Temat: DIALOGUE - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Trynitarne podstawy dialogu międzyreligijnego
Trinitarian Foundations of Interreligious Dialogue
Autorzy:: Fic, Leonard
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2034926.pdf
Data publikacji:: 2021-11-05
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: dialog
dialog międzyreligijny
objawienie
trynitarne podstawy dialogu
Sobór Watykański II
Jan Paweł II
owoce dialogu
dialogue
interreligious dialogue
Revelation
trinitarian foundations of dialogue
Second Vatican Council
Pope John Paul II
the fruits of dialogue
Opis:: Artykuł omawia w zarysie trynitarne podstawy dialogu chrześcijaństwa z innymi religiami. Wynikają one z Bożego objawienia: w akcie stworzenia (podstawa patrylogiczna), Wcielenia Syna Bożego (podstawa chrystologiczna) oraz obecności i działania Ducha Świętego w Kościele i świecie (podstawa pneumatologiczna). Przedstawia ponadto wkład Soboru Watykańskiego II i zaangażowanie św. Jana Pawła II w dzieło dialogu międzyreligijnego.
The article discusses the outline of theological foundations of dialogue between christianity and other religions. It originates from God’s revelation: the act of creation (patrilogical foundations), the incarnation of the Son of God (christological foundations) as well as the presence and actions of the Holy Spirit in the Church and the world (pneumatological foundations). Furthermore, the article presents the contribution of the Second Vatican Council and the involvement of St. John Paul II into the work of interreligious dialogue.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 9; 35-49
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Biblical-Theological Basis for Dialogue about the Marriage and the Family in Today’s World
Biblijno-teologiczne podstawy dialogu na temat małżeństwa i rodziny w świecie współczesnym
Autorzy:: Jęczeń, Jarosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2038025.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: dialog
małżeństwo
rodzina
dialogue
marriage
family
Opis:: We współczesnym świecie istnieje silna potrzeba dialogu na temat małżeństwa i rodziny. Tym dialogiem zainteresowani są w pierwszej kolejności ludzie młodzi, zaraz potem małżeństwa i rodziny, w tym małżeństwa niesakramentalne. Potrzebę takiego dialogu można dostrzec w łonie samego Kościoła, co pokazał ostatni Zwyczajny Synod Biskupów, jak i w relacjach Kościoła ze światem zewnętrznym, reprezentowanym nade wszystko przez mass media. Warto zatem przypomnieć, poznać bądź odkryć na nowo podstawy takiego dialogu.
In today’s world there is a strong need for a dialogue about the marriage and the family. First and foremost young people, but also families, married couples including non-sacramental marriages are interested in this dialogue. The need for this dialogue can be observed within the Church. This has been demonstrated by the latest Fourteenth Ordinary General Assembly of the Synod of Bishops as well as the Church’s relations with the world, mainly represented by the mass-media. Therefore it is worth to recall, discover or rediscover this dialogue’s basis.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 10; 5-21
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: The Dialogue of Believers in God with Non-Believers: The Challenge Facing by the Catholic Church in the New Century
Autorzy:: Sakowicz, Eugeniusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2037352.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: dialogue
non-believers
believers
Church in Poland
Opis:: The Catholic Church in Poland faces various difficult challenges. One of them is the dialogue with people who declare their lack of faith in God. Modern atheism in Polish society is largely a consequence of the persecution of religion conducted for decades by the institutions of the Polish communist state. Current secular tendencies also have a significant impact. The phenomenon of the lack of faith is a challenge that necessitates new forms of pastoral work. The Church takes certain actions inspired, for example, by a document published by the Polish Episcopal Conference Council for Religious Dialogue in 2003, entitled “Dialogue: a Challenge for the New Century.” Part of the document refers specifically to “dialogue with non-believers.” Papal documents on atheism and non-believers provide guidance to priests and lay members of the Church. The Magisterium Ecclesiae has generated several practical recommendations for pastoral work. What is needed is a matter-of-fact, objective description of atheism and the lack of faith. It is necessary to initiate dialogue with non-believers at the doctrinal level, by listening carefully to their views; and at the practical level, by taking actions for the common good. The dialogue should be aimed at achieving a better knowledge of the other party, i.e. understanding the articles of faith on the one hand and, on the other, the theses and rationale behind the lack of faith. Only credible witnesses to the faith in God, those who believe by their own personal choice and conviction, can guide non-believers to the truth about God, Jesus Christ and human beings. The dialogue with non-believers is difficult due to strong non-rational prejudice, e.g. emotional bias, trauma, resentment and aggressive media propaganda against religion. However, one should not give up attempts at dialogue and communication. The imperative of the dialogue stems from Jesus Christ, Son of God who, by assuming human nature, entered the state of dialogue with every human being, both believers and non-believers.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 6; 27-39
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Perspectives du dialogue œcuménique entre l’Église catholique et les Églises orthodoxes
Perspectives of the Ecumenical Dialogue between the Catholic Church and the Orthodox Churches
Perspektywy dialogu ekumenicznego między Kościołem katolickim a Kościołami prawosławnymi
Autorzy:: Koch, Kurt
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2040512.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: dialog ekumeniczny
dialog katolicko-prawosławny. eklezjologia
prymat papieski. uniatyzm
ecumenical dialogue
Catholic-Orthodox dialogue
ecclesiology
papal primacy
uniatism
Opis:: Artykuł podejmuje analizę historii dialogu ekumenicznego między Kościołem katolickim a Kościołami prawosławnymi. Ukazuje on także główne tematy, osiągnięcia. trudności i perspektywy tego dialogu. II Sobór Watykański miał przełomowe znaczenie w relacjach katolicko-prawosławnych. Jego następstwem były znaczące gesty pojednania czynione przez Kościoły. Katolicko-prawosławny dialog teologiczny jest jednym z najważniejszych rezultatów wspólnego ekumenicznego zaangażowania. Artykuł omawia główne kwestie tego dialogu, nie unikając tematów najtrudniejszych: uniatyzmu i prymatu papieskiego. Rozważa 011 możliwość syntezy katolickiej teologii prymatu i prawosławnej teologii soborowości jako obiecującą perspektywę dalszego dialogu.
The article is focused on the analysis of the history of the ecumenical dialogue between the Catholic Church and the Orthodox Churches. It also shows its main themes, achievements, difficulties and perspectives. The Second Vatican Council was a breakthrough in Catholic-Orthodox relations. In the aftermath of the Council significant gestures of reconciliation have been made by the Churches. The Catholic-Orthodox theological dialogue has been one of the most important results of this shared commitment to ecumenism. The article discusses the key issues of the dialogue, without avoiding the most difficult questions: uniatism and papal primacy. It considers a possibility of synthesis of the Catholic theology of primacy and the Orthodox theology of conciliarity (synodality) as a promising prospect of further dialogue.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 7; 5-26
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Reconciliation Needs Remembrance: The German-Polish Case
Pojednanie wymaga pamięci: przypadek niemiecko-polski
Autorzy:: Franzenburg, Geert
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2035040.pdf
Data publikacji:: 2020-07-30
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: pamięć
pojednanie
dialog
ekumeniczny
remembrance
reconciliation
dialogue
ecumenical
Opis:: Artykuł podkreśla zależności między pojednaniem i pamięcią poprzez ocenę, z ekumenicznie zorientowanej perspektywy luterańskiej, przykładów dyskursów niemiecko-polskich w XX wieku, dotyczących aspektów wewnątrzosobowych, międzyosobowych, wewnątrzkulturowych, międzykulturowych i transkulturowych. Opierając się na badaniach nad pamięcią, pojednaniem oraz na parnerstwie między Münster i Lublinem, formułuje pewien program jednającej pamięci jako narzędzia dla wspólnych projektów dialogu ekumenicznego i transkulturowego poprzez dzielenie doświadczeń oraz umożliwianie rytuałów, które czynią te projekty zrównoważonymi.
The paper emphasizes the relationship between reconciliation and remembrance by evaluating examples of German—Polish discourses during the 20th century concerning the intrapersonal, interpersonal, intracultural, intercultural, and transcultural aspects from an ecumenical oriented Lutheran point of view. Based on research about remembrance, reconciliation (and resilience), and on the partnership between Münster and Lublin, it suggests a curriculum of reconciliation oriented remembrance for common projects of ecumenical and transcultural dialogue by sharing experiences and by facilitating rituals, which make them sustainable.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 7; 33-48
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Versöhnung durch Erinnerung und Dialog: Religionspsychologische Notizen
Reconciliation by Remembrance and Dialogue: Religious Psychological Remarks
Pojednanie przez pamięć i dialog: uwagi religijnopsychologiczne
Autorzy:: Franzenburg, Geert
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2108741.pdf
Data publikacji:: 2022-08-24
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: dialog
pojednanie
pamięć
trauma
wojna
dialogue
reconciliation
remembrance
war
Opis:: Das Jahr 2021 war unter anderem durch das Gedenken an den Überfall der Wehrmacht auf die damalige Sowjetunion im Juni 1941 und den anschließenden Vernichtungskrieg geprägt. Dieser Angriff war eng verbunden mit den dadurch gebrochenen Moskauer Verträgen zwischen Deutschland und Russland 1939, die eigentlich als Nichtangriffs- und Freundschaftspakte propagiert wurden, aber die doppelten Besetzung Polens durch Wehrmacht und Rote Armee sowie die Besetzung der Baltischen Staaten und die Gelegenheit zum deutschen Westfeldzug zum Ziel hatten und in den Angriff auf die Sowjetunion mündeten. Somit sind mit diesem Datum mehrere Traumata in zahlreichen europäischen Ländern verbunden. Die folgenden Ausführungen zeigen aus religionspsychologischer Sicht auf, wie diese seit 1990 nach Ende des „Kalten Krieges“ reflektierten Traumata durch konstruktives Erinnern im Dialog zu Stufen der Versöhnung mit sich selbst, mit anderen und mit dem Leben beitragen können
2021 rok cechował się, między innymi, upamiętnieniem inwazji Wehrmachtu na Rosję i następującej po tym wyniszczającej wojny. Atak ten był ściśle powiązany z zerwaniem umowy niemiecko-radzieckiej zawartej w 1939. Umowa ta była w istocie przedstawiana jako pakt o nieagresji i o przyjaźni, ale której rezultatem była okupacja Polski przez Wehrmacht i przez Armię Czerwoną oraz okupacja państw bałtyckich, niemiecka kampania wojenna na Zachodzie i wreszcie najazd na Związek Radziecki. Data ta jest więc związana z doświadczeniem traumy w licznych państwach europejskich. Powyższe uwagi pokazują, z perspektywy psychologii religii, jak te doświadczenia, dzięki konstruktywnej pamięci w dialogu, mogą przyczyniać się do etapów pojednania ze sobą, z innymi i z życiem.
The year 2021 was marked, among other things, by the commemoration of the invasion by the Wehrmacht of the Soviet Union in June 1941 and the subsequent war of extermination. This attack was closely linked to the resulting breach of the Moscow Treaties between Germany and Germany and Russia in 1939, which were actually propagated as nonaggression and friendship pacts but the double occupation of Poland by the Wehrmacht and the Red Army as well as the occupation of the occupation of the Baltic states and the opportunity for a German campaign against the West, and culminated in the attack on the Soviet Union. Thus, this date is associated with several traumas in numerous European countries. The following remarks show, from the perspective of the psychology of religion, how these traumas can contribute to stages of reconciliation with oneself, with others, and with life through constructive remembering in dialogue.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 7; 97-106
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Spirituality in the Dialogue of the Faithful with Atheists, Agnostics, and Religiously Ambivalent in the Context of “Courtyard of the Gentiles”
Autorzy:: Sawa, Przemysław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2037583.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Christian spirituality
atheist spirituality
dialogue of worldviews
apologetic
universal values
Opis:: Pluralism of contemporary worldviews makes it challenging for Christianity to enter into a dialogue with different opinions, especially those relating to (non)existence of God and foundations of man’s life. Such a discussion is also difficult with the atheist, agnostic and religiously ambivalent circles. The source of this discourse lays in the human nature, which strives for unity with others, and in Christ’s Great Commission. Moreover, the evolution of contemporary world, a peculiar spiritual crisis of many and effectively a crisis of human identity, rules, priorities and values demands a firm voice on the supernatural dimension of human’s life, on the authentic and healthy humanism and on the value of universal virtues, especially when it comes to life, health, mutual respect and culture. Thus, the Church is called to accommodate people that are outside of its moral or formal structures. This results from the nature of its mission and prevents it from becoming a marginal group seen as a cult, as a historic relic or as an organisation limiting man's freedom. Therefore, it becomes necessary to organise various meetings relating to the “Courtyard of Gentiles” or “Courtyard Dialogue.” This is also an opportunity to pick up healthy Christian apologetic, which is necessary because of the nature of faith itself, and to confront the dogmatic atheism which is more and more aggressive towards religion, especially towards Catholicism. Dialogue of the faithful with the gentiles is necessary. It also encourages exploring of the world and facilitates common existence in the society. For the baptised the perspective of evangelisation and the true respect for their interlocutors are equally important.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 5 English Online Version; 91-113
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Uniqueness and Universality of Jesus Christ in Dialogue with Religions
Wyjątkowość i uniwersalność Jezusa Chrystusa w dialogu z religiami
Autorzy:: Serretti, Massimo
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2037790.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Jezus Chrystus
religia
dialog
osoba ludzka
Jesus Christ
religion
dialogue
human person
Opis:: Autor pragnie wykazać, że we współczesny kryzys chrześcijaństwa wpisuje się kryzys związany z kwestionowaniem jego roszczenia do prawdy. Sceptycyzm wobec prawdy, którą niesie chrześcijaństwo, jest wspierany przez osiągnięcia współczesnej nauki, która zamierza przezwyciężyć dotychczasowe myślenie na temat egzystencji człowieka i jego relacji do Boga. Do tego przyczyniają się jeszcze dwa czynniki, jakimi są: krytyczna egzegeza oraz krytyka klasycznej metafizyki. W kontekście wymienionych zagrożeń, Autor podejmuje próbę wyjaśniającego odczytywania znaków czasu, wskazując na kwestię prawdy religijnej przez pryzmat wyjątkowości i powszechności Jezusa Chrystusa. Stanowisko, które przyjmuje Autor w odniesieniu do prawdy, uważa za decydujące, ponieważ daje ono podstawę do tego, aby mówić o prawdziwej religii. W ten sposób pragnie sformułować wyzwanie dla myśli chrześcijańskiej związane z obecnym wzrostem i rozprzestrzenianiem się ruchów religijnych.
The author shows that in the contemporary crisis of Christianity fits crisis of questioning his “claim to the truth.” Skepticism about the truth that bringing Christianity is supported by the achievements of modern science, which intends to overcome thinking about the existence of man and his relationship to God. To contribute two more factors: critical exegesis and critique of classical metaphysics. In the context of these risks, the Author attempts to read the explanatory signs of the times, pointing to the issue of religious truth through the prism of the uniqueness and universality of Jesus Christ. The position to be adopted in relation to truth, Author believes for crucial, because it gives rise to this, to talk about the true religion. In this way he desires to make a challenge for Christian thought associated with the current growth and spread of religious movements.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 2; 33-45
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Der Religionstheologische Interiorismus und Das Jüdisch-Christliche Verhältnis
Interiorism in Theology of Religions and the Jewish-Christian Relationship
Autorzy:: Gäde, Gerhard
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2040739.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: teologia religii
interioryzm
dialog chrześcijańsko-judaistyczny
Theology of Religions
Interiorism
Jewish-Christian Dialogue
Opis:: Als Interiorismus bezeichnet man eine Weise, das theologische Verhältnis der christlichen Botschaft zu den nichtchristlichen Religionen zu bestimmen, die jenseits der gewöhnlichen Klassifikationsmodelle des Exklusivismus, des Inklusivismus und des Pluralismus liegt. Der Verfasser dieses Artikels sieht im kanonischen Verhältnis der beiden biblischen Testamente das theologische Paradigma, um das Verhältnis auch zu anderen Religionen zu bestimmen. Der Interiorismus möchte sowohl eine Haltung der Superiorität anderen Religionen gegenüber vermeiden, als auch eine Relativierung des eigenen religiösen Wahrheitsanspruchs. Der christliche Interiorismus erkennt damit auch anderen Religionen nicht nur partielle, sondern ebenso unüberbietbare Wahrheit zu. Sein methodischer Ausgangspunkt ist die radikale Problematisierung des Offenbarungsbegriffs aufgrund der philosophischen Einsicht in die Einseitigkeit der realen Relation alles Geschaffenen auf Gott (Thomas von Aquin, Peter Knauer). Auf dieses Problem antwortet die christliche Botschaft mit ihrem trinitarischen Gottesverständnis. Allein unter Voraussetzung dieses Gottesverständnisses lässt sich eine reale Relation Gottes auf das Geschaffene aussagen ohne in einen Widerspruch zu vernünftiger Einsicht zu geraten. Und erst so bekomme der Begriff „Wort Gottes” einen verstehbaren Sinn und die Botschaft der Schrift Israels eine universale Verstehbarkeit als Altes Testament. Dieses hermeneutische Verhältnis der christlichen Botschaft zur Schrift Israels lässt sich mutatis mutandis auch auf das Verhältnis zu anderen Religionen anwenden. Der Beitrag stellt diese und andere Voraussetzungen dieser religionstheologischen Position heraus und geht dann auf kritische Einwände ein, die das jüdisch-christliche Verhältnis berühren und im Interiorismus die Gefahr sehen, die Einzigartigkeit dieses Verhältnisses zu untergraben. Der Beitrag will im Gegenteil zeigen, dass die Einzigartigkeit des jüdisch-christlichen Verhältnisses auch darin besteht, uns den Weg zu weisen, wie wir uns angemessen zu anderen Religionen verhalten können.
Teologicznoreligijny interioryzm i relacja żydowsko-chrześcijańska Celem artykułu jest interpretacja relacji chrześcijaństwa do judaizmu w ramach zaproponowanego przez Autora teologicznoreligijnego interioryzmu. Nie kwestionując wyjątkowego charakteru relacji chrześcijaństwo−judaizm, stawia on tezę, iż stosunek między Starym i Nowym Testamentem posiada znaczenie dla całej historii objawienia i zbawienia, w związku z czym można widzieć w nim wskazany przez samą Biblię model odniesienia chrześcijaństwa do wszystkich religii, a nie tylko do judaizmu. Tezę tę Autor uzasadnia w trzech następujących etapach. Na początku objaśniona została specyfika teologicznoreligijnego interioryzmu. Chodzi w nim o takie określenie relacji chrześcijaństwa do religii niechrześcijańskich, które będzie wykraczało poza klasyczny schemat ekskluzywizm – inkluzywizm – pluralizm, uważany przez Autora za niewystarczający. Żadne bowiem z wymienionych w nim stanowisk nie daje zadowalającej interpretacji istnienia pluralizmu religii w świecie. Ekskluzywizm i inkluzywizm podkreślają wprawdzie wyjątkowy charakter chrześcijaństwa, jednak deprecjonują prawdę innych religii. W ramach tych ujęć religie niechrześcijańskie są albo nieprawdziwe, albo tylko częściowo prawdziwe (zawierają „elementy” prawdy). Pluralizm przeciwnie: dowartościowuje inne religie, uznając ich pryncypialną równorzędność, jednak za cenę relatywizacji prawdy chrześcijaństwa. Wyjściem z tej sytuacji jest − zdaniem Autora − teologicznoreligijny interioryzm, który rezygnuje z postawy superiorystycznej względem innych religii (przez co różni się od inkluzywizmu), jednak bez relatywizowania prawdy własnej tradycji religijnej (czym różni się od pluralizmu). W ten sposób chrześcijański interioryzm przyznaje religiom niechrześcijańskim nie tylko „elementy” prawdy, ale „całą” i nieprzekraczalną prawdę (nie ma religii „mniej” i„bardziej” prawdziwych), jednak przy zachowaniu wiary w jedyność i nieprzekraczalność objawienia i zbawienia dokonanego w Osobie i dziele Jezusa Chrystusa. Od strony metodologicznej (filozoficznej) interioryzm wychodzi od radykalnego sproblematyzowania pojęcia objawienia Bożego (św. Tomasz z Akwinu, Peter Knauer). Pojęcie to zakłada, że Bóg może wchodzić w relację ze światem. O ile jednak relacja stworzenia do Boga, jako swego principium et finis, jest dla rozumu oczywista, to relacja Boga do stworzenia wymaga osobnego uzasadnienia. Świat nie może bowiem być konstytutywnym terminem realnej relacji Boga do niego. Gdyby tak było, Bóg byłby w jakiś sposób zależny od świata, gdyż każda realna relacja jest ontologicznie współkonstytuowana przez jej punkt referencyjny, jej „dokąd”. Zrozumienie jednostronności relacji Bóg–świat ma poważne konsekwencje dla teologii religii. Wszystkie religie odwołują się bowiem do objawienia Bożego, tzn. rozumieją siebie jako konsekwencję interwencji Boga (Transcendencji) w świat. Roszczenie to domaga się jednak uzasadnienia. Zdaniem Autora, jedynie chrześcijaństwo może uzasadnić relację Boga do świata, a w konsekwencji usprawiedliwić kategorię objawienia Bożego. Usprawiedliwienie to ma swoją podstawę w dogmacie trynitarnym: Ponieważ Bóg sam jest relacyjny, może wchodzić w relację z innymi (ze światem, z człowiekiem). Zatem to nie świat konstytuuje relację Boga do świata, lecz relacja Boga-Syna do Boga-Ojca w ich wzajemnym odniesieniu (w Bogu-Duchu Świętym). W takiej perspektywie również kategoria „słowa Bożego” zyskuje właściwy sobie sens, a przesłanie pism Izraela może być rozumiane jako Stary Testament. W ten sposób chrześcijaństwo nie tylko nie deprecjonuje innych religii, ale nadto dostarcza im możliwości uzasadnienia ich własnych roszczeń prawdziwościowych (stąd nazwa „interioryzm”). W drugim punkcie swoich rozważań Autor podejmuje problematykę prawdziwości religii. Wychodzi on z założenia, że prawda wiary jest niepodzielna i niepodlegająca relatywizacji. Religie zatem, będące świadectwem wiary w Boga objawienia, nie mogą być „mniej” lub „bardziej” prawdziwe. Widać to przede wszystkim w odniesieniu do religii Izraela. Z chrześcijańskiego punktu widzenia judaizm nie jest ani fałszywy (ekskluzywizm), ani częściowo tylko prawdziwy (inkluzywizm). Przeciwnie, w jego centrum znajduje się nieprzekraczalna prawda o przymierzu Boga ze swoim Ludem. Jednak dopiero przez Chrystusa i w Chrystusie starotestamentalna idea przymierza staje się zrozumiała i możliwa do zaakceptowania przez rozum (jednostronność relacji Bóg–stworzenie). Przymierze musi bowiem – podobnie jak „słowo Boże” – być identyczne z Bogiem, musi być wyrazem przymierza wewnątrzboskiego – przymierza Ojca z Synem w Duchu Świętym – w którym zarówno Żydzi jak i poganie mają uczestnictwo. W takiej perspektywie staje się również jasne, dlaczego przymierze to może być nazywane niezłomnym i nieodwołalnym. Orędzie chrześcijańskie spełnia zatem swoistą służbę wobec religii Izraela. Dzięki trynitarnej (relacyjnej) wizji Boga pozwala ono w sposób zasadny i prawomocny mówić o przymierzu (relacji) Boga z ludźmi, zaś dzięki chrystologii daje możliwość posługiwania się kategorią „słowa Bożego”. Pojęcie to ma bowiem sens jedynie wtedy, gdy Bóg spotyka nas w historii jako człowiek, jako „Słowo wcielone”. To samo należy odnieść do Koranu. W ostatniej części artykułu Autor stawia tezę, że relacja Nowego Testamentu do Starego (chrześcijaństwa do judaizmu) może być rozumiana jako paradygmat relacji chrześcijaństwa do religii w ogóle. Nie znaczy to, że relacji chrześcijaństwa do religii Izraela odmawia się szczególnego charakteru. Należy jednak podkreślić, iż dotyczy ona całej historii zbawienia i objawienia, obejmując sobą wszystkie narody i ich religie. Na tym też polega uniwersalizm zbawczy zarówno Starego, jak i Nowego Testamentu. Zwłaszcza teksty nowotestamentalne zgodnie świadczą o tym, że chrześcijaństwo od początku usiłowało godzić relację do Izraela z misją ad gentes. Chrześcijańsko-judaistyczny ekskluzywizm nie znajduje zatem żadnego uzasadnienia. Przeciwnie, to właśnie relacja chrześcijaństwa do judaizmu pozwala zrozumieć, że nie chodzi w niej ani o sam judaizm, ani tylko o Kościół, lecz o całą ludzkość, która w Chrystusie od samego początku (por. Kol 1, 16) włączona jest w odwieczne przymierze Ojca i Syna w Duchu Świętym.
Interiorism in theology of religions, a term coined to describe an alternative to exclusivism, inclusivism and pluralism, is a way of establishing the theological relationship of the Christian message with non-Christian religions, which goes beyond these usual models. The author of this article grasps the canonical relationship between the two biblical Testaments as a theological paradigm to define the relationship of Christian religion with the other religions. Interiorism can avoid an attitude of superiority of Christian religion towards the other religions (e.g. exclusivism, inclusivism), as well as a relativization of the Christian truth-claims (pluralism). Christian interiorism thus recognizes other religions to be not only depositaries of a partial or relative truth, but also of an insuperable truth. His methodological starting point is a radical problematization of the concept of divine revelation due to the philosophical understanding according to which the ontological relation between the creation and God is merely unilateral (St. Thomas Aquinas, Peter Knauer). Christian religion provides an answer for this fundamental problem through its Trinitarian concept of God. Only through the latter a real relationship between God and the world can be thought about without running into a contradiction. In this way the concept of “Word of God” reveals its understandable sense turning the message of Israel's Holy Scriptures universally understandable as Old Testament. This hermeneutical relation between the biblical Testaments can be – mutatis mutandis – extended to other religions. The present work highlights this and other assumptions of theological interiorism. It eventually enters into the debate about critical objections concerning the Jewish-Christian relationship, which accuse interiorism of not respecting the uniqueness of this relationship. This article indeed aims to emphasize that the uniqueness of the Jewish-Christian relationship consists precisely in indicating the right way to relate ourselves to the other religions.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 9; 5-32
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Kerk en bevrijding in het denken van Edward Schillebeeckx
Church and Liberation in the Thought of Edward Schillebeeckx
Kościół a wyzwolenie w myśli Edwarda Schillebeeckxa
Autorzy:: Nadbrzeżny, Antoni
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2037278.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Edward Schillebeeckx
doświadczenie kontrastu
Kościół
wyzwolenie
sakrament
dialog
contrast-experience
Church
liberation
sacrament
dialogue
Opis:: Autor artykułu podejmuje istotny problem relacji między Kościołem i szeroko rozumianym wyzwoleniem w ujęciu wybitnego współczesnego teologa flamandzkiego Edwarda Schillebeeckxa. Poszukuje on wiarygodnej i pogłębionej odpowiedzi na pytania dotyczące ostatecznego źródła wyzwolenia człowieka w kontekście współczesnych zjawisk społecznych i kulturowych oraz roli Kościoła rozumianego jako sakrament dialogu ze światem. W pierwszej części artykułu autor ukazuje uniwersalny wymiar negatywnego „doświadczenia kontrastu”, które wyraża się w codziennym przeżywaniu przez ludzi ambiwalentnych stanów egzystencjalnych: radości i smutku, zdrowia i choroby, wolności i zniewolenia, nadziei i rozpaczy. Według Schillebeeckxa stanowi ono szczególną „przestrzeń” objawienia i działania Boga, który pragnie autentycznego wyzwolenia i szczęścia człowieka nie tylko w wymiarze eschatologicznym, lecz również doczesnym. Druga część artykułu została poświęcona refleksji nad związkiem zachodzącym między zbawieniem i wyzwoleniem. Chociaż rzeczywistości te w pełni nie utożsamiają się ze sobą, to jednak chrześcijańska koncepcja integralnego zbawienia nie może pomijać doczesnego aspektu wyzwolenia społecznego, bez którego soteriologiczne orędzie Kościoła stałoby się utopijną ideologią. W trzeciej części autor prezentuje ideę Kościoła jako sakramentu wyzwolenia, który w świetle Ewangelii dostrzega we wszelkich procesach zmierzających do autentycznej emancypacji człowieka zniewolonego zbawczą wolę Boga, pragnącego, aby wszyscy ludzie, wierzący i niewierzący, włączyli się w dzieło naprawy świata dotkniętego licznymi formami zniewolenia. W zakończeniu artykułu autor podkreśla, że imponujący dziś rozwój nauki i technologii nie jest jednak w stanie usunąć wszystkich czynników generujących ludzkie cierpienie i wyobcowanie. W obliczu niepokojącej iluzji samozbawienia Kościół nieustannie wskazuje na subtelną, ukrytą, miłosierną i ostatecznie wyzwalającą obecność Boga w historii ludzkości. W tym sensie jest on dla świata znakiem i zarazem sługą prawdy, wyzwolenia i pokoju oraz wezwaniem do odważnego i odpowiedzialnego dialogu społecznego, ekumenicznego i międzyreligijnego.
This paper discusses the issue of the relationship between the Church and liberation in the theology of Edward Schillebeeckx. The author first describes the negative contrast-experience. He then presents the basic dimensions of Christian salvation according to the great Dutch theologian. Emphasis is placed upon the concept of the Church as the sacrament of the liberation.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 7; 97-107
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Analiza Modlitwy Eucharystycznej H Kościoła Anglii
Analysis of the Eucharistic Prayer H of the Church of England
Autorzy:: Bosak, Dominik
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2131696.pdf
Data publikacji:: 2022-09-16
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Chrystus
dialog
Eucharystia
Kościół Anglii
modlitwa eucharystyczna
Christ
dialogue
Eucharist
Church of England
eucharistic prayer
Opis:: Niniejszy artykuł poświęcony jest analizie jednej z modlitw eucharystycznych Kościoła Anglii (Church of England), jaką jest Modlitwa H (Eucharistic Prayer H). Jest to najkrótsza modlitwa eucharystyczna spośród wszystkich pozostałych, jakie obecne są w głównym tomie Common Worship. Jej struktura została opracowana w ten sposób, że zastosowany w niej model dialogiczny stanowi rdzeń całej modlitwy. Jest to jeden z elementów, który wyróżnia tę modlitwę od pozostałych modlitw eucharystycznych Kościoła Anglii. Przyjęcie dialogicznej formy wspiera rozumienie Eucharystii jako wydarzenia celebrowanego we wspólnocie i przez całą wspólnotę, przeciwko indywidualistycznym tendencjom. Fundamentalnym aspektem modlitwy jest jej teocentryczny charakter. Tekst ukazuje Boga Ojca, jako Tego, który jest w centrum modlitwy eucharystycznej, gdyż to On jest jej adresatem. Ważną kwestią dotyczącą modlitwy H jest również jej głęboka więź z Tradycją Kościoła. Analiza tekstu pozwala stwierdzić, że treść modlitwy jest mocno zakorzeniona w Piśmie Świętym oraz w teologii Ojców Kościoła. Pomimo zachowania tego fundamentalnego dziedzictwa, w modlitwie tej pojawiają się nowatorskie rozwiązania, które wnoszą świeżość do liturgii Kościoła Anglii.
The article is dedicated to the analysis of one of the eucharistic prayers of the Church of England, which is Eucharistic Prayer H. It is the shortest eucharistic prayer among all others included in the main volume of Common Worship. The structure of the Prayer presents dialogical pattern, and this is one of the elements that makes the prayer unique among other eucharistic prayers of the Church of England. The dialogical character supports understanding of the Eucharist as an event that is celebrated in the community and by the community, against individualistic tendencies. A fundamental aspect of the Prayer is its theocentric character. The text shows that God the Father is at the center of the Eucharistic prayer, for He is the primary addressee of the Prayer. An important issue related to the Prayer is also its deep relation with the Tradition of the Church. The analysis of the text confirms that the content of the Prayer is strongly based on the Bible and the theology of the Church Fathers. Even though this fundamental heritage is preserved, the Prayer receives innovative solutions which bring freshness to the liturgy of the Church of England.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 8; 23-40
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Joseph Ratzinger’s Idea of Ecumenical Dialogue in Truth: Inspirations, Questions, and Problems
Josepha Ratzingera koncepcja dialogu ekumenicznego w prawdzie: inspiracje, pytania i problemy
Autorzy:: Kaucha, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1685256.pdf
Data publikacji:: 2020-09-29
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: ekumenizm
dialog ekumeniczny
Joseph Ratzinger
prawda
teologia fundamentalna
chrześcijaństwo
ecumenism
ecumenical dialogue
truth
fundamental theology
Christianity
Opis:: Josepha Ratzingera koncepcja dialogu ekumenicznego w prawdzie: inspiracje, pytania i problemy Niewątpliwie Joseph Ratzinger jest jednym z najbardziej kluczowych uczestników dialogu ekumenicznego nie tylko dlatego, że piastował najważniejsze funkcje w Kościele katolickim. Wiele jego dzieł jest poświęconych problematyce ekumenicznej. Niniejszy artykuł jest efektem badań podjętych nad całą jego twórczością, które od 2018 r. są w całości dostępne w języku polskim. Jednym z rezultatów tych badań jest stwierdzenie, że Ratzinger posiada oryginalną koncepcję dialogu ekumenicznego. Jest ona w tym artykule nazwana ,,dialogiem ekumenicznym w prawdzie”, choć jest bardziej znana jako ,,droga do jedności w różnorodności”. Jej charakterystyka wypełnia pierwszą część artykułu. Ratzinger uważa, że należy zgodnie z prawdą nazwać przyczyny podziałów w chrześcijaństwie. Trzeba dzięki prawdziwemu dialogowi z Panem uznać, że podziały mogą być przez Niego dopuszczone dla wyższego dobra. Należy wyraźnie zobaczyć pragnienie prawdziwej wierności Panu u korzeni wielu podziałów oraz ,,być pokornym i cieszyć się osiąganiem realistycznych pośrednich celów” w dialogu ekumenicznym. Ratzinger proponuje, by uznać jako prawdziwe chrześcijaństwo liczne osiągnięcia wypracowane przez różne chrześcijańskie Tradycje w ciągu wieków. Druga część artykułu jest poświęcona nowym inspiracjom oraz pytaniom i problemom, które rodzi koncepcja Ratzingera dla teologii fundamentalnej. Ta teologia nie może przejść obok niej obojętnie, bowiem Ratzinger porusza kluczowe dla teologii fundamentalnej zagadnienia, na przykład rozumienie chrześcijaństwa, jego autentyczności i prawdziwości, tożsamości i istoty, rozumienie Kościoła oraz pojęcia ,,wiarygodność”. Jego koncepcja rodzi konieczność dokonania korekt w katolickiej teologii fundamentalnej co do jej głównych założeń, zadań, nastawienia względem chrześcijan niekatolików, pojęć i metod.
Without doubt Joseph Ratzinger is one of the most important participants of ecumenical dialogue. His theology has a practical impact on that dialogue not only because of his position in the Catholic Church. He has devoted many of his works to ecumenism. This paper is a result of the studies of all his works available in Polish since 2018. During the research it became clear that Ratzinger has offered an original idea of ecumenical dialogue. In this article it is called ‘ecumenical dialogue in truth’ and is described in the first part. Ratzinger insists to recognize in truth the causes of divisions, to accept that divisions among Christians are somehow allowed by the Lord, to see the true and authentic fidelity to the Lord at the bottom of divisions, and to ‘be humble in adopting realistic intermediate goals’. He encourages us to recognize true Christianity in the authentic riches developed by various Traditions over the centuries. The second part of the article is dedicated to new inspirations, questions and some problems which followed these ideas in the field of fundamental theology. Ratzinger touches on the most important problems in fundamental theology, like authentic Christianity, Christian identity, the Church, and credibility. His theology demands reshaping fundamental theology: its main presuppositions, tasks, attitude, terminology and methods.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 9; 85-96
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Islam a chrześcijaństwo w północnym Kamerunie - od konfrontacji do trudnego dialogu
Islam and Christianity in Northern Cameroon - from Confrontation to Difficult Dialogue
Autorzy:: Różański, Jarosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2037178.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: islam
Kamerun
dialog chrześcijańsko-muzułmański
misje katolickie
Kirdi
Fulbe
Islam
Cameroon
Christian-Muslim dialogue
Catholic missions
Opis:: Najstarsza droga naporu islamu na krańce północne dzisiejszego Kamerunu prowadziła z północny Afryki. Wczesnej islamizacji uległy państwa muzułmańskie, tworzone głównie w okolicach jeziora Czad. Druga droga rozprzestrzeniania się islamu związana była z przenikaniem Fulbe na tereny północnego Kamerunu. W XIX w. Fulbe podbili północny Kamerun, jednak ich władzy umykały liczne enklawy ludów Kirdi. Fulbe uzyskali o wiele większą dominację nad Kirdi w czasach panowania Niemców i Francuzów. Wykorzystali swoją dominującą pozycję polityczną i fakt współpracy z kolonizatorami. Doprowadzili w ten sposób do większej islamizacji tych ziem, ale nie zdobyli większości populacji dla swej religii. W połowie XX w. na terenach Kirdi zaczęły rozwijać prężnie swoją działalność misje katolickie, a także protestanckie. Ich działalność była powstrzymywana przez władców Fulbe. Także po uzyskaniu przez Kamerun niepodległości (do 1982 r.) trwało faworyzowanie Fulbe i islamu w północnym Kamerunie. Ta ostra rywalizacja zaczęła jednak ustępować bardziej pokojowemu współżyciu, a nawet współpracy w wielu dziedzinach życia społecznego. Nastąpił czas trudnego dialogu, który wciąż boryka się z przeszłością, uprzedzeniami i niezrozumieniem wśród wielu przywódców religijnych i politycznych.
The earliest inroads of Islam on the northern edges of today's Cameroon came from northern Africa. They led all the way from Arabian Egypt and Libya still in the times of the Berbers. Early islamification yielded Moslem states, created mainly in the area of Lake Chad. This first onset was connected primarily with acquiring slaves and new subjects. The next inroad of Islamic infiltration came from Fulani infiltration of territory in northern Cameroon, beginning in the 17th and 18th centuries. In the 19th century the Fulani conquered northern Cameroon, although numerous enclaves of the Kirdi peoples evaded their authority. The Fulani achieved much greater mastery over the Kirdi during the time of French and German rule. They took advantage of their dominant political position and of their cooperation with the colonizers. In this way they brought about the greater islamification of these lands, but they did not win the majority of the population to their religion. In the mid-20th century Catholic and also Protestant missionary activity began a robust development in Kirdi territory. Their activity was restrained by the Fulani leaders. Additionally, favoritism of the Fulani and Islam in northern Cameroon continued after Cameroon gained independence in 1982. The intense rivalry began, however, to give place to a more peaceful coexistence, and even cooperation in many areas of social life. The time had arrived for a difficult dialogue, a dialogue which continually struggles with the past, with prejudice, and with a lack of understanding among many religious and political leaders.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 9; 99-109
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Ku wspólnej wizji Kościoła – nowy dokument Komisji „Wiara i Ustrój”
The Church: Towards a Common Vision: The New Document of the Commission “Faith and Order”
Autorzy:: Jaskóła, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2040516.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Chrystus
Duch Święty
Kościół
świat
dialog ekumeniczny
jedność
relacja
Christ
Holy Spirit
Church
world
ecumenical dialogue
unity
relation
Opis:: Artykuł prezentuje nowy dokument wypracowany w Komisji „Wiara i Ustrój” Światowej Rady Kościołów The Church: Towards a Common Vision, który w języku polskim opublikowano pt. Ku wspólnej wizji Kościoła. Dokument ma wysoką rangę ekumenicznego uzgodnienia. W punkcie pierwszym wspomniane zostają omawia opracowania poprzedzające dokument, punkt drugi wprowadza w jego strukturę, natomiast w punkcie trzecim analizie poddano wybrane istotne treści uzgodnienia. Skoncentrowano się na trynitarnym charakterze Kościoła i jego jedności, jedności Kościoła jako daru Trójjedynego Boga i zadaniu dla chrześcijan, Kościele jako sakramencie zbawienia, trosce Kościoła o los stworzenia, społeczno-politycznych aspektach zaangażowania Kościoła w świecie, szeroko rozumianym stosunku Kościoła do świata, zagadnieniu ciągłości i zmiany w Kościele oraz na procesie pojednania posługiwań. Ostatnia część zawiera próbę krótkiej oceny.
The article presents the new document of the Commission “Faith and Order” of the World Council of Churches, which was released under the title The Church: Towards a Common Vision. The document is declared to be an ecumenical agreement of high importance. In the first chapter works have been displayed which preceded the document, the second point highlights its structure and the last one scrutinizes its important contents. Author focuses on the trinity nature of Church and its unity, on the unity of Christians which has been considered both as a gift of the Triune God and a task for Christians, on the teaching on Church as the sacrament of salvation, on the Church’s concern for creation, on the social and political aspects of Church’s involvement in the world, on the broad Church’s relation toward the world, on the issue on continuity and change of the Church and finally, on the process of ministry reconciliation. A short assessment of the document is provided as a conclusion.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 7; 39-57
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Duchowość w prowadzonym przez wiernych dialogu z ateistami, agnostykami i obojętnymi religijnie w świetle inicjatyw „dziedzińca pogan”
Spirituality in the Dialogue of the Faithful with Atheists, Agnostics and Religiously Ambivalent in the Context of “Courtyard of the Gentiles”
Autorzy:: Sawa, Przemysław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2037629.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: duchowość chrześcijańska
duchowość ateistyczna
dialog światopoglądowy
apologetyka
wartości uniwersalne
Christian spirituality
atheist spirituality
dialogue of worldviews
apologetic
universal values
Opis:: Pluralizm światopoglądowy we współczesnym świecie przynosi wyzwanie dla chrześcijaństwa, by wejść w realny dialog z odmiennymi poglądami, zwłaszcza dotyczącymi (nie)istnienia Boga i podstaw życia człowieka. Obejmuje to również dyskurs ze środowiskiem ateistów, agnostyków czy obojętnych religijnie. Źródło tego dyskursu tkwi w naturze człowieka, który dąży do jedności z innymi oraz w wielkim nakazie misyjnym Chrystusa. Poza tym przemiany współczesnego świata, swoisty kryzys duchowy wielu ludzi, a co za tym idzie kryzys tożsamości człowieka, zasad, priorytetów, wartości domaga się mocnego głosu o ponadmaterialnym wymiarze życia człowieka, o autentycznym i zdrowym humanizmie, o znaczeniu uniwersalnych wartości, zwłaszcza w zakresie życia, zdrowia, szacunku dla bliźniego, kultury. Kościół wezwany jest więc do wychodzenia w kierunku ludzi będących poza jego strukturami formalnie lub moralnie. Wynika to z charakteru jego misji, a także z faktu, by nie stał się marginalną grupą, postrzeganą jako sekta, relikt przeszłości czy formacją ograniczającą wolność człowieka. Wobec tego konieczne staje się organizowanie różnego rodzaju spotkań w ramach „Dziedzińca Pogan” czy „Dziedzińca Dialogu”. Jest to też okazja do podejmowania zdrowej chrześcijańskiej apologetyki, koniecznej z samej natury wiary, ale również jako konfrontacja z ateizmem dogmatycznym, coraz bardziej agresywnym wobec religii, zwłaszcza katolicyzmu. Dialog wierzących z niewierzącymi jest konieczny. To sprzyja poznaniu świata, lepszemu układaniu wzajemnego istnienia w społeczeństwie. Dla ochrzczonych jednak ważna jest perspektywa ewangelizacyjna i prawdziwy szacunek wobec współrozmówców.
Pluralism of contemporary worldviews makes it challenging for Christianity to enter into a dialogue with different opinions, especially those relating to (non)existence of God and foundations of man's life. Such a discussion is also difficult with the atheist, agnostic and religiously ambivalent circles. The source of this discourse lays in the human nature, which strives for unity with others, and in Christ's Great Commission. Moreover, the evolution of contemporary world, a peculiar spiritual crisis of many and effectively a crisis of human identity, rules, priorities and values demands a firm voice on the supernatural dimension of human's life, on the authentic and healthy humanism and on the value of universal virtues, especially when it comes to life, health, mutual respect and culture. Thus, the Church is called to accommodate people that are outside of its moral or formal structures. This results from the nature of its mission and prevents it from becoming a marginal group seen as a cult, as a historic relic or as an organisation limiting man's freedom. Therefore, it becomes necessary to organise various meetings relating to the “Courtyard of Gentiles” or “Courtyard Dialogue”. This is also an opportunity to pick up healthy Christian apologetic, which is necessary because of the the nature of faith itself, and to confront the dogmatic atheism which is more and more aggressive towards religion, especially towards Catholicism. Dialogue of the faithful with the gentiles is necessary. It also encourages exploring of the world and facilitates common existence in the society. For the baptised the perspective of evangelisation and the true respect for their interlocutors are equally important.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 5; 99-123
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "DIALOGUE" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język