Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "New evangelization" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    Consecration of the World as Liturgical Act
    Konsekracja świata jako akt liturgiczny
    Autorzy:
    Fagerberg, David W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037219.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Nowa ewangelizacja
    liturgia
    świat
    uświęcenie
    New evangelization
    liturgy
    world
    consecration
    Opis:
    Artykuł ma na celu koordynację liturgii sakralnej z liturgią życia, łącząc wiele tematów. Wyraźne w połączeniu tematów z teologii jest typowe podejście katolickie „zarówno / i”: Kościół i świat, liturgia i świecka, mistagogia i ewangelizacja, święte i profanacyjne uczestnictwo liturgiczne i misja, odnawianie liturgiczne i odnowienie twarzy na Ziemi. Artykuł ten ukazuje nową ewangelizację poprzez socjologię liturgii. Jak nowa ewangelizacja nawiązuje do historii i wieczności, kosmosu i paruzji, odnowy duchowej i ucieleśnionego działania?
    This article intends to coordinate sacramental liturgy with the liturgy of life by interrelating a number of themes. Evident in the combination of topics in the theology is the typical Catholic approach of “both/and”: church and world, liturgy and the secular, mystagogy and evangelization, sacred and the profane, liturgical participation and mission, liturgical renewal and renewing the face of the earth. This article shows the new evangelization through the lens of liturgy. How does the new evangelization relate to history and eternity, cosmos and parousia, spiritual renewal and embodied action?
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 8; 21-29
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mistagogia liturgiczna i nowa ewangelizacja
    Liturgical Mystagogy and New Evangelization
    Autorzy:
    Porosło, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1790605.pdf
    Data publikacji:
    2021-10-07
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    mistagogia
    nowa ewangelizacja
    liturgia
    Sacramentum Caritatis
    mystagogy
    new evangelization
    liturgy
    Opis:
    Święty Jan Paweł II w swojej ostatniej encyklice Ecclesia de Eucharistia wyraźnie stwierdził, że Eucharystia jest źródłem i szczytem całej ewangelizacji. Jednym z mostów, który łączy obie te rzeczywistości – liturgię i (nową) ewangelizację – jest mistagogia, nazywana również formacją czy katechezą liturgiczną. Niniejszy artykuł stawia sobie za cel pokazanie, jak funkcjonowała mistagogia starożytnego Kościoła i w jaki sposób można z tej metody korzystać dzisiaj w dziele nowej ewangelizacji. Chodzi również o pokazanie, że mistagogia nie jest tylko sposobem objaśniania obrzędów liturgicznych, ale uzdalnia wiernych do przeżywania tego, co się celebruje. W tym sensie służy ona również do przekazu i budowania wiary, dlatego też każde głoszenie kerygmatu winno być mistagogiczne i każda katecheza mistagogiczna winna być kerygmatyczna.
    In his last encyclical: Ecclesia de Eucharistia, St. John Paul II clearly declared that the Eucharist is the source and summit of evangelization. One of the bridges that link both of those realities: liturgy and new evangelization, is mystagogy, which is also called liturgical formation or catechesis. This article aims at presenting how the mystagogy of the ancient Church functioned, and how we can use this method today in new evangelization. Also, we wish to show that mystagogy is not just a way of explaining liturgical rituals, but it also enables the faithful to experience what is being celebrated. In this sense, mystagogy also aims at transmitting and building faith, which is why each proclamation of the kerygma should be mystagogical and each mystagogical catechesis should be kerygmatic.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 8; 95-111
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Liturgical Personhood and the New Evangelization
    Osobowość liturgiczna i nowa ewangelizacja
    Autorzy:
    O’Malley, Timothy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037236.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    liturgia
    Nowa Ewangelizacja
    osobowość liturgiczna
    liturgy
    New Evangelization
    liturgical personhood
    Opis:
    Artykuł przedstawia podstawy tezy przemawiającej za podejściem do pastoralnych zadań nowej ewangelizacji opartej na liturgii. W pierwszej części ukazano, że niezaprzeczalny telos nowej ewangelizacji w nauczaniu Jan Pawła II, Benedykta XVI i obecnie papieża Franciszka wymaga formacji liturgicznej i sakramentalnej osobowości trudnej do osiągnięcia przez ponowoczesne społeczeństwo. Następnie przestawiono trzy wymiary odnowy kulturowej konieczne do rozwoju liturgiczno-pastoralnego zadania nowej ewangelizacji. Te wymiary uwzględniają krytykę technokratycznego paradygmatu, podsycanie pamięci w sekularnej epoce i odzyskanie estetyki jako autentycznej formy wiedzy.
    The liturgical task of all pastoral activity has not yet been fully accounted for in the recent turn toward the New Evangelization discernable in the magisterium. This article offers the fundamentals of an argument for a liturgically-centered approach to the pastoral task of the New Evangelization. In the first part of the essay, author argues that the implicit telos of the New Evangelization in John Paul II, Benedict XVI, and now Pope Francis necessitates the formation of a liturgical and sacramental personhood made difficult by late modern society. In the second, author provides three dimensions of cultural renewal necessary for developing the liturgical-pastoral task of the New Evangelization. These dimensions include a critique of the technocratic paradigm, a fostering of memory in a secular age, and the reclamation of aesthetics as an authentic form of knowing.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 8; 97-109
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Papieża Benedykta XVI teologia piękna a nowa ewangelizacja
    Pope Benedict XVI’s Theology of Beauty and the New Evangelization
    Autorzy:
    Ramage, Matthew J.
    Baron, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040405.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Joseph Ratzinger
    beauty
    false beauty
    theology of beauty
    new evangelization
    liturgy
    Opis:
    Niniejszy tekst jest tłumaczeniem artykułu autorstwa dr. Matthewa J. Ramage’a, który analizuje refleksję Josepha Ratzingera/Benedykta XVI na temat Teologii Piękna oraz jej znaczenia dla dzieła Nowej Ewangelizacji. Autor artykułu odczytuje dorobek Ratzingera, koncentrując się na fragmentach dotyczących definicji i znaczenia piękna, ukazując tym samym rozwój jego myśli teologicznej. Wydaje się to ważne, z racji zapoznania albo złego rozumienia prawdziwego znaczenia piękna we współczesnym świecie, co wiąże się z różnymi jego wypaczeniami i nadużyciami. Konieczne jest ujawnianie prawdziwej natury oraz siły piękna, i jest to istotne zadanie dla wszystkich, którzy w pięknie rozpoznają ważny element chrześcijańskiej tożsamości i świadectwa. Dr Ramage przypomina, że zgodnie z myślą Ratzingera autentyczne piękno ma moc wyzwalania i zwracania ludzkiej duszy ku Prawdzie. Jest także uniwersalnym językiem, zrozumiałym dla każdego człowieka. Ta umiejętność, komunikowania i zrozumienia języka piękna nie przychodzi jednak automatycznie, istnieje głęboka potrzeba edukowania w kierunku zrozumienia piękna. Jest to jedno z zadań wspólnoty Kościoła. Idąc śladem Ratzingera, autor wskazuje, że ostateczne spotkanie z Pięknem ma miejsce w osobie Jezusa Chrystusa. Kościół, będąc Jego Mistycznym Ciałem, jest przestrzenią doświadczania Piękna dla współczesnego człowieka. Liturgia Kościoła jest swoistym językiem komunikacji piękna Chrystusa wobec świata – i jako taka angażuje wszystkich wierzących w dzieło głoszenia orędzia Ewangelii. Jedna z tez teologii piękna Ratzingera głosi, że prawdziwe piękno, w odróżnieniu od fałszywego, zawsze pobudza do odpowiedzi, porywając człowieka ku górze, przełamując ciasne i egoistyczne horyzonty – i takie jest także pragnienie wszystkich, którzy podążają ścieżką piękna na drodze ewangelizacji.
    Hereby text is a translation of an article by Ph. D. Matthew J. Ramage, covering Joseph Ratzinger’s/Pope Benedict XVIth approach towards Theology of Beauty and it’s consequences for the New Evangelization efforts. The Author reads Ratzinger’s work on the meaning of beauty and shows the development of his theological thought. The true meaning of beauty nowadays seems to be forgotten or misunderstood and beauty itself is misused. The urge to reveal the true nature and power of beauty is an important task for all those wanting to make it an important part of christian witness and identity. The Author reminds, that the true beauty has the power to convert human soul and turn it towards Truth. It is also a truly universal language, that everyone can understand. But it does not come automatiucally, there is a deep need of education in understanding the beauty, and this is another task for the community of Church. Following the path of Ratzinger, the Author point, that the ultimate encounter with the beauty takes places, when we meet Jesus Christ. And Church, being His Body, is a space of experiencing the beauty of Christ for contemporary world. Liturgy of the Church is the ultimate language of communicating Christ’s beauty to the world, becoming a universal mission for all believers. One of Ratzinger’s thesis claims, that true beauty, in contrary to the false one, always evokes an answer – and that is the desired reaction for those following the path of beauty as the way of evangelization.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 12; 175-189
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Celebracja Eucharystii jako przestrzeń realizacji wezwania do nowej ewangelizacji
    Celebrating the Eucharist as a Space for Fulfilling the Call for New Evangelization
    Autorzy:
    Dyk, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1686446.pdf
    Data publikacji:
    2021-01-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    celebracja Eucharystii
    homilia
    nowa ewangelizacja
    celebration of the Eucharist
    homily
    new evangelization
    Opis:
    Treścią artykułu jest odpowiedź na pytanie: w jaki sposób celebracja Eucharystii może stać się przestrzenią realizacji wezwania do nowej ewangelizacji. Odpowiadając na tak postawione pytanie, wskazano na takie elementy nowej ewangelizacji, jak nowy zapał, nowe środki wyrazu, metoda kerygmatyczna i metoda „opcji misyjnej” (EG 27), oraz przedstawiono możliwości ich realizacji w ramach celebracji Eucharystii. Wykazano, że nowy zapał może przybrać formę celebracji z odnowioną wiarą oraz naturalnością doświadczenia przebywania z Bogiem. Nowe środki wyrazu powinny być wkomponowane w możliwości adaptacyjne celebracji liturgicznej, bez naruszania świętości i misterium Eucharystii. Motywem zastosowania metody kerygmatycznej jest wydarzenie Paschy Chrystusa uobecniającej się w Eucharystii, a będącej treściowym źródłem kerygmatu w sensie ścisłym. Metoda misyjna zaś może przejawić się choćby w otwarciu homilii mszalnej na problemy i pragnienia człowieka zdechrystianizowanego.
    The content of the article answers the question of how celebrating the Eucharist can become a space for fulfilling the call to new evangelization. In answering this question, the possibilities of implementing such elements in the new evangelization, such as new enthusiasm, new means of expression, and kerygmatic and missionary methods were presented for celebrating the Eucharist. It has been shown that a new fervor can take the form of a celebration with renewed faith and the naturalness of experiencing God’s presence. This new way of expressing fervor should be integrated into the adaptive possibilities of the liturgical celebration without violating the holiness and mystery of the Eucharist. The motive for applying the kerygmatic method is Christ’s Passove r event, which is made present in the Eucharist and is the kerygma’s content source in the strict sense. The missionary method, on the other hand, can be manifested, for example, in the Mass homily opening up to the problems and desires of de-Christianized people.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 1; 107-121
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Blaski i cienie współczesnej ewangelizacji na przykładzie Szkoły Ewangelizacji św. Andrzeja
    Pros and Cons of Contemporary Evangelization on the Example of St Andrews School of Evangelization
    Autorzy:
    Spyra, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037081.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    nowa ewangelizacja
    szkoła ewangelizacji
    formacja ewangelizatorów
    mistagogia
    New Evangelization
    School of Evangelization
    formation of evangelizators
    mistagogy
    Opis:
    W ostatnich dziesięcioleciach pojawiło się w Kościele wiele wspólnot, które wpisują się w szeroko rozumiany nurt nowej ewangelizacji. Jedną z nich jest Szkoła Ewangelizacji św. Andrzeja, której charyzmatem jest formacja nowych ewangelizatorów dla nowej ewangelizacji. W poniższym opracowaniu autor analizuje program formacyjny tej wspólnoty pod kątem zgodności ze współczesnym nauczaniem Kościoła o ewangelizacji. Wylicza najważniejsze atuty działalności SNE i pokazuje jak ta wspólnota w praktyczny sposób realizuje wytyczne Magisterium odnośnie do nowej ewangelizacji. Pokazuje również, że program formacyjny zawiera szereg braków i sprzeczności, co przekłada się na liczne błędy i nadużycia, zwłaszcza w dziedzinie liturgii.
    In recent decades there have appeared many communities in the Church that fit in the widely understood notion of the New Evangelization. One of them is St. Andrew's School of Evangelization, whose charism is the formation of new evangelizers for the New Evangelization. In the following thesis, the author analyzes the formation program of this community in terms of its conformity with the Church's modern teaching on evangelization. It outlines the key assets and shows how the SNE is practically implementing the Magisterial Guidelines for the new evangelization. It also shows the shortcomings and contradictions of the formation program, pointing to specific errors and abuses, especially in the field of liturgy.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 12; 145-160
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Seventeenth Century Pietism as a Protestant Form of New Evangelization
    Autorzy:
    Pawłowski, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036513.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    exhortation Evangelii Gaudium
    Pope Francis
    new evangelization
    Pia Desideria
    Pietism
    Philipp Jacob Spener
    Opis:
    Can counterparts of the Catholic new evangelization be found in the Protestant world? They certainly can. One of them—despite all their temporal and theological difference—is Pietism, a religious revival movement initiated by Philipp Jacob Spener (1635–1705), who presented his proposals in the book titled Pia Desideria (1675). Pietism emphasized the revival of personal faith, ardent prayer, reading the Holy Scriptures, human involvement in the transformation of socio-economic structures, missionary activity, and community life. Is there, conversely, also a Catholic form of Pietism? The answer is not straightforward, because the 21st century Catholic Church has behind it the great work of the Second Vatican Council with its call for lay apostolate, biblical renewal, and the revival of ecclesial movements. The idea of the parish as a “community of communities,” sensitivity to the need to proclaim the kerygma, the emergence of prayer and formation groups, charismatic renewal—in all of these one can see the implementation of the ideals that guided the Pietists. In a sense, Pope Francis’ exhortation Evangelii Gaudium deserves to be called the pia desideria of our times.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 7 English Online Version; 79-88
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odnowione misje ludowe narzędziem nowej ewangelizacji
    Renewed Popular Mission Tool for the New Evangelization
    Autorzy:
    Makowski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037075.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    misje ludowe
    nowa ewangelizacja
    kerygmat
    laikat
    popular missions
    new evangelization
    kerygma
    the laity
    Opis:
    Misje ludowe istnieją w działalności Kościoła od niemal 500 lat. Wprowadzone przez Sobór Trydencki są fenomenem dynamicznego odnowienia życia duszpasterskiego. Przez wieki, od samego początku jak się pojawiły, stały się na całym świecie jedną z cech odnowy wiary w Kościele katolickim. Również w obecnej dobie nowej ewangelizacji misje ludowe stanowią niezastąpiony środek okresowej odnowy życia chrześcijańskiego (CT 47). W artykule ukazane są kierunki odnowy misji ludowych w duchu nowej ewangelizacji. Odnowione misje, tak jak przed wiekami, tak i teraz służą duszpasterstwu zwyczajnemu. Są pomocą w realizacji inicjatyw duszpasterskich Kościoła powszechnego, zarówno na poziomie narodowym, jak i lokalnym.
    Popular missions exist in the Church's activities for almost 500 years. Introduced by the Council of Trent they are a phenomenon of dynamic renewal of pastoral life. Over the centuries, from the very beginning as they had appeared, they became a worldwide one of the features of renewal of faith in the Catholic Church. Also, in the current era of new evangelization, traditional missions are an indispensable means of periodic renewal of Christian life (CT 47). In this article they are shown the directions of renewal of popular missions in the spirit of the new evangelization. Renewed missions like ages ago so now serve the ordinary pastoral care. They help in the realization of the pastoral initiatives of the universal Church, both at national and local levels.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 12; 99-116
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Symboliczno-mistatogiczny wymiar przepowiadania ewangelizacyjnego na przykładzie kursu ewangelizacyjnego „Nowe Życie”
    The Symbolic-Mistagogical Dimension of the Evangelizing Preaching an Example of Evangelizing Course “The New Life”
    Autorzy:
    Płusa, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037971.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    nowa ewangelizacja
    kerygmat
    doświadczenie symboliczne
    mistagogia
    Szkoła Nowej Ewangelizacji
    new evangelization
    kerygma
    symbolic experience
    mystagogy
    paraliturgy
    Opis:
    Wezwanie do nowej ewangelizacji prowokuje do poszukiwania takich form przepowiadania słowa Bożego, które mają szansę dotrzeć do współczesnych niewierzących. Głoszenie im Dobrej Nowiny nie może zostać sprowadzone do przekazu teologicznych treści, gdyż czym innym jest kerygmat prowadzący do zrodzenia wiary, a czym innym pogłębiająca go katecheza. Ewangelizacyjny przekaz kaznodziejski potrzebuje mocnego ukierunkowania symboliczno--mistagogicznego. Oznacza ono tworzenie poprzez głoszenie słowa Bożego wydarzenia spotkania ludzkiej egzystencji z egzystencją Boga. Rozpowszechniona na całym świecie koncepcja Szkół Nowej Ewangelizacji (SNE), której twórcą jest Jose H. Prado Flores, podejmuje taką próbę. Kurs „Nowe Życie” jest podstawowym kursem kerygmatycznym w programie SNE. Zastosowana w nim metoda głoszenia słowa Bożego charakteryzuje się bardzo dynamicznym przebiegiem narracji, wykorzystaniem rekwizytów nawiązujących do codziennego doświadczenia słuchaczy oraz włączenie przepowiadania w paraliturgię. Taki sposób głoszenia umożliwia słuchaczowi uczestnictwo w doświadczeniu symbolicznym. Polega ono na wejściu w osobistą relację z Jezusem, którego uobecniają znaki materialne dołączone do przekazu treści kerygmatycznych. Swoistym szczytem takiego głoszenia staje się paraliturgia, która wzmacnia i konkretyzuje wymiar mistagogiczny przepowiadania. Przeanalizowanie dynamiki głoszenia słowa Bożego na kursie „Nowe Życie” pokazuje, że zasady budowania doświadczenia symbolicznego można wykorzystać w innych formach przepowiadania, takich jak np. kazanie czy homilia.
    The need for new evangelization calls us to seek new forms of preaching the gospel which have the chance of reaching non-believers in the modern world. The concept of Schools of New Evangelization, created by Jose H. Prado Flores, has spread throughout the world. Evangelizing course “The New Life” is the basic kerygmatic course in this school. Its method of proclaiming the gospel is characterized by a very dynamic narration, the use of props linked to the daily experience of listeners as well as including them in paraliturgy. This way of proclaiming the gospel enables the audience to be included into symbolic experience. It consists of beginning a personal relationship to Jesus which is expressed by the kerygmatic content. On the other hand paraliturgy strengthens the mystagogic dimension of the gospel. The analysis of the dynamic of proclaiming the gospel during the course “New Life” shows that the principles influencing the dynamization of preaching can also be used in other forms of preaching like in sermons or homilies.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 12; 87-101
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kommunitätszentren in Prager Erzdiözese. Neue Orte der Gemeinwesenarbeit oder orte der Neuen Pastoral
    Community centers in prague archdiocese. New places to work of communities or places of new pastoral
    Autorzy:
    Opatrný, Michal
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040544.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Archidiecezja w Pradze Czeskiej
    nowa ewangelizacja
    posługa społeczna
    duszpasterstwo społeczne
    Archdiocese of Prague
    new evangelization
    community work
    community pastoral
    Opis:
    Artykuł prezentuje tzw. archidiecezjalne ośrodki komunikacji kulturowej w Pradze Czeskiej, które zostały ustanowione przez Kościół katolicki w dużych osiedlach mieszkaniowych, gdzie w czasie komunizmu nie wolno było budować kościołów i odpowiedniej infrastruktury duszpasterskiej. Konkretnie chodzi o Centrum św. Prokopa i Centrum Matki Teresy z Kalkuty. Studium zawiera refleksję nad programami, jakie te ośrodki oferują zlaicyzowanym mieszkańcom Pragi. Punktem odniesienia prowadzonej refleksji jest teologia praktyczna i katolicka nauka społeczna. Niektórzy sugerują, że różne formy pracy społecznej realizowane w praskich centrach kulturowych nie mają wiele wspólnego z duszpasterstwem. Jednak duszpasterstwo ma charakter dialogowy, dlatego każde spotkanie z człowiekiem stwarza okazję na zbliżenie go do Boga i do Kościoła. Ludzie obojętni religijnie korzystający z oferty socjalnej centrów kulturowych w Pradze poprzez dialog z wierzącymi mogą odkryć na nowo piękno wiary chrześcijańskiej. Sens tworzenia centrów kulturowych w zlaicyzowanych społecznościach wielkomiejskich polega właśnie na stwarzaniu jak najwięcej okazji do spotkania ludzi niewierzących, agnostyków i zdystansowanych od Kościoła z tymi, którzy są gotowi dać świadectwo swojej wiary w Boga i radości bycia we wspólnocie Kościoła.
    The article deals with the so-called community centers in the Archdiocese of Prague, which was established by the Catholic Church in large housing estates, where during Communism it was not allowed to build churches and corresponding infrastructure. The study reflects the programs these centers offer in terms of practical theology and theological concept of community work. Some findings suggest that community work is not realized in the centers explicitly, however, pastoral work of the centers contains significant elements of theological concept of community work.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 6; 5-20
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Priorytety pastoralne Kościoła w Polsce w świetle adhortacji apostolskiej Evangelii gaudium
    Pastoral Priorities of the Church in Poland in the Light of the Apostolic Exhortation of Evangelii Gaudium
    Autorzy:
    Śmigiel, Wiesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040547.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    priorytety pastoralne
    program duszpasterski
    nawrócenie pastoralne
    nawrócenie misyjne
    ewangelizacja
    nowa ewangelizacja
    Evangelii gaudium
    pastoral priorities
    pastoral programme
    pastoral conversion
    missionary conversion
    evangelization
    new evangelization
    Evangelii Gaudium
    Opis:
    Adhortacja apostolska Evangelii gaudium posiada pastoralny charakter i jest w pewnym sensie tekstem programowym papieża Franciszka. Analizując jej treść, można wskazać kilka priorytetów pastoralnych, które są aktualne również w polskiej rzeczywistości. Novum adhortacji to wezwanie do misyjnego przeobrażenia Kościoła, nazywanego także nawróceniem pastoralnym. Takie nawrócenie zakłada oderwanie się od utartych ścieżek działalności zbawczej i odważne poszukiwanie nowych rozwiązań, aby dotrzeć z Dobrą Nowiną także do tych, którzy są na peryferiach Kościoła. Wśród priorytetów pastoralnej posługi Kościoła w Polsce można także wymienić duszpasterstwo rodzin i duszpasterstwo związków niesakramentalnych. Ważnym tematem jest radosne głoszenie Dobrej Nowiny przez wszystkie stany w Kościele-Wspólnocie, który naucza i jednocześnie jest nauczany. Papież Franciszek sporo uwagi poświęcił stylowi posługi ewangelizacyjnej oraz preferencyjnej opcji na rzecz ubogich.
    Evangelii Gaudium, an apostolic exhortation, has a pastoral character and it may be regarded as the manifesto of Pope Francis. The analysis of its content can point to some pastoral priorities which are also present in the Polish reality. The novelty of the exhortation is a vocation to the missionary transformation of the Church, also known as a pastoral conversion. This conversion involves the separation from the beaten track of the redeeming activity and the brave quest for new solutions in order to spread the Good News to those who are on the periphery of the Church. Among the priorities of the pastoral ministry of the Church in Poland, one can also name the pastoral care of families, as well as of non-sacramental marriages. The joyful proclamation of the Good News for all states in the Church-Community is also an important theme, which teaches and is taught at the same time. Pope Francis gives his due attention to the style of the ministry of evangelization and the preferential option for the poor.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 6; 33-45
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pietyzm XVII wieku jako protestancka forma Nowej Ewangelizacji
    Seventeenth Century Pietism as a Protestant Form of New Evangelization
    Autorzy:
    Pawłowski, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036705.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    adhortacja Evangelii gaudium
    papież Franciszek
    nowa ewangelizacja
    Pia desideria
    pietyzm
    Filip Jakub Spener
    exhortation Evangelii Gaudium
    pope Francis
    new evangelization
    Pia Desideria
    pietism
    Philipp Jacob Spener
    Opis:
    Czy w świecie protestanckim można odnaleźć odpowiednik katolickiej nowej ewangelizacji? Z pewnością tak. Jednym z nich - przy całej ich różnicy czasowej i teologicznej - jest zrodzony w XVII wieku pietyzm, ruch odnowy religijnej zainicjowany przez Filipa Jakuba Spenera (1635-1705), który swoje postulaty zawarł w dziele pt. Pia desideria (1675). Pietyzm kładł nacisk na ożywienie osobistej wiary, modlitwę, lekturę Pisma Świętego, zaangażowanie człowieka w przemianę struktur społeczno-gospodarczych, działalność misyjną oraz życic wspólnotowe. Czy istnieje z kolei – vice versa – katolicka forma pietyzmu? Odpowiedź nic jest prosta, ponieważ Kościół katolicki XXI wieku ma za sobą wielkie dzieło II Soboru Watykańskiego wraz z wezwaniem do apostolstwa świeckich, odnową biblijną, ożywieniem ruchów kościelnych. Idea parafii jako „wspólnoty wspólnot”, uwrażliwienie na potrzebę głoszenie kerygmatu, powstawanie grup modlitewno-formacyjnych, odnowa charyzmatyczna – w tym wszystkim można dostrzec realizację ideałów, które przyświecały pietystom. W pewnym sensie na miano pia desideria naszych czasów zasługuje adhortacja papieża Franciszka Evangelii gaudium.
    Can equivalents of the Catholic new evangelization be found in the Protestant world? They certainly can. One among them — with all their temporal and theological difference — is pietism, a religious renewal movement initiated by Philipp Jacob Spener (1635-1705), who included his postulates in the book titled Pia Desideria (1675). Pietism emphasized revival of personal faith, ardent prayer, reading the Holy Scriptures, human involvement in the transformation of socio-economic structures, missionary activity, and community life. Is there, alternatively, also a Catholic form of pietism? The answer is not straightforward, because the 21st century Catholic Church has behind it the great work of the Second Vatican Council with its call for lay apostolate, biblical renewal, and the revival of ecclesial movements. The idea of the parish as a “community of communities,” sensitizing the need to proclaim the kerygma, set up of prayer and formation groups, charismatic renewal — in all of this one can also see the implementation of the ideals that guided the pietists. In a sense, Pope Francis’ exhortation Evangelii Gaudium deserves to be called the pia desideria of our times.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 7; 119-127
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    “Unity–the Challenge of Your History”: John Paul II and Czech Ecumenism
    „Jedność – wyzwanie dla waszej historii”. Jan Paweł II i czeski ekumenizm
    Autorzy:
    Svatoň, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035282.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-07
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Kościół katolicki
    Jan Paweł II
    ekumenizm
    Czechy
    uzdrowienie pamięci
    eklezjologia
    Nowa Ewangelizacja
    Reformacja
    Jan Hus
    Cyryl i Metody
    Catholic Church
    John Paul II
    ecumenism
    Czech lands
    healing of memory
    ecclesiology
    New Evangelization
    Reformation
    Cyril and Methodius
    Opis:
    Artykuł koncentruje się na wezwaniach Jana Pawła II dotyczących czeskiego ekumenizmu. Omawia je w trzech punktach: po pierwsze, poprzez prezentację charakterystyki ekumenizmu przez Karola Wojtyłę, następnie naświetla eklezjalny i społeczny kontekst, w którym były odbierane wezwania Jana Pawła II o jedność chrześcijan w Czechach w latach dziewięćdziesiątych, wreszcie, przedstawia trzy najważniejsze tematy ekumeniczne w nauczaniu papieża. Zastosowana metoda pozwala nam dostrzec, jak ogólne zasady Jana Pawła II dotyczące wysiłków ekumenicznych były manifestowane w jego pastoralnej trosce o Kościół lokalny i jedność chrześcijan w Czechach i na Morawach.
    The present text focuses on the appeals of John Paul II regarding Czech Ecumenism. It does so in three steps: first, it offers general characteristics of Wojtyła’s understanding of ecumenism; then it outlines the social and ecclesiastic context in which the Pope’s calls for Christian unity in the Czech Republic were received during the 1990s; and, finally, it presents three topics of the Pope’s most important ecumenical appeals. The chosen method allows us to see how the universally-applicable principles of John Paul II’s ecumenical efforts were manifested in his specific pastoral concerns about the local Church and Christian unity in Bohemia and Moravia.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 7; 131-149
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies