Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "a" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Українсько-польські синтаксичні контрасти на прикладі підрядних означальних речень з kiedy, gdy, gdzie, dokąd, skąd і перекладі їх українською мовою
Polish-ukrainian syntactic contrasts (on the example of complex sentences with subordinate attributive clauses with kiedy, gdy, gdzie, dokąd, skąd in polish and in translations into ukrainian)
Polsko-ukraińskie kontrasty składniowe (na przykładzie zdań złożonych z podrzędnymi przydawkowymi z kiedy, gdy, gdzie, dokąd, skąd w języku polskim i tłumaczeniu ich na język ukraiński)
Autorzy:
Baranivs’Ka, Oksana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887587.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
składnia
zdanie podrzędne
zdanie złożone z podrzędnym przydawkowym
wskaźniki zespolenia
przekład
a compound sentence with a subordinate attributive clause
a connective word
a translation
Opis:
Artykuł został poświęcony poszczególnym typom zdań złożonych z podrzędnymi przydawkowymi w języku polskim i ukraińskim (m.in. zdania zawierające wskaźniki zespolenia kiedy, gdy, gdzie, dokąd, skąd oraz ich odpowiedniki w języku ukraińskim коли, де, куди, звідки). Szczególną uwagę zwrócono na tłumaczenia tych zdań w obu językach (oryginał w języku polskim, tłumaczenie w języku ukraińskim. Przeprowadzono analizę porównawczą wymienionych typów zdań, na podstawie której można stwierdzić, że w drodze tłumaczenia mogą zachodzić zmiany syntaktyczne. Często to zależy od wyboru tłumacza bądź użycia przez niego konkretnego wskaźnika zespolenia oraz od norm gramatyczno-stylistycznych języka, na który został przetłumaczony tekst.
With this article the author presents a publication on syntax of the modern Polish and Ukrainian language. In particular, it is dedicated to the consideration and the analysis of compound sentences with subordinate attributive clauses with kiedy, gdy, gdzie, dokąd, skąd as connective words and their Ukrainian equivalents коли, де, куди, звідки). On the basis of the original and translated (into Ukrainian) Polish texts the author compares common and distinctive characteristics of subordinate attributive clauses in both languages. The article establishes that in the process of translation the syntax nature of subordinate attributive clauses in the Polish and the Ukrainian languages does not always stay homogeneous, and this is often due to the translator’s choice, the use of a particular connective word as well as the grammar and stylistic norms of the language the text has been translated into.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 7; 2017-216
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Józefa Czapskiego spotkania z rosyjskimi pisarzami emigrantami
Józef Czapski’s Encounters with Russian Emigrant Writers
Встречи Юзефа Чапского с русскими писателями эмигрантами
Autorzy:
Woźniak, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887642.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Józef Czapski
kontakty z pisarzami rosyjskimi
D. Mereżkowski
D. Fiłosofow
A. Riemizow
A. Sołżenicyn
literacka emigracja rosyjska w Warszawie
contacts with Russian writers
D. Merezhkovsky
D. Filosofov
A.Remisov
A. Solzhenitsyn
Russian literary diaspora in Warsaw
Opis:
W artykule poruszone zostały zagadnienia bezpośrednich spotkań i znajomości Józefa Czapskiego z rosyjskimi pisarzami emigrantami, oraz recepcji ich twórczości w eseistyce polskiego twórcy, tworzonej głównie na emigracji w Paryżu. J. Czapski, malarz i eseista, zawarł znajomości z pisarzami rosyjskimi jeszcze w Petersburgu, tutaj poznał D. Mereżkowskiego, Z. Gippius i D. Fiłosofowa, z którymi kontynuował znajomość, a nawet przyjaźń już w Warszawie, w latach 20. z Mereżkowskimi, a w latach 30. nadal z Fiłosofowem. Rosyjskie kontakty to także spotkanie z A. Tołstojem i A. Achmatową. Dzięki Mereżkowskim i Fiłosofowi polski twórca mógł wnikać głębiej w literaturę rosyjską o określonym etycznym wymiarze, m.in. twórczość W. Rozanowa, czy A. Riemizowa, którego osobiście poznał i odwiedzał już w Paryżu w latach 40. i 50. XX w. Relacje ze spotkań z pisarzami, jak też refleksję hermeneutyczną nad ich twórczością, zwłaszcza Rozanowa i Riemizowa, utrwalił w wielu esejach, szkicach i prozie wspomnieniowej. Czapski poznał również A. Sołżenicyna w listopadzie 1974 r. w Zurychu, występując jako reprezentant, obok J. Giedroycia, środowiska „Kultury” paryskiej. Czapski jako pisarz sumienia i poszukiwacz prawdy, zasłużył się w relacjach z rosyjskimi przyjaciółmi emigrantami w odkrywaniu Rosji przede wszystkim innej, nie tylko nieludzkiej i okrutnej, ale odsłaniania jej oblicza związanego z religią, duchowością i humanizmem chrześcijańskim.
In the article issues connected with Józef Czapski’s personal acquaintances and meetings with Russian emigrant writers, as well as with ones concerning the reception of their work in the Polish writer’s essays are tackled. J. Czapski, an artist and essayist, made his acquaintance with Russian writers even in St Petersburg, where he met Dmitry Merezhkovsky, Zinaida Gippius and Dmitry Filosofov with whom he kept up acquaintance, or even friendship in Warsaw – in the 1920s with the Merezhkovskys, and in the 1930s with D. Filosofov. Czapski’s Russian contacts also involve meeting Aleksey Tolstoy and Anna Akhmatova. Owing to the Merezhkovsys and D. Filosofov the Polish writer was able to penetrate deeper into Russian literature with a definite ethical dimension, among others into works by Vasily Rosanov and Aleksey Remisov, whom he met personally and visited in Paris in the 1940s and 1950s. He contained his hermeneutic reflection on the writers’ works as well as accounts of his encounters with them in numerous essays, sketches and in his memorial fiction. Czapski also met Aleksandr Solzhenitsyn in Zürich in November 1974, where he represented, besides Jerzy Giedroyc, the circle of the Paris “Kultura”. As a writer of conscience and a searcher for the truth Czapski made a great contribution to the relations with Russian friend-emigrants; together with them he discovered, first of all, a different Russia, not only inhuman and cruel, but also one that has a face that is connected with religion, spirituality and Christian humanism.
В статье рассматривается проблема непосредственных и личных встреч Ю. Чапского с русскими писателями эмиграции, а также видение их творчества Чапским в его эссеистике, которая создавалась преимущественно в эмиграции. Чапский, польский художник, писатель и эссеист, познакомился еще в Петербурге с такими писателями, как Д. Мережковсий, З. Гиппиус, Д. Философов, с которыми он встречался и дружил в дальнейшем также в Варшаве, где они пребывали уже как эмигранты. С Мережковскими он общался в20-е гг., с Философовым еще и в 30-е гг. вплоть до его смерти. Русские контакты Чапского - это еше и встречи с А. Ахматовой и А. Н. Толстым. Благодаря Мережковскому, он смог познакомиться с творчеством В. Розанова и А. Ремизова, прозу которых он очень высоко ценил. Лично с Ремизовым Чапский общался в 40-е и 50-е годы в Париже. Вноябре 1974 г. Чапский познакомился также с А. Солженицыным во время пресс-конференции в Цюрихе, в которой принимал участие вместе с Е. Гедройчем как представитель среды парижской «Культуры». Ю. Чапский, писатель совести и правдоискатель, положил огромные заслуги для указания посредством личных встреч с писателями-эмигрантами, атакже своих эссе и очерков, иную Россию, не только страшную и нечеловеческую, но обнаружил ее облик связанный с религией, духовностью и христианским гуманизмом.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 7; 109-128
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die deutsche Präposition um und ihr polnisches Pendant o: eine vergleichende semantische Analyse
Niemiecki przyimek um i jego polski ekwiwalent o – porównawcza analiza semantyczna
Autorzy:
Szulc-Brzozowska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933836.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
metafora (typowa dla danego języka)
analiza monosemantyczna (kontrastywna)
schemat wyobrażeniowy formy koła i łuku
schemat wyobrażeniowy powtórzenia
modyfikacja
fokusacja
tranzytywność
lokalizacja (w formie koła lub łuku)
metaphor
monosemantic analysis
image schema of circle or bow or curve features
image schema of a repeating
modification
focusation
transitivation
localization in a form of a circle or a bow or a curve
Opis:
Artykuł dotyczy monosemantycznej analizy niemieckiego przyimka um i jego polskiego ekwiwalentu o. Celem jej jest odpowiedź na pytanie, czy oba przyimki posiadają wspólną metaforę, która leży u podstaw identycznych kontekstualnych znaczeń tych przyimków. Ponadto poszukiwana jest specyfikacja tej potencjalnej metafory w danym języku, odpowiadająca za kontekstualne rozbieżności w użyciu tych przyimków. Kontrastowane są zarówno leksemy um i o w funkcji okolicznika, jak i w rekcji czasownika oraz w funkcji prefiksu. Analiza pokazuje, że istnieje wspólna metafora – jest nią „modyfikacja”. Posiada ona wspólny schemat wyobrażeniowy koła. Może być sprowadzona do lokalnego znaczenia lokalizacji trajektora wokół landmarka w przypadku przyimka i prefiksu um. Taka konkretyzacja występuje w przypadku o tylko w jego użyciu prefiksalnym, przy czym warunkowana jest również znaczeniem czasownika. Poza tym posiada własną specyfikację. Jest nią fokusacja w odniesieniu do landmarka, która jest widoczna w przyimkowej funkcji o. Ekwiwalencja między tymi przyimkami jest zatem zdeterminowana lokalnym komponentem przyimka um oraz ową fokusacją w przypadku o.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2010, 58, 5; 7-19
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Проблема христианской традиции в наследии А. Платонова в свете эволюции творческого сознания писателя
The Problem of the Christian Tradition in the Heritage of A. Platonov in the Light of the Evolution of the Writer’s Creative Consciousness
Autorzy:
Proskurina, Yelena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807250.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
twórczość A. Płatonowa; tradycja duchowa w literaturze rosyjskiej; motywy biblijne; neotradycjonalizm
works by A. Platonov; spiritual tradition in Russian literature; biblical motives; neotraditionalism
Opis:
Zagadnienie tradycji chrześcijańskiej w spuściźnie A. Płatonowa w świetle ewolucji świadomości twórczej pisarza Przedmiotem pracy jest kwestia tradycji chrześcijańskiej w twórczości Płatonowa. Celem działań badawczych jest pokazanie nieprzerwanego odniesienia pisarza, mimo bogoburczych nastrojów szczególnie widocznych we wczesnej twórczości, do prawosławia. O ile w owym wczesnym okresie oraz w latach 30. zagadnienie to może być ukazywane w kategoriach przyciągania i odrzucania, o tyle wojenna twórczość Płatonowa wykazuje bliskość tradycji ojców, nie tylko na poziomie pamięci gatunku, lecz także jako prawdziwe przeżycie autora. Teza ta zostaje postawiona na podstawie analizy opowiadania Взыскание погибших, przeprowadzonej w aspekcie autobiograficznym i duchowym. Badania pokazały, że twórczość pisarza może być uznana za wyrazisty przykład zjawiska, które we współczesnym literaturoznawstwie zyskało miano tradycjonalizmu. Проблема христианской традиции в наследии А. Платонова в свете эволюции творческого сознания писателя Предмет работы – проблема христианской традиции в творчестве Платонова. Цель работы – показать непрерванность отношения писателя с православием, несмотря на его богоборческие настроения, особенно активные в раннем творчестве. Если для раннего периода и периода 1930-х гг. данная проблема может быть проанализирована в аспекте притяжения-отталкивания, то творчество Платонова военного времени показывает близость к традиции отцов не только на уровне памяти жанра, но как активное авторское переживание. Данное положение проводится на материале рассказа Взыскание погибших, исследованного в духовном и автобиографическом контексте. Как показал анализ произведений Платонова разных периодов творчества, его наследие служит яркой иллюстрацией того явления, которое в современном литературоведении получило определение неотрадиционализма.
The subject of this article – the problem of the Christian tradition in the works by Platonov. The purpose is to demonstrate the continuity of the author's attitude to Orthodoxy despite his god-fighting frame of mind particularly active in the early period of the author's work. While for the early and 1930-s periods this issue can be analyzed through attraction-repulsion, Platonov’s work of the wartime period reveals his kinship to the fathers’ tradition not only on the genre memory level but also as the author’s active emotional experience. This view is based on the story The Seeker of the Lost studied in the spiritual and autobiographical context. As shown by the analysis of Plato's work from different periods of creativity, his work serves as a vivid illustration of the phenomenon that in modern literary criticism received the definition of neotraditionalism.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2017, 65, 7; 53-65
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Helikon Jana Gawińskiego - glosa edytorska
Jan Gawiński’s Helikon - the Editor’s Gloss
Autorzy:
Rot-Buga, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1891794.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jan Gawiński
Helikon
barok
dzieje tekstu
baroque
history of a text
Opis:
The article has a documentative character. It includes a description of Jan Gawiński's manuscript of Helicon – its outward look is discussed (its today's state was confronted with the evidence concerning the primary shape of the book), and a full table of its contents is presented. The facts concerning the history of the manuscript are listed and its way through the history is briefly described. Damages to the manuscript are indicated and doubtful or unexplained questions are listed (among others, the dating of particular works, a division into sets of works within Helikon, the function of the book).
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 1; 7-25
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Идейные истоки литературного движения «Скифов» (от Владимира Соловьева к Александру Блоку)
The Ideal Sources of the “Scythian” Literary Movement (from Vladimir Solovyov to Alexander Blok)
Idealne źródła ruchu literackiego „Skify” (od Władimira Sołowiowa do Alexandera Błoka)
Autorzy:
Kirichenko, Oleg
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342713.pdf
Data publikacji:
2022-09-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
«Scytowie»
społeczność literacka
A. Błok
R. Iwanow-Razumnik
W. Sołowjow
A. Czaadajew
A. Hercen
sofiologia
populizm
nietzscheanizm
rewolucja światowa
“Scythians”
literary community
Alexander Blok
Razumnik Ivanov-Razumnik
Vladimir Solovyov
Pyotr Chaadaev
Alexander Herzen
sophiology
populism
Nietzscheanism
world revolution
Opis:
Скифская идеология выросла из двух источников: софиологии Владимира Соловьева, адаптированной Александром Блоком к революционному стандарту «антихристианского апокалипсиса», и идей Разумника Иванова-Разумника, опиравшегося на мнения западников Петра Чаадаева и Александрa Герценa. Для Блока скифство стало формой выражения его антихристианских, ницшеанских идей, долго зревших под прикрытием его софиинизма. Революция позволила ему открыто выразить их и привлечь внимание основателя скифского литературного течения. Радикализм Блока позволил включить скифство в партийную жизнь левых эсеров, придав движению новый характер и новые ориентиры, связанные с мировой революцией на небольшевистский лад.
Ideologia scytyjska wyrosła z dwóch źródeł: sofiologii Włodzimierza Sołowjowa, dostosowanego przez Aleksandra Błoka do rewolucyjnego standardu «apokalipsy antychrześcijańskiej» i idei Razumnika Iwanowa-Razumnika, który bazował na opiniach okcydentalistów Piotra Czaadajewa i Aleksandra Hercena. Dla Błoka scytyzm stał się formą wyrazu jego antychrześcijańskich, nietzscheańskich idei, które długo dojrzewały pod przykrywką jego sofinizmu. Rewolucja pozwoliła mu wyrazić je otwarcie i przyciągnąć uwagę założyciela scytyjskiego ruchu literackiego. Radykalizm Błoka umożliwił włączenie scytyzmu w życie partyjne lewicowych eserowców, nadając ruchowi nowy charakter i nowe wytyczne związane z rewolucją światową rozumianą na sposób niebolszewicki.
The Scythian ideology grew from two sources: the sophiology of Vladimir Solovyov, adapted by Alexander Blok to the revolutionary standard of the “anti-Christian apocalypse”, and the ideas of Razumnik Ivanov-Razumnik, who relied on the opinions of the Westernisers Pyotr Chaadaev and Alexander Herzen. For Blok, Scythianism became a form of expression of his anti-Christian, Nietzschean ideas, which had matured for a long time under cover of his sophiology. The revolution allowed him to express them openly and attract the attention of the founder of the Scythian literary movement. Blok’s radicalism made it possible to include Scythianism in the party life of the Left Socialist-Revolutionaries, giving the movement a new character and new guidelines associated with the world revolution in a non-Bolshevik manner.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 7; 261-274
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From Wilderland to East End and Back Again: On the Links between Harold Pinter’s The Dwarfs: A Novel and J. R. R. Tolkien’s The Hobbit
Autorzy:
Borowiec, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791059.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Harold Pinter
J. R. R. Tolkien
The Dwarfs: A Novel
Hobbit
Opis:
Z Wilderlandu na East End i z powrotem: O związkach między powieścią Harolda Pintera The Dwarfs a Hobbitem J. R. R. Tolkiena W artykule omówione zostały powiązania między jedyną powieścią Harolda Pintera pod tytułem The Dwarfs: A Novel i książką Hobbit, czyli tam i z powrotem autorstwa J. R. R. Tolkiena, ze szczególnym uwzględnieniem postaci karzełków/krasnoludów (określanych w języku angielskim tym samym słowem dwarf) oraz bohaterów obu utworów, Lena i Bilbo, w przestrzeni, odpowiednio, powojennego Londynu i Śródziemia. Dokładne zbadanie tematycznej i strukturalnej roli karzełków/ krasnoludów ujawnia intrygujące echa powieści Tolkiena w książce Pintera. Z tej perspektywy The Dwarfs okazuje się powieścią, w której Pinter w charakterystyczny dla siebie sposób przekształcił wątki mitologiczne i folklorystyczne w stopniu niespotykanym ani w jego wcześniejszych, ani późniejszych pisarskich dokonaniach.
The article focuses on the links between Harold Pinter’s only work of fiction entitled The Dwarfs: A Novel and J. R. R. Tolkien’s The Hobbit, or There and Back Again, with special emphasis on the figures of dwarfs as well as the characters of Len and Bilbo within the spaces of post-war London and Middle-earth, respectively. Pinter seems to have created a compelling multi-level variation on the themes from Tolkien’s book. A careful examination of the thematic and structural role of the dwarfs reveals intriguing echoes of Tolkien’s novel in Pinter’s book. The Dwarfs thus turn out to be infused with Pinteresquely transformed mythology and folklore to the extent which seems to have neither precedent nor continuation in his other writings.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 11; 65-80
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprawiedliwość jako bezstronność: problem wartości w perspektywie glottodydaktycznej
Justice as Fairness: Moral Values in Glottodidactics
Autorzy:
Sadownik, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1798449.pdf
Data publikacji:
2020-01-17
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
glottodydaktyka; zdolności lingwo-akwizycyjne; natura ludzka; naturalne prawo moralne; etyka a moralność; wartość a wartościowanie; sprawiedliwość; bezstronność
justice; fairness; moral values; glottodidactics; human nature; human language faculty
Opis:
Niniejszy artykuł poświęcony jest wieloaspektowej problematyce wartości i wartościowania moralnego, przy czym w sposób szczególny koncentruje się wokół sprawiedliwości jako bezstronności, tj. takiej właściwości postępowania nauczyciela, która zasługuje na szczególne wyróżnienie. Podkreślona została unikatowość polskiej koncepcji glottodydaktyki, która buduje swe podstawy teoretyczne na faktach antropologicznych. Autorka wychodzi z założenia, że stała niezmienna natura ludzka stanowi podstawę wyznaczającą obiektywny i niezmienny porządek wartości. Wnikliwej analizie zostały poddane dotychczasowe próby poszukiwania uniwersalnej klasyfikacji i hierarchizacji wartości, jak też wysiłek ukierunkowany na uchwycenie relacji występujących między hierarchią wartości a strukturą natury ludzkiej. Wskazana została potrzeba aktualizacji problemu wartości, zwłaszcza adekwatnego scharakteryzowania poczucia sprawiedliwości i oparcia zdroworozsądkowych ujęć zasad sprawiedliwości na podstawach teoretycznych. W tym celu została dokonana rekonstrukcja podstawowych założeń i twierdzeń Teorii sprawiedliwości Johna Rawlsa, która stanowi wielowymiarową deskrypcję i eksplikację ludzkiego zmysłu moralnego. Ponadto zostały przedstawione daleko idące praktyczne implikacje koncepcji sprawiedliwości jako bezstronności dla określenia zasad działania sprawiedliwego nauczyciela w procesie (glotto)dydaktycznym.
The present study, devoted to the complex theme of moral values and valuation, focuses on the concept of justice understood as fairness, the virtue of special importance in teacher’s work. Fairness is the basic principle in the existence and coexistence of all human societies, including school and academic communities. Emphasized here is the uniqueness and interdisciplinarity of the Polish school of glottodidactics that has built its theoretical foundations on anthropological facts. The argument is based on the assumption that fixed human nature determines the objective and invariable hierarchy of values. A thorough analysis is offered of various philosophical attempts at formulating a universal hierarchy of moral values in relation to human nature. A need of updating the reflection on values is postulated, particularly with reference to the sense of justice, as its interpretations should be based on more rigorous theoretical foundations. An attempt is made in this direction by evoking the central claims of John Rawls’ Theory of Justice, a multidimensional explication of the natural human capacity to develop a sense of justice. Finally, far-reaching practical implications of treating justice as fairness are offered for the (glotto)didactic work of the teacher.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 10; 135-153
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zbawiony czy pozbawiony? Czesław Miłosz „O zbawieniu”
Saved or Depraved? Czesław Miłosz: On Salvation
Autorzy:
Garbol, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933610.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Czesław Miłosz
poezja współczesna
literatura a religia
contemporary poetry
literature and religion
Opis:
The article is an interpretation of Czesław Miłosz's poem On Salvation. The basic observation on the level of text analysis is concerned with the phenomenon of its ambiguity. It is discussed both in the semantic and in the strictly artistic order, that is in the order of poetic language. Miłosz's poems and essays, in which the problem of the existential quality of “depravation” appears, the tradition of Japanese Zen poetry, and Adam Mickiewicz's Zdania i uwagi (Opinions and Remarks) are a historical-literary context referred to in the article. The center of the meaning of the poem is identified in the article not with the questions of faith or lack thereof, but with the question about man's cognitive possibilities, about the limitations of imagination confronted with the problem of salvation.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 1; 219-232
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Языковая картина мира при обучении польскому языку как иностранному
A Linguistic Picture of the World in Teaching Polish as a Foreign Language
Językowy obraz świata w nauczaniu języka polskiego jako obcego
Autorzy:
Duda, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1886578.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
językowy obraz świata
język a myślenie
nauczanie leksyki
realia i nazwy abstrakcyjne w nauczaniu języka obcego
nauczanie języka polskiego jako obcego
linguistic picture of the world
language vs. thinking
teaching lexis
realities and abstract names in the teaching of a foreign language
teaching Polish as a foreign language
Opis:
Odbity w języku, jego strukturze, leksyce i użyciu (uzusie) obraz otaczającej mówiących rzeczywistości – jak najkrócej można zdefiniować językowy obraz świata (JOŚ) – pełni bardzo ważną rolę w każdym akcie komunikacji. Nie można o nim zapominać również w trakcie uczenia się i nauczania języka obcego. Jest on bowiem źródłem licznych błędów, szczególnie leksykalnych. Autor artykułu pokazuje to na przykładach z literatury przedmiotu oraz z własnej praktyki dydaktycznej. Językoznawcom obserwacja procesu przyswajania języka obcego, błędów popełnianych przez uczących się i nauczycieli, może natomiast wiele powiedzieć nie tylko o językowym obrazie świata w poznawanym języku, lecz także – przez kontrast – w języku ojczystym badacza.
The picture of the reality surrounding us reflected in the language, its structure, lexis and usage – as the linguistic picture of the world may be defined in the shortest way – plays a very important role in any act of communication. It may not be forgotten also in the course of learning and teaching a foreign language. This is because it is the source of numerous mistakes, especially lexical ones. The author of the article shows this on examples taken from the literature of the subject as well as from his own didactic work. Observing the process of acquisition of a foreign language, and of the mistakes made by both learners and teachers, may tell linguists a lot not only about the linguistic picture of the world in the language being learned, but – through contrast – in the researcher’s mother tongue.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 10; 33-43
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„… gdzieś poza krzywizną ziemi”. Dyskurs wygnańczy w korespondencji Zygmunta Haupta – rekonesans
„…Somewhere behind ihe Curvature of the Earth”. An Exile Discourse in Zygmunt Haupt’s Correspondence – a Reconnaissance
Autorzy:
Panas, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887296.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Haupt
wygnanie
korespondencja
uniwersalizm
doświadczenie utraty
exile
correspondence
universalism
experience of a loss
Opis:
Artykuł jest próbą wstępnego rozpoznania głównych elementów składających się na wielokrotnie powracającą w twórczości Zygmunta Haupta problematykę wygnania. Zaprezentowana analiza koncentruje się przede wszystkim na ukazaniu źródeł powstającego dyskursu. W tym celu bliższemu oglądowi poddane zostały listy pisarza do Józefa Wittlina oraz Mieczysława Grydzewskiego, ponieważ stanowią one niezwykle cenne źródło skupiające w sobie zarówno doświadczenie egzystencjalne autora, jak i podejmowane próby jego narracyjnego oswojenia. Korespondencja z autorem Orfeusza w piekle XX wieku nie została dotąd opublikowana, artykuł przynosi więc także interesujące odkrycia materiałowe.
The article is an attempt at a preliminary reconnaissance of the main elements constituting the issue of exile repeatedly occurring in Zygmunt Haupt’s work. The presented analysis is first of all focused on showing the sources of the originating discourse. To do this the writer’s letters to Józef Witlin and Mieczysław Grydzewski have been analyzed, as they are an extremely precious source concentrating both the author’s existential experience and the attempts he made to put it into the form of a narrative. The writer’s correspondence with the author of Orfeusz w piekle XX wieku (Orpheus in the Hell of the 20th Century) has not been published as yet, so the article also brings interesting discoveries connected with substance of the issue.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 1; 23-32
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sarmacki Odyseusz. Postać Jana Łaskiego w epicedium Andrzeja Trzecieskiego
A Sarmatian Odysseus: Jan Łaski in Andrzej Trzecieski’s Epicedium
Autorzy:
Ryczek, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053947.pdf
Data publikacji:
2022-02-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Andrzej Trzecieski (Tricesius)
Jan Łaski Młodszy (Ioannes a Lasco)
epicedium
elegia żałobna
św. Jan Chryzostom
Herkules
Odyseusz
Trzecieski (Tricesius)
Jan Łaski the Younger (Ioannes a Lasco)
funeral elegy
St. John Chrysostom
Hercules
Odysseus
Opis:
Artykuł stanowi propozycję interpretacji wybranych motywów z epicedium upamiętniającego postać i działalność Jana Łaskiego Młodszego (zmarł 8 I 1560 roku w Pińczowie), humanisty i wybitnego reformatora religijnego (Ioannis a Lasco viri clarissimi epicedion). Andrzej Trzecieski (Tricesius, ok. 1525 – po 1584) był autorem wielu łacińskich epigramatów, elegii, epitafiów, epicediów i utworów pochwalnych. W elegii żałobnej dla Łaskiego twórczo przekształcił on strukturę antycznego epicedium, obejmującą tradycyjne elementy comploratio (opłakiwania), laudatio (pochwały zmarłego) i consolatio (pocieszenia). Dołożył wszelkich starań, aby ukazać zmarłego reformatora jako męża słynącego z pobożności, czcigodnego starca jaśniejącego licznymi cnotami, a przede wszystkim nowego proroka zapowiadającego odrodzenie Kościoła. W tym kontekście Trzecieski przywołuje trzy przykłady wybitnych mówców: św. Jana Chryzostoma (Złotoustego), galijskiego Herkulesa i „wielce obrotnego” (politropicznego) Odyseusza.
This paper offers an interpretation of selected motives from the epicedium commemorating the personage and activity of the humanist and prominent religious reformer Jan Łaski the Younger who died in Pinczów on 8th January 1560 (Ioannis a Lasco viri clarissimi epicedion). Andrzej Trzecieski (Tricesius, ca. 1525 – post 1584) was the author of many Latin epigrams, elegies, epitaphs, epicedia and laudatory poems. In the funeral elegy for Łaski, he creatively reshaped the structure of the ancient epicedium, including the traditional elements of comploratio (mourning), laudatio (praise of the deceased) and consolatio (consolation). He did his utmost to present Łaski as a man well-known for his piety, a venerable old man renowned for his many virtues, and, most of all, a new prophet announcing the rebirth of the Church. In this context, Trzecieski evokes three examples of illustrious orators: St. John Chrysostom (‘the golden-mouthed’), the gallic Hercules and Odysseus “of the many twists and turns” (polytropos).
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 1; 75-94
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kreatywnie po polsku – rekomendacja pracy metodą Creative Writing na lektoracie języka polskiego jako obcego
How to Work with Creative Writing Ideas During Polish Lessons for Foreigners – Methodology Recommendation
Autorzy:
Roter-Bourkane, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1804625.pdf
Data publikacji:
2019-10-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kreatywne pisanie; dydaktyka języka polskiego jako obcego; kreatywne pisanie na lektoracie języka polskiego jako obcego
creative writing; teaching Polish as a foreign language; creative writing during teaching Polish as a foreign language
Opis:
Tematyka tekstu oscyluje wokół wykorzystania metody pisania kreatywnego na zajęciach z języka polskiego jako obcego. W centrum zainteresowania postawione jest doświadczenie płynące z pracy z użyciem elementów tej metody, artykuł ma charakter stricte praktyczny i dotyczy sposobów wprowadzania i korzystania z tego sposobu pracy w trakcie regularnego lektoratu oraz podczas zajęć dodatkowych typu warsztaty czy letnie kursy polskiego jako obcego.
The article is dedicated to teaching Polish as a foreign language using elements of creative writing method. As the author has had quite rich experience in using this kind of teaching, the text is rather subjective and shares some tips on how to implement this method well and continue to use it along the course. It is also a good material before organizing additional workshops or summer course of Polish as a foreign language.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 10; 103-115
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podróż do Burmy Gustawa Herlinga-Grudzińskiego – perspektywy badawcze. Rekonesans
A Journey to Burma by Gustaw Herling-Grudziński: Research Perspectives. A Reconnaissance
Autorzy:
Panas, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790939.pdf
Data publikacji:
2021-02-11
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Podróż do Burmy
Gustaw Herling-Grudziński
postkolonializm
close reading
A Journey to Burma
postcolonialism
Opis:
Artykuł podejmuje problematykę dotychczasowych badań nad mniej znanym, wczesnym dziennikiem Gustawa Herlinga-Grudzińskiego z okresu jego podróży do Birmy (Podróż do Burmy). Autor wyróżnia dwa zasadnicze wątki interpretacyjne obecne w najważniejszych tekstach poświęconych temu utworowi. Są to: zagadnienia genologiczne oraz kwestie historyczno-polityczno-społeczne. Pokazując zalety i osiągnięcia tych prac, badacz wskazuje także na te elementy, które nadal nie doczekały się dokładnej analizy. I tak podkreślona zostaje potrzeba pogłębionej lektury dzieła Herlinga-Grudzińskiego z uwzględnieniem perspektywy postkolonialnej, a także bliższe przyjrzenie się temu tekstowi w kontekście całej twórczości autora Podróży do Burmy i specyfiki jego sztuki pisarskiej. W artykule szczegółowo omówione zostały główne problemy, ale także potencjalne korzyści każdego z tych podejść.
This article concerns the existing research on the lesser-known, early diary of Gustaw Herling‑Grudziński about his journey to Burma titled A Journey to Burma. In this article, the author distinguishes two main interpretative themes appearing in the most important texts dealing with this work: genealogical issues, and those related to history, politics and social life. By showing the advantages and effects of these texts, the author points to those elements that still have not been thoroughly analysed. Thus, the need for an in-depth reading of this work with the post-colonial perspective taken into account is emphasised, as is a closer look at this text in the context of the whole output of the author of A Journey to Burma and his unique writing style. This article discusses in detail the main problems and potential benefits of each approach.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 1; 69-76
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Русско-французская конвенция 1810 года о судьбе Польши и русско-французские отношения [Russko-frantsuzskaya konventsiya 1810 goda o sud’be Pol’shi i russko-frantsuzskiye otnosheniya]
Russian-French Convention of 1810 about Destiny of Poland and Russian-French Relations
Autorzy:
Iskyul, Sergey N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791375.pdf
Data publikacji:
2020-02-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Wielkie Księstwo Warszawskie
Napoleon
Aleksander I
projekt konwencji o Polsce
ambasador Rosji w Paryżu A. Kurakin
Great Duchy of Warsaw
Napoléon
Alexander I
draft convention about Poland
Russian ambassador in Paris A. Kurakin
Opis:
Konwencja rosyjsko-francuska z 1810 roku o losach Polski i stosunki rosyjsko-francuskie Artykuł poświęcony jest jednemu z kluczowych aspektów działalności dyplomatycznej mocarstw przed wojną 1812 r. w Rosji, kiedy można było zawrzeć konwencję o losach Polski między Francją a Rosją. Po raz pierwszy w artykule wykorzystano dokumenty z korespondencji dyplomatycznej rosyjskiego ambasadora w Paryżu, księcia Aleksandra Kurakina. Русско-французская конвенция 1810 года о судьбе Польши и русско-французские отношения Статья посвящена одному из ключевых аспектов дипломатической активности держав перед войной 1812 г. в России, когда между Францией и Россией могла быть заключена конвенция о судьбе Польши. В статье впервые используются документы из дипломатической переписки российского посла в Париже князя Александра Куракина.
The article is devoted to the one of the key aspects of diplomatic activities of states on the eve of the War of 1812 in Russia, when the Polish convention can be concluded between France and Russia. In this article the documents from the diplomatic correspondence of the Russian ambassador in Paris, prince Alexander Kurakin, are used for the first time.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 2; 25-40
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies