Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "modernizm" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Franciszkanizm w twórczości kompozytorskiej Charles’a Tournemire’a – Sei Fioretti Pages D’orgue op. 60
Franciscanism in the Music of Charles Tournemire – Sei Fioretti Pages D’orgue op. 60
Autorzy:
Raba, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1795782.pdf
Data publikacji:
2020-01-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
franciszkanizm
Charles Tournemire
modernizm
organy
Franciscanism
modernism
organ
Opis:
Na podstawie analizy źródeł autor wskazuje topos franciszkański w zbiorze Sei fioretti op. 60 Charles’a Tournemire’a jako jeden z naczelnych nie tylko dla tego kompozytora, ale również jego wielkiego następcy – Oliviera Messiaena. Analiza strukturalna i semiotyczna pozwala na uchwycenie głębokich zależności pomiędzy inspiracją życiem i charyzmatami św. Franciszka a sferą techniczno-kompozytorską dzieła. W świetle swoistej dla Tournemire’a symbolicznej metody integrowania tekstów literackich z muzyką, przy jednoczesnym ich swobodnym parafrazowaniu oraz rozproszeniu źródłowym, przeprowadzona w artykule interpretacja daje po raz pierwszy możliwość pełnego zrozumienia dzieła, oferuje klucz do rozwiązania zagadki interpretacji również pozostałej jego spuścizny oraz głębszego niż dotychczas uchwycenia relacji między Tournemirem a Messiaenem.
On the basis of source research author analyzes the Franciscan topos in Sei fioretti op. 60 of Charles Tournemire. The Composer is one of the most important and still little known musician of French modernism, great predecessor of Olivier Messiaen. The structural and semiotic analysis allow to capture the deep dependencies between the inspiration of the life and charisms of Saint Francis and the technical-compositional sphere of the work. In the light of Tournemire’s symbolic method of integrating literary texts with music, with their simultaneous free paraphrasing and source dispersion, the interpretation carried out in the article gives the opportunity to fully understand the work for the first time. Furthermore, it offers the key to solving the mystery of interpretation of his other works and to deeper understanding of the relationship between Tournemire and Messiaen.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 12; 97-113
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Протиставлення психокультур українців та росіян у драмі Лесі Українки Бояриня
The Juxtaposition of Ukrainian and Russian Psychoculture In Lesia Ukrainka’s Boyarynia
Przeciwstawienie psychokultury Ukraińów i Rosjan w dramacie Łesi Ukrainki Bojarynia
Autorzy:
Nabytowycz, Ihor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929310.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Łesia Ukrainka
modernizm
gender
etnopsychologia
Lesya Ukrainka
modernism
ethnopsychology
Opis:
W artykule zademonstrowano, w jaki sposób w poemacie dramatycznym Łesi Ukrainki Bojarynia pokazano różnorodność genderową i etniczną Ukraińców i Rosjan, ich psychokulturę w XVII wieku. Przeanalizowano сeсhy poetyki mentalnych charakterystyk tych dwóch narodów, ich światopoglądu.
The article shows the juxtaposition of gender and ethnic characteristics of Ukrainians and Russians in Lesya Ukrainka’s dramatic poem Boyarynia (The Boyar Woman), their psychoculture in XVII century. There are analysed peculiarities of poetics showing mental characteristics of the these two peoples, their world view.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 7; 51-73
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Пошуки духовного абсолюту в творчості Олександра Олеся та європейських символістів
Searching for spiritual Absolutes in the Works of Oleksander Oles and European Symbolists
Autorzy:
Tsurkan, Ihor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807247.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
topos; dusza; modernizm; serce; kordocentryczność
topos; soul; modernism; heart; cordocentrism
Opis:
Poszukiwania absolutu duchowego w twórczości Ołeksandra Ołesia i symbolistów europejskich Autor artykułu stawia sobie za cel próbę identyfikacji Absolutu duchowego w poetyckim świecie poetów-modernistów. Szczególne miejsce poświęcono refleksji nad toposem duszy w poezji epoki, będącej, zdaniem autora, wyrazicielem człowieczego dążenia do transcendencji. Пошуки духовного абсолюту в творчості Олександра Олеся та європейських символістів У статті зосереджується увага на пошуках духовного Абсолюту в поетичній світобудові поетів-модерністів. Розглянуто топос душі, що став виразником усіх поривань людини до Трансценденту в поезії епохи.
The article focuses on the searches of the spiritual Absolute in poetic universe of the modernists. It is considered the topos of the soul, which has become of all the aspirations for people to the Transcendent in the poetry of the epoch.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2017, 65, 7; 37-51
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Модерністичне представлення sacrum’y в історичних романах Дмитра Мережковського (Смерть богів (Юліян-Відступник); Воскреслі боги (Леонардо да Вінчі))
Modernistic Presentation of the Sacred in Dmitriy Merezhkovsky’s Historical Novels The Death of Gods (Julian The Apostate), Resuscitated Gods (Leonardo Da Vinci)
Modernistyczne przedstawienie sacrum w powieściach historycznych Dymitra Mereżkowskiego (Julian Apostata: Śmierć Bogów); Leonardo Da Vinci: (Zmartwychwstanie Bogów)
Autorzy:
Nabytowycz, Ihor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933960.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
modernizm
kategoria sacrum
przestrzeń symboliczna
modernism
category the sacred
symbolistic space
Opis:
W artykule przeanalizowane zostały dwie powieści Dymitra Mereżkowskiego pod kontem konstruowania przez pisarza przestrzeni symbolicznej kategorii sacrum – na podstawie doświadczenia filozoficzno-estetycznego przejścia granicznego od świata antycznego do Średniowiecza (Julian Apostata: Śmierć bogów), a następnie swoisty obrócony symetrycznie powrót od Średniowiecza do Renesansu (Leonardo da Vinci: Zmartwychwstanie Bogów), różnorodne przejawy tej kategorii tak w wierzeniach Hellenów, jak i w chrześcijaństwie.
It’s considered in the article how artistic attempt  is carried out of showing  artistic building of symbolistic space of category the sacred in novels of  Dmitriy Merezhkovskiy, and then original symmetrically turned return from the Antique to the Middle Ages (The Death of Gods (Julian the Apostate)) and from the Middle Ages to the Renaissance (Resuscitated Gods (Leonardo da Vinci)), her various expressions in creed of Olympic Gods in ancient Greeks, and in Christianity.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2010, 58, 7; 23-39
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola tradycji etnicznej w kształtowaniu tożsamości ukraińskiej (w ujęciu Jewhena Małaniuka)
The Role of Ethnic Tradition in the Development of Ukrainian Identity (As Seen by Yevhen Malaniuk)
Роль традиції в формуванні української ідентичності (в трактовці Євгена Маланюка)
Autorzy:
Ursulenko, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933432.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
tożsamość narodowa; etniczność; nacjonalizm; modernizm; publicystyka
national identity; ethnicity; nationalism; modernism; articles
Opis:
Awangardowe projekty ukraińskiej tożsamości narodowo-kulturowej w I połowie XX wieku nierzadko są formowane w opozycji do wcześniejszego modelu etnograficznego. Dominacja romantycznego kultu tradycji etnicznej oraz ludowo-narodowe zabarwienie rodzimej kultury na przestrzeni całego XIX wieku dyktuje nowemu pokoleniu inteligencji ukraińskiej potrzebę wypracowania nowoczesnego kształtu kultury narodowej. W swoich licznych artykułach oraz esejach historiozoficznych Jewhen Małaniuk zwalcza zjawisko absolutyzacji kultury ludowej jako jedynej spadkobierczyni wartości tradycji etnicznej, a także analizuje „kompleks małorosyjstwa”, który, w opinii pisarza, wyrasta przede wszystkim na etnograficznym gruncie i stanowi swoistą chorobę, deformującą świadomość narodową Ukraińców.
Avant-garde models of Ukrainian national and cultural identity in the first half of the twentieth century were frequently formed in opposition to the earlier ethnographic concept. The dominance of the Romantic cult of ethnic tradition and the folklore and nativism influences on the native culture throughout the nineteenth century urged the new generation of Ukrainian intellectuals to give the national culture a modern form. In his many articles and historiosophic essays Yevhen Malaniuk spoke in opposition to absolutisation of folk culture as the only inheritor of ethnic tradition values. “Little Russian mentality” was also subject to Malaniuk’s scrutiny, as in his opinion it had its roots primarily in the ethnographic approach, and was perceived by him as a disease affecting the national consciousness of the Ukrainian people.
Авангардні проекти української національно-культурної ідентичності вІ половині ХХ ст. нерідко формулюються в опозиції до попередньої етнографічної моделі. Домінація народницького дискурсу та романтичного культу етнічної традиції протягом ХІХ ст. ставить перед новим поколінням української інтелігенції завдання модернізації національної культури. В своїх численних статтях та історіософських есе Євген Маланюк засуджує явище абсолютизації народної культури як єдиної спадкоємниці цінностей етнічної традиції, а також аналізує «комплекс малоросійства», що, на думку мислителя, виростає, передусім, на етнографічному ґрунті і становить хворобу, яка деформує національну свідомість значної частини українців.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 7; 173-185
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tragizm i piękno w dramacie Orgia Łesi Ukrainki
Tragedy and Beauty in Lesya Ukrainka’s Drama “Orgy” (“Orgiya”)
Autorzy:
Wójtowicz, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929323.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Łesia Ukrainka
modernizm
dramat
tragizm
piękno
Lesya Ukrainka
Modernism
drama
tragic
beauty
Opis:
Lesya Ukrainka (Larysa Kosach, 1871-1913) proclaimed the postulate of tragedy in 1906 in one of her articles Utopia in the fiction and subsequently ingrained it as the dramatist in her creations. Ukrainka endowed her heroes by tragic destiny, her dramas were filled with scenes of battle, revenge, torture, violence and writer presented it directly or via a wide range of symbolic references and allusions. This phenomenon is typical for the era of modernism, which pursued in her creative imagination the author of Orgy (1913). In a similar manner Ukrainian writer has taken the issue of the definition of beauty, which in her works organically intertwined with tragedy. Reflections on the phenomenon of beauty Lesya Ukrainka conducted using also myths and symbols.
Трагізм і краса в драмі Лесі Українки ОргіяЛеся Українка (Лариса Косач, 1871-1913) постулат трагізму проголосила ще в 1906 році в одній зі своїх статей «Утопія в белетристиці», а згодом поступово впроваджувала його протягом всієї своєї творчості, як драматурга. За прикладом романтиків вона надавала героям своїх праць трагічну долю, будувала драми, які рясніли сценами бою, помсти, тортур, насильства; зображувала їх безпосередньо, або ж за допомогою широких засобів символізму. Таке явище типове для епохи модернізму, і саме в цю епоху авторка «Оргії» (1913) реалізовувала свої творчі фантазії. В подібний спосіб українська письменниця підходила і до поняття краси, яке в її здобутках органічно перепліталось з трагізмом. Роздуми про феномен краси Леся Українка також вела, використовуючи міфи та символи.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 7; 75-91
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Месіанський час» і трагічний досвід у драматургії Лесі Українки
«Messianic Time» and the Experience of Tragedy in Lesya Ukrainkas Dramas
«Czas Mesjański» a doświadczenie tragizmu w dramaturgii Łesi Ukrainki
Autorzy:
Polishchuk, Yaroslav
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929309.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Łesia Ukrainka
dramaturgia
modernizm
neoromantyzm
mesjanizm
Lesya Ukrainka
drama
Modernism
Neo-Romanticism
Messianism
Opis:
Autor poddaje badaniu istotę tragizmu cechującego twórczość dramaturgiczną Łesi Ukrainki. Eksponuje związek omawianej cechy poetyki wybitnej pisarki ukraińskiej z tragizmem o kondycji klasycznej (1), tragicznością światopoglądu romantycznego (2) oraz ze świadomością kultury z okresu dekadansu i wczesnego modernizmu (3). Łesia Ukrainka przekracza granice właściwego czasu i przestrzeni w zobrazowaniu tragicznego doświadczenia człowieka w swych dziełach Kassandra, Kamienny gospodarz, Pięśń lasu. W ten sposób zbliża się do globalnej problematyki kultury XX wieku, co uczyni kolizję egzystencjalnego wyboru oraz buntu zasadniczą dla nowoczesnej literatury i sztuki.
The author analyses the core of the tragic nature of Lesya Ukrainka’s dramatic works. Highlighted are the relationships of this feature of her dramas with Classical (1) and Romantic tragedy (2), and with the cultural awareness of the time of Decadence and Early Modernism (3). In her Kassandra [Cassandra], Kamienny gospodarz [The Stone Host] and Pieśń Lasu [The Song of the Wood], Lesya Ukrainka transgresses the borders of real time and space in depicting the tragic experience of a human being. In this way, she comes close to the fundamental problems of the 20-th century culture, with the conflict between the idea of existential choice and rebellion becoming paramount ideas of contemporary literature and art.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 7; 39-49
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polskie inspiracje w ukraińskim dyskursie literackim lat 20. XX wieku
Polish Inspirations in the Ukrainian Literary Discourse in the 1920s
Польские инспирации в украинском литературном дискурсе 20-х годов ХХ века
Autorzy:
Nowacki, Albert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879847.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
modernizm
literatura polska
literatura ukraińska
„neoklasycy”
europeizacja
modernism
Polish literature
Ukrainian literature
“Ukrainian neoclassicists”
Europeanisation
Opis:
Niniejszy artykuł poświęcono refleksji nad polsko-ukraińskimi powiązaniami literackimi w latach dwudziestych XX w. W świetle przeprowadzonych badań można zauważyć wyraźny wpływ literatury polskiej na ukraińską, który nasilał się na przełomie XIX i XX w. Najczęściej Polska występowała w roli pośrednika w transferze najnowszych, modernistycznych tendencji kultury zachodniej, jednakże często stawiano ją za wzór udanego rozwoju kulturalnego. Powyższa praca pokazuje także, że recepcja literatury polskiej miała miejsce również na Ukrainie radzieckiej, a najbardziej zauważalna była w piśmiennictwie „neoklasyków” Kijowskich.
This article is devoted to the reflection on the Polish-Ukrainian literary connections in the 1920s. In the light of the research results there can be observed a noticeable impact of Polish literature on Ukrainian literature and Ukrainian literary circles, which intensified at the turn of the nineteenth century. Most frequently Polish influence manifested in mediation in the transfer of the latest modernist tendencies of Western culture. However, Poland was often presented as a successful model of cultural development. This work also shows that the reception of Polish literature was present in the Soviet Ukraine as well, and it was most noticeable in the literature of Kievian Neoclassicists.
Данная статья посвящена изучению польско-украинских литературных связей в 20-е годы ХХ века. В контексте проведенных исследований можно обнаружить заметное влияние польской литературы на украинскую, которое усилилось на рубеже ХIХ и ХХ веков. Как показывают анализы, чаще всего Польша выступала посредником в передаче новейших, модернистских направлений культуры Запада, кроме того, очень часто именно Польша ставилась в пример успешного культурного развития. Целью статьи является также показать, что рецепция польской литературы проходила также на землях Советской Украины и проявилась в творчестве киевских «неоклассиков».
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 7; 133-146
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Karol Wojtyła a nowoczesność
Karol Wojtyła and Modernity
Autorzy:
Garbol, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1753221.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jan Paweł II
modernizm
zbawcze piękno
etyka autentyczności
John Paul II
modernism
salvific beauty
ethics of authenticity
Opis:
Artykuł unaocznia związki twórczości Karola Wojtyły i Jana Pawła II z dziedzictwem myśli i sztuki modernistycznej. Jako wyznaczniki tego związku przyjęto: uprzywilejowanie języka sztuki, możliwość jej kontrmoralności oraz etykę autentyczności. Owe związki zostały ukazane tak, by podjąć polemikę z dobrze ugruntowanym w literaturze przedmiotu przekonaniem, że twórczość Wojtyły pozostała niezależna od wpływów nowoczesnej estetyki. W artykule wzięto pod uwagę nie tylko twórczość literacką, ale również pisma filozoficzne i teologiczne Karola Wojtyły/Jana Pawła II, szczególnie Osobę i czyn oraz List do artystów. Ważnym kontekstem rozważań są: wywiedziona z myśli Kanta kontrmoralność sztuki oraz Charlesa Taylora etyka autentyczności.
This article shows the relationship between the works of Karol Wojtyła / John Paul II and the heritage of modernist thought and art. The signs of such a relationship are the privileging of the language of art, the possibility of the counter-morality of art, and the ethics of authenticity. These relationships have been selected so as to refute the statement that the works of Karol Wojtyła were independent of the influences of modern aesthetics. Not only have the literary works of Karol Wojtyła / John Paul II been taken into consideration in this article, but also his philosophical and theological works, especially Person and Act and Letter to Artists. The conception of the counter-morality of art, as derived from Kant’s works, and Charles Taylor’s concept of the ethics of authenticity are the framework for this deliberation.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1 Special Issue; 357-370
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Od Przytyku do Rymanowa”. Ciało i współczesny świat w opowieściach Żydów polskich
„From Przytyk to Rymanów”: The Body and the Contemporary World in the Tales by Polish Jews
Autorzy:
Lewis, Justin Jaron
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1902509.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Abraham Michelson
ciało
chasydyzm
modernizm
Menachem Mendel zRymanowa
Napoleon
Polska
opowieści
body
Hasidism
modernity
Menahem Mendl of Rymanüw
Polska
tales
Opis:
Ateret Menahem, first published in 1910, is a Hebrew book written by a Polish Jew, Abraham Michelson of Zgierz. It is a collection of stories in praise of a Hasidic Jewish holy man from Poland, Menahem Mendl of Rymanüw. This article begins and concludes with a disturbing image from Ateret Menahem, which encapsulates the tension around modernity and the body expressed by this and other collections of Hasidic tales. The article first argues that Ateret Menahem should be seen as a Polish book, though it is not written in the Polish language, and as a work of literature worthy of attentive reading. Then, looking at the themes of Hasidic tales more generally, the author draws a connection between modernity and the body, which was not spelled out in the author's 2009 monograph on this topic, Imagining Holiness. Finally, several selections from Ateret Menahem, expressing tension around the body and modernity in a Polish Hasidic context, are presented, and close readings of these passages are offered.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 1; 165-177
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modernity and Utopia in Bruno Latour’s We Have Never Been Modern and Gabriel Josipovici’s What Ever Happened to Modernism
Autorzy:
Sawa, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807490.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
nowoczesność; modernizm; utopia; Utopia; Thomas More; Bruno Latour; Gabriel Josipovici
modernity; Modernism; utopia; Utopia; Thomas More; Bruno Latour; Gabriel Josipovici
Opis:
Nowoczesność i utopia w Bruno Latoura We Have Never Been Modern i Gabriela Josipovici What Ever Happened to Modernism Celem artykułu jest zbadanie relacji pomiędzy utopią a nowoczesnością na podstawie Utopii Thomasa More’a oraz dwóch ważnych współczesnych studiów nad nowoczesnaścią: We Have Never Been Modern (1992) autorstwa Bruno Latoura oraz What Ever Happened to Modernism? (2010) napisanym przez Gabriela Josipovici. Ambiwalentna natura nowoczesnego prototypu utopii, która wykazuje obecność zarówno impulsu (e)utopijnego, jak i dystopijnego (krytycznego), zdaje się znajdować swoje odzwierciedlenie w naturze nowoczesności. Krytyczny aspekt nowoczesności odsłania fakt, że dwa podstawowe dążenia epoki nowoczesnej — do wolności i dominacji — okazują się jej największym obciążeniem zarówno w sferze socjopolitycznej, jak też w literaturze i sztuce.
This article seeks to explore the relation between utopia and modernity on the basis of Thomas More’s Utopia (1516) as well as two seminal contemporary studies: Bruno Latour’s We Have Never Been Modern (1992) and Gabriel Josipovici’s What Ever Happened to Modernism? (2010). The ambiguous nature of the modern prototype of utopia which displays both the eutopian and the dystopian (self-critical) impulse seems reflected in the nature of modernity. With auto-criticism inscribed in the constitution of both utopia and modernity, the leading desires of the modern period—for a greater emancipation and domination—prove to be its greatest burden both in the socio-political sphere as well as in art and literature.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2017, 65, 11; 161-175
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Українські проєкції мотивів єгипетської та вавилонської неволі у драмах Лесі Українки
Ukrainian Projection of Motives of Egyptian and Babylonian Captivity in Dramas of Lesya Ukrainka
Ukraińskie projekcje motywów niewoli egipskiej i babilońskiej w dramatach Łesi Ukrainki
Autorzy:
Nabytovych, Ihor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1877380.pdf
Data publikacji:
2019-10-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Łesia Ukrainka
modernizm
niewola egipska i babilońska
zniewolenie Ukrainy przez Rosję
Lesya Ukrainka
modernism
Egyptian and Babylonian captivity
Ukraine enslaved by Russian Empire
Opis:
Temat niewoli egipskiej i babilońskiej w poezji i dramatach Łesi Ukrainki ma wielopłaszczyznową aksjologiczną, ideologiczną oraz ideowo-estetyczną perspektywę. Jednakże wszystkie idee i pomysły poetki są projektowane na problematykę ucisku narodowego. Skupiają się one głównie na bolesnych problemach zniewolonej przez Imperium Ukrainy współczesnej poetce. I ty kiedyś walczyłaś jak Izrael, moja Ukraina!.. – to wiersz, który jest kluczem do symbolicznej identyfikacji egipskiej i babilońskiej, niewoli Izraela odniesionej do niewoli rosyjskiej na Ukrainie. Poetka nie tylko mówi o egipskim i babilońskim jarzmie / niewoli rosyjskiej, ale także tworzy rodzaj ideowego programu sztuki jako formy wyjścia z niewoli.
Issue of Egyptian and Babylonian captivity in poetry and drama of Lesya Ukrainka has multi axiological, ideological and aesthetic perspective. However, all these ideas of artistic works are proected on problems of national captivity. They are focused on painful problems of modern Ukraine that is enslaved by Russian Empire. You Fighted Like Israel Once, My Dear Ukraine!.. – this is poetry that is the key to symbolic comparing of Egyptian and Babylonian captivity of Israel to Russian captivity of Ukraine. Poetess shows burdens of Egyptian and Babylonian captivity / Russian captivity and creates program of overcoming it in an art form.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 7; 33-53
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Рецепція Лесі Українки в українській критиці: контроверзи і перспективи
Interpretation of Lesya Ukrainka in Ukrainian Criticism: Controversies and Perspectives
Recepcja Łesi Ukrainki w krytyce ukraińskiej: Kontrowersje i perspektywy
Autorzy:
Skupeyko, Lukash
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929290.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
socrealizm
modernizm
neoromantyzm
ideał estetyczny
model interpretacji
kanon krytyczny
„osobowość suwerenna”
socialist realism
modernism
Neo-romanticism
aesthetic ideal
interpretative model
critical cannon
“sovereign personality”
Opis:
W artykule podjęto problem analizy twórczości Łesi Ukrainki w kluczu realistycznym i modernistycznym. Zwrócono uwagę na podobieństwa obu sposobów interpretacji; zauważono brak skrupulatnej analizy samych tekstów – utworów Łesi Ukrainki i uleganie narzucanym (z zewnątrz) teoriom. Największe perspektywy – zdaniem autora – stoją przed badaniami, w których nastąpi rezygnacja z tradycyjnych kanonów interpretacji twórczości Łesi Ukrainki z jednoczesnym dookreśleniem sensu neoromantycznego hasła „suwerenności” jako cechy charakterystycznej dla każdego człowieka.
This paper analyses how the work of Lesya Ukrainka is criticised within the realist and modernist paradigms. Similarities in both models of interpretation are highlighted; and the lack of in-depth analysis of Lesya Ukrainka’s texts per se is pointed out. Also, it is noted that the critics tend to be too submissive to literary theories that are imposed on them. The author claims that the most promising research is that which can abandon traditional canons of interpretation of Lesya Ukrainka’s work with simultaneous explication of the sense of the Neo-romantic idea of “sovereignty” as a feature typical of each human being.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 7; 13-22
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uporczywa bezsilność sztuki, czyli Haupt i granice literatury
The Persisstent Impotence of Art, or Haupt and the Boundaries of Literature
Autorzy:
Nowak, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807085.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
polska literatura nowoczesna; literatura emigracyjna; modernizm; autobiografizm; estetyka twórczości; koncepcja czasu w literaturze
Polish modern literature; emigration literature; modernism; autobiographism; aesthetics of creativity; concept of time in literature
Opis:
Rozprawa poświęcona została autorskiej estetyce Zygmunta Haupta. Pod uwagę wzięto zarówno wątek metarefleksyjny jego prozy, jak i jej właściwości immanentne. Zwrócono uwagę przede wszystkim na koncepcję podmiotu mówiącego. Autor tekstu próbuje wnieść pewne korekty do nadmiernie w dotychczasowych badaniach eksponowanego autobiografizmu prozy Haupta. Zamiast niego badacz jako centrum tej twórczości uznaje koncepcję czasu – przeszłość i przyszłość jako „ekstazy” teraźniejszości. Koncepcje Haupta zostały skonfrontowane z nurtem polskiej literatury powojennej, która powstała pod hasłem wielkiej korekty. Pod uwagę wzięto zarówno twórczość pisarzy krajowych, jak i emigracyjnych. Wedle badacza Haupt w swej myśli estetycznej, eksplorując temat granic literatury, zbliża się do twórców późnego modernizmu.
The article discusses the author’s aesthetics of Zygmunt Haupt. Both the metareflexive thread of his prose and its immanent properties have been taken into account. The main focus has been put on the concept of the speaking subject. The author of the article tries to revise Haupt’s autobiographism of prose which the previous studies used to expose excessively. Instead, the researcher recognises the concept of time – the past and the future as the “ecstasy” of the present – to be at the centre of this work. Haupt’s ideas have been confronted with the trend of Polish post-war literature, which was created under the slogan of a great revision. Both the works of Polish and emigrant writers have been taken into consideration. According to the researcher, in his aesthetic thought, exploring the boundaries of literature, Haupt is close to the writers of late modernism.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 1; 61-85
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag o życiu i twórczości malarskiej Bohdana Kelles-Krauzego
Some Remarks on the Life and Painting of Bohdan Kelles-Krauze
Autorzy:
Błotnicka-Mazur, Elzbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945489.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
sztuka Lublina i Lubelszczyzny
malarstwo okresu międzywojnia
architektura – modernizm
architektura – funkcjonalizm
the art of Lublin and the Lublin region
painting of the inter-war period
architecture – modernism
architecture – functionalism
Opis:
Bohdan Kelles-Krauze (1885-1945) was an architect by profession, but a painter by avocation and that from his early age onward. This artist was an extremely important figure in the artistic milieu of Lublin in the inter-war period. He settled in Lublin together with his family in 1921. Today he is forgotten undeservedly and his name is well-known only to a small group of scholars. He graduated from Lviv Polytechnic in 1910, and then went on artistic journeys to Munich and Paris. Several times he changed his jobs until he finally permanently settled in Lublin. There he was employed at the Regional Administration of Public Works at the post of regional architect, where he stayed until his premature death in 1945. He was an author of several dozen buildings in Lublin and in the Lublin region. They are different with regard to style and function. Then his designs gradually passed from national forms to functionalism. Krauze's passion outside his job was painting. Many of his works have been preserved to date. They are composed of various paintings, and at the same time they are coherent in term of their workshop. Despite concrete transformations with regard to their form, especially with regard to colour and texture, subtle references to the works of home painters and those from the circle of French post-Impressionism, his style is clear. Against the backdrop of Lublin painters who advocated traditional stylistics he appeared as a modern artist. In his works he combined two apparently incongruent elements: the sensitive painter Krauze always maintained the clear logic of Krauze architect with solid drawing and real form built with an elaborated colour.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2007, 55, 4; 245-277
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies