Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Małżeństwo"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 22
Tytuł:
Małżeństwo wspólnotą skierowaną do świętości
Ehe als eine Heiligende Gemeinschaft
Autorzy:
Sztychmiler, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1872469.pdf
Data publikacji:
2019-08-08
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
In Arbeitsdokumenten und Schlußdokumenten des 2. Vatikanischen Konzils spricht man viel über die Heiligung der Eheleute und über das Pflicht der Bestrebung der Eheleute nach immer größere Heiligkeit.Die wichtigsten Aussagen in diesem Sinne sind in folgende drei Konzilsschlußdokumente: in Lumen gentium, in Gaudium et spes und in Apostolicam actuositatem. Dort steht klar, daß jede Ehe die Ehegatten zur Heiligung und Erlösung führen soll.Durch Erfüllung dieser Berufung wandelt sich die Familie in „Hauskirche” um. Die christliche Ehe hat einen breiteren Sinn als die natürliche Ehe. Sie soll immer eine Quelle der Gnade und der Heiligkeit sein. Im c. 835 § 4 stellt der Gesetzgeber fest, daß Eltern, die das Eheleben im christlichen Geiste führen, und die Kinder christlich erziehen, ihren Anteil an der Heiligung haben.Alles das, was das Eheband festigt, also alle alltäglichen Opfer und das Bewahren der Treue, sind die Quelle der Heiligung der Eheleute. Im c. 226 § 1 spricht der kirchliche Gesetzgeber, daß die Ehegatten gemäß ihrer eigenen Berufung die besondere Pflicht haben, durch Ehe und Familie am Aufbau des Volkes Gottes mitzuwirken. Sie sollen die Kirche in sich selbst, in ihrem Ehegatten (oder Ehegattin), in ihrer Familie und in ihrer Umgebung bauen. In „Familiaris consortio” erinnert Johannes Paul II., daß die allgemeine Berufung zur Heiligkeit auch an die Ehegatten und an die christlichen Eltern gerichtet ist.Er lehrt ausdrücklich, daß die Ehegatten durch die genaue Erfüllung alltäglicher und ehelicher Aufgaben immer mehr „der eigenen Vollkommenheit und der beiderseitigen Heiligung nähern” (Nr56). Die Ehe und Familie sind also die heiligende Gemeinschaften.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 1994, 4; 51-66
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrzest dziecka w małżeństwie mieszanym
Autorzy:
Nitkiewicz, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807208.pdf
Data publikacji:
2019-11-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
chrzest
ekumenizm
małżeństwo
battesimo
ecumenismo
matrimonio misto
baptism
ecumenism
mixed marriage
Opis:
La parte cattolica nel matrimonio misto deve impegnarsi a battezzare e educare i figli nella Chiesa cattolica (CIC/83, can. 1125, n. 1; CCEO, can. 814, n. 1). Nel battesimo l'uomo viene liberato dal peccato ed incorporato nella Chiesa – Corpo di Cristo. Questa incorporazione si realizza nel quadro di una Chiesa particolare. Secondo il CCEO, can. 29 § 1 il figlio al di sotto dei 14 anni, con un genitore cattolico ed un acattolico, è ascritto tramite il battesimo alla Chiesa del genitore cattolico. In questo caso si tratta della Chiesa orientale cattolica sui iuris. La questione dell'appartenenza ecclesiale acquisita nel battesimo viene definita anche nel CIC/83, tuttavia riguarda soltanto i bambini nati dal matrimonio tra entrambi i genitori latini oppure quando uno di loro è latino e l'altro orientale cattolico. Esiste invece una lacuna iuris circa la definizione dell'appartenenza ecclesiale di un bambino nato dal matrimonio misto tra un genitore latino ed un acattolico. Il problema si fa serio soprattutto, quando il bambino di tale unione è stato battezzato nella Chiesa acattolica. In primo luogo bisogna osservare che il rito, il luogo ed il ministro del battesimo non sono determinanti per l'appartenenza ecclesiale del battezzato. Essa dipenderŕ dai genitori e da quanto stabilito nel diritto. Trattandosi poi di una lacuna iuris, bisogna, secondo i CIC/83, cann. 17 e 19, tener presenti le leggi date per casi simili, la prassi della Curia Romana, il fine e le circostanze nelle quali è stata emanata la legge. Considerando la situazione contemplata nel CCEO, can. 29 § 1, la prassi costante della Congregazione per le Chiese Orientali e la sollecitudine del legislatore per l'integralitŕ della fede della parte cattolica e del suo bambino, risulta con chiarezza che il bambino nato da un matrimonio misto contratto da un cattolico di rito latino acquisirŕ nel battesimo l'appartenenza ecclesiale del genitore cattolico. Ciň vale anche quando il battesimo è amministrato nella Chiesa acattolica o nella Comunitŕ ecclesiale.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2007, 17, 2; 67-76
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sytuacja majątkowa małżonków w prawie rzymskim antycznym
Financial Position of Spouse in Ancient Roman Low
Autorzy:
Łukasiewicz, Jakub M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807320.pdf
Data publikacji:
2019-11-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
pater familias
rodzina agnatyczna
osoba alieni iuris
osoba sui iuris
peculium
dos
prawo rzymskie antyczne
małżeństwo sine manu
małżeństwo cum manu
agnatic family
cum manu marriage
sine manu marriage
sui iuris
ancient Roman law
status of alieni iuris
Opis:
Historically, two opposing approaches to the institution of marriage developed. According to the first view, marriage was perceived as a kind of an agreement aimed at settling property matters between the spouses. The other belief holds that marriage is something more than just an agreement since it serves social and emotional functions which are so significant that their legal protection is advisable. Legal developments in ancient Rome, which were based on the first concept, are so distant from the solutions prevailing nowadays that their specific character is worth emphasizing. The purpose of this article is to introduce those provisions. This may subsequently give rise to a careful consideration concerning modern solutions and their legal reflection.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2008, 18, 2; 157-171
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Małżeństwo i rodzina w świetle Listu do rodzin papieża Jana Pawła II
Il matrimonio e la famiglia alla luce della lettera alle famiglie del papa Giovanni PaoloII
Autorzy:
Góralski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1872371.pdf
Data publikacji:
2019-10-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
La celebrazione dell'Anno della Famiglia ha dato l'occasione al papa Giovanni Paolo II di indirizzare alle famiglie la lettera pubblicata il 2 febbraio 1994. Nella prima parte del documento − „La civiltà dell'amore” − il Papa ha ricordato la dottrina della Chiesa sul matrimonio e sulla famiglia. Proprio quella parte della lettera del Giovanni Paolo II é stata presentanta dall'autore dello studio. La famiglia, costituita mediante il matrimonio, viene considerata come una singolare comunità di persone, responsabile per il bene comune, aperta alla procreazione, il centro e il cuore della „civiltà dell'amore, chiamata all'autoeducazione”.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 1995, 5; 49-58
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konkubinat w prawie kanonicznym oraz w polskim prawie cywilnym
Lascivious Cohabitation in Canon Law and Polish Civil Law
Autorzy:
Paździor, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807156.pdf
Data publikacji:
2019-11-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
konkubinat
konkubinariusz
małżeństwo
przyzwoitość publiczna
marriage
lascivious cohabitation
cohabitant
public decency
Opis:
The problem of lascivious cohabitation occurs in both systems of law as both of them regulate the problems relating to marriage. The Code of Penal Proceedings expressly uses this term, while in Family and Guardianship Code this term does not occur. Additionally, such cohabitation is understood differently by Canon Law as opposed to Polish Civil Law. Civil Law does not distinguish between lawful cohabitation and a notorious one. Civil Law does not favour lascivious cohabitation, while Canon Law treats it as a crime under certain circumstances. In Polish Civil Law, such cohabitation appears to be no impediment to contracting a marriage, however in Canon Law this kind of impediment does exist. In the former case lascivious cohabitation is recognised mainly in Property Law which applies to both of the cohabitants, whereas Canon Law does deal with these matters. Polish law treats a Catholic marriage that has been contracted without legal consequences as a case of lascivious cohabitation, but according to Canon Law it is a sacrament.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2007, 17, 2; 177-188
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kształtowanie się kanonicznej formy zawarcia małżeństwa
The Creation of the Canon Form of Marriage Conclusion
Autorzy:
Tunia, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807284.pdf
Data publikacji:
2019-11-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
duchowny
forma kanoniczna
prawo kanoniczne
małżeństwo
canon form
marriage
conclude
Trident Council
ordinary
extraordinary
Opis:
This article reflects on the process of creation of ordinary and extraordinary form of concluding canon marriage. The process comprised five stages, which brought about reforms carried out by the Catholic Church. The first stage was when the need for any form of conclusion of marriage was not even recognised, although a cleric was to be found to witness the event. The second stage is marked by the year 1563 in which the Trident Council enacted the Tametsi decree thereby introducing an obligatory form of concluding marriage. The decree, however, contained a great deal of inconsistencies so it was amended. In 1907 a new law was enacted, namely the Ne temere decree. The provisions of this decree were subsequently adopted by the Code of Canon Law of 1917, and later by the current Code of Canon Law of 1983, with amendments.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2008, 18, 1; 129-159
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Depressive Disorders as a Cause for Consensual Inability to Contract a Marriage
Zaburzenia depresyjne jako przyczyna niezdolności konsensualnej do zawarcia małżeństwa
Autorzy:
Leszczyński, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1772024.pdf
Data publikacji:
2021-05-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
małżeństwo
zgoda małżeńska
depresja
niezdolność
The marriage
matrimonial consent
depresion
incapacity
Opis:
Akt zgody małżeńskiej, będący aktem ludzkim, wymaga od kontrahenta zdolności konsensualnej, zwanej też zdolnością psychiczną. Chodzi tu o zdolność do powzięcia świadomej, rozważnej i swobodnej decyzji odnoszącej się do zawarcia małżeństwa. W konsekwencji brak tej zdolności oznacza niezdolność naturalną albo inaczej: konsensualną lub psychiczną do zawarcia małżeństwa. Określenie wpływu silnej depresji na niezdolność konsensualną do zawarcia małżeństwa wydaje się najbardziej interesujące z punktu widzenia aktualnej doktryny i orzecznictwa, a więc w odniesieniu do przepisów zawartych w kan. 1095, 2° i 3° Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. Pytanie, które należy jednak postawić, jest następujące: czy każda depresja skutkuje niezdolnością psychiczną do wyrażenia zgody małżeńskiej czy, też jedynie ogranicza tę wolę nie powodując nieważności małżeństwa? Niniejszy artykuł jest próbą odpowiedzi na tak postawione pytanie.
Taking up the issue of depresion as a cause for declaring a marriage null and voit, the author begins his reflections with a look at depressive episode. From the point of view of marriage validity, of special significance is also the analysis of depresion with very particular medical aspects. The cause of nullity of a marriage discussed here, in turn, requires a rather precise definition of depresion and the factors by which it may be triggered. The last part of the author’s reflections is devoted to the analysis of canon 1095 of the Code of Canon Law, especially to the definition of cases when this depresion is serious enough to exclude marriage validity.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2020, 30, 4; 199-212
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy drugi wyrok w procesie małżeńskim jest konieczny?
Is Second Judgement in the Marriage Annulment Procedure Necessary?
Autorzy:
Rozkrut, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1804897.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
apelacja
małżeństwo
nierozerwalność
pewność moralna
sąd kościelny
appeal
marriage
dissolubility
moral certainty
the church court
Opis:
Chcąc odpowiedzieć na postawione w tytule pytanie, musimy mieć przede wszystkim świadomość, że w czasach współczesnych sądy Kościoła spotykają się z powszechną mentalnością rozwodową, która nie tylko nie rozumie, ale także nie akceptuje przymiotu nierozerwalności oraz sakramentalnego charakteru małżeństwa. Do zasygnalizowanej sytuacji, w której pracują dzisiejsze sądy kościelne, trzeba także dodać bardzo powszechny relatywizm moralny oraz idący za nim, niestety zakorzeniający się także w środowiskach kościelnych, relatywizm dotyczący swobodnego oraz wybiórczego interpretowania normy prawnej. Nowe ustawodawstwo papieża Franciszka dotyczące spraw o orzeczenie nieważności małżeństwa udzieliło w materii konieczności drugiego wyroku jasnej odpowiedzi. Trzeba także dopowiedzieć, że w dotychczasowej doktrynie prawnej Kościoła są „za” i „przeciw” co do konieczności drugiego zgodnego wyroku pozytywnego. Powyższe wypowiedzi mają już dzisiaj charakter historyczny, jednakże dla rozwoju doktryny oraz norm prawnych pozostaną ważnym punktem odniesienia, zapewne także mogą posłużyć dla lepszego zrozumienia reformy procesu małżeńskiego przeprowadzonej przez papieża Franciszka. Zniesienie obowiązku drugiego wyroku i zezwolenie na trybunał jednoosobowy to niewątpliwie nie tylko „przyspieszenie”, ale także „uproszczenie” procesu o orzeczenie nieważności małżeństwa. Stąd rodzą się pytania: Czy nie doprowadzi to do wypaczenia sądownictwa kościelnego? Czy należycie będzie chronić przymiot nierozerwalności małżeństwa? Tym bardziej że od papieża Benedykta XIV, który określany jest jako „wielki kanonista”, poprzez Kodeks Prawa Kanonicznego z 1917 r. oraz z 1983 r. wraz z instrukcją procesową Dignitas connubii z 2005 r. mamy do czynienia z normami jasno stanowiącymi na temat konieczności drugiego wyroku pozytywnego w celu zawarcia nowego małżeństwa w Kościele.
In order to give answer to the question presented in the title, first of all we need to be aware that in the present world the Church Courts encounter with common divorce mentality that not only does not understand, but also does not accept the attribute of dissolubility and the sacramental character of marriage. To the signalled situation in which the Church Courts operate at present, one must also add a very common moral relativism and the relativism that concerns free and selective interpretation of the legal norm that follows it and regrettably also takes hold on church environments. The new legislature of Pope Francis on proceedings concerning adjudication of annulment of marriage gave a clear response on the subject of the necessity of the second judgement. It must also be added that in the previous legal doctrine of the Church, there exist “pros” and “cons” concerning the second unanimous positive adjudication. The above statements are of a historic character, nowadays. However, for the development of doctrine and legal norms they will remain an important reference point. Certainly, they can also be used to better understand the reform of the marriage annulment procedure carried out by Pope Francis. Abolishment of the obligation of the second judgement and permission to establish One Man Tribunals will, without any doubt, not only “increase” the pace of marriage annulment proceedings, but also will “simplify” it. Thus, first and foremost here arise questions if this will not result in perversion of the Church judicature and, most of all, if it will properly protect the attribute of dissolubility of marriage. All the more, that since Pope Benedict XIV who is called “the great canonist”, through the Code of Canon Law, 1917 and 1983, together with the proceedings instruction Dignitas Connubii of 2005, we have had clearly defined norms that the second positive adjudication is necessary to be allowed to get married in the Church for a second time.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2016, 26, 2; 137-153
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane problemy katolickiego prawa małżeńskiego w kontekście emigracji w wielokulturowej Europie
Selected Issues Connected with Catholic Marital Law in the Light of Emigration in Multicultural Europe
Autorzy:
Adamowicz, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807634.pdf
Data publikacji:
2019-11-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
emigracja
prawo naturalne
małżeństwo
marriage
emigration
natural law
Opis:
The phenomenon of migration, which has had its strong presence in Polish society since 2005, has become a pastoral issue. Polish Catholics meet individuals of different nationality, culture or religion, entering various relationships with them, including getting married and establishing a family. Regardless of these differences, every person is a subject of natural law, which the Magisterium of the Catholic Church interprets in an authentic way. Hence, every person concluding his or her marriage, regardless of professed faith, should accept the fundamental goals and attributes of marriage that derive from natural law. For positive law as well as marital law, the principle „salus animarum suprema lex simper esse debet” is crucial, therefore marital law of the Catholic Church permits the possibility of obtaining a dispensation from such obstacles as different religions or different canon forms of concluding marriage. Relevant marital law must be observed also by the non-Catholic party to marriage provided that such law does not contradict God’s Law. Additionally, the validity of baptism must be carefully examined. The latest documents of the Church indicate a marked discrepancy between the Catholic and Muslim conception of marriage.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2009, 19, 2; 151-163
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Małżeństwa katolicko-muzułmańskie w praktyce administracyjnej i sądowej Archidiecezji Lubelskiej w latach 1984-2004
Catholic-Muslim Marriage in Administrative and Judicial Practice of the Archdiocese of Lublin Between 1984-2004
Autorzy:
Bzdyrak, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1845523.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
marriage
Islam
nullity
case
małżeństwo
islam
nieważność
proces
Opis:
Between1984 and 2000, 62 marriages were concluded between Catholics and Muslims in the area of the Lublin Archdiocese. Prior to the act, the nuptrients met a Catholic pastor who would point to difficulties of such marriage. If they persisted in their resolution, the priest did pre-marital research to determine any other obstacles. Then he dealt with formalities connected with a dispensation required for a difference of religion. He attached a statement and pledge by the Catholic party of his or her readiness to withstand the risk of losing faith, to observe religious duties, and that their offspring would be baptised and raised in the Catholic Church. Attached also was a declaration of the non-Catholic party that he or she had been informed of the pledge of the Catholic party. The nuptrients would sign these pledges and declarations, but later on it frequently turned out that the non-Catholic party did not attach any significance to them, or even would not respect them – a fact easily ascertained by reading the files of cases for the nullity of marriage. In the discussed period, four such marriages were appealed to the Lublin Metropolitan Tribunal on the grounds of religion since the Muslim party impeded the Catholic party in the practice of religious duties. The greatest problem, however, was the fact Muslims deny the unity and indissolubility of wedlock, since they believe that it is sufficient to utter a short divorce formula for terminate marriage. Apart from polygamy and divorce practices, culture-based conflicts would arise. Muslim husbands took women to be their slaves, not spouses. They also attempted to convert their Catholic spouses to Islam, even by force. Those Muslim defendants did not appear in court. They would return to their home countries, hiding their place of residence, or the Catholic party fled Arab countries, fearing to maintain contact with their spouses.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2013, 23, 2; 121-139
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Formacja rodzin do zadań apostolskich w dokumentach Konferencji Episkopatu Polski
Autorzy:
Syczewski, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807206.pdf
Data publikacji:
2019-11-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
rodzina
rok liturgiczny
formacja
ewangelizacja rodziny
wspólnota rodziny
małżeństwo
famiglia
matrimonio
l’anno liturgico
formazione
evangelizzare la famiglia
comunitá familiare
family
marriage
liturgical year
formation evangelisation of the family
comunity
of the family
Opis:
La formazione delle famiglie sui compiti apostolici  di guesti tempi a diverse dimensioni. La Conferenza Episcopale Polacca nel suo insegnamento e di guesto tema, contenuto nel Direttorio pastorale parla di come evangelizzare la famiglia e come la famiglia puó evangelizzare. Perció guesto articolo contiene due parti fondamentali: come evangelizzare la famiglia e come la famiglia deve evangelizzare. La prima parte sottolinea i seguenti problemi: il valore della Parola di Dio nella comunitá familiare, il Rito della Penitenza nella comunitá matrimoniale e familiare, l'influenza dell'anno liturgico nel matrimonio e nella famiglia, il valore del tempo trascorrso in famiglia. La seconda parte parla di come la famiglia deve evangelizzare. Sottolinea i seguenti problemi particolari: la famiglia di fronte ai figlii e agli altri familiari, la famiglia di fronte alle altre famiglie inoltre la presenza evangelizzante dei genitori nell scuola.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2007, 17, 2; 77-93
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieważność matrimonium per procura w prawie Kościoła łacińskiego
Invalidity of Matrimonium per Procura in the Law of the Latin Church
Autorzy:
Świto, Lucjan
Tomkiewicz, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1752837.pdf
Data publikacji:
2020-05-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
małżeństwo
zgoda małżeńska
wady zgody małżeńskiej
nieważność małżeństwa
matrimonium per procura
marriage
matrimonial consent
defects of matrimonial consent
invalidity of marriage
Opis:
Zawarcie małżeństwa przez pełnomocnika w obowiązującym powszechnym prawie kanonicznym reguluje expressis verbis głównie kan. 1105 KPK/83. Stanowi on, że do ważnego matrimonium per procura wymaga się, aby było specjalne upoważnienie zawarcia go z określoną osobą oraz aby pełnomocnik był wyznaczony przez samego zleceniodawcę i osobiście wypełniał swoje zadanie. Pełnomocnictwo, by było ważne, powinno być podpisane przez zleceniodawcę i ponadto przez proboszcza lub ordynariusza miejsca, w którym wystawia się pełnomocnictwo, albo przez kapłana delegowanego przez jednego z nich, albo przynajmniej przez dwóch świadków, lub też winno być sporządzone w formie autentycznego dokumentu, zgodnie z wymogami prawa państwowego (kan. 1105 § 2 KPK/83). Jeżeli zleceniodawca nie może pisać, należy to zaznaczyć w samym pełnomocnictwie i dodać jeszcze jednego świadka, który również podpisuje dokument. W przeciwnym razie pełnomocnictwo jest nieważne (kan. 1105 § 3 KPK/83). Jeżeli zleceniodawca, przed zawarciem w jego imieniu małżeństwa, odwołał upoważnienie lub popadł w chorobę umysłową, małżeństwo jest nieważne, chociaż pełnomocnik lub druga strona o tym nie wiedzieli (kan. 1105 § 4 KPK/83). Sytuacja w której konsens małżeński nie jest wyrażany osobiście przez nupturientów lecz przez pełnomocnika (lub pełnomocników) skłania do refleksji, jak w tego rodzaju przypadku przedstawia się kwestia nieważności tak zawartego małżeństwa? Czy specyfika, która towarzyszy zawarciu matrimonium per procura przekłada się również na aspekt jego nieważności? A inaczej mówiąc: czy w przypadku zawierania małżeństwa przez pełnomocnika zachowują swoją aktualność wszystkie przesłanki nieważności, które generalnie odnoszą się do małżeństw, ewentualnie, czy przesłanki te, w przypadku małżeństwa zawieranego per procura, nie nabierają rysu właściwego sobie? A może, w matrimonium per procura występują takie elementy nieważności, które są charakterystyczne tylko dla tej formuły, a jeśli są, to czy nie budzą żadnych wątpliwości? Artykuł poprzez analizę rozwiązań obowiązujących we współczesnym prawie wewnętrznym Kościoła Rzymskokatolickiego oraz poglądów doktryny kanonicznej zawiera próbę odpowiedzi na te pytania; próbę, która w odniesieniu do Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. jak dotychczas nie była podejmowana w literaturze przedmiotu.
Entering into marriage through proxy according to the currently valid canon law is regulated expressis verbis mainly by canon 1105 CCL. It states that for a valid matrimonium per procura it is required that a special power of attorney should be issued for a designated person and that the proxy should be designated by the principal and that they should perform the act by themselves. For the power of attorney to be valid, it has to be signed by the principal as well as by the parish priest or the bishop competent for the place where the power of attorney is issued, or by a priest delegated by either of them, or at least by two witnesses, or it should be drawn up as an authentic document, as required by the state law (canon 1105 § 2 CCL). If the principal cannot write, this must be stated in the document itself and there must be another witness who also signs the document. Otherwise, the power of attorney is invalid (canon 1105 § 3 CCL). If, before entering into marriage on their behalf, the principal revokes the power of attorney or develops a mental disease, the marriage is invalid, although the proxy or the other party may not have known about it (canon 1105 § 4 CCL). The situation in which the matrimonial consent is not expressed personally by the future spouses, but by a proxy (or proxies), makes one ponder on the issue of invalidity of such a marriage. Does the specificity of matrimonium per procura also spread to its invalidity? In other words, do all the factors which make a marriage invalid remain in force in marriage per procura, as such factors generally apply to marriages, or do the factors acquire certain specific features? Or perhaps there are certain elements of invalidity in matrimonium per procura which are typical only to this formula, and if there are, do they not raise any doubts? By analysing the solutions contained in the contemporary internal law of the Roman Catholic Church and the canonical doctrine, the article attempts to answer such questions. Such an attempt has never been made with respect to the 1983 Code of Canon Law.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2020, 29, 2; 139-162
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Walor dowodowy confessio simulantis w orzecznictwie Trybunału Roty Rzymskiej
A proof value of confessio simulantis in the Roman Rota Judicature
Autorzy:
Góralski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1804878.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
małżeństwo
nieważność małżeństwa
dowód
symulacja zgody małżeńskiej
wyznanie symulanta
marriage
invalidity of marriage
proof
simulation of marriage consent
a confession of a person simulating marriage
Opis:
Znaczącym novum KPK z 1983 r. jest nadanie waloru dowodowego oświadczeniom stron w sprawach nullitatis matrimonii (can. 1536 § 2), co powtarza instrukcja Dignitas connubii (art. 180 § 1). Ponadto w art. 181 tejże instrukcji stwierdza się, iż gdy chodzi o zeznania stron pozasądowe przeciwko ważności małżeństwa oraz inne ich oświadczenia pozasądowe przedstawione w sądzie, to do sędziego należy ocena ich znaczenia, po wzięciu pod uwagę wszystkich okoliczności. Z kolei motu proprio Franciszka Mitis Iudex stanowi, iż w sprawach o nieważność małżeństwa zeznanie sądowe i oświadczenia stron, wsparte znacząco przez świadków co do ich wiarygodności, mogą mieć moc pełnego dowodu, którą winien ocenić sędzia, uwzględniając wszystkie wskazówki i poszlaki. Analiza orzecznictwa Roty Rzymskiej w sprawach z symulacji pozwala poznać szereg wypracowanych przez ten trybunał zasad interpretacyjnych w odniesieniu zarówno do confessio iudicialis, jak i extraiudicialis. Jednocześnie potwierdza, że walor dowodowy w postaci confessio simulantis w obszarze wymienionej kategorii spraw jest znaczący.
An important novum in the Code of Canon Law dated 1983 is placing a proof value on statements of parties in nulliatits matrimonii cases (can. 1536 § 2), which is repeated in Dignitas connubii Instruction (art. 180 § 1). What is more, it is stated in art. 181 of this Instruction that when it comes to extrajudicial statements of parties concerning the validity of marriage as well as other their extrajudicial statements presented in court, it is a judge whose role is to evaluate their importance, after considering all circumstances. Francis’ Mitis Iudex motu proprio on the other hand states that in cases on the validity of marriage court testimonies and statements of parties, the credibility of which is importantly supported by witnesses, can serve as full evidence, which should be evaluated by a judge who takes all hints and circumstantial evidence into account. The analysis of the Roman Rota judicature in cases on simulation enables to learn about a number of interpretational rules developed by this tribunal both in relation to confession iudicialis and extraiudicalis. At the same time it confirms that the proof value in the form of confession simulantis in the area of the abovementioned category of matter is of importance.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2016, 26, 1; 91-124
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pozytywny akt woli (kan. 1101 § 2 KPK) w świetle doktryny i orzecznictwa rotalnego
Positive Act of Will (Can. 1101 § 2 CIC) in the Light of Doctrine and Rotal Judgment
Autorzy:
Góralski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1773689.pdf
Data publikacji:
2021-07-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
małżeństwo
symulacja zgody małżeńskiej
pozytywny akt woli
marriage
simulation of conjugal consent
a positive act of the will
Opis:
Jednym z tytułów nieważności małżeństwa jest symulacja zgody małżeńskiej (simulatio consensus matrimonialis), usankcjonowana w kan. 1101 § 2 obowiązującego KPK. W takim przypadku ma miejsce wyraźny rozdźwięk pomiędzy słowami (lub równoznacznymi znakami) a zgodą małżeńską rozumianą jako akt woli (kan. 1057 § 2 KPK), a więc akt wewnętrzny. Wypowiadane słowa czy odpowiednie znaki nie znajdują wówczas pokrycia w woli kontrahenta, tymczasem to właśnie wola przesądza o powstaniu węzła małżeńskiego, stosownie do kan. 1057 § 1 KPK. W strukturze symulacji zgody małżeńskiej, zarówno całkowitej (wykluczenie samego małżeństwa), jak i częściowej (wykluczenie jakiegoś istotnego elementu małżeństwa lub istotnego przymiotu) istotnym komponentem jest pozytywny akt woli, mocą którego nupturient dokonuje owego wykluczenia. Odnosząc się do symulacji zgody małżeńskiej, Jan Paweł II w przemówieniu do Roty Rzymskiej z 29 stycznia 1993 r. powiedział, iż „byłoby poważną raną zadaną trwałości małżeństwa, a więc jego świętości, gdyby fakt symulacyjny nie był zawsze skonkretyzowany przez domniemanego symulanta w pozytywnym akcie woli”. Po przedstawieniu rysu historycznego kształtowania się normy prawnej (kan. 1101 § 2 KPK) autor, uwzględniając osiągnięcia tak doktryny, jak i orzecznictwa Roty Rzymskiej, określa bliżej pojęcie pozytywnego aktu woli, następnie wskazuje sposoby i formy powzięcia go, wreszcie omawia jego dowodzenie.
One of the titles of nullity of marriage is the simulation of conjugal consent (simulatio consensus matrimonialis), sanctioned in can. 1101 § 2 of the CCP in force. In such a case, there is a clear discrepancy between the words (or equivalent signs) and the marriage consent understood as an act of will (can. 1057 § 2 of the Code of Canon Law), i.e. an internal act. The spoken words or the appropriate signs are then not covered by the will of the counterparty, while it is the will that determines the formation of the marriage bond, in accordance with can. 1057 § 1 of the Code of Criminal Procedure. In the structure of the simulation of marital consent, both total (exclusion of the marriage itself) and partial (exclusion of some essential element of marriage or an essential attribute), an essential component is a positive act of the will, by virtue of which the spouse disqualifies this. Referring to the simulation of marriage consent, John Paul II, in his speech to the Roman Rota of January 29, 1993, said that “it would be a serious wound inflicted on the durability of marriage, and therefore its sanctity, if the simulation fact were not always specified by the alleged simulator in a positive act of will.” After presenting a historical outline of the shaping of the legal norm (can. 1101 § 2 of the Code of Criminal Procedure), the author, taking into account the achievements of both the doctrine and the jurisprudence of the Roman Rota, defines the concept of a positive act of will, then indicates the ways and forms of taking it, and finally discusses its proving.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2021, 31, 2; 123-152
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 22

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies