Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "baltic Sea" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-15 z 15
Tytuł:
An attempt to resolve the partly conflicting data and ideas on the ancylus-littorina transition
Autorzy:
Björck, S.
Andrén, T.
Bo Jensen, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1204980.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
sea level
Ancylus Lake
Littorina Sea
Baltic Sea
Opis:
Lagoon gyttja layers occurring in anomalously high position (up to 2.5 m above the present-day sea level) The transition phase between the Ancylus and Littorina stages of the Baltic Sea is an old controversial topic. With the newest data available we try to reach a compromise between the "dramatic" model, including a sudden and large drainage of the Ancylus Lake, and the idea of a non-existing Ancylus drainage through Denmark. This new model includes a minor, perhaps 5 m, sudden erosion and forced regression slightly before 10,000 cal. yrs BP. This was followed by a 200–300 yr long period when the outlet through Denmark and Great Belt (Dana River) was characterized by a variable fluvial environment creating fluvial, levée and lacustrine deposits. During this period of rapidly rising sea level, we postulate that the gradient between the Ancylus Lake and sea level gradually decreased from some 5 m until sea level had reached the Ancylus and Darss Sill level. After this point in time occasional pulses of marine water could easier enter into the Baltic basin, which is seen as brackish pulses as early as 9800 cal. yrs BP in records from the Bornholm and Gotland basins, but also from Blekinge. It would, however, take another c. 1500 years before the Öresund threshold was flooded by the rising sea level, causing a significant rise in salinity sometime between 8500–8000 cal. yrs BP, and marking the true onset of the Littorina Sea.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2008, 23; 21-26
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lagoon sediments in the central part of the Vistula spit: geochronology, sedimentary environment and peculiarities of geological settings
Autorzy:
Bitinas, A.
Boldyrev, V.
Damušyte, A.
Grigiene, A.
Vaikutiene, A.
Žaromskis, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1205004.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
gyttja
lagoon sediments
neotectonics
Vistula Spit
Baltic Sea
Opis:
Lagoon gyttja layers occurring in anomalously high position (up to 2.5 m above the present-day sea level) are known from the central part of the Vistula Spit (Kaliningrad region of the Russian Federation). Complex investigations of lagoon sediments (gyttja, sand), including radiocarbon (14C) dating as well as mollusc, pollen and diatom analyses, have been carried out in 2004–2005. The results of these investigations indicate that the lagoon sediments were deposited in the Late Subboreal–Early Subatlantic period in a shallow freshwater, overgrown basin periodically influenced by brackish water. The anomalously high level of the lagoon gyttja is determined by neotectonic activity of Earth’s crust blocks.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2008, 23; 9-20
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The role of the day by day beach monitoring in shore transformation
Autorzy:
Wodzinowski, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1187368.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
orthogonal photograms
shore zone
Polish Baltic Sea coast
Opis:
The new method of a detailed morphodynamic registration of sandy beaches has been presented. The digital oriented photograms have been taken from a stabilised point at least once a day. Occasionally also more often, for example every hour during a storm cycle. The analyses of the photograms are performed in digital mode using special computer software. This digital beach monitoring of the Polish Baltic coast was initiated in summer 2002. The test fields in Polanka Redłowska within Gdynia and Chłapowo near Władysławowo were selected. The beach areas of the length of about 200 m along the shore were registered there. Selected examples of short-term changes of the beach relief were presented. A range of spatiotemporal transformations related to different periods (hours, days, months etc.) was demonstrated.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2004, 11; 77-82
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The relief of the offshore sea bottom at Karwia-Chałupy, Polish Baltic coast
Autorzy:
Gajewski, L.
Gajewski, Ł.
Rudowski, S.
Stachowiak, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1187372.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
sea bottom relief
offshore
hydroacoustic methods
Polish Baltic Sea coast
Opis:
Morphology of sea bottom of the Władysławowo area, from Karwia to Chałupy, has been studied based on the detailed digital bathymetric map prepared in a scale of 1:25 000 with isobaths every 0.25 m. A significant differentiation of the bottom relief has been observed, with the level changes up to 1-3 metres, mostly connected with the occurrence of specific systems of ridges and runnels. They are probably partly relict forms (fluvial and/or coastal?), changed to certain degree during the rapid stage of the Litorina transgression, and in partly forms created by the recent waves. Several types of the sea bottom surface, differing in pattern of morphological forms, have been recognised within inshore, near shore, and open sea (above 16 m depths) areas. The full knowledge of the origin and development of these relief forms requires further specialised research, currently carried out. Nonetheless, the already obtained picture of the sea bottom relief indicates an intensified abrasion of the offshore sea bottom, and an intensive, irreversible sweeping out of the sediments from the shore to the open sea, most probably by rip currents, at a distance up to several kilometres from the shore. It is in accordance with the results of a former large-scale (1:500) study of the sea bottom at the test field at Chłapowo, performed with the use of an integrated system of non-invasive and direct methods.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2004, 11; 91-94
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Review and reinterpretation of the pollen and diatom data from the deposits of the Southern Baltic lagoons
Autorzy:
Miotk-Szpiganowicz, G.
Zachowicz, J.
Uścinowicz, Sz.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1205002.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
pollen and diatom analyses
lagoons
sea-level changes
Baltic Sea
Opis:
According to their origin, geomorphology and hydrology, the fresh/brackish-water bays and coastal lakes of the Southern Baltic coast can be treated as lagoons. They developed at the time of and as a result of the Atlantic (Litorina) transgression of the Southern Baltica. There are many publications about the origin and evolution of the lagoons and lakes along the Polish coast of the Southern Baltic (e.g. Przybyłowska-Lange, 1973a, b, 1974, 1979, 1981; Zaborowska, 1977; Zachowicz, 1977, 1985; Wypych, 1980a, b; Zachowicz et al., 1982; Bogaczewicz-Adamczak, Miotk, 1985a, b; Dąbrowski et al., 1985; Zachowicz, Zaborowska, 1985; Borówka et al., 2001a, b, 2002). Nevertheless, the origin of the lagoons has not been fully explained. In the light of present-day information the results of earliest investigations often need to be reinterpreted. The aim of this work was the correlation of the published and unpublished pollen and diatom diagrams from Late Pleistocene and Holocene sediments of the Southern Baltic lagoons, and their relation with radiocarbon dating. The pollen and diatom diagrams from the area of north-east Germany and the Curonian Lagoon (Kabailiene., 1999; Jahns, 2000; Kaiser et al., 2000; Endtmann, 2002; Bitinas et al., 2002) have been used for comparison. For the palynological sites, the local pollen assemblage zones (L PAZ) have been identified according to Janczyk-Kopikowa (1987). Comparison of the biostratigraphical data allowed us to define the approach time of the formation of the lagoons in their present-day position on the coast as well as to determine the periods of an accelerated sea-level rise and increased frequency of storm surges (so-called marine transgression phases) when the investigated areas had been under the direct influence of the sea. Such influences are visible about 7000, 6000, 5000 and 4000 years BP. This period of marine influences, about 1000-year long, corresponds very well to the same period of climate oscillations mentioned by Stuiver and Braziunas (1993), Stuiver et al. (1995) and Chapman and Shackelton (2000). The influence of the sea in the Post-Litorina period was associated mainly with the inflow of sea water through more or less developed barriers, so they are not synchronous.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2008, 23; 45-70
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Changing sea level at sinking coasts - competition between climate change and geological processes
Autorzy:
Harff, J.
Meyer, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1204999.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
seal level
coastline changes
modeling and future scenarios
Baltic Sea
Opis:
Changes of coastlines have economic and social impact on the human population concentrated in coastal areas. The investigation of coastal change processes becomes important particularly at sinking-retreating-coast for future planning, and the derivation of scenarios must be based on the understanding of the driving processes. It is well known that coastal change is a complex result of an interaction of climate driven eustatic sea level change and vertical crustal movements. An index is given that allows to distinguish between coasts controlled by glacio-isostatic processes and those determined by the climatic forces of coastal morphogenesis. A simple model allows reconstructions of the palaeo-geographic history of sinking coasts. Prognostic scenarios of coastal change are possible by applying of parameterized vertical crustal movement data and sea level change data derived from climate modeling. These data have to be superimposed with the influence of storm events. The coupling of processes on different time scales between hours and millennia are questions under investigation.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2008, 23; 39-44
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Late glacial and holocene environmental changes in the Southern Baltic Sea area based on malacofauna investigations
Autorzy:
Krzymińska, J.
Koszka-Maroń, D.
Pikies, R.
Przezdziecki, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182436.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
późny glaciał
holocen
malakofauna
południowy Bałtyk
Late Glacial
Holocene
Southern Baltic Sea
malacofauna
Opis:
Zmiany klimatyczne, a za tym daleko idące zmiany środowiska w późnym glacjale i holocenie na obszarze południowego Bałtyku mogą być wyjaśniane także przez badania fauny mięczaków. Na obszarze południowego Bałtyku w okresie późnego glacjału występowały gatunki słodkowodne wskazujące na klimat zimny, takie jak: Armiger crista f. cristatus, Gyraulus laevis, Lymnaea peregra, Pisidium casertanum, Pisidium casertanum f. ponderosa, Pisidium milium, Pisidium nitidum, Pisidium obtusale f. lapponicum, Valvata cristata, Pisidium conventus. Akumulacja jeziorna w słodkowodnych zbiornikach strefy przybrzeżnej kontynuowała się w okresie wczesnego holocenu. W tym czasie oprócz gatunków słodkowodnych, zimnolubnych pojawiły się gatunki mięczaków i małżoraczków słodkowodnych, o wyższych wymogach termicznych (Bithynia tentaculata, Physa fontinalis, Pisidium amnicum). Świadczy to o ociepleniu się klimatu w okresie preborealnym. Zrastanie przybrzeżnych zbiorników rozpoczęło się w okresie borealnym i trwało również w okresie atlantyckim. W tym czasie miały miejsce wlewy wód morskich do zbiorników. Wskaźnikiem tego jest liczne występowanie morskich gatunków takich jak: Hydrobia ulvae, Hydrobia ventrosa, Cerastoderma glaucum, Mytilus edulis, Macoma balthica. W osadach piaszczystych w okresie subborealnym i subatlantyckim zdecydowanie przeważała fauna morska.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2018, 30; 1--70
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rapid sea level changes in the Southern Baltic during late glacial and Early Holocene
Autorzy:
Uścinowicz, Sz.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1187354.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
sea level changes
shoreline migrations
seismostratigraphy
erosional surfaces
progradational structures
Late Glacial
Early Holocene
southern Baltic Sea
Opis:
In the area of the southern Baltic Sea, the largest and most violent changes in water level took place in Late Glacial and Early Holocene, during the period between 13.0-8.5 ka BP. These changes depended on the varied glacio-isostatic movements between the northern and southern parts of the Baltic Sea, the glacio-eustatic increase in the ocean level and the closing or opening of the connection between the Baltic Sea basin with the ocean. During the Late Glacial and Early Holocene, the sea level changed within an amplitude as wide as 25-27 m. In some extreme cases, the sea level could have fallen at a rate of about 100-300 mm/a, the sea level rise rate reaching up to about 40-45 mm/a. In Late Glacial and Early Holocene, there were three transgressions: during 12.0-11.2, 11.0-10.3 (the Baltic Ice Lake) and 10.2-9.2 ka BP (the Yoldia Sea and the Ancylus Lake). There were also three regressions, setting on 11.2, 10.3 and 9.2 ka BP. During regressions, depending on the real drainage rate and the local gradient of the bottom inclination, the land possibly grew at a rate of 0.3 to 4 km per year. During transgressions, rate of shoreline migration could reach in some cases up to 150-200 m per year. These processes took place on the surface of the sea bottom currently located at the depth of c. 55 to 25 m below sea level and from 30 to 60 km away from the present-day southern coast of the Baltic Sea. Rapid changes of shoreline position are recorded in progradational barrier structures and in the erosion surfaces of the glacial till and glacio-marine clays.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2004, 11; 9-18
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A critical review and reinterpretation of bio-, litho- and seismostratigraphic data of the Southern Baltic deposits
Autorzy:
Zachowicz, J.
Miotk-Szpiganowicz, G.
Kramarska, R.
Uścinowicz, Sz.
Przedziecki, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1204982.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
pollen and diatoms diagrams
14C datings
bio- litho- and seismostratigraphy
Late Pleistocene
Holocene
southern Baltic Sea
Opis:
The aim of this study was the reinterpretation of the published and unpublished Late-Pleistocene and Holocene pollen and diatom diagrams of deposits from the sedimentary basins of the Southern Baltic Sea and the correlation of the distinguished biostratigraphic units with lithological parameters, seismostratigraphic units. Chronostratigraphic subdivision of the Late Pleistocene and Holocene was also made. To facilitate the correlation and reinterpretation of the results of biostratigraphic (palynological and diatom) analyses, new unified and simplified diagrams were drawn using the POLPAL software. Such diagrams were constructed for all the sites under comparison, even for those of no numerical data. In such cases, the published diagrams were scanned and their percentage values were the basis for new diagrams. A review and reinterpretation of biostratigraphic data show an almost complete lack of palynological documentation and diatom diagrams for the Late Pleistocene period and poor documentation for the Early Holocene. Middle and Late Holocene Baltic muds have the best biostratigraphic documentation and radiocarbon dating, which greatly facilitates their location on the geological time scale. Among the Southern Baltic postglacial sediments three lithostratigraphic units were identified. They differ in their lithological features reflecting the conditions prevalent in the sedimentary basin during deposition. It should be noted that these units meet no formal criteria for distinguishing lithostratigraphic units. Similarly, within the Late Pleistocene and Holocene sediments of Southern Baltic deep-water basins, three main seismostratigraphic complexes have been identified. The integrated analysis of seismoacoustic profiles, lithological profiles of cores and reinterpretated biostratigraphic data allow a correlation of the bio-, litho- and seismostratigraphic units with chronostratigraphic units and Baltic evolutionary phases.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2008, 23; 117-138
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Litorina Sea shore displacement on the Island of Saaremaa, Estonia
Autorzy:
Saarse, L.
Vassiliev, J.
Rosentau, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182771.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
morze litorynowe
datowania 14C
wyspa Saaremaa
Morze Bałtyckie
Estonia
holocen
Litorina Sea
14C dates
Saaremaa Island
Baltic Sea
Holocene
Opis:
Badania sedymentologiczne i analiza podatności magnetycznej oraz datowania radiowęglowe w 6 stanowiskach holoceńskich (Ohtja, Kihelkonna, Vedruka, Vesiku, Lümanda, Jáempa) umożliwiły przedstawienie rozwoju morza litorynowego na wyspie Saaremaa w Estonii. Formacje plażowe morza litorynowego występują na wysokości od 20,5 do 15,5 m n.p.m. Zrekonstruowano położenie brzegu morza litorynowego. Początek transgresji morza litorynowego określono na 8200 lat kalendarzowych. Wielkość pojedynczej transgresji wynosiła około 4,5–5,0 m.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2009, 25; 59-66
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recent development of the Vistula River outlet
Autorzy:
Graniczny, M.
Janicki, T.
Kowalski, Z.
Koszka-Maroń, D.
Jegliński, W.
Uścinowicz, Sz.
Zachowicz, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1187377.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
delta front
recent delta development
Vistula river
southern Baltic Sea
Gulf of Gdansk
digital terrain model (DTM)
remote sensing
GPS surveys
Opis:
The Vistula River mouth is an unique example of river’s outlet observed since the birth in 1895 to present day. There is a large documentation of morphological changes in the outlet area. In 1895, a 7 kilometres canal was dug into which the waters of the Vistula were let in. Since 1895, most of the water discharge and all sediment transport reach the Gulf through artificial channel c. 20 km east of Gdańsk. During the last 100 years, the shoreline has been shifted seaward c. 1.5 km on the eastern side, to c 2.5 km on the western side of the Vistula mouth. Isobath of 5 m moved seaward c. 3 km and isobaths of 10 and 15 m shifted 2.5 km. During the years 1895-1997, land area accreted to 3,019,000 m2. The volume of the river-outlet cone in the year 2000 was 133.39 mln m3 and the average rate of sediment growth over the 105 years was c. 1.27 mln m3 per year.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2004, 11; 103--107
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Future sea level change: a transboundary problem in the baltic sea region? - seareg case study area Gdańsk
Autorzy:
Staudt, M.
Kordalski, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1185874.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
podnoszenie się poziomu morza
zmiany klimatu
modelowanie klimatu
zaopatrzenie w wodę
GIS
planowanie przestrzenne
region gdański
Morze Bałtyckie
sea level rise
climate change
climate modelling
water supply
spatial planning
Gdańsk region
Baltic Sea
Opis:
Projekt "Sea Level Change Affecting the Spatial Development of the Baltic Sea Region" SEAREG, unijnego programu Interreg IIIB porusza społeczno-ekonomiczne i środowiskowe skutki zmian klimatu w regionie Morza Bałtyckiego (BSR), w szczególności związane z podnoszeniem się poziomu morza oraz zmianami odpływu z sieci rzecznej. Te dwa czynniki mogą prowadzić do wystąpienia katastrofalnych w skutkach powodzi, wpływających bezpośrednio na zagospodarowanie przestrzenne miast, jak również na zrównoważony rozwój całego regionu Morza Bałtyckiego. Jednym z miejsc objętych szczegółowym rozpoznaniem w ramach projektu był Gdańsk. W obrębie miasta na nisko położonych obszarach tarasu nadmorskiego i Żuław Wiślanych zlokalizowane są ujęcia wód podziemnych, ważne dla zaopatrzenia w wodę do picia i na potrzeby gospodarcze. Dla Gdańska strefy zagrożone powodzią i podtopieniami zostały wyznaczone przy pomocy oprogramowania GIS, z wykorzystaniem wysoko rozdzielczych regionalnych modeli oceanograficznych, modeli powierzchni terenu i planów zagospodarowania przestrzennego. Opracowano 3 scenariusze, według których poziom morza w ciągu następnych 100 lat wzrośnie w rejonie Gdańska odpowiednio o 0,03, 0,48 i 0,97 m.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2005, 18; 86-92
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Terrestrial deposits from the Słupsk bank as an evidence of the late glacial and early holocene Baltic sea level
Autorzy:
Uścinowicz, Szymon
Zachowicz, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1186071.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
torfy i osady jeziorne
spektrum pyłkowe
daty 14C
późny glacjał
wczesny holocen
Ławica Słupska
Bałtyk
peat and limnic deposits
pollen spectrum
14C dates
Late Glacial
Early Holocene
Słupsk Bank
Baltic Sea
Opis:
Badania sejsmoakustyczne oraz analizy osadów (litologiczne, palinologiczne, malakologiczne), a zwłaszcza datowania radiowęglowe torfów, pozwoliły na szczegółową charakterystykę stanowiska późnoglacjalnych i wczesnoholoceńskich torfów i osadów jeziornych we wschodniej części Ławicy Słupskiej. Wykazano, że od deglacjacji do początków transgresji litorynowej, około 8000-7500 lat BP, Ławica Słupska była lądem, a maksymalny poziom wód w zbiornikach bałtyckiego jeziora lodowego i jeziora ancylusowego nie był wyższy niż 24-25 m poniżej współczesnego poziomu morza.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2005, 16; 133--141
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postglacial to Holocene sedimentation history and palaeogeographical development of a barrier spit (Pudagla lowland, Usedom island, SW Baltic coast)
Autorzy:
Hoffmann, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1187371.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
sea level
barrier spit
palaeogeography
Holocene
Usedom
Baltic coast
Opis:
Pudagla lowland is a Holocene barrier spit on the SW Baltic coast. Framed and underlain by Pleistocene deposits, the depression is filled up with up to 20 m of Late Glacial to Holocene sediments. 63 cores were collected using a vibrocore technique. Samples were analysed in terms of granulometry, species associations (molluscs, ostracods). Organic sediments (peat) were used for radiocarbon dating. In total 6 new 14C-data are presented. The sediment sequence starts with a Late Glacial till, overlain by glaciofluvial sand. A lake developed during the Late Preboreal/Early Boreal with a water level of -8 m mean sea level (m.s.l.) with sand the predominant sediment. Minor lakes existed during the Boreal. At around 6500 BP the Littorina transgression reached the study area. Mud and fine to medium sand were deposited forming a barrier spit. At around 1000 BP, the entire Pudagla lowland became terrestrial with peat as the most common surface sediment. Palaeogeographical development is demonstrated by nine evolutionary stages. The assumption of Kliewe, Janke (1982) that the transgression onset varies regionally at the coast of the southern Baltic Sea can be proven by comparison with other areas which have been subject to prior investigations.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2004, 11; 83-90
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relative sea level changes, glacio-isostatic rebound and shoreline displacement in the Southern Baltic
Autorzy:
Uścinowicz, Sz.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1187381.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
zmiany poziomu morza
rozwój wybrzeży
glaciizostazja
późny plejstocen
holocen
południowy Bałtyk
sea level changes
shoreline evolution
glacio-isostasy
Late Pleistocene
Holocene
Southern Baltic
Opis:
Krzywą względnych zmian poziomu morza skonstruowano na podstawie 314 dat radiowęglowych osadów pochodzących z różnych środowisk lądowych i morskich. Próbki do datowań pobrano z 163 stanowisk zlokalizowanych na obszarze polskiej części południowego Bałtyku i przyległej strefy brzegowej. Przy konstruowaniu krzywej wykorzystano również relikty różnych form związanych z rozwojem strefy brzegowej oraz zasięgi powierzchni erozyjnych, zlokalizowane na profilach sejsmoakustycznych. W późnym plejstocenie i wczesnym holocenie, między 13,0 i 8,5 tys. lat BP, poziom wody trzykrotnie wzrastał i opadał, a zakres wahań dochodził do 25-27 m. Poziom wody obniżał się w skrajnych przypadkach w tempie do ok. 100-300 mm/rok, a tempo wzrostu dochodziło do ok. 35-45 mm/rok. W późnym boreale, ok. 8,5 tys. lat BP, Bałtyk uzyskał stałe połączenie z oceanem na poziomie niższym od obecnego o ok. 28 m. Do początku okresu atlantyckiego poziom morza wzrósł do ok. 21 m poniżej współczesnego poziomu morza (p.p.m.). W okresie 8,0-7,0 tys. lat BP poziom morza wzrósł do 10 m p.p.m., w średnim tempie ok. 10 mm/rok. Do końca okresu atlantyckiego poziom morza wzrósł do 2,5 m p.p.m., a tempo wzrostu zmalało do ok. 2,5 mm/rok. W pierwszym tysiącleciu okresu subborealnego poziom wody wzrósł do ok. 1,1-1,3 m, a do końca tego okresu do ok. 0,6-0,7 m niższego niż współczesny. W okresie subatlantyckim średni poziom morza zmienił się już nieznacznie. Przebudowa glaciizostatyczna rozpoczęła się ok. 17,5 tys. lat BP i zakończyła ok. 9,2-9,0 tys. lat BP. Całkowity zakres podniesienia (total uplift) w tym okresie wyniósł ok. 120 m. Maksimum prędkości ruchów wznoszących, dochodzące od ok. 45 mm/rok, wystąpiło w okresie ok. 12,4-12,2 tys. lat BP. W okresie od ok. 9,0 do ok. 7,0 tys. lat BP przez obszar południowego Bałtyku migrowało nabrzmienie brzeżne, a w okresie od ok. 7,0 do ok. 4,0 tys. lat BP wystąpiły ruchy obniżajace. Od ok. 4,0 tys. lat BP położenie skorupy ziemskiej wróciło do stanu równowagi. Linia brzegowa południowego Bałtyku w późnym plejstocenie i wczesnym holocenie kilkukrotnie uległa szybkim i znacznym przemieszczeniom. Zmieniła położenie w tempie od kilkudziesięciu metrów do kilku kilometrów rocznie. Procesy te rozgrywały się na powierzchni dna morskiego położonej obecnie na głębokości od ok. 55 do 25 m p.p.m. i w odległości 30-60 km od dzisiejszego wybrzeża. W środkowym holocenie linia brzegowa przemieściła się ku południowi od ok. 60 km w Zatoce Pomorskiej do ok. 5 km w Zatoce Gdańskiej. Położenie linii brzegowej zbliżyło się do współczesnego w końcu okresu atlantyckiego. W późnym holocenie dominowały procesy wyrównywania wybrzeży, a linia brzegowa stopniowo zbliżała się do obecnego położenia.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2003, 10; 5-79
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-15 z 15

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies