Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "EEG" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Predyktory odpowiedzi na leczenie przeciwdepresyjne w zapisie EEG i QEEG
    EEG and QEEG biomarkers as predictors of antidepressant treatment response
    Autorzy:
    Radziszewska, Monika
    Kaźmierski, Jakub
    Sobów, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/944109.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    EEG
    alpha asymmetry
    depression
    predictors of treatment outcome
    quantitative EEG
    eeg
    asymetria alfa
    depresja
    ilościowe eeg
    predyktory odpowiedzi na leczenie
    Opis:
    The aim of this paper is to present current research on the role of EEG and QEEG (quantitative electroencephalogram) prognostic indicators in the prediction of antidepressant treatment outcomes. Depression is currently one of the most common psychiatric disorders with a lifetime prevalence of 7–25%. The choice of antidepressant is still based on a trial-and-error procedure, which is often unsuccessful. Therefore, further research is necessary to establish objective biomarkers and their combination in order to proceed to a faster and more efficacious treatment of depression. In quantitative EEG (QEEG) research, various pretreatment differences in QEEG measures have been reported to be associated with improved antidepressant treatment outcomes. In particular, the following correlations seem to be clinically significant: lower pretreatment theta power, decreased theta cordance 48 h to 2 weeks after start of medication, greater alpha power, increased theta in the rostral anterior cingulate, higher alpha power over the right hemisphere. In contrast increased theta and delta power have been associated with poor treatment response.
    Celem artykułu jest przedstawienie aktualnych badań dotyczących roli wskaźników prognostycznych EEG i QEEG (ilościowa elektroencefalografia) w przewidywaniu rezultatów leczenia przeciwdepresyjnego. Depresja należy do najczęstszych zaburzeń psychicznych; rozpowszechnienie w populacji to 7–25% w ciągu całego życia. Wybór leku przeciwdepresyjnego opiera się na metodzie prób i błędów, co często wiąże się z niepowodzeniami. Konieczne są dalsze badania zmierzające do ustalenia obiektywnych biomarkerów oraz ich kombinacji w celu przyspieszenia leczenia depresji i zwiększenia jego skuteczności. W badaniach z zastosowaniem QEEG różnice w pomiarach przed leczeniem korelowały z późniejszą poprawą kliniczną. W szczególności istotne klinicznie wydają się następujące zależności: niższa moc theta przed włączeniem leczenia, spadek wskaźnika kordancji theta w czasie od 48 godzin do 2 tygodni po rozpoczęciu farmakoterapii, wzrost mocy alfa, wzrost mocy theta nad zakrętem obręczy, większa moc alfa nad prawą półkulą. Z kolei wzrost mocy theta i delta wiąże się ze słabą odpowiedzią na leczenie przeciwdepresyjne.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2015, 15, 1; 19-25
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    EEG‑biofeedback (neurobiofeedback) a kompleksowe leczenie ADHD
    Neurofeedback and multimodal treatment of ADHD
    Autorzy:
    Kołakowski, Artur
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/943577.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    ADHD
    EEG‑biofeedback
    guidelines
    multimodal treatment
    neurobiofeedback
    adhd
    eeg‑biofeedback
    leczenie kompleksowe
    wytyczne
    Opis:
    The attention‑deficit/hyperactivity disorder belongs to the most frequently diagnosed psychological (psychiatric) disorders in childhood. It is characterized by the presence of fixed behaviour patterns maintained for at least 6 months and forming a characteristic triad of symptoms, such as inattention, impulsivity and hyperactivity, increased to the extent incommensurable to the child’s age and development level. Most of the guidelines on handling the ADHD suggest using non‑pharmacological methods and only when these appear ineffective, considering inclusion of pharmacological treatment. On the other hand, the studies indicate that most effective in ADHD treatment is the pharmacological treatment. It is worth emphasizing, however, that none of the presently available treatment methods solves all problems of the child’s functioning, therefore there is a constant demand for searching new ways of help for the ADHD‑affected children. One of the investigated methods is neurobiofeedback (NF). In this method, teaching the patient to influence the brain activity through instructing her/him on how to change the type of waves in the EEG – is to improve her/his functioning. In the problem described in the article an improvement in the EEG (achieved during exercise) is to reduce the ADHD symptoms. But a survey of the existing research doesnot give an explicit answer whether or not this method is effective in ADHD treatment to the extent which could improve the patient’s functioning in real life. It is worth noting that as for now none of the guidelines has pointed to neurobiofeedback as a method recommended in the treatment of ADHD. Concluding, up to date we have not had any evidence that NF may constitute an independent or leading therapy in ADHD; we need further studies to specify whether or not this is a method which could be a part of a comprehensive therapeutic program of the child with ADHD. Presently, it is treated rather as an additional, alternative method which supplements the basic treatment.
    Zespół nadpobudliwości psychoruchowej należy do najczęściej rozpoznawanych zaburzeń psychologicznych (psychiatrycznych) okresu dziecięcego. Charakteryzuje się obecnością trwałych wzorców zachowania, utrzymujących się przynajmniej przez 6 miesięcy i układających się w charakterystyczną triadę objawów – zalicza się tu problemy z utrzymaniem uwagi, nadmierną impulsywność oraz nadruchliwość, nasilone w stopniu niewspółmiernym do wieku i poziomu rozwoju dziecka. Większość wytycznych dotyczących postępowania w ADHD sugeruje zastosowanie metod niefarmakologicznych, a dopiero gdy te okażą się nieskuteczne, rozważenie dołączenia leczenia farmakologicznego. Z drugiej strony badania pokazują, że największą skuteczność w leczeniu ADHD ma leczenie farmakologiczne. Warto jednak podkreślić, że żadna z obecnie dostępnych metod leczenia nie rozwiązuje wszystkich problemów z funkcjonowaniem dziecka, stąd też istnieje stałe zapotrzebowanie na nowe sposoby pomocy dzieciom z ADHD. Jedną z badanych metod jest EEG‑biofeedback (neurobiofeedback, NF). Jest to metoda, w której nauczenie pacjenta wpływu na aktywność mózgu – poprzez nauczenie go zmieniania rodzaju fal w zapisie EEG – ma poprawić jego funkcjonowanie. W opisywanym w artykule problemie poprawa zapisu EEG (uzyskana podczas treningu) ma zmniejszyć nasilenie objawów ADHD. Przegląd dotychczasowych badań nie daje jednak jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, czy jest to metoda na tyle efektywna w leczeniu ADHD, żeby poprawić funkcjonowanie pacjenta w realnym życiu. Warto podkreślić, że na dzień dzisiejszy żadne wytyczne nie wskazują EEG‑biofeedbacku jako metody zalecanej w leczeniu ADHD. Podsumowując, jak dotąd nie mamy dowodów, że NF może stanowić samodzielną, czy też wiodącą, terapię w leczeniu ADHD – potrzeba dalszych badań, by określić, czy jest to metoda, która mogłaby się znaleźć w szeroko rozumianym programie terapeutycznym dziecka z ADHD. W chwili obecnej traktuje się ją raczej jako metodę dodatkową, alternatywną, uzupełniającą podstawowe leczenie.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2012, 12, 1; 40-51
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The role of EEG and CT scan in the assessment of criminal responsibility in homicide offenders or perpetrators of severe body injury
    Wpływ badań EEG i TK na ocenę poczytalności sprawców zabójstw lub poważnego uszkodzenia ciała
    Autorzy:
    Sieradzka, Anna
    Erendt-Bartczak, Magdalena
    Jankowski, Konrad
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/941038.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    CT
    EEG
    TK
    alcohol intoxication
    forensic psychiatric observation
    sanity
    eeg
    tk
    obserwacja sądowo-psychiatryczna
    poczytalność
    upojenie alkoholowe
    Opis:
    Intoxication with ethanol is widely recognized as a risk factor for committing a crime, particularly for people who consumed alcohol 24 hours before committing homicide or causing serious injury to the victim’s body. The study attempts to evaluate the relationship between additional tests: computed tomography and electroencephalography in ethanol intoxicated homicide offenders or perpetrators of severe body injury and the assessment of diminished criminal responsibility. The study group consisted of 90 individuals suspected of crime against life or health, classified as murder, attempted murder or grievous bodily harm, as in accordance with the criminal code. The perpetrators underwent a six-week forensic psychiatry observation between 2004 and 2008 in the Forensic Department of High Security Prison No. 2 in Łódź. Medical records, including the available medical documentation as well as categorical forensic psychiatric reports issued by two experts in psychiatry, were assessed retrospectively. A total of 77% of respondents underwent further extensive head computed tomography diagnostics. Head computed tomography abnormalities related to diminished criminal responsibility were detected in 37% of offenders. The lesions were described by radiologists as ischaemic lesions, ischaemic softening, developmental anomalies (with the most common being the cyst of transparent partition) as well as cortical, subcortical and cortical-subcortical brain atrophy with different locations. Deviations detected with electroencephalography were confirmed in 11% of defendants. However, these findings had no effect on the assessment of diminished criminal responsibility of offenders. According to the researchers, the additional tests performed for a forensic report were only complementary. Findings indicating significant brain lesions, which do not take into account the clinical state of the perpetrator, should not serve as a basis for a reduction or even abolition of the soundness of the perpetrator of the offense.
    Intoksykacja alkoholem etylowym jest powszechnie uznawana za czynnik ryzyka dokonania przestępstwa, szczególnie u osób, które spożywały alkohol na 24 godziny przed popełnieniem zabójstwa lub poważnego uszkodzenia ciała ofiary. Podjęto próbę oceny poczytalności sprawców zabójstwa lub poważnego uszkodzenia ciała w stanie upojenia alkoholowego zwykłego w odniesieniu do przeprowadzonych badań dodatkowych – tomografii komputerowej głowy oraz elektroencefalografii. Grupę badaną stanowiło 90 osób podejrzanych o czyn przeciwko zdrowiu lub życiu, zakwalifikowany zgodnie z kodeksem karnym jako zabójstwo, usiłowanie zabójstwa lub ciężkie uszkodzenie ciała. Badani zostali poddani obserwacji sądowo-psychiatrycznej w latach 2004–2008 przez okres sześciu tygodni w Oddziale Obserwacji Sądowo-Psychiatrycznej w Zakładzie Karnym nr 2 w Łodzi. Analizowano retrospektywnie dokumentację medyczną, w tym dostępną dokumentację lekarską oraz wydane przez dwóch biegłych psychiatrów kategoryczne opinie sądowo-psychiatryczne. U 77% osób badanych przeprowadzono dalszą szczegółową diagnostykę pod postacią badania tomografii komputerowej głowy. U 37% podsądnych stwierdzono odchylenia od wyniku prawidłowego opisywane przez lekarzy radiologów jako mogące odpowiadać ogniskom niedokrwiennym lub malacjom poniedokrwiennym, anomaliom rozwojowym (najczęstszą zmianą była torbiel przegrody przeźroczystej) i zanikom korowym, podkorowym lub korowo-podkorowym, o różnej lokalizacji. Odchylenia od stanu prawidłowego opisywane w badaniu tomografii komputerowej pozostawały w związku w orzeczeniem przez biegłych psychiatrów znacznie ograniczonej poczytalności. Odchylenia w badaniu elektroencefalograficznym stwierdzono u 11% podsądnych. Powyższy wynik nie wpłynął na orzeczenie o zmienionej poczytalności przez biegłych lekarzy psychiatrów. W ocenie badaczy przeprowadzone badania dodatkowe celem wydania opinii sądowo-psychiatrycznej mają znaczenie pomocnicze. Wynik badania wskazujący na znaczne zmiany, bez uwzględnienia stanu klinicznego, nie powinien przesądzać o zniesieniu lub ograniczeniu poczytalności sprawcy.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2016, 16, 3; 131-135
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie QEEG w psychiatrii z uwzględnieniem populacji rozwojowej
    Application of QEEG in psychiatry taking into account the population of children and adolescents
    Autorzy:
    Wiśniewska, Martyna
    Gmitrowicz, Agnieszka
    Pawełczyk, Nina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/941117.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    child and adolescent psychiatry
    neurofeedback
    quantitative analysis of electroencephalogram
    ilościowa analiza eeg
    psychiatria dzieci i młodzieży
    Opis:
    The aim of the study is to discuss QEEG method in the context of its usefulness for confirming neurodevelopmental disorders, and evaluating the effectiveness of psychiatric and/or psychological interventions, based on a review of available literature. It attempts to determine the applicability of this method in child and adolescent psychiatry. QEEG is quantitative analysis of EEG record using statistical processing of the signal. This method is commonly used to prepare therapeutic recommendations for neurofeedback training. Attempts at implementation of QEEG in diagnosis of various diseases have been increasingly often described in foreign studies. This also applies to psychiatry. Most reports still tackle attention deficit hyperactivity disorder (comparison of the effects of neurofeedback therapy and pharmacological interactions, distinguishing subtypes of the disease). Other analyses are concerned with diagnosing mental illnesses, differentiating their subtypes, predicting effects of pharmacological therapy, comparing the effectiveness of different treatments. Studies of patients with depression and schizophrenia are also becoming popular. QEEG has proved useful in determining the efficacy of pharmacological treatment of depression. According to the researchers, this method enables prediction of schizophrenia, differentiation of its subtypes, and determining the effectiveness of its treatment. There are studies devoted to the analysis of changes in EEG characteristic of methamphetamine addiction or eating disorders. There is, however, little research regarding the use of this method in child and adolescent psychiatry, even though there obviously exist many studies related to the use of QEEG in neurofeedback therapy in the youngest patients with attention deficit hyperactivity disorder, or studies on the effectiveness of various types of medications used in the treatment of this disease. One study discussing EEG biofeedback training in autistic children has also been published. It seems necessary to expand research on the use of quantitative QEEG in work with children and adolescents suffering from psychiatric entities.
    Celem pracy jest omówienie metody QEEG w kontekście jej przydatności w stawianiu diagnozy psychiatrycznej oraz monitorowaniu skutków oddziaływań psychologicznych i/lub psychofarmakologicznych na podstawie przeglądu dostępnego piśmiennictwa. Autorki starały się określić zastosowania omawianej metody w psychiatrii dzieci i młodzieży. QEEG polega na ilościowej analizie zapisu EEG za pomocą obróbki statystycznej sygnału. Metoda ta jest powszechnie wykorzystywana w celu przygotowania zaleceń terapeutycznych do treningu neurofeedback. Za granicą coraz częściej pisze się o próbach wdrażania QEEG w diagnostyce różnych chorób – także psychicznych. Większość doniesień nadal dotyczy zagadnień nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (porównanie skutków neurofeedbacku i oddziaływań farmakologicznych, odróżnianie podtypów choroby). Inne analizy odnoszą się do diagnozowania chorób psychicznych, różnicowania ich podtypów, przewidywania skutków leczenia farmakologicznego, porównania skuteczności poszczególnych metod leczenia. Popularne stają się badania nad pacjentami z depresją i schizofrenią. QEEG okazało się przydatne w ocenie skuteczności farmakoterapii depresji, według badaczy umożliwia też przewidywanie zachorowania na schizofrenię, różnicowanie jej podtypów i określanie skuteczności leczenia. Istnieją badania poświęcone analizie zmian w zapisie QEEG charakterystycznych dla uzależnienia od metamfetaminy i dla zaburzeń odżywiania. Mało jest natomiast analiz na temat użycia tej metody w psychiatrii dzieci i młodzieży – z wyjątkiem badań, które odnoszą się do roli QEEG w terapii neurofeedback pacjentów z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi czy skuteczności typów leków używanych w terapii tej choroby. Znaleziono jedną pracę poruszającą problematykę dzieci z autyzmem (w odniesieniu do treningu EEG biofeedback). Konieczne wydaje się poszerzenie badań o zastosowanie ilościowego QEEG w pracy z dziećmi i adolescentami cierpiącymi na choroby psychiczne.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2016, 16, 3; 188-193
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies