Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "a party" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Guilt of the employee and the liability for the damage inflicted on a third party – some remarks with regard to the polish labour code regulations
Wina pracownika a szkoda wyrządzona osobie trzeciej – kilka uwag odnośnie do regulacji polskiego Kodeksu pracy
Autorzy:
Moras-Olaś, Kinga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443189.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
guilt
responsibility of an employee damage caused to a third party
wina
odpowiedzialność pracownika szkoda wyrządzona osobie trzeciej
Opis:
In the case of causing by the employee in the performance of his labour duties damage to a third party solely responsible for its repair is the employer on the basis of art. 120 of the Act of June 26, 1974 Labour Code. This regulation does not expressly provide any exception. The scholarship generally accepts, however, that this regulation does not apply if the damage has been inflicted with intentional guilt. This article is an attempt to assess the correctness of such a standpoint, based on a thorough analysis of the concept of guilt in labour law.
W przypadku wyrządzenia przez pracownika podczas wykonywania przez niego pracowniczych obowiązków szkody osobie trzeciej wyłącznie odpowiedzialnym za jej naprawienie jest pracodawca na podstawie art. 120 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy. Regulacja ta nie przewiduje wprost żadnego wyjątku od odpowiedzialności pracodawcy powiązanej z wyłączeniem odpowiedzialności pracownika wobec osób trzecich. W doktrynie powszechnie jednak przyjmuje się, iż nie dotyczy to sytuacji wyrządzenia szkody z winy umyślnej. Niniejszy artykuł stanowi próbę oceny zasadności takiego stanowiska, z uwzględnieniem analizy pojęcia winy w prawie pracy.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2016, 16/2; 351-361
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasada subsydiarności w świetle wybranych świadczeń pomocy społecznej
The principle of subsidiarity in light of selected social aid benefits
Autorzy:
Moll, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443635.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
postępowanie administracyjne strona postępowania administracyjnego
zasada
subsydiarności
pomoc społeczna
świadczenia pomocy społecznej
administration proceeding
a party to administration proceeding principle of subsidiarity
social aid
social aid benefits
Opis:
Przedmiotem niniejszego opracowania jest analiza wybranych świadczeń pomocy spo- łecznej w świetle zasady subsydiarności zawartej w ustawie o pomocy społecznej. Istotą pomocy spo- łecznej jest subsydiarność (pomocniczość) rozumiana jako zapobieganie, a w razie wystąpienie sytuacji uzasadniających korzystanie z pomocy społecznej – wspieranie osób i rodzin w wysiłkach zmierzają- cych do zaspokojenia niezbędnych potrzeb i umożliwienie im życia w warunkach odpowiadających godności człowieka. Rodzaj, forma i rozmiar świadczenia powinny być odpowiednie do okoliczności uzasadniających udzielenie pomocy. Analizie w niniejszym opracowaniu poddane zostały: zasiłek sta- ły, zasiłek okresowy, zasiłek celowy, zasiłek celowy niezależny od dochodu osoby zainteresowanej oraz specjalny zasiłek celowy i zwrotne zasiłki: okresowy i celowy oraz pomoc rzeczowa.
The subject matter of this elaboration consists the analysis of selected social aid benefits in light of the principle of subsidiarity included in the act on social aid. at is why the essence of the social aid consists the subsidiarity as understood as prevention, and in case of occurrence of any situations justifying beneting from the social aid – supporting of the individuals and families in their eorts aiming to satisfying necessary needs and allow their living in the conditions meeting the human dignity requirements. The type, form, and size of the benefits should correspond to the circumstances justifying such an aid awarding. The following benefits undergo analysis in this study: permanent benefit, periodical benefit, designated benefit, designated benefit independent on the income of an interested individual, social designated benefit and refundable benefits (periodical and designated ones), as well as aid in kind.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2014, 14/2; 149-166
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strona w postępowaniu w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej
Party to administrative decision annulment proceeding
Autorzy:
Michalik, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443428.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
strona postępowania administracyjnego
postępowanie w sprawie stwierdzenia
nieważności decyzji administracyjnej
postępowanie administracyjne nieważność decyzji administracyjnej
interes prawny
legitymacja procesowa strony
party to administration proceedings administrative decision annulment proceedings
administration proceedings
nullity/invalidity of the administrative decision
legal interest
legal standing (of a party)
Opis:
Artykuł poświęcony został tematyce strony postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej, które to postępowanie zalicza się do nadzwyczajnych trybów postępowania administracyjnego i odgrywa znaczącą rolę z punktu widzenia gwarancji procesowych strony z uwagi na to, iż ma ono na celu eliminację ze skutkiem ex tunc decyzji administracyjnych dotkniętych najcięższymi kwali'kowanymi wadami prawnymi określonymi w art. 156 § 1 KPA, których pozostanie w obrocie prawnym nie może mieć miejsca w państwie praworządnym. Prawna de'nicja pojęcia strony zawarta jest w art. 28 KPA, który stanowi, iż stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie, albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek. Stroną w postępowaniu w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji będzie zaś każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy decyzja administracyjna, której żąda wery'kacji lub która jest przedmiotem wery'kacji w postępowaniu wszczętym z urzędu. Charakterystyczne pozostaje przy tym, iż nie zawsze musi zaistnieć tożsamość między podmiotami w  postępowaniu zwykłym i  w postępowaniu, którego przedmiotem jest stwierdzenie nieważności decyzji, niemniej jednak to przedmiot decyzji badanej w postępowaniu nieważnościowym określa krąg podmiotów będących stroną postępowania zarówno zwykłego, jak i prowadzonego w tzw. trybie nieważnościowym. Dodać należy, iż w postępowaniu w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej legitymację do występowania w postępowaniu jako strona będzie miała też osoba, do której skierowana została decyzja administracyjna, mimo że nie była ona stroną w sprawie (przesłanka określona w art. 156 § 1 pkt 4 KPA).
!e article deals with the issue of a party in legal action for an administrative decision annulment that is classified as the extraordinary proceeding and plays a significant role in terms of the party`s procedural guarantees; the aim of the proceeding is to eliminate decisions containing the most serious defects that make them null, according to Article 156 §1 of the Code of Administrative Procedure, and the presence of which is not justified in the legal system of a democratic state. !e legal definition of `a party` is included in Article 28 of the Code of Administrative Procedure where the term `party` is defined as every person whose legal interest or duty is involved in the proceeding or a person who requests action for annulment due to their legal interest or duty. A party in action for a decision annulment will be a person whose legal interest or duty refers to the decision being verified or that is verified by the court on its own initiative. !e characteristic thing is that the persons are not always the same in the ordinary proceeding and the proceeding in which the decision is to be declared null and void. However, it is the subject matter of the verified decision that defines the range of persons who are parties in the ordinary as well as in the annulment proceeding. Furthermore, a person to whom the administrative decision has been sent will be eligible to act as a party in action for a decision annulment in spite of the fact that they have not been a party to a case (Article 156 §1 point 4 of the Code of Administrative Procedure).
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2014, 14/2; 167-181
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pozycja prokuratora w postępowaniu administracyjnym i sądowoadministracyjnym – analiza prawna
The position of the public prosecutor in administrative proceedings – legal analysis
Autorzy:
Sędziński, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2054221.pdf
Data publikacji:
2021-09-02
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
prokurator
postępowanie administracyjne
podmiot na prawach strony
rzecznik interesu publicznego
rzecznik praworządności
oskarżyciel publiczny
public prosecutor
administrative proceedings
entity with the rights of a party
representative of public interest
advocate of the rule of law
public accuser
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest kompleksowa analiza pozycji prawnej prokuratora, występującego w postępowaniu administracyjnym i sądowo-administracyjnym. Tematyka ta jest o tyle interesująca, gdyż prokurator – co do zasady – kojarzony jest z postępowaniem karnym oraz rolą oskarżyciela publicznego. W postępowaniu administracyjnym pełni on natomiast szczególną funkcję, tj. występuje jako podmiot na prawach strony, mimo że nie posiada interesu prawnego. Warto również podkreślić, że uprawnienia, jakie posiada prokurator, są wyraźnie szersze od tych, które przysługują innym podmiotom na prawach strony. W artykule podjęto próbę ustalenia, w jakim charakterze w postępowaniu administracyjnym występuje prokurator – czy wykonuje on czynności oskarżycielskie, czy jest rzecznikiem interesu publicznego. Również pozycja prokuratora w postępowaniu przed sądem administracyjnym jest szczególna. Kwestia ta wymaga szerokiego omówienia, co zostało uwzględnione w drugiej części artykułu. Pozycja prokuratora jako rzecznika praworządności uregulowana jest na mocy prawa o prokuraturze. Analiza tych przepisów w powiązaniu z działem IV kodeksu postępowania administracyjnego pozwoliła na konstatację, iż prokurator, działający w postępowaniu administracyjnym na prawach strony, posiada przysługujące tylko jemu uprawnienia oraz trzyma pieczę nad tym postępowaniem, realizując obowiązki rzecznika praworządności. Aby w pełni wykazać szczególną pozycję prokuratora, konieczne jest enumeratywne wyliczenie jego uprawnień w postępowaniu administracyjnym oraz zestawienie ich z kompetencjami przysługującymi „zwykłym” podmiotom na prawach strony
The aim of this article is to comprehensively analyse the legal position of the public prosecutor in administrative proceedings and administrative court proceedings. This subject is interesting because the public prosecutor is usually associated with criminal proceedings and his capacity as the public accuser. However, the public prosecutor plays a special role in administrative proceedings, i.e. participates in them as an entity with the rights of a party, even though he has no legal interest in it. It is also worth noting that the powers of the public prosecutor are clearly more extensive than those of other entities with the rights of a party. This article is an attempt to determine the role of the public prosecutor in administrative proceedings and decide whether he is the accuser or rather the representative of the public interest. The position of the public prosecutor in proceedings before administrative courts is special as well. This issue needs to be discussed in detail, which was taken into account in the second part of the article. The position of the public prosecutor as the advocate of the rule of law is regulated by the Act on the Public Prosecutor’s Office. The analysis of these provisions in conjunction with Chapter 4 of the Code of Administrative Procedure leads to a conclusion that the public prosecutor who acts in administrative proceedings as an entity with the rights of a party has powers vested in him alone and watches over such proceedings, thereby fulfilling the duties of an advocate of the rule of law. To fully show the special position of the public prosecutor, it is necessary to enumerate his powers in administrative proceedings and compare them with the competences of “ordinary” entities with the rights of a party.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2021, 1, XXI; 97-114
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Materialnoprawne wygaśnięcie decyzji i proceduralne stwierdzenie wygaśnięcia jej mocy obowiązującej
Expiry of a decision under substantive law and procedural confirmation of expiry of its binding force
Autorzy:
Sołtysiak, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443949.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
decyzja administracyjna
materialne wygaśnięcie decyzji
procedura administracyjna,
bezprzedmiotowość decyzji
warunek
interes społeczny
interes strony
administrative decision
expiry of a decision under substantive law
administrative procedure
condition
public interest
interest of the party concerned
Opis:
Mówiąc o wygaśnięciu decyzji administracyjnej, mamy w istocie na myśli samoistną utratę przez decyzję mocy obowiązującej i skuteczności prawnej. Charakter i zakres związków norm materialnych i procesowych w prawie administracyjnym znajduje wyraz przede wszystkim w konstrukcjach pojęciowych obowiązywania zarówno formalnego jak i materialnego decyzji administracyjnej. Bezsprzecznie punktem wyjścia jest analiza treści art. 162 k.p.a., który ustanawia instytucję stwierdzenia wygaśnięcia decyzji administracyjnej. Zatem analiza treści art. 162 § 1 k.p.a. uzasadnia pewien wniosek, że zawarte tam przesłanki stwierdzenia wygaśnięcia decyzji administracyjnej można podzielić na trzy grupy. Pierwsza grupa (to znaczy pkt 1 in principio) ma charakter odsyłający47, ponieważ łączy pojęcie bezprzedmiotowości decyzji z wymogiem istnienia szczególnego przepisu, nakazującego stwierdzenie wygaśnięcia decyzji. Należy tu zwrócić uwagę, na fakt, iż odesłanie to ma w istocie podwójny charakter, bo przepisy szczególne nie tylko stanowią bezpośrednią podstawę wydania decyzji stwierdzającej wygaśnięcie, ale niejednokrotnie dookreślają samo pojęcie „bezprzedmiotowości decyzji”48. Wspomniana druga przesłanka (pkt 1 in fine) ma złożony i samodzielny charakter49 ponieważ z jednej strony nawiązuje do pojęcia „bezprzedmiotowości decyzji”, z drugiej zaś wprowadza samoistne, dodatkowe warunki uchylenia „bezprzedmiotowej decyzji” (przypadek bezprzedmiotowości decyzji połączony z oceną, że „leży to w interesie społecznym lub w interesie strony”). Wreszcie trzecia przesłanka stwierdzenia wygaśnięcia decyzji administracyjnej (pkt 2) związana jest z konstrukcją prawną warunku, którego brak spełnienia jest podstawą do pozbawienia decyzji jej mocy obowiązującej. Stwierdzenie wygaśnięcia decyzji w przypadku „niezajścia” zdarzenia przyszłego i niepewnego podlega jurysdykcyjnej ocenie organu pierwszej instancji.
When considering expiry of an administrative decision, what we really have in mind is an automatic lapse of its binding force and legal effect. The institution of expiry of an administrative decision, as specified in the legal regulations, is not uniform. The institution of decision expiry may be construed not only as a measure of control of decision enforcement, but also as an exception to the rule of permanence of an administrative decision. Secondly, when considering the reasons for expiry of an administrative decision, one will find that these may vary, and, generally, result from the substantive administrative law or from the decision itself. Within this scope, Art. 162 of the Code of Administrative Procedure serves as a generalizing regulation for diverse cases of decision expiry existing in the substantive law. Thirdly, analysis of the provisions of Art. 162(1) of the Code of Administrative Procedure, regulating the premises for confirming decision expiry, leads to a conclusion that said provision combines, in fact, as many as three legal norms. According to the first norm, Art. 162(1)(1) states that the administrative body which issued the decision in the first instance confirms the expiry of such decision if it finds it objectless and confirmation of its expiry is required by legal regulations.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2016, 16/1; 239-251
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skuteczność zrzeczenia się prawa do wniesienia odwołania w ogólnym postępowaniu administracyjnym w przypadku wielości stron – glosa do wyroku naczelnego sądu administracyjnego z dnia 6 listopada 2020 r., II OSK 2674/20
Effectiveness of Waiver of the Right to Appeal in General Administrative Proceedings With Multiple Parties ‒ Gloss to the Judgment of the Supreme Administrative Court of 6 November 2020, II OSK 2674/20
Autorzy:
Kosicki, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/3158359.pdf
Data publikacji:
2023-06-19
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
zrzeczenie się prawa do wniesienie odwołania
ostateczność i prawomocność decyzji
decyzja administracyjna
strona postępowania
postępowanie administracyjne jurysdykcyjne
waiver of the right of appeal
finality and validity of a decision
administrative
decision
party to proceedings
general administrative proceedings
Opis:
Glosowany wyrok poświęcony został problemowi skuteczności złożonego oświadczenia o zrzeczeniu się prawa do wniesienia odwołania w ogólnym postępowaniu administracyjnym w przypadku, gdy w postępowaniu tym występuje więcej niż jedna strona. Naczelny Sąd Administracyjny trafnie wywiódł, że o skuteczności powyższego oświadczenia można mówić dopiero wtedy, gdy złożą je wszystkie strony. Dopiero wówczas aktualizuje się skutek w postaci uzyskania przez decyzję przymiotu ostateczności i prawomocności. W komentowanym wyroku zwrócono uwagę, że w przypadku pominięcia jednej ze stron postępowania, a następnie wniesienia przez nią odwołania z powołaniem się na przysługujący jej interes prawny, wcześniej złożone oświadczenia przez stronę faktycznie uczestniczącą w postępowaniu administracyjnym nie jest skuteczne i nie wywołuje żadnych skutków prawnych. Glosa skupia się wyłącznie na wskazanej instytucji procesowej, stąd też pominięto w niej rozważania dotyczące zastosowanych przepisów materialnoprawnych.
: The judgment under review addressed to the problem of the effectiveness of a declaration of waiver of the right of appeal in general administrative proceedings which involve more than one party. The Supreme Administrative Court justly concluded that the above statement can only be deemed effective when it is made by all parties. It is only then that the effect materialises of the decision becoming final and legally binding. In the judgment in question, it was noted that if one of the parties to the proceedings is omitted and subsequently appeals while invoking its legal interest, the statements previously made by the party actually participating in the administrative proceedings are not effective and have no legal effect. The gloss focuses exclusively on the designated procedural institution, hence it omits consideration of the substantive law provisions applied.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2023, 2(XXIII); 283-293
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
GLOSA DO WYROKU WOJEWÓDZKIEGO SĄDU ADMINISTRACYJNEGO W WARSZAWIE Z DNIA 21 LUTEGO 2017 R., SYGN. AKT: VI SA/WA 2550/16
COMMENTARY JUDGMENT OF WOJEWÓDZKI SĄD ADMINISTRACYJNY IN WARSAW OF 21 FEBRUARY 2017, REF. ACT: VI SA/WA 2550/16
Autorzy:
Majewski, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443499.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
prezes zarządu SKOK,
status prawny prezesa zarządu SKOK w postępowaniu przed KNF,
działalność KNF,
strona postępowania przed KNF,
status prawny członka zarządu banku w postępowaniu przed KNF
President of the Management Board of SKOK,
legal status of the President of the Management Board of SKOK in proceedings conducted by the KNF,
activities of the KNF,
party to proceedings conducted by the KNF,
legal status of a member of the bank’s management,
board in proceedings conducted by the KNF
Opis:
Niniejsza glosa porusza problematykę sytuacji prawnej prezesa zarządu w perspektywie strony postępowania administracyjnego prowadzonego przez organ nadzoru (Komisja Nadzoru Finansowego) w przedmiocie zatwierdzenia prezesa zarządu spółdzielczej kasy oszczędnościowo kredytowej. Instytucja zatwierdzenia prezesa zarządu jest konstrukcją nietypową, jako że wynika z potrzeby dokonania oceny sytuacji zastanej w związku z objęciem nadzorem Komisji Nadzoru Finansowego spółdzielczych kas oszczędnościowo- kredytowych. Autor podziela pogląd Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, wedle którego prezes zarządu spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej nie jest stroną postępowania prowadzonego przez Komisję Nadzoru Finansowego ze względu na to, że brak jest przepisu prawa materialnego, który stanowiłby o tym, iż posiada on interes prawny w tym postępowaniu. Zainteresowanie tej osoby wynikiem postępowania, w ocenie autora, jest interesem faktycznym, a nie prawnym.
This commentary raises the issue of the legal position of the president of the management board in the perspective of the administrative proceedings conducted by the supervisory body (Polish Financial Supervision Authority) regarding the approval of the president of the management board of the spółdzielcza kasa oszczędniościowo-kredytowa. The institution of approval of the president of the board is an atypical construction, as it results from the need to assess the existing situation in connection with the supervision of spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa under the supervision of the Polish Financial Supervision Authority. The Author agrees with the view of the Wojewódzki Sąd Administracyjny, according to which the president of the spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa is not a party to the proceedings conducted by the Polish Financial Supervision Authority due to the lack of a substantive law provision that would have a legal interest in the proceedings. The interest of this person as a result of the proceedings, in the Author’s opinion, is an actual and not a legal interest.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2018, 1, XVIII; 405-416
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies