Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Evangelization" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 27
Tytuł:
Blaski i cienie współczesnej ewangelizacji na przykładzie Szkoły Ewangelizacji św. Andrzeja
Pros and Cons of Contemporary Evangelization on the Example of St Andrews School of Evangelization
Autorzy:
Spyra, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037081.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
nowa ewangelizacja
szkoła ewangelizacji
formacja ewangelizatorów
mistagogia
New Evangelization
School of Evangelization
formation of evangelizators
mistagogy
Opis:
W ostatnich dziesięcioleciach pojawiło się w Kościele wiele wspólnot, które wpisują się w szeroko rozumiany nurt nowej ewangelizacji. Jedną z nich jest Szkoła Ewangelizacji św. Andrzeja, której charyzmatem jest formacja nowych ewangelizatorów dla nowej ewangelizacji. W poniższym opracowaniu autor analizuje program formacyjny tej wspólnoty pod kątem zgodności ze współczesnym nauczaniem Kościoła o ewangelizacji. Wylicza najważniejsze atuty działalności SNE i pokazuje jak ta wspólnota w praktyczny sposób realizuje wytyczne Magisterium odnośnie do nowej ewangelizacji. Pokazuje również, że program formacyjny zawiera szereg braków i sprzeczności, co przekłada się na liczne błędy i nadużycia, zwłaszcza w dziedzinie liturgii.
In recent decades there have appeared many communities in the Church that fit in the widely understood notion of the New Evangelization. One of them is St. Andrew's School of Evangelization, whose charism is the formation of new evangelizers for the New Evangelization. In the following thesis, the author analyzes the formation program of this community in terms of its conformity with the Church's modern teaching on evangelization. It outlines the key assets and shows how the SNE is practically implementing the Magisterial Guidelines for the new evangelization. It also shows the shortcomings and contradictions of the formation program, pointing to specific errors and abuses, especially in the field of liturgy.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 12; 145-160
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mistagogia liturgiczna i nowa ewangelizacja
Liturgical Mystagogy and New Evangelization
Autorzy:
Porosło, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790605.pdf
Data publikacji:
2021-10-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
mistagogia
nowa ewangelizacja
liturgia
Sacramentum Caritatis
mystagogy
new evangelization
liturgy
Opis:
Święty Jan Paweł II w swojej ostatniej encyklice Ecclesia de Eucharistia wyraźnie stwierdził, że Eucharystia jest źródłem i szczytem całej ewangelizacji. Jednym z mostów, który łączy obie te rzeczywistości – liturgię i (nową) ewangelizację – jest mistagogia, nazywana również formacją czy katechezą liturgiczną. Niniejszy artykuł stawia sobie za cel pokazanie, jak funkcjonowała mistagogia starożytnego Kościoła i w jaki sposób można z tej metody korzystać dzisiaj w dziele nowej ewangelizacji. Chodzi również o pokazanie, że mistagogia nie jest tylko sposobem objaśniania obrzędów liturgicznych, ale uzdalnia wiernych do przeżywania tego, co się celebruje. W tym sensie służy ona również do przekazu i budowania wiary, dlatego też każde głoszenie kerygmatu winno być mistagogiczne i każda katecheza mistagogiczna winna być kerygmatyczna.
In his last encyclical: Ecclesia de Eucharistia, St. John Paul II clearly declared that the Eucharist is the source and summit of evangelization. One of the bridges that link both of those realities: liturgy and new evangelization, is mystagogy, which is also called liturgical formation or catechesis. This article aims at presenting how the mystagogy of the ancient Church functioned, and how we can use this method today in new evangelization. Also, we wish to show that mystagogy is not just a way of explaining liturgical rituals, but it also enables the faithful to experience what is being celebrated. In this sense, mystagogy also aims at transmitting and building faith, which is why each proclamation of the kerygma should be mystagogical and each mystagogical catechesis should be kerygmatic.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 8; 95-111
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Katecheta XXI wieku – nauczyciel religii czy ewangelizator?
21st Century Catechist—a Religion Teacher, or an Evangelizer?
Autorzy:
Kosmana, Ignacy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1686341.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ewangelizacja
katechizacja
katecheta
nauczyciel
ewangelizator
evangelization
catechization
catechist
teacher
evangelizer
Opis:
Na podstawie dokumentów Kościoła oraz opracowań teologicznych autor ukazuje wyzwania dla katechety-ewangelizatora XXI wieku w kontekście zmieniającego się świata oraz nowej (drugiej) jego ewangelizacji. Współcześni chrześcijanie – ludzie ochrzczeni – daleko odeszli od Chrystusa. Stąd potrzeba reewangelizacji i rekatechizacji nominalnie wierzących społeczeństw. Celem tak rozumianej katechezy ewangelizującej jest doprowadzenie tego świata ponownie do Chrystusa, nawiązanie z Nim więzi i pogłębienie wzajemnych relacji: Bóg – człowiek. W artykule przeanalizowano braki i błędy współczesnego katechety. Podano również propozycje i wskazania pastoralne oraz ukazano perspektywy dla nowych ewangelizatorów. Kościół stoi przed wielką misją. Jest nią nie tylko poszerzanie grona uczniów Pana, ale również odzyskiwanie straconych, którzy „się wycofali i już z Nim nie chodzą” (por. J 6,66). Ewangelizator w nieustannie laicyzującej się i sekularyzującej rzeczywistości może przeciwstawiać żywe Słowo Boga oraz własne żywe świadectwo. Obecnie ma do dyspozycji wiele narzędzi, by dotrzeć do odbiorców – dawnych uczniów, którzy zniechęcili się do Kościoła z racji bądź to jego „trudnej mowy” (J 6,60) bądź też skandali i nadużyć duchowieństwa. Kościół jest zdeterminowany, by wciąż potwierdzać niezastąpioną rolę nauczycieli w jego misji. Jest to również zadanie dla samych katechetów, którzy utożsamiając się z Nauczycielem z Nazaretu, winni być świadomi misji, którą powierzył im Kościół.
The author, basing on church documents and theological elaborations, presents challenges for the 21st-century catechist in the context of a changing world and its new (second) evangelization. Modern-day Christians—people who have received the sacrament of Baptism—have departed far from Christ. Hence the need for re-evangelization and re-catechization of nominally believing societies. The purpose of evangelizing catechesis understood in this way is to bring this world back to Christ, to establish relationships with him and to deepen mutual relations: God–human. The material analyzes the shortcomings and errors of the modern catechist. Pastoral suggestions and indications were also given and perspectives for new evangelizers were shown. The church faces a great mission. It is not only the expansion of the Lord's disciples, but also the recovery of the lost who have withdrawn and no longer walk with him (compare John 6:66). The evangelizer, in reality that is constantly secularizing and secularizing, can contrast God’s living Word and his own living testimony. Currently, he has many tools at his disposal to reach the recipients—former disciples who were discouraged by the Church because of its difficult speech (John 6:60), or scandals and abuses of the clergy. The church is determined to constantly reaffirm the irreplaceable role of teachers in its mission. It is also a task for catechists themselves who, identifying with the Teacher of Nazareth, should be aware of the mission entrusted to them by the Church.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 12; 47-67
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Is Africa Still a Missionary Continent?
Czy Afryka jest wciąż kontynentem misyjnym?
Autorzy:
Mwania, Patrick
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038036.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kościół w Afryce
misja
ewangelizacja
Church in Africa
Mission
evangelization
Opis:
Współczesna koncepcja misji opiera się na trzech elementach: misji ad Gentes, reewangelizacji i wreszcie stałej działalności misyjnej Kościoła wśród jej wiernych członków. Misja jest centrum życia Kościoła, a Kościół pozbawiony charakteru misyjnego w zasadzie nie istnieje. Pytanie, jakie należy zadać, to nie czy Afryka jest jeszcze kontynentem misyjnym, ale jaka jest istota misji Bożej. Kościół w Afryce jest misyjny w dwójnasób: (1) jako bierny odbiorca depozytu wiary powierzonego przez Jezusa Apostołom i (2) jako substancja czynna w niesienia Ewangelii aż po krańce ziemi. Sfery, w których misja Kościoła w Afryce jest priorytetem, są następujące: 1) zadanie pojednania i pokoju, 2) głoszenia Ewangelii dla niechrześcijan poprzez dialog, 3) ewangelizacja społeczeństwa (sekularyzm, modernizm), 4) duszpasterstwo „ochrzczonych”, 5) inkulturacja: „Ciągły dialog między wiarą chrześcijańską i kulturą”.
The concept of Mission takes three dimensions: ad Gentes, re-evangelization and finally the missionary activity of the Church, which the Church undertakes among her faithful members. The mission is a constitutive element in the nature and the life of the Church; the Church, devoid of her missionary character, is non-existent. Theologically, therefore, Church and mission are complimentary, two sides of the same coin. As a consequence, then, the question to ask in today’s discussion is not whether Africa is still a missionary continent because, essentially, where the Church is there is the mission of God. The Church in Africa is missionary in two fold ways: (1) as passive recipient of the deposit of faith entrusted by Jesus to the Apostles and (2) as active agent in bringing the Gospel to the ends of the earth. There are also areas where mission in Africa is urgent: 1) The mission of Reconciling Peoples, 2) Proclamation of the Gospel to the adherents of non-Christians through dialogue, 3) Evangelization of the society (secularism, modernism as challenges today), 4) Pastoral care of the “already baptized,” 5) Inculturation: “Continuous dialogue between the Christian faith and human cultures.”
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 10; 79-94
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duchowość głosicieli Ewangelii
Spirituality of Evangelists
Autorzy:
Siwek, Gerard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040659.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
papież Franciszek
ewangelizacja
duchowość
kaznodzieja
Pope Francis
evangelization
spirituality
preacher
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie podstawowych treści dotyczących duchowości głosicieli Ewangelii zawartych w piątym rozdziale adhortacji apostolskiej papieża Franciszka Evangelii gaudium. W punkcie pierwszym, zatytułowanym „Pojęcie duchowości”, zauważono, że koncentruje się ona na chrześcijańskim jej rozumieniu, czyli związku z Duchem Świętym. W punkcie drugim, „Specyfika duchowości głosicieli Ewangelii”, starano się ukazać wymieniane przez papieża cechy charakteryzujące duchowość głosicieli Ewangelii, takie jak: prowadzenie przez Ducha Świętego, obcowanie ze słowem Boga, zjednoczenie z Chrystusem, umiłowanie ludu i modlitwa za niego oraz osobowość wędrowca. W trzecim punkcie, „Związek duchowości z głoszeniem Ewangelii”, poszukiwano przytaczanych przez Franciszka racji uzasadniających akcentowany związek duchowości ze skutecznością ewangelizacji. Okazało się, że sprowadzają się one do motywowania głoszenia Ewangelii, zapewniania mu mocy, obdarzanie pogodą ducha. W ostatnim punkcie zwrócono uwagę na przypomniane przez papieża, tym razem z punku widzenia ewangelizatorów, sposoby pogłębiania duchowości. Po zmobilizowania ewangelizatorów do troski o swoją duchowość, przez odwołanie się do związku między świętością ewangelizatora a skutecznością jego posługi, zalecenia papieża sprowadzają się do modlitwy jako źródła ich wszechstronnej formacji.
The aim of the paper is to present the basic content of the spirituality of evangelists contained in the fifth chapter of the Apostolic Exhortation of Pope Francis Evangelii gaudium. On the first point, “The concept of spirituality,” it was noted that it focuses on its Christian meaning or relationship with the Holy Spirit. The second point, “The specificity of the spirituality of evangelists,” sought to show characteristics of the spirituality of evangelists mentioned by Pope such as driving through the Holy Spirit, communion with the word of God, union with Christ, the love of the people and pray for him and the personality of the wanderer. In the third point, “The association of the spirituality with the proclamation of the Gospel” cited by Francis sought to justify stressed because of the relationship of spirituality to the efficacy of evangelization. It turned out that it boils down to: motivate the proclamation of the Gospel, providing power to him, bestowal of serenity. The last point highlights recalled by the Pope, this time from the point of view of evangelizers, ways of deepening spirituality. After mobilizing evangelizers to care for their spiritual, by reference to the relationship between the holiness of evangelist and the effectiveness of his ministry, Pope recommendations boil down to pray as part of their comprehensive formation.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 12; 89-104
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgical Personhood and the New Evangelization
Osobowość liturgiczna i nowa ewangelizacja
Autorzy:
O’Malley, Timothy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037236.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
liturgia
Nowa Ewangelizacja
osobowość liturgiczna
liturgy
New Evangelization
liturgical personhood
Opis:
Artykuł przedstawia podstawy tezy przemawiającej za podejściem do pastoralnych zadań nowej ewangelizacji opartej na liturgii. W pierwszej części ukazano, że niezaprzeczalny telos nowej ewangelizacji w nauczaniu Jan Pawła II, Benedykta XVI i obecnie papieża Franciszka wymaga formacji liturgicznej i sakramentalnej osobowości trudnej do osiągnięcia przez ponowoczesne społeczeństwo. Następnie przestawiono trzy wymiary odnowy kulturowej konieczne do rozwoju liturgiczno-pastoralnego zadania nowej ewangelizacji. Te wymiary uwzględniają krytykę technokratycznego paradygmatu, podsycanie pamięci w sekularnej epoce i odzyskanie estetyki jako autentycznej formy wiedzy.
The liturgical task of all pastoral activity has not yet been fully accounted for in the recent turn toward the New Evangelization discernable in the magisterium. This article offers the fundamentals of an argument for a liturgically-centered approach to the pastoral task of the New Evangelization. In the first part of the essay, author argues that the implicit telos of the New Evangelization in John Paul II, Benedict XVI, and now Pope Francis necessitates the formation of a liturgical and sacramental personhood made difficult by late modern society. In the second, author provides three dimensions of cultural renewal necessary for developing the liturgical-pastoral task of the New Evangelization. These dimensions include a critique of the technocratic paradigm, a fostering of memory in a secular age, and the reclamation of aesthetics as an authentic form of knowing.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 8; 97-109
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Consecration of the World as Liturgical Act
Konsekracja świata jako akt liturgiczny
Autorzy:
Fagerberg, David W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037219.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Nowa ewangelizacja
liturgia
świat
uświęcenie
New evangelization
liturgy
world
consecration
Opis:
Artykuł ma na celu koordynację liturgii sakralnej z liturgią życia, łącząc wiele tematów. Wyraźne w połączeniu tematów z teologii jest typowe podejście katolickie „zarówno / i”: Kościół i świat, liturgia i świecka, mistagogia i ewangelizacja, święte i profanacyjne uczestnictwo liturgiczne i misja, odnawianie liturgiczne i odnowienie twarzy na Ziemi. Artykuł ten ukazuje nową ewangelizację poprzez socjologię liturgii. Jak nowa ewangelizacja nawiązuje do historii i wieczności, kosmosu i paruzji, odnowy duchowej i ucieleśnionego działania?
This article intends to coordinate sacramental liturgy with the liturgy of life by interrelating a number of themes. Evident in the combination of topics in the theology is the typical Catholic approach of “both/and”: church and world, liturgy and the secular, mystagogy and evangelization, sacred and the profane, liturgical participation and mission, liturgical renewal and renewing the face of the earth. This article shows the new evangelization through the lens of liturgy. How does the new evangelization relate to history and eternity, cosmos and parousia, spiritual renewal and embodied action?
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 8; 21-29
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Papieża Benedykta XVI teologia piękna a nowa ewangelizacja
Pope Benedict XVI’s Theology of Beauty and the New Evangelization
Autorzy:
Ramage, Matthew J.
Baron, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040405.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Joseph Ratzinger
beauty
false beauty
theology of beauty
new evangelization
liturgy
Opis:
Niniejszy tekst jest tłumaczeniem artykułu autorstwa dr. Matthewa J. Ramage’a, który analizuje refleksję Josepha Ratzingera/Benedykta XVI na temat Teologii Piękna oraz jej znaczenia dla dzieła Nowej Ewangelizacji. Autor artykułu odczytuje dorobek Ratzingera, koncentrując się na fragmentach dotyczących definicji i znaczenia piękna, ukazując tym samym rozwój jego myśli teologicznej. Wydaje się to ważne, z racji zapoznania albo złego rozumienia prawdziwego znaczenia piękna we współczesnym świecie, co wiąże się z różnymi jego wypaczeniami i nadużyciami. Konieczne jest ujawnianie prawdziwej natury oraz siły piękna, i jest to istotne zadanie dla wszystkich, którzy w pięknie rozpoznają ważny element chrześcijańskiej tożsamości i świadectwa. Dr Ramage przypomina, że zgodnie z myślą Ratzingera autentyczne piękno ma moc wyzwalania i zwracania ludzkiej duszy ku Prawdzie. Jest także uniwersalnym językiem, zrozumiałym dla każdego człowieka. Ta umiejętność, komunikowania i zrozumienia języka piękna nie przychodzi jednak automatycznie, istnieje głęboka potrzeba edukowania w kierunku zrozumienia piękna. Jest to jedno z zadań wspólnoty Kościoła. Idąc śladem Ratzingera, autor wskazuje, że ostateczne spotkanie z Pięknem ma miejsce w osobie Jezusa Chrystusa. Kościół, będąc Jego Mistycznym Ciałem, jest przestrzenią doświadczania Piękna dla współczesnego człowieka. Liturgia Kościoła jest swoistym językiem komunikacji piękna Chrystusa wobec świata – i jako taka angażuje wszystkich wierzących w dzieło głoszenia orędzia Ewangelii. Jedna z tez teologii piękna Ratzingera głosi, że prawdziwe piękno, w odróżnieniu od fałszywego, zawsze pobudza do odpowiedzi, porywając człowieka ku górze, przełamując ciasne i egoistyczne horyzonty – i takie jest także pragnienie wszystkich, którzy podążają ścieżką piękna na drodze ewangelizacji.
Hereby text is a translation of an article by Ph. D. Matthew J. Ramage, covering Joseph Ratzinger’s/Pope Benedict XVIth approach towards Theology of Beauty and it’s consequences for the New Evangelization efforts. The Author reads Ratzinger’s work on the meaning of beauty and shows the development of his theological thought. The true meaning of beauty nowadays seems to be forgotten or misunderstood and beauty itself is misused. The urge to reveal the true nature and power of beauty is an important task for all those wanting to make it an important part of christian witness and identity. The Author reminds, that the true beauty has the power to convert human soul and turn it towards Truth. It is also a truly universal language, that everyone can understand. But it does not come automatiucally, there is a deep need of education in understanding the beauty, and this is another task for the community of Church. Following the path of Ratzinger, the Author point, that the ultimate encounter with the beauty takes places, when we meet Jesus Christ. And Church, being His Body, is a space of experiencing the beauty of Christ for contemporary world. Liturgy of the Church is the ultimate language of communicating Christ’s beauty to the world, becoming a universal mission for all believers. One of Ratzinger’s thesis claims, that true beauty, in contrary to the false one, always evokes an answer – and that is the desired reaction for those following the path of beauty as the way of evangelization.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 12; 175-189
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Priorytety pastoralne Kościoła w Polsce w świetle adhortacji apostolskiej Evangelii gaudium
Pastoral Priorities of the Church in Poland in the Light of the Apostolic Exhortation of Evangelii Gaudium
Autorzy:
Śmigiel, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040547.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
priorytety pastoralne
program duszpasterski
nawrócenie pastoralne
nawrócenie misyjne
ewangelizacja
nowa ewangelizacja
Evangelii gaudium
pastoral priorities
pastoral programme
pastoral conversion
missionary conversion
evangelization
new evangelization
Evangelii Gaudium
Opis:
Adhortacja apostolska Evangelii gaudium posiada pastoralny charakter i jest w pewnym sensie tekstem programowym papieża Franciszka. Analizując jej treść, można wskazać kilka priorytetów pastoralnych, które są aktualne również w polskiej rzeczywistości. Novum adhortacji to wezwanie do misyjnego przeobrażenia Kościoła, nazywanego także nawróceniem pastoralnym. Takie nawrócenie zakłada oderwanie się od utartych ścieżek działalności zbawczej i odważne poszukiwanie nowych rozwiązań, aby dotrzeć z Dobrą Nowiną także do tych, którzy są na peryferiach Kościoła. Wśród priorytetów pastoralnej posługi Kościoła w Polsce można także wymienić duszpasterstwo rodzin i duszpasterstwo związków niesakramentalnych. Ważnym tematem jest radosne głoszenie Dobrej Nowiny przez wszystkie stany w Kościele-Wspólnocie, który naucza i jednocześnie jest nauczany. Papież Franciszek sporo uwagi poświęcił stylowi posługi ewangelizacyjnej oraz preferencyjnej opcji na rzecz ubogich.
Evangelii Gaudium, an apostolic exhortation, has a pastoral character and it may be regarded as the manifesto of Pope Francis. The analysis of its content can point to some pastoral priorities which are also present in the Polish reality. The novelty of the exhortation is a vocation to the missionary transformation of the Church, also known as a pastoral conversion. This conversion involves the separation from the beaten track of the redeeming activity and the brave quest for new solutions in order to spread the Good News to those who are on the periphery of the Church. Among the priorities of the pastoral ministry of the Church in Poland, one can also name the pastoral care of families, as well as of non-sacramental marriages. The joyful proclamation of the Good News for all states in the Church-Community is also an important theme, which teaches and is taught at the same time. Pope Francis gives his due attention to the style of the ministry of evangelization and the preferential option for the poor.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 6; 33-45
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Celebracja Eucharystii jako przestrzeń realizacji wezwania do nowej ewangelizacji
Celebrating the Eucharist as a Space for Fulfilling the Call for New Evangelization
Autorzy:
Dyk, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1686446.pdf
Data publikacji:
2021-01-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
celebracja Eucharystii
homilia
nowa ewangelizacja
celebration of the Eucharist
homily
new evangelization
Opis:
Treścią artykułu jest odpowiedź na pytanie: w jaki sposób celebracja Eucharystii może stać się przestrzenią realizacji wezwania do nowej ewangelizacji. Odpowiadając na tak postawione pytanie, wskazano na takie elementy nowej ewangelizacji, jak nowy zapał, nowe środki wyrazu, metoda kerygmatyczna i metoda „opcji misyjnej” (EG 27), oraz przedstawiono możliwości ich realizacji w ramach celebracji Eucharystii. Wykazano, że nowy zapał może przybrać formę celebracji z odnowioną wiarą oraz naturalnością doświadczenia przebywania z Bogiem. Nowe środki wyrazu powinny być wkomponowane w możliwości adaptacyjne celebracji liturgicznej, bez naruszania świętości i misterium Eucharystii. Motywem zastosowania metody kerygmatycznej jest wydarzenie Paschy Chrystusa uobecniającej się w Eucharystii, a będącej treściowym źródłem kerygmatu w sensie ścisłym. Metoda misyjna zaś może przejawić się choćby w otwarciu homilii mszalnej na problemy i pragnienia człowieka zdechrystianizowanego.
The content of the article answers the question of how celebrating the Eucharist can become a space for fulfilling the call to new evangelization. In answering this question, the possibilities of implementing such elements in the new evangelization, such as new enthusiasm, new means of expression, and kerygmatic and missionary methods were presented for celebrating the Eucharist. It has been shown that a new fervor can take the form of a celebration with renewed faith and the naturalness of experiencing God’s presence. This new way of expressing fervor should be integrated into the adaptive possibilities of the liturgical celebration without violating the holiness and mystery of the Eucharist. The motive for applying the kerygmatic method is Christ’s Passove r event, which is made present in the Eucharist and is the kerygma’s content source in the strict sense. The missionary method, on the other hand, can be manifested, for example, in the Mass homily opening up to the problems and desires of de-Christianized people.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 1; 107-121
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ teologii ludu na magisterium homiletyczne papieża Franciszka
Influence of the Theology of the People on the Homiletic Magisterium of Pope Francis
Autorzy:
Hajduk, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034976.pdf
Data publikacji:
2022-01-31
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
eklezjologia
Kościół
duszpasterstwo
przepowiadanie słowa Bożego
ewangelizacja
ecclesiology
Church
pastoral
preaching
evangelization
Opis:
Po Soborze Watykańskim II w Argentynie pojawiła się teologia ludu, której zadaniem było pomóc Kościołowi w Ameryce Południowej dokonać odnowy duszpasterskiej z uwzględnieniem lokalnego kontekstu kulturowo-religijnego. Do tej koncepcji teologiczno-pastoralnej odwołuje się w swoim nauczaniu powszechnym papież Franciszek, dla którego podstawowym zadaniem Kościoła jest głoszenie Ewangelii. W wypełnianiu swojej misji Kościół musi sięgać do doświadczenia ludu i mieć na uwadze wszystkie jego potrzeby. Sam lud winien być postrzegany jako podmiot głoszenia słowa Bożego, gdyż nieustannie uczestniczy w dialogu z Bogiem, pozwala Mu kształtować swoje życie i przyczynia się do umocnienia wiary Kościoła. Papież Franciszek, który w swojej adhortacji Evangelii gaudium wiele uwagi poświęca kwestii przygotowania i wygłoszenia homilii, pokazuje jak życie i wiara ludu Bożego inspirują treść przepowiadania, wpływają na sposób podejścia homilisty do słuchaczy i pomagają mu przemawiać językiem bliskim i zrozumiałym dla adresatów posługi słowa.
After the Second Vatican Council, the theology of the people appeared in Argentina. The task of the Argentinian theologians was to help the Church in Latin America to carry out a pastoral renewal taking into account the local cultural and religious context. Pope Francis, for whom the primary mission of the Church is to proclaim the Gospel, refers to this theological and pastoral concept in his universal teaching. In fulfilling her mission, the Church must refer to the experience of people and take into account all their needs. People themselves should be seen as the subjects of the proclamation of the word of God, because they constantly participate in dialogue with God, allow Him to shape their lives and contribute to strengthening the faith of the Church. Pope Francis, who devotes in his Exhortation Evangelii Gaudium a lot of attention to the issue of preparing and delivering the homily, shows how the life and faith of God’s people inspire the content of preaching, influence the homilist’s approach to the audience and help him speak in a language that is close and understandable to the addressees of the ministry of the word.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 1; 27-47
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miłosierdzie w ewangelizacyjnym programie wyzwolenia ks. Franciszka Blachnickiego
Mercy in the Fr. Francis Blachnicki’s evangelization program of the liberation
Autorzy:
Kulbacki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038217.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
miłosierdzie
wyzwolenie
prawda
ewangelizacja
Blachnicki
zaangażowanie społeczne
mercy
liberation
truth
evangelization
social commitment
Opis:
Opracowanie dotyczy recepcji przez ks. F. Blachnickiego myśli encykliki Jana Pawła II Dives in misericordia. Ks. Blachnicki formułując program wyzwolenia człowieka, ściśle wiązał go z ewangelizacją i formacją deuterokatechumenalną. Program ten bazuje na biblijnej koncepcji wyzwolenia czyli zbawienia, opartej na paradygmacie Exodusu oraz na antropologii chrześcijańskiej ukazywanej przez Jana Pawła II, szczególnie w encyklice Redemptor hominis. W opracowaniu autor wykazał, iż nauczanie Kościoła o Bożym miłosierdziu pozwoliło F. Blachnickiemu na sformułowanie fundamentalnej tezy o wyzwoleniu przez prawdę jako podstawowemu dziełu miłosierdzia. Tak rozumiana „teologia wyzwolenia” ks. Blachnickiego znalazła swe odzwierciedlenie w zaangażowaniu społecznym opartym na programie ewangelizacji Ad Christum Redemptorem i jego trzech fazach głoszenia Bożego miłosierdzia – modlitwa, kerygmat, wyzwolenie.
The article concerns the reception by Fr. Blachnicki thoughts of John Paul II’s encyclical Dives in misericordia. Formulating the program of human liberation Fr. Blachnicki closely tied it with evangelization and deuterocatechumenate formation. This program is founded on the biblical concept of liberation or salvation, based on the paradigm of the Exodus and on Christian anthropology, especially expressed in the encyclical John Paul II’s Redemptor hominis. The study proved that the Church’s teaching on God’s Mercy allowed F. Blachnicki to formulate the fundamental thesis of “liberation by truth” regarded as “the basic work of mercy”. Thus, “Polish liberation theology” understood in that way displayed its realization in the social commitment based on the evangelization program Ad Christum Redemptorem and in its three phases of proclaiming God’s Mercy – prayer, kerygma, liberation.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 6; 185-201
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Seventeenth Century Pietism as a Protestant Form of New Evangelization
Autorzy:
Pawłowski, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036513.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
exhortation Evangelii Gaudium
Pope Francis
new evangelization
Pia Desideria
Pietism
Philipp Jacob Spener
Opis:
Can counterparts of the Catholic new evangelization be found in the Protestant world? They certainly can. One of them—despite all their temporal and theological difference—is Pietism, a religious revival movement initiated by Philipp Jacob Spener (1635–1705), who presented his proposals in the book titled Pia Desideria (1675). Pietism emphasized the revival of personal faith, ardent prayer, reading the Holy Scriptures, human involvement in the transformation of socio-economic structures, missionary activity, and community life. Is there, conversely, also a Catholic form of Pietism? The answer is not straightforward, because the 21st century Catholic Church has behind it the great work of the Second Vatican Council with its call for lay apostolate, biblical renewal, and the revival of ecclesial movements. The idea of the parish as a “community of communities,” sensitivity to the need to proclaim the kerygma, the emergence of prayer and formation groups, charismatic renewal—in all of these one can see the implementation of the ideals that guided the Pietists. In a sense, Pope Francis’ exhortation Evangelii Gaudium deserves to be called the pia desideria of our times.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 7 English Online Version; 79-88
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odnowione misje ludowe narzędziem nowej ewangelizacji
Renewed Popular Mission Tool for the New Evangelization
Autorzy:
Makowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037075.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
misje ludowe
nowa ewangelizacja
kerygmat
laikat
popular missions
new evangelization
kerygma
the laity
Opis:
Misje ludowe istnieją w działalności Kościoła od niemal 500 lat. Wprowadzone przez Sobór Trydencki są fenomenem dynamicznego odnowienia życia duszpasterskiego. Przez wieki, od samego początku jak się pojawiły, stały się na całym świecie jedną z cech odnowy wiary w Kościele katolickim. Również w obecnej dobie nowej ewangelizacji misje ludowe stanowią niezastąpiony środek okresowej odnowy życia chrześcijańskiego (CT 47). W artykule ukazane są kierunki odnowy misji ludowych w duchu nowej ewangelizacji. Odnowione misje, tak jak przed wiekami, tak i teraz służą duszpasterstwu zwyczajnemu. Są pomocą w realizacji inicjatyw duszpasterskich Kościoła powszechnego, zarówno na poziomie narodowym, jak i lokalnym.
Popular missions exist in the Church's activities for almost 500 years. Introduced by the Council of Trent they are a phenomenon of dynamic renewal of pastoral life. Over the centuries, from the very beginning as they had appeared, they became a worldwide one of the features of renewal of faith in the Catholic Church. Also, in the current era of new evangelization, traditional missions are an indispensable means of periodic renewal of Christian life (CT 47). In this article they are shown the directions of renewal of popular missions in the spirit of the new evangelization. Renewed missions like ages ago so now serve the ordinary pastoral care. They help in the realization of the pastoral initiatives of the universal Church, both at national and local levels.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 12; 99-116
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duchowość chrztu według papieskich orędzi i przemówień na Światowych Dniach Młodzieży
Baptism’s Spirituality in the Light of Pope’s Proclamations and Allocutions on the World Youth Days
Autorzy:
Chmielewski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040561.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
chrzest
Światowe Dni Młodzieży
papież
wiara
ewangelizacja
Baptism
World Youth Days
Pope
Faith
Evangelization
Opis:
W 1985 r. Ojciec święty Jan Paweł II zainicjował Światowe Dni Młodzieży, świętowane następnie co roku w Kościele lokalnym (parafie i wspólnoty) lub w różnych wielkich miastach (Rzym, Buenos Aires, Częstochowa, Denver, Paryż itd.) Jego następca, papież Benedykt XVI napisał o tych spotkaniach, że były one „proroczą inicjatywą, która przyniosła obfite owoce” i pozwoliły młodym ludziom pogłębić wiarę. Wśród wielu tematów podjętych podczas owych Dni jest – choć nie expressis verbis – obecny temat sakramentu chrztu jako podstawy wiary chrześcijańskiej i źródło posłannictwa apostolskiego. Na tym nauczaniu można budować całą duchowość chrztu.
Holy pope John Paul II in 1985 initiated the World Youth Days, celebrated every year in the local Church (parishes and communities) or in different big cities e.g. Rome, Buenos Aires, Czestochowa, Denver, Paris etc. His successor – pope Benedict XVI wrote about these meetings, that they were “prophetic initiative which brought rich fruits” and allow young people to deepen their faith. Among main topics – although not expressis verbis – is sacrament of baptism as a base of Christian faith and the source of their apostleship. On that teaching of the popes we can build the entire spirituality of baptism.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 5; 5-21
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 27

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies