Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Polska Partia Robotnicza (PPR)" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Instrukcja organizacyjna Polskiej Partii Robotniczej z 10 września 1944 roku
    Autorzy:
    Magier, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/631889.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    instruction, organization, communist party, Polish Workers’ Party, PPR, structure
    instrukcja, organizacja, partia komunistyczna, Polska Partia Robotnicza, PPR, struktura
    Opis:
    Nowa sytuacja polityczna związana z instalowaniem władzy komunistycznej w Polsce przez armię sowiecką w 1944 r. stworzyła potrzebę unormowania organizacyjnego rozrastającej się liczebnie Polskiej Partii Robotniczej. Zamieszczony materiał ma na celu prezentację pierwszej instrukcji organizacyjnej partii datowanej na 10 września 1944 r., która obowiązywała do uchwalenia statutu PPR w końcu 1945 r. Instrukcja określała wymogi członkowskie, strukturę wewnętrzną PPR, sposób tworzenia komórek partyjnych, powoływania komitetów, sposób przyjmowania członków i zasady sprawozdawczości. Rozwiązania w niej zastosowane w istocie stanowiły recepcję wzoru sowieckiego funkcjonowania partii komunistycznej.
    Źródło:
    Res Historica; 2018, 45
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Instrukcja organizacyjna Polskiej Partii Robotniczej z 10 września 1944 roku
    Autorzy:
    Magier, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/632380.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    instruction, organization, communist party, Polish Workers’ Party, PPR, structure
    instrukcja, organizacja, partia komunistyczna, Polska Partia Robotnicza, PPR, struktura
    Opis:
    The new political scene that unfolded in Poland after the communist authority had been established by the Soviet army in 1944, required some organizational arrangements in the Polish Workers’ Party as its membership started to increase rapidly. The following material is intended to present the first organizational instruction of the party, dating from September 10, 1944, which was valid until the adoption of the PPR’s statute at the end of 1945. It described membership requirements, the PPR’s internal structure, methods of establishing new communist organizations, appointing committees, principles of admitting new members and reporting rules. The model applied in the instruction in fact followed the pattern of the Soviet communist party.
    Nowa sytuacja polityczna związana z instalowaniem władzy komunistycznej w Polsce przez armię sowiecką w 1944 r. stworzyła potrzebę unormowania organizacyjnego rozrastającej się liczebnie Polskiej Partii Robotniczej. Zamieszczony materiał ma na celu prezentację pierwszej instrukcji organizacyjnej partii datowanej na 10 września 1944 r., która obowiązywała do uchwalenia statutu PPR w końcu 1945 r. Instrukcja określała wymogi członkowskie, strukturę wewnętrzną PPR, sposób tworzenia komórek partyjnych, powoływania komitetów, sposób przyjmowania członków i zasady sprawozdawczości. Rozwiązania w niej zastosowane w istocie stanowiły recepcję wzoru sowieckiego funkcjonowania partii komunistycznej.
    Źródło:
    Res Historica; 2018, 45
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Element przypadkowy i wrogi, karierowicze, moralnie rozłożeni, sypacze i deklaranci. Obraz członków Polskiej Partii Robotniczej w województwie lubelskim w świetle spraw Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej PPR w Lublinie w latach 1945–1948
    Autorzy:
    Bednarczyk, Michał Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/631819.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Voivodeship Commission for Party Control, Polish Workers’ Party (PPR), Provincial Committee in Lublin, Polish history 1944–1956, organs of party control
    Wojewódzka Komisja Kontroli Partyjnej, Polska Partia Robotnicza, Komitet Wojewódzki PPR w Lublinie, historia Polski 1944–1956, organa kontroli partyjnej
    Opis:
    Zakończenie działań wojennych wiązało się z początkiem dążeń Polskiej Partii Robotniczej do objęcia kontroli w każdej dziedzinie życia. Droga do tego celu wymagała przekształcenia organizacji konspiracyjnej w partię zdolną do rządzenia państwem. Utrzymanie posłuszeństwa członków było jednym z priorytetów jej kierownictwa. Organem zajmującym się wykrywaniem i karaniem przewinień była Centralna Komisja Kontroli Partyjnej, której podlegały komisje wojewódzkie. Celem artykułu jest przedstawienie rysu socjologicznego działaczy PPR, którzy znaleźli się w spectrum zainteresowania Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej w Lublinie, przy wykorzystaniu metod statystycznych obrazujących m.in. ich wiek, zawód czy staż partyjny. Analiza wydanych postanowień i ich motywów pokaże, jakie przewinienia były rejestrowane, jakie stosowano wobec nich kary oraz ułatwi zrozumienie problemów partii w pierwszych latach „władzy ludowej”. Większość z 1358 spraw pochodziła z terenu Lublina, w którym WKKP miała największe wpływy. Najwyższy odsetek karanych stanowili młodzi działacze o krótkim stażu partyjnym, przeważająca ich część utrzymywała się z pracy fizycznej, choć wielu z nich zajmowało stanowiska partyjne i administracyjne. Niemal taką samą liczbę spraw sfinalizowano wykluczeniem i umorzeniem postępowania, część zgłoszeń nie była zgodna z prawdą. Członkowie komisji starali się wypełniać obowiązki wychowawcze, o czym świadczyła liczba kar porządkowych. Najbardziej rozpowszechnionymi przewinieniami były pijaństwo, naruszanie dyscypliny partyjnej i nadużycia materialne, częste były przypadki współpracy z podziemiem niepodległościowym i przestępstw z okresu okupacji, co pokazuje niedostateczne rozeznanie kierownictwa w przeszłości działaczy. WKKP, zdając sobie sprawę z posiadania nielicznych kadr, niekiedy odstępowała od wykluczenia sprawujących funkcje działaczy, tolerując ich do czasu znalezienia właściwych kandydatów na te stanowiska. Wnioski wydają się dla partii niekorzystne, należy jednak zaznaczyć, że w porównaniu z ogółem członków PPR w województwie liczba posądzonych wydaje się niewielka.
    Źródło:
    Res Historica; 2018, 45
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Element przypadkowy i wrogi, karierowicze, moralnie rozłożeni, sypacze i deklaranci. Obraz członków Polskiej Partii Robotniczej w województwie lubelskim w świetle spraw Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej PPR w Lublinie w latach 1945–1948
    Autorzy:
    Bednarczyk, Michał Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/632275.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Voivodeship Commission for Party Control, Polish Workers’ Party (PPR), Provincial Committee in Lublin, Polish history 1944–1956, organs of party control
    Wojewódzka Komisja Kontroli Partyjnej, Polska Partia Robotnicza, Komitet Wojewódzki PPR w Lublinie, historia Polski 1944–1956, organa kontroli partyjnej
    Opis:
    The end of the warfare led to the beginning of efforts of the Polish Workers’ Party to take control in every area of life. Achieving this goal required the transformation of the underground organisation into a party capable of governing the state. Maintaining the obedience of its members was one of the priorities of the party’s leadership. The body responsible for detecting and punishing offences was the Central Commission for Party Control which ruled over the voivodeship commissions. The aim of the article is to present a sociological overview of PWP activists who were in the range of interest of the Voivodeship Party Control Commission in Lublin, using statistical methods showing, e.g. their age, profession or party experience. The analysis of the issued decisions and their motives will show what violations were recorded, what penalties were applied and will facilitate the understanding of the party’s problems in the first years of the “People’s Rule”. Most of 1,358 cases originated in Lublin where the Voivodeship Party Control Commission had the greatest influence. The highest percentage of the penalised people were young activists with short party experience the majority of whom lived off manual labour, although many of them held party and administrative positions. Almost the same number of cases were closed with exclusion and discontinuance of proceedings, some of the applications were untruthful. The members of the Commission tried to fulfil their educational duties, as evidenced by the number of penalties for breach of order. The most common offenses were drunkenness, violation of party discipline and material abuse, there were also frequent cases of cooperation with the independence underground and crimes from the occupation period, which shows the insufficient knowledge of the leadership about the past of the activists. The Voivodeship Party Control Commission, being aware of its few staff, sometimes withdrew from the exclusion of the activists performing their functions, tolerating them until the party found the right candidates for these positions. Conclusions appear to be unfavourable for the party, however, it should be noted that in comparison with the total number of members of the Polish Workers’ Party in the voivodeship, the number of accused persons seems to be small.
    Zakończenie działań wojennych wiązało się z początkiem dążeń Polskiej Partii Robotniczej do objęcia kontroli w każdej dziedzinie życia. Droga do tego celu wymagała przekształcenia organizacji konspiracyjnej w partię zdolną do rządzenia państwem. Utrzymanie posłuszeństwa członków było jednym z priorytetów jej kierownictwa. Organem zajmującym się wykrywaniem i karaniem przewinień była Centralna Komisja Kontroli Partyjnej, której podlegały komisje wojewódzkie. Celem artykułu jest przedstawienie rysu socjologicznego działaczy PPR, którzy znaleźli się w spectrum zainteresowania Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej w Lublinie, przy wykorzystaniu metod statystycznych obrazujących m.in. ich wiek, zawód czy staż partyjny. Analiza wydanych postanowień i ich motywów pokaże, jakie przewinienia były rejestrowane, jakie stosowano wobec nich kary oraz ułatwi zrozumienie problemów partii w pierwszych latach „władzy ludowej”. Większość z 1358 spraw pochodziła z terenu Lublina, w którym WKKP miała największe wpływy. Najwyższy odsetek karanych stanowili młodzi działacze o krótkim stażu partyjnym, przeważająca ich część utrzymywała się z pracy fizycznej, choć wielu z nich zajmowało stanowiska partyjne i administracyjne. Niemal taką samą liczbę spraw sfinalizowano wykluczeniem i umorzeniem postępowania, część zgłoszeń nie była zgodna z prawdą. Członkowie komisji starali się wypełniać obowiązki wychowawcze, o czym świadczyła liczba kar porządkowych. Najbardziej rozpowszechnionymi przewinieniami były pijaństwo, naruszanie dyscypliny partyjnej i nadużycia materialne, częste były przypadki współpracy z podziemiem niepodległościowym i przestępstw z okresu okupacji, co pokazuje niedostateczne rozeznanie kierownictwa w przeszłości działaczy. WKKP, zdając sobie sprawę z posiadania nielicznych kadr, niekiedy odstępowała od wykluczenia sprawujących funkcje działaczy, tolerując ich do czasu znalezienia właściwych kandydatów na te stanowiska. Wnioski wydają się dla partii niekorzystne, należy jednak zaznaczyć, że w porównaniu z ogółem członków PPR w województwie liczba posądzonych wydaje się niewielka.
    Źródło:
    Res Historica; 2018, 45
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uwięziony, wysunięty na czoło, zganiony, awansowany… Meandry kariery politycznej Tadeusza Dudy, działacza partyjnego i urzędnika państwowego
    Autorzy:
    Czarnota, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040860.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Lubartów
    Lublin
    Volunteer Reserve of Civic Militia
    Polish Worker’s Party
    Polish United Worker’s Party
    Rozkopaczew
    Provincial Party Control Commission PPR/PZPR
    Central Party Control Commission PPR/PZPR
    Ochotnicza Rezerwa Milicji Obywatelskiej
    Polska Partia Robotnicza
    Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
    Wojewódzka Komisja Kontroli Partyjnej PPR/ PZPR
    Centralna Komisja Kontroli Partyjnej PPR/PZPR
    Opis:
    W artykule opisano koleje życia Tadeusza Dudy, XX-wiecznego polityka i urzędnika z Lubelszczyzny, który między innymi kierował Urzędem Spraw Wewnętrznych przy Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie i zasiadał w Prezydiach Powiatowych Rad Narodowych w Lubartowie oraz Białej Podlaskiej. Był więc liczącą się figurą we władzach regionalnych w województwie lubelskim i z pewnością trzeba w nim widzieć przedstawiciela elity rządzącej w Polsce Ludowej. Tym dziwniejsze jest to, że pozostaje on właściwie nieznany. Stało się tak prawdopodobnie dlatego, że pechowo popadł na pewien czas w niełaskę partii rządzącej na skutek wymierzenia mu dwukrotnie kar dyscyplinarnych przez komisje kontroli partyjnej PPR i PZPR – swoiste sądy partyjne. Było to istotne nie tylko ze względu na rolę odgrywaną przez owe partie, od których zależały m.in. status i pozycja społeczna obywateli, lecz także dlatego, że był on z nimi (i z ich ideową poprzedniczką, Komunistycznym Związkiem Młodzieży Polskiej) od młodych lat związany ideowo i zawodowo – jako pracownik etatowego aparatu partyjnego szczebla powiatowego i wojewódzkiego (m.in. sekretarz Komitetu Powiatowego PPR w Lubartowie). Winę za wymierzone mu kary częściowo ponosił on sam, podejmując takie, a nie inne decyzje, częściowo winne temu były osoby mające z nim osobiste zatargi. Jednak determinacja, jaką wykazał w walce o odzyskanie dobrego imienia, sprawiła, że udało mu się wreszcie zdobyć upragnione wyższe wykształcenie i objąć ważne stanowisko w wojewódzkiej administracji państwowej.
    The article describes the life of Tadeusz Duda, a 20th-century politician and official from the Lublin region, who, among others, headed the Office of Internal Affairs at the Presidium of the Provincial National Council in Lublin and sat in the Presidiums of the County National Councils in Lubartów and Biała Podlaska. Hence he was a significant figure in the regional authorities in the Lublin Voivodeship and he certainly should be seen as a representative of the ruling elite in People's Poland. The stranger is that it remains virtually unknown. This happened probably because he was unlucky for some time to fall out of favor with the ruling party as a result of being punished twice by disciplinary penalties by the party control committees of the Polish Workers’ Party and the Polish United Workers’ Party – sort of party courts. It was important not only because of the role played by those parties, on which the status and social position of citizens depended, but also because he was with them (and with their ideological predecessor, the Communist Union of Polish Youth) ideologically and professionally connected from his youth – as an employee of the full-time party apparatus at the poviat and voivodeship level (including secretary of the Poviat Committee of the PPR in Lubartów). The blame for the punishments imposed on him, was partly borne by himself, by making such and no other decisions, partly by people who had personal quarrels with him. However, the determination he showed in the fight to regain his good name meant that he finally managed to obtain the desired higher education and take an important position in the provincial state administration.
    Źródło:
    Res Historica; 2021, 52; 483-528
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies