Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Europa," wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 23
Tytuł:
Konstruowanie psychospołecznej przestrzeni sąsiada. Niemiecki Zachód i rosyjski Wschód w reportażowo-podróżniczej prozie ostatnich lat
Constructing the Psychosocial Space of A Neighbour. the German West and The Russian East in Polish Reportages and Travelling Prose in Recent Years
Autorzy:
Gosk, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179250.pdf
Data publikacji:
2012-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Eastern Europe
Western Europe
Central Europe
travel reportage
redefining a stereotype
post-dependence discourse
Europa Wschodnia
Europa Zachodnia
Europa Środkowa
reportaż podróżniczy
redefiniowanie stereotypu
dyskurs postzależnościowy
Opis:
Tekst omawia wybrane, ukazujące się współcześnie, polskie książki reportażowo-podróżniczez wypraw do Rosji i Niemiec. Wskazuje ich konstytutywne wyznaczniki, m.in.: interpretacyjnycharakter przekazu, opowiadanie teraźniejszości przez pryzmat przeszłości, aktualizację i redefiniowanie stereotypów wizerunkowych Rosjanina oraz Niemca. Stawia tezę, iż terapeutycznokompensacyjny walor tych utworów sytuuje je wśród wypowiedzi operujących dyskursem postzależnościowym.
The text analyses selected, recently published, Polish reportage-travelogue prose on travels to Russia and Germany. It identifies their constitutive features, among others: the interpretive character of the message, narration the present from the perspective of the past, actualisation and redefinition of image stereotypes of the Russian and German. It poses a thesis that the therapeutic and compensating quality of these works locates them within enunciations operating post-dependence discourse.
Źródło:
Porównania; 2012, 11; 247-263
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konflikt o zabytki i miejsca pamięci, czyli o nowo-starym postrzeganiu przeszłości w Europie Środkowej i Wschodniej po 1989 roku
The Contflict About Monuments and Remembrance Sites or The New-Old Perception of The Past in Central and Eastern Europe After 1989
Autorzy:
Lewicki, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182033.pdf
Data publikacji:
2013-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
monuments
remembrance sites
borders
Central Europe
Eastern Europe
pomniki
miejsca pamięci
granice
Europa Środkowa
Europa Wschodnia
Opis:
Wielokulturowe tereny i zabytki mogą łączyć, ale i dzielić oraz wywoływać konflikty. Takie nowo-stare widzenie przeszłości i zabytków było dość często spotykane w Europie Środkowej i Wschodniej po 1989 roku. Przeciwną postawą jest praca przy ich ochronie i konserwacji, co może być największym elementem łączącym różne społeczności, budować mosty i tworzyć nowe więzi. Dzisiaj nie tylko zabytki łączą, ale praca i wspólne działania na rzecz ich zachowania i konserwacji, co jest zupełnym przeciwieństwem postkolonialnego widzenia świata. W pracy omówiono wielokulturowość zabytków, zwracając uwagę namobilność artystów, mobilność dzieł sztuki i mobilność granic. Przeanalizowano też problem własności dziedzictwa jedno, dwu i wielokulturowego.
Multicultural places and monuments can unite or divide and bring about conflict. Such new-old perception of the past and the monuments is frequent in Central and Eastern Europe after 1989. In contrast, work on the protection and preservation can be an idea that unites different communities, creates bridges and new bonds. At present, it is not only the monuments which unite but the work to maintain and preserve them which constitutes a common goal. This tendency is contrary to the postcolonial perception of the world. The work describes the multiculturality of monuments paying attention to the mobility of artists, works of arts and borders. Also, an analysis of the issue of uni-, bi- and multicultural heritage ownership is offered.
Źródło:
Porównania; 2013, 13; 203-223
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podobieństwa i różnice w interpretacji szkieletu jako postaci nadprzyrodzonej w chrześcijańskiej Europie Zachodniej oraz w Japonii
The Analysis of Similarities and Differences in The Interpretations of The Skeleton as A Supernatural Being in Christian Western Europe and Japan
Autorzy:
Pączkowska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179188.pdf
Data publikacji:
2016-12-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
skeleton
death
Japan
Europe
szkielet
śmierć
Japonia
Europa
Opis:
Ludzka czaszka oraz szkielet są symbolami, które jednoznacznie kojarzą się ze śmiercią i można by je uznać za uniwersalne, jednakże ich prawdziwe znaczenie może się różnić w zależności od prądów kulturalno-religijnych, które je ukształtowały. W cywilizacji chrześcijańskiej zachodniejEuropy i w Japonii suche ludzkie kości nie tylko leżały w grobie, ale poruszały się w wyobraźniludzi i w sztuce. W europejskiej interpretacji szkielet stał się konkretną osobą, personifikacjąśmierci. Natomiast w japońskiej kulturze przedstawiał on mściwego ducha dokonującego zemstyna wybranych osobach. Podobieństwa i różnice w znaczeniu symbolu szkieletu zanalizowanow oparciu o źródła historyczno-literackie i artystyczne.
The human skull and the skeleton are symbols unmistakably associated with death; one would even call them ‘universal’. However, their true meaning may differ depending on cultural and religious trends that shaped them. In Christian Western Europe and Japan, the dry naked human bones were not to lie lifelessly in graves; people imagined them to move and dance. The Europeans interpreted the skeleton as an actual person. It became a personification of death, the Death. On the other hand, the Japanese treated the skeleton as a graphic representation of a vengeful soul that came back to the world of living to execute revenge on their enemies. The analysis of similarities and differences in the interpretations of the skeleton as a symbolrelated to death are based on historic, literary and artistic sources.
Źródło:
Porównania; 2016, 18; 61-90
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Słowiańsko-germańska tragifarsa literacka – post(-)kolonialna konfrontacja wschodu i zachodu w twórczości Andrzeja Stasiuka
Slavo-Germanic Literary Tragifarce – Post(-)colonial Confrontation of East and West in The Works of Andrzej Stasiuk
Autorzy:
Kalin, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182315.pdf
Data publikacji:
2014-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Andrzej Stasiuk
East
West
Central Europe
postcolonialism
Wschód
Zachód
Europa Środkowa
postkolonializm
Opis:
W artykule przyglądam się konfrontacji Wschodu i Zachodu w twórczości Andrzeja Stasiuka w kontekście postkolonializmu – rozumianego zarówno jako autorska diagnoza kulturowa, jak i metoda odczytania twórczości tego pisarza. Po okresie mityzacji „małej ojczyzny”, następnie konstrukcji Stasiukowej „wielkiej ojczyzny” Europy Środkowej, nastąpił w twórczości pisarza etap opisujący i konfrontujący polskie (słowiańskie, środkowoeuropejskie) i niemieckie (zachodnie) doświadczenie kulturowe i psychologiczne (sztuki Noc. Słowiańsko-germańska tragifarsa medyczna, Ciemny las oraz książka quasi-podróżnicza Dojczland). Te ostatnie utwory stanowią przykład opowieści o międzykulturowej granicy, w których sztampowość wyobrażeń etnicznych (autoi heterostereotypów) wynikających z wielowiekowych relacji zależnościowych stała się głównym tematem i zarazem metodą twórczą przy pomocy humoru, ironii, ale także prowokacji.
In the article I look at the confrontation between East and West in the works of Andrzej Stasiuk through the context of post colonialism – both understood as an original cultural diagnosis and as a method of reading the writer’s works. Firstly, mythologizing “little homeland”, secondly, designing “the great motherland” of Central Europe, Stasiuk finally made a step toward describing and confronting Polish (Slavic, Central European) and German (Western) cultural and psychological experience (plays Night. Slavo-Germanic medical tragifarce, Dark Woods and the quasi-travelogue book Dojczland). The latter works are examples of cross-border stories in which ethnic clichés (auto- and heterostereotypes) resulting from centuries-old relationship became not only the main literary subject but also a creative method, with the help of humour and irony, as well as provocation.
Źródło:
Porównania; 2014, 14; 109-127
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ostalgia i bezpowrotność w Środkowoeuropejskim kinie przełomu
Ostalgia and Non-Reversibility in The Central European Cinema of The Turning Point
Autorzy:
Dabert, Dobrochna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179233.pdf
Data publikacji:
2012-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
ostalgia
memory
film
transformation
Central-Eastern Europe
pamięć
transformacja
Europa Środkowo-Wschodnia
Opis:
Tekst poświęcony został ostalgii – zdeformowanej pamięci o komunizmie, która pojawiła się w krajach byłego bloku wschodniego, gdzie znalazła swoje odbicie w dyskursie publicznym, w debatach historycznych, politologicznych, w formach aktywności medialnej a także w sztuce literackiej i filmowej. Ostalgia przybiera zróżnicowane formy uwzględniające uwarunkowania lokalne: kształt i nasilenie powojennego reżimu, konteksty historyczne, społeczne, obyczajowe a także mentalnościowe. Cechy, które pozwalają oddać specyfikę ostalgicznej pamięci to: wybiórczość, niedokładność, niepełność, niedoskonałość. Jeśli ostalgia budowana jest na sentymencie do pewnych aspektów przeszłości to jej zaprzeczenie, które nazwać można bezpowrotnością znajduje swoje źródło w resentymentach do przeszłości, przejawiając się w niechęci do wspominania, ucieczką od przeszłości w prezentyzm, ale także sięgania do najciemniejszych doświadczeń czasów komunizmu. Tekst ujawnia zjawisko ostalgii i bezpowrotności odnalezione w filmach środkowoeuropejskich, zrealizowanych po przełomie 1989 roku.
The text is dedicated to ostalgia – a deformed memory of communism which appeared in the countries of the former Eastern bloc where it is reflected in the public discourse, historical and politological debates, in forms of media activity but also in literary and cinema arts. Ostalgia assumes various forms which base on local conditions: the shape and intensity of the post-war regime, historical, social, moral and mental contexts. The features which allow to present the specificity of the ostalgic memory are: selectivity, inaccuracy and imperfection. If ostalgia is built on the sentiment towards some aspects of the past then its negation, which can be called non-reversibility,originates from resentiments towards the past and are visible in the unwillingness towards recollection, a flight from the past into presentism but also reaching the darkest experience of the communist times. The text reveals the phenomenon of ostalgia and non-reversibility found in Central European films produced after the breakthrough of 1989. 
Źródło:
Porównania; 2012, 11; 139-156
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Post-89 Moldova by Andrzej Stasiuk
Autorzy:
Monluçon, Anne-Marie
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182317.pdf
Data publikacji:
2014-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Andrzej Stasiuk
Moldova
Central Europe
postcolonial reflection
Mołdawia
Europa Środkowa
ostalgia
refleksja postkolonialna
Opis:
The text is aimed at showing the way of portraying the mentality and customs of Moldovians after 1989 in Andrzej Stasiuk’s recollection travelogue from his travels to the countries of former USSR entitled Jadąc do Babadag. Stasiuk’s work is interesting to the author because of the ostalgic reactions of Moldovians who are in the process of searching and defining their identities. However, the most important aspect for the author is to obtain evidence of the Polish postcolinial awareness from the work.
Tekst poświęcony został sposobowi obrazowania mentalności i obyczajowości mieszkańców Mołdawii po 1989 roku, w zaproponowanym przez Andrzeja Stasiuka zbiorze wspomnieniowym z podróży po krajach byłego ZSRR, zatytułowanym Jadąc do Babadag. Autorkę interesuje tekst Stasiuka ze względu na odnotowane w nim reakcje ostalgiczne Mołdawian, którzy znajdują się na etapie poszukiwania i definiowania własnej tożsamości, przede wszystkim jednak zainteresowana jest wydobyciem z relacji pisarza sygnałów polskiej świadomości postkolonialnej.
Źródło:
Porównania; 2014, 14; 129-136
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tożsamość w obrazach. Wokół "Leksykonu miast intymnych" Jurija Andruchowycza
Identity Closed in Images. On Leksykon Miast Intymnych [intimate Towns Lexicon] by Juriy Andrukhovych
Autorzy:
Czyżak, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182403.pdf
Data publikacji:
2014-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
identity
Ukraine
town
Central-Eastern Europe
tożsamość
Ukraina
miasto
Europa Środkowa i Wschodni
Opis:
Artykuł zawiera interpretację nietypowej książki Jurija Andruchowycza, wydanej w roku 2011, a zatytułowanej Leksykon miast intymnych. Autor postanowił ułożyć swoje wspomnienia w alfabetycznym porządku łącząc je z opisami miast, które odwiedzał w ciągu całego życia. Ten koncept umożliwił pisarzowi nie tylko stworzenie obrazów poznanych miast, ale także wizji historycznych i kulturowych przemian w Europie Środkowej i Wschodniej. Głównym celem Andruchowycza okazało się wykreowanie wizji własnej ojczyzny, przede wszystkim w czasach transformacji ustrojowej. Ukraińskie postawy narodowe i zmieniające się poczucie tożsamości w „młodym” państwie, narodzie i społeczności są najważniejszym tematem tego niezwykłego, prywatnego leksykonu. Wyrazista i pełna wizja została złożona z intymnych wspomnień oraz osobistych spostrzeżeń i rozpoznań.
The article contains an interpretation of the atypical book written by Juriy Andruchovych in 2011 titled Leksykon miast intymnych (Intimate towns lexicon). The author decided to set his recollections in the alphabetical order by connecting all of the memories with descriptions of cities he had visited during his whole life. This idea enabled the writer not only to create pictures of the visited towns but also to describe the historical and cultural transformation of Central and Eastern Europe. Andruchovych was mostly interested in briging to life a picture of his own homeland, Ukraine, especially during the post-communist transitions. Ukrainian national attitudes and the changeable identity of his “young” State, nation and community are the most important themes of that unusual private lexicon. This image, distinct and solid, is composed of extremely intimate remembrances and informal opinions and recognitions
Źródło:
Porównania; 2014, 15; 245-255
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Absurdystański” świat w cyklu powieści Lajosa Grendela „New Hont”
“Absurdist” World in The Series of Novels by Lajos Grendel New Hont
Autorzy:
Gizińska, Csilla
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182310.pdf
Data publikacji:
2014-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Lajos Grendel
Central Europe
Hungarian minority
systemic transformation
Europa Środkowa
mniejszość węgierska
przemiana ustrojowa
Opis:
Tematem artykułu jest świat wybranych, stworzonych w okresie transformacji powieści Lajosa Grendela, węgierskiego pisarza ze Słowacji (Tömegsír 1999, Nálunk, New Hontban 2001, Mátyás király New Hontban 2005). Omawiane pozycje w szerokim sensie mogą być uznane za trylogię rozgrywającą się w tym samym fikcyjnym miasteczku New Hont i w jego okolicach. W takiej „absurdystańskiej” scenerii autor umieszcza wieloetniczną środkowoeuropejską rzeczywistość okresu po przemianach ustrojowych i wskazuje na irracjonalną, szaleńczą logikę tego trafiającego na margines historii świata. Panoramę zaburzeń tożsamości narodowej i poczucia wartości, ekonomicznego bałaganu i politycznego chaosu Grendel nakreśla w taki sposób, że jednocześnieświadomie poszukuje najautentyczniejszego stylu, języka i gatunków literatury absurdystańskiej.
The theme of the paper is the world of selected novels written during the transition by LajosGrendel, the Hungarian writer from Slovakia (Tömegsír 1999, Nálunk, New Hontban 2001, Mátyáskirály New Hontban 2005). These positions can be considered in a broad sense as a trilogy takingplace in the same fictional town of New Hont and its environs. The author sets the multi-ethnicCentral European reality of the period after the regime change in such “absurdist” scenery andpoints to the irrational and insane logic of the world hitting the margins of history. Grendeloutlines the skyline of the national identity and self-esteem disorders, economic mess andpolitical chaos consciously looking at the same time for the most authentic style, language andabsurdist literature genres.
Źródło:
Porównania; 2014, 14; 59-69
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ANATOMIA POSTTOTALITARYZMU
THE ANATOMY OF POST-TOTALITARIANISM.
Autorzy:
Michał Kwiecień, Michał Kwiecień
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911898.pdf
Data publikacji:
2019-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
post-totalitarianism
political transformation
Central Eastern Europe
posttotalitaryzm
transformacja ustrojowa
Europa Środkowa i Wschodnia
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest krytyczna analiza głównych tez książki Aviezera Tuckera The Legacies of Totalitarianism. A Theoretical Framework. Poglądy Tuckera na transformację ustrojową w Europie Środkowej i Wschodniej autor konfrontuje ze stanowiskami Janine J. Wedel, Andrzeja Zybertowicza i Krzysztofa Brzechczyna.
The purpose of this article is to critically analyze the main theses of Aviezer Tucker’s book The Legacies of Totalitarianism. A Theoretical Framework. Tucker’s views on the political transformation in Central and Eastern Europe are confronted with conclusions of Janine J. Wedel, Andrzej Zybertowicz and Krzysztof Brzechczyn.
Źródło:
Porównania; 2019, 24, 1; 257-261
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Claudio Magris: dialektyka harmonii i rozpadu
Claudio Magris: The Dialectics of Harmony and Disintegration
Autorzy:
Dąbrowski, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179213.pdf
Data publikacji:
2012-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Claudio Magris
melancholy
irony
disappointment
disintegration
Central Europe
Danube
melancholia
ironia
rozczarowanie
rozkład
Europa Środkowa
Dunaj
Opis:
Artykuł jest poświęcony twórczości eseistycznej Claudio Magrisa, wybitnego włoskiego eseisty i badacza kultur z obszaru Europy Środkowej oraz Bałkanów. Podstawa rozważań są znane prace Magrisa, zwłaszcza „Mikrokosmosy”, „Dunaj”, „Podróż bez końca”. Autor artykułu wydobywa ważne wątki twórczości Magrisa: wątek nostalgii i melancholii, harmonii i rozpadu. Dokonuje analizy myśli Magrisa, odnosząc wskazane wątki do świata, w którym autor „Dunaju” zakorzenia, najważniejsze według niego, wartości Europy Środkowej. Jest to świat nieistniejącej austro-węgierskiej monarchii sprzed roku 1918, pokazany w kontekście współczesnego rozpadu humanizmu, norm moralnych i totalnego relatywizmu.
The article is dedicated to the essayistic work of Claudio Magris, a great Italian essayist and researcher of culture in Eastern Europe and the Balkans. Magris’ well-known works such as “Microspaces”, “The Danube” and “Endless travels” constitute the foundation for the discussion. The author of the article extracts important plots in Magris’ works such as nostalgia and melancholy, harmony and disintegration. He carries out an analysis of Magris’ writings bymeans of referring the above mentioned plots to the world in which the author of “The Danube” sees the roots of the most important in his opinion values of Central Europe. It is a world of the non-existent Austro-Hungarian monarchy from before 1918 shown in the context of the fall of humanism, moral norms and absolute relativism. 
Źródło:
Porównania; 2012, 11; 53-60
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rosja i Europa Środkowa w geografii symbolicznej i literackiej (uwagi imagologiczne)
Russia and Central Europe in Symbolic and Literary Geography (imagological remarks)
Autorzy:
Zelenka, Miloš
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179207.pdf
Data publikacji:
2012-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Russia
Central Europe
literary geography
intercultural studies
imagology
Rosja
Europa Środkowa
geografia literacka
międzykulturowe studia komparatystyczne
imagologia
Opis:
Badając, jak wzajemne postrzeganie Europy Środkowej i Rosji zmieniało się na tle złożonych relacji między Wschodem a Zachodem, artykuł czerpie z elementów teorii komunikacji i studiów międzykulturowych (C. Gullién, H. Dyserinck, D. H. Pageaux, D. Ďurišin, etc.) znanych jako imagologia. Jako obszar geograficzny kulturowych przecięć, gdzie weszły ze sobą w kontakt niesłowiański Zachód i słowiański Wschód, Europa Środkowa zawsze wyróżniała sięzmienną pozycją przejściowych centrów i peryferii ze specyficzną mieszanką grup etnicznych, kultur, religii i ideologii. Fakt, że leży ona pomiędzy dwoma tak potężnymi narodami, jak Niemcy i Rosja, wywarł fundamentalny wpływ nie tylko na polityczną, ale i estetyczną komunikację pomiędzy narodami słowiańskimi i Zachodem, który często ujmowany był za pomocą mitów, tzn. fikcjonalnych i subiektywnych obrazów służących do interpretowania rzeczywistości. Wzajemne schodzenie się i rozchodzenie Rosji i Zachodu wynikało z różnic religijnych i „rozdarcia” narodów słowiańskich (przede wszystkim Słowian zachodnich), którzy oprócz trzymania się zachodniej religii i reguł politycznych, pielęgnowali niechęć w stosunku do plemiennej wspólnoty z Rosją. Najsilniejsze więzy z Rosją demonstrowały więc małe narody słowiańskie, żyjące w imperium habsburskim, podczas gdy rosyjskie interesy w Europie skierowane były raczej na Niemcy, Francję lub Anglię, a obszar środkowoeuropejski uznano za strefę przejściową, traktowaną przez carską Rosję lub Związek Radziecki jako siłę polityczną do prowadzenia własnej polityki względem Zachodu. W przeciwieństwie do tego stanowiska, narody środkowoeuropejskie, nie wyłączając z nich Czechów, nawiązywały relacje z Rosją jako inspirującym liderem i symbolem słowiańskiej niezależności, szczególnie w czasach kłopotów, zagrożenia narodowego i politycznej niestabilności. Ich oczekiwania opierały się na powszechnym przekonaniu, że „nieeuropejska” Rosja i jej inność zdemokratyzuje się poprzez podążanie drogą lokalnej tradycji i popieranie czeskich interesów w geopolitycznej konfrontacji z niesłowiańskim Zachodem. Jak się wydaje, relacja pomiędzy Europą Środkową i Rosją pozostanie centrum permanentnej refleksji metakrytycznej nawet na początku XXI wieku i pozostaje mieć nadzieję, że będzie to model harmonijnej współegzystencji, wzajemnego zrozumienia i szacunku.
While examining mutual perception of Central Europe and Russia as it has changed against the background of the complex East-West relation, the paper employs the motives of the theory of communication and intercultural studies (C. Guillén, H. Dyserinck, D. H. Pageaux, D. Ďurišin, etc.) known as imagology. As a cultural crossroads and geographicalarea where the non-Slavonic West and the Slavonic East come into contact, Central Europe has always featured a changeable position of transitional centres and peripheries with the specific mingling of ethnics, cultures, religions and ideologies. The fact that it is situated between two powerful nations, such as Germany and Russia, has fundamentally influenced not only political but also aesthetical communication between the Slavonic peoples and the West, which has often been maintained through myths, i.e. fictional and subjective images to interpret the reality. The mutual converging or diverging of Russia and the West has resulted from the religious oscillation and "splitting" of Slavonic peoples (namely the West Slavs) who, despite adhering to Western religion and policies, have fostered awareness of tribal affinity with Russia. The strongest ties with Russia were thus maintained by small Slavonic nations living in the Hapsburg Empire, whereas the Russian interest in Europe was rather aimed at Germany, France or England, and Central European area was deemed to be a zone of transition employed by Tsarist Russia or the Soviet Union as political powers to pursue their goals in the West. In contrast to it, Central European nations, the Czechs not excluding, forged ties with Russia as the inspiring leader and symbol of Slavonic independence, the more so in times of troubles, national danger and political instability. Their expectations were based on the common belief that “non-European” Russia and its otherness would become democratised through following the local tradition and supporting Czech interests in the geopolitical confrontation with the non-Slavonic West. As it seems, the relation between Central Europe and Russia will remain the focus of permanent metacritical discourse even in the early 21st century and one can only cherish hope that it will be a model of harmonious coexistence, mutual understanding and respect. 
Źródło:
Porównania; 2012, 11; 31-41
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesny dyskurs neoeurazjatyzmu rosyjskiego wobec Europy Środkowo-Wschodniej
Contemporary Discourse of Russian Neo-Eurasianism Against Central-East Europe
Autorzy:
Jedliński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179523.pdf
Data publikacji:
2015-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Russia
Ukraine
Central-Eastern Europe
orthodox church
conservatism
neo-Euroasianism
Rosja
Ukraina
Europa Środkowo-Wschodnia
neoeurazjatyzm
prawosławie
konserwatyzm
Opis:
W artykule poddano analizie i interpretacji założenia ideowe współczesnego, rosyjskiego neoeurazjatyzmu, liderem którego jest Aleksander Dugin – znaczący reprezentant rosyjskiego konserwatyzmu, o rosnących wpływach politycznych w kręgach najwyższych władz państwowych. W tekście eksponowane miejsce zajmuje prowadzony przezeń dyskurs ideowy wobec Europy Środowo-Wschodniej oraz Duginowska interpretacja konfliktu rosyjsko- -ukraińskiego. Postuluje on zbudowanie ideokratycznego państwa prawosławno-radzieckiego, w skład którego wejść powinna Ukraina i Europa Środkowa. Lider neoeurazjatyzmu operuje językiem konfrontacji i wykluczenia, absolutyzując aksjologicznie obserwowaną rzeczywistość. Odpowiednich narzędzi do zinterpretowania i oceny zorganizowanego przez absurd, świata Dugina dostarcza twórczość literacka Wiktora Jerofiejewa i jego najnowsza powieść Akimudy.
In my article I am analyzing and interpreting ideological foundations of contempo-rary Russian neo-Euroasianism. This movement is lead by Alexander Dugin – an important representative of Russian conservatism, whose political influences among circles of highest state authority have been growing lately. I focus mainly on Dugin's ideological discourse towards Central-Eastern Europe and on his interpretation of Russian-Ukrainian conflict. What he postulates, is to build an ideocratic orthodox-soviet state, which should include Ukraine and Central Europe. Dugin uses confrontational and excluding language, thus axiologically absolutizing perceived reality. I have extracted my methodological tools from writings of Victor Yerofeyev, especially his book “Akimudy”, and used them for interpreting and evaluating Dugin’s world organized by absurdity.
Źródło:
Porównania; 2015, 16; 31-46
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gdzie jest miejsce dla Europy Środkowej i Wschodniej w przestrzeni postkolonialnej? Możliwe trajektorie podróży
Is There a Place for Central-Eastern Europe in Postcolonial Space? Possibilities of Journey Trajectories
Autorzy:
Kołodziejczyk, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179705.pdf
Data publikacji:
2013-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
postcolonial studies
postcolonialism and Central-Eastern Europe
globalisation
cosmopolitism
studia postkolonialne
postkolonializm a Europa Środkowa i Wschodnia
globalizacja
kosmopolityzm
Opis:
W tekście zadaję pytanie o przydatność niektórych ustaleń postkolonialnych w zakresie teoretyzacji/konceptualizacji kultur, narodów i transformacji ustrojowych w Europie Środkowej i Wschodniej. Mniej interesuje mnie określanie adekwatności takich ustaleń, bardziej – badanie, jakie trajektorie można wytyczyć za pomocą takiego przekierowania wektorów postkolonialnych. Jesteśmy przyzwyczajeni do dyskutowania nad sensem i produktywnością dopasowywania postkolonialnych paradygmatów do Europy Środkowej i Wschodniej, podczas gdy równoczesne pytanie, jak takie odmiany paradygmatów postkolonialnych zachęcają do dalszej teoretyzacji regionu w szerszym kontekście globalnym, pozostaje bez odpowiedzi. Podczas gdy aplikowanie paradygmatów postkolonialnych do problematyki zależności, europejskiego/rosyjskiego/sowieckiego imperializmu, oporu antykomunistycznegoi transformacji postkomunistycznej okazało się produktywne i w pełni uzasadnione,a nawet – w wielu przypadkach – konieczne, trudno się oprzeć wrażeniu, że tej sytuacji brakuje kluczowej, szerszej ramy. Na przykład, jakie wyzwania stawia się studiom postkolonialnym w takich kontekstach? Jaki szczególny wkład te ustalenia mogą wnieść do debat na temat nowoczesności i jej peryferyjnych albo alternatywnych realizacji poza Zachodem? Jakie szanse dla jakich potencjalnie nowych, transnarodowych wspólnot i ekumen otwiera postkolonialna rekonfiguracja w myśleniu o Europie Środkowej i Wschodniej? Jakich form upamiętniania domaga się w kulturach pamięci późnej nowoczesności? Jak może zakwestionować europocentryczne lub zachodniocentryczne tropy współczesnych akademickich i politycznych dyskursów, ich strategii zawłaszczania, pominięć i opresji? W jaki sposób dialog może zastąpić monologiczność ofiar? Te i inne połączone z nimi pytania dotyczą w ostatecznej perspektywie umieszczenia tego regionu w krytycznych dyskursach globalizacji.
I ask in my article a question about the usability of some postcolonial developments in theorizing/conceptualizing Central and Eastern European cultures, nations and postcommunist transitions. I am less interested in evaluating the adequacy of such developments, and more in examining what trajectories can be forged by such redirection of postcolonial vectors. We are used to discussing the sense and productivity of given postcolonial paradigms into the Central and Eastern European contexts, however, the concomitant issue of how such inflections of postcolonialism encourage further theorization of the region in broaderglobal context remains largely untouched. While applying postcolonial paradigms to theproblems of dependence, European/Russian/Soviet imperialism, anti-communist resistance and postcommunist transformations has proved productive and truly justified, even necessary in many cases, it’s difficult not to have an impression that a crucial, larger framework is missing in such developments. For example, what challenges are posed to postcolonial studies in such uses? What particular contribution can be made in these developments to the discussions of modernity and its peripheral or alternative realizations outside the West? What possible new transnational solidarities and ecumenes does such postcolonial reconfiguration of thinking about Central and Eastern Europe promise? What forms of remembrance does it necessitate in memory cultures of late modernity? How can it challenge the Eurocentric or West-centric traits in contemporary academic and political discourses, their strategies of containment, omissions and repressions? How can a dialogue ensue from the above rather than a monologism of victimhood? These and other related questions ultimately concern the problem of locating the region in critical globalization discourses.
Źródło:
Porównania; 2013, 13; 9-27
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Taktylizm w filmowej twórczości Jana Švankmajera
Tactilism in The Cinematographic Work of Švank-Majer
Autorzy:
Dabert, Dobrochna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179611.pdf
Data publikacji:
2015-12-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Central Europe
animation film
Czech Animation Movie
Jan Švankmajer
tactilism
surrealism
Europa Środkowa
film animowany
czeska animacja filmowa
taktylizm
surrealizm
Opis:
Problematyka tekstu ogniskuje się wokół taktylności jako idei twórczej obecnej w sztuce animacji filmowej Jana Švankmajera. Swoje rozumienie koncepcji taktylizmu Švankmajer wykłada w licznych tekstach teoretycznych, które w niniejszym artykule zostały zanalizowane i skonfrontowane z jego prak-tyką artystyczną. Za pomocą zmysłu dotyku, zdaniem praskiego artysty, można docierać do podświadomych, niepoznanych lub zapomnianych przeżyć, emocji, wrażeń, wspomnień, można zaktywizować wyobraźnię w niedostępny dla pozostałych zmysłów sposób. Poszukując możli-wości przeniesienia w sferę sztuki animacji filmowej doświadczenia dotykowego, szczególną wagę Artysta przywiązuje do środków wyrazowych filmu, w tym makrodetalu w ruchu.
The article focuses on tactilism as the artistic idea in the art of Jan Švankmajer’s animation films The idea of tac-tilism as presented by Švankmajer in numerous theoretical papers is analysed and confronted with his artistic practice. According to the Prague-based artist, by means of the sense of touch one can reach the subconscious, unrecognised or forgotten experiences, impressions, memories and activate the imagination in a way that is inaccessible to other senses. In the search for the possibility to transfer the sense of touch into the art of film animation, the artist pays particular attention to means of artistic expressions including macro details in motion.
Źródło:
Porównania; 2015, 17; 151-163
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Literature and Geography
Literatura i geografia
Autorzy:
Czapliński, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/913109.pdf
Data publikacji:
2020-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
borderland
map
geographical and cultural imagination
political and cultural imagination
Central Europe
Scandinavia
krańce
mapa
wyobraźnia polityczno-kulturowa
Europa Środkowa
Skandynawia
Opis:
This article proposes to treat literature as a template of the collective imagination. The basis for discussion is Polish prose from 1986–2016, with the main thesis being that Polish culture has reached the limits of geographical imagination. This is the result of Poland withdrawing from the larger structures to which it once belonged or to which it aspired (its diminishing presence in the European Union, the disappearance of Central Europe, delayed efforts to pursue the Scandinavian model of the state and civic culture, the destruction of relations with Lithuania, Belarus and Ukraine). Weakening or breaking ties with neighboring countries has led to isolation from all four sides. In order to get out of this impasse, it is necessary to develop new narratives that would link Poland with the neighboring cultures and would once again put our country back on the European map.  
Artykuł stanowi propozycję potraktowania literatury jako matrycy wyobraźni zbiorowej. Podstawą omówienia jest proza polska okresu 1986–2016, a teza główna mówi, że kultura polska dotarła do krańców wyobraźni geograficznej. Jest to rezultatem wyprowadzki z dotychczasowych większych całości, do których Polska należała bądź do których dążyła (osłabienie obecności w Unii Europejskiej, zniknięcie Europy Środkowej, zahamowanie procesu orientowania się na skandynawski model państwa i kultury obywatelskiej, kryzys w stosunkach z Litwą, Białorusią i Ukrainą). Osłabianie bądź zrywanie więzi z państwami sąsiedzkimi prowadzi do czterostronnej izolacji – czyli wspomnianych krańców wyobraźni geograficznej. Wyjście z impasu byłoby możliwe pod warunkiem wypracowania nowych narracji łączących Polskę z kulturami sąsiedzkimi i osadzających nasz kraj na europejskiej mapie.
Źródło:
Porównania; 2020, 27, 2; 143-166
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 23

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies