Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Piorkowska, M." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Wpływ substancji pro-, pre- i synbiotycznych na zdrowie, pomiary morfometryczne przewodu pokarmowego oraz wyniki badań mikrobiologicznych treści jelita norek
The effect of pro-, pre- and synbiotics on the health of mink, morphometric parameters of their digestive tract, and microbiological analysis of its contents
Autorzy:
Piorkowska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2119678.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Zootechniczne
Tematy:
dodatki paszowe
badania morfometryczne
i mikrobiologiczne
żywienie
Opis:
Celem przeprowadzonych badań była analiza wpływu wybranych dodatków paszowych: substancji pro-, pre- i synbiotycznych na zdrowie, pomiary morfometryczne przewodu pokarmowego oraz identyfikację mikrobiologiczną treści przewodu pokarmowego norek. Obserwacje prowadzono na norkach odmiany pastel, które żywione były w grupie I – karmą powszechnie stosowaną na fermie bez żadnych dodatków, w grupie II karmą z dodatkiem probiotyku, w III – prebiotyku, a IV ‒ synbiotyku. Stwierdzono wpływ zastosowanych dodatków paszowych na wzrost i przyrosty masy ciała norek. Po osiągnięciu zimowej dojrzałości okrywy włosowej masa ciała samic wahała się od 1,45 do 2,54 kg, a samców od 2,70 do 4,20 kg. Za okres odchowu (odsadzenie-ubój) zwierzęta w grupie III przyrosły najwięcej – samice średnio 760 g, a samce 1970 g. Analiza parametrów morfometrycznych przewodu pokarmowego wykazała wysoko istotne różnice pomiędzy średnimi dla grup, z wyjątkiem masy płuc i śledziony oraz długości żołądka. Średnia koncentracja ogólnej liczby bakterii w treści jelit w grupie II i III była podobna (8,5-9,4x104 jtk/g), wyższa w grupie IV i najwyższa w grupie kontrolnej – na poziomie 5,9x106 jtk/g. Wśród zidentyfikowanych bakterii we wszystkich grupach dominowały Corynebacterium. U norek otrzymujących paszę z dodatkiem prebiotyku w treści jelit odnotowano najniższy poziom ogólnej liczby grzybów. Przeważały grzyby z rodzaju Candida, z dominującym – Candida glabrata. Udział grzybów tego rodzaju w poszczególnych grupach był zróżnicowany i wahał się od 84,5 do 89,5%. Pozostałe zidentyfikowane grzyby w treści pokarmowej to: Rhizopus sp. i Aspergillus sp.
Źródło:
Roczniki Naukowe Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego; 2020, 16, 3; 9-24
1733-7305
Pojawia się w:
Roczniki Naukowe Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Porównanie cech metrycznych układu pokarmowego i powłokowego populacji jenotów hodowlanych i dziko żyjących
Comparison of metric traits of the digestive and integumentary systems in a population of farmed and wild raccoon dogs
Autorzy:
Kowalska, D.
Piorkowska, M.
Zon, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/843958.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Zootechniczne
Tematy:
zwierzeta futerkowe
jenoty
populacje zwierzat
zwierzeta hodowlane
zwierzeta dziko zyjace
uklad pokarmowy
uklad powlokowy
cechy metryczne
Opis:
Celem prowadzonych badań było określenie wybranych różnic w budowie układu pokarmowego i powłokowego u jenotów pochodzących z hodowli fermowej w stosunku do dziko żyjących, odłowionych w Polsce północno-wschodniej (po 16 sztuk w grupie, przy równym udziale płci). Wykazano, że odpowiednie żywienie i prowadzona przez wiele lat praca hodowlana doprowadziły do zróżnicowania tych dwóch populacji w wielu cechach metrycznych przewodu pokarmowego oraz układu powłokowego. W populacji jenotów dzikich w porównaniu do jenotów hodowlanych stwierdzono istotnie wyższy stosunek długości jelit do tułowia (5,779 i 6,063) oraz wysoko istotnie wyższy stosunek długości dwunastnicy do tułowia (0,637 i 1,202), co ma związek z rodzajem pobieranego pokarmu. Niedobory żywieniowe w zakresie białka, nienasyconych kwasów tłuszczowych czy mikro- i makroelementów w karmie wpłynęły na jakość okrywy włosowej jenotów dzikich, która charakteryzowała się niepełnym wykształceniem puchu i znacznym sfilcowaniem, sięgającym nawet do 70% powierzchni skóry.
The aim of the study was to determine some differences in the structure of the digestive and integumentary systems in farmed and wild raccoon dogs. The subjects were farmed raccoon dogs and wild raccoon dogs harvested in different regions of Poland in late autumn (16 animals per group in an equal sex ratio). Proper feeding and long-term breeding work were found to have caused differences in many metric traits of the digestive and integumentary systems of these two populations. Compared to farmed raccoon dogs, the wild population had a significantly higher ratio of intestinal length to trunk length (5.779 vs 6.063) and a highly significantly higher ratio of duodenal length to trunk length (0.637 vs 1.202), which was due to the type of food ingested. Proper feeding of animals has a substantial effect on the quality of the products obtained, i.e. skins of high fur quality in the case of fur animals. Nutritional deficiencies of dietary protein, unsaturated fatty acids and micro- or macroelements affected the hair coat quality of the wild raccoon dogs, which was characterized by considerable felting (up to 70% of skin area) and undeveloped down.
Źródło:
Roczniki Naukowe Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego; 2014, 10, 2
1733-7305
Pojawia się w:
Roczniki Naukowe Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparison of selected metric traits of the digestive system in farmed and wild fox populations
Porównanie niektórych cech metrycznych układu pokarmowego populacji lisów pospolitych hodowlanych i dziko żyjących
Autorzy:
Kowalska, D.
Piorkowska, M.
Zon, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/843131.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Zootechniczne
Opis:
Long-term breeding work on farms and the use of properly balanced diets has led to differences between farmed and wild fox populations in metric traits of the gastrointestinal system, the determination of which was the aim of this study. Wild foxes were harvested in north-eastern Poland. Forty foxes (20 animals per group in an equal sex ratio) were examined for rate of digesta passage and length of digestive tract segments. Compared to farmed foxes, the wild population had a highly significantly greater intestine to body length ratio (3.23 to 3.71) and duodenum to body length ratio (0.58 to 1.01), which was due to the type of food consumed. Stomach contents of wild foxes were dominated by vertebrates (75.6%) and invertebrates (14.6%), with plant foods accounting for the smallest proportion (9.8%). Chemical analysis of digesta showed that compared to farmed foxes, wild foxes had lower proportions of crude protein (13.2% and 16.3%, respectively) (P≤0.01) and crude fat (6.2% and 8.1%, respectively) (P≤0.01), and a higher proportion of crude fibre (6.9% and 5.2%, respectively) (P≤0.05). Deficiency of essential food nutrients contributed to the low body weight of the wild foxes.
Wieloletnia, intensywnie prowadzona praca hodowlana na fermach oraz stosowanie zbilansowanego żywienia doprowadziło do zróżnicowania cech metrycznych przewodu pokarmowego populacji pospolitych lisów hodowlanych i dziko żyjących, a określenie ich było celem badań. Osobniki dzikie odłowione zostały w północno-wschodnim rejonie kraju. Badaniami objęto 40 zwierząt (po 20 sztuk w grupie przy równym udziale płci), określając szybkość przechodzenia treści pokarmowej przez przewód pokarmowy i długość poszczególnych odcinków przewodu pokarmowego. W porównaniu do lisów hodowlanych, populacja dzika odznaczała się wyższym wysoko istotnym stosunkiem długości jelit do tułowia (3,23 do 3,71) i długości dwunastnicy do tułowia (0,58 do 1,01), co było spowodowane rodzajem spożywanej karmy. W treści żołądka dzikich lisów procentowo najwięcej było kręgowców (75,6%) i bezkręgowców (14,6%), najniższy procent stanowiły pokarmy roślinne (9,8%). Wyniki analizy chemicznej treści pokarmowej wykazały u lisów dzikich, w stosunku do hodowlanych, mniejszy procent białka ogólnego (odpowiednio 13,2% i 16,3%; P≤0,01) i tłuszczu surowego (odpowiednio 6,2% i 8,1%; P≤0,01), natomiast wyższy włókna surowego (odpowiednio 6,9% i 5,2%; P≤0,05). Niedobory podstawowych składników pokarmowych w karmie wpłynęły na niską masę ciała lisów dzikich.
Źródło:
Roczniki Naukowe Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego; 2015, 11, 3
1733-7305
Pojawia się w:
Roczniki Naukowe Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies