Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Self-image" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Relationship of self-image and self-acceptance with the expression of anger in girls diagnosed with conduct disorder
Związek obrazu siebie i samoakceptacji z ekspresją gniewu w grupie dziewcząt z diagnozą zaburzeń zachowania
Autorzy:
Kruczek, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941611.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
anger
conduct disorder
self-image
Opis:
Objective: The aim of the study was to evaluate the structure of self-image and the level of self-acceptance in girls with conduct disorder and to determine the relationship of self-image and self-acceptance with the expression of anger. Material and method: The study included 59 girls diagnosed with conduct disorder who had been placed in a youth detention centre. The subjects were asked to complete the Polish adaptation of the Adjective Check List by H.B. Gough and A.B. Heilbrun and the Anger Expression Scale (SEG) by N. Ogińska-Bulik and Z. Juczyński. A structured interview was used to obtain social and demographic information. Results: Girls with conduct disorder checked a higher total number of adjectives than girls from the control group. They selected more unfavourable adjectives and fewer favourable adjectives than pupils from the control group. The selections made by the study group had a lower communality score. Girls with diagnosed conduct disorder presented a lower level of self-acceptance. Discussion: The literature shows that adolescents with conduct disorder often consider themselves to be worthless. The results of the present study also indicate that girls from a youth detention centre had a more negative self-image in comparison with girls from the control group. A negative self-image was associated with more frequent indirect or direct externalisation of anger, which is often considered tantamount to aggression and less effective control of anger. Conclusions: Girls with conduct disorder are different from girls in the control group in terms of the structure of self-image and the level of self-acceptance. There are links between self-image and anger expression styles in the study group. Individuals with conduct disorder who had a more positive self-image internalised their anger more often, whereas those who had a more negative self-image externalised their anger more frequently and controlled it to a lesser degree.
Cel pracy: Badanie miało na celu ocenę struktury obrazu siebie i poziomu samoakceptacji dziewcząt z zaburzeniami zachowania, a także określenie związku obrazu siebie i samoakceptacji z ekspresją gniewu. Materiał i metoda: W badaniu uczestniczyło 59 dziewcząt umieszczonych w zakładzie poprawczym ze zdiagnozowanymi zaburzeniami zachowania. Badane zostały poproszone o wypełnienie Listy Przymiotnikowej (Adjective Check List) H.B. Gougha i A.B. Heilbruna w adaptacji polskiej oraz Skali Ekspresji Gniewu autorstwa N. Ogińskiej-Bulik i Z. Juczyńskiego. W celu uzyskania informacji o charakterze społeczno-demograficznym wykorzystano wywiad strukturalizowany. Wyniki: Dziewczęta z zaburzeniami zachowania zaznaczały większą całkowitą liczbę przymiotników niż dziewczęta z grupy kontrolnej. W porównaniu z uczennicami wybierały więcej przymiotników o zabarwieniu negatywnym, a mniej – o zabarwieniu pozytywnym. Wskazania grupy badanej były mniej typowe. Dziewczęta ze zdiagnozowanymi zaburzeniami zachowania prezentowały niższy poziom samoakceptacji. Omówienie: Z literatury przedmiotu wynika, że młodzież z zaburzeniami zachowania często uważa siebie za bezwartościową. Również wyniki przeprowadzonych badań wskazują, iż dziewczęta z placówki resocjalizacyjnej miały bardziej negatywny obraz siebie w porównaniu z dziewczętami z grupy kontrolnej. Negatywny obraz siebie wiązał się z częstszym kierowaniem gniewu na zewnątrz w sposób pośredni i bezpośredni – często utożsamianym z agresją i mniej efektywnym kontrolowaniem gniewu. Wnioski: Dziewczęta z zaburzeniami zachowania różnią się pod względem struktury obrazu siebie i poziomu samoakceptacji od dziewcząt z grupy kontrolnej. W grupie badanej występują związki między obrazem siebie a stylami ekspresji gniewu. Osoby z zaburzeniami zachowania mające bardziej pozytywny obraz siebie częściej kierowały gniew do wewnątrz. Te zaś, które miały bardziej negatywny obraz siebie, częściej kierowały gniew na zewnątrz i w mniejszym stopniu go kontrolowały.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2017, 17, 4; 314-324
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strategie regulacji złości a obraz siebie u osób starszych
Relationship between anger regulation and self-image in elderly people
Autorzy:
Bereza, Bernarda
Fundowicz, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942441.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
anger regulation
coping
emotions
old age
self-image
emocje
obraz siebie
radzenie sobie
regulacja złości
starość
Opis:
Aim: The picture of elderly people, narrowly understood, tends to be quite explicitly associated, namely as either embittered, grumpy, tyrannizing their family and friends, emotionally unstable or active, gentle and kind. Meanwhile, like in the case of people from younger age groups, the typology of elderly people is slightly more varied, including their way of regulating experienced emotions. The aim of the article was the search for the specificity of anger regulation and the connection between the techniques of anger regulation and self-image in elderly people. Based on Bentovim’s theory, emotion regulation was understood as modulating, modifying, focusing and controlling intense excitement and experienced tension. Material and methods: The sample group consisted of 31 men (study group) and 39 women (control group) above 64 years of age. The study procedure had a questionnaire form and involved completing psychological tests by subjects, including Self-Expression and Control Scale – SECS (T. van Elderen et al.) and the Adjective Check List – ACL (H.G. Gough, A.B. Heilbrun). Results: The groups differed significantly in terms of anger regulation and self-image. There are links between different ways of anger regulation and the real self-image. Conclusions: The way of anger regulation is significant for the self-image experienced by elderly people, while a constructive expression of anger and the effective control of this process give a chance for the optimization of the quality of life of elderly people.
Cel pracy: Zawężony pojęciowo obraz ludzi starszych bywa kojarzony dość jednoznacznie, tzn. są oni określani bądź jako osoby zgorzkniałe, gderliwe, tyranizujące swoich bliskich, nieradzące sobie z emocjami, bądź też jako aktywne, łagodne i życzliwe. Tymczasem, podobnie jak u ludzi z młodszych grup wiekowych, typologia seniorów jest nieco bardziej zróżnicowana, w tym także sposób regulacji doświadczanych przez nich emocji. Celem badań zaprezentowanych w niniejszym artykule było określenie specyfiki zarządzania złością oraz związku pomiędzy różnymi strategiami regulacji tej emocji a obrazem siebie u osób starszych. Opierając się na teorii Bentovima, regulację emocji rozumiano jako modulowanie, modyfikowanie, ukierunkowanie oraz kontrolę intensywnego pobudzenia i doświadczanego napięcia. Materiał i metody: W skład badanej grupy weszło 31 mężczyzn (grupa badawcza) i 39 kobiet (grupa kontrolna) powyżej 64. roku życia. Procedura badania miała charakter kwestionariuszowy i obejmowała samodzielne wykonanie przez badanych testów psychologicznych, w tym: Self-Expression and Control Scale – SECS (T. van Elderen i wsp.) oraz Testu Przymiotnikowego ACL (H.G. Gough, A.B. Heilbrun). Wyniki: Badane grupy różniły się znacząco w zakresie regulacji złości oraz obrazu siebie. Istnieją związki pomiędzy sposobami regulacji złości a posiadanym realnym obrazem siebie. Wnioski: Sposób regulacji złości ma znaczenie dla obrazu siebie osób starszych, a konstruktywne wyrażanie złości oraz efektywna kontrola tego procesu dają szansę optymalizacji jakości życia seniorów.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2013, 13, 4; 232-238
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strategie regulacji złości a obraz siebie u osób starszych
Relationship between anger regulation and self-image in elderly people
Autorzy:
Bereza, Bernarda
Fundowicz, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942444.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
anger regulation
coping
emotions
old age
self-image
emocje
obraz siebie
radzenie sobie
regulacja złości
starość
Opis:
Aim: The picture of elderly people, narrowly understood, tends to be quite explicitly associated, namely as either embittered, grumpy, tyrannizing their family and friends, emotionally unstable or active, gentle and kind. Meanwhile, like in the case of people from younger age groups, the typology of elderly people is slightly more varied, including their way of regulating experienced emotions. The aim of the article was the search for the specificity of anger regulation and the connection between the techniques of anger regulation and self-image in elderly people. Based on Bentovim’s theory, emotion regulation was understood as modulating, modifying, focusing and controlling intense excitement and experienced tension. Material and methods: The sample group consisted of 31 men (study group) and 39 women (control group) above 64 years of age. The study procedure had a questionnaire form and involved completing psychological tests by subjects, including Self-Expression and Control Scale – SECS (T. van Elderen et al.) and the Adjective Check List – ACL (H.G. Gough, A.B. Heilbrun). Results: The groups differed significantly in terms of anger regulation and self-image. There are links between different ways of anger regulation and the real self-image. Conclusions: The way of anger regulation is significant for the self-image experienced by elderly people, while a constructive expression of anger and the effective control of this process give a chance for the optimization of the quality of life of elderly people.
Cel pracy: Zawężony pojęciowo obraz ludzi starszych bywa kojarzony dość jednoznacznie, tzn. są oni określani bądź jako osoby zgorzkniałe, gderliwe, tyranizujące swoich bliskich, nieradzące sobie z emocjami, bądź też jako aktywne, łagodne i życzliwe. Tymczasem, podobnie jak u ludzi z młodszych grup wiekowych, typologia seniorów jest nieco bardziej zróżnicowana, w tym także sposób regulacji doświadczanych przez nich emocji. Celem badań zaprezentowanych w niniejszym artykule było określenie specyfiki zarządzania złością oraz związku pomiędzy różnymi strategiami regulacji tej emocji a obrazem siebie u osób starszych. Opierając się na teorii Bentovima, regulację emocji rozumiano jako modulowanie, modyfikowanie, ukierunkowanie oraz kontrolę intensywnego pobudzenia i doświadczanego napięcia. Materiał i metody: W skład badanej grupy weszło 31 mężczyzn (grupa badawcza) i 39 kobiet (grupa kontrolna) powyżej 64. roku życia. Procedura badania miała charakter kwestionariuszowy i obejmowała samodzielne wykonanie przez badanych testów psychologicznych, w tym: Self-Expression and Control Scale – SECS (T. van Elderen i wsp.) oraz Testu Przymiotnikowego ACL (H.G. Gough, A.B. Heilbrun). Wyniki: Badane grupy różniły się znacząco w zakresie regulacji złości oraz obrazu siebie. Istnieją związki pomiędzy sposobami regulacji złości a posiadanym realnym obrazem siebie. Wnioski: Sposób regulacji złości ma znaczenie dla obrazu siebie osób starszych, a konstruktywne wyrażanie złości oraz efektywna kontrola tego procesu dają szansę optymalizacji jakości życia seniorów.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2013, 13, 4; 232-238
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz siebie pacjentów po zawale serca a postawa troski o siebie
Self-image after myocardial infarction and self-care attitude
Autorzy:
Wilski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944931.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
cardiac rehabilitation
myocardial infarction
rehabilitation efficacy
self-care
self-image
obraz siebie
skuteczność rehabilitacji
troska o siebie
zawał serca
rehabilitacja kardiologiczna
Opis:
Introduction: One of the factors which increase the rehabilitation efficacy and accelerate the convalescence and return to society of the patients after myocardial infarction may be the self-care attitude. Therefore it seems justifiable to seek such factors which will affect the self-care level. Self-estimation belongs to the most important determinants of coping efficacy and undertaking health behaviours. Considering that health behaviours may be treated as a behavioural manifestation of the self-care attitude, it is probable that the correlation between the self-image and self-care attitude appears to be strong. Aim: The aim of the research was determination of the strength of the correlation between the level of self-image and selfcare attitude as well as the care types in patients after myocardial infarction. Methods: The study involved 127 persons whohad myocardial infarction for the first time and did not undergo any other severe concomitant illnesses. The study covered 28 women and 99 men aged from 39 to 81, with the average age 57.74. The study consisted in completing the KTS questionnaire measuring the self-care level and OS questionnaire measuring the self-image level. The results were analysed statistically and discussed. Results: Analysis of the levels of self-care and self-image in patients after myocardial infarction showed a strong correlation between those variables at the 0.01 significance level. It is a linear correlation which means that the higher the self-image level, the higher the self-care level. This rule applies to each of the care dimensions, i.e. Responsibility, involvement and future perspective as well as each of the types of self-care. Conclusions: The research indicated a strong correlation between the self-care level and types and the self-image level in those who underwent myocardial infarction. It appeared that the higher the self-image level after myocardial infarction, the higher the self-care level and the fuller the self-care. Therefore the self-acceptance level should be increased in the patient, because in the case of those who underwent myocardial infarction it is extremely important for development of the self-care attitude. A change in the self-image from negative into positive may be directly translated into an increase in the self-care level.
Wstęp: Jednym z czynników zwiększających skuteczność rehabilitacji i przyspieszających proces zdrowienia oraz powrotu do społeczeństwa osób po zawałach serca może być postawa troski o siebie. W związku z powyższym zasadne wydaje się poszukiwanie takich czynników, które wpływać będą na poziom troski o siebie. Ocena samego siebie należy do najistotniejszych wyznaczników efektywności radzenia sobie i podejmowania zachowań zdrowotnych. Biorąc pod uwagę, że zachowania zdrowotne traktować można jako behawioralny przejaw postawy troski o siebie, istnieje prawdopodobieństwo, że związek między obrazem siebie a postawą troski o siebie okaże się równie silny. Cel: Celem badań było określenie siły związku między poziomem obrazu siebie a postawą troski o siebie i rodzajami troski o siebie pacjentów po zawałach serca. Metody: Badaniami zostało objętych 127 osób, które przeszły zawał serca po raz pierwszy i nie miały innych poważnych chorób towarzyszących. Przebadanych zostało 28 kobiet i 99 mężczyzn, w przedziale wiekowym 39-81 lat, średnia wieku wynosiła 57,74 roku. Badanie polegało na wypełnieniu kwestionariusza KTS mierzącego poziom troski o siebie oraz kwestionariusza OS mierzącego poziom obrazu siebie. Wyniki badań poddano analizie statystycznej i omówieniu. Wyniki: Analiza poziomu troski o siebie i obrazu siebie pacjentów po zawałach serca wykazała silny związek między tymi zmiennymi na poziomie istotności 0,01. Związek ten ma charakter liniowy i oznacza, że im wyższy poziom obrazu siebie, tym wyższy poziom troski o siebie. Reguła ta dotyczy każdego z wymiarów troski, a więc odpowiedzialności, zaangażowania i perspektywy przyszłościowej oraz każdego z rodzajów troski o siebie. Wnioski: Przeprowadzone badania wykazały silny związek między poziomem i rodzajami troski o siebie a poziomem obrazu siebie osób po zawałach serca. Okazało się, że im wyższy poziom obrazu siebie po przebytym zawale serca, tym wyższy poziom troski o siebie i pełniejsza troska o siebie. W związku z powyższym należy zwiększać u pacjenta poziom akceptacji samego siebie, gdyż w przypadku osób po zawałach serca ma to niezwykle istotne znaczenie dla kształtowania postawy troski o siebie. Zmiana obrazu siebie z negatywnego na pozytywny może w bezpośredni sposób przełożyć się na zwiększenie poziomu troski o samego siebie.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2011, 11, 1; 15-25
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Związek obrazu siebie z depresyjnością u dziewcząt z różnymi typami zaburzeń odżywiania się
The relationship between self-image and depressiveness amongst girls with various types of eating disorders
Autorzy:
Pilecki, Maciej Wojciech
Józefik, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945394.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
comorbidity
depresja
depression
eating disorders
obraz siebie
psychodynamic understanding
psychodynamiczne rozumienie
self-image
współwystępowanie
zaburzenia odżywiania się
Opis:
The aim of this study was to assess severity of depression in various types of eating disorders and correlation between depressive symptoms and self-image in a group of girls with diagnosed eating disorders, depressive disorders and in a control group of age-matched schoolgirls from the Krakow area. Study population: Statistical analysis encompassed 54 patients with a diagnosis of anorexia nervosa restrictive type (ANR), 22 girls with anorexia nervosa – binge eating/purging type (ANB), 36 girls with bulimia (BUL), 36 with a diagnosis of depressive disorders (DEP) and 85 schoolgirls from Krakow metropolitan area (KON). Method: Polish version of Beck Depression Inventory (BDI) and Offer Self-Image Questionnaire (OSIQ) were used in the analysis. Analysed were differences in BDI scores between the above-mentioned 5 groups, as well as correlations between BDI and OSIQ scores. Results: Intergroup differences in BDI scores proved statistically significant (F4.223=24.67; p<0.001). In order to assess intergroup differences, the Tamhane T2 post hoc test was used. In the KON group, mean BDI score was 10.40 (SD 8.55), in the ANR group – 17.34 (SD 10.91), in ANB – 28.05 (SD 14.69), in BUL – 29.55 (SD 11.47) and in DEP – 23.46 (SD 13.93). Significant differences were noticed between mean scores obtained in the KON group and all other clinical group, as well as between ANR, ANB and BUL groups. In all groups examined, we observed a correlation between increasing depressiveness measured by BDI score and deterioration of self-image measured by OSIQ score. This dependency was seen in all scales except Sexual Attitudes scale in KON and DEP groups, in the Vocational and Educational Goals scale and Family Attitudes scale in ANR group. In the BUL group, lack of correlations was seen in Vocational and Educational Goals’ scale and Family Attitudes scale, as well as in Superior Adjustment and Mastery of External World scale. Smallest number (3) of significant correlations was noticed in the ANB group. Due to a significant difference between ANR and BUL groups in the patients’ age (those in the ANR group were younger), correlation of BDI score with patients’ age was analysed too. Such a correlation could not be demonstrated neither in the analysis of the entire group of eating disorders, nor in particular diagnostic subgroups. Conclusions: Results obtained indicate a heterogeneity of groups of eating disorders in the context of self-image and presence of depressive symptoms measure by the BDI scale. Level of depressiveness measured by the BDI score in particular groups of eating disorders may influence differences noticed in self-image of these patients, as measured by the OSIQ scale. Furthermore, some aspects of self-image specific for particular diagnostic groups are not associated with depressiveness.
Celem badania jest ocena depresyjności w poszczególnych grupach zaburzeń odżywiania się oraz ocena związku objawów depresyjnych z obrazem siebie w grupie pacjentek z rozpoznaniem zaburzeń odżywiania się, zaburzeń depresyjnych oraz wśród uczennic szkół krakowskich. Badana grupa: W analizach statystycznych użyto danych 54 pacjentek z rozpoznaniem anoreksji restrykcyjnej (ANR), 22 z rozpoznaniem anoreksji żarłoczno-wydalającej (ANB), 36 z rozpoznaniem bulimii (BUL), 36 z rozpoznaniem zaburzeń depresyjnych (DEP) oraz 85 uczennic szkół krakowskich (KON). Metoda: W analizach użyto wyników polskich wersji Inwentarza Depresji Becka (BDI) oraz Kwestionariusza Obrazu Siebie D. Offera (OSIQ). Zbadano różnice między 5 grupami w zakresie otrzymanych wyników BDI. Przeprowadzono również analizę korelacji pomiędzy BDI a OSIQ. Wyniki: Różnice między 5 grupami w zakresie otrzymanych wyników BDI okazały się istotne statystycznie (F4,223=24,67; p<,001). W celu zbadania różnic pomiędzy grupami użyto testu post hoc T2 Tamhane’a. W grupie KON średni wynik BDI wyniósł 10,40 (SD 8,55) punktu, w grupie ANR – 17,34 (SD 10,91), ANB – 28,05 (SD 14,69), BUL – 29,55 (SD 11,47), DEP – 23,46 (SD 13,93). Istotne statystycznie różnice wystąpiły pomiędzy średnimi KON a wszystkimi grupami klinicznymi oraz grupą ANR a ANB i BUL. We wszystkich badanych grupach obserwowaną zależnością było powiązanie narastającej depresyjności mierzonej BDI z pogorszeniem obrazu siebie mierzonego OSIQ. Zależność ta dotyczyła wszystkich skal z wyjątkiem skali Relacji seksualnych w grupach KON i DEP, Wykształcenia i celów zawodowych oraz Relacji rodzinnych w grupie ANR. W grupie BUL brak zależności dotyczył także skal Wykształcenia i celów zawodowych oraz Relacji rodzinnych, a także dodatkowo skal Dobre przystosowanie oraz Radzenie sobie. Najmniej, bo tylko trzy istotne zależności obserwowano w grupie ANB. Z uwagi na stwierdzoną istotną statystycznie różnicę pomiędzy grupami ANR a BUL w kontekście wieku pacjentek (pacjentki z grupy ANR okazały się młodsze) przeprowadzono również analizę związku wyników BDI z wiekiem pacjentek. Związek taki nie wystąpił ani w analizie w całej grupie zaburzeń odżywiania się, ani w poszczególnych grupach diagnostycznych. Wnioski: Otrzymane wyniki wskazują na niejednorodność grupy zaburzeń odżywiania się w kontekście samooceny obecności objawów depresyjnych mierzonej BDI. Poziom depresyjności mierzonej BDI pomiędzy poszczególnymi typami zaburzeń odżywiania się może wpływać na obserwowane różnice w obrazie siebie pacjentek mierzonym OSIQ. Zarazem niektóre specyficzne dla poszczególnych grup diagnostycznych aspekty obrazu siebie pozostają niepowiązane z depresyjnością.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2009, 9, 4; 233-241
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dysmorfia mięśniowa – wariant dysmorfofobii? Badania nad zaburzeniami obrazu ciała u mężczyzn
Muscle dysmorphia – a variant of dysmorphophobia? Studies on the body image disorders in men
Autorzy:
Kropiwnicki, Paweł
Rabe-Jabłońska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945755.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
anabolic-androgenic steroids
disturbances of self-image
dysmorfia mięśniowa
men
muscle dysmorphia
mężczyźni
odwrócona anoreksja
reverse anorexia nervosa
sterydy anaboliczno-androgeniczne
zaburzenia obrazu ciała
Opis:
The body image disorders are concomitant with certain mental disorders, such as anorexia nervosa and bulimia, but sometimes they also occur independently as dysmorphophobia. The nature of this disorder is quite well known in women suffering from eating disorders. It was only in the 80s of the 20th century that researchers became interested in the body image disorder in men. They found out that men as early as in their school years devoted much attention to their body and introduced various methods to modify their appearance. Unlike women who use all sorts of diets, boys and men more often do physical exercises. Girls and women more often concentrate on lower areas of their bodies (hips, underbelly, thighs), whereas boys and men – on upper areas (epigastric region, chest, shoulders). These studies revealed a special form of dysmorphophobia characterised by a sense of having a low body weight and low muscular mass, accompanied by a strong discomfort having a significant impact on the subjects’ behaviour: they used strict diets, underwent intense weight training, neglecting everyday duties and aggravating their social relationships. They devoted much time to checking their appearance in mirrors, asked their friends if they did not look too puny, and wore loose clothes to visually augment their body size, used anabolic steroids to accelerate the muscular mass increase. The observed disorder was first called a “reversed anorexia” due to the similarity of some symptoms to those observed in anorexia nervosa, when perceiving their body as too slim and puny. Subsequent studies caused a change of the name into “muscle dysmorphia”.
Zaburzenia obrazu ciała towarzyszą niektórym zaburzeniom psychicznym, takim jak jadłowstręt psychiczny i bulimia, niekiedy też występują samodzielnie jako dysmorfofobia. Dosyć dobrze poznano charakter tej nieprawidłowości u kobiet cierpiących z powodu zaburzeń jedzenia. Dopiero w latach osiemdziesiątych dwudziestego wieku badacze zajęli się problemem obrazu własnego ciała u mężczyzn. Stwierdzono, że już we wczesnych latach szkolnych chłopcy poświęcają dużo uwagi swemu ciału, wprowadzają różne metody celem modyfikacji wyglądu. Chłopcy i mężczyźni częściej stosują ćwiczenia fizyczne w przeciwieństwie do kobiet, które częściej praktykują różnego rodzaju diety. Dziewczynki i kobiety bardziej koncentrują się na dolnych rejonach ciała (biodra, podbrzusze, uda), chłopcy i mężczyźni – na górnych (nadbrzusze, klatka piersiowa, ramiona). W wyniku tych badań zauważono szczególną postać dysmorfofobii charakteryzującą się poczuciem posiadania niskiej masy ciała, niskiej masy mięśniowej, czemu towarzyszyło uczucie silnego dyskomfortu mające istotny wpływ na zachowania badanych: stosowali oni rygorystyczne diety, poddawali się intensywnemu treningowi siłowemu, zaniedbywali codzienne obowiązki, pogarszały się ich relacje społeczne. Wiele czasu poświęcali na sprawdzanie swojego wyglądu w lustrach, dopytywali się znajomych, czy nie wyglądają zbyt wątło, ubierali się w luźne stroje, aby wizualnie powiększyć rozmiary ciała, stosowali sterydy anaboliczne dla szybszego wzrostu masy mięśniowej. Zaobserwowane zaburzenie początkowo nazwano „odwróconą anoreksją” ze względu na podobieństwo niektórych objawów do tych, obserwowanych w jadłowstręcie, przy postrzeganiu swego ciała jako zbyt szczupłego i wątłego. W wyniku późniejszych badań zmieniono nazwę zaburzenia na „dysmorfia mięśniowa” (muscle dysmorphia).
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2005, 5, 1; 44-51
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz ciała i jego zaburzenia. Aspekty teoretyczne w kontekście wybranych jednostek psychopatologicznych
Body image and body image disorders. Theoretical approach towards psychopathological features
Autorzy:
Nitsch, Katarzyna
Prajs, Elżbieta
Kurpisz, Jacek
Tyburski, Ernest
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943321.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
autodestructive behaviours
bodily self
body dysmorphic disorder (BDD)
body image
dissociation
eating disorders
obesity
ja cielesne
dysmorficzne zaburzenia ciała (bdd)
dysocjacja
obraz ciała
otyłość
zaburzenia odżywiania się
zachowania autodestrukcyjne
Opis:
The article presents a review of the literature about body image disorders in selected mental disorders, i.e. eating disorders, obesity, autodestructive behaviours and body dysmorphic disorder. The author defines the term of the body image, as referred to the terms: body schema and bodily self. She emphasizes the correlation between early childhood traumas and development of cognitive and emotional deformations related to the body, referring also to possibilities and limitations of therapeutic work. The first part introduces the way the body image present in literature is perceived, along with theoretical considerations on its nature, components and disorders resulting from its disturbances. Then she proc eeds to describe the characteristics and types of the body image deformities in eating disorders and obesity, emphasizing the conclusion drawn from the research, about the correlation between the body image distortion and the self-image distortion. Further on, the term bodily self is discussed, which highlights the significance of specific developmental disturbances for integration and arrangement of body-related experiences. The author emphasizes the contribution of early childhood traumas to the development of one’s pathological attitude to the body, including autodestructive behaviours. Another discussed subject is dissociative defence disorder underlying the states of bodily alienation and perhaps also autodestruction (as observed in eating disorders and borderline personality). The last part presents characteristics of body dysmorphic disorder, its clinical aspects and consequences. With the final conclusion the author closes her considerations about the correlation between the body image disorders and structural aspects of personality which are subjected to psychotherapy.
Artykuł stanowi przegląd literatury na temat problemu zaburzeń obrazu ciała w wybranych zaburzeniach psychicznych: zaburzeniach odżywiania się, otyłości, zachowaniach autodestrukcyjnych oraz dysmorficznych zaburzeniach ciała. Autorzy definiują pojęcie obrazu ciała, uściślając jego ramy wobec pojęć schemat ciała i Ja cielesne. Podkreślają związek między urazami wczesnodziecięcymi i powstaniem zniekształceń poznawczych i emocjonalnych wobec ciała, odwołując się także do możliwości i ograniczeń pracy terapeutycznej. W pierwszej części przybliżają obecny w literaturze sposób pojmowania obrazu ciała, teoretyczne rozważania na temat jego natury, komponentów i zaburzeń wynikających z jego zakłóceń. Następnie opisują właściwości i rodzaje zaburzeń obrazu ciała w zaburzeniach odżywiania się i otyłości, uwypuklając wyłaniający się z badań wniosek o związku między zniekształceniem obrazu ciała i zniekształceniem obrazu Ja. W dalszej części zostaje omówiony konstrukt Ja cielesne, który służy wyjaśnieniu znaczenia specyficznych zakłóceń rozwojowych dla integracji i organizacji doświadczeń związanych z ciałem. Autorzy podkreślają znaczenie urazów wczesnodziecięcych dla kształtowania się patologicznego stosunku jednostki wobec ciała, między innymi zachowań autodestrukcyjnych. Następnie analizują zagadnienie mechanizmu obronnego dysocjacji, leżącego u podłoża stanów cielesnego wyobcowania i być może także autodestrukcji (tak jak obserwuje się to zjawisko w zaburzeniach odżywiania się, w osobowości borderline). Ostatnią część stanowi charakterystyka dysmorficznego zaburzenia ciała, jego aspektów klinicznych i konsekwencji. Wnioskiem końcowym autorzy zamykają rozważania na temat związku zaburzeń obrazu ciała ze strukturalnymi aspektami osobowości, będącymi przedmiotem psychoterapii.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2012, 12, 3; 176-182
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie obrazu partnera w kształtowaniu się matczynej reprezentacji dziecka u kobiet w ciąży
The importance of an internal image of the partner in the development of maternal representation of the child
Autorzy:
Andrasiak, Emilia
Gracka-Tomaszewska, Milena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945449.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
anxiety about the infant
lęk o dziecko
matczyna reprezentacja dziecka
maternal representation of the infant
projections of mother on her infant
projekcje matki na dziecko
representation of self as a mother
representation of the infant during pregnancy
representation of the partner
representation of the partner as a father
reprezentacja dziecka w czasie ciąży
reprezentacja partnera
reprezentacja partnera jako ojca
reprezentacja siebie jako matki
rola ojca
the role of a father
Opis:
One of the basic interests in studies of infant psychiatry is maternal representation of the infant. It is defined as an internal image of the infant, encompassing one’s own opinion about the infant’s needs, preferences and personality, as well as evaluation of perceived features, behaviors and emotional attitude to the infant. It is a complex concept, including schemes of the mother herself, her partner, her own mother and father and other significant people in her life. Elements of maternal representation influence the psychological development of the infant through the motherinfant relationship. The paper presents the subject of the relationship between an internal image of the partner and the maternal representation of the infant. It describes representations a woman develops during pregnancy. In the introduction, literature review and methodology of the empirical study is presented. Thirty nine pregnant women were asked to describe themselves, their infant and its father and were interviewed with an open-question questionnaire to investigate representations of self as a mother and representation of the partner as a father. Material was estimated by competent jurors and quantitative and qualitative analysis was performed. Emotional features of descriptions as well as anxiety about the infant were significantly related to an internal image of self as a mother, and the partner as a father. Also representation of the father was significantly related to self-consciousness in the role of the mother. In conclusion, psychodynamical interpretation and clinical implications of the results are described.
W psychiatrii niemowląt jednym z podstawowych przedmiotów badania jest matczyna reprezentacja dziecka. Jest to wewnętrzny obraz dziecka, zawierający przekonania o jego potrzebach, preferencjach, osobowości, ocenę jego cech, zachowań oraz emocjonalny stosunek do dziecka. To złożony konstrukt, na który składają się również schematy dotyczące samej matki, jej partnera, własnej matki, ojca oraz innych znaczących osób w jej życiu. Poszczególne jego składowe mają wpływ na relację matki z dzieckiem, a za jej pośrednictwem na jego rozwój psychiczny. Praca podejmuje temat związku pomiędzy sposobem postrzegania partnera a obrazem dziecka u matki. Odnosi się do reprezentacji, jakie kobieta tworzy jeszcze w okresie ciąży. Na wstępie przedstawiono przegląd literatury i metody badania oraz postawiono pytania badawcze. W badaniu wzięło udział 39 kobiet w ciąży, które dokonywały opisów siebie, dziecka oraz jego ojca i wypełniały test zdań niedokończonych odnoszących się do reprezentacji siebie jako matki i partnera jako ojca. Materiał został oceniony przez sędziów kompetentnych oraz poddany analizie ilościowej i jakościowej. Stwierdzono zależności pomiędzy ogólnym wydźwiękiem emocjonalnym opisów poszczególnych osób, lękiem o dziecko a obrazem matki i ojca jako rodziców oraz pewnością siebie jako matki a matczyną reprezentacją ojca dziecka. Praca zakończona jest propozycją rozumienia wyników w odniesieniu do teorii psychodynamicznych oraz implikacji, jakie dla praktyki klinicznej niosą stwierdzone zależności.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2009, 9, 2; 86-91
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies