Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "EXILE" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 18
Tytuł:
Irish Speakers and their Experience of Emigration to North America
Autorzy:
Doyle, Aidan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1753689.pdf
Data publikacji:
2021-07-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
emigracja
Whorf
Miller
modalność
wygnanie
emigration
modality
exile
Opis:
In historical work on emigration from Ireland to the New World, it has become widely accepted that Irish speakers were more passive and fatalistic than English speakers, and that they felt that emigration was a form of exile. This article challenges this assumption. In the first part, it is shown that the linguistic argument for this claim lacks both theoretical and empirical foundations. The evidence for Irish, it is shown, does not indicate any passivity on the part of its speakers. In the second part of the article, accounts of life in America by Irish speakers are drawn upon. On the whole, these suggest that Irish speakers, like English speakers, had a wide range of experiences in their new environment. However, they fail to show that language played a significant role in any feelings of alienation among emigrants.
Doświadczenie emigracji do Ameryki Północnej przez użytkowników języka irlandzkiego Artykuł kwestionuje pogląd powszechny w historycznych opracowaniach emigracji z Irlandii do Nowego Świata jakoby osoby posługujące się językiem irlandzkim przyjmowały postawę bardziej bierną i fatalistyczną w porównaniu do osób anglojęzycznych oraz postrzegały emigrację jako formę wygnania. W części pierwszej, wykazano brak podstaw empirycznych i teoretycznych dla tego poglądu w oparciu o argumentację językową. Nie ma nic w języku irlandzkim co wskazywałoby na pasywność jego użytkowników. W drugiej części artykułu wskazano na opisy życia w Ameryce, z których wynika, że zarówno osoby mówiące w języku irlandzkim jak i angielskim miały szereg różnych doświadczeń w nowym środowisku.  Nie dostarczają one żadnych dowodów na istotny wpływ języka na zwiększenie poczucia alienacji wśród emigrantów.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 11 Zeszyt specjalny; 63-88
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Epiphanies of the Exiles: Exile from the Heritage of Tradition
Autorzy:
Garbol, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1798827.pdf
Data publikacji:
2019-10-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
literature as epiphany; exile; modernism; James Joyce; Czesław Miłosz; Zbigniew Herbert
Opis:
The Polish version of the article was published in Roczniki Humanistyczne vol. 61, issue 2 (2014). The article is concerned with the function of the experience of exile that is a model for literary epiphanies. The starting point is showing the significance of this experience in James Joyce’s presentation of the epiphany that is formative for modern literature. Examples from Czesław Miłosz’s and Zbigniew Herbert’s works are material for interpreting two important reinterpretations of the epiphany based on the experience of exile.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 1 Selected Papers in English; 5-19
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Schodzenie do Hadesu jako dramat wygnania. Na marginesie siedmiu sonetów do Persefony Jerzego Stanisława Sity
Descending to Hades as a Drama of Exile. In the Margin of Seven Sonnets to Persephone by Jerzy Stanisław Sito
Autorzy:
Guty, Zuzanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887260.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
sonet
wygnanie
mit o Persefonie
demitologizacja
sonnet
exile
myth of Persephone
demythologization
Opis:
Autorka interpretuje cykl sonetów Stanisława Jerzego Sity jako dzieło podejmujące problem wygnania. Wskazuje na obecność warstwy mitu o Persefonie oraz na kreacje podmiotu lirycznego przeżywającego tę opowieść. Zdaniem badaczki Sito stosuje strategie demitologizacyjne mające na celu reinterpretację mitycznej opowieści. Autorka zauważa obecność odwołań biblijnych: wygnanie z raju, psalamiczne lamentacje, księga Ezechiela oraz słowa świętego Pawła oraz dialog z Sonetami krymskimi Adama Mickiewicza. Ponadto, wskazuje na paralele pomiędzy sytuacją podmiotu a sytuacją Persefony – życie jako wygnanie.
The author interprets the series of sonnets by Stanisław Jerzy Sito as a work that tackles the problem of exile. She points to the presence of the layer of the myth of Persephone and to the creations of the lyrical ego experiencing the tale. In the author’s opinion Sito uses demythologizing strategies aiming at reinterpretation of the mythical story. The author notices the presence of Biblical references: expulsion from Eden, Psalmic lamentations, the Book of Ezekiel and St Paul’s words as well as a dialogue with Adam Mickiewicz’s The Crimean Sonnets. Moreover, she point to parallels between the situation of the subject and that of Persephone – life as exile.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 1; 147-155
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Na początku był karnawał. O Karnawale, czyli pierwszej żonie Adama Sławomira Mrożka
At the Beginning There Was the Carnival. About Karnawał, czyli pierwsza żona Adama (The Carnival, or Adam’s First Wife) by Sławomir Mrożek
Autorzy:
Walczak, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887290.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Sławomir Mrożek
Michaił Bachtin
karnawał
emigracja
degradacja
Mikhail Bakhtin
carnival
exile
degradation
Opis:
Artykuł jest próbą interpretacji ostatniej sztuki Sławomira Mrożka, zatytułowanej Karnawał, czyli pierwsza żona Adama. Autorka podkreśla, że utwór powstał na emigracji, w Nicei, choć pomysł na jego napisanie zrodził się dużo wcześniej – jeszcze w latach 90., podczas pobytu pisarza w Meksyku. Karnawał jest dla niej kolejnym, może nawet najwyraźniejszym, dowodem na wyzwolenie się Mrożka z rodzimych obsesji i przekierowanie uwagi na sprawy bardziej uniwersalne. Swoją interpretację koncentruje wokół teorii karnawału i karnawalizacji świata Michaiła Bachtina. Wykazuje, że obraz świata przedstawionego w dramacie Mrożka świadczy o wypaczeniu pierwotnej natury karnawału i stawia pytanie o celowość takiego zabiegu.
The article is an attempt at an interpretation of Sławomir Mrożek’s last play entitled Karnawał, czyli pierwsza żona Adama. The author emphasizes that the play was written in exile, in Nice, although the idea of writing it was conceived much earlier – in the 1990’s, when the writer stayed in Mexico. Karnawał for her is another, perhaps the most obvious proof that Mrożek was liberated from his Polish obsessions and directed his attention to more universal issues. She focuses her interpretation on Mikhail Bakhtin’s theory of the carnival and carnivalization of the world. She shows that the picture of the world presented in Mrożek’s drama proves that the original nature of the carnival is distorted and she asks the question about the advisability of using such a device.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 1; 85-95
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„… gdzieś poza krzywizną ziemi”. Dyskurs wygnańczy w korespondencji Zygmunta Haupta – rekonesans
„…Somewhere behind ihe Curvature of the Earth”. An Exile Discourse in Zygmunt Haupt’s Correspondence – a Reconnaissance
Autorzy:
Panas, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887296.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Haupt
wygnanie
korespondencja
uniwersalizm
doświadczenie utraty
exile
correspondence
universalism
experience of a loss
Opis:
Artykuł jest próbą wstępnego rozpoznania głównych elementów składających się na wielokrotnie powracającą w twórczości Zygmunta Haupta problematykę wygnania. Zaprezentowana analiza koncentruje się przede wszystkim na ukazaniu źródeł powstającego dyskursu. W tym celu bliższemu oglądowi poddane zostały listy pisarza do Józefa Wittlina oraz Mieczysława Grydzewskiego, ponieważ stanowią one niezwykle cenne źródło skupiające w sobie zarówno doświadczenie egzystencjalne autora, jak i podejmowane próby jego narracyjnego oswojenia. Korespondencja z autorem Orfeusza w piekle XX wieku nie została dotąd opublikowana, artykuł przynosi więc także interesujące odkrycia materiałowe.
The article is an attempt at a preliminary reconnaissance of the main elements constituting the issue of exile repeatedly occurring in Zygmunt Haupt’s work. The presented analysis is first of all focused on showing the sources of the originating discourse. To do this the writer’s letters to Józef Witlin and Mieczysław Grydzewski have been analyzed, as they are an extremely precious source concentrating both the author’s existential experience and the attempts he made to put it into the form of a narrative. The writer’s correspondence with the author of Orfeusz w piekle XX wieku (Orpheus in the Hell of the 20th Century) has not been published as yet, so the article also brings interesting discoveries connected with substance of the issue.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 1; 23-32
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Between Conservatism and Radicalism. Wincenty Tyszkiewicz in Belgium (1833-1848)
Między konserwatyzmem a radykalizmem. Wincenty Tyszkiewicz w Belgii (1833-1848
Autorzy:
Claerhout, Veerle
Goddeeris, Idesbald
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954355.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Wielka Emigracja
Belgia
Wincenty Tyszkiewicz
Tadeusz Tyszkiewicz
uchodźcy polityczni
Great Emigration
Belgium
Exile Politics
Opis:
Artykuł niniejszy rzuca światło na życie i działalność polityczną na emigracji hrabiego Wincentego Tyszkiewicza (1795-1856). Opracowano go na podstawie zbiorów archiwalnych w Belgii i Polsce i korespondencji Lelewela oraz prasy emigracyjnej. Odkryto między innymi kilka źródeł belgijskich dotąd nieznanych polskim historykom, jak teka Tyszkiewicza w archiwum brukselskiej policji do spraw cudzoziemskich. Autor omawia także życie syna Wincentego, Tadeusza Tyszkiewicza (1833-1877), jednego z Polaków (oprócz Joachima Lelewela oraz Ludwika Lublinera), któremu poświęcono biogram w narodowym belgijskim słowniku biograficznym. Wincenty Tyszkiewicz był synem Jerzego Janusza a bratankiem generała Tadeusza Tyszkiewicza. W 1831 r. skoordynował kilka niefortunnych akcji na Ukrainie i został wybrany posłem. Jesienią tego roku uciekł do Lipska, a rok później wrócił do Galicji. W przeciwieństwie do wcześniejszych przypuszczeń dotyczących rekrutacji polskich oficerów do wojska belgijskiego w r. 1832, ze sprawą tą łączony jest inny Tyszkiewicz. Po udziale w konspiracji Józefa Zaliwskiego, Wincenty Tyszkiewicz został zmuszony do ucieczki na Zachód. Przyjechał do Belgii w grudniu 1833r. Początkowo osiedlił się w Brukseli. Brał tam czynny udział w życiu emigracyjnym bardzo ożywionym dzięki Lelewelowi. Działał w kilku klubach demokratycznych, m.in. ZDLP. Jednocześnie utrzymywał dobre stosunki z kilkoma monarchistami (między innymi z Kruszewskim oraz Proszyńskim) i przyjął wraz z rodziną bardziej arystokratyczny styl bycia na emigracji. Nie przyniosło mu to szczęścia: żona i starszy syn zmarli w Belgii, mimo że w roku 1838 z powodów zdrowotnych rodzina przeprowadziła się z Brukseli na wieś koło Namur. Tam Tyszkiewicz żył w większej izolacji od emigracji. W latach 1842 i 1843 prawie przez rok przebywał w Wielkim Księstwie Poznańskim. Potem osiedlił się znów w stolicy belgijskiej. Po powstaniu krakowskim przyjął zwierzchnictwo nad ZEP i jego periodykiem „Orłem Białym”, ogłosił się Pełnomocnikiem Zjednoczonej Emigracji i zorientował dawną organizację lelewelowską w kierunku bardziej monarchistycznym. Po upadku rewolucji 1848 r., Tyszkiewicz przeprowadził się do Wielkiego Księstwa Poznańskiego. Zmarł w roku 1856 w majątku nowej żony Izabeli Grabowskiej. Rzecz oczywista, że Wincenty Tyszkiewicz nie był najważniejszym przedstawicielem Wielkiej Emigracji. Okazał się fundamentalnym sceptykiem i nigdy nie pałał entuzjazmem do projektów politycznych. Wielkie dylematy składały się na jego życie: wyemigrować czy zostać w kraju?; monarchizm legitymistyczny czy radykalizm lelewelowski?; angażować się w sprawę polską, czy wybrać rodzinę i wycofać się na wieś lub do Wielkiego Księstwa Poznańskiego? Syn Wincentego Tadeusz wahał się nawet między walką z Rosją a służbą w Sankt Petersburgu. Charakterom ojca i syna Tyszkiewiczów może być zarzucona chwiejność, ale biografia Wincentego Tyszkiewicza nie wydaje się aż tak wyjątkowa. Inni uchodźcy polscy także nie mogli rozwiązać dylematu dotyczącego powrotu do kraju lub wycofania się z polityki. Wśród emigrantów taką dwoistość polityczną między lewicą a prawicą prezentowali m.in. hrabia Wincenty Budzyński i generał Józef Dwernicki. Nie wolno zapominać, że, oprócz emigrantów zaangażowanych w działalność na obczyźnie, wielu było takich, którzy wiedli życie mniej udane, pełne frustracji i wahania zarówno w dziedzinie politycznej, jak i z dala od spraw publicznych. Oni również zasługują na zainteresowanie ze strony historyków, jak i ich bardziej szczęśliwych ziomków.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2002, 50, 2; 99-136
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Precyzja mistyki”. Uwięzienie – kilka uwag o motywie (Janusz St. Pasierb)
„Precision of Mysticism”. Imprisonment – a Few Remarks on the Motif (Janusz St. Pasierb)
Autorzy:
Łukaszuk, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887278.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Janusz Pasierb
wygnanie
uwięzienie
wolność
kultura
poezja
obraz
exile
confinement
freedom
culture
poetry
picture
Opis:
Artykuł jest próbą odkrycia w twórczości Pasierba głównych wyznaczników kondycji poety, jego doświadczeń, poczucia społecznego i kulturowego statusu. Autorka rozprawy poprzez analizy konkretnych tekstów i ich relacji z obrazami sztuki wizualnej pokazuje modelującą wtym zakresie semantycznym funkcję takich pojęć jak wygnanie, uwięzienie czy zniewolenie. Odwołanie do hermeneutyki spod znaku Paula Ricoeura umożliwiło dodatkowo postawienie ważnych tez, odnoszących się do całości dzieła poety, a wskazujących na istotną dla niego problematykę odpowiedzialności i istnienia prawdziwego (tożsamości). Artykuł dowodzi, że poezja Pasierba jest korektą kulturowego stereotypu.
The article is an attempt at discovering the main determinants of Pasierb’s condition, his experiences, his social sense and cultural status in the poet’s works. By analyzing actual texts and their relations with pictures of visual art the author of the paper shows the function of such concepts as exile, confinement or constraint that is a modeling one in the semantic range. Referring to hermeneutics of the Ricoeur type has additionally made it possible to put forward important theses concerning the whole of the poet’s work, and pointing to the issue of responsibility and true existence (identity) that is important to him. The article proves that Pasierb’s poetry is a correction of the cultural stereotype.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 1; 129-146
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tsjechische ballingschrijvers in Nederland: de positie van Jana Beranová en Jan Stavinoha in het literaire veld
Czech Exile Writers in the Netherlands: The Position of Jana Beranová and Jan Stavinoha in the Literary Field
Autorzy:
Sedláčková, Lucie
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791173.pdf
Data publikacji:
2020-12-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wygnanie
literatura wielokulturowa
Jana Beranová
Jan Stavinoha
Kader Abdolah
postawa
exile
multicultural literature
posture
Opis:
Czescy pisarze-wygnańcy w Holandii: Jana Beranová i Jan Stavinoha w holenderskim polu literackim Literatura holenderska lat dziewięćdziesiątych charakteryzuje się znacznym wzrostem liczby tak zwanych pisarzy wielokulturowych lub międzykulturowych (uchodźców politycznych i migrantów drugiej generacji). Jana Beranová i Jan Stavinoha, dwoje autorów czeskiego pochodzenia, którzy zadebiutowali w poezji i prozy na początku lat osiemdziesiątych, nie w pełni uczestniczyli w tymże nurcie. Niniejszy artykuł dotyczy odbioru twórczości ich twórczości w Holandii oraz możliwości wejścia ich twórczości. Jednym z aspektów, który został zbadany bardziej szczegółowo, jest autoprezentacja autorów, a mianowicie to, czy i w jakim stopniu podkreślali swoje wygnanie.   De Nederlandse literatuur van de jaren negentig wordt gekenmerkt door een aanzienlijke toename van het aantal zogenaamde multiculturele (of interculturele) auteurs (politieke vluchtelingen en tweede-generatie migranten). Jana Beranová en Jan Stavinoha, twee auteurs van Tsjechische afkomst die in de vroege jaren tachtig debuteerden in poëzie en fictie, namen niet volledig deel aan deze trend. Dit artikel gaat over de ontvangst van het werk van deze twee ballingen in Nederland en de mogelijkheid van hun intrede in de literaire canon. Een van de aspecten die meer in detail zijn onderzocht, is hun zelfpresentatie, namelijk of en in welke mate zij hun ballingschap benadrukten. 
De Nederlandse literatuur van de jaren negentig wordt gekenmerkt door een aanzienlijke toename van het aantal zogenaamde multiculturele (of interculturele) auteurs (politieke vluchtelingen en tweede-generatie migranten). Jana Beranová en Jan Stavinoha, twee auteurs van Tsjechische afkomst die in de vroege jaren tachtig debuteerden in poëzie en fictie, namen niet volledig deel aan deze trend. Dit artikel gaat over de ontvangst van het werk van deze twee ballingen in Nederland en de mogelijkheid van hun intrede in de literaire canon. Een van de aspecten die meer in detail zijn onderzocht, is hun zelfpresentatie, namelijk of en in welke mate zij hun ballingschap benadrukten. 
Dutch literature of the 1990s can be characterised by a significant boom in the so-called multicultural (or intercultural) authors (political refugees and second-generation migrants). Jana Beranová and Jan Stavinoha, two authors of Czech origin debuting in poetry and fiction in the early 1980s, did not fully participate in this trend. This article deals with the reception of these two exiles in the Netherlands, and the possibility of their entrance into the literary canon. One of the aspects investigated in more detail is their self-presentation, namely, whether, and to what extent, they assumed an exilic posture.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 5 Zeszyt Specjalny / Speciale Uitgave; 37-51
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le double autre. Le cas de Vassilis Alexakis
Autorzy:
Fréris, Georges
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945208.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
le double
l’autre
identité
exil
lange
récit
double
the other
identity
exile
language
account
Opis:
Le romancier francophone grec, V. Alexakis se présente dans son œuvre sous une double identité : du grec et du français, du narrateur et de l’écrivain, de l’observateur et du héros. Nous essaierons donc de mettre en évidence son jeu de similitude ou de similarité par le processus de ce « cache-cache » entre l’écriture et la mémoire. Nous discernerons qu’il arrive à unir le niveau personnel (le fait de se rapporter sans cesse à au personnel) à la mémoire collective (il parvient à présenter social tout élément personnel), traits qui s’opposent à la vanité « traditionnelle » du texte autobiographique, lui apportant de la sorte une certaine nouvelle fraîcheur originale.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2008, 56, 5; 135-148
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Homo inrogatus – Emil Korytko w świetle listów do rodziny
Homo inrogatus – Emil Korytko in the Light of His Letters to His Family
Autorzy:
Wiśniewska-Krupa, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887304.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Emil Korytko
romantyzm
korespondencja romantyczna
kultura słoweńska
zniewolenie
wygnanie
Romanticism
Romantic correspondence
Slovenian culture
enslavement
exile
Opis:
Emil Korytko w Polsce pozostaje postacią prawie nieznaną, chociaż Bożena Ostromęcka-Frączak starała się w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku przybliżyć rodakom jego dorobek etnograficzno-literacki. W niniejszym artykule autorka podejmuje próbę spojrzenia na korespondencję młodego człowieka jako na literackie świadectwo, dokumentujące losy jednego z polskich więźniów politycznych, żyjących w pierwszej połowie XIX stulecia. Listy te pokazują, iż wyrok władz, zmuszający skazańca do opuszczenia rodzinnej ziemi, staje się bezpośrednim powodem jego klęski: 1. pozostaje on na utrzymaniu rodziny, co komplikuje relacje na linii syn–rodzice; 2. Emil z trudem realizuje swe plany naukowo-literackie, pod koniec życia nie wie nawet, czy jego praca zostanie opublikowana; 3. nędzne warunki, w jakich żył Korytko, doprowadzają go do choroby, a potem śmierci. Ponadto w listach obecne są elementy świadomego stylizowania się Emila na kontynuatora szkoły Zoriana Dołęgi-Chodakowskiego oraz romantyka-byronistę, człowieka samotnego, wyobcowanego ze świata, w którym żyje. Mało znana badaczom literatury romantyczniej korespondencja Korytki pozwala lepiej zrozumieć tragizm ludzi, których życie w znacznej mierze naznaczone zostało przez historię ruchów narodowowyzwoleńczych.
Emil Korytko remains an unknown person in Poland, although in the 1980s Bożena Ostromęcka-Frączak tried to make Poles familiar with his ethnographic-literary work. The author makes an attempt to look at the young man’s correspondence as a literary testimony documenting the vicissitudes of one of Polish political prisoners living in the first half of the 19th century. Those letters show that the authorities’ verdict making the convict leave his homeland becomes the direct reason of his defeat: 1. He is still supported by his family, which makes the relations between the son and his parents more complicated; 2. Emil finds carrying out his scientific-literary plans hard, and at the end of his life he does not even know if his work will be published; 3. The deplorable conditions Korytko lived under make him fall ill, and ultimately die. Moreover, his letters show that he consciously posed as a continuator of Zorian Dołęga-Mostowicz’s school, and a Romantic – Byronist, a lonely man, alienated from the world he lives in. Korytko’s correspondence that is not very well known to those who study Romantic literature, allows a better understanding the tragic vicissitudes of people whose life was to alarge degree affected by history of national independence movements.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 1; 11-21
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Epifanie wygnańców
Epiphanies of Exiles
Autorzy:
Garbol, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887288.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
literatura jako epifania
wygnanie
literatura modernizmu
James Joyce
Czesław Miłosz
Zbigniew Herbert
literature as epiphany
exile
literature of Modernism
Opis:
Artykuł dotyczy modelującej dla literackich epifanii funkcji doświadczenia wygnania. Punktem wyjścia jest ukazanie znaczenia tego doświadczenia w formacyjnym dla literatury modernistycznej ujęciu epifanii przez Jamesa Joyce’a. Przykłady z twórczości Czesława Miłosza iZbigniewa Herberta są wglądami w dwie ważne reinterpretacje epifanii ugruntowane w doświadczeniu wygnania.
The article is concerned with the function of the experience of exile that is a modeling one for literary epiphanies. The starting point is showing the significance of this experience in James Joyce’s presentation of epiphany that is a formative one for Moderrn literature. Examples from Czesław Miłosz’s and Zbigniew Herbert’s works are material for interpreting two important reinterpretations of epiphany grounded in the experience of exile.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 1; 99-112
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Emigracyjni przywódcy Stronnictwa Pracy wobec sanacji w pierwszych miesiącach II wojny światowej
Emigrant Leaders of Working Party towards Sanation in the First Months of the Second World War
Autorzy:
Rabiński, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945163.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Karol Popiel
Izydor Modelski
Stronnictwo Pracy
sanacja
rząd RP na uchodźstwie
the Working Party
the „sanacja” regime
Polish government in exile
Opis:
The first months of the Polish authorities in exile saw a conflict between the activists of the Working Party and the “sanacja” political milieu. Karol Popiel and Izydor Modelski were staunch advocates of limiting the influence of the “sancja” regime on the political life of the country and emigration. It was manifested by the establishment of a commission and its works on the causes of the failure of the September campaign. The politicians of the Working Party shouldered the responsibility for the Polish-German clash on the members of the pre-September ruling authorities. Another area of conflict was the Committee of Ministers for the Affairs of the Country. It was a body competent for the leading of the underground struggle in occupied Poland. In the initial stage of the committee conducted by General Kazimierz Sosnkowski, who was linked with the milieu of the “sanacja” regime, attempts were made to keep a representative of the Working Party at a distance. This was connected with the then political competition between the Alliance of Armed Fighting (with some potent influences of the “sanacja” regime) and the Central Committee of Independence Organisations (with the leading position of the Working Party) for a leading function in the Polish underground state. In this case confrontation ended with a peculiar compromise – CKON ceased to function, and a representative of the Working Party became a permanent member Committee for the Affairs of the Country.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2008, 56, 2; 229-246
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Changing Countries: Exile and Classical Influences in Joseph Brodsky
Zmieniając kraje. Wygnanie i wpływy klasyczne u Josifa Brodskiego
Autorzy:
Bajoni, Maria Grazia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954295.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
exile
change of country
Joseph Brodsky
classical influences
Ovid
Seneca
Virgil
wygnanie
zmiana kraju
Josif Brodski
wpływy klasyczne
Owidiusz
Seneka
Wergiliusz
Opis:
Celem artykułu jest zbadanie niektórych wpływów klasycznych w twórczoÑci Josifa Brodskiego, zaczynając od topiki wygnania u Owidiusza i Seneki. Istotnie, wygnanie jest nie tylko bolesną zmianą kraju, pełnym napięcia doświadczeniem życia, lecz także szansą, by wygnany człowiek mógł jeszcze raz popatrzeć na swoje życie i umocnić swoją duszę. Istnieje bardzo silna więź między wygnaniem i językiem, ponieważ język ojczysty jest środkiem do zachowania tożsamości poety: samotność i smutek Owidiusza zasadniczo określa jego językowa izolacja (por. np. Trist. 3.14.45-50; 5.7.55-56; 5.12.57-58; ex Pont. 4.13. 17-20). Brodski zaznacza, óe w warunkach wygnania język sprawuje kontrolę tak nad literaturą, jak i myÑl, percepcją i uczuciem. Zainteresowanie Owidiuszem u Brodskiego wychodzi ponadto poza sprawę wygnania: Owidiusz jest przede wszystkim poetą metamorfozy, a List do Horacego Brodskiego, pomimo swego adresata, stanowi właściwie pochwałę Owidiusza, ponieważ metamorfoza i wygnanie ściśle się ze sobą łączą. Brodski woli Owidiusza od Wergiliusza. Owidiusz, jako poeta zmieniającej się rzeczywistości, zostaje przeciwstawiony Wergiliuszowi, poecie augustowskiej propagandy.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2003, 51, 3; 131-138
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Some observations about Estonian literary histories published in exile
Kilka uwag na temat estońskich historii literackich opublikowanych na emigracji
Autorzy:
Vaik, Kristin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887291.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
historie literackie
literatura emigracyjna
dynamika kulturowa
autokomunikacja
semiotyka kulturowa szkoły tartusko-moskiewskiej
Literary histories
exile literature
cultural dynamics
autocommunication
Cultural Semiotics of Tartu-Moscow School
Opis:
Artykuł dotyczy różnych historii estońskiej literatury, które zostały napisane i opublikowane na emigracji w latach 1944-1991 przez estońskich pisarzy i naukowców. Celem wywodu jest przedstawienie tych publikacji jako wieloaspektowych tekstów kulturowych, które organizują praktykę literacką, wyrażają samoświadomość społeczności emigracyjnej i jednocześnie odzwierciedlają sytuacje kulturowe, w których zostały napisane i opublikowane. Artykuł oparty jest głównie na podstawach teoretycznych wypracowanych przez szkołę tartusko-moskiewską i na jej obserwacjach dynamiki i autokomunikacji kulturowej.
This article is about Estonian literary histories that were written and published in exile between years 1944-1991 by Estonian writers and scholars. The aim of this article is to introduce Estonian literary histories published in exile as multifaceted cultural texts that are arranging the literary practise, convey the cultural self-consciousness and at the same time are mirroring the cultural situations in which they are written and published. I will describe and analyse the Estonian literary histories published in exile by exile Estonians as cultural texts which are mirroring the cultural processes taking place in the exile community between years 1944-1991. The theoretical background of my article rises mainly from Tartu-Moscow school and its observations about cultural dynamics and autocommunication.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 1; 69-83
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Witolda Urbanowicza dwaj Papieże w Paryżu
Witold Urbanowicz’s Two Popes in Paris
Autorzy:
Sienkiewicz, Jan Wiktor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791409.pdf
Data publikacji:
2020-12-22
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Witold Urbanowicz
fresk
sztuka religijna
malarstwo na emigracji we Francji w XXI wieku
fresco
religious art
art in exile in France in the 21st century
Opis:
Artykuł jest przyczynkiem w procesie „odkrywania na nowo” twórczości Witolda Urbanowicza – polskiego artysty (malarza, rzeźbiarza, grafika) w Paryżu. Twórczość 75-letniego pallotyna wpisuje się w losy polskich artystów tworzących poza Polską, których dzieła pozostają nadal „w poczekalni sztuki”, oczekując na właściwe ich rozpoznanie i wprowadzenie do dziejów polskiej historii sztuki XX i XXI wieku. Tematem analizy jest wielkoformatowe przedstawienie wykonane po 2014 roku w technice fresku, znajdujące się w refektarzu pallotyńskiego domu w Paryżu. Przedstawia dwóch Papieży: Jana Pawła II i Jana XXIII kierujących się ku Wieczernikowi. Głównym powodem powstania tego dzieła w budynku ojców pallotynów w Paryżu był fakt, iż zarówno Angelo Giuseppe Roncalli (przyszły Papież Jan XXIII) – jako nuncjusz apostolski w Paryżu od 1944 roku (mianowany przez papieża Pius XII) w początku lat 50. XX wieku – jak i kardynał Karol Wojtyła w 1978 roku byli gośćmi w paryskim domu ojców pallotynów, gdzie wraz z zakonnikami spożywali posiłki w refektarzu, który zdobi obecnie opisywana kompozycja autorstwa Urbanowicza. Scena ta nie tylko ilustruje fakt historyczny ważny dla paryskich pallotynów, lecz także niesie ze sobą szereg możliwości interpretacyjnych, które mogą być powodem dla niejednej rozprawy z zakresu historii kościoła.
This article is just a marginal part in discovering Witold Urbanowicz’s works. Discovering it once again, but from a different perspective. Urbanowicz was a Polish artist – painter, sculptor and graphic designer living in Paris. The works of the 75-year old Pallottine are a part of a large contribution of Polish artists creating abroad in the XXth and XXIst century which, over the years, have been vastly underappreciated. This analysis is focused on a large-scale representation (created in 2014 with a fresco technique) of two Popes – Pope John Paul II and John XXIII, heading towards the Upper Room. The main motivation behind creating this piece of art in the Pallottines’ bulding in Paris was the fact that both Angelo Giuseppe Roncalli (later to become John XXIII) and Karol Wojtyła visited the place at one point in their lives. The former paid a visit to the bulding in the early 50s of the XXth century while he was still an apostolic nuncio. Meanwhile, the Pole visited the place in 1978, in which he consumed his meals with the nuns at the refectory – the same refectory in which today we can enjoy the work of Urbanowicz. This scene not only represents a significant moment in the Parisian Pallottines’ history, but also brings with itself a number of interpretations that can provoke deep conteplation about the Church’s history.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 4 Special Issue; 97-107
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 18

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies