Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "laguna" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Lojalność pracownicza a dyrektywa o ochronie sygnalistów
Employee loyalty in relation to the whistleblower directive
Autorzy:
Łaguna, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057935.pdf
Data publikacji:
2021-12-20
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
pracownik
pracodawca
whistleblowing
lojalność pracownicza
prawo pracy
employee
employer
employee loyalty
employment law
Opis:
Dyrektywa o ochronie sygnalistów może mieć znaczący wpływ na istotę rozumienia lojalności pracowniczej w stosunkach zatrudnienia. W ramach niniejszego opracowania stawiam tezę, zgodnie z którą możliwość sygnalizacji naruszeń prawa nie stoi w sprzeczności z obowiązkami pracowniczymi wyrażonymi na gruncie art. 100 § 2 pkt 4 Kodeksu pracy. W mojej ocenie należy postawić tezę, iż pracowniczy obowiązek lojalności ogranicza się do zgodnych z prawem działań pracodawcy. Niedopuszczalne byłoby stwierdzenie, iż stosunek zatrudnienia ogranicza wolność słowa pracownika w tym znaczeniu, iż zakazuje mu sprzeciwiać się zachowaniom pracodawcy niezgodnym z prawem. Sądzę ponadto, że pracowniczy obowiązek lojalności powinien być interpretowany w ten sposób, iż ma on charakter horyzontalny. Odnosi się on bowiem do relacji biznesowych pomiędzy podmiotami rynkowymi. W doktrynie i judykaturze szeroko opisywane są przypadki naruszenia obowiązku lojalności pracowniczej w kontekście relacji horyzontalnych, odnoszących się do innych podmiotów rynkowych, w szczególności do tych prowadzących działalność konkurencyjną (relacja jednostka – jednostka). Natomiast przepisy dyrektywy o ochronie sygnalistów mają charakter norm wertykalnych, odnoszących się do relacji jednostka - państwo (interes publiczny). Stąd, w mojej ocenie, obowiązek lojalności w stosunku do pracodawcy nie może przeważać nad możliwością działań w interesie publicznym, czego emanacją są przepisy dyrektywy.
The whistleblower protection directive may have a significant impact on the essence of understanding employee loyalty in employment relationships. In this paper I argue that the possibility of whistleblowing does not contradict employee duties as expressed in Article 100 § 2 section 4 of the Labor Code. In my opinion, the thesis should be put forward that the employee’s duty of loyalty is limited to the employer’s lawful actions. It would be unacceptable to state that the employment relationship restricts the employee’s freedom of speech in the sense that it prohibits the employee from opposing the employer’s unlawful conduct. Moreover, in my view, the employee’s duty of loyalty should be interpreted in such a way that it is horizontal in nature. This is because it refers to business relations between market entities. The doctrine and judicature extensively describe breaches of the duty of loyalty by employees in the context of horizontal relationships, relating to other market players, particularly those engaged in competitive activity (the unit-unit relationship). In contrast, the provisions of the Directive on the protection of whistleblowers are vertical standards, relating to the relationship between the individual and the state (public interest). Thus, in my view, the duty of loyalty to the employer cannot outweigh the possibility of acting in the public interest, which is emanated by the provisions of the Directive.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2021, specjalny II, XXI; 321-329
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
NOWELIZACJA USTAWY O ZWIĄZKACH ZAWODOWYCH A PRAWO DO PRACY
AMENDMENTS TO THE TRADE UNIONS ACT AND THE RIGHT TO WORK
Autorzy:
Łaguna, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443587.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
prawo pracy
ustawa o związkach zawodowych
prawo zatrudnienia
labor law
Trade Unions Act
employment law
Opis:
Nowelizacja ustawy o związkach zawodowych, która weszła w życie 1 stycznia 2019 roku, zmusza doktrynę prawa pracy do ponownej analizy zagadnień zbiorowego prawa pracy, a w szczególności instytucji prawa koalicji. Fundamentalną zmianą zaproponowaną przez ustawodawcę jest rozszerzenie tego prawa na osoby niebędące pracownikami. W artykule poruszam kwestię nieaktualności terminu „prawo pracy” jako zbiorczej kategorii regulacji osób wykonujących pracę. Posługuję się szerszym pojęciem, jakim jest „prawo zatrudnienia”, które stara się łączyć podmioty wykonujące pracę bez względu na stosunek prawny, który jest podstawą ich zatrudnienia. Ponadto poddaję analizie zwrot normatywny „osoba świadczącą pracę za wynagrodzeniem na innej podstawie niż stosunek pracy”. Zakreślenie znaczenia tej grupy jest konieczne z punktu widzenia zakresu stosowania tych regulacji. Konkludując wywód, zaznaczam, że efektem zmian może być to, iż osoby wykonujące pracę na innej podstawie niż umowa o pracę, a posiadające szereg takich samych uprawnień jak osoby pracujące na umowie o pracę, mogą zaprzestać starania się o zawarcie takowej. Przyniesie to negatywny efekt dla całego społeczeństwa, choćby przez brak możliwości egzekwowania funkcji prawa pracy
On 1 January 2019, the amendment to the Trade Unions Act enters into force. It introduces a kind of revolution in the current system of employment law. The law extends the law of the trade union coalition, creating and joining union organizations for non-employees. Article 1 establishes a normative category of persons who perform paid work, including employees and persons providing work for remuneration on a basis other than the employment relationship. Thus, the legislator extends the statutory right of the trade union to persons who are not considered employees. In relation to the above, in the context of analyzing this legal act, it is not justified to use the traditional “labor law” as a too narrow term for the needs of new regulations. The term “employment law” appears in the latest publications of the doctrine as a broader term than the above. Finally, it should be noted that the effect of changes may be that people who work on a different basis than an employment contract and who have a number of the same rights as those working on a contract of employment may stop trying to conclude such a contract. And this will have a negative effect on the whole society, for example due to the lack of the possibility to enforce labor law functions.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2019, 1, XIX; 371-382
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
UPRAWNIENIA PROCESOWE OSOBY ŚWIADCZĄCEJ PRACĘ ZA WYNAGRODZENIEM NA INNEJ PODSTAWIE NIŻ STOSUNEK PRACY
Procedural entitlements of the person providing the work with pay on other base than the employment
Autorzy:
Łaguna, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/444104.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
osoba świadcząca pracę za wynagrodzeniem na innej podstawie niż stosunek pracy
prawo zatrudnienia
związki zawodowe
pracownik
osoba wykonująca pracę
A person providing paid work on a basis other than the employment relationship
employment law
trade unions
employee
working person
Opis:
Po zmianach ustawy o związkach zawodowych sytuacja procesowa osoby świadczącej pracę zarobkową na innej podstawie niż umowa o pracę powinna być przeanalizowana, ponieważ jest to kwestia zupełnie nieopisana w doktrynie. Z punktu widzenia konstytucyjnej zasady równości należy postawić tezę o równym traktowaniu osób zatrudnionych bez względu na stosunek prawny łączący podmiot wykonujący i oferujący pracę. W związku z powyższym powinno się stosować w sposób odpowiedni przepisy kodeksu postępowania cywilnego dotyczące pracowników. Niemniej ustawa nie reguluje tej kwestii, a ustawodawca nie wskazuje sposobu na rozwiązanie tego problemu. Jedynie za pomocą stosownej wykładni norm możliwe jest ich zastosowanie zgodnie z fundamentalnymi zasadami porządku prawnego. De lege ferenda powinno się postulować dodanie przepisu do ustawy o związkach zawodowych, który pozwalałby na odpowiednie stosowanie procedury cywilnej w zakresie spraw pracowniczych do osób świadczących pracę zarobkową na innej podstawie niż stosunek pracy.
After the amendment of the Trade Unions Act, the procedural situation of persons providing paid work on a different basis than the employment relationship should be analyzed. From the point of view of the constitutional principle of equality, the procedural position of an employee and a person providing providing paid work on a basis other than the employment relationship can not be differentiated. Therefore, for these entities shall use the same procedural provisions. De lege ferenda the legislator should make a clear reference to the provisions of the Labor Code.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2019, 2, XIX; 267-276
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza statusu procesowego osoby świadczącej pracę za wynagrodzeniem na podstawie umowy cywilnoprawnej w sprawach z zakresu prawa zatrudnienia
Analysis of the procedural status of a person providing paid work under a civil law contract in employment law cases
Autorzy:
Łaguna, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2055585.pdf
Data publikacji:
2022-04-20
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
pracownik
pracodawca
osoba wykonująca pracę zarobkową
osoba świadcząca pracę za wynagrodzeniem na innej podstawie niż stosunek pracy
umowa cywilnoprawna
prawo zatrudnienia
an employee
an employer
a person performing paid work
a person providing paid
work on a basis other than the employment relationship
civil law contract
labour law
Opis:
Nowelizacja ustawy o związkach zawodowych (dalej: u.z.z.) dokonana ustawą z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1608), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2019 r., przedefiniowała istotę zbiorowego prawa pracy. Na mocy wskazanej nowelizacji ustawodawca wprowadził do systemu prawnego instytucję „osoby wykonującej pracę zarobkową za wynagrodzeniem”, w ramach której mieści się zarówno pracownik w rozumieniu art. 2 k.p., jak i osoba świadcząca pracę za wynagrodzeniem na innej podstawie niż stosunek pracy (tzw. niepracownik). Analiza wprowadzonych przepisów prowadzi do konstatacji, iż ustawodawca skupił się na wyposażeniu niepracowników w uprawnienia materialnoprawne, takie jak m.in. prawo koalicji związkowej. Uważam jednakże, że ustawodawca zaniechał analogicznej skrupulatności w zakresie procesowych uprawnień niepracowników, co doprowadziło do powstania sytuacji, w której niepracownikom przysługują częściowo uprawnienia materialne tożsame jak pracownikom, przy czym nie posiadają oni analogicznych uprawnień procesowych. W mojej ocenie stanowi to rażące zaniechanie ustawodawcy, które w konsekwencji prowadzi do niepewności stanu prawnego oraz braku skuteczności wprowadzonej ochrony dla niepracowników
The amendment of the Trade Union Act by the Act of 5 July 2018 amending the Trade Union Act and certain other acts (Journal of Laws, item 1608), which entered into force on 1 January 2019, redefined the essence of collective labour law. Pursuant to the aforementioned amendment, the legislator introduced into the legal system the institution of a “person who performs paid work”, which includes both an employee within the meaning of Article 2 of the Labour Code and a person providing work for remuneration on a basis other than employment relationship (so-called non-employee). The analysis of the introduced provisions leads to the conclusion that the legislator focused on providing non-employees with substantive legal rights, such as, among others, the right of union coalition. However, in my opinion, the legislator neglected analogous scrupulosity in the area of procedural rights of non-employees, which led to a situation in which non-employees are partially entitled to the same substantive rights as employees, but do not have analogous procedural rights. In my view, this constitutes a flagrant omission on the part of the legislator which, as a consequence, leads to legal uncertainty and a lack of effectiveness of the protection introduced for non-employees.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2021, 4, XXI; 247-263
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies