Uniqueness and Universality of Jesus Christ in Dialogue with Religions

Autor pragnie wykazać, że we współczesny kryzys chrześcijaństwa wpisuje się kryzys związany z kwestionowaniem jego roszczenia do prawdy. Sceptycyzm wobec prawdy, którą niesie chrześcijaństwo, jest wspierany przez osiągnięcia współczesnej nauki, która zamierza przezwyciężyć dotychczasowe myślenie na temat egzystencji człowieka i jego relacji do Boga. Do tego przyczyniają się jeszcze dwa czynniki, jakimi są: krytyczna egzegeza oraz krytyka klasycznej metafizyki. W kontekście wymienionych zagrożeń, Autor podejmuje próbę wyjaśniającego odczytywania znaków czasu, wskazując na kwestię prawdy religijnej przez pryzmat wyjątkowości i powszechności Jezusa Chrystusa. Stanowisko, które przyjmuje Autor w odniesieniu do prawdy, uważa za decydujące, ponieważ daje ono podstawę do tego, aby mówić o prawdziwej religii. W ten sposób pragnie sformułować wyzwanie dla myśli chrześcijańskiej związane z obecnym wzrostem i rozprzestrzenianiem się ruchów religijnych.

The author shows that in the contemporary crisis of Christianity fits crisis of questioning his “claim to the truth.” Skepticism about the truth that bringing Christianity is supported by the achievements of modern science, which intends to overcome thinking about the existence of man and his relationship to God. To contribute two more factors: critical exegesis and critique of classical metaphysics. In the context of these risks, the Author attempts to read the explanatory signs of the times, pointing to the issue of religious truth through the prism of the uniqueness and universality of Jesus Christ. The position to be adopted in relation to truth, Author believes for crucial, because it gives rise to this, to talk about the true religion. In this way he desires to make a challenge for Christian thought associated with the current growth and spread of religious movements.