Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Wojsko" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 29
Tytuł:
Ignacy Matuszewski, O Ludowym Wojsku Polskim (wybrał i do druku podał Sławomir Cenckiewicz)
Ignacy Matuszewski, On Polish People’s Army (selection by Sławomir Cenckiewicz)
Игнаций Матушевский, О Народном Войске Польском (выбор Славомир Ценцкевич)
Autorzy:
Matuszewski, Ignacy
Cenckiewicz, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1925320.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Ignacy Matuszewski
Ludowe Wojsko Polskie
źródło
Opis:
Publikowane teksty Ignacego Matuszewskiego poświęcone komunistycznej armii Zygmunta Berlinga i Michała Roli-Żymierskiego nie były nigdy publikowane w Kraju. Pierwotnie Matuszewski drukował je w sześciu odcinkach w nowojorskim „Nowym Świecie”, zaś jeden z nich – Niewolnicy – przedrukowano dodatkowo w pośmiertnej edycji Wyboru pism (Nowy Jork-Londyn 1952). Niniejsza publikacja sześciu tekstów publicystycznych Matuszewskiego obejmuje wspomnianych Niewolników oraz blok pięciu tekstów opublikowanych w ramach serii zatytułowanej Świadectwo. Wybór jest niewielkim fragmentem przygotowywanej obecnie w Wojskowym Biurze Historycznym edycji jego tekstów obejmujących okres lat 1912–1946. Obszerna publikacja tekstów zebranych Matuszewskiego ukaże się wiosną 2017 r. Pod każdym publikowanym tekstem podano informację na temat pierwodruku.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2016, XVII (LXVIII), 2-3 (256-257); 393-406
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„To jest firmamentum potestatis regia”. Wojsko kwarciane w latach 1587–1588
„It is firmamentum potestatis regia”. The Quarter Army in the Years 1587–1588
„Это firmamentum potestatis regia”. Кварцяное войско в 1587–1588 гг.
Autorzy:
Pieńkowski, Maciej Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887088.pdf
Data publikacji:
2021-12-14
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Wojsko
rotmistrz
hetman
chorągiew
starosta
Army
captain
banner
staroste
армия
ротмистр
гетман
хоругвь
староста
Opis:
Artykuł omawia liczebność i funkcjonowanie wojsk kwarcianych w burzliwym trzecim bezkrólewiu oraz w pierwszym roku panowania Zygmunta III. Problem ten nie był dotychczas szerzej omawiany w literaturze przedmiotu, a jedynie zasygnalizowany w opracowaniu Jana Wimmera. Dzięki dotarciu do niewykorzystanych dotychczas materiałów skarbowo-wojskowych udało się ustalić nie tylko liczebność tego wojska w poszczególnych kwartałach interesującego okresu, ale także nazwiska rotmistrzów, spośród których zdecydowana większość brała udział w wojnach z Moskwą za Stefana Batorego. W późniejszym czasie część z nich zrobiła kariery w gronie senatorsko-dygnitarskim, co wiązało się ze służbą wojskową i piastowaniem tytułu rotmistrza. Warto także podkreślić, że weryfikacji został poddany udział kwarcianych w wojnie z arcyksięciem Maksymilianem i w bitwie pod Byczyną. Nie mniej istotnym aspektem, poruszonym w artykule, jest kontekst polityczny użycia kwarcianych w sytuacji rozdwojenia sejmu elekcyjnego i prób osłabienia pozycji hetmana wielkiego koronnego Jana Zamoyskiego oraz poddanie jego prerogatyw ogólnokrajowej dyskusji nad zakresem władzy urzędników centralnych. Kwestia ta nabiera szczególnego znaczenia z perspektywy szlachty ruskiej, ciągle zagrożonej najazdami tatarskimi.
The article discusses the strength and functions of the quarter army (wojsko kwarciane) during the turbulent third interregnum and the first year of the reign of Sigismund III. Besides being highlighted in a study by Jan Wimmer, this problem has so far not been discussed in great detail in the literature regarding the subject. Thanks to gaining access to previously unused fiscal-military materials, it was possible to determine not only the size of this army in particular quarters of the period of interest, but also the names of individual captains, the vast majority of whom took part in the wars with Moscow under Stefan Batory. Later, some of them made careers in senatorial and dignitary circles, which were associated with military service and holding the title of captain. It is also worth noting that the participation of the army in the war with Archduke Maximilian and at the Battle of Byczyna was verified. Another important aspect discussed in the article is the political context behind the use of the army in the doubling of the election sejm and the attempts to weaken the position of the Grand Hetman of the Crown, Jan Zamoyski, and subjecting his prerogatives to a nationwide discussion on the scope of power held by central officials. This issue is of particular importance from the perspective of the Ruthenian nobility, who were still threatened by Tatar invasions.
В статье обсуждается численность и функционирование Кварцяного войска в бурное третье междуцарствие и в первый год правления Сигизмунда III. Эта проблема до сих пор не слишком подробно обсуждалась в специализированной литературе; она была лишь обозначена в исследовании Яна Виммера. Благодаря доступу к ранее неиспользованной базе военно-расчетных материалов, удалось определить не только численность этой армии в конкретных кварталах интересующего периода, но и имена ротмистров, подавляющее большинство которых принимало участие в войнах с Москвой под руководством Стефана Батория. Позже некоторые из них сделали карьеру в группе сенаторов и сановников, что было связано с военной службой и присвоением звания ротмистра. Также стоит отметить, что верификации подверглось участие квартальных в войне с эрцгерцогом Максимилианом и в битве под Бычиной. Не менее важным аспектом, обсуждаемым в статье, является политический контекст использования Кварцяного войска в ситуации раздвоения выборного сейма и попыток ослабить позиции великого гетмана коронного Яна Замойского, а также подчинение его прерогатив общенациональной дискуссии о полномочиях центральных чиновников. Этот вопрос имеет особое значение с точки зрения русинской знати, постоянно находящейся под угрозой татарского нашествия.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2021, XXII (LXXIII), 3 (277); 9-42
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„All Captains of His Majesty”. The Quarter Army between 1589–1591
„Rotmistrze, jako towarzystwo JKMci”. Wojsko kwarciane w latach 1589–1591
„Alle Rittmeister Seiner Königlichen Hoheit”. Die Quarttruppen in den Jahren 1589–1591
Autorzy:
Pieńkowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729523.pdf
Data publikacji:
2023-10-24
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
wojsko
rotmistrz
hetman
chorągiew
starosta
army
captain
banner
starost
Armee
Rittmeister
Hetman
Banner
Starost
Opis:
Artykuł prezentuje liczebność i funkcjonowanie wojska kwarcianego w latach 1589–1591. Problem ten nie był dotychczas szerzej omawiany w literaturze przedmiotu, a jedynie zasygnalizowany w opracowaniu Jana Wimmera. Dzięki dotarciu do materiałów skarbowo-wojskowych udało się ustalić nie tylko liczebność tego wojska w poszczególnych kwartałach interesującego okresu, ale także nazwiska rotmistrzów. W okresie tym doszło do dużego najazdu tatarskiego inspirowanego przez Imperium Osmańskie, w związku z zawarciem między Rzeczpospolitą i Habsburgami traktatu pokojowego, kończącego rywalizację o tron polski z lat 1587–1588. Atak ordy zbiegł się w czasie z nieobecnością Zygmunta III w kraju, co spotęgowało zagrożenie, skutkując szybkim powiększeniem wojska kwarcianego i całej armii koronnej. Kwestia ta znalazła swoją kontynuację na sejmie 1590 r., który uchwalił ogromne podatki z perspektywą wojny zaczepnej przeciwko Wysokiej Porcie. W związku z tym, że opinia szlachecka była temu przeciwna, doszło do polaryzacji politycznej i anulowania części uchwał sejmowych. W rezultacie szybko powiększająca się armia nie otrzymała należnego żołdu, zawiązując pod Glinianami pierwszą w dziejach konfederację wojskową. Doszło wówczas do znaczącej redukcji wojska kwarcianego oraz zmniejszenia władzy hetmańskiej Jana Zamoyskiego na tle jego rywalizacji z królem o wpływy w państwie.
The article discusses the strength and functioning of the quarter army between 1589–1591. This problem has not been discussed in detail in the subject literature so far, besides being highlighted in a study by Jan Wimmer. Thanks to having access to military and treasury materials, it was possible to determine not only the strength of the quarter army during the period in question but also the names of individual cavalry captains. During the chronological period covered by the article there was a large Tatar invasion inspired by the Ottoman Empire, which was connected to the disagreement between them and the Habsburgs with the peace treaty that ended the rivalry for the Polish throne between 1587–1588. The invasion coincided with the absence of Sigismund III from the country, which intensified the threat and resulted in the rapid enlargement of the entire Crown army. The issue was discussed at the Sejm of 1590, which in turn imposed huge tax increases due to the imminent prospect of war with the Ottoman Empire. There was political polarization among nobility was against the war, which resulted in the cancellation of several parliamentary resolutions. Consequently, the rapidly growing army did not receive its due pay, establishing the military confederation under Gliniany. As a result, there was a significant reduction of the quarter army and a reduction in the power of the Great Crown Hetman Jan Zamoyski, who had attempted to rival the king regarding influence over the state.
Dieser Aufsatz befasst sich mit dem Umfang und der Funktionsweise der Quarttruppen in den Jahren 1589–1591. Diese Problematik war kein ausführlicher Gegenstand der bisherigen Literatur und wurde lediglich in der Studie von Jan Wimmer oberflächlich behandelt. Durch den Zugang zu militärischen Finanzakten konnten nicht nur die zahlenmäßigen Ausmaße dieser Armee in den einzelnen Quartieren des relevanten Zeitraums ermittelt werden, sondern auch die Namen der Rittmeister. In dem behandelten Zeitraum kam es zu einem großen, vom Osmanischen Reich inspirierten Tatareneinfall im Zusammenhang mit dem Friedensschluss zwischen der Polen-Litauen und den Habsburgern, der die Rivalität um den polnischen Thron von 1587–1588 beendete. Der Tatarenangriff fiel mit der Landesabwesenheit Sigismunds III. zusammen, was die Bedrohung verschärfte und zu einer raschen Vergrößerung der Quarttruppen und der gesamten Kronarmee führte. Das Thema fand seine Fortsetzung auf dem Sejm von 1590, der umfassende Steuern mit der Aussicht auf einen Angriffskrieg gegen die Hohe Pforte erhob. Da der Adel sich gegen diese Beschlüsse positionierte, kam es zu einer politischen Polarisierung, und damit zur Annullierung eines Teils der Sejmbeschlüsse. Infolgedessen erhielt die sich rasch vergrößernde Armee nicht den ihr zustehenden Sold und bildete bei Gliniany den ersten militärischen Zusammenschluss der Geschichte. Infolgedessen kam es zu einer erheblichen Umerziehung der Quarttruppen und zu einer Verringerung der hetmanischen Macht Jan Zamoyskis vor dem Hintergrund seiner Rivalität mit dem König um Einflüsse im Staat.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2023, XXIV(LXXV), 2(284); 11-52
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Illusion of Freedom: Deserters from the Polish Army in Czechoslovakia and from the Czechoslovak Army in Poland before 1939 in the Light of Polish Documents
Iluzja wolności: Dezerterzy z Wojska Polskiego w Czechosłowacji i z Wojska Czechosłowacji w Polsce przed 1939 rokiem w świetle polskich dokumentów
Die Illusion der Freiheit. Deserteure aus der Polnischen Armee in der Tschechoslowakei und der Tschechoslowakischen Armee in Polen vor 1939 im Lichte polnischer Dokumente
Autorzy:
Kasprzycki, Remigiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2089487.pdf
Data publikacji:
2022-08-30
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Deserters
Czechoslovakia
Polska
Army
escape
dezerterzy
Czechosłowacja
Polska
wojsko
ucieczka
Deserteure
Tschechoslowakei
Polen
Armee
Flucht
Opis:
A small number of Czech conscripts served in the multinational interwar Polish Army, most of whom came from the region of Volhynia. In the national reports prepared by the Polish Army before World War II, it is difficult to find criticism of Czech recruits from Volhynia. Between 1918–1939, thousands of soldiers serving in various regiments escaped from Poland and fled abroad. Only a few Czechs deserted from the multinational Polish Army, whilst the number of Slovak deserters was even smaller. During the 1920s most deserters from the Polish Army to Czechoslovakia were Ukrainian nationalists, who were usually looking to make contact with the Ukrainian Military Organization that functioned in Prague between 1920–1925. However, Jews and Poles also deserted to Czechoslovakia. In the interwar period, Czechs, Slovaks, Jews and Poles serving in the Czechoslovak Army also fled to Poland. Based on Polish documents, it is impossible to determine the exact scale of these desertions, but it is known that many Czech deserters were communists who viewed Poland simply as a transit country on the way to the Soviet Union. Despite many differences, deserters from Poland and Czechoslovakia had a lot in common. Escaping to a neighboring country was often an attempt to avoid criminal liability for crimes committed in the home country, and many deserters believed that they could start again and build a better life outside Poland or Czechoslovakia. Usually, however, this was an illusion of freedom.
W wielonarodowościowym międzywojennym Wojsku Polskim służyła niewielka liczba Czechów. Czescy poborowi pochodzili głównie z Wołynia. W meldunkach narodowościowych sporządzonych przez Wojsko Polskie przed II wojną światową trudno znaleźć zapisy krytyczne wobec czeskich rekrutów z Wołynia. W latach 1918–1939 tysiące poborowych i żołnierzy służących w różnych pułkach uciekło z Polski za granicę. W wielonarodowej armii polskiej praktycznie nie było dezercji nielicznych Czechów i jeszcze mniej licznych Słowaków. W latach dwudziestych do Czechosłowacji z armii polskiej uciekali głównie ukraińscy nacjonaliści, zazwyczaj szukając kontaktów z funkcjonującą w latach 1920–1925 w Pradze Ukraińską Organizacją Wojskową. Dezerterami do Czechosłowacji byli również Żydzi i Polacy. W międzywojniu uciekali do Polski także służący w Wojsku Czechosłowacji Czesi, Słowacy, Żydzi i Polacy. Na podstawie polskich dokumentów nie da się określić dokładnej skali tych dezercji, wiadomo jednak, że wielu czeskich zbiegów – komunistów – traktowało Polskę jedynie jako kraj tranzytowy na drodze do Związku Radzieckiego. Mimo wielu różnic dezerterów z Polski i Czechosłowacji dużo łączyło. Ucieczka do sąsiedniego kraju była często próbą uniknięcia odpowiedzialności karnej za popełnione w ojczyźnie przestępstwa. Wielu dezerterów wierzyło, że poza granicami Polski i Czechosłowacji rozpoczną nowy etap lepszego i bardziej udanego cywilnego życia. Zazwyczaj była to iluzja wolności.
In der multinationalen polnischen Armee der Zwischenkriegszeit diente auch eine kleine Gruppe von Tschechen. Die tschechischen Wehrpflichtigen kamen hauptsächlich aus Wolhynien. Kritische Einträge über tschechische Rekruten aus Wolhynien sind in den Nationalitätenberichten, die von der polnischen Armee vor dem Zweiten Weltkrieg erstellt wurden, nur schwer zu finden. Zwischen 1918 und 1939 flohen Tausende von Wehrpflichtigen und Soldaten, die in verschiedenen Regimentern dienten, aus Polen ins Ausland. In der multinationalen Polnischen Armee fanden praktisch keine Desertionen durch die wenigen Tschechen und durch Vertreter der noch kleineren Gruppe der Slowaken statt. In den 1920er Jahren waren es vor allem ukrainische Nationalisten, die aus der Polnischen Armee in die Tschechoslowakei desertierten und in der Regel Kontakte zur Ukrainischen Militärorganisation suchten, die von 1920 bis 1925 in Prag tätig war. Auch Juden und Polen desertierten in die Tschechoslowakei. In der Zwischenkriegszeit flohen auch Tschechen, Slowaken, Juden und Polen, die in der Tschechoslowakischen Armee dienten, nach Polen. Das genaue Ausmaß dieser Desertionen lässt sich anhand polnischer Dokumente nicht feststellen, doch es ist bekannt, dass viele tschechisch-kommunistische Deserteure Polen nur als Transitland auf ihrem Weg in die Sowjetunion betrachteten. Trotz ihrer vielen Unterschiede hatten die Deserteure aus Polen und der Tschechoslowakei viel gemeinsam. Die Flucht in ein Nachbarland war häufig ein Versuch, sich der strafrechtlichen Verantwortung für in der Heimat begangene Verbrechen zu entziehen. Viele Deserteure glaubten, dass sie jenseits der Grenzen Polens und der Tschechoslowakei einen neuen Abschnitt eines besseren und erfolgreicheren zivilen Lebens beginnen würden. Dies war meist eine Illusion der Freiheit.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2022, XXIII (LXXIV), 2 (280); 84-105
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ważne uzupełnienie dotychczasowych badań nad dziejami wywiadu wojskowego II Rzeczypospolitej oraz Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Czterotomowy słownik biograficzny oficerów polskiego wywiadu wojskowego
An important Addition to the Current State of Research regarding the History of the Second Polish Republic and the Polish Armed Forces in the West’s Military Intelligence Services. A four-volume Biographical Dictionary of Polish Military Intelligence Officers
Важное дополнение к существуюзим исследованиям по истории военной разведки Второй Речи Посполитой и Польских вооруженных сил на Западе. Четырехтомный биографический словарь польских офицеров военной разведки
Autorzy:
Smoliński, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1857038.pdf
Data publikacji:
2021-06-23
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
wywiad
Wojsko Polskie
II Rzeczpospolita
Wywiad II RP
słownik biograficzny
oficerowie
Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie
Opis:
Aleksander Smoliński dokonał recenzji czterotomowej publikacji: Tadeusz Dubicki, Andrzej Suchcitz, Oficerowie wywiadu WP i PSZ w latach 1939–1945. Słownik biograficzny, t. 1–4 (Łomianki: Wyd. LTW, 2009–2019).
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2021, XXII (LXXIII), 1 (275); 270-286
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Źródła do dziejów Wojska Polskiego okresu II Rzeczypospolitej przechowywane w archiwach lwowskich
Sources concerning the history of the Polish Army of the Second Polish Republic kept in Lviv archives
Источники сведений об истории Войска Польского в период Второй Речи Посполитой, хранящиеся в архивах Львова
Autorzy:
Ostanek, Adam Adrian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1926943.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Wojsko Polskie
Lwów
archiwa
źródła
kwerenda
Polish Army
Lviv
archives
sources
query
Войско Польское
Львов
архив
источники
Opis:
Pomimo wkraczającego w świat nauki powszechnego rozwoju technicznego, a co za tym idzie wielu ułatwień w prowadzeniu badań (np. digitalizacji części zbiorów), kwerendy archiwalne nadal stanowią podstawę pracy każdego historyka. Szczególnie aktualne jest to w prowadzeniu badań w archiwach położonych na Wschodzie, gdzie nie istnieje wspomniane pojęcie digitalizacji, a już sam fakt istnienia kompleksowego przewodnika po zasobie uznać należy za niezwykle istotne udogodnienie. Artykuł niniejszy jest zatem dedykowany tym, którzy mimo wielu przeciwności postanowili poświęcić się badaniom historii Polski na Wschodzie. Celem niniejszego artykułu jest analiza zasobu archiwalnego zgromadzonego w dwóch kluczowych archiwach Lwowa – Centralnym Państwowym Archiwum Historycznym Ukrainy oraz Państwowym Archiwum Obwodu Lwowskiego – pod kątem przechowywanej tam dokumentacji dotyczącej dziejów wojskowości polskiej okresu II Rzeczypospolitej.
Despite the technological progress entering the world of research and consequent numerous facilitations in conducting studies (e.g. partial digitalization of archives), archive queries still constitute the basis of every historian’s work. It is especially relevant when conducting studies in the archives located in the East, where the aforementioned notion of digitalization does not exist and the very fact of the existence of a comprehensive guide to the collection must be considered an unusually significant convenience. Therefore, the article is dedicated to those who – despite the adversities – decided themselves to the research on Poland in the East. The aim of the article is an analysis of the archive collection gathered in two key archives of Lviv – Central State Historical Archives of Ukraine and State Archives of Lviv Oblast – paying special attention to the documentation preserved there concerning the history of Polish military of the Second Polish Republic.
Несмотря на все более сильное влияние технического прогресса на мир науки (и, как следствие, упрощение процесса исследований, например, в частичной диджитализации архивов), работа в архивах по-прежнему является основой работы каждого историка. Это особенно актуально при проведении исследований в архивах, расположенных на востоке (от Польши – прим.пер.), где не существует упомянутого выше понятия диджитализации, а уже сам факт существования гида-проводника по архиву нужно признать необыкновенно существенным. Данная статья посвящена тем, кто, несмотря на множество трудностей, решил посвятить свою исследовательскую работу истории Польши на востоке. Целью статьи является анализ архивных материалов, собранных в двух ключевых архивах Львова – Центральном государственном историческом архиве Украины и Государственном архиве Львовской области – с точки зрения хранящейся в них документации, касающейся событий в польской армии периода Второй Речи Посполитой.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2018, XIX (LXX), 3-4 (265-266); 274-285
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Beliniak, ułan, dowódca, jeniec, emigrant. Generał bryg. Zygmunt Piasecki „Dublańczyk” (1893–1954)
„Beliniak”, Uhlan, Commander, Prisoner of War, Emigrant. The Life of Brig. Gen. Zygmunt Piasecki „Dublańczyk” (1893–1954)
„Beliniak”, Ulan, Kommandeur, Kriegsgefangener, Emigrant. Brigadegeneral Zygmunt Piasecki „Dublańczyk” (1893–1954)
Autorzy:
Janczak, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/7431775.pdf
Data publikacji:
2023-07-27
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Zygmunt Piasecki
Wojsko Polskie
kawaleria
niewola niemiecka
emigracja
Polish Army
cavalry
German captivity
emigration
polnische Armee
Kavallerie
deutsche Gefangenschaft
Emigration
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie losów gen. bryg. Zygmunta Piaseckiego. Urodzony 14 grudnia 1893 r. w Szafarni po skończeniu szkoły we Włocławku wyjechał do Lwowa, a następnie do Dublan, gdzie studiował. W momencie wybuchu I wojny światowej przerwał studia na Akademii Rolniczej i 28 sierpnia 1914 r. wstąpił do podporządkowanych władzom austro-węgierskim Legionów Polskich. Piasecki został przydzielony do 1 szwadronu ułanów, późniejszego 1 Pułku Ułanów pod dowództwem Władysława Beliny-Prażmowskiego. Podczas służby w legionach Piasecki posługiwał się pseudonimem „Dublańczyk”. Po zakończeniu I wojny światowej wstąpił do Wojska Polskiego. W latach 1920–1929 był dowódcą 7 Pułku Ułanów Lubelskich im. gen. Kazimierza Sosnkowskiego. Na czele pułku walczył w wojnie polsko-sowieckiej. W 1929 r. Piasecki został wyznaczony na dowódcę 17 Brygady Kawalerii, a od 1930 r. do 1939 r. był dowódcą Krakowskiej Brygady Kawalerii. W stopniu generała brygady walczył w kampanii polskiej 1939 r. W wyniku działań wojennych dostał się do niewoli niemieckiej i był przetrzymywany m.in. w Oflagu VII A Murnau. Po zakończeniu II wojny światowej zamieszkał na emigracji we Francji. Zmarł 26 stycznia 1954 r. w Nicei. Był jednym z trzech oficerów WP trzykrotnie odznaczonych Orderem Wojennym Virtuti Militari.
The article discusses the life of Brig. Gen. Zygmunt Piasecki, who was born on 14 December 1893, in Szafarnia, Poland. Aft er fi nishing school in Włocławek, he went to Lviv and then to Dublany, where he studied at the Agricultural University. After the outbreak of World War I he interrupted his studies and on 28 August 1914 he joined the Polish Legions subordinated to the Austro-Hungarian authorities. Piasecki was initially assigned to the 1st Uhlan Squadron, and later served with the 1st Uhlan Regiment under the command of Władysław Belina-Prażmowski. During his service in the Legions, Piasecki used the pseudonym „Dublańczyk”. After the end of World War I, he joined the Polish Army and 1920–1929 he commanded the 7th Lublin Uhlan Regiment named aft er Gen. Kazimierz Sosnkowski. As head of the regiment, he fought in the Polish-Soviet war. In 1929, Piasecki was appointed commander of the 17th Cavalry Brigade, and from 1930 to 1939 he was the commander of the Krakow Cavalry Brigade. He fought in the Polish campaign of 1939 as a brigadier general, during which he was captured by the Germans and imprisoned in Oflag VII at Murnau. Aft er the end of World War II, he moved to France where he lived in exile. He died on 26 January 1954, in Nice. He was one of three officers of the Polish Army to be awarded the Virtuti Militari Order three times.
In diesem Aufsatz wird das Schicksal von Brigadegeneral Zygmunt Piasecki dargestellt. Geboren am 14. Dezember 1893 in Szafarnia, ging er nach seiner Schulzeit in Włocławek nach Lemberg und dann nach Dublany, wo er studierte. Bei Ausbruch des Ersten Weltkriegs unterbrach er sein Studium an der Landwirtschaft sakademie und trat am 28. August 1914 in die Polnischen Legionen ein, die den österreichisch-ungarischen Behörden unterstellt waren. Piasecki wurde der 1. Kavallerieschwadron, später dem 1. Kavallerieregiment unter dem Kommando von Władysław Belina-Prażmowski zugeteilt. Während seines Dienstes in den Legionen verwendete Piasecki das Pseudonym „Dublańczyk”. Nach dem Ende des Ersten Weltkriegs trat er in die polnische Armee ein. In den Jahren 1920–1929 war er Kommandeur des 7. Lubliner Ulanen-Regiments, das nach General Kazimierz Sosnkowski benannt war. An der Spitze des Regiments kämpft e er im PolnischSowjetischen Krieg. Im Jahr 1929 wurde Piasecki zum Kommandeur der 17. Kavalleriebrigade ernannt, und war von 1930 bis 1939 Kommandeur der Krakauer Kavalleriebrigade. Im Rang eines Brigadegenerals nahm er am Polenfeldzug 1939 teil. Infolge der Kriegshandlungen wurde er von den Deutschen gefangen genommen und unter anderem in Ofl ag VII A Murnau festgehalten. Nach dem Ende des Zweiten Weltkriegs lebte er in Frankreich im Exil. Er starb am 26. Januar 1954 in Nizza. Er war einer von drei polnischen Armeeoffi zieren, die dreimal mit dem Kriegsorden Virtuti Militari ausgezeichnet wurden.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2023, XXIV (LXXV), 1(283); 130-163
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trzy okupacje Krakowa przez wojska rosyjskie w latach 1809–1831. Analiza porównawcza
A Comparative Analysis of the Russian Army’s Three Occupations of Cracow between 1809–1831
Drei Besetzungen von Krakau durch russische Truppen zwischen 1809 und 1831: eine vergleichende Analyse
Autorzy:
Baczkowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2162160.pdf
Data publikacji:
2022-12-22
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
wojsko rosyjskie
okupacja wojskowa
Kraków
XIX wiek
Russian army
military occupation
Cracow
nineteenth century
Russische Armee
militärische Besetzung
Krakau
19. Jahrhundert
Opis:
W pierwszej połowie XIX w. Kraków trzykrotnie znalazł się pod rosyjską okupacją wojskową: w 1809 r., gdy należał do Austrii, w latach 1813–1815, gdy należał do Księstwa Warszawskiego i w 1831 r., gdy był stolicą Wolnego Miasta Krakowa. Każda z okupacji rosyjskich miała inne cele i charakter. W 1809 r. głównym (niezrealizowanym) celem było niedopuszczenie do przejęcia miasta z rąk austriackich przez Księstwo Warszawskie. W latach 1813–1815 okupacja miasta była efektem przegranej Napoleona pod Moskwą i ofensywy wojsk rosyjskich na państwa napoleońskiej Europy. W 1831 r. okupacja miała charakter ekspedycji karnej za wspomaganie powstania listopadowego przez mieszkańców Krakowa. Każdorazowy pobyt wojsk rosyjskich w Krakowie wywoływał perturbacje gospodarcze i wzrost przestępczości. Dla załogi okupacyjnej największym zagrożeniem okazała się masowa zachorowalność żołnierzy na choroby weneryczne, najlepiej poświadczona dla lat 1813–1815. Polityczne znaczenie trzech okupacji wojskowych Krakowa przez wojsko rosyjskie było stosunkowo niewielkie. Koszty utrzymania żołnierzy były znaczne, ale nie doprowadziły do zrujnowania finansów miasta. Zachowanie się wojsk okupacyjnych, w wielu wypadkach naganne, nie odbiegało jednak od standardów pierwszej połowy XIX w.
During the first half of the nineteenth century, Cracow found itself under Russian military occupation three times: in 1809, when the city belonged to Austria, between 1813–1815, when it belonged to the Duchy of Warsaw, and in 1831, when it was the capital of the Free City of Cracow. Each period of Russian occupation had different aims and character. In 1809, the main (unrealised) goal was to prevent the Duchy of Warsaw from capturing the then Austrian city. The Russian offensive against the states of Napoleonic Europe, launched aft er Bonaparte’s defeat near Moscow in 1812, resulted in the second occupation between 1813–1815. In 1831, the city was occupied for a third time as punishment for the city’s strong support of the November Uprising. Each period of occupation resulted in economic perturbations and an increase in crime. For the occupying forces, the greatest threat turned out to be the mass morbidity of soldiers caused by venereal diseases attested to 1813–1815. The political importance of the three Russian occupations of Cracow was relatively minor. The cost of housing and maintaining the soldiers was considerable but did not deplete the city’s finances. The behaviour of the occupying forces, reprehensible in many cases, did not differ from the standards that prevailed during the first half of the nineteenth century.
In der ersten Hälft e des neunzehntes Jahrhunderts befand sich Krakau dreimal unter russischer militärischer Besatzung: 1809, als es zu Österreich gehörte, 1813–1815, als es Teil des Herzogtums Warschau war, und 1831, als es die Hauptstadt der Republik Krakau war. Jede der russischen Besetzungen hatte andere Ziele und einen anderen Charakter. Im Jahr 1809 bestand das (nicht erreichte) Hauptziel darin, die Einnahme der Stadt durch das Herzogtum Warschau aus österreichischer Hand zu verhindern. Die Besetzung der Stadt zwischen 1813 und 1815 war die Folge der Niederlage Napoleons bei Moskau und der Offensive der russischen Armee auf die Länder des napoleonischen Europas. Im Jahr 1831 hatte die Besetzung den Charakter einer Strafexpedition aufgrund der Unterstützung des Novemberaufstandes durch die Krakauer Bevölkerung. Jeder Aufenthalt der russischen Armee in Krakau führte zu wirtschaft lichen Turbulenzen und einem Anstieg der Kriminalität. Die größte Bedrohung für die Besatzungsarmee stellte das massive Auft reten von Geschlechtskrankheiten unter den Soldaten dar, das am besten für die Jahre 1813–1815 belegt ist. Die politische Bedeutung der drei militärischen Besetzungen von Krakau durch die russische Armee war relativ gering. Die Kosten für den Unterhalt der Soldaten waren beträchtlich, ruinierten aber nicht die Finanzen der Stadt. Das Verhalten der Besatzungstruppen, das in vielen Fällen verwerfl ich war, wich jedoch nicht von den Standards der ersten Hälfte des neunzehntes Jahrhunderts ab.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2022, XXIII (LXXIV), 4(282); 96-121
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polska wojskowa służba sanitarna i szpitale podczas walk polsko-ukraińskich o Lwów 1–22 listopada 1918 roku
The Polish Military Sanitary Service and Hospitals during the Polish-Ukrainian Battle of Lwów on 1–22 November 1918
Polnische Militärsanitätsdienst und Militärkrankenhäuser während der polnisch-ukrainischen Kämpfe um Lemberg 1. bis 22. November 1918
Autorzy:
Kozubel, Marek Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158893.pdf
Data publikacji:
2022-11-28
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
służba sanitarna
Wojsko Polskie
walki o Lwów
Lwów 1918
sanitary service
Polish Army
fighting for Lwów
Sanitätsdienst
Polnische Armee
Kämpfe um Lemberg
Lemberg 1918
Opis:
Niemal natychmiast po rozpoczęciu walk polsko-ukraińskich o Lwów w listopadzie 1918 r. po stronie polskiej zaczęto formować pomoc dla rannych żołnierzy i cywilów. Historię służby sanitarnej Wojska Polskiego w mieście „zawsze wiernym” można podzielić na dwa okresy – przed i po 7 listopada 1918 r., gdy przeprowadzono reorganizację po stronie polskiej, tworząc odcinki mające za zadanie utrzymać lub zdobyć poszczególne części Lwowa. Przy każdym z nich powstała grupa sanitariuszy, a także obecny był przy nich przynajmniej jeden lekarz. Opiekę medyczną ciężko rannym zapewniały dwa szpitale zorganizowane na zapleczu sił polskich. Polscy lekarze i sanitariusze udzielili pomocy ponad tysiącu rannych i chorych żołnierzy i cywilów. Sami ponieśli jednak pewne straty. W trakcie walk miejskich rannych zostało co najmniej 27 sanitariuszy i sanitariuszek, 7 poległo, 1 osoba zaginęła, a 2 członków personelu znalazło się w niewoli.
Fast unmittelbar nach Beginn der polnisch-ukrainischen Kämpfe um Lemberg im November 1918 begann man auf polnischer Seite, Hilfe für verwundete Soldaten und Zivilisten zu leisten. Die Geschichte des Sanitätsdienstes der Polnischen Armee in der „ewig treuen” Stadt lässt sich in zwei Perioden unterteilen – vor und nach dem 7. November 1918, als auf polnischer Seite eine Umstrukturierung durchgeführt wurde und im Stadtgebiet einzelne Bereiche entstanden, die den Zweck hatten bestimmte Teile von Lemberg zu halten oder zu erobern. An jedem dieser Orte wurden Gruppen von Sanitätern gebildet, denen mindestens ein Arzt zugewiesen wurde. Die medizinische Versorgung der Schwerverwundeten erfolgte in zwei Krankenhäusern, die im Rücken der polnischen Streitkräft e organisiert waren. Polnische Ärzte und Sanitäter versorgten fast tausend verwundete und kranke Soldaten und Zivilisten. Allerdings mussten sie selbst einige Verluste hinnehmen. Mindestens 27 Sanitäter und Krankenschwestern wurden bei den Kämpfen in den Städten verwundet, 7 wurden getötet, 1 wurde vermisst und zwei Mitarbeiter wurden gefangen genommen.
Almost immediately after commencement of the Polish-Ukrainian battle for Lwów in November 1918, aid for wounded soldiers and civilians began on the Polish side. The history of the sanitary service of the Polish Army in Lwów, the city motto of which was „always faithful”, can be divided into two periods – before and after 7 November 1918. On this date the Polish military reorganized its forces, creating units aimed at maintaining or capturing individual parts of Lwów. A group of orderlies were assigned to each of these units, and at least one doctor was present. Medical care for the seriously wounded was provided by two hospitals that were located at the rear of the Polish forces. Polish doctors and paramedics helped almost one thousand wounded and sick soldiers and civilians. However, the orderlies themselves suffered casualties during the conflict, which included 7 dead and at least 27 wounded, whilst one orderly went missing and a further 2 were taken prisoner.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2022, XXIII (LXXIV), 3(281); 65-92
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Garnizon wojskowy w Lublinie w latach 1788–1792
Military Garrison in Lublin in 1788–1792
Военный гарнизон в Люблине в 1788–1792 гг.
Autorzy:
Cholewiński, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1857156.pdf
Data publikacji:
2021-06-23
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
wojsko
garnizon
miasto
komisja cywilno-wojskowa
Sejm Czteroletni
army
garrison
city
Civil-Military Commission
Four-Year Sejm
армия
гарнизон
город
военно-гражданская комиссия
Четырехлетний сейм
Opis:
Temat garnizonu Lublina w okresie Sejmu Czteroletniego nie doczekał się szczegółowego opisu w historiografii polskiej. Stad autor postanowił przebadać skład osobowy jednostek wchodzących w skład garnizonu. Istotne są także problemy wyżywienia i kwaterunku żołnierzy. Interesujące są również zagadnienia związane ze szkoleniem i musztrą wojskowych, miejscami odbywania ćwiczeń i wyposażeniem żołnierzy. Na koniec warto jest zadać pytanie o umundurowanie żołnierzy oraz dostęp na przykład do butów czy płaszczy. Odpowiedz na powyższe pytania badawcze pozwoli przedstawić funkcjonowanie garnizonu i wojskowe działania Komisji Cywilno-Wojskowej w Lublinie w okresie reform Sejmu Czteroletniego.
The subject of Lublin’s garrison during the Four-Years Sejm has never been described in detail in Polish historiography. Hence, the author of this article decided to examine the personnel composition of the garrison’s units. The paper covers various topics, which include problems associated with the feeding and housing of the troops, as well as issues related to military equipment, training, drill and exercise locations. Furthermore, issues regarding uniforms are discussed, an example being the availability (and access to) shoes and coats. By investigating the above research problems, the article is able to portray the military activities of the Civil-Military Commission in Lublin and how its garrison functioned during the reforms of the Four-Year Sejm.
Тема Люблинского гарнизона во время Четырехлетнего сейма не была подробно описана в польской историографии. Поэтому автор решил изучить личный состав гарнизонных частей. Существенны были также проблемы с питанием и проживанием солдат. Кроме этого, в теме есть интересные вопросы, связанные с военными учениями, местами прохождения учений и экипировкой солдат. Наконец, стоит также задать вопрос об униформе солдат и доступе, например, к обуви или плащам. Ответ на поставленные вопросы исследования позволит понять функционирование гарнизона и представить себе военную деятельность Военно-гражданской комиссии в Люблине в период реформ Четырехлетнего сейма.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2021, XXII (LXXIII), 1 (275); 11-34
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Wojsko nadworne” na początku wojny Stefana Batorego z Gdańskiem w świetle akt skarbowych
„The court army” at the beginning of Stefan Batory’s war with Gdańsk in the light of the treasury records
„Придворная армия” в начале войны Стефана Батория с Гданьском в свете казначейских документов
Autorzy:
Kadzik, Daminik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1927053.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Stefan Batory
dwór królewski
wojsko nadworne
bitwa pod Lubieszowem
royal court
court army
Battle of Lubieszów
Стефан Баторий
королевский двор
придворная армия
битва под Любишево
Opis:
Artykuł opisuje skład wojska koronnego z okresu poprzedzającego bitwę lubieszowską, a także w kilka tygodni po niej. Podstawę źródłową stanowią dwa spisy wspomnianej armii, które znajdują się w księdze marszałkowskiej z okresu panowania Stefana Batorego. W opinii autora istnieje wiele przesłanek za tym, by uznać, iż było to wojsko nadworne – stała zaciężna armia króla. Jednak jednym z postulatów artykułu jest dokładniejsze i szersze przebadanie tego problemu. W samym tekście przeanalizowano doświadczenie dowódców poszczególnych rot oraz ich powiązanie z dworem królewskim i pochodzenie. Najwięcej miejsca poświęcono porównaniu oddziałów konnych – ich liczebności, wielkości pocztów rotmistrzów i towarzyszy – przed i po bitwie pod Lubieszowem. Opisano także skład jednostek wspomagających jazdę, czyli piechotę oraz artylerię. Na samym końcu, w formie aneksu, zamieszczono edycje obu spisów wojska nadwornego.
The article describes the composition of the Polish army from the period preceding the Battle of Lubieszów, as well as from several weeks later. The main source are two registers of this army that are contained in the marshal’s book from the time of Stefan Batory’s rule. In the author’s opinion there are many reasons to recognize that it was a court army – a permanent mercenary army of the king. One of the objectives of this article is to do wider and more detailed research on this issue. In the text itself the experience of the commanders of individual army units has been analyzed as well as their relations with the royal court and their background. The bulk of the article has been devoted to the comparison of the mounted cavalry units – their number, the size of the cavalry masters’ and comrades’ detachments – before and after the Battle of Lubieszów. The composition of the units supporting the cavalry, i.e. infantry and artillery, has also been described. At the very end, in the form of an appendix, editions of both registers of the court army have been featured.
В статье описывается состав коронной армии в период, охватывающий время до битвы под Любишево, а также несколько недель после нее. Основу источников составляют два списка вышеупомянутой армии, которые находятся в маршалковской книге периода правления Стефана Батория. По мнению автора, существует несколько причин того, чтобы признать, что это была придворная армия – постоянная наемная армия короля. Так или иначе, одним из постулатов статьи является глубокое и широкое исследование этой проблемы. В самом тексте проанализирован опыт командующих отдельными ротами, а также их связь с королевским двором и происхождение. Большая часть статьи посвящена сравнению конных отрядов – их численности, количества ротмистров и окружения – до и после битвы под Любишево. Описан также состав сопутствующих единиц, то есть пехота и артиллерия. В самом конце, в форме приложения, размещены оба списка состава придворной армии.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2017, XVIII (LXIX), 1 (259); 9-43
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Życie i działalność Floriana Siwickiego w latach 1925–1968
The Life and Activities of Florian Siwicki in the years 1925–1968
Leben und Wirken von Florian Siwicki in den Jahren 1925–1968
Autorzy:
Sztama, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057144.pdf
Data publikacji:
2022-07-05
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Florian Siwicki
ludowe Wojsko Polskie
2 Armia Wojska Polskiego
the Polish People’s Army
the 2nd Polish Army
Polnische Volksarmee
2. Armee der Polnischen Armee
Opis:
Florian Siwicki urodził się na polskich Kresach Wschodnich i był synem polskiego podoficera zawodowego, który służył w Wojsku Polskim II RP. Po wybuchu II wojny światowej rodzina Siwickiego została wywieziona w głąb ZSRS, gdzie przeżyła kilka trudnych lat. Artykuł pokazuje losy Floriana Siwickiego od momentu narodzin, poprzez okres II RP i II wojny światowej, a także już po jej zakończeniu, aż do roku 1968. W tamtym czasie Siwicki został żołnierzem, a potem oficerem tzw. ludowego Wojska Polskiego i piął się stopniowo po szczeblach wojskowej kariery, najpierw w okresie stalinowskim a potem w okresie rządów Władysława Gomułki. Wówczas piastował różne stanowiska. W 1968 r. został dowódcą 2 Armii Wojska Polskiego, którą dowodził podczas inwazji wojsk Układu Warszawskiego na Czechosłowację.
Florian Siwicki was born in the Polish Eastern Borderlands and was the son of a Polish professional non-commissioned officer who served in the army of the Second Polish Republic. After the outbreak of World War II, the Siwicki family was deported deep into the USSR, where they survived several difficult years. The article traces the life of Florian Siwicki from the moment of his birth, through the period of the Second Polish Republic and World War II, and concludes in 1968 when he became the commander of the 2nd Polish Army. Siwicki was initially enlisted as a soldier by the soviets in 1942, he then became an officer of the so-called Polish People’s Army. He gradually climbed through the ranks, serving initially during the Stalinist period and later under the leadership of Władysław Gomułka, during which time he held various positions. In 1968, he became the commander of the 2nd Polish Army, which he led during the invasion of Czechoslovakia by Warsaw Pact forces.
Florian Siwicki wurde in den ehemaligen polnischen Ostgebieten geboren und war der Sohn eines polnischen Unteroffiziers, der in der Armee der Zweiten Polnischen Republik diente. Nach Ausbruch des Zweiten Weltkriegs wurde die Familie Siwickis tief ins Landesinnere der UdSSR deportiert, wo sie mehrere schwierige Jahre überlebte. Der Artikel thematisiert das Leben Florian Siwickis von seiner Geburt an über die Zeit der Zweiten Polnischen Republik und des Zweiten Weltkriegs sowie nach dessen Ende bis 1968. In dieser Zeit wurde Siwicki Soldat und dann Offizier in der sogenannten Polnischen Volksarmee und stieg nach und nach die Karriereleiter des Militärs hinauf, zunächst während der stalinistischen Zeit und dann während der Herrschaft von Władysław Gomułka. In dieser Zeit hatte er verschiedene Positionen inne. Im Jahr 1968 wurde er Kommandeur des 2. Armee der Polnischen Armee, die er während des Einmarsches der Truppen des Warschauer Paktes in die Tschechoslowakei befehligte.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2022, XXIII (LXXIV), 1 (279); 167-202
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Akcja „Wisła” i jej fałszywy obraz
Operation „Wisła” and its False Image
Die Aktion „Wisła” und ihre falsche Darstellung
Autorzy:
Pisuliński, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32902399.pdf
Data publikacji:
2024-06-25
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
akcja „Wisła”
Wojsko Polskie
deportacja
Ukraińcy
Instytut Pamięci Narodowej
Operation „Wisła”
Polish Army
deportation
Ukrainians
Institute of National Remembrance
Aktion „Wisła”
Polnische Armee
Deportation
Ukrainer
Institut des Nationalen Gedenkens
Opis:
Na podstawie decyzji Biura Politycznego Komitetu Centralnego PPR z 29 marca 1947 r. 20 kwietnia Grupa Operacyjna „Wisła”, składająca się z 4 dywizji WP, dywizji Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego i innych formacji, rozpoczęła akcję „Wisła”, trwającą do końca lipca tegoż roku. Celem akcji była likwidacja podziemia ukraińskiego. W jej ramach deportowano osoby narodowości ukraińskiej i rodziny mieszane z terenów południowo-wschodniej Polski na tereny poniemieckie na zachodzie i północy Polski. Zdaniem autora tekstu przesiedlenie to spełniało znamiona czystki etnicznej i było zbrodnią komunistyczną. Nie można jej usprawiedliwiać koniecznością ochrony tej ludności przed zagrożeniem ze strony podziemia ukraińskiego, gdyż przesiedleniem nie objęto miejscowej ludności polskiej. Ponadto deportację przeprowadzono również na terenach, gdzie podziemie ukraińskie nie operowało. Z tych powodów postanowienie prokuratury IPN o umorzeniu śledztwa w tej sprawie nie jest zasadne.
Based on the decision dated 29 March 1947, by the Political Bureau of the Central Committee of the Polish Workers’ Party, Operational Group „Vistula”, consisting of 4 Polish Army divisions, a Internal Security Corps (Korpus Bezpieczeństwa Wewnętrznego) division and other formations, commenced Operation „Wisła” („Vistula”) on 20 April, which lasted until the end of July 1947. The aim of the action was to liquidate the Ukrainian underground. As part of the operation, people of Ukrainian nationality and mixed families were deported from south-eastern Poland to former German areas in the west and north of Poland. According to the author of the text, this resettlement constituted ethnic cleansing and was a communist crime. The reasoning behind this viewpoint is that there was no justification to protect the population from the threat of the Ukrainian underground because the resettlements did not cover the local Polish population. Moreover, deportations were also carried out in areas where the Ukrainian underground did not operate. For these reasons, the decision of the Institute of National Remembrance prosecutor’s office to discontinue the investigation into this matter is not justified.
Auf der Grundlage des Beschlusses des Politbüros des Zentralkomitees der Polnischen Arbeiterpartei vom 29. März 1947 startete am 20. April die Operative Gruppe „Wisła” („Weichsel”) die aus 4 Divisionen der polnischen Armee, Korpus Bezpieczeństwa Wewnętrznego-Division und anderen Verbänden bestand. Sie dauerte bis Ende Juli desselben Jahres an. Ziel der Operation war es, den ukrainischen Untergrund zu liquidieren. Im Rahmen dieser Operation wurden Menschen ukrainischer Nationalität und gemischte Familien aus Südostpolen in die postdeutschen Gebiete im Westen und Norden Polens deportiert. Nach Ansicht des Verfassers des Textes erfüllte diese Umsiedlung die Kriterien einer ethnischen Säuberung und war ein kommunistisches Verbrechen. Sie lässt sich nicht mit der Notwendigkeit rechtfertigen, diese Bevölkerung vor der Bedrohung durch den ukrainischen Untergrund zu schützen, da die lokale polnische Bevölkerung von der Umsiedlung nicht betroffen war. Außerdem wurde die Deportation auch in Gebieten durchgeführt, in denen der ukrainische Untergrund nicht aktiv war. Aus diesen Gründen ist die Entscheidung der Staatsanwaltschaft des IPN, die Ermittlungen in diesem Fall einzustellen, nicht gerechtfertigt.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2024, XXV(LXXVI), 1(287); 222-256
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieznane relacje dotyczące Warszawskiej Brygady Pancerno-Motorowej w 1939 roku
Unknown reports concerning Warsaw Armored Motorized Brigade in 1939
Неизвестные отчеты, касающиеся Варшавской броне-моторизированной бригады в 1939 гoдa
Autorzy:
Kuchciak, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1924228.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
wojna
wojska pancerne
wojsko polskie
II wojna światowa
historia Polski
war
armored forces
Polish army
World War II
history of Poland
война
танковые войска
войско польское
Вторая мировая война
история Польши
Opis:
Przedmiotem edycji źródłowej jest pięć nieznanych dotąd relacji i protokołów poświęconych mobilizacji, organizacji oraz działaniom bojowym Warszawskiej Brygady Pancerno-Motorowej i jej oddziałów: motorowego batalionu saperów, dywizjonu rozpoznawczego oraz przydzielonej brygadzie 33 kompanii sanitarnej. Autorami przekazów są oficerowie jednostki: Konstanty Kułagowski oraz Jan Kolenda, a także oficerowie z nią związani, tacy jak Jan Karol Hauslinger i Mieczysław Szymanowski. Autor ostatniego przekazu pozostaje nieznany.
The object of the source edition are five so-far unknown reports and protocols devoted to the mobilization, organization and military actions of the Warsaw Armored Motorized Brigade and its units: motorized battalion of sappers, reconnaissance battalion and the 33rd sanitary company assigned to the brigade. The authors of the sources are the unit’s officers: Konstanty Kułagowski and Jan Kolenda, as well as officers connected with it, such as Jan Karol Hauslinger and Mieczysław Szymanowski. The author of the last source remains unknown.
Предметом анализа источников являются пять неизвестных до этого времени отчетов и протоколов, посвященных мобилизации, организации и деятельности Варшавской броне-моторизированной бригады и ее подразделений: моторизированному батальону саперов, разведывательному дивизиону и приписанной к бригаде 33 санитарной компании. Авторами документов являются офицеры бригады: Константин Кулаговский и Ян Коленда, а также связанные с ней офицеры – Ян Кароль Хауслингер и Мечислав Шимановский. Автор последнего документа по-прежнему неизвестен.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2017, XVIII (LXIX), 4 (262); 152-176
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przysposobienie wojskowe podległe 23 Górnośląskiej Dywizji Piechoty u schyłku lat trzydziestych XX w. Organizacja i zasady działania
Military training subordinate to the 23rd Upper Silesian Infantry Division at the end of the 1930s. Organization and operating principles
Военная подготовка (PW), подчиняющаяся 23-й Верхнесилезской пехотной дивизии, в конце 1930-х годов. Oрганизация и принципы работы
Autorzy:
Kołodziej, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887044.pdf
Data publikacji:
2021-12-14
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Wojsko Polskie
II Rzeczypospolita
przysposobienie wojskowe
Górny Śląsk
województwo śląskie
Polish Army
Second Republic of Poland
military training
Silesian Voivodeship
Upper Silesia
Войско Польское
Вторая Речь Посполитая
Верхняя Силезия
Силезское воеводство
военная подготовка
Opis:
Tematyka przysposobienia wojskowego w okresie międzywojennym była przedmiotem wielu badań. Pomimo tego zauważalny jest brak publikacji poświęconych regionalnym działaniom PW, zwłaszcza dla obszarów wielonarodowych i przygranicznych. Artykuł obejmuje lata 1937–1939, odnosząc się do okresu funkcjonowania i rozbudowy struktur PW podległych 23 Górnośląskiej Dywizji Piechoty, który zbiegł się z przygotowaniami do nadchodzącej wojny polsko-niemieckiej. Praca przedstawia struktury PW na obszarze stacjonowania 23 Dywizji Piechoty, cele i zadania operacyjne oraz współpracę z cywilnymi organizacjami realizującymi założenia PW. Istotnym elementem jest ocena możliwości i sprawności śląskich struktur PW, jako obszaru z silną mniejszością niemiecką, w obliczu nadchodzącej wojny.
The matter of military training (PW) during the interwar period has been the subject of many studies. Despite this, there is a noticeable lack of publications concerning the regional activities of the PW, especially regarding multinational and border areas. This article covers the years 1937–1939, which was a period that saw the expansion of PW training structures subordinate to the 23rd Upper Silesian Infantry Division, which coincided with preparations for the expected Polish-German war. The work presents the PW structures in the area where the 23rd Infantry Division were stationed, operational goals and tasks, as well as the cooperation that occurred with civilian organizations regarding assessments of the efficiency of Silesian PW structures as an area with a strong German minority.
Вопрос о военной подготовке в межвоенный период был предметом многих исследований. Несмотря на это, ощущается значительная нехватка публикаций о региональной деятельности организаций военной подготовки, особенно в многонациональных и приграничных регионах. Данная статья охватывает 1937–1939 годы в контексте периода функционирования и расширения структур военной подготовки (PW), подчиняющейся 23-й Верхнесилезской пехотной дивизии, что совпало с подготовкой к предстоящей польско-германской войне. В работе представлены структуры PW на территории дислокации 23-й пехотной дивизии, оперативные цели и задачи, а также взаимодействие с гражданскими организациями, реализующими цели организаций военной подготовки. Важным элементом является оценка возможностей и эффективности силезских структур PW (как территории с сильным немецким меньшинством) перед лицом надвигающейся войны.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2021, XXII (LXXIII), 3 (277); 107-131
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 29

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies