć najefektywniejszy model usytuowania prokuratury wpisany w system podziału i równowagi władz. W systemie europejskim brak jednolitego modelu ustrojowego prokuratury (co podkreśla Komisja wenecka). Daje to legislatorom możliwość wyboru różnych wariantów w ramach tzw. standardów europejskich. W świetle tej tezy należy zatem stwierdzić, że żadnego z rozwiązań, czy to podporządkowania parlamentowi, czy podporządkowania rządowi, nie można zakwalifikować jako sprzecznego ze standardami demokratycznymi. Nie ulega wątpliwości, że w poszukiwaniu rozwiązań w poszczególnych państwach dla usytuowania prokuratury istotną rolę odgrywała także ich tradycja prawna. Polska znajdowała się w tym względzie w korzystnej sytuacji w porównaniu z innymi państwami. Miała swoją własną tradycję ustrojową. Poszukując optymalnych, w ówczesnych warunkach 1989 r., rozwiązań ustrojowych, sięgano zatem do rozwiązań sprzed wejścia w życie konstytucji z 1952 r. W przypadku zaś prokuratury – do rozwiązań sprzed 1950 r., tj. do okresu przed uchwaleniem ustawy o prokuraturze. W wyniku zmian w konstytucji w 1989 r. prokuratura została podporządkowana rządowi, czego logiczną konsekwencją było uregulowanie, że funkcje Prokuratora Generalnego pełni Minister Sprawiedliwości. Niezależnie jednak od nieprecyzyjności tych sformułowań wynikających z nacisku chwili, sama koncepcja podporządkowania prokuratury rządowi była koncepcją uzasadnioną. Nie można jej było uznać za sprzeczną z rozwiązaniami demokratycznymi i państwa prawa. Konieczne jednak było uchwalenie ustawy o prokuraturze, co w tak krótkim czasie było niemożliwe. Pozostała zatem droga dokonywania zmian w ustawie już istniejącej, pochodzącej z 1985 r. I niestety ten sposób regulacji trwa do dzisiaj, poprzez kolejne nowelizacje ustawy uchwalonej pięć lat przed rozpoczęciem procesu transformacji. Ustawa była zmieniania wielokrotnie, zarówno przed uchwaleniem Konstytucji z 1997 r., jak i po jej uchwaleniu. Jedną z istotnych nowelizacji była zmiana ustawy dokonana w 1996 r., kiedy to zniesiono Departament Prokuratury w Ministerstwie Sprawiedliwości i powołano Prokuraturę Krajową z Prokuratorem Krajowym, który został zastępcą Prokuratora Generalnego Ministra Sprawiedliwości. Kolejnej, fundamentalnej zmiany ustawy z 1985 r. dokonano w 2009 r. Wówczas to ustawą z 9 października 2009 r. dokonano rozdzielenia funkcji Prokuratora Generalnego i Ministra Sprawiedliwości. Zlikwidowano Prokuraturę Krajową. Utworzono Prokuraturę Generalną jako centralną jednostkę organizacyjną prokuratury. Zachowano tez w wyniku tej nowelizacji szereg uprawnień władzy wykonawczej w stosunku do prokuratury. Wydaje się jednak, że niezależnie od tych uprawnień władzy wykonawczej w stosunku do Prokuratora Generalnego, w wyniki tej nowelizacji zrobiono krok w kierunku wydzielenia prokuratury z władzy wykonawczej i, można zakładać, uczynienia jej organem niezależnym Można jednak wyrazić zasadnicze wątpliwości, czy usytuowanie prokuratury jako organu niezależnego od rządu posiada umocowanie w świetle przepisów Konstytucji z 1997 r. Skoro urząd Prokuratora Generalnego przestaje być powiązany z funkcją ministra – członka rządu, wówczas wydaje się, wymaga on zakotwiczenia konstytucyjnego. Podkreślić jednak należy, że niezależnie od sposobu usytuowania prokuratury w systemie organów państwowych, co wydaje się kwestią ważną, ale jednak nie pierwszoplanową, konieczny jest pewien katalog zasad, gwarancji, które mają zapewnić bezstronność prokuratora przy podejmowaniu decyzji, ale także i określić zasady jego odpowiedzialności. I są one tak samo ważne zarówno w przypadku podporządkowania prokuratora rządowi (aby uwolnić go od nacisków politycznych), jak i w przypadku niezależności organów prokuratury (aby uwolnić go od nacisków wewnątrz prokuratury). Wydaje się zatem oczywiste, że dwadzieścia pięć lat, jakie upłynęło od początku transformacji i prawie 30 lat od uchwalenia ustawy o prokuraturze PRL stale obowiązującej w polskim systemie, wymaga bezwzględnie nowej ustawy o prokuraturze, będącej w zgodzie ze standardami europejskimi, a zarazem wykorzystującymi pozytywne doświadczenia minionych lat.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2014, 76, 2; 161-174
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawnomiędzynarodowe uwarunkowania samorządu terytorialnego
    International legal background of self-governance
    Autorzy:
    Kiczka, Karol
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693630.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    self-government
    international law
    the Council of Europe
    European Charter of Local Self-Government
    decentralisation
    samorząd terytorialny
    prawo międzynawowe
    Rada Europy
    Europejska karta samorządu lokalnego
    decentralizacja
    Opis:
    The article tackles selected issues regarding the significance of international law and other regulations, including the provisions of the EU law, on the juridicial status of self-governance in Poland. The researched material and its analysis indicate that international legislation and the legislative achievements of the Council of Europe in particular, have been taken into account in the process of the restitution of self-government structures in Poland.
    Opracowanie porusza wybrane zagadnienia odnoszące się do znaczenia prawa międzynarodowego, w tym unijnego i jego praktyki na status jurydyczny samorządu terytorialnego w Polsce. Zbadany wybiórczo materiał i przeprowadzone rozważania dają podstawę do stwierdzenia, że restytucja samorządu terytorialnego w naszym państwie uwzględniała wzmiankowane prawodawstwo międzynarodowe, a zwłaszcza dorobek Rady Europy.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2015, 77, 3; 101-114
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wymiar sprawiedliwości w Polsce u progu 2017 r. – wyzwania i zagrożenia
    The judiciary in Poland at the threshold of 2017: challenges and threats
    Autorzy:
    Mazur, Dariusz
    Żurek, Waldemar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/694062.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    National Chamber of the Judiciary
    common courts of law
    Constitutional Tribunal
    changes in the political system
    ‘good change’
    Krajowa Rada Sądownictwa
    sądy powszechne
    Trybunał Konstytucyjny
    dobra zmiana
    zmiany ustrojowe
    Opis:
    The paper examines the first year of the Law and Justice Party’s (Prawo i Sprawiedliwość) government which has implemented many changes in the system of justice in Poland by virtue of ordinary acts of parliament. Some of the measures taken by the government were aimed at increasing the competences of the executive powers over the judiciary by a reference to a preferential interpretation of the existing regulations, whereas others focused on the implementation of changes in the legislative. While there are no doubts that the system of justice needs modifications to increase the efficiency of courts, most changes currently implemented or planned to beimplemented raise serious concerns among the judges. In 2016, the ruling party aimed first at subordinating or paralysing the work of the Constitutional Tribunal; later it went on to implement changes in the Prosecutor’s Office with a view of making it politically dependent, increasing at the same time the competences of the executive, by, among other things, new legislative solutions. In January 2017 a draft of an act of parliament to amend the National Chamber of the Judiciary was announced. If implemented it will bring about fundamental and unconstitutional changes to the political system of the Republic of Poland and will politicise the Council, depriving self-governing judiciary bodies of the actual say in the process of identifying candidates for judicial appointments.
    Autorzy omawiają pierwszy rok rządów partii Prawo i Sprawiedliwość, która przeprowadza w sądownictwie zmiany ustrojowe w drodze uchwalania zwykłych ustaw. Jedne działania rządu polegają na poszerzeniu kompetencji władzy wykonawczej wobec władzy sądowniczej w oparciu o sprzyjającą egzekutywie interpretację istniejących przepisów, inne – na zmianach legislacyjnych. O ile nikt nie kwestionuje potrzeby zmian w wymiarze sprawiedliwości ukierunkowanych na zwiększenie efektywności działania sądów, o tyle zdecydowana większość wprowadzanych bądź planowanych zmian budzi zaniepokojenie środowiska sędziowskiego. Po prowadzonych w 2016 r. działaniach rządzącej partii Prawo i Sprawiedliwość, mających na celu podporządkowanie bądź sparaliżowanie Trybunału Konstytucyjnego oraz wprowadzeniu zmian w ustawie o Prokuraturze zmierzających do podporządkowania jej czynnikowi politycznemu, po działaniach mających na celu poszerzenie uprawnień władzy wykonawczej wobec sądów powszechnych oraz rozwiązań legislacyjnych o wydźwięku represyjnym wobec sędziów sądów powszechnych – w stycznia 2017 r. został ogłoszony projekt zmian ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa. Projekt ten fundamentalnie i wbrew Konstytucji zmienia materię ustroju Rzeczypospolitej Polskiej, prowadzi do upolitycznienia Rady oraz pozbawia organy samorządu sędziowskiego realnego wpływu na proces wyboru kandydatów na sędziów.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2017, 79, 1; 25-38
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problematyka samoobrony na tle zakazu użycia siły zbrojnej w prawie międzynarodowym
    The issue of self-defence in light of the international law prohibition to use military force
    Autorzy:
    Gadkowski, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693004.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    prohibition to use force
    right to self-defence
    UN charter
    Security Council
    state
    aggression
    sanctions
    zakaz użycia siły
    prawo do samoobrony
    państwo
    Karta Narodów Zjednoczonych
    Rada Bezpieczeństwa
    napaść zbrojna
    agresja
    sankcje
    Opis:
    The subject of this paper touches upon the prohibition to use force, and military force in particular, by States in self-defence. This is a classical example of an important and still very topical issue in international law practice. The right of each State to self-defence is perceived as one of the fundamental rights provided for in customary as well as positive international law. And yet, the exercise of this right has always raised many controversies and questions resulting, on the one hand, from the fact that the concept of self-defence has evolved over years, and, on the other hand, because of the recent tendencies to legalise different military actions carried out outside the framework of the United Nations Charter. These tendencies, presented in the paper in the context of military actions taken by states in situations of a potential terrorist attack, are described as either a pre-emptive, or a preventive use of military force. The author then concludes that although in the event of a pre-emptive military action taken by a State in reliance of its right to self-defence it may be justified to rely on the legal construction of self-defence, in the context of a preventive military operation, such reliance would be much more risky, if not inadmissible. A preventive use of military force fails to meet the criteria of legality of self-defence set forth in the UN Charter, as well as those resulting from international customary law.
    Problematyka artykułu nawiązuje do klasycznej, ale niezwykle ważnej i aktualnej w praktyce międzynarodowej problematyki zakazu użycia siły, zwłaszcza siły zbrojnej. Dotyczy bowiem możliwości podejmowania i realizowania przez państwa działań zbrojnych pod postacią samoobrony. Prawo każdego państwa do użycia siły w ramach samoobrony było i jest postrzegane jako jedno z praw fundamentalnych, gwarantowanych zarówno przez zwyczajowe, jak i pozytywne prawo międzynarodowe. Jego realizacja w praktyce budzi jednak wiele kontrowersji i pytań. Są one związane zarówno z ewolucją samej instytucji samoobrony, jak również z nowymi tendencjami w zakresie legalizowania różnych akcji zbrojnych dokonywanych poza ramami Karty Narodów Zjednoczonych. Autor prezentuje te tendencje, zwłaszcza w kontekście działań zbrojnych podejmowanych przez państwa w sytuacji potencjalnego zagrożenia atakami terrorystycznymi, a określanych jako uprzedzające i prewencyjne użycie siły. W konkluzji autor stwierdza, że o ile w wypadku zbrojnej operacji uprzedzającej uzasadnione jest odwoływanie się do konstrukcji prawnej samoobrony, o tyle w wypadku zbrojnej operacji prewencyjnej jest to znacznie bardziej ryzykowne, a wręcz nieuprawnione. Prewencyjne użycie siły zbrojnej nie spełnia bowiem kryteriów legalności samoobrony – zarówno tych określonych w Karcie Narodów Zjednoczonych, jak i tych wynikających z prawa zwyczajowego.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2013, 75, 3; 5-20
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ organów administracji wymiaru sprawiedliwości na postępowanie dyscyplinarne w sądownictwie administracyjnym
    The influence of judicial administration bodies on disciplinary proceedings in the administrative judiciary
    Autorzy:
    Skoczylas, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/962700.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    judges; disciplinary proceedings; disciplinary courts; Supreme Administrative Court; National Council of the Judiciary; administrative supervision of courts and judges
    sędziowie; postępowanie dyscyplinarne; sądy dyscyplinarne; niezawisłość; Naczelny Sąd Administracyjny; Krajowa Rada Sądownictwa; nadzór administracyjny nad sądami i sędziami
    Opis:
    This paper concerns the main problems of the influence of judicial administration bodies on the disciplinary proceedings of judges of administrative courts. This issue is of key importance in terms of research on the administrative supervision over courts and judges. In this respect, the most important issue is the protection of judicial independence. The article discusses the problem of the influence of the President of the Supreme Administrative Court, presidents of courts of first instance, and the National Council of the Judiciary on the disciplinary proceedings of judges of administrative courts and assessors. Attention is paid to the pros and cons of applicable legal solutions. It should be emphasized that in the administrative courts the structure of the disciplinary judicial system is different from that of the judiciary subject to judicial review supervised by the Supreme Court. The Supreme Administrative Court is the disciplinary court in the disciplinary matters of judges of administrative courts and assessors. The article discusses the most important features of this solution, especially the advantages of the lack of significant influence of the Minister of Justice on these proceedings.
    Niniejszy artykuł dotyczy wpływu organów administracji wymiaru sprawiedliwości na postępowanie dyscyplinarne sędziów sądów administracyjnych. Problem ten ma kluczowe znaczenie w zakresie badań nad nadzorem administracyjnym nad sądami i sędziami postępowaniem. W tym zakresie najistotniejsze znaczenie ma ochrona niezawisłości sędziowskiej. W artykule omawia się problem wpływu Prezesa NSA, prezesów sądów I instancji oraz Krajowej Rady Sądownictwa na postępowanie dyscyplinarne sędziów sądów administracyjnych i asesorów sądowych. Zwraca się uwagę na wady i zalety obowiązujących rozwiązań prawnych. Należy przy tym podkreślić, że w sądach administracyjnych funkcjonuje odmienna od sądownictwa podległego nadzorowi judykacyjnemu SN, struktura sądownictwa dyscyplinarnego. Sądem dyscyplinarnym w sprawach dyscyplinarnych sędziów sądów administracyjnych i asesorów sądowych jest Naczelny Sąd Administracyjny. W artykule omawia się najistotniejsze cechy tego rozwiązania, zwłaszcza zalety braku istotnego wpływu Ministra Sprawiedliwości na to postępowanie.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2020, 82, 1; 57-69
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Charakterystyka quasi-sądowych funkcji Europejskiego Komitetu Praw Społecznych w procesie rozpatrywania skarg zbiorowych
    Characteristics of quasi-judicial competences of the European Committee of Social Rights in the course of reviewing collective complaints
    Autorzy:
    Gadkowski, Aleksander
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693482.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Council of Europe
    European Social Charter
    Revised European Social Charter
    collective complaints
    social rights
    Rada Europy
    Europejska Karta Społeczna
    Zrewidowana Europejska Karta Społeczna
    Protokół dodatkowy z 1995 r.
    Europejski Komitet Praw Społecznych
    skargi zbiorowe
    prawa socjalne
    Opis:
    The article presents the competences of the European Committee of Social Rights in monitoring States’ compliance with the European Social Charter. The Council of Europe’s treaty acquis in the field of the protection of human rights and fundamental freedoms is rich and extensive, and the system of monitoring States’ compliance which it has established may be regarded as a reference model for other international organisations. The system of supervising compliance within the European Social Charter is analysed with an emphasis on its main institution – the European Committee of Social Rights – considered to be a particular treaty body. While ruling on the conformity of the situation in States with the European Social Charter, the Committee employs both the classical instruments of control, that is national reports submitted by States, as well as specific instruments of control, that is collective complaints. In reviewing collective complaints, the European Committee of Social Rights undertakes actions which justify the stance of the Committee being equipped with quasi-judicial competences. Arguments to support this thesis have been offered.
    Artykuł prezentuje problematykę kompetencji kontrolnych Europejskiego Komitetu Praw Społecznych jako organu traktatowego w systemie Europejskiej Karty Społecznej Rady Europy. Dorobek traktatowy Rady Europy w dziedzinie ochrony praw człowieka i podstawowych wolności jest bardzo bogaty, a stworzony przez tę organizację system kontrolny może być traktowany jako wzorcowy dla innych organizacji międzynarodowych. Przedmiotem rozważań autora jest system kontrolny Europejskiej Karty Społecznej, którego najważniejszą instytucją jest Europejski Komitet Praw Społecznych jako szczególny organ traktatowy. Komitet wykorzystuje zarówno klasyczne instrumenty kontrolne, jakimi są sprawozdania państw, jak i szczególny instrument kontrolny, jakim są skargi zbiorowe. W procesie rozpatrywania skarg zbiorowych Europejski Komitet Praw Społecznych, jako organ niesądowy, podejmuje i realizuje działania, które uzasadniają określenie jego funkcji kontrolnych jako funkcji quasi-sądowych. Autor prezentuje argumenty na poparcia tej tezy.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2016, 78, 3; 35-48
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies