Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Sandomierz" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Organy w kościołach dekanatu opatowskiego diecezji sandomierskiej. Instrumenty niezachowane w świetle źródeł archiwalnych
    Organs in the Churches of the Opatów Deanery, the Sandomierz Diocese: Non-Preserved Instruments in Light of Archival Sources
    Autorzy:
    Szymanowicz, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/45643006.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-09
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    organy
    dekanat opatowski
    diecezja sandomierska
    organ
    Opatów deanery
    Sandomierz diocese
    Opis:
    Niniejszy artykuł powstał w oparciu o XVIII, XIX i XX-wieczne źródła przechowywane w archiwach w Krakowie, Sandomierzu i Radomiu. Analiza uzyskanych danych pozwoliła na wysnucie następujących wniosków. Na terenie dekanatu opatowskiego w jedenastu kościołach stwierdzono istnienie dwudziestu dwóch niezachowanych instrumentów. Były to niewielkie organy, od sześciu do dziesięciu głosów, w zdecydowanej większości z jedną klawiaturą ręczną. Wyjątkiem był 24-głosowy instrument w kolegiacie w Opatowie, z dwoma manuałami i pedałem. Niektóre organy wyposażone były w urządzenia dodatkowe – tympan i dzwonki. Wszystkie znajdowały się na chórze muzycznym. Pełniły nie tylko funkcję muzyczną, malowane i zdobione snycersko stanowiły ważny element wystroju świątyń. Znane są nazwiska budowniczych sześciu instrumentów: Jugiewicz, Kiehl, Homan (2), Szrejbert i Kołodziejski.
    This article is based on the eighteenth, nineteenth and twentieth-century sources stored in the archives in Kraków, Sandomierz and Radom. The analysis of the data obtained led to the following conclusions: in the Deanery of Opatów twenty-two non-preserved instruments in eleven churches were found. They were small organs, with six to ten voices, the vast majority with a single manual. The exception was the 24-voice instrument in the Opatów collegiate church, with two manuals and a pedal. Some organs were equipped with additional devices – a tympanum and bells. They were all located in the music gallery. They served not only a musical function, but, painted and decorated with carvings, they were also an important element of the decoration of the temples. We know the names of the builders of six instruments: Jugiewicz, Kiehl, Homan (2), Szrejbert, and Kołodziejski.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 12; 83-100
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Organy w kościołach dekanatu zawichojskiego diecezji sandomierskiej. Instrumenty niezachowane w świetle źródeł archiwalnych
    Organs in the Churches of Zawichost Deanery of the Sandomierz Diocese Instruments Not Preserved in the Light of Archival Sources
    Autorzy:
    Szymanowicz, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1795802.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-27
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    organy
    dekanat zawichojski
    diecezja sandomierska
    organs
    Zawichost deanery
    Sandomierz diocese
    Opis:
    Niniejszy artykuł kontynuuje cykl tekstów autorki na temat organów i organistów diecezji sandomierskiej. Cykl ten wpisuje się w jubileusz 200-lecia utworzenia diecezji, który miał miejsce w 2018 r. Artykuł dotyczy niezachowanych organów w kościołach dekanatu zawichojskiego. Powstał w oparciu o XVIII, XIX i XX-wieczne źródła przechowywane w archiwach w Krakowie, Sandomierzu i Radomiu. Analiza uzyskanych danych pozwoliła na wysnucie następujących wniosków. Na terenie dekanatu zawichojskiego w sześciu kościołach stwierdzono istnienie 15. niezachowanych instrumentów. Były to niewielkie organy, od 5. do 13. głosów, w zdecydowanej większości z jedną klawiaturą ręczną. Tylko dwoje organów z końca XIX w. zaopatrzonych było w pedał. Wszystkie usytuowane były na chórze muzycznym, nad wielkimi drzwiami kościoła. Instrumenty były malowane i zdobione dekoracją snycerską, wiele z nich znajdowało się w złym stanie. Uzyskano tylko jedną wiadomość o budowniczym, był nim Antoni Adolf Homan, autor organów w parafii Czyżów. Na badanym terenie zachował się rokokowy prospekt nie istniejącego już pozytywu w Trójcy. Dla powstania pełnej monografii polskiego budownictwa organowego potrzeba jeszcze wielu prac przyczynkarskich i taki charakter ma niniejszy artykuł.
    This article continues the author’s series of texts on the organs and organists of the Sandomierz diocese. This cycle is a part of the 200th anniversary of the creation of the diocese, which took place in 2018. The article concerns non-preserved organs in the churches of the Zawichost deanery. It was created based on eighteenth, nineteenth and twentieth-century sources kept in the archives in Kraków, Sandomierz and Radom. Analysis of the obtained data has led to the following conclusions. In the Zawichost deanery, six churches were found to have 15 unsaved instruments. They were small organs, from 5 to 13 voices, in the vast majority with one hand keyboard. Only two organs from the end of the 19th century were equipped with a pedal. They were all located in the music choir, above the huge church door. The instruments were painted and decorated with woodcarving, many of them were in poor condition. Only one piece of information was gained about the builder, it was Antoni Adolf Homan, the author of the organs in the Czyżów parish. In the studied area a Rococo prospectus of the now non-existent positive in Trójca has been preserved. To create a full monograph of Polish organ construction, many more contributions are needed and this is the nature of this article.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 12; 116-131
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nowe źródła do prac Macieja Polejowskiego w Kolegiacie Sandomierskiej
    New Sources for Maciej Polejowski’s Works in the Sandomierz Collegiate Church
    Autorzy:
    Dworzak, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1887746.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Maciej Polejowski
    lwowska rzeźba rokokowa
    Sandomierz
    rocaille
    rzeźba
    mała architektura
    Lvov rococo sculpture
    sculpture
    street furniture
    Opis:
    Prace lwowskiego rzeźbiarza Macieja Polejowskiego dla kolegiaty w Sandomierzu są stosunkowo dobrze znane dzięki badaniom Jerzego Kowalczyka. Jednak w świetle nowych materiałów archiwalnych, głównie rachunków i ksiąg fabrycznych, można uzupełnić wiedzę na temat funkcjonowania i składu warsztatu Polejowskiego oraz zakresu pracy. Jak się wydaje, w sprowadzeniu do Sandomierza lwowskiego mistrza oprócz abp. Sierakowskiego mógł mieć także udział ks. Jacek Kochański, który z ramienia kapituły nadzorował jego prace. Analiza materiałów archiwalnych i zabytków pozwoliła wyodrębnić prace autorskie Franza Mullera, prawdopodobnie członka warsztatu Polcjowskicgo, z prac lwowskiego mistrza. Istotną informacją jest także odnaleziona dyspozycja obrazów w nowych ołtarzach bocznych, która powstała już w 1768 roku. Tak więc nie jest prawdą jakoby zagadnienie ikonografii ołtarzy sandomierskich było wtórne. Oprócz zaproponowanych przez Kowalczyka wzorców dla struktur ołtarzy, można także wskazać inne ryciny F.X. Habermanna, którego sztychy miały wpływ na zastosowaną przez Polcjowskicgo ornamentykę. Choć tu możną także wskazać na projekty Georga Christopha Gótza. Nowe materiały pozwoliły ustalić pierwotną kolorystykę nastaw, a także określić zakres ingerencji zleceniodawcy (kapituły) w ogólne wytyczne kompozycyjne. Także tron wystawienia, który obecnie pełni funkcję podstawy pod krucyfiks, należy wiązać z warsztatem Polcjowskicgo, a anioły adorujące za własnoręczne dzieło mistrza.
    The works by the Lvov sculptor Maciej Polejowski that he created for the collegiate church in Sandomierz are relatively well researched thanks to the studies done by Jerzy Kowalczyk. However, in the light of new archival material – mainly bills and the book of expenses – our knowledge about the functioning and the staff of Polejowski’s workshop as well as about the range of the work they did may be complemented. It seems that apart from Archbishop Sierakowski also Rev. Jacek Kochański contributed to the idea of bringing the Lvov master to Sandomierz, as he supervised Polejowski’s work on behalf of the Chapter. Analysis of record office materials as well as of actual works has allowed distinguishing among the Lvov master’s works some original ones by Franz Muller, who seems to have been a member of the staff of Polejowski’s workshop. Also, a recently found order of 1768 for paintings for the new bye-altars is important – it shows that is not true that the issue of the iconography of the Sandomierz altars is a secondary one. Apart from the patterns for the altar structures proposed by Kowalczyk, also prints by F. X. Habermann may be pointed to, as they also influenced the ornamentation used by Polejowski. On the other hand, Georg Christoph Götz’s projects may be here referred to as well. New materials have allowed determining the original colors of the retables, and also defining the range of interventions from the employer (the Chapter) in the general composition directives. Also the throne of the exposition that at present plays the role of the basis of the crucifix should be connected with Polejowski’s workshop, and the adoring angels should be considered a work of the master himself.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 4; 33-73
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bulla antypapieża Jana XXIII odkryta w Brzeziu koło Opatowa
    Antipope John XXIII’s bull discovered in Brzezie near Opatów
    Autorzy:
    Giergiel, Tomisław
    Florek, Marek
    Wróbel, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1886432.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    bulla ołowiana
    antypapież Jan XXIII
    Brzezie koło Opatowa
    kolegiata w Opatowie
    kolegiata w Sandomierzu
    lead bull
    Antipope John XXIII
    Brzezie near Opatów
    collegiate church in Opatów
    collegiate church in Sandomierz
    Opis:
    Artykuł analizuje odkryty na terenie wsi Brzezie k. Opatowa interesujący zabytek – połówkę  ołowianego odcisku pieczęci papieskiej – bulli. Tego typu artefakty są zazwyczaj przechowywane w archiwach, w Polsce tylko około 10 bulli papieskich odkryto metodami archeologicznymi, zawsze nieopodal kościołów, a Brzezie jest jedyną miejscowością, gdzie odkryto bullę, w której nigdy nie było świątyni. Analiza sfragistyczna pozwoliła na identyfikację bulli z antypapieżem Janem XXIII. Został on zdeponowany w czasie soboru w Konstancji w 1415 r., lecz wystawił szereg dokumentów dotyczących ziem polskich i polskiego Kościoła, także dla instytucji i duchownych sandomierskich i opatowskich, które zostały omówione w artykule. Autorzy (sfragistyk, archeolog i mediewista) wskazują także okoliczności, w których bulla mogła znaleźć się w Brzeziu. W artykule zostały przedstawione sylwetki trzech duchownych, którzy mieli bliskie związki z tą miejscowością, bądź z nieistniejącym dziś dworem Lipińskich, na terenie którego znaleziono bullę. Byli to: dziekan kapituły opatowskiej Rafał z Brzezia (występuje w latach 1412-1438), kanonik wielu kapituł, sekretarz królewski i dyplomata Aleksander Brzeski (zm. w 1650 r.) oraz rektor kościoła NMP w Opatowie Karol Targowski (zm. w 1942 r.).
    The article analyzes the interesting relic discovered in the village of Brzezie near Opatów, that is a half of the lead impression of a papal bull. Such artifacts are usually kept in archives; in Poland only about 10 papal bulls have been found with the use of archeological methods, always near churches, and Brzezie is the only place where a bull was found despite the fact that there has never been a church there. Sigillographic analysis has allowed identifying the bull as Antipope John XXIII’s one. He was deposed during the Council of Constance in 1415, but he issued a number of documents concerning Polish lands and the Church of Poland including the Sandomierz and Opatów Church institutions and clergy that are discussed in the article. The authors (a sillographer, an archaeologist, and a mediaevalist) also point to the conditions under which the bull might find itself in Brzezie. In the article profiles are presented of three clergymen who had close relations with that place, or with the Lipńskis’ estate that does not exist today, on the area of which the bull was found. The clergymen were: the Dean of the Opatów Chapter Rafał of Brzezie (his name occurs in the years 1412-1438), the Canon of many Chapters, the royal secretary and diplomat Aleksander Brzeski (died 1650) and the Rector of the Virgin Mary Church in Opatów Karol Targowski (died 1942).
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 2; 25-47
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies