Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Postmodernism" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    „...życie jest zbyt poważną sprawą, by mówić o nim poważnie...” Kamp w twórczości pisarzy Bu-Ba-Bu
    "... Life is Too Serious a Thing to Talk About it Seriously..." Camp in the Works of the Writers of Bu-Ba-Bu
    Autorzy:
    Matusiak, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1933410.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Ukrainian Literature of the 20th century
    postmodernism
    camp
    kitsch
    body
    Opis:
    The proposed text is an attempt to read the works of the writers of Bu-Ba-Bu in the context of the aesthetics of camp. On the basis of selected literary texts and essays of the Bu-Ba-Bu writers set together with Susan Sontag’s and Roland Barthes’ thoughts, the author argues that campy play in kitsch was for Andrukhovych, Irvanets, and Neborak a fundamental literary and artistic strategy, which vividly demonstrated their understanding of postmodern literature. In this context, the author of the article argues that literature in the concept of Bu-Ba-Bu writers should be a sex-ual and sens-ual creation; writing - a strategy of seduction; and a tissue of the text - the topography of forbidden regions, tempting with their prohibition.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 7; 71-97
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Image of Man in Metafictional Novels by John Banville: Celebrating the Power of the Imagination
    Obraz człowieka w powieściach metafikcyjnych Johna Banville’a: Pochwała siły wyobraźni
    Autorzy:
    Czerniakowski, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1900737.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    postmodernism
    metafiction
    creative imagination
    intertextuality
    heterotopia
    postmodernizm
    metafikcja
    wybraźnia twórcza
    intertekstualność
    Opis:
    Artykuł analizuje strategie budowy obrazu człowieka, które John Banville stosuje w swoich dwóch metafikcyjnych powieściach – Kepler i Doctor Copernicus. Autor eseju kolejno omawia: siłę kreatywnej wyobraźni domniemanego autora i narratora oraz samoświadomość jednej z postaci, Rheticusa, w tworzeniu fikcji oraz intertekstualność powieści. Przy okazji analizy ostatniego aspektu utworów wspomniany zostaje również termin Michela Foucault – heterotopia. Wnioski o człowieku, do jakich prowadzi ta analiza, pokazują, że z jednej strony dysponuje on praktycznie nieograniczoną wyobraźnią twórczą. Z drugiej zaś, człowiek jest zagubiony w świecie niewyraźnych granic ontologicznych, co udowadnia dość paradoksalną wizję człowieka.
    The essay analyzes how John Banville reconstructs the image of man in his two novels Kepler and Doctor Copernicus by means of broadly understood metafiction. The Author of the essay discusses the following elements: implied author’s and narrator’s power of creative imagination and Rheticus’s self-consciousness which enables to create fiction and intertextuality of the novel. When analyzing the last aspect of the novels, the Author mentions also Michel Foucault’s term, heterotopia. The results of this analysis are twofold. On the one hand, man has got practically unlimited creative imagination on their part. On the other hand, man seems to be lost in the world of unclear ontological boundaries, which proves a paradoxical image of man.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 5; 209-223
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spatial Ontologies of (Neo)Baroque Culture
    Przestrzenne ontologie (neo)barokowej kultury
    Autorzy:
    Rusiłowicz, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1882425.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    ciało
    neobarok
    ontologia
    postmodernizm
    przestrzeń
    rama
    body
    frame
    neobaroque
    ontology
    postmodernism
    space
    Opis:
    Celem artykułu jest spojrzenie na przestrzeń przez pryzmat teorii neobaroku. Artykuł próbuje pokazać, jak barokowe strategie obramowywania i przełamywania ram przekształcają płaszczyznę w przestrzeń usytuowaną wewnątrz podmiotu. Artykuł analizuje również sposób, w jaki przełamywanie ram reprezentacji może być postrzegane jako akt ontologiczny uzależniony od ciała i pożądania, akt, dzięki któremu możliwa staje się estetyzacja rzeczywistości.
    The present article attempts to look at space from the vantage point of neobaroque theory. Its aim is to investigate how such Baroque strategies as framing and de-framing transform surface into space staged within the subject. It also analyzes how breaking the frame of representation may be seen as an ontological act dependent on the body and desire, the act allowing for the aestheticization of reality.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 5; 173-186
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Постмодерністський проєкт і сучасна українська література
    Postmodernistic Project and Contemporary Ukrainian Literature
    Autorzy:
    Polishchuk, Yaroslav
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1790728.pdf
    Data publikacji:
    2020-08-13
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    postmodernizm
    doktryna
    społeczeństwo
    kultura
    dysfunckcjonalność
    język
    literatura
    postmodernism
    doctrine
    society
    culture
    dysfunction
    language
    literature
    Opis:
    Projekt postmodernistyczny a współczesna literatura ukraińskaPrzedmiotem rozważań autora jest zanikanie postmodernizmu jako doktryny filozoficznej i jako praktyk estetycznych. Z punktu widzenia współczesnej kultury ukraińskiej, która z trudem wychodzi z cienia uzależnienia kolonialnego, postmodernizm nie stał się zjawiskiem uniwersalnym. Zaistniał w latach 1986-1991 jako odpowiedź na popularny na Zachodzie światopogląd. Zmierzch postmodernizmu autor kojarzy z wydarzeniami z lat 2013-2014, które spowodowały ukształtowanie się nowego społeczeństwa ukraińskiego i kultury narodowej. Skutki owych wydarzeń – w mediach, w opinii publicznej, ale również w literaturze – podważają postulaty postmodernizmu, które w zaistniałych okolicznościach cechuje oczywista dysfunkcyjność. Postmodernistyczna gra oraz kompletny sceptycyzm mogą być, jak się okazało, nie tylko postawą niezależnego intelektualisty, ale także strategią pozorowania, maskującą doktrynę imperialną, podającą się za projekt liberalny. Odróżnienie pierwszego od drugiego bywa trudne, a czasami wręcz niemożliwe. Zarysowuje się zatem koniec postmodernizmu – profanacji ulegają jego główne zasady, co powoduje radykalnie różne interpretacje i oznacza potrzebę dekonstrukcji całego projektu. Dlatego teza o śmierci postmodernizmu ma swoje uzasadnienie na Wschodzie Europy. Czasowa i przestrzenna perspektywa ukraińska zaprzecza postmodernizmowi w jego zachodnim ujęciom, jednocześnie pobudza do poszukiwania alternatywnych modeli światopoglądowo-estetycznych. Ta sytuacja może jednak w swoisty sposób motywować ukraińskiego intelektualistę, odkrywając nowe horyzonty poznania. Zaprzeczając postmodernizmowi, literatura przywraca swój autorytet jako instytucja społecznie zaangażowana.
    The main subject of the research in this article is the exhaustion of postmodernism as a philosophical doctrine and aesthetical practice. Postmodernism has not became a universal phenomenon in contemporary Ukrainian literature, which is reliving the difficult process of emerging from colonial dependence. It existed in Ukraine between 1986-1991 as an answer to the worldview that was popular in the West. The end of this artistic direction the author associates with those events which took place in 2013-2014, when Ukrainian society and Ukrainian culture moved into a new phase of existence. The consequences of these events, reflected in the media, public opinion and also in literature, led to the rejection of the postulates of postmodernism. It should be said that these postulates reveal a clear dysfunctionality. The postmodernist play and general scepticism, as can be seen, can be not only a position taken by an independent, intellectual person, but also an imitation strategy that conceals a neo-imperial doctrine which is portrayed as a liberal project. Sometimes it is too difficult to distinguish one from the other. Thus, the boundaries of postmodernism are clearly defined, or more precisely, the prevalence of its basic principles are. Over time, this phenomenon has received radically different interpretations, which is why a systemic deconstruction of the whole project is required. From such a point of view, therefore, a thesis about the death of postmodernism has its reasons, especially in Eastern Europe. From the Ukrainian perspective, the characteristic crossing of time and place (Eastern Europe) has put the Western project of postmodernism into a stupor, prompting us to search for alternative worldviews and aesthetic models. However, this artistic direction can motivate modern Ukrainian intellectuals in its own way, opening up new horizons in the comprehension of this epoch.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 7; 115-128
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Oświeceni latarni się nie boją. Szkic polemiczny
    The Enlightened Are Not Afraid of Lighthouses. A Polemic Sketch
    Autorzy:
    Skórczewski, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1731947.pdf
    Data publikacji:
    2020-02-03
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Oświecenie
    edukacja literacka
    ideologia
    postkolonializm
    postmodernizm
    postsekularyzm
    Alasdair MacIntyre
    Enlightenment
    literary education
    ideology
    postcolonialism
    postmodernism
    postsecularism
    Opis:
    Autor podejmuje polemikę z tezami Grzegorza Zająca, wyłożonymi w artykule Oświeconych nie trzeba oświecać – refleksje o szkole, powadze czytania i szaleństwie ideologii („Roczniki Humanistyczne” 67(2019), z. 1, s. 25-38). Polemika dotyczy rzekomego ideologicznego redukcjonizmu interpretacyjnego i instrumentalizacji literatury we współczesnej, postmodernistycznej nauce o literaturze ze względu na jej podatność na ideologizację. Podczas gdy G. Zając opowiada się za powrotem do lektury nastawionej na jakości estetyczne literatury jako sztuki, sytuując się na pozycji sprzed „upadku” dyskursu literaturoznawczego, autor artykułu proponuje uznanie tego „upadku” za fakt i skonfrontowanie się z krajobrazem „po upadku”. W konfrontacji tej, mającej skłonić do dyskusji nad różnymi zestawami wartości, leżącymi u podstaw poszczególnych nurtów współczesnych badań literackich, istotną rolę zdaniem autora może odegrać rozumiana po neoarystotelesowsku „Tradycja”, którą w swojej przełomowej książce Trzy antagonistyczne wersje dociekań moralnych Alasdair MacIntyre przeciwstawia modernistycznej „Encyklopedii” i postmodernistycznej „Genealogii”.
    The author of this article enters into polemics with Grzegorz Zając's theses as laid out in the article “`The Enlightened Do Not Need To Be Enlightened…' Reflections on School, the Seriousness of Reading and the Madness of Ideology” (Roczniki Humanistyczne vol. 67 (2019), no. 1, p. 25-38). The polemics concerns the alleged ideological bias and reductionism of literary interpretation and the instrumentalisation of literature that is said to be carried out by contemporary postmodern literary criticism due to the vulnerability of this same criticism to ideologisation. While Zając opts for a “prelapsarian” return to reading literature as art for its aesthetic qualities, this paper seeks a remedy in a more realistic and less prejudiced “postlapsarian” perspective instead, one calling for a confrontation with the landscape “after the fall” of literary criticism. In this confrontation, which is meant to invite discussion of the values underlying the current approaches in literary studies, a vital role can be played by the neo-Aristotelian “Tradition”, juxtaposed by Alasdair MacIntyre in his seminal book Three Rival Versions of Moral Enquiry with the modernist “Encyclopaedia” and the postmodern “Genealogy.”
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1; 167-185
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Muffled Voice. On The Conventional Character of Literature
    Autorzy:
    Karcz, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1807073.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-23
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    literary convention, literary tradition, conventional character of literature, formalist-structuralist school, literary work, postmodernism, expression in literature
    Opis:
    The Polish version of the article was published in “Roczniki Humanistyczne,” vol. 59 (2011), issue 1. In the article a reflection is proposed on literature’s inner problems concentrated around the concept of literary convention. It seems that in the postmodernist demands to give more attention to those voices in literature that up till now have been “muffled,” “passed over” and “oppressed,” the meaning of the concept of “convention” has been distorted. However, its proper understanding is as elementary for the existence and development of literature as treating a literary work as an artificially organized form, and not as the writer’s confession. The author of the article, on the basis of the definitions formulated by the formalist-structuralist school, discusses the inner, aesthetic laws of literature dictated and defined by literary convention and tradition, and he indicates that it is them – more than political, social or moral causes—that in the natural process of creation and development of literature cause that some voices, perhaps, cannot be fully heard.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 1 Selected Papers in English; 5-17
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Trans/Post-humanist Poetics in Jeanette Winterson’s The Stone Gods
    Autorzy:
    Podgajna, Patrycja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1803955.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    transhumanizm; posthumanizm; dystopia; post-postmodernizm; związek człowieka z maszyną
    transhumanism; posthumanism; dystopia; post-postmodernism; human/non-human relations
    Opis:
    Poetyka trans-/posthumanizmu w Kamiennych bogach Jeanette Winterson Pośród licznych paradygmatów filozoficznych oraz kulturowych, teoria transhumanizmu oraz posthumanizmu znacząco uwypukla wpływ postępu technologicznego na pojęcie człowieczeństwa. Chociaż rozbieżne konceptualnie, te dwa podejścia teoretyczne służą odpowiednio do zarysowania utopijnego oraz dystopijnego modelu świata w powieści Jeanette Winterson’s The Stone Gods (2007), w której technologia prowadzi zarówno do postępu jak i do destrukcji. Rozpoczynająca się od ukazania zaawansowanej technologicznie planety Orbus powieść Winterson stopniowo projektuje obraz świata na skraju ekologicznej katastrofy, w którym odczłowieczone społeczeństwo obsesyjnie poddaje się manipulacjom genetycznym. Bazując na poetyce transhumanizmu oraz posthumanizmu, praca omawia wpływ technologii na tradycyjne pojęcie kategorii człowieka. W swojej dystopijnej wizji technicyzacji świata oraz ludzkiej egzystencji, Winterson nie tylko ukazuje postępującą dehumanizację społeczeństwa, ale jednocześnie w posthumanistycznej formie relacji między ludźmi i maszynami upatruje możliwości uniknięcia katastrofy gatunku ludzkiego.
    Among various philosophical and cultural paradigms, it is transhumanism and posthumanism that increasingly foreground the impact of technological and bioscientific advancements on the concept of mankind. Although conceptually divergent, these two theoretical approaches serve to convey respectively utopian and dystopian tensions in Jeanette Winterson’s novel The Stone Gods (2007) in which technology is presented both as a tool of progress and destruction. Scrutinizing the interplay between the transhumanist and posthumanist poetics, the aim of this paper is to analyze the role of technology in reconfigurating the traditional idea of the human. By projecting a dystopian vision of excessive technological advancements, Winterson not only foregrounds the issue of dehumanization in a post-anthropocentric world, but she also implies a possibility of redemption through a new form of human/non-human connectedness, which constitutes a post-postmodern turn in her novel.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 11 Special Issue; 87-97
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Benjamin Steins Die Leinwand: Rückkehr jüdischer Religiosität im Zeichen einer prekär gewordenen Erinnerung an die Shoah
    Benjamin Stein’s Novel The Canvas: The Return of Jewish Religiosity under the Shadow of the Uncertain Memory of the Shoah
    Autorzy:
    Sader, Fabian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1791183.pdf
    Data publikacji:
    2020-08-12
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Benjamin Stein
    pamięć zbiorowa o Szoah
    religijność żydowska
    postmodernizm
    culture of memory
    collective memory of the Shoah
    Jewish religiousness
    postmodernism
    Opis:
    Powieść Die Leinwand Benjamina Steina: Powrót religijności żydowskiej pod znakiem niepewnej pamięci o ZagładziePowieść Die Leinwand Benjamina Steina fikcjonalizuje skandal wokół literackiego fałszerstwa autorstwa Binjamina Wilkomirskiego, którego tekst, ogłoszony jako świadectwo Szoah, okazał się być fikcyjną opowieścią. Die Leinwand w prowokacyjny sposób problematyzuje wiarygodność wspomnień i pyta o granice między autobiografią a fikcją. W artykule podkreślono, że te strategie estetyczne powinny być interpretowane w kontekście odchodzenia ostatnich świadków i wynikającej z tego faktu konieczności mediatyzacji pamięci o Zagładzie. W świetle tych zmian w powieści następuje powrót do religijnego aspektu tożsamości żydowskiej. Krytyczny potencjał powieści, ze zwrotem ku dyskursowi pamięci, stanowi przede wszystkim refleksja literacka dotycząca teorii postmodernistycznych. Benjamin Steins Die Leinwand: Rückkehr jüdischer Religiosität im Zeichen einer prekär gewordenen Erinnerung an die ShoahBenjamin Steins Roman Die Leinwand fiktionalisiert den Fälschungsskandal um Binjamin Wilkomirski, dessen als Zeugnis der Shoah ausgewiesener Text sich als fiktive Erzählung entpuppte. Die Leinwand problematisiert dabei provokativ die Zuverlässigkeit von Erinnerungen und hinterfragt die Grenze zwischen Autobiographie und Fiktion. Der Aufsatz argumentiert, dass diese ästhetischen Strategien vor dem Hintergrund des Sterbens der letzten ZeugInnen sowie einer dadurch notwendigerweise mediatisierten Erinnerung an die Shoah interpretiert werden müssen. Im Zeichen dieser Entwicklungen findet im Roman eine Hinwendung zum religiösen Aspekt jüdischer Identität statt. Ihr kritisches Potential mit Blick auf den Erinnerungsdiskurs entwickelt Die Leinwand dabei vor allem durch die literarische Reflexion postmoderner Theoriebildungen.
    Benjamin Stein’s novel The Canvas fictionalises the literary scandal around Binjamin Wilkomirski, whose supposed testimony of the Shoah proved to be fiction. The Canvas thereby provocatively questions the reliability of memories, as well as the differences between autobiographies and fiction in general. This paper argues that those aesthetic strategies have to be interpreted in the context of the passing of the last witnesses and thus of the necessary medialisation of the memory of the Shoah. In the light of those transformations, it is the religious aspect of Jewish identity which is foregrounded in the novel. The Canvas’s critical view of the cultural memory discourse is based in particular on a literary reflection of postmodern theorising.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 5; 61-79
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Głos stłumiony. O konwencjonalności literatury
    The Muffled Voice. On the Conventional Character of Literature
    Autorzy:
    Karcz, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1933562.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    literatura
    konwencja literacka
    tradycja literacka
    konwencjonalność literatury
    szkoła formalno-strukturalistyczna
    arcydzieło
    dzieło literackie
    postmodernizm
    ekspresja w literaturze
    literary convention
    literary tradition
    conventional character of literature
    formalist-structuralist school
    literary work
    postmodernism
    expression in literature
    Opis:
    In the article a reflection is proposed on literature's inner problems concentrated around the concept of literary convention. It seems that in the postmodernist demands to give more attention to those voices in literature that up till now have been “muffled”, “passed over” and “oppressed” the meaning of the concept of “convention” has been distorted. However, its proper understanding is as elementary for the existence and development of literature as treating a literary work as an artificially organized form, and not as the writer's confession. The author of the article, on the basis of the definitions formulated by the formalist-structuralist school, discusses the inner, esthetic laws of literature dictated and defined by literary convention and tradition, and he indicates that it is them – more than political, social or moral causes – that in the natural process of creation and development of literature cause that some voices, perhaps, cannot be fully heard.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 1; 21-32
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies