Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "diocese" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 23
Tytuł:
Apoteoza godła heraldycznego biskupa Józefa Marcelego Dzięcielskiego (1768-1839) w łacińskich wierszach herbowych w rubrycelach lubelskich
Apotheosis of the Coat of Arms of Bishop Józef Marceli Dzięcielski (1768-1839) in the Latin Heraldic Poems in the Ordos of the Diocese of Lublin
Autorzy:
Strycharczuk, Agnieszka
Marczewski, Jarosław R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791394.pdf
Data publikacji:
2020-02-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
herb Korwin
poezja herbowa
biskup Józef Marceli Dzięcielski
diecezja lubelska
rubrycele
Korwin coat of arms
heraldic poetry
Bishop Józef Marceli Dzięcielski
the Diocese of Lublin
ordo
Opis:
Przedstawiony w niniejszym artykule zbiór trzynastu łacińskich wierszy herbowych poświęcony jest biskupowi Józefowi Marcelemu Dzięcielskiemu. Był on pasterzem diecezji lubelskiej w latach 1825-1839. Wiersze na herby znane są w obiegu literackim od XV wieku. Te, które pojawiają się w rubrycelach, są rzadko analizowane i tłumaczone. Dzieje się tak ze względu na elitarny charakter tych druków użytkowych, docelowo kierowanych do duchowieństwa danej diecezji. Warto przedstawić je szerszemu gronu odbiorców, ponieważ stanowią one także element dorobku literackiego epoki. Artykuł i analizowane w nim utwory przybliżają postać biskupa Józefa Marcelego Dzięcielskiego, jego herb i posługę.
The collection of thirteen Latin heraldic poems presented in this article was dedicated to Bishop Józef Marceli Dzięcielski. He was a shepherd of the Diocese of Lublin in the years 1825-1839. The heraldic poems have been known in literary circuit since the 15th century. Those that appeared in dioecesan ordos have been rarely analyzed and translated. This is due to the elitist nature of these usable prints, ultimately directed to dioecesan clergy. It is all the more worth presenting them to a broader audience, as they are also an element of the literary output of the era. The article and the poems analyzed in it bring some more knowledge of Bishop Józef Marceli Dzięcielski, of his coat of arms, and of his ministry. They can also provoke a discussion on the completed translation and the solutions applied in it.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 3; 111-132
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Decanal Conferences of Priests in the Diocese of Kielce in Interwar Poland
Autorzy:
Bujak, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807013.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Diocese of Kielce; deanery; vicariate forane; decanal conferences; Church administration; pastoral work
Opis:
The Polish version of the article was published in “Roczniki Humanistyczne,” vol. 57 (2009), issue 2. After Poland regained independence the role of priests’ deanery conferences gained more importance. Regular deanery conventions of the clergy positively influenced pastoral work, established order in it as well as unifying its goals and methods. They also played an important role in solving the problems of local priests concerning their living standards. The bishop appreciated the significance of deanery conferences, judging them to be an important element of the system of management and control of the diocese. In 1926, a diocesan director of pastoral conferences was appointed, his aim being, among others, to set subjects for discussion at such conventions. The conferences became an important instrument for finding out about priests’ opinions and their attitudes as well as for moulding them by the diocesan authorities.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 2 Selected Papers in English; 103-118
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duchowni ordynowani przez biskupa kujawskiego Jana Karnkowskiego w 1533 r.
Clergymen Ordained by the Bishop of the Kujawy Region Jan Karnkowski in 1533
Autorzy:
Kaczmarek, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879768.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
święcenia
duchowieństwo
Diecezja Kujawska
XVI wiek
Jan Karnkowski
ordination
clergy
the Diocese of Kujawy
the 16th century
Opis:
Artykuł przynosi analizę praktyki święceń odprawionych wiosną 1533 r. przez ordynariusza diecezji kujawskiej, biskupa Jana Karnkowskiego. Wykaz kilkudziesięciu duchownych wyświęconych przez tego hierarchę został wpisany do księgi biskupa Korytkowskiego, która jest przechowywana w Archiwum Diecezjalnym we Włocławku. W wykazie tym odnajdujemy akolitów, subdiakonów, diakonów oraz kapłanów z  diecezji włocławskiej, a także liczne grono kleryków ordynowanych przez biskupa Karnkowskiego, którzy przybyli po święcenia do Włocławka z innych diecezji, przede wszystkich z diecezji płockiej. Analizie zawartości źródła towarzyszy jego edycja oparta na rękopisie akt biskupich.
The article brings an analysis of the practice of ordination by the Bishop of the Diocese of Kujawy, Jan Karnkowski in the spring of 1533. The list of dozens of priests ordained by the hierarch has been entered into the bishop Korytkowski's book, which is kept in the archive of the Diocese in Włocławek. In this list we find acolytes, subdeacons, deacons and priests of the Diocese of Włocławek, as well as a large group of seminarians ordained by Bishop Karnkowski who came to Włocławek from other dioceses, primarily from the Diocese of Płock, to be ordained. The analysis of content of the source is accompanied by its edition based on the manuscript of the bishop's acts.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 2; 5-24
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka słów o biskupie Władysławie Goralu
Several Words on Bishop Władysław Goral
Autorzy:
Taracha, Cezary
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953406.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kościół
Diecezja lubelska
bł. biskup Władysław Goral
the Church
the Lublin diocese
bl. Bishop Władysław Goral
Opis:
The paper depicts some sources for the studies on the person of bl. Bishop Władysław Goral, an auxiliary bishop in Lublin in the period from 9th October 1938 till his arrest by Nazis on 17th November 1939. He died in the concentration camp in Sachsenhausen probably in April 1945 and beatified in the group of 108 Martyrs from the Second World War in June 1999. The decisive part of the paper is devoted to the echoes of the bishop's nomination and consecration in the local press. Four of the fives texts in the annex contain some announcements and reports on the consecration (9th October 1938) placed in the „Express Lubelski iWołyński”. A further part is devoted to a visitation that Bishop Goral had made in his family parish in Dys (8th May 1939). A protocol from this visitation is placed in the annex. The paper closes with some remarks on the correspondence of between bl. W. Goral and the Podlasie auxiliary bishop Czesław Sokołowski; the correspondence is accessible in the University Library of KUL.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2006, 54, 2; 87-97
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kolatorowie parafii unickiej diecezji brzeskiej w XVIII wieku
Collators of the Uniate Parish in the Brześć Diocese in the 18th Century
Autorzy:
Wereda, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1955017.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kolator
parafie unickie
diecezja brzeska
patronat
collator
uniate parishes
Brześć diocese
patronage
Opis:
The article discusses the way the right of patronage in the parishes of the Uniate Brześć diocese worked in the 18th century. It describes the rights and duties of patrons, also called collators, the rules of their working and it analyses the personal composition of the class of legal protectors of parishes. In the 18th century the Brześć diocese had 305 parishes that were divided into 10 deaneries. The working of each parish was connected with the right of patronage. The patron (collator) had both privileges and duties resulting from this right. Introducing the candidate for the parish priest to the bishop, taking care of his salary and taking care of the condition of the church and its furnishings belonged to the patron's duties. In return for this the collator was entitled to have special privileges: he was remembered about in prayers, he had a special seat of honor in the church, priority over the others in processions and the right to put his coat of arms in the church. The right of patronage in the parishes of the Uniate Brześć diocese in the 18th century was enjoyed by the King (34%), the clergy (6%) and lay people (60%). Among the lay collators the Sapieha (26) and Radziwiłł (25) families patronized the greatest number of parishes. The right was hereditary. It had a close connection with ownership. It did not belong to the competence of the diocesan authorities.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2000, 48, 2; 113-143
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konferencje dekanalne księży w diecezji kieleckiej w okresie międzywojennym
Decanal Conferences of Priests in the Kielce Diocese in the Period between the Two World Wars
Autorzy:
Bujak, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1944813.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
diecezja kielecka
dekanat
konferencje dekanalne
administracja kościelna
duszpasterstwo
Kielce diocese
decanate
decanal conferences
Church administration
pastorate
Opis:
After Poland regained independence the role of decanal conferences of priests became more important. Regular conventions of decanal clergy positively influenced pastoral work, introduced order in it, unified its aims and methods of work. They also played an important role in solving the local priests' problems concerning their living standards. The bishop appreciated the significance of decanal conferences, perceiving an important element of the management system and control of the diocese in them. In 1926 a diocesan director of pastoral conferences was appointed, his aim being, among others, to set subjects for discussion at priests' conventions. The conferences became an important instrument for learning about priests' opinions and their attitudes as well as for shaping them by the diocese authorities.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2009, 57, 2; 183-198
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Księgozbiór parafii w Białej w świetle wizytacji generalnej z 1748 r.
The Parish Library in Biała in the Light of the General Inspection in 1748
Autorzy:
Moskal, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1934205.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
diecezja krakowska
biblioteka parafialna
parafia w Białej
duszpasterstwo
teksty źródłowe
Krakow diocese
parish library
parish in Biała
pastorate
source texts
Opis:
The parish in Biała was established before 1325. In the Old-Polish period its territory was included in the Zawichost Archdeaconry in the Krakow Diocese. A lot of valuable information about its functioning is supplied by the inspection protocols. The protocol from 1748 that is used in the present article contains an interesting list of books kept in the parish library. Analyzing the contents of the library one may state without any doubts that it had a typically pastoral character. Homily books (by Matthew Faber, Henry Engelgrave, Antoni Andrzej Węgrzynowicz) and theological ones (by James Marchant, Francis Tolet, Ferdynand Ohm Januszewski, Adam of Opatów, Jan Dymitr Solikowski) were a help in the work at the pulpit and in the confessional. The presence of the representative of classical literature – Terence – might have resulted from the priests' personal interests. However, the lack of the Bible, of works by the Fathers of the Church or collections of sermons by preachers that were well-known and highly regarded at those times, may seem strange. Maybe they were in the clergy's private collections, and the parish library was a sort of the priests' reference library.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2010, 58, 2; 113-122
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzyka chóralna w diecezji lubelskiej w okresie posługi biskupa Stefana Wyszyńskiego
Choral Music in the Lublin Diocese during the Ministry of Bishop Stefan Wyszyński
Autorzy:
Lisiecki, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1928251.pdf
Data publikacji:
2021-12-08
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
muzyka kościelna
diecezja lubelska
biskup Stefan Wyszyński
muzyka chóralna
repertuar chórów
Church music
Lublin Diocese
bishop Stefan Wyszyński
choral music
choir repertoire
Opis:
Artykuł przedstawia duszpasterski projekt odbudowy kultury muzycznej Kościoła katolickiego w Polsce po II wojnie światowej. Autor nakreśla szerszy kontekst działań pastoralnych, podjętych wówczas przez Prymasa Polski Augusta Hlonda. Praca duszpasterska biskupa Stefana Wyszyńskiego w diecezji lubelskiej wpisała się w ten ogólnopolski plan odbudowy roli muzyki w kościołach, szczególnie w zakresie muzyki chóralnej. W artykule zostały omówione główne jej założenia. Jej podstawą było rozumienie przez biskupa Wyszyńskiego zespołów chóralnych jako bardzo ważnej grupy duszpasterskiej w Kościele, którą należy nieustannie kształcić muzycznie i formować religijnie. Główne zadanie liturgiczne chóru, w rozumieniu biskupa Wyszyńskiego, polegało na wprowadzeniu nowych pieśni liturgicznych do kościołów diecezji. Chóry, jak zawsze, wykonywały także utwory wielogłosowe. Biskup wraz z diecezjalną komisją organistowską precyzyjnie określał repertuar chórów, zarówno gdy chodzi o monodię liturgiczną, jak i o utwory wielogłosowe. Ten zabieg pomógł osiągnąć dwa cele: podniesienie poziomu wykonawstwa poprzez zwrócenie uwagi na wartościowe i niebanalne kompozycje oraz stworzenie diecezjalnej wspólnoty chóralnej. Tej ostatniej sprawie przysłużyły się zwłaszcza zjazdy chórów o charakterze konkursowym i festiwalowym, które gromadziły po kilkaset osób. Szerokie działania duszpasterskie biskupa Wyszyńskiego, w tym także w dziedzinie muzyki chóralnej, przyczyniły się do znacznego ożywienia diecezjalnego ruchu chóralnego oraz do podniesienia poziomu muzyki kościelnej wykonywanej w ówczesnej diecezji lubelskiej.
The article presents the pastoral project of recreating the musical culture of the Catholic Church in Poland after World War II. The author outlines a broader context of pastoral activities undertaken at that time by the Primate of Poland, August Hlond. The pastoral work of Bishop Stefan Wyszyński in the Lublin Diocese was part of this nationwide plan to rebuild the role of music in churches, especially in the field of choral music. The article discusses the main assumptions of this work. It was based on Wyszyński’s understanding of choirs as a very important pastoral group in the Church, which should be constantly educated musically and religiously formed. The main liturgical task of the choir, as understood by Bishop Wyszyński, was to introduce new liturgical songs to the churches of the diocese. Choirs, as always, also performed polyphonic pieces. Together with the Diocesan Organist Commission, he precisely defined the repertoire of the choirs, both in terms of liturgical monody and polyphonic pieces. This procedure helped achieve two goals: raising the level of performance by drawing attention to valuable and original compositions and creating a diocesan choral community. The latter case was especially favored by the conventions of choirs of a competition and festival nature, which gathered several hundred people. Bishop Wyszyński’s extensive pastoral activities, also in the field of choral music, contributed to a significant revival of the diocesan choral movement and to raising the level of church music performed in the Diocese of Lublin.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 4 Special Issue; 123-136
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Organizacja i funkcjonowanie diecezji chełmskiej w świetle relacji „ad limina” z 1594 r.
The Organization and Functioning of the Chełm Diocese in the Light of the “Ad Limina” Account from 1594
Autorzy:
Szady, Bogumił
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791413.pdf
Data publikacji:
2020-12-22
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Reforma trydencka
relacje „ad limina”
diecezja chełmska
Stanisław Gomoliński
źródła kościelne
Trent reform
“ad limina” accounts
Chełm diocese
church sources
Opis:
Głównym celem artykułu jest ocena wiarygodności oraz krytyka wartości źródłowej pierwszej relacji o stanie diecezji chełmskiej z 1594 r. w odniesieniu do stanu organizacyjnego diecezji w końcu XVI wieku, czyli przed pożarem archiwum kurii biskupiej w Krasnymstawie (7 kwietnia 1597), w którym spłonęła większość dokumentów i ksiąg. Analizowany w tekście raport jest jedną z dwóch najstarszych zachowanych relacji przesłanych przez polskich biskupów do Stolicy Apostolskiej po soborze trydenckim. Krytyka relacji chełmskiej z 1594 r. poprzedzona została wstępem odnoszącym się do tradycji badawczej oraz edytorskiej związanej z tą kategorią źródeł. Przedstawione zostały okoliczności i kontekst historyczny powstania relacji. Ocena wiarygodności informacji przekazanych do Stolicy Apostolskiej przez pełnomocnika biskupa Stanisława Gomolińskiego została dokonana poprzez analizę porównawczą treści relacji z informacjami na temat stanu i organizacji diecezji chełmskiej pochodzącymi z innych źródeł oraz opracowań naukowych. Autor relacji wskazał szereg trudności w funkcjonowaniu swojej diecezji na obszarze, gdzie przeważała Cerkiew prawosławna, a sieć kościołów łacińskich, dodatkowo nadszarpnięta przez reformację, nie tworzyła regularnej i zwartej terytorialnie struktury. Powodowało to trudności w materialnym zabezpieczeniu beneficjów oraz zapewnieniu obsługi duszpasterskiej (brak duchowieństwa, kumulacja beneficjów, niedotrzymywanie obowiązku rezydencji). Relacja z 1594 r., w porównaniu z późniejszymi relacjiami, ma charakter listu (stylus epistolaris), a nie formularza, jest krótka i dość ogólna. Jej wartość informacyjna, zwłaszcza przy analizie poszczególnych problemów czy konkretnych zagadnień, ma charakter jedynie uzupełniający. Większą wartość może przedstawiać przy badaniu stosunku biskupa do swojej diecezji oraz sposobu zarządzania. Warto patrzeć na to źródło w kontekście porównawczym – szczególnie przez pryzmat relacji składanych przez tego samego biskupa z różnych diecezji, które pozostawały w jego zarządzie w ciągu kariery duchownej. Umożliwi to pełniejszą krytykę tego źródła oraz odpowiedź na pytanie na ile relacje były osobistym dziełem danego biskupa a na ile środowiska kurii biskupiej, i w jakimś zakresie tradycji biskupstwa.
The major aim of the present article is to assess the credibility and provide criticism of the source value of the first account on the state of the Chełm diocese from 1594 in reference to the organizational state of the diocese at the end of the 16th century, which was before the fire of the archives of the Episcopal curia in Krasnystaw (7 April, 1597), when most of the documents and books burnt down. The account analyzed in the present text is one of the oldest preserved reports sent by the Polish bishops to the Apostolic See after the Council of Trent. The criticism of the Chełm account from 1594 is preceded by an introduction referring to the research tradition and the editorial tradition related to this category of sources. The circumstances and the historical context concerning the account are presented. The evaluation of the reliability of the information passed to the Apostolic See by the representative of bishop Stanisław Gomoliński was conducted by means of the comparative analysis referring to the content of the account together with the information on the state and organization of the Chełm diocese which comes from other sources and scientific studies. The author of the account pointed to a number of difficulties in the functioning of his diocese in the area where the Orthodox Church prevailed and the network of Latin churches, additionally weakened by the Reformation, did not make up a regular and compact territorial structure. This caused a lot of problems in the material protection of the benefices and in pastoral services (a lack of clergymen, accumulation of benefices, disregarding the duty of residence). The account from 1594, as compared to later reports, has the character of a letter (“stylus epistolaris”), and not a form. It is short and fairly general. Its informative value, especially when we analyze particular problems or particular issues, is only supplementary. It can present greater value while studying the bishop’s relation to his diocese and the way of managing it. It is worth looking at this source in the comparative context – especially through the prism of the accounts presented by the same bishop from various dioceses which were under his management during his pastoral career. This will enable criticism of this source and the answer to the question about the extent to which the accounts were the personal work of a given bishop or the work of the Episcopal curia circles and to what extent the traditions of the bishopric.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 4 Special Issue; 139-158
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Organy w kościołach archidiakonatu pomorskiego w XVI-XVIII wieku
Organs in the Churches of the Pomeranian Archideaconry between the 16th and the 18th Century
Autorzy:
Nowicki, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807001.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Prusy Królewskie; diecezja włocławska; archidiakonat pomorski; organy; kościoły parafialne; kościoły filialne; wiek XVI-XVIII; czasy nowożytne
Royal Prussia; Diocese of Włocławek; Pomeranian Archdeaconry; organs; parish churches; filial churches; 16th-18th century; modern times
Opis:
Muzyka kościelna w Kościele katolickim już od wieków ubogacona jest grą na organach. Jednak rozpowszechnienie się tych instrumentów było rozciągnięte w czasie. Pierwsze organy w Polsce pojawiły się w XIII wieku, lecz w małych miasteczkach i wsiach organy występowały częściej począwszy od XVI wieku. Potwierdza to przykład archidiakonatu pomorskiego. W drugiej połowie XVI wieku organy były w 12 świątyniach, sto lat później już w 54, zaś w latach osiemdziesiątych XVIII wieku we wszystkich kościołach parafialnych większości kościołów filialnych. Instrumenty organowe rozpowszechniały się szybciej w kościołach miejskich. W końcu XVI wieku były odnotowane w połowie miast archidiakonatu, a tylko w ok. 5% świątyń wiejskich. Sto lat później były w ponad 80% kościołach miejskich i już ok. 36% świątyń na wsi. Po kolejnych stu latach ponad 92% kościołów miejskich i niemal 86% wiejskich miało już ten typ instrumentu. Recepcja organów była w pewnym stopniu uzależniona od patronatu świątyni. Najszybciej rosła w świątyniach patronatu kościelnego, wolniej królewskiego, a na końcu szlacheckiego. Innym aspektem badań nad organami jest ustalenie ich wielkości. Wizytacje przekazują zwykle subiektywne odczucia wizytatora lub informację o liczbie głosów organowych, która w pośredni sposób może świadczyć o wielkości instrumentu. Najczęściej organy należały do grupy instrumentów małych, kilkugłosowych. Taki typ dominował (80-90%) w XVIII wieku. Spotyka się też instrumenty duże, o większej liczbie głosów (w Świeciu – 21, w Byszewie – 17). Jeśli chodzi o stan zachowania organów, to większość z nich była uznawana za dobre, choć odsetek ten wahał się w różnych wizytacjach od 89% w latach 1686-1687 do ok. 55% w wizytacjach z lat sześćdziesiątych i osiemdziesiątych XVIII wieku.
Church music in the Catholic Church has been enriched by organ play for centuries. However, the spread of this instrument has been stretched over time. The first organ in Poland appeared in the 13th century, but in small towns and villages organs started to appear more often from the 16th century. This is confirmed by the example of the Pomeranian Archdeaconry. In the second half of the 16th century 12 temples had organs, but one hundred years later already 54, and in the 1880s all parish churches of most filial churches were equipped with an organ. Organs spread faster in urban churches. At the end of the 16th century, they were recorded in half of the towns of the archdeaconry, and only in about 5% of the village temples. A hundred years later, organs were in over 80% of town churches and already in about 36% of village temples. After another hundred years, over 92% of urban churches and almost 86% of rural churches had this type of instrument. The reception of the organ was to a certain extent dependent on the patronage of the temple. It was growing fastest in temples with church patronage and slower in temples with royal, and gentry patronage. Another aspect of research into organs is to determine their size. Visits usually give only the subjective feelings of the inspector or information about the number of organ voices, which may indirectly indicate the size of the instrument. Most often, the organs belonged to a group of small, several-voiced instruments. This type dominated (80-90%) in the 18th century. There are also large instruments with a larger number of voices (in Świecie – 21, in Byszewo – 17). Regarding the state of preservation of organs, most of them were considered in good condition, alt-hough the percentage fluctuated in various visits from 89% in the years 1686-1687 to approx. 55% in the visits in the 1860s and 1880s.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 2; 59-84
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Organy w kościołach dekanatu opatowskiego diecezji sandomierskiej. Instrumenty niezachowane w świetle źródeł archiwalnych
Organs in the Churches of the Opatów Deanery, the Sandomierz Diocese: Non-Preserved Instruments in Light of Archival Sources
Autorzy:
Szymanowicz, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/45643006.pdf
Data publikacji:
2021-12-09
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
organy
dekanat opatowski
diecezja sandomierska
organ
Opatów deanery
Sandomierz diocese
Opis:
Niniejszy artykuł powstał w oparciu o XVIII, XIX i XX-wieczne źródła przechowywane w archiwach w Krakowie, Sandomierzu i Radomiu. Analiza uzyskanych danych pozwoliła na wysnucie następujących wniosków. Na terenie dekanatu opatowskiego w jedenastu kościołach stwierdzono istnienie dwudziestu dwóch niezachowanych instrumentów. Były to niewielkie organy, od sześciu do dziesięciu głosów, w zdecydowanej większości z jedną klawiaturą ręczną. Wyjątkiem był 24-głosowy instrument w kolegiacie w Opatowie, z dwoma manuałami i pedałem. Niektóre organy wyposażone były w urządzenia dodatkowe – tympan i dzwonki. Wszystkie znajdowały się na chórze muzycznym. Pełniły nie tylko funkcję muzyczną, malowane i zdobione snycersko stanowiły ważny element wystroju świątyń. Znane są nazwiska budowniczych sześciu instrumentów: Jugiewicz, Kiehl, Homan (2), Szrejbert i Kołodziejski.
This article is based on the eighteenth, nineteenth and twentieth-century sources stored in the archives in Kraków, Sandomierz and Radom. The analysis of the data obtained led to the following conclusions: in the Deanery of Opatów twenty-two non-preserved instruments in eleven churches were found. They were small organs, with six to ten voices, the vast majority with a single manual. The exception was the 24-voice instrument in the Opatów collegiate church, with two manuals and a pedal. Some organs were equipped with additional devices – a tympanum and bells. They were all located in the music gallery. They served not only a musical function, but, painted and decorated with carvings, they were also an important element of the decoration of the temples. We know the names of the builders of six instruments: Jugiewicz, Kiehl, Homan (2), Szrejbert, and Kołodziejski.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 12; 83-100
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Organy w kościołach dekanatu zawichojskiego diecezji sandomierskiej. Instrumenty niezachowane w świetle źródeł archiwalnych
Organs in the Churches of Zawichost Deanery of the Sandomierz Diocese Instruments Not Preserved in the Light of Archival Sources
Autorzy:
Szymanowicz, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1795802.pdf
Data publikacji:
2020-01-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
organy
dekanat zawichojski
diecezja sandomierska
organs
Zawichost deanery
Sandomierz diocese
Opis:
Niniejszy artykuł kontynuuje cykl tekstów autorki na temat organów i organistów diecezji sandomierskiej. Cykl ten wpisuje się w jubileusz 200-lecia utworzenia diecezji, który miał miejsce w 2018 r. Artykuł dotyczy niezachowanych organów w kościołach dekanatu zawichojskiego. Powstał w oparciu o XVIII, XIX i XX-wieczne źródła przechowywane w archiwach w Krakowie, Sandomierzu i Radomiu. Analiza uzyskanych danych pozwoliła na wysnucie następujących wniosków. Na terenie dekanatu zawichojskiego w sześciu kościołach stwierdzono istnienie 15. niezachowanych instrumentów. Były to niewielkie organy, od 5. do 13. głosów, w zdecydowanej większości z jedną klawiaturą ręczną. Tylko dwoje organów z końca XIX w. zaopatrzonych było w pedał. Wszystkie usytuowane były na chórze muzycznym, nad wielkimi drzwiami kościoła. Instrumenty były malowane i zdobione dekoracją snycerską, wiele z nich znajdowało się w złym stanie. Uzyskano tylko jedną wiadomość o budowniczym, był nim Antoni Adolf Homan, autor organów w parafii Czyżów. Na badanym terenie zachował się rokokowy prospekt nie istniejącego już pozytywu w Trójcy. Dla powstania pełnej monografii polskiego budownictwa organowego potrzeba jeszcze wielu prac przyczynkarskich i taki charakter ma niniejszy artykuł.
This article continues the author’s series of texts on the organs and organists of the Sandomierz diocese. This cycle is a part of the 200th anniversary of the creation of the diocese, which took place in 2018. The article concerns non-preserved organs in the churches of the Zawichost deanery. It was created based on eighteenth, nineteenth and twentieth-century sources kept in the archives in Kraków, Sandomierz and Radom. Analysis of the obtained data has led to the following conclusions. In the Zawichost deanery, six churches were found to have 15 unsaved instruments. They were small organs, from 5 to 13 voices, in the vast majority with one hand keyboard. Only two organs from the end of the 19th century were equipped with a pedal. They were all located in the music choir, above the huge church door. The instruments were painted and decorated with woodcarving, many of them were in poor condition. Only one piece of information was gained about the builder, it was Antoni Adolf Homan, the author of the organs in the Czyżów parish. In the studied area a Rococo prospectus of the now non-existent positive in Trójca has been preserved. To create a full monograph of Polish organ construction, many more contributions are needed and this is the nature of this article.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 12; 116-131
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Patronat nad parafiami w średniowiecznej diecezji chełmińskiej
Autorzy:
Rozynkowski, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954818.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
patronage
parish
Chełm diocese
the Teutonic Knights
foundation
monastery
Chełm territory
Opis:
The paper focuses on the issue of the reconstruction and functioning of the law of patronage, one of the most essential aspects of the establishment and development of the church parochial structure in the territory of the medieval Chełm diocese. From 1454 onwards, the patronage laws in the Chełm bishopric were in the hands of the Teutonic Knights, the bishop and the Chełm chapter, knighthood, the female Cistercian order (Benedictines), Włocław and Płock bishops. Probably, only one parish remained for some time under the municipal patronage. The authorities of Chełm and Toruń were partly endowed with the law of patronage as late as the thirteen-year war (1454-1466).
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2001, 49, 2; 111-151
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polskie prawosławie w internecie (według stanu na rok 2007)
Польское православие в интернете (по состаянию на 2007 год)
Autorzy:
Kołbuk, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945239.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prawosławie
internet
cerkiew
autokefalia
diecezja
parafia
monaster
orthodox
church
autocephaly
diocese
parish
monastery
Opis:
На протяжении многих веков на землях, которые находились в составе Речи Посполитой также функционировала Православная церковь. В основном Православие ассоциировалось с восточно-европейской традицией. Не смотря на то, что Православие было связано с российской политической экспансей в Польше еще до недавних времен, общие интересы католиков и православных как правило были конфликтными. Только с половини ХХ века конфликты между двумя религиозными конфессиями перестают существовать. Сегодня в Польше у Православия много верных. Поэтому многие интернет издания поддерживают интеграцию этой широко вызнаваемой религии. К тому же, жители современной Польши, благодаря интернет сайтам, могут узнать прошлое и культуру восточного хрестиянства.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2008, 56, 7; 105-119
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Posługa duszpasterska biskupa Ignacego Krasickiego w diecezji warmińskiej
Bishop Ignacy Krasickis Pastoral Service in the Warmia Diocese
Autorzy:
Kopiczko, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954657.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
bp Ignacy Krasicki
diecezja warmińska
Warmia
duszpasterstwo
Bishop Ignacy Krasicki
Warmia Diocese
pastorate
Opis:
The books and articles devoted to Bishop Ignacy Krasicki published up till now have focused almost exclusively on his literary output and left out his pastoral and administrative activities. But from December 1766 to May 1795 he was the Bishop of the Warmia Diocese and for the next six years the Gniezno Archbishop. In that period he fulfilled all the functions resulting from his teacher's, priestly and pastoral power. He gave sermons very often: not only in his own diocese but also during national ceremonies. He was a very good orator who willingly quoted fragments of the Holy Writ, explained dogmatic issues and pointed to their application in everyday life. Bishop Krasicki also performed all the duties resulting from his priestly power. Documents have been preserved that confirm the fact that he celebrated Holy Masses and administered sacraments, especially the sacraments of confirmation and of priesthood (reserved for the bishop). However, most information that has been preserved concerns fulfilling his pastoral function. In the Warmia Diocese Archive the protocols are kept of about 50 general inspections of parishes that he himself carried out. He also consecrated 10 churches. He issued nomination documents for parish priests and for curates. After the Jesuit Order had been dissolved he made efforts that aimed at enabling Jesuits to work in the reformed schools. In 1771 he sent a relation concerning the state of his diocese (relatio status) to the Holy See. Until 1772 Bishop Krasicki was also the governor of the dominion in the Warmia Diocese, that is, he exercised the secular power on a defined territory. It was his prerogative to appoint lay clerks who took care of the properties and the subjects. Within the King's Prussia the Bishop of Warmia acted as the chairman of the Prussian states. However, when Warmia was occupied by Prussia, Krasicki lost his dominion and became the Prussian King's subject; he received his annual salary from the King.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2002, 50, 1; 37-57
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 23

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies