Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Rozkrut, Tomasz" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Właściwe zastosowanie „procesu biskupiego” w orzeczeniu nieważności małżeństwa
Correct use of the “Bishop’s process” in adjudicating nullity of marriage
Autorzy:
Rozkrut, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085812.pdf
Data publikacji:
2021-03-12
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
małżeństwo
odpowiedzialność
papież Franciszek
proces skrócony
reforma procesowa
wierność prawu
marriage
responsibility
Pope Francis
abbreviated process
process reform
fidelity to law
Opis:
Minęło już kilka lat od nowelizacji przez papieża Franciszka w roku 2015 sposobu orzekania nieważności małżeństwa przez sądy Kościoła. Miniony czas, w szczególności nabyte w nim doświadczenia, zachęcają do postawienia pytania dotyczącego poprawności stosowania wprowadzonej, niewątpliwie odważnej, nowelizacji w prawie procesowym W szczególności pytanie to winno dotyczyć „procesu skróconego”, który ze względu na swoją specyfikę może być też określany jako „proces biskupi”. Ważnym motywem do podjęcia tematu dotyczącego poprawnego zastosowania procesu skróconego przed biskupem jest artykuł, a który opublikował G. P. Montini, który dotyczy niezgodnego z prawem zastosowania processus brevior (G.P. Montini, L’uso illegittimo del processus brevior. Rimedi processuali ordinari e straordinari, Periodica 108 (2019), s. 35-72). Reforma papieża Franciszka jasno ustaliła, że rekwizyt oczywistej nieważności małżeństwa jest konieczny nie tylko na początku procesu, ale musi być obecny w całym postępowaniu dowodowym, które ma doprowadzić do wyroku pozytywnego, aby nie można było postawić zarzutu, że processus brevior został nielegalnie przeprowadzony. Wybrane elementy wyłowione z praktyki sądowej, podpowiadają, aby syntetycznie przypomnieć to, co jest najbardziej istotne dla analizowanego sposobu orzekania nieważności małżeństwa przez autorytet Kościoła. Została zatem wyodrębniona następująco problematyka: wybrane założenia reformy procesowej papieża Franciszka z 2015 roku, procesowe zadania oraz obowiązki biskupa diecezjalnego, wybrane praktyczne uwagi do „procesu biskupiego”, oraz dynamiczny aspekt „procesu biskupiego”. Poprawne zastosowanie „procesu biskupiego” w orzeczeniu nieważności małżeństwa winno przyczynić się nie tylko dla rozwiązania konkretnych problemów sumienia, co niewątpliwie jest jego ważnym celem, ale także może posłużyć ukazaniu Kościoła jako sprawnej instytucji, a tym samym może przyczynić się do podniesienia jego prestiżu oraz autorytetu w dzisiejszym czasie. Niewątpliwie w tej perspektywie należy postrzegać zasygnalizowane nieprawidłowości, które pojawiły się w partykularnych interpretacjach, niezgodnych z duchem oraz literą reformy procesowej papieża Franciszka. Ważną rzeczą jest, aby powstałe błędy umiejętnie korygować i naprawiać, tym bardziej, że mamy do czynienia z procesem kościelnym, w którym centralną postacią jest biskup. Ważnym zagadnieniem, na który zwraca uwagę praktyczny pontyfikat papieża Franciszka, jest niewątpliwie osobista odpowiedzialność za podejmowane decyzje w Kościele, która w szczególności dotyczy jego autorytetów. Bowiem, także w Kościele osoby popełniają błędy, za które ponoszą odpowiedzialność i winny za nie odpowiadać; ich precyzyjne określenie i sukcesywne naprawienie sprawi, że Kościół będzie instytucją wiarygodną we współczesnym świecie. Ponadto, w ten sposób będzie także kształtował sumienia wiernych oraz należycie wypełniał otrzymaną misję.
A few years have passed since Pope Francis amended the method of adjudicating nullity of marriage by the Church courts in 2015. The time that passed, especially the experience gained during the time, encourages one to raise a question on the correctness of usage of the amendment introduced in the process law that is, unarguably, bold. In particular, the question should relate to the “abbreviated process” that, due to its specificity, can also be called the “Bishop’s process”. An important moment to take up the topic of the correct usage of the abbreviated process before a bishop is an article published by G. P. Montini that pertains to unlawful use of processus brevior (G.P. Montini, L’uso illegittimo del processus brevior. Rimedi processuali ordinari e straordinari, Periodica 108 (2019) 35-72). The Pope Francis’ reform has clearly determined that the requisite of evident nullity of marriage is essential not only at the beginning of the process, but it must be present in the course of the entire evidentiary proceedings that is to result in a positive judgement, so that an accusation that the processus brevior is conducted illegally cannot be made. Selected elements picked out from the court practice suggest that things that are the most essential for the analysed method of adjudication of the marriage nullity by the authority of the Church must be reminded in a synthetic manner. Therefore, the following problematic aspects have been singled out: selected assumptions of the Pope Francis’ process reform of 2015, process tasks and obligations of a diocesan bishop, selected practical remarks relating to the “Bishop’s process”. A correct use of the “Bishop’s process” in adjudicating nullity of marriage should not only contribute to solving specific issues of conscience, which without any doubts constitutes its important purpose, but can also be used to present the Church as a proficient institution. Thereby, it can contribute to raising the Church’s prestige and authority in the present world. Undoubtedly, the signalled abnormalities that appeared in particular interpretations that are discordant with the Pope Francis process reform’s spirit and the letter of the reform must be seen from this perspective. It is important that the errors are skilfully corrected and fixed. This is the more important that this is the Church proceedings, the central figure of which is bishop. An important issue, to which the Pope Francis’ practical pontiff draws attention is, unarguably, personal responsibility for decisions made in the Church, which specifically relates to the authorities of the Church. For people in the Church also make errors, for which they bear responsibility and should face their consequences. Their precise specification and successive remediation will make the Church a trustworthy institution in the present world. Furthermore, this will allow it to shape consciences of the faithful and fulfil the received mission in an appropriate manner.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2021, 64, 1; 141-164
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synody Biskupów papieża Benedykta XVI
Synods of Bishops of the Pope Benedict XVI
Autorzy:
Rozkrut, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1372474.pdf
Data publikacji:
2013-09-07
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Opis:
An important institution of the post-conciliar Church, and  - as we can even say – a sign of his life and dynamism, and first of all, concern of common good, is relatively young and lively institution of the Synod of Bishops. It was called into existence during the period of the Second Vatican Council by the Pope Paul VI (1963-1978), largely as a response to the suggestions in the perspective of aggiornamento. The institution of the Synod of Bishops became particularly lively during a long pontificate of the Pope John Paul II (1978-2005) who chaired its 15 meetings and announced the Synod of Bishops concerning the Eucharist that took place during the pontificate of the Pole Benedict XVI. Also, the Pope Benedict XVI (2005-2013) regularly called the Synod of Bishops maintaining a creative influence of the Bishop of Rome on functioning of the contemporary universal Church this way. Synods of Bishops that took place during the pontificate of the Pope Benedict XVI are undoubtedly the reflection of this pontificate; in particular they helped the Bishop of Rome to take a look, in the light of the universality of the Church, at the current significant problems as well as develop new directions of pastoral actions.  
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2013, 56, 3; 83-102
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Papieska Rada ds. Tekstów Prawnych: interpretacja autentyczna kanonów Kodeksu z 1983 roku
Autorzy:
Rozkrut, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/660980.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Opis:
Dopo il breve cenno storico del Pontificio Consiglio per l’Interpretazione dei Testi Legislativi, che parte dal motu proprio „Cum iuris canonici” (1917) di Benedetto XV fino alla Costituzione apostolica „Pastor bonus” (1988) di Giovanni Paolo II, vengono presentate le competenze del Dicastero secondo art. 154-158 della „Pastor bonus” (funzione interpretativa, aiuto tecnico-giuridico agli altri Dicasteri della Curia Romana, esame dei decreti generali degli organismi episcopali, giudizio di conformità delle leggi particolari e dei decreti emanati dai legislatori inferiori con le leggi universali della Chiesa) e anche le sue altre attività nella Chiesa (incontri con vescovi, rapporti con istituzioni scientifiche, simposi, pubblicazioni, etc.). Successivamente vengono presentate: dichiarazioni, note esplicative, istruzione „Dignitas connubii”, ma specialmente interpretazioni autentiche dei canoni del Codice di Giovanni Paolo II, sistemate secondo i libri del CIC del 1983, ricordando, che ogni interpretazione della legge ha sempre una componente di creazione. Alla fine vengono convocati eventuali alcuni casi, dove sembra che la legge non sia chiara o sarebbe bene domandare il Pontificio Consiglio per l’Interpretazione dei Testi Legislativi sulla conformità della legge particolare con la legge universale.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2009, 52, 1-2; 115-137
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialog sędziego z biegłym w kanonicznym procesie małżeńskim
Autorzy:
Rozkrut, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/660700.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Opis:
Il testo spiega il ruolo del perito nel processo canonico, in modo specifico nelle cause di nullità di matrimonio per difetto di consenso e il suo rapporto con il giudice, tenendo conto della distinzione dei rispettivi ruoli. Il perito ha il compito di illuminare il giudice circa la natura e la gravità della malattia o anomalia del coniuge di cui si tratta. Egli deve fornire al giudice le conseguenze concrete dello stato psichico del soggetto. La prova peritale è tutta in funzione di illuminare il giudice per consolidare i mezzi di prova già acquisiti e pervenire alla certezza morale.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2011, 54, 1-2; 161-174
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kanoniczny proces o nieważność małżeństwa: proces sporny czy proces specjalny?
Autorzy:
Rozkrut, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/661988.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Opis:
Riflessione sul processo matrimoniale nella Chiesa fa una domanda sulla sua particolare natura. Il nuovo Codice, promulgato il 25 gennaio 1983 da Giovanni Paolo II, in materia del processo matrimoniale per la dichiarazione di nullità ha seguito lo stesso metodo del Codice del 1917. Nella parte speciale „I processi matrimoniali” riunisce in un solo capitolo le norme proprie di questo processo (cann. 1671-1691), mentre le altre prescrizioni, che disciplinano il processo nel suo insieme, si trovano nella parte generale „I giudizi in genere” (cann. 1400-1500) e „Il giudizio contenzioso” (cann. 1501-1655). Il testo oltre analisi della classificazione del processo matrimoniale nel Codice del 1983, fa riferimento alla „Dignitas connubii” a anche per dimostrare la sua particolare natura cita alcuni discorsi di Giovanni Paolo II alla Rota Romana e anche le risposte e le dichiarazioni giudiziali delle parti in processo matrimoniale.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2010, 53, 3-4; 171-183
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowa Instrukcja o synodach diecezjalnych
Autorzy:
Rozkrut, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/662102.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Opis:
L’articolo intitolato La nuova Istruzione sui sinodi diocesani presenta un piccolo commento all’lstruzione pubblicata nel 1997 insieme dalle Congregazione per i vescovi e per l’evangelizzazione dei popoli. Lo incomincia la seguente domanda: perche oggi le Congregazioni pubblicano l’Istruzione? Successivamente, dopo la risposta, l’articolo presenta il contenuto dell’Istruzione, dove sono sottolineate soprattutto le novita del documento. Alla fine, in poche righe, l’articolo si dedica a dare le conclusion airistruzione sui sinodi diocesani.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 1999, 42, 1-2; 145-156
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zadania biegłych w kościelnym postępowaniu sądowym
Autorzy:
Rozkrut, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/662273.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Opis:
Il parere del perito nel processo canonico è una questione di grande attualità e al tempo stesso un argomento di grande interesse dottrinale e processuale. Non vi sono dubbi sul fatto che il perito processuale appaia nel processo canonico anzitutto come esperto scientifico. La sua opinione è un mezzo processuale particolare, che viene sottoposto al giudizio dell’autorità giudiziaria della Chiesa, secondo il principio della libera valutazione delle prove processuali. Il ruolo degli esperti nella vita attuale della Chiesa, e particolarmente nel processo matrimoniale moderno non solo non è da sottovalutare, ma al contrario è molto importante e richiede una piena rivalutazione, non soltanto da parte dell’autorità giurisdizionale ecclesiale. Larticolo presenta tre questioni: ruolo del perito nel processo canonico, carattere consultivo dell’opinione del perito nei confronti del giudice nel processo matrimoniale e influsso alternativo dell’opinione del perito sulla decisione del giudice. La base per loro forma magistero di papa Giovanni Paolo II sul ruolo del perito (CIC’83, can. 1574-1581). Molto importanti sono in materia i suoi discorsi alla Rota Romana (1987 e 1988) ma anche, voluta da lui, Istruzione da osservarsi nei tribunali diocesani e interdiocesani nella trattazione delle cause di nullità del matrimonio Dignitas connubii (2005), specialmente nei art. 203-213
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2006, 49, 3-4; 63-86
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies