Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Russian philosophy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Ekumenizm radykalny: Papież Jan Paweł II i Włodzimierz Sołowjow
A Radical Ecumenism: Pope John Paul II and Vladimir Solovyov
Autorzy:
Rojek, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342725.pdf
Data publikacji:
2022-09-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jan Paweł II
Włodzimierz Sołowjow
ekumenizm
rosyjska filozofia religijna
John Paul II
Vladimir Solovyov
ecumenism
Russian religious philosophy
Opis:
Istnieje wiele świadectw, że Jan Paweł II wysoko cenił myśl Włodzimierza Sołowjowa. W 2000 r. papież wspominał o nim jako o „świadku wiary” , „wybitnym chrześcijańskim myślicielu” i „człowieku niezwykłej głębi”. W tym artykule próbuję przedstawić analizę niektórych podobieństw między tymi dwoma myślicielami. Po pierwsze, jak dostrzegało to wielu komentatorów, podzielali oni wspólną wizję zjednoczenie Kościołów katolickiego i prawosławnego. Po drugie, co wydaje mi się ważniejsze, mieli takie samo teologiczne rozumienie człowieka, świata i historii. Sądzę, że ta wspólna chrystocentryczna wizja jest nie tylko ostateczną podstawą  wysiłków ekumenicznych, lecz także gruntem dla sformułowania prawdziwie chrześcijańskiej alternatywy dla świeckiej nowoczesności.
There is much evidence that John Paul II highly appreciated the thoughts of Vladimir Solovyov. In the year 2000, the Pope famously mentioned him as a “witness of the faith”, one of the “renowned Christian thinkers” and a “figure of extraordinary depth”. In this paper, I attempt to analyse some similarities between these two thinkers. First, as many commentators have noted, they shared the ecumenical vision of uniting the Catholic and Orthodox Churches. Secondly, and which seems to me to be more important, they had the same deep theological understanding of man, the world and history. I think that this common christocentric vision is not only the ultimate basis for ecumenical efforts, but also grounds for the formulation of a truly Christian alternative to secular modernity.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 7; 9-27
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Idea Bogoczłowieczeństwa w twórczości Mikołaja Bierdiajewa
Идея Богочеловечества в творчестве Николая Бердяева
Autorzy:
Przesmycki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953922.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Rosja
teologia
filozofia
myśl rosyjska
bogoczłowieczeństwo
Russia
theology
philosophy
Russian thought
Godmanhood
Opis:
Статья пытается представить идею богочеловечности согласно русского ученого Николая Бердяева (1874-1948). Эта идея берет свое начало от решений Халцедонского Собора (451), который устанавливил догмат веры о двоякой натуре Иисуса Христа: божественной и человеческой. Идея богочеловечности, так как и многие другие идеи из богатеюшей сокровищницы русских идей (напр.:  идея всеединства или же идея софиологическая), является неточно сформулированной с богословской точки зрения. Несмотря на это, она постоянно присущая в духовной атмосфере православия. Бердяев является «свободным» философом также и тогда когда пытается приблизить тайну Богочеловечночти. Эта идея у Бердяева представляется как синтез мотиваций взятых из западной мистики (напр.: Eckhart i Boehme) а также из традиционных православных произведений описываемых, например Соловьевым, Достоевским и Булгаковым. Являясь религиозным философом – автор вполне свободно чувствовал себя в области богословия, потому что не чувствовал себя зависимым от какой-либо «официальной» богословской системы. Бердяев утверждал, что Богочеловечность – это религия, в которую он обратился. То есть – это христианство которое проповедует Христа и «воплощает» в жизнь его науку. Ибо в Христе-Богочеловеке есть укрыта тайна соединения божественного и человеческого элемента. Так как, во Христе более всего видны человеческий» характер Бога и «Божественный» характер человеческой натуры. К сожалению христиане, до сих пор, не сделали соответствующих выводов из глубокого содержания идеи богочеловечности. Это относится как к духовности так и моральности некоторых христиан (в индивидуальном понятии), а также соответствующих межчеловеческих  отношений в христианских обществах (в общественном понятии). Бердяевская идея богочеловечности постоянно напоминает, что ключ для «рассекречивания» тайны человека всегда надо искать в тайне Христа.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 7; 33-50
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies