Badania sejsmoakustyczne oraz analizy osadów (litologiczne, palinologiczne, malakologiczne), a zwłaszcza datowania radiowęglowe torfów, pozwoliły na szczegółową charakterystykę stanowiska późnoglacjalnych i wczesnoholoceńskich torfów i osadów jeziornych we wschodniej części Ławicy Słupskiej. Wykazano, że od deglacjacji do początków transgresji litorynowej, około 8000-7500 lat BP, Ławica Słupska była lądem, a maksymalny poziom wód w zbiornikach bałtyckiego jeziora lodowego i jeziora ancylusowego nie był wyższy niż 24-25 m poniżej współczesnego poziomu morza.
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies
Informacja
SZANOWNI CZYTELNICY!
UPRZEJMIE INFORMUJEMY, ŻE BIBLIOTEKA FUNKCJONUJE W NASTĘPUJĄCYCH GODZINACH:
Wypożyczalnia i Czytelnia Główna: poniedziałek – piątek od 9.00 do 19.00