Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Mistyka" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Średniowieczna mistyka kobiet jako osobliwy fenomen kulturowy średniowiecza
    Medieval Mysticism of Women as a Singular Cultural Phenomenon of the Middle Ages
    Frauenmystik des mittelalters als spezifisches Phanomen der europaischen Kultur
    Autorzy:
    Górecka, Marzena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1953694.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    mistyka kobiet
    mistyka
    Hildegarda z Bingen
    Elżbieta z Schonau
    Mechtylda z Magdeburga
    mysticism of women
    mysticism
    Hildegard of Bingen
    Elizabeth of Schonau
    Mechthild of Magdeburg
    Opis:
    Die mittelaterliche Frauenmystik bildet eines der zentralen Phänomene der europäischen Kultur und hat verschiedene Bereiche des kirchlichen und öffentlichen Lebens beeinflusst. Die aufgrund der sich wandelnden Rolle der Frau sowie subjektivistischer Tendenzen  in der Theologie entstehende Frauenmystik bildet ein Pendant zur spekulativen Mystik der deutschen Dominikaner und durchläuft grundsätzlich drei Entwicklungsphasen: Die intellektuell-visionäre Phase, die durch Hildegard von Bingen und Elisabeth von Schönau repräsentiert wird (12. Jh.), die Liebes- bzw. Erlebnismystik des Hochmittelalters, deren Hauptvertreterin Mechthild von Magdeburg mit ihrem Werk Das Fließende Licht der Gottheit ist (13. Jh.), und die sogenannte sinnlich-reale Nonnenmystik, die vor allem in dominikanischen Kreisen im Süd- und Oberdeutschland blühte (14. und 15. Jh.). Ist die erste Phase durch ihren objektiven heilsgeschichtlichen Charakter gekennzeichnet, so wird die zweite von einem sehr individuellen und schöpferischen Stil geprägt. Die dritte Phase diente paränetischen Zwecken und hatte einen epigonalen Zug. Im vorliegenden Artikel stellt die Autorin die inhaltlichen und formalen Hauptmerkmale und Funktionen dieser drei Phasen an einigen ausgewählten Textfragmenten exemplarisch dar.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2005, 53, 4; 227-240
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wizja miłości w odnalezionym młodzieńczym utworze Karola Wojtyły Wciąż jestem na tym samym brzegu
    The Vision of Love in the Recently Discovered Text ‘Here I Am, Still On This Bank...’ by the Young Karol Wojtyła
    Autorzy:
    Karoń-Ostrowska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1731663.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-28
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    miłość
    doświadczenie
    wzajemność
    spotkanie z Boskim Ty
    mistyka
    metafora
    love
    experience
    reciprocity
    Divine-Thou encounter
    mysticism
    metaphor
    Opis:
    Nieznany utwór Wciąż jestem na tym samym brzegu został odnaleziony podczas prac badawczych nad krytycznym wydaniem pism literackich Karola Wojtyły – Jana Pawła II w Archiwum Kurii Metropolitalnej w Krakowie pod koniec 2016 roku. Tekst powstał, najprawdopodobniej, między lutym 1941 (data śmierci ojca Wojtyły) a październikiem 1942, kiedy młody Karol, jako kleryk zakonspirowanego Seminarium Archidiecezji Krakowskiej, podjął decyzję rozpoczęcia studiów na tajnych kompletach Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jest to jedyny w twórczości Karola Wojtyły utwór podejmujący temat wewnętrznych zmagań bohatera między miłością do kobiety a oblubieńczą miłością do Boga. Można w nim odczytać podstawowe zręby koncepcji miłości, które Papież będzie rozwijał dalej w swej filozofii (Miłość i odpowiedzialność), teologii (Teologia ciała) i twórczości literackiej (m.in. w wierszach mistycznych oraz w dramatach Przed sklepem jubilera i Promieniowanie ojcostwa).
    The unknown piece entitled ‘Here I am, still on this bank’ was discovered during research work on the critical edition of the literary works of Karol Wojtyła / John Paul II in the Archive of the Metropolitan Curia in Cracow in late 2016. The text was created most likely between February 1941 (the date of Wojtyła’s father’s death), and October 1942, when young Karol, a cleric of the clandestine Cracovian Archdiocese Seminary, decided to take up underground studies at the Jagiellonian University’s Theological Department. It is the only piece among Karol Wojtyła’s works to take on the theme of the internal conflicts of the protagonist between love for a woman and a betrothed’s love for God. We can find here the basic foundations of the concept of love, which the Pope would later develop in his philosophy (Love and Responsibility), theology (Theology of the Body) and literary works (e.g. the mystical poems and plays In front of the Jeweller’s Shop and The Radiance of Fatherhood).
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1 Special Issue; 65-78
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Llibre d’amic e amat” Rajmunda Lulla. Problem przekładu imion tytułowych postaci
    “Llibre D’amic E Amat” by Raymond Lull. The Problem of Translation of the Title Characters’ Names
    Autorzy:
    Zając, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1892072.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Raymund Lull
    rodzaje miłości
    przyjaźń
    mistyka
    Biblia
    sufizm
    imię
    Raymond Lull
    kinds of love
    friendship
    mysticism
    the Bible
    Sufism
    name
    Opis:
    One of the most famous and widely read works of Raymond Lull (1235-1316) is the Llibre d’ amic e amat. This simple title, as it turns out, is not at all clear enough and causes difficulties in Polish translations. The name of the first character, which is human—amic, appears in Polish translations as a friend or a lover, and the name of the other, which is God—amat, appears as a lover or beloved. Which of the variants more adequately captures the meaning of the original? For the rational getting bottom of the problem it is necessary to analyse the Catalan term from the semantic point of view at first. At the same time there have to be taken into consideration that the term locates its etymological source in the culture of the Latin language. Whereas the Lull's work draws inspiration from the Bible, it is also necessary to examine the biblical context of different kinds of love and the specific terms that define them. Pragmatic analysis also allows us to capture the specificity of the relationship of people related with a specific kind of love. An interdisciplinary reflection on the names of the mystic work shows the non-randomness of the literary convention settled in the concrete realities of religious experience, with its specificity in the context of the culture of the source language as well as the target language. This study, beyond the very analysis of the problem, also gives the author translation proposal with Polish equivalents of the title characters’ names of the work. « Llibre d’amic e amat » par Raymond Lull. Problème de la traduction des prénoms des personnages du titre Une des œuvres des plus connues et lues de Rajmund Lull (1235-1316) est intitulée Llibre d’amic e amat. Ce titre paraît simple mais en réalité il n’est pas univoque et pose des problèmes aux traducteurs polonais. Le prénom du premier personnage qu’est l’homme – amic, est traduit comme przyjaciel, miłujący, ou encore kochanek; le prénom du deuxième qu’est Dieu – amat, est traduit comme ukochany ou umiłowany. Lequel de ces mots exprime-t-il le mieux le sens du texte original ? Pour bien saisir le problème, il est nécessaire de faire d’abord l’analyse sémantique du terme catalan et de son étymologie qui  prend sa source dans la culture propre au latin. L’œuvre de Lull s’inspire de la Bible, il est donc nécessaire d’étudier le contexte biblique dans lequel nous trouvons différents types d’amour désignés par des termes appropriés. L’analyse pragmatique permet de définir la spécificité des relations entre les personnes liées entre elles par un type donné d’amour. Une réflexion interdisciplinaire sur les prénoms de cette œuvre mystique montre que la convention littéraire n’est pas le fruit du hasard mais qu’elle est située dans l’expérience religieuse concrète et qu’elle a sa propre spécificité aussi bien dans la culture de la langue du départ que dans celle d’arrivée. L’analyse linguistique et biblique est complétée par la proposition des équivalents polonais des prénoms des personnages dans le titre.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 8; 177-191
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Trzynastowieczna tradycja mistyczna w barokowym obrazie Adoracji ran Chrystusa przez zakonnice reguły św. Benedykta z klasztoru Panien Benedyktynek w Przemyślu
    The Thirteenth-Century Mystical Tradition in the Baroque Painting the Adoration of Christ’s Wounds by Nuns of the Order of St. Benedict in the Benedictine Convent in Przemyśl
    Autorzy:
    Noworyta-Kuklińska, Bożena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1787927.pdf
    Data publikacji:
    2021-05-10
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    malarstwo barokowe
    benedyktynki
    mistyka średniowieczna
    pobożność potrydencka
    Magdalena Mortęska
    Kasper Drużbicki
    baroque painting
    Benedictine nuns
    medieval mysticism
    post-Tridentine piety
    Opis:
    W klasztorze Panien Benedyktynek w Przemyślu znajduje się siedemnastowieczny obraz ukazujący adorację Chrystusa przez zakonnice reguły św. Benedykta. Przedstawienie to reprezentuje ducha mistyki pasyjnej. W XIII wieku nabożeństwo do człowieczeństwa Jezusa stawało się coraz bardziej powszechne, szczególnie w Niemczech. Prymat miłości w kontemplacji był cechą charakterystyczną tej mistyki oblubieńczej, zwanej też miłosną. W XVII wieku, w czasie kiedy powstał obraz, duchowość pasyjna kontynuowała myśl średniowieczną i oparta była w wielkiej mierze na tekstach objawień średniowiecznych wizjonerek, szczególnie św. Mechtyldy z Heckeborn i św. Gertrudy Wielkiej. Ogromną rolę w rozwoju kultu Męki Chrystusa i Jego Serca na ziemiach polskich odegrali wówczas ksieni benedyktynek chełmińskich Magdalena Mortęska i jezuita Kasper Drużbicki. Ukazane na obrazie zakonnice, poprzez zróżnicowany czas i miejsce życia, reprezentują także wielowiekową tradycję i historię zakonu benedyktynek i monastycyzmu benedyktyńskiego. 
    This paper looks at the 17th-century painting showing the adoration of Christ by nuns of the Order of St. Benedict, and which is to be found in the Convent of the Benedictine Sisters in Przemyśl. This depiction represents the spirit of the mysticism of the Passion. In the 13th century, devotion to the humanity of Jesus became more and more common, especially in Germany. The primacy of love in contemplation was a characteristic feature of this bridal mysticism, which was also known as love mysticism. In the 17th century, when the painting was created, this passionate spirituality continued this line of medieval thought, which was largely based on the texts of the revelations of medieval visionaries, especially those of St. Mechthild of Hackeborn and St. Gertrude the Great. A considerable role in the development of the cult of the Passion of Christ and His Heart in Poland was played by the prioress of the Benedictine nuns of Chełmno, Magdalena Mortęska, and the Jesuit Kasper Drużbicki. The nuns who are shown in the picture, from various times and places, represent the centuries-old tradition and history of the Benedictine Order and Benedictine monasticism.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 4; 71-92
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wanderings and Moments of Pause: Biblical Motifs in Mistyka Gór [Mountain Mysticism] by Roman E. Rogowski
    Wędrówki i chwile zatrzymania – motywy biblijne w Mistyce gór Romana E. Rogowskiego
    Autorzy:
    Dutka, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2053952.pdf
    Data publikacji:
    2022-02-25
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    R.E. Rogowski
    Mistyka gór
    literatura i teologia
    autobiografia
    narracja górska
    Mountain Mysticism
    literature and theology
    autobiography
    mountain narrative
    Opis:
    Mistyka gór [Mountain Mysticism] is a book which has been reprinted several times, translated into several languages, and described as “legendary”, especially for those readers who are lovers of mountains. The author – R.E. Rogowski – is a priest, theologian, scholar and mountaineer. Mistyka gór is of a hybrid nature, lying on the border between literature and theology. This article proposes an interpretation of this book from a geopoetics perspective, as a meditative guide to Israel, an autobiography, and a mountain narrative. In each of these cases, the biblical motifs of mountains play a crucial role. Peaks mentioned in the Bible mark the pilgrimage trail, order the story of the author’s life, and stand as the mountaineer’s goals. They also form pretexts for a broader existential reflection. Rogowski writes about his mountain wanderings and moments of pause, which have both literal and metaphorical meanings. He primarily draws attention to these pauses. They signify not only a chance to rest, but also to pray and contemplate. It makes Rogowski’s book both unique and original.
    Mistyka gór [Mountain Mysticism] to książka wielokrotnie przedrukowywana, tłumaczona i określana jako „legendarna”, szczególnie dla czytelników, którzy są miłośnikami gór. Autor – R.E. Rogowski jest księdzem, teologiem, uczonym i wspinaczem. Mistyka gór ma charakter hybrydyczny, sytuuje się na pograniczu, pomiędzy literaturą i teologią. Artykuł proponuje interpretację tej książki z perspektywy geopoetyki, dowodzi, że jest to medytacyjny przewodnik po Izraelu, autobiografia, a także narracja górskiej. W każdym przypadku biblijne motywy gór odgrywają kluczową rolę. Wspomniane w Biblii szczyty wyznaczają szlak pielgrzymki, porządkują historię życia autora, są również celami wspinacza. Góry znane z Pisma Świętego stanowią tu także pretekst dla szerszej refleksji egzystencjalnej. Rogowski pisze o wędrówkach po górach, ale i o chwilach pauzy, które mają znaczenie zarówno dosłowne, jak i metaforyczne. Przede wszystkim zwraca uwagę na wspomniane przystanki. Przerwy oznaczają nie tylko odpoczynek, ale także modlitwę i kontemplację. To dzięki nim książka Rogowskiego jest wyjątkowa i oryginalna.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 1; 115-130
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Indywidualizacja podmiotu mistycznego w Cherubinowym Wędrowcu Angelusa Silesiusa
    Individualisierung des mystischen Gegenstands in Der Cherubinische Wandersmann von Angelus Silesius
    Autorzy:
    Górecka, Marzena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1933866.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    niemiecka poezja barokowa
    mistyka baroku
    wczesnonowożytna indywidualizacja podmiotu mistycznego
    estetyzacja i autonomizacja poezji
    mistyczne „ja”
    przebóstwienie człowieka
    boska tożsamość
    baroque poetry
    baroque mysticism
    pre-modern individualism
    aestheticism and autonomy of poetry
    the mystical self
    deification of man
    divine identity
    Opis:
    In der deutschen mystischen Barockpoesie bildet sich allmählich das vormoderne autonome, von der Metaphysik unabhängige Subjekt heraus: Das lyrische Ich bleibt zwar noch sakralisiert, aber die mystische Frömmigkeit wird ästhetisiert. Diese These lässt sich an poetischen Werken zahlreicher Barockdichterinnen und Barockdichter wie Katharina Regina von Greiffenberg, Daniel Czepko, Quirinus Kuhlmann und – allen voran – Johannes Scheffler alias Angelus Silesius beweisen. Sein Hauptwerk Der Cherubinische Wandersmann, das 1.600 Epigramme umfasst, ist nicht, wie die meisten Literaturforscher behaupten, bloß eine Fortsetzung bzw. eine Kopie der spekulativen Mystik des deutschen Spätmittelalters, sondern bildet ein Novum und zugleich eine Art Brücke zwischen der christlich-mystischen Tradition und der modernen Poesie, die sich im 18. Jahrhundert (Klopstock, von Goethe) herauskristallisierte und das individualisierte Subjekt zu ihrem Gegenstand erhob. Die silesianische Tendenz der Individualisierung ist vor dem biographischen Hintergrund des Autors zu verstehen: In der Zeit des Dreißigjährigen Krieges und der konfessionellen Auseinandersetzungen war die mystische Poesie für den Dichter der Zufluchtsort der gefährdeten Identität und der vollen Integration mit Gott. Der Dichter sprengt den Rahmen der mystischen Tradition, indem er ins Zentrum des mystischen Geschehens das individuelle menschliche Subjekt rückt, das göttliche Gegenüber im Schatten des eigenen Ich stellt und die ontologische Einheit zwischen Mensch und Gott herstellt. In seinem vertikalen Abenteuer geht er so weit, dass er den Raum des eigenen Ich beherrscht, was vor ihm unbekannt war. Dabei helfen ihm die Intensivierung von typisch barocken Ausdrucksmitteln wie Metapher, Hyperbel, Zahlensymbolik und Paradox.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2010, 58, 5; 107-121
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Szema Karola Péguy
    Shema de Charles Péguy
    Autorzy:
    Pereira, Katarzyna R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1954962.pdf
    Data publikacji:
    2000
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Biblia a literatura
    dialog judeo-chrześcijański
    ekumenizm
    kabała chrześcijańska
    mistyka żydowska
    Mystères de Jeanne d'Arc
    Péguy Charles
    Le Porche du mystère de la deuxième vertu
    Szema [Izrael]
    Bible and literature
    Jewish-Christian dialogue
    ecumenism
    Cabbala
    Cabala
    Jewish mysticism
    Shema [Israël]
    Opis:
    Beaucoup de biographes, amis et critiques de Péguy, constatent que sa vie et son œuvre sont indéniablement liées à la fois à Israël et à l’Église. Il est l’homme aux frontières et le précurseur de l’œcuménisme. C’est avec les Juifs qu’il a fait ses premiers pas. d’abord dans la politique, ensuite dans la philosophie. Ses nombreux amis, collaborateurs et abonnés des Cahiers de la Quinzaine. étaient sinon de confession, au moins d’origine juive. Son grand amour était une Juive. 11 avait jusqu’à son «chapelain hébraïque», comme il appelait lui-même son ami, un juif observant, Edmond-Maurice Lévy. Dans la Note conjointe de Péguy, devenue son texte ultime et restée inachevée, appa raissent «deux amis qui se promènent», L’un est juif, l’autre chrétien. Cette image, tout à fait banale et quotidienne, de «deux amis» qui «philosophent» ensemble malgré leurs différences, chacun restant soi-même et, néanmoins, faisant un effort pour essayer de «voir avec les yeux de l’autre», peut être comprise en tant que figure prophétique du dialogue judéo-chrétien et de celui des deux Testaments qui, aujourd’hui, semble voir le jour. Tout en étant leur précurseur, Péguy découvre en même temps sa propre appartenance filiale à l’Église et le don essentiel du catholicisme, sa véritable richesse, la joie. Le dialogue entre les «deux amis» correspond à celui qui peut s’instaurer entre les deux parties du Livre sacré, l’Ancien et la Nouveau Testament, en un processus décisif pour la réconciliation entre les deux peuples-héritiers de la Bible-Torah. Ce désir de réconciliation est d’autant plus justifié que la plaie de la Shoah reste ouverte, Selon la vision du salut présentée par Péguy, qui est à la fois paulinienne et proche de certains mystiques juifs, plus grande est l’ouverture dans le cœur de l’homme suite à la souffrance, (celle-ci étant le fruit de son propre péché ou de celui des autres), plus grande peut être aussi la grâce qui s’y glisse. La promenade de «deux amis», le juif et le chrétien, est à la fois une réalité palpable de la vie de Péguy et une figure symbolique qui exprime l’essentiel de la vocation de l’auteur. Elle est l’image de son dialogue interne, mais semble être également la promesse du meilleur dans le dialogue externe, devenu aujourd’hui possible. C’est sous l’éclairage de ces recherches sur le dialogue œcuménique que nous avons choisi d’aborder Le Porche du mystère de la deuxième vertu de Péguy. Péguy se révèle comme un annonciateur du dialogue, mais il s’avère aussi beaucoup plus que cela; en mystique, il pressent la dimension profondément trinitaire de celui-ci. Les deux Testaments, en tant que deux pièces d’une même unité, deviennent eux-mçmes de véritables «symboles» (sumbolon en grec signifiant étymologiquement «morceau d’un objet partagé entre deux personnes pour servir entre elles de signe de reconnaissance»). 11 faut préciser le terme de symbole, dont l’usage est devenu ambigu. Tout au long de notre travail, il sera pour nous le porteur d’une signification «méta-physique» (au sens propre) et sacramentaire. Il s’agit donc d’un signe visible (étant lui-même une réalité palpable, un événement) qui rend réellement présente une réalité, d’un événement voilé, invisible. Dans cette compréhension du terme de symbole, il n’y a que deux pièces, soudées entre elles, d’une unique et même réalité. Nous nous situons ainsi dans la ligne des traditions (sur ce point convergentes) judaïque et chrétienne. Dans les deux cas, le symbole diffère essentiellement de l’allégorie. Celle-ci n’est qu’une représentation de quelque chose d’exprimable par une autre chose, elle aussi exprimable, avec un nombre infini de signifiés. Le symbolisme lisible chez Péguy se fait particulièrement transparent dans les textes de ses Mystères. Cette œuvre étant elle-même un grand dialogue dont l’auteur s’efface (il semble être à la fois Madame Gervaise et son interlocuteur, Jeanne d’Arc, figurant ainsi une véritable mise en scène trinitaire) porte, selon nous, scs marques les plus pertinentes. L’auteur se révèle non seulement comme l’homme du dialogue entre deux Alliances, T Ancienne et la Nouvelle, mais encore comme leur héritier. Cela transparaît sans cesse dans son œuvre. Il semble se mouvoir, à travers ces deux réalités selon un certain «code intuitif» que nous appe- lerions le Sherna. Ce verbe hébreu signifiant «écoute!» et «écouter» commence la prière juive Shema, Israël. Elle tire son appellation des premiers mots du texte du Deutéronome (6, 4-9): «Écoute, Israël: le Seigneur est notre Dieu, le Seigneur est un!». Récitée tous les jours, matin et soir, elle est devenue la «profession de foi» juive par excellence. «Écoute, ma fille», «Écoute, mon enfant», constamment répétés dans l’œuvre de Péguy, représentent une «mise en œuvre» de la situation existentielle et spirituelle de l’auteur.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2000, 48, 5; 5-24
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies