Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "nietzscheanizm" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Так говорил Владимир Санин. Русское ницшеанство сквозь призму романов М. П. Арцыбашева
Tako rzecze Władimir Sanin. Rosyjski nietzscheanizm w świetle powieści M. P. Arcybaszewa
Autorzy:
Gracheva, Alla M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954162.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
nietzscheanizm
„człowiek naturalny”
filozofia życia
kwitnący Sad
indywidualizm bohatera
nihilizm
Nietzscheanism
“natural person”
the philosophy of life
the efflorescent Garden
individualism of hero
nihilism
Opis:
W artykule przedstawiona została, na materiale twórczości Michaiła Arcybaszewa, kwestia idei nietzscheańskich w Rosji początku XX wieku. Sygnalizując zbieżność, ale nie tożsamość, idei powieści Arcybaszewa Śmierć Landego (1904) i Sanin (1907) z koncepcją niemieckiego filozofa, autorka akcentuje specyfikę poglądów pisarza rosyjskiego: jego indywidualistyczną „filozofię życia”, związaną z naturą, pierwiastek optymistyczny, na przekór powszechnej hegemonii pesymizmu, hasła człowieka harmonijnego, zmierzającego do radości życia i swobodnej miłości. Nietzscheanizm był więc znany w Rosji tego czasu, jednak w świadomości artystycznej łączy się z czysto rosyjskimi doświadczeniami: teoriami Tołstoja, Dostojewskiego, Turgieniewa i nihilistycznej inteligencji raznoczyńskiej. Analizując sekret niezwykłego rozgłosu powieści Sanin, badaczka dostrzega go nie w warstwie śmiałych opisów, lecz w obrazie stworzonego przez Arcybaszewa „człowieka naturalnego” XX wieku, bohatera adogmatycznego. W artykule podejmuje się ponadto problem popularności tego bohatera i jego filozofii życiowej w masowym odbiorze czytelniczym początku wieku, czego przykładem mogą być liczne kontynuacje utworu, amatorskie przedłużenia (nieraz ironizujące) jego losów.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2003, 51, 7; 43-51
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Идейные истоки литературного движения «Скифов» (от Владимира Соловьева к Александру Блоку)
The Ideal Sources of the “Scythian” Literary Movement (from Vladimir Solovyov to Alexander Blok)
Idealne źródła ruchu literackiego „Skify” (od Władimira Sołowiowa do Alexandera Błoka)
Autorzy:
Kirichenko, Oleg
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342713.pdf
Data publikacji:
2022-09-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
«Scytowie»
społeczność literacka
A. Błok
R. Iwanow-Razumnik
W. Sołowjow
A. Czaadajew
A. Hercen
sofiologia
populizm
nietzscheanizm
rewolucja światowa
“Scythians”
literary community
Alexander Blok
Razumnik Ivanov-Razumnik
Vladimir Solovyov
Pyotr Chaadaev
Alexander Herzen
sophiology
populism
Nietzscheanism
world revolution
Opis:
Скифская идеология выросла из двух источников: софиологии Владимира Соловьева, адаптированной Александром Блоком к революционному стандарту «антихристианского апокалипсиса», и идей Разумника Иванова-Разумника, опиравшегося на мнения западников Петра Чаадаева и Александрa Герценa. Для Блока скифство стало формой выражения его антихристианских, ницшеанских идей, долго зревших под прикрытием его софиинизма. Революция позволила ему открыто выразить их и привлечь внимание основателя скифского литературного течения. Радикализм Блока позволил включить скифство в партийную жизнь левых эсеров, придав движению новый характер и новые ориентиры, связанные с мировой революцией на небольшевистский лад.
Ideologia scytyjska wyrosła z dwóch źródeł: sofiologii Włodzimierza Sołowjowa, dostosowanego przez Aleksandra Błoka do rewolucyjnego standardu «apokalipsy antychrześcijańskiej» i idei Razumnika Iwanowa-Razumnika, który bazował na opiniach okcydentalistów Piotra Czaadajewa i Aleksandra Hercena. Dla Błoka scytyzm stał się formą wyrazu jego antychrześcijańskich, nietzscheańskich idei, które długo dojrzewały pod przykrywką jego sofinizmu. Rewolucja pozwoliła mu wyrazić je otwarcie i przyciągnąć uwagę założyciela scytyjskiego ruchu literackiego. Radykalizm Błoka umożliwił włączenie scytyzmu w życie partyjne lewicowych eserowców, nadając ruchowi nowy charakter i nowe wytyczne związane z rewolucją światową rozumianą na sposób niebolszewicki.
The Scythian ideology grew from two sources: the sophiology of Vladimir Solovyov, adapted by Alexander Blok to the revolutionary standard of the “anti-Christian apocalypse”, and the ideas of Razumnik Ivanov-Razumnik, who relied on the opinions of the Westernisers Pyotr Chaadaev and Alexander Herzen. For Blok, Scythianism became a form of expression of his anti-Christian, Nietzschean ideas, which had matured for a long time under cover of his sophiology. The revolution allowed him to express them openly and attract the attention of the founder of the Scythian literary movement. Blok’s radicalism made it possible to include Scythianism in the party life of the Left Socialist-Revolutionaries, giving the movement a new character and new guidelines associated with the world revolution in a non-Bolshevik manner.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 7; 261-274
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies