Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""Włochy"" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Dyskusje wokół konstytucyjnej reformy systemu rządów we Włoszech
Autorzy:
Lorencka, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/524669.pdf
Data publikacji:
2010-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Włochy
Reforma
System Rządów
Opis:
Niniejszy artykuł przedstawia główne koncepcje konstytucyjnej reformy systemu rządów we Włoszech w ciągu ostatnich trzydziestu lat. „Zablokowana włoska demokracja” szukała dróg wyjścia w rozwiązaniach prawnych. Zrodziła się idea wielkiej reformy konstytucyjnej pod koniec lat siedemdziesiątych. Można wyróżnić trzy zasadnicze sposoby tejże reformy: 1) powołanie Konstytuanty; 2) stworzenie dwuizbowej komisji do spraw reform konstytucyjnych; 3) poprzez art.138 konstytucji o jej rewizji. Pierwsze rozwiązanie cieszyło się poparciem tylko prawej strony sceny politycznej. Udało się natomiast powołać trzy dwuizbowe komisje do spraw reformy konstytucyjnych: w latach 1983-1985 Komisję Aldo Bozziego, w latach 1992-1994 Komisję Ciriaco De Mity i Nildy Iotti, w 1997 roku Komisję Massimo D’Alemy. Przedstawione przez nie projekty reform poniosły fiasko z powodu braku porozumienia między głównymi siłami politycznymi. Zatem trzecią drogą reformy konstytucyjnej stał się artykuł 138 konstytucji. Jednakże w wypadku, gdy zmiana została zatwierdzona tylko przez bezwzględną większość głosów obu izb parlamentu, można ją poddać pod głosowanie w referendum ratyfikacyjne. Dwukrotnie odbyło się takie referendum konstytucyjne, raz odnośnie centrolewicowej propozycji 7 października 2001 roku, drugi raz wobec centroprawicowej koncepcji 25-26 czerwca 2006 roku. To ostatnie referendum nie uzyskało poparcia społeczeństwa. Wydaje się więc, że idea wielkiej reformy konstytucyjnej poniosła porażkę wobec głębokich podziałów między głównymi partiami politycznymi.
This article presents the main ideas of constitutional reform, governments in Italy over the last thirty years. “Blocked Italian democracy” was looking for ways of overcoming the legal framework. Conceived the idea of the great constitutional reform in the late seventies. There are three main ways of that reform: 1) the establishment of the Constituent Assembly, 2) creating a bicameral committee on constitutional reform, 3) by art.138 of the Constitution for its revision. The first solution only enjoyed the support of the right of the political scene. But failed to establish three committees for the bicameral constitutional reform: in the years 1983–1985 A. Bozziego Commission, in 1992–1994 the Commission C. De Mita and N. Iotti, in 1997, the Commission M. D’Alema. Presented by reform projects have failed due to lack of agreement between the main political forces. Thus, the third way of constitutional reform became Article 138 of the Constitution. However, in cases where an amendment has been approved only by an absolute majority of both houses of parliament, it can be put to the vote in a referendum on ratification. Twice held such a constitutional referendum, once on the center-left proposals 7 October 2001 year, the second time against the center-right approach June 25–26, 2006. The last referendum did not obtain public support. So it seems that the idea of the great constitutional reform has failed to deep divisions between the main political parties.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2010, 2,3 (2,3); 75-112
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola i znaczenie instytucji referendum we współczesnych włoszech
Autorzy:
Lorencka, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/524659.pdf
Data publikacji:
2010-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Włochy
Demokracja bezpośrednia
referendum
Opis:
Instytucja referendum ogólnokrajowego w powojennych Włoszech jest jednym z kluczowych elementów zmian społeczno-politycznych, szczególnie wobec indolencji elity politycznej i procesu tzw. niedokończonej tranzycji ustrojowej po 1993 roku. Konstytucja Republiki Włoskiej z 1947 roku przewiduje trzy podstawowe formy referendum: referendum abrogacyjne, fakultatywne referendum konstytucyjne oraz referendum konsultacyjne. Od chwili uchwalenie ustawy o referendum i inicjatywie ustawodawczej z 25 maja 1970 roku, przeprowadzono we Włoszech 62 referenda abrogacyjne, 2 referenda konstytucyjne oraz 1 konsultacyjne. Referenda abrogacyjne dotyczyły tak istotnych kwestii jak wprowadzenie rozwodów, aborcji, sztucznego zapłodnienia, zniesienie kary dożywocia, budowy elektrowni nuklearnych aż po zmiany w finansowaniu partii politycznych oraz zmiany w ordynacjach wyborczych do obu izb parlamentu. W referendum konstytucyjnym z 2001 roku obywatele zatwierdzili przebudowę regionalnej struktury państwa a w 2006 roku sprzeciwili się propozycji reformy systemu organów państwa przedstawionej przez centroprawicowy rząd Silvio Berlusconiego. Jedyne referendum konsultacyjne dotyczyło zatwierdzenia powstania Parlamentu Europejskiego. Ze względu na wagę podnoszonych spraw i liczbę przeprowadzonych referendum, zwłaszcza w ostatnich latach, Włochy często określa się jako „republikę referendów”. Jednakże newralgicznym punktem tej formy demokracji bezpośredniej jest malejąca partycypacja wyborców, która prowadzi do braku quorum a tym samym nieważności konsultacji w przypadku referendum abrogacyjnego. Od 1997 roku, ostatnie 25 referendów abrogacyjnych nie osiągnęło wymaganego quorum, co rodzi pytania o dalszą przyszłość tej instytucji.
The institution of a nationwide referendum in postwar Italy is one of the key elements of the socio-political changes, particularly in the presence of the indolence of the political elite and the so-called process of “unfinished constitutional transition” after 1993. The Constitution of the Italian Republic of 1947 provides for three basic forms of the referendum: a law-repealing referendum, a facultative constitutional referendum and a consultative referendum. Since the enactment of the Law on the referendum and the legislative initiative of 25 May 1970, was conducted in Italy 62 law-repealing referendums, two facultative constitutional referendums, and one consultative referendum . The law-repealing referendums concern such important issues as the introduction of divorce, abortion, artificial insemination, the abolition of life imprisonment, the construction of nuclear power plants until the changes in the financing of political parties and changes in electoral laws for both houses of Parliament. In the constitutional referendum of 2001, the citizens approved the rebuilding of the regional structure of the state, in referendum of 2006 pro- tested against the reform proposals presented by the authorities of a center-right government of Silvio Berlusconi. The only one consultative referendum concern approved the creation of the European Parliament. By reason of the importance of issues raised and the number carried out the referendum, especially in recent years, Italy is often referred to as “the republic of referendums”. However, the sore point of this form of direct democracy is decreasing voter participation, which leads to the absence of a quorum thus void consultation in case of a law-repealing referendum. Since 1997, the last 25 law-repealing referendums did not reach the required quorum, which raises further questions about the future of this institution.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2010, 1 (1); 177-189
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka migracyjna Republiki Włoskiej
Italian Migration Policy
Autorzy:
Podraza, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035975.pdf
Data publikacji:
2022-02-28
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
migracje
kryzys migracyjny
imigranci
Włochy
włoska polityka migracyjna
Italy
immigrants
migration crisis
migrations
Italian migration policy
Opis:
Italy, due to it is geographical location, is extremely exposed to migratory movements. Over the past few decades, the Republic has undergone a far-reaching transformation from sending to receiving country. A country in which a migration policy practically did not exist had to build it from scratch quite quickly, which was associated with many of its disadvantages, reformed over time. A breakthrough moment was the migration crisis initiated in 2011 and caused by the Arab Spring in North Africa. It was a real test not only for the Italian migration policy, but in retrospect also for the entire European Union, where, unfortunately, there was no enough solidarity.
Włochy, ze względu na swoje wyjątkowe położenie geograficzne, są szczególnie narażone na ruchy migracyjne. W ciągu kilku ostatnich dekad Republika Włoska przeszła daleko idącą transformację z kraju wysyłającego, po przyjmujący. Państwo, w którym praktycznie nie istniała polityka migracyjna, musiało w dość szybkim tempie zbudować ją od podstaw, co okraszone zostało wieloma jej wadami i niedociągnięciami, reformowanymi w miarę upływu czasu. Przełomowym momentem okazał się kryzys migracyjny zapoczątkowany w 2011 r. u podłoża, którego stała Arabska Wiosna w Afryce Północnej. Był on prawdziwym sprawdzianem nie tylko dla włoskiej polityki migracyjnej, ale w perspektywie długofalowej również i całej Unii Europejskiej, gdzie niestety zabrakło wystarczającej solidarności.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2022, 1 (65); 215-231
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Asylum Procedure in Italy through the eyes of unaccompanied minors
Procedura azylowa we Włoszech z perspektywy osób małoletnich bez opieki
Autorzy:
Bende, Zsófia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942152.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
asylum
Italy
unaccompanied minors
guardianship
Azyl
Włochy
małoletnich
opieka
Opis:
The main causes of leave behind their home for unaccompanied minors are fear of persecution, human rights violations, armed conflicts and civil unrest, sexual exploitation, domestic violence, abuse, severe deprivation, gender-based discrimination, forced military service, search for new opportunities, the intention of joining the family already staying in Europe. The main aim of the study is to give a short present of the asylum procedure the minors are passing through. Summarizes the barriers to access to asylum procedures, the role of the guardian, the legal, medical and social assistance system for asylum seeker minors and the possible outcomes of the procedure and opportunities of appeal.
Głównymi przyczynami pozostawienia domu za życia dla małoletnich bez opieki są obawa przed prześladowaniem, łamaniem praw człowieka, konfliktami zbrojnymi i niepokojami społecznymi, wykorzystywaniem seksualnym, przemocą w rodzinie, znęcaniem się, poważną deprywacją, dyskryminacją ze względu na płeć, przymusową służbą wojskową, poszukiwaniem nowych możliwości, zamiar dołączenia do rodziny już przebywającej w Europie. Głównym celem badania jest krótkie przedstawienie procedury azylowej, którą przechodzą małoletni. Przedstawia bariery w dostępie do procedur azylowych, rolę opiekuna, system pomocy prawnej, medycznej i społecznej dla osób nieletnich ubiegających się o azyl oraz możliwe wyniki procedury i możliwości odwołania.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2018, 6 (46); 327-339
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Province in Italy as the Weakest Link in the Multilevel Governance
Prowincja we Włoszech jako najsłabsze ogniwo wielopoziomowego sprawowania rządów
Autorzy:
Lorencka, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1918842.pdf
Data publikacji:
2020-10-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Italy
province
second tier
multilevel government system
Włochy
prowincja
drugi szczebel
wielopoziomowy system władzy
Opis:
Even though the province has been a territorial division unit since the unification of Italy, despite the passing of over 150 years it has not been able to obtain a clear institutional identity. Its existence has been repeatedly questioned with attempts of abolition followed by reactivation. The economic crisis of 2008 brought again into question the legitimacy and efficiency of the functioning of the province. The latter was about to be abolished by means of an unsuccessful constitutional reform, which was rejected in the constitutional referendum of December 4, 2016. Nevertheless, in 2014 Parliament adopted the so-called Delrio Act, which did not eliminate the province, but transformed it into the so-called wide territorial unit (enti territoriali di area vasta) together with the newly created metropolitan cities. In Sicily, the provinces were abolished and free consortia were created in their place, while in the Friuli-Venezia Giulia region inter-municipal territorial unions were formed. After the reforms carried out as a result of the economic crisis of 2008, the province became only one of many units of an intermediate level of the state structure and its actual significance was related to the policy of a particular region and assigned functions (regional rescaling). The weakening of the political position of the province is associated with its increasing dependence on the region, the elimination of the direct election of its organs, unpaid character of work in provincial bodies and the reduction of financial resources for existing competences.
Choć prowincja jest jednostką podziału terytorialnego od zjednoczenia Włoch, to mimo upływu ponad 150 lat nie zdołała uzyskać jednoznacznej tożsamości instytucjonalnej. Podważono jest istnienie wielokrotnie, podejmując próby jej zniesienie a następnie reaktywacji. Kryzys ekonomiczny 2008 roku ponownie poddał pod dyskusję zasadność i efektywność funkcjonowania prowincji wraz z próbą jej likwidacji w drodze nieudanej reformy konstytucyjnej, która została odrzucona w referendum konstytucyjnym z 4 grudnia 2016 r. Parlament uchwalił jednak w 2014 r. tzw. ustawę Delrio, która wprawdzie nie zlikwidowała prowincji, ale przekształciła je w tzw. jednostki terytorialne o szerokim obszarze (enti territoriali di area vasta) wraz z nowopowstałymi miastami metropolitalnymi. Na Sycylii zniesiono prowincje a w ich miejsce utworzono wolne konsorcja, a w regionie Friuli-Wenecja Julijska międzygminne unie terytorialne. Po reformach przeprowadzonych w efekcie kryzysu ekonomicznego 2008 r. prowincja stała się jedną z wielu jednostek pośredniego poziomu struktury państwa, a jej faktyczne znaczenie związane było z polityką konkretnego regionu oraz przydzielonymi funkcjami (regional rescaling). Osłabienie pozycji ustrojowej prowincji wiąże się z coraz większym jej uzależnieniem od regionu, likwidacją bezpośredniego wyboru jej organów, bezpłatnym sprawowaniem funkcji w organach prowincji oraz zmniejszeniem środków finansowych na jej funkcjonowanie.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2020, 5 (57); 365-378
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inicjatywa obywatelska we Włoszech – regulacja prawna i praktyka
Citizens’ Legislative Initiative in Italy – Legal Regulation and Practice
Autorzy:
Rakowska-Trela, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1927209.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
inicjatywa ustawodawcza
inicjatywna obywatelska
Włochy
Konstytucja Włoch
droga ustawodawcza
right to introduce legislation
citizens’ legislative initiative
Italy
Constitution of Italy
the legislative process
Opis:
Konstytucja Włoch z 1947 r. przewiduje dwie formy demokracji bezpośredniej: inicjatywę ludową oraz referendum. Zgodnie z jej art. 71 ust. 2, lud wykonuje inicjatywę ustawodawczą w drodze wniosku zgłoszonego przez co najmniej pięćdziesiąt tysięcy wyborców w formie projektu zredagowanego w artykułach. Szczegóły procedury są uregulowane w ustawie 352/1970 Norme sui referendum previsti in Costituzione e sull’iniziativa legislativa del popolo. Włoska regulacja dotycząca obywatelskiej inicjatywy ustawodawczej jest uboga i niepełna. Procedura zbierania podpisów jest skomplikowana, wymaga zgromadzenia wielu oświadczeń i potwierdzeń. Przegląd obywatelskich projektów ustaw, wnoszonych do izb włoskiego Parlamentu od 1996 r. do dziś, wskazuje, że liczba tych projektów oscyluje między dwudziestoma a trzydziestoma kilkoma w kadencji (kilka w ciągu roku). Do 2020 r. nie był dostrzegalny żaden wyraźny trend w tym zakresie: ani wzrostowy ani spadkowy. Bardzo niewielka część składanych projektów obywatelskich staje się prawem. Należy ocenić, że prawo składania projektów obywatelskich jest traktowane także – a może nawet przede wszystkim – jako narzędzie polityczne, instrument służący do inicjowania dyskusji na ważne społecznie i politycznie tematy.
The Italian constitution of 1947 regulates two forms of direct democracy: people’s initiative and a referendum. According to its Art. 71 sec. 2, at least fifty thousand voters have the right to introduce legislation, a draft must be formulated in articles. Details of the procedure are laid down in Law 352/1970 “Norme sui referendum previsti in Costituzione e sull’iniziativa legislativa del popolo”. The signature collection procedure is complicated and requires the collection of many declarations and confirmations. A review of citizens’ bills submitted to the chambers of the Italian Parliament from 1996 to today shows that the number of these bills varies between twenty and thirty some in a term (several per year). Until 2020, there was no discernible trend in this respect, neither upward nor downward. A very small proportion of the citizens’ bills submitted becomes law. Therefore, it should be assessed that the right to submit citizenship bills is also treated – or perhaps even primarily – as a political tool, an instrument used to initiate discussions on socially and politically important topics.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2021, 3 (61); 305-317
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stan wyjątkowy w Republice Włoskiej w czasie pandemii Covid-19 – aspekty konstytucyjne
State of Emergency in the Italian Republic During the Covid-19 Pandemic – Constitutional Aspects
Autorzy:
Wojtaszewska, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2123308.pdf
Data publikacji:
2022-08-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
pandemia
Covid-19
stan wyjątkowy
Włochy
Konstytucja Włoska
pandemic
state of emergency
Italy
Italian Constitution
Opis:
The Covid-19 pandemic forced European Union member states to introduce modern European standards regarding human rights and the rule of law in an unprecedented crisis. In 2020 Italy was the first affected country in Europe. Italian authorities, forced to take new and more stringent measures to contain the virus’s expansion, have introduced a state of emergency that may last until 2022. From a constitutional law perspective, the coronavirus emphasizes the need to consider the Italian “emergency constitution”. The ongoing health crisis gives rise to some reflections on the lack of an articulated crisis framework in the Italian constitution and whether existing tools are adequate to face of contemporary threats. This article discusses the Italian Constitution and other laws in the country relating to the state of emergency during the Covid-19 pandemic.
Pandemia Covid-19 wymusiła na państwach członkowskich Unii Europejskiej wprowadzenie nowoczesnych europejskich standardów dotyczących praw człowieka i rządów prawa w warunkach bezprecedensowego kryzysu. Włochy były w 2020 r. pierwszym krajem Europy, w który uderzyła pandemia. Włoskie władze, zmuszone do podjęcia nowych i bardziej rygorystycznych środków w celu powstrzymania ekspansji wirusa, wprowadziły stan wyjątkowy, który potrwa do 2022 r. Z perspektywy prawa konstytucyjnego koronawirus rzuca światło na potrzebę rozważenia włoskiej „konstytucji nadzwyczajnej”. Trwający kryzys zdrowotny wywołuje pewne przemyślenia na temat braku wyartykułowanych ram kryzysowych we włoskiej konstytucji oraz tego, czy istniejące narzędzia są odpowiednie do stawienia czoła współczesnym zagrożeniom. W niniejszym artykule omówiono Konstytucję Włoską i inne akty prawne obowiązujące w tym kraju dotyczących stanu wyjątkowego w czasie pandemii Covid-19.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2022, 4(68); 125-136
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reelekcja prezydenta w systemie politycznym Republiki Włoskiej. Od teorii do praktyki
Presidential Re-election in the Political System of the Italian Republic. From Theory to Practice
Autorzy:
Kaszuba, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32074063.pdf
Data publikacji:
2024-04-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Italy
president
re-election
Giorgio Napolitano
Sergio Mattarella
Włochy
prezydent
reelekcja
Opis:
The Constitution of the Italian Republic, in the section devoted to the head of state, does not refer anywhere to the issue of re-election or term limits. From the beginning of the Italian Republic, the debate on this issue was theoretical in nature, until 2013. Then, for the first time in history, a sitting president was elected for another term. The situation took place again in 2022. These events resulted in the transfer of the topic of re-election from a theoretical to a practical one, being perceived as a real tool in the hands of the electors. The aim of this work was to examine the issue of presidential re-election in the Italian political system. Legal and political analysis has shown that the presidential re-election, which for years was perceived in Italy as an undesirable solution, ultimately contributed twice to the stabilization of the Italian political system.
Konstytucja Republiki Włoskiej w części poświęconej głowie państwa nie odnosi się nigdzie do kwestii reelekcji czy limitu kadencji. Od początku funkcjonowania Republiki Włoskiej debata nad tym zagadnieniem miała charakter teoretyczny, aż do 2013 r. Wtedy po raz pierwszy w historii urzędujący prezydent został wybrany na kolejną kadencję. Sytuacja miała miejsce ponownie w 2022 r. Wydarzenia te skutkowały przeniesieniem tematu reelekcji z gruntu teoretycznego na praktyczny i postrzeganiem tego w kategoriach realnego narzędzia w rękach elektorów. Celem pracy było zbadanie kwestii reelekcji prezydenta w systemie politycznym Włoch. Analiza prawno-politologiczna pokazała, że prezydencka reelekcja, która przez lata była postrzegana we Włoszech jako rozwiązanie niepożądane, ostatecznie przyczyniła się dwukrotnie do stabilizacji włoskiego systemu politycznego.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2024, 2(78); 67-77
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Implementation of the Constitutional Principle of the Protection of Linguistic Minorities’ Rights in Italy, Using the Example of the Trentino Region - Alto Adige
Realizacja konstytucyjnej zasady ochrony praw mniejszości językowych we Włoszech na przykładzie regionu Trentino - Alto Adige
Autorzy:
Bonusiak, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1920498.pdf
Data publikacji:
2020-10-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Italy
South Tyrol
minorities
protection of minorities rights
Włochy
Tyrol Południowy
mniejszości
ochrona praw mniejszości
Opis:
After the Second World War, the Italian Republic adopted in its system the principles of regionalization and decentralization. This was largely due to the separatism of ethnic and regional groups within the territory of the country, and particularly concerned the islands of Sicily and Sardinia and border regions: The Aosta Valley, Friuli Venezia Giulia and Trentino-South Tyrol. Until the end of the 1960s, the latter was the site of a strong ethnic conflict between a group of German-speaking Tyroleans and a dominant Italian-speaking group. The situation of the Rhaeto-Romance (Ladin) group living in the Alpine valleys remained somewhat aside from their confrontation. The violence used by both sides led to a solution unique for the Republic. The transfer of a large part of the competences down from regional to provincial level led to a gradual calming of the situation. Today, the Tyroleans enjoy broad autonomy in the province of Bolzano, where they are a dominant group, and, at the same time, have a strong influence on the functioning of the entire region through statutory guarantees of their participation in the regional legislature and executive power. The rights of the Italian-speaking minority in South Tyrol are similarly and proportionally protected. The rights to preserve the language and culture of all three language groups are also widely protected by law. The purpose of this article is to examine the principle of protection of the Tyrolean minority’s rights as an example of the implementation of the principle of the protection of linguistic minorities’ rights, present in the Constitution of the Italian Republic.
Po II wojnie światowej Republika Włoska w swym ustroju przyjęła zasady regionalizacji i decentralizacji. W dużej mierze było to spowodowane separatyzmem grup etnicznych i regionalnych na terytorium państwa i dotyczyło szczególnie wysp Sycylii i Sardynii oraz regionów przygranicznych: Doliny Aosty, Friuli-Wenecji Julijskiej i Trydent-Tyrol Południowy. Ostatni z wymienionych regionów aż do schyłku lat sześćdziesiątych XX wieku był miejscem silnego konfliktu etnicznego pomiędzy grupą niemieckojęzycznych Tyrolczyków a dominującą grupą włoskojęzyczną. Nieco na uboczu ich konfrontacji pozostawała sytuacja zamieszkującej alpejskie doliny grupy retroromańskiej (ladyńskiej). Przemoc używana przez obie strony spowodowała, że sięgnięto po unikalne dla Republiki rozwiązanie. Przeniesienie dużej części kompetencji w dół, z poziomu regionu na poziom prowincji doprowadziło do stopniowego uspokojenia sytuacji. Obecnie Tyrolczycy cieszą się szeroką autonomią prowincji Bolzano, w której są grupą dominującą, a jednocześnie mają duży wpływ na funkcjonowanie całego regionu dzięki statutowym gwarancjom ich udziału w regionalnej władzy ustawodawczej i wykonawczej. Analogicznie i proporcjonalnie chronione są prawa mniejszości włoskojęzycznej w Południowym Tyrolu. Szeroką ochroną ustawową objęte są także prawa do zachowania języka i kultury wszystkich trzech grup językowych. Celem niniejszego artykułu jest analiza zasad ochrony praw mniejszości tyrolskiej jako przykładu realizacji obecnej w konstytucji Republiki Włoskiej zasady ochrony praw mniejszości językowych.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2020, 5 (57); 307-323
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies