Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "United Europe" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
A United States of Europe? Amerykańscy ojcowie zjednoczonej Europy u progu zimnej wojny (1945-1957)
The American fathers of a united Europe on the threshold of the Cold War (1947-1957)
Autorzy:
Podemski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/615762.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
United States of Europe
US diplomacy
European integration
Truman
Eisenhower
Stany Zjednoczone Europy
dyplomacja USA
integracja europejska
Opis:
It was George Washington who many authors claim first expressed the wish, often reported by Americans, that „one day, on the model of the United States of America a United States of Europe will come into being”. In fact, the idea seems to have been launched by 19th century European federalists, yet it could not materialize until the dawn of the Cold War. Not only did the Truman administration’s reappraisal of US global security interests and its role in the world lead to their support, but to their relentless promotion of Europe’s economic, political and military integration. Out of their mixed idealistic and pragmatic motivation, the Washington establishment argued that, if united along the American model, a federal Europe would overcome its traditional problems (national rivalries and wasting its economic potential) while, on the other hand, it would also reduce US responsibility for the well-being of the Western world. However, as post-war normalization set in, the leaders of Western Europe grew increasingly skeptical of American federalist visions, while Washington responded with ever more resolute threats of withdrawing its forces from Europe. It was not until the ultimate failure of the EDC/EPC project that the Eisenhower administration modified its European policy, coming to terms with the end of federalism and the triumph of functionalism.
Już George Waszyngton miał wyrazić często przywoływane później przez Amerykanów życzenie, by na wzór Stanów Zjednoczonych Ameryki powstały również Stany Zjednoczone Europy. W rzeczywistości idea ta narodziła się zapewne wśród europejskich federalistów w XIX w., realne kształty mogła zaś przybrać dopiero u progu zimnej wojny. Dokonana wówczas przez administrację Harry’ego Trumana redefinicja globalnych interesów USA oraz ich roli w świecie prowadziła w konsekwencji nie tylko do wsparcia, ale wręcz zdecydowanego promowania koncepcji ekonomicznej, politycznej i militarnej integracji europejskiej. Kierując się mieszanką pobudek idealistycznych i pragmatycznych waszyngtońska elita oceniała, że zjednoczona w oparciu o amerykańskie wzorce Europa federalna z jednej strony przezwycięży w ten sposób swe odwieczne problemy (rywalizacja narodowa i marnotrawienie potencjału ekonomicznego), z drugiej zaś - odciąży USA od części odpowiedzialności za losy świata zachodniego. W miarę normalizacji sytuacji w Europie Zachodniej po II wojnie światowej jej przywódcy wykazywali jednak coraz mniejszy entuzjazm wobec amerykańskich planów federacji, na co Waszyngton reagował coraz bardziej stanowczymi groźbami pozbawienia Europy swego parasola ochronnego. Dopiero ostateczna klęska projektów EWO i EWP spowodowała zmianę polityki administracji Eisenhowera, oznaczającą pogodzenie się ze zmierzchem idei federalistycznej oraz triumfem funkcjonalizmu.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2014, 2; 225-244
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stany Zjednoczone Europy czy Unia Amerykańska?
The United States of Europe or the American Union?
Autorzy:
Kuź, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/616848.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Opis:
The paper compares several selected aspects of political culture in the US and in the EU, and presents the fundamental ideas that have led to the emergence of these two federal political bodies, as according to Montesquieu’s typology, both the EU and the US are federal republics. The similarities and differences become even more apparent when comparing the Constitution of the United States and the Lisbon Treaty, which is to constitute the constitutional foundation of the European Union. Such a comparison reveals that the EU and the US are divided by a dialectical difference. This means that these two political constructs apply diametrically opposite solutions to essentially similar political problems. Theoreticians continue to discuss which model of federal republic is better, and whether the EU will have to adopt American solutions, or whether the US will europeanize itself. The author attempts to present the arguments of both sides in this discussion. In his opinion, though, either the EU will experience a breakthrough comparable to the Philadelphia Convention, or will face ultimate disintegration.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2012, 2; 21-27
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pomiędzy splendid isolation a integracją. Relacje Wielkiej Brytanii z Europą Zachodnią w czasach Schumana
Between splendid isolation and integration. UK relations with Western Europe in the times of Schuman
Autorzy:
Jaskulski, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/616384.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
integration
Schuman
United Kingdom
Western Europe
isolation
Integracja
Zjednoczone Królestwo
Europa Zachodnia
izolacja
Opis:
The purpose of this paper is to analyse British policy, and position and their evolution in the context of the activities of Robert Schuman as French Prime Minister and Minister of Foreign Affairs. The general framework of the analysis encompasses the period between 1947, when Robert Schuman was appointedPrime Minister of France, and 1950, when the Schuman Plan was presented. To a limited extent, the analysis is continued until 1954, that is up to the collapse of the European Defence Community project.
Celem niniejszego artykułu jest analiza polityki i stanowiska brytyjskiego oraz ich ewolucji, w kontekście aktywności Roberta Schumana, jako premiera i ministra spraw zagranicznych Francji. Ramy analizy należy zakreślić na rok 1947, kiedy to Robert Schuman obejmuje stanowisko premiera Francji. Natomiast jako ichkoniec należy wskazać zasadniczo rok 1950, czyli moment zaprezentowania planu Schumana. Tylko w ograniczonym zakresie analiza jest prowadzona do roku 1954, czyli upadku projektu Europejskiej Wspólnoty Obronnej.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2015, 4; 53-64
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Landscape after Brexit as Seen from Ankara. Will the UK’s Divorce from the European Union Additionally Loosen Tights Between Europe and Turkey and Have an Impact on the Future of the Continent?
Krajobraz po Brexicie obserwowany z perspektywy Ankary. Czy “rozwodowa” decyzja Wielkiej Brytanii dodatkowo rozluźni więzi UE–Turcja i wpłynie na przyszłość Europy?
Autorzy:
Marszałek-Kawa, Joanna
Burak, Ahmet
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/616912.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Brexit
United Kingdom
Turkey
European Union
Wielka Brytania
Turcja
Unia Europejska
Opis:
29 marca 2017 r. szef Rady Europejskiej Donald Tusk otrzymał od brytyjskiego ambasadora Tima Barrowa pismo, które uruchamia zapisaną w artykule 50 traktatu lizbońskiego procedurę wystąpienia Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej. Gideon Rachman z “Financial Times” porównał Brexit z rozwodem, stwierdzając, że przedstawiciel rządu brytyjskiego w Brukseli “wręczył papiery rozwodowe” i tym samym zapoczątkował “długotrwałą (na razie zaplanowaną na ponad dwa lata) próbę poukładania sobie stosunków na nowo”. Z kolei w oświadczeniu dla prasy D. Tusk skomentował to wydarzenie w następujący sposób: “Nie ma powodu, żeby udawać, że to szczęśliwy dzień, zarówno w Brukseli, jak i Londynie […] Większość Europejczyków, włączając w to prawie połowę brytyjskich głosujących, wolałaby, żebyśmy zostali razem”. Z całą pewnością stanowisko RE odzwierciedla nastroje wywołane przez decyzję o Brexicie, które są i będą odczuwalne dla wszystkich państw członkowskich Wspólnoty. Warto jednak zauważyć, że opuszczenie przez Brytyjczyków UE oddziałuje nie tylko na sytuację polityczną ich samych, ale także określa działania władz państw aspirujących do członkostwa we Wspólnocie. Celem niniejszego artykułu nie jest omówienie powodów Brexitu, ale zaprezentowanie postawy tureckiego rządu. W tym kontekście na podstawie analizy artykułów prasowych oraz wystąpień polityków omówiona zostanie prawdopodobna strategia Ankary. Teza, którą postawiliśmy, zakłada, że wraz z Brexitem Turcja straciła jedyne poparcie na drodze wejścia do Unii Europejskiej. Turcja zaczyna nowy etap w stosunkach między UE i Wielką Brytanią. Należy się również zastanowić, jak Turcja postrzega i ocenia prowadzoną obecnie politykę zewnętrzną, zredefiniowaną przez trwający konflikt w Syrii, walkę z ISIS i problem imigracyjny, oraz bezcelowość procesu prowadzącego do opuszczenia Unii Europejskiej przez Wielką Brytanię. Jaki będzie kierunek tureckiej polityki zagranicznej w relacjach z Zachodem? Czy Turcja odejdzie od statusu kandydata unijnego (tzw. Turexit)?
On 29 March 2017, President of the European Council Donald Tusk received a note from UK Ambassador Tim Barrow. Under the document, the procedure of UK’s leaving of the European Union was initiated.1 Gideon Rachman from “Financial Times” compared Brexit to a divorce, stating that the representative of the British government “granted the divorce papers”, thus beginning a “long (planned for two years) attempt to redefine mutual relations” (Rozpoczyna się Brexit…, 2017). In his announcement for the press, Donald Tusk commented: “There is no reason to pretend that this is a lucky day, both in Brussels and in London […] Most Europeans, including almost a half of British voters, would prefer us to be still together” (Wielka Brytania rozpoczyna…, 2017). The stance of the European Council clearly mirrors the moods caused by the decision on Brexit, which are prevailing among all EU member states. It should be noted, however, that leaving the EU by the Brits not only has an impact on their political situation, but it also determines the actions of states aspiring to become members of the Community. The aim of this paper is to discuss the reasons for Brexit and to present the position of the Turkish government on this issue on the basis of the analysis of press articles and politicians’ speeches. The hypothesis we posed assumes that Brexit meant Turkey losing its most important advocate in the Union. Thus, the future of accession negotiations between Turkey and the European Union has been called into question. One should also wonder to what degree Turkey’s foreign policy priorities, which have already been redefined under the influence of the war in Syria, the battle with ISIS, the immigration crisis and the futile accession process so far, will be affected by the United Kingdom’s decision to leave the European Union. Will Turkey choose to follow the so-called Trexit route, giving up its membership in the EU?  
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2017, 3; 117-126
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies