Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the Bishop of" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    Pozycja prawna legatów Biskupa Rzymu
    Legal position of the Legates of the Bishop of Rome
    Autorzy:
    Szewczyk, Roman
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1372344.pdf
    Data publikacji:
    2013-03-02
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Opis:
    The paper presents the issue of regulating the legal status of papal legates. We can assume that this body has existed in the Church since its inception. The messengers who conveyed the commands and decrees of the apostles and their successors to the young churches were sent to a rapidly growing Christian community. Since the fourth century, the papal legate institution has taken legal forms, and its representatives have been endowed with legal instruments to fulfill their mission.In 1815, at the Congress of Vienna, the role of the Holy See was appreciated in the international arena, and apostolic nuncios were appointed as deans in the diplomatic corps. The Code of Canon Law of 1917 systematised the institution of the papal legate in a comprehensive manner for the first time in history. After the Second Vatican Council, Pope Paul VI issued the motu proprio "Sollicitudo omnium Ecclesiarum, which specifies the legates’ assignments. The mandatory Code of Canon Law of 1983 systematises the whole issue in canons 362-367.The article shows the aspect of the legates’ role and their position in the international arena, with particular reference to the Vienna Convention on Diplomatic Relations.Papal legates are sent to state authorities, international organisations and particular Churches. They perform their tasks, depending on where they hold their office. In addition to their tasks, the legates have privileges and immunities required by their jobs. While completing the role of representing the Bishop of Rome, they express their concern for the unity of the Church and elucidate their involvement in the problems of humanity.  
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2013, 56, 1; 73-91
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Właściwe zastosowanie „procesu biskupiego” w orzeczeniu nieważności małżeństwa
    Correct use of the “Bishop’s process” in adjudicating nullity of marriage
    Autorzy:
    Rozkrut, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2085812.pdf
    Data publikacji:
    2021-03-12
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    małżeństwo
    odpowiedzialność
    papież Franciszek
    proces skrócony
    reforma procesowa
    wierność prawu
    marriage
    responsibility
    Pope Francis
    abbreviated process
    process reform
    fidelity to law
    Opis:
    Minęło już kilka lat od nowelizacji przez papieża Franciszka w roku 2015 sposobu orzekania nieważności małżeństwa przez sądy Kościoła. Miniony czas, w szczególności nabyte w nim doświadczenia, zachęcają do postawienia pytania dotyczącego poprawności stosowania wprowadzonej, niewątpliwie odważnej, nowelizacji w prawie procesowym W szczególności pytanie to winno dotyczyć „procesu skróconego”, który ze względu na swoją specyfikę może być też określany jako „proces biskupi”. Ważnym motywem do podjęcia tematu dotyczącego poprawnego zastosowania procesu skróconego przed biskupem jest artykuł, a który opublikował G. P. Montini, który dotyczy niezgodnego z prawem zastosowania processus brevior (G.P. Montini, L’uso illegittimo del processus brevior. Rimedi processuali ordinari e straordinari, Periodica 108 (2019), s. 35-72). Reforma papieża Franciszka jasno ustaliła, że rekwizyt oczywistej nieważności małżeństwa jest konieczny nie tylko na początku procesu, ale musi być obecny w całym postępowaniu dowodowym, które ma doprowadzić do wyroku pozytywnego, aby nie można było postawić zarzutu, że processus brevior został nielegalnie przeprowadzony. Wybrane elementy wyłowione z praktyki sądowej, podpowiadają, aby syntetycznie przypomnieć to, co jest najbardziej istotne dla analizowanego sposobu orzekania nieważności małżeństwa przez autorytet Kościoła. Została zatem wyodrębniona następująco problematyka: wybrane założenia reformy procesowej papieża Franciszka z 2015 roku, procesowe zadania oraz obowiązki biskupa diecezjalnego, wybrane praktyczne uwagi do „procesu biskupiego”, oraz dynamiczny aspekt „procesu biskupiego”. Poprawne zastosowanie „procesu biskupiego” w orzeczeniu nieważności małżeństwa winno przyczynić się nie tylko dla rozwiązania konkretnych problemów sumienia, co niewątpliwie jest jego ważnym celem, ale także może posłużyć ukazaniu Kościoła jako sprawnej instytucji, a tym samym może przyczynić się do podniesienia jego prestiżu oraz autorytetu w dzisiejszym czasie. Niewątpliwie w tej perspektywie należy postrzegać zasygnalizowane nieprawidłowości, które pojawiły się w partykularnych interpretacjach, niezgodnych z duchem oraz literą reformy procesowej papieża Franciszka. Ważną rzeczą jest, aby powstałe błędy umiejętnie korygować i naprawiać, tym bardziej, że mamy do czynienia z procesem kościelnym, w którym centralną postacią jest biskup. Ważnym zagadnieniem, na który zwraca uwagę praktyczny pontyfikat papieża Franciszka, jest niewątpliwie osobista odpowiedzialność za podejmowane decyzje w Kościele, która w szczególności dotyczy jego autorytetów. Bowiem, także w Kościele osoby popełniają błędy, za które ponoszą odpowiedzialność i winny za nie odpowiadać; ich precyzyjne określenie i sukcesywne naprawienie sprawi, że Kościół będzie instytucją wiarygodną we współczesnym świecie. Ponadto, w ten sposób będzie także kształtował sumienia wiernych oraz należycie wypełniał otrzymaną misję.
    A few years have passed since Pope Francis amended the method of adjudicating nullity of marriage by the Church courts in 2015. The time that passed, especially the experience gained during the time, encourages one to raise a question on the correctness of usage of the amendment introduced in the process law that is, unarguably, bold. In particular, the question should relate to the “abbreviated process” that, due to its specificity, can also be called the “Bishop’s process”. An important moment to take up the topic of the correct usage of the abbreviated process before a bishop is an article published by G. P. Montini that pertains to unlawful use of processus brevior (G.P. Montini, L’uso illegittimo del processus brevior. Rimedi processuali ordinari e straordinari, Periodica 108 (2019) 35-72). The Pope Francis’ reform has clearly determined that the requisite of evident nullity of marriage is essential not only at the beginning of the process, but it must be present in the course of the entire evidentiary proceedings that is to result in a positive judgement, so that an accusation that the processus brevior is conducted illegally cannot be made. Selected elements picked out from the court practice suggest that things that are the most essential for the analysed method of adjudication of the marriage nullity by the authority of the Church must be reminded in a synthetic manner. Therefore, the following problematic aspects have been singled out: selected assumptions of the Pope Francis’ process reform of 2015, process tasks and obligations of a diocesan bishop, selected practical remarks relating to the “Bishop’s process”. A correct use of the “Bishop’s process” in adjudicating nullity of marriage should not only contribute to solving specific issues of conscience, which without any doubts constitutes its important purpose, but can also be used to present the Church as a proficient institution. Thereby, it can contribute to raising the Church’s prestige and authority in the present world. Undoubtedly, the signalled abnormalities that appeared in particular interpretations that are discordant with the Pope Francis process reform’s spirit and the letter of the reform must be seen from this perspective. It is important that the errors are skilfully corrected and fixed. This is the more important that this is the Church proceedings, the central figure of which is bishop. An important issue, to which the Pope Francis’ practical pontiff draws attention is, unarguably, personal responsibility for decisions made in the Church, which specifically relates to the authorities of the Church. For people in the Church also make errors, for which they bear responsibility and should face their consequences. Their precise specification and successive remediation will make the Church a trustworthy institution in the present world. Furthermore, this will allow it to shape consciences of the faithful and fulfil the received mission in an appropriate manner.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2021, 64, 1; 141-164
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odnowa duszpastersko-religijna w diecezji włocławskiej w świetle uchwał synodalnych biskupa Macieja Łubieńskiego (1631-1641)
    Renewal of pastoral-religiosus in the diocese of Włocławekin the light of resolutions Synods Bishop Maciej Łubieński (1631-1641)
    Autorzy:
    GRĘŹLIKOWSKI, KS. JANUSZ
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/662006.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    biskup Maciej Łubieński; synody diecezji włocławskiej; reforma trydencka; ustawodawstwo diecezjalne; Sobór Trydencki; diecezja włocławska
    Bishop Maciej Łubieński; synods diocese Włocławek; the Tridentine reform; legislation diocesan; Council of Trent; the diocese of Włocławek
    Opis:
    Dar reform and renewal of pastoral offered to the Church the mid-sixteenth century in the resolutions of the Council of Trent, implemented and put into practice the particular Churches by successive centuries been zealously and fruitfully undertaken by Bishop Matthias Łubieński and with great gusto on three synods, two diocesan in 1634 and 1641 r. and at the Synod for archdeaconry of Pomerania in 1640. Their resolutions have become not only an opportunity to carry out pastoral renewal of the Church of Wloclawek, but also helped to deepen knowledge of and respect for the law and become an effective instrument to preserve the unity and discipline of the Church in the diocese, as well as the introduction of the Tridentine reform. Placed firmly in the conciliar decrees and resolutions of provincial synods statutes governed the many sectors of pastoral life of the diocese then Kuyavian-Pomeranian activating pastors, and engaging religiously and morally lay faithful. This outstanding legislator, reformer and supporter of the renewal of the Tridentine Church and its pastoral structures, he realized that the renewal of pastoral care and repair of life of religious and moral needs to find its origin in the reform of the clergy, maintaining discipline and discipline of the Church and in the life and behavior of the clergy in line with the spirit the priestly vocation. Resolutions of the Synod of Bishop Łubieński were a manifestation of his zeal legislative, - a reformist. Strongly urged by the harmonization of laws relating to the sacramental life, the discipline of the clergy and the development of religious life, while the development of pastoral care. His legislative activity, legal and pastoral was as structured, broad and comprehensive. She referred first to the fact purely legislative activity, and also had a practical nature, as refer to and serve the renewal of pastoral care and religious life of the faithful. Pastoral renewal efforts also served to reinforce the organization deaneries and the revival of activity deans, among others, in the control of pastoral remind parish priests of their duties in the field of studying parishioners, care for the sick and the poor, regulations relating to the defense of the Catholic faith threatened the Reformation, the regulations relating to teach the truths of the faith, teaching catechetical exercise and the sacraments, worship of God, and affairs liturgical celebrations. It all had to serve the post-conciliar renewal of pastoral ministry in the Church Wloclawek.
    Dar reformy i odnowy duszpasterskiej ofiarowany Kościołowi połowy XVI wieku w uchwałach Soboru Trydenckiego, realizowany i wprowadzany w życie Kościołów partykularnych przez kolejne wieki, został gorliwie i owocnie podjęty przez biskupa Macieja Łubieńskiego i to z wielkim rozmachem na trzech synodach, dwóch diecezjalnych w 1634 i 1641 r. oraz na synodzie odbytym dla archidiakonatu pomorskiego w 1640 r. Ich uchwały stały się nie tylko okazją do przeprowadzenia odnowy duszpasterskiej Kościoła włocławskiego, ale także przyczyniły się do pogłębienia znajomości i szacunku dla prawa oraz stały się skutecznym instrumentem do zachowania jedności i karności kościelnej w diecezji, jak też wprowadzania reformy trydenckiej. Osadzone mocno w dekretach soborowych oraz statutach prowincjonalnych uchwały synodów normowały wiele sektorów życia duszpasterskiego ówczesnej diecezji kujawsko-pomorskiej, uaktywniając samych duszpasterzy, jak i angażując religijnie i moralnie wiernych świeckich. Ten wybitny ustawodawca, reformator i zwolennik odnowy trydenckiej Kościoła i jego struktur duszpasterskich, zdawał sobie sprawę, że odnowa duszpasterstwa i naprawa życia religijno-moralnego musi znaleźć swój początek w reformie duchowieństwa, zachowaniu karności i dyscypliny kościelnej oraz w życiu i postępowaniu duchownych zgodnym z duchem powołania kapłańskiego. Uchwały synodalne biskupa Łubieńskiego były przejawem jego gorliwości ustawodawczo – reformistycznej. Usilnie zabiegał o ujednolicenie przepisów prawnych odnoszących się do życia sakramentalnego, dyscypliny duchowieństwa oraz rozwoju życia religijnego, a jednocześnie rozwoju duszpasterstwa. Jego działalność ustawodawcza i prawno-duszpasterska była w miarę usystematyzowana, szeroka i całościowa. Odnosiła się bowiem najpierw do działalności czysto ustawodawczej, a także miała charakter praktyczny, gdyż odnosiła się i służyła odnowie duszpasterstwa i życia religijnego wiernych. Odnowie duszpasterstwa służyły też podejmowane wysiłki zmierzające do usprawnienia organizacji dekanatów oraz ożywienie działalności dziekanów, m.in. w zakresie kontroli duszpasterstwa, przypominania proboszczom ich powinności w zakresie poznawania parafian, opieki nad chorymi i ubogimi, zarządzenia odnoszące się do obrony wiary katolickiej zagrożonej reformacją, regulacje odnoszące się do nauczania prawd wiary, nauczania katechetycznego, sprawowania i przyjmowania sakramentów, kultu Bożego i spraw liturgicznych. To wszystko miało służyć posoborowej odnowie duszpasterstwa w diecezji włocławskim.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2018, 61, 1; 121-168
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pozycja prawna legatów papieskich w prawie kanonicznym i międzynarodowym
    The position of papal Legates in canon and international law
    Autorzy:
    Wroceński, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1372538.pdf
    Data publikacji:
    2018-09-08
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Biskup Rzymski
    legat papieski
    prawo kanoniczne
    prawo międzynarodowe
    pozycja prawna
    Stolica Apostolska
    Roman Bishop
    papal legate
    canon law
    international law
    legal position
    Holy See
    Opis:
    The key issue discussed by the author is the issue of the legal position of papal legates in canon and international law. The author presents first the historical aspect of the institution of the papal legates and argues that from the beginning of the Church the legates were present in it. The development of the Church and the increase in the number of followers and the emer-gence of new problems made it impossible for the Roman Pontiff a personal presence in the local Churches, hence he was sending his representatives to them. As a rule, they did not have jurisdiction, but they performed diploma-tic functions, and other tasks Church entrusted to them. The Middle Ages strengthened the position of papal legates. From the ninth century, a new quality appeared in their activities. They were sent to lay rulers of various countries to guard the affairs of the Church. In the thirteenth century, the office of the Apostolic Nuncio appears and further clarification of the rights of the papal legates. Unfortunately, their great power, and in fact its abuse, caused conflicts with local Ordinaries and state rulers. Hence, attempts were made to regulate the activities of the legates. It was not until the fif-teenth century, however, with the emergence of new state organisms, that stabilization in church and state diplomacy occured. Subsequent centuries brought weakness to the activity of diplomacy of the Holy See; only in the nineteenth century, and more specifically after the Congress of Vienna, its revival took place. During World War I and World War II, papal legates focused on efforts to stop war conflicts and helping victims of wars. Cur-rently, legates are established at local Churches, by the State governments and international organizations. Canon and international law defines their tasks, depending on the subject at which they act. By fulfilling the mission of representing the Bishop of Rome, they express his concern for the unity of the Church, and also show his commitment to the problems of all mankind.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2018, 61, 3; 29-71
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odnowa duszpasterska w diecezji włocławskiej w świetle uchwał synodów biskupa Stanisława Karnkowskiego z 1568 i 1579 roku
    Pastoral renewal in Włocławek Diocese in the light of resolutions of Synod conventions of Bishop Stanisław Karnkowski from year 1568 and 1579
    Autorzy:
    GRĘŹLIKOWSKI, JANUSZ
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/661435.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Sobór Trydencki
    reforma trydencka
    diecezja włocławska
    biskup Stanisław Karnkowski
    synody biskupa Karnkowskiego
    The Council of Trent
    the Tridentine reform
    Włocławek diocese
    Bishop Stanislaw Karnkowski
    synods Bishop Karnkowski
    Opis:
    Great and necessary gift of reform and pastoral renewal drawn up by Council of Trent was ardently and fruitfully taken up by Bishop Stanisław Karnkowski, and it was applied with great impact on two diocesan synods, which were held in 1568 and 1579. Synods’ resolutions strongly embedded in council decrees and provincial statutes regulated many sectors of pastoral life of contemporary kujawsko-pomorska diocese, activating clergymen as well as engaging the secular faithful people religion-wise and moral-wise. is outstanding legislator, reformer, grown and formed in Tridentinum atmosphere, supporter of Trent’s renewal of the Church and its priesthood structures, realized that renewal of priesthood and repair of religious-moral life has to nd its beginning in the reform of clergy, keeping the church discipline as well as in the life and conduct of the clerical conformable with the spirits of vocation for the ministry. Also the eorts aiming at better organization of deaneries served for renewal of priesthood as well as revival of deaneries’ activity, amongst the other, within the range of priesthood control, reminding the rectors their duties within the range of getting to know their parishioners, taking care of the sick and poor people, dispositions referring to defending the catholic faith threatened by reformation, regulations referring to teaching the Truths of the Faith, catechistic teaching, performing and taking the sacraments, Gods’ cult and liturgical issues. All of those was to serve post-council re- newal of priesthood in Włocławek’s Church. Bishop Stanisław Karnkowski realized his programmed actions curing and reforming the priesthood in dioceses not only by synodal activity, but also he supported them by Exhortations and Admonitiones issued by him – liturgical agenda, which served unication of liturgy and were the help for clergymen, not only in kujawsko-pomorska diocese. Analysis of his legisla- tive and ministry activity allows us to state, that he built in the diocese new structures of religious, priesthood and church life on the base of program laid out by Coucil of Trent. Hence he belonged to the most eminent Polish bishops of catholic Church, defender of the faith, promoter of education, reformer of habits and manner of the priest and secular faithful, and rst of all as outstanding and experienced jurisprudent of synodal legislation in Poland and reformer of the priesthood. 
    Wielki i potrzebny dar reformy i odnowy duszpasterskiej nakreślony przez Sobór Trydencki został gorliwie i owocnie podjęty przez biskupa Stanisława Karnkowskiego i to z wielkim rozmachem na dwóch synodach diecezjalnych, odbytych w 1568 i 1579 r. Osadzone mocno w dekretach soborowych oraz statutach prowincjonalnych uchwały synodów normowały wiele sektorów życia duszpasterskiego ówczesnej diecezji kujawsko-pomorskiej, uaktywniając samych duszpasterzy, jak i angażując religijnie i moralnie wiernych świeckich. Ten wybitny ustawodawca, reformator, wyrosły i uformowany w atmosferze Tridentinum, zwolennik odnowy trydenckiej Kościoła i jego struktur duszpasterskich, zdawał sobie sprawę, że odnowa duszpasterstwa i naprawa życia religijno-moralnego musi znaleźć swój początek w reformie duchowieństwa, zachowaniu karności i dyscypliny kościelnej oraz w życiu i postępowaniu duchownych zgodnym z duchem powołania kapłańskiego. Odnowie duszpasterstwa służyły też podejmowane wysiłki zmierzające do usprawnienia organizacji dekanatów oraz ożywienie działalności dziekanów, m.in. w zakresie kontroli duszpasterstwa, przypominania proboszczom ich powinności w zakresie poznawania parafian, opieki nad chorymi i ubogimi, zarządzenia odnoszące się do obrony wiary katolickiej zagrożonej reformacją, regulacje odnoszące się do nauczania prawd wiary, nauczania katechetycznego, sprawowania i przyjmowania sakramentów, kultu Bożego i spraw liturgicznych. To wszystko miało służyć posoborowej odnowie duszpasterstwa w Kościele włocławskim. Swoje zaprogramowane działania uzdrawiające i reformujące duszpasterstwo w diecezji realizował nie tylko poprzez działalność synodalną, ale wspierał je poprzez wydane przez siebie Napomnienia oraz Admonitiones – agendę liturgiczną, które służyły ujednoliceniu liturgii i były pomocą dla duszpasterzy, nie tylko w diecezji kujawsko-pomorskiej. Analiza jego działalności ustawodawczej i duszpasterskiej upoważnia do stwierdzenia, że budował w diecezji nowe struktury życia religijnego, duszpasterskiego i kościelnego na bazie programu wytyczonego przez Sobór Trydencki. Stąd należał do najwybitniejszych biskupów polskich tamtego okresu. Zasłynął jako oddany reformator Kościoła katolickiego, obrońca wiary, krzewiciel oświaty, reformator obyczajów duchowieństwa i wiernych świeckich, a przede wszystkim jako wybitny i doświadczony prawnik ustawodawstwa synodalnego w Polsce oraz reformator duszpasterstwa.          
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2015, 58, 2; 115-161
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wykluczenie jedności małżeńskiej jako tytuł nieważności małżeństwa w procesie biskupim
    The exclusion of marriage unity as a case of marriage nullity in the bishop process
    Autorzy:
    LESZCZYŃSKI, KS. GRZEGORZ
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/662000.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Opis:
    Taking up the value of confessio iudicialis and the other proofs for declaring a marriage null and voit in the short bishop process, the author begins his reflections with a look at one of the marriage property that is marriage unity. From the point of view of marriage validity, of special significance is also the analysis of confessio iudicialis and testimonies in the Code of Canon Law from 1983. The last part of the author’s reflections is devoted to the analysis of judge presumptions and causes of simulation of marriage, according to Pope’s Francis Mitis Iudex Dominus Iesus.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2018, 61, 1; 105-120
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Drugi synod diecezjalny włocławskiego biskupa Hieronima Rozdrażewskiego z 1589 roku
    The Second Synod of the Wloclawek’s Diocese by Bishop Hieronim Rozrażewski in 1589
    Autorzy:
    Krucki, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1372360.pdf
    Data publikacji:
    2014-06-07
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    synod diecezjalny
    Hieronim Rozrażewski
    Opis:
    Bishop Hieronim Rozrażewski was chairing the Second Synod of the Wloclawek’s Diocese in September 22nd, 1589. During these deliberations, the following issues had been discussed: the defense of the Catholic faith, the privileges and obligations of the clergy, the administrative directives concerning the offices, the sacramental service, the Divine worship, the times and holy places. It’s worth mentioning that the reform of the religious life and the issue of the Catholic teaching and improvements in education had been discussed as well.The statutes which had been accepted by the Synod, considered Bishop Hieronim Rozrażewski, to be one of the most active advocates of the Tridentine reform in Poland.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2014, 57, 2; 153-173
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Proces dokumentalny a proces skrócony przed biskupem - procesy specjalne w sprawach de nullitatae
    The documentary process and the briefer matrimonial process before the bishop –special processes in a case of nullity of the matrimonial
    Autorzy:
    Bartczak, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1371692.pdf
    Data publikacji:
    2019-09-07
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    nieważność małżeństwa
    proces
    dokument
    biskup
    forma
    specjalna
    nullity of marriage
    process
    document
    bishops
    special forms
    Opis:
    The Code of Canon Law, which was reformed in 2015, gives the opportunity to bring proceedings for the nullity of marriage in two special forms. The first is the documentary process. The briefer process before the bishop was introduced to the Code in 2015 for the Pope Francis. Both trials are a unique form of a nullity of marriage. A thorough analysis of them shows many differences, but also similarities. Particular attention deserves the person of a judge. In both trials, however, all basic guarantees of procedural justice are preserved: an independent and impartial judge, equality of parties and the right to defense.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2019, 62, 3; 105-125
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stan dziewic konsekrowanych. Prawo dziewic do zrzeszania się. Aspekt prawno-kanoniczny
    The order of consecrated virgins. The right of virgins to associate. Legal and canonical aspect
    Autorzy:
    Adamczyk, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2086069.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-07
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    dziewica
    konsekracja
    biskup diecezjalny
    stan dziewic
    „święty zamiar”
    virgin
    consecration
    diocesan bishop
    order of virgins
    „holy
    resolution”
    Opis:
    The aim of the article is to present the issue of consecrated virgins and their right to establish associations in the canon and liturgical aspect. The first part presents the historical aspect of consecrated virginity in the Church. In the second part, the definition of the state of consecrated virginity is thoroughly analyzed, while the third part is devoted to associations of consecrated virgins. The article ends with a summary and bibliography.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2020, 63, 2; 3-29
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Le lettere dimissorie nel Codice dei Canoni delle Chiese Orientali
    Dimissorial letters in the Code of Canons of the Eastern Churches
    Autorzy:
    TANASIYCHUK, ANDRIY
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/660315.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Vescovo competente
    Gerarca del luogo
    sacramento degli ordini sacri
    l’ordinazione
    il ministro competente dell’ordinazione
    lettere dimissorie
    lettere di dimissione
    the competent bishop
    the hierarch of the place
    the sacrament of Holy Orders
    the ordination
    the competent minister of ordination
    dimissorial letters
    dismissal letters
    Opis:
    The present study is dedicated to the administrative act of the competent person, who has the right to release dimissorial letters by exercising the proper governance in the Church.  This document is necessary for the licit administration of the sacrament of Holy Orders. The eastern legislation that regulates the life of the Eastern Catholic Churches contains a vast number of such ecclesiastical subjects that are provided by the Supreme Legislator with the right to issue such a document. In addition, the Eastern canon law in its rules concerning the sacraments also show the liturgical nature of their celebration. Therefore it can be said that there is a strong and mutual relationship between the canonical norms and the liturgical rubrics among the Eastern Churches.
    Il diritto canonico dall’inizio del cristianesimo ha occupato un posto importante nella vita della Chiesa. I Concili ecumenici e sinodi locali, sopratutto nel primo millennio, hanno dedicato l’attenzione non solo alle questioni teologiche che sorgevano nelle comunità cristiane, ma anche ai problemi amministrativi e disciplinari. Basta solo analizzare le norme del concilio di Trullo che sottolineano l’obbligo della severa osservanza della disciplina canonica tra i cristiani. Anche oggi la Chiesa svolgendo la missione della proclamazione del Vangelo nel mondo ha bisogno degli atti amministrativi che possano aiutarLa a svolgere la sua missione in modo più efficace. Il tema delle litterae dimissoriae che sono oggetto di questo studio è una delle questioni che regolano i rapporti tra i Vescovi e tra i Vescovi e i presbiteri e i diaconi. L’esistenza di tale litterae nell’attività amministrativa della Chiesa permette di risolvere alcune delle situazioni relative a coloro che non hanno i requisiti per conferire l’ordine sacro. Inoltre tali litterae, in modo particolare, sottolineano il fatto che ogni presbitero e diacono dopo la propria ordinazione non può avere una certa autonomia nella sua attività pastorale perché è parte costitutiva del presbiterio eparchiale, che sotto la direzione del proprio Vescovo eparchiale, realizza il fine pastorale della Chiesa. 
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2016, 59, 4; 125-136
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Emigranci w Polsce - kultura przyjęcia
    Immigrants in Poland – the culture of reception
    Autorzy:
    Necel, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1372597.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Kościół
    biskup diecezjalny
    proboszcz
    imigrant
    kultura
    gościnność
    przyjęcie
    prawo imigranta
    parafa
    kapelan
    the Church
    the diocesan bishop
    parish priest
    immigrant
    culture
    hospitality
    reception
    immigrant law
    parish
    chaplain
    dialogue
    Opis:
    The migration of population in the second decade of the twenty-rst century, in the lives of the global, as well as inter-continental and inter- national communities, is a structural phenomenon undergoing intensi- cation and it is aecting all areas of human life and the life of the Church. e Church in Poland got used to speaking about Polish emigration, the “very old” one and the “old” one, as well as the latest, which came about alongside joining the structures of the European Union and the Schengen group. A vital problem within the immigration area is the return of Polish families to Poland, at least from the British Isles and France, and, gaining dynamics from time to time, the issue of repatriation of Poles from distant Kazakhstan and the presence of Ukrainians and other Eastern nationalities on the streets of Polish cities. Mass media inform about the situation on Lampedusa island, on the Syrian-Turkish and Turkish-Iraqi borders, and the situation in the Balkans and Hungary. e crisis plunged Greece cannot manage to solve the prob- lems of the coming people. Pope Francis sympathized with the European immigrants, lamented that so many of them deceased on the way to the European continent. e politicians discussed how to divide the coming groups of refugees among the countries. With the foregoing outline, at the turn of 2014-2015, the Republic of Poland along with the rest of European Union, is faced with the necessity to develop a common immigration policy, and the Church, in agreement with the Erga migrantes instruction, should elaborate the specics of the ministry towards the immigrants. 
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2015, 58, 3; 87-103
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wskazania dla duszpasterstwa Polaków poza granicami Polski
    Guidelines for the pastoral care of Poles abroad Polish
    Autorzy:
    NECEL, WOJCIECH
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/660311.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    biskup a emigrant
    Konferencja Episkopatu Polski
    polska emigracja
    duszpasterstwo
    integracja
    język a duszpasterstwo
    struktura duszpasterstwa polskojęzycznego
    duszpasterz migrantów
    bishop and emigrant
    Polish Episcopal Conference
    Polish migration
    priesthood
    Pastoral Ministry
    pastoral care
    integration
    language and priesthood
    the structure of Polish-language Ministry
    a priest of migrants
    Opis:
    Wytyczne Konferencji Episkopatu Polski dotyczące Duszpasterstwa Emigracji Polskiej is a document approved at the 369th Plenary Sitting of the Conference that took place in Warsaw on 9-10June 2015.  The necessity to develop Wytyczne had been recognized by Polish migration communities for a long time. Priests directly working for Poles in exile, together with Polish Council of Pastoral Care in Western Europe under the authority of the delegate of Polish Episcopal for Pastoral care of emigration, made efforts to develop general instructions for Polish-language ministry. Initiators and working committees stated that the document should take into consideration all Polish communities and their priests. Wytyczne is a document addressed to secular and monastic clergy, monks and nuns, who take care of Poles in exile’s  spiritual well-being and to those who participate in taking care of Polish emigrants.
    Wytyczne Konferencji Episkopatu Polski dotyczące Duszpasterstwa Emigracji Polskiej są dokumentem, zatwierdzony  podczas 369 Zebrania Plenarnego Konferencji , które odbyło się w Warszawie w dniach 9-10.06. 2015 roku. Konieczność wypracowania Wytycznych była dostrzegana przez środowiska polskiej emigracji od  dłuższego czasu. Duszpasterze bezpośrednio  posługujący Polakom na obczyźnie,  wspólnie z Polską Radą Duszpasterstwa w Europie Zachodniej pod kierownictwem Delegata Komisji Episkopatu Polski ds. Duszpasterstwa Emigracyjnego, podjęli starania o  opracowanie  ogólnych wskazań dotyczących duszpasterstwa polskojęzycznego. Inicjatorzy i  pracujące komisje  uznały, że dokument winien dotyczyć wszystkich środowisk polonijnych oraz ich duszpasterzy.  Z założenia Wytyczne  dokument są  skierowany  do    księży, diecezjalnych i zakonnych, siostry i braci zakonnych, którzy służą dobru chuchowemu Polaków na obczyźnie oraz do tych, którzy   włączają się  w swoich środowiskach w troskę o dobro  polskich emigrantów.  
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2016, 59, 4; 83-95
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies