Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Stowarzyszenie „Pax”" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Od idealisty do katolickiego Talleyranda Andrzej Micewski – ideolog, działacz i gracz polityczny w środowiskach katolickich w powojennej Polsce
Autorzy:
Orzełek, Ariel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034875.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Andrzej Micewski
PAX Association
political thought
myśl polityczna
Stowarzyszenie „PAX”
Opis:
The article focuses on the political and ideological evolution of Andrzej Micewski, with a particular study of the years 1945–1956. This journalist, initially associated with Tygodnik warszawski and Stronnictwo Pracy, made a connection with the group „Today and Tomorrow” after the fall of the independent Christian Democratic trend. Initially, he was a spokesman for the Catholic „third Road” there, but with time he became one of the most ardent supporters of „Catholic socialism” and ideologist of the „PAX” Association. His journalism fully supported the mainstream of official propaganda, expressing his enchantment with the system, incl. in assessing the internal and international situation, as well as in the context of the relationship between the state and the Church, in which he clearly stood on the side of the authorities repressing independent clergy. In 1956, however, he left PAX, founding the weekly magazine “For and Against” and co-creating the concept of a “non-partisan democratic left”. Its defeat probably caused him to believe that there were no prospects for ideological public activity. With time, his activities became more and more machiavellian, also he establishing cooperation with state security agencies. He was active in the “Znak” movement, trying unsuccessfully to build his own faction in it, and in the 1980s he collaborated with the Polish Episcopate and “Solidarity”. In the Third Polish Republic there was deputy to the Sejm, however, already expressing disappointment with political activity. His fascination with Prince Talleyrand was symbolic - it meant that he covered his opportunistic game with great ideas. Thus, he turned from an idealist, a believer in socialism, into a cynical official. He treated politics only as a zero-sum game, despite his excellent understanding of the arcana of politics, which he proved in his extensive historical journalism.
W artykule została poddana analizie polityczna i ideowa ewolucja Andrzeja Micewskiego, ze szczególnym uwzględnieniem lat 1945–1956. Publicysta ten, związany początkowo z „Tygodnikiem Warszawskim” oraz Stronnictwem Pracy, po upadku niezależnego nurtu chadeckiego nawiązał współpracę z grupą „Dziś i Jutro”. Początkowo był tam rzecznikiem katolickiej „trzeciej drogi”, z czasem jednak stał się jednym z najbardziej gorących zwolenników „katolickiego socjalizmu”, będąc czołowym ideologiem Stowarzyszenia „PAX”. Swą publicystyką w pełni wpisywał się w nurt oficjalnej propagandy, dając wyraz swojego uwiedzenia systemem, m.in. w ocenie sytuacji wewnętrznej i międzynarodowej, a także w kontekście relacji państwo–Kościół, w której to ostatniej kwestii ewidentnie stał po stronie władz represjonujących niezależnych duchownych. W 1956 r. opuścił jednak „PAX”, zakładając tygodnik „Za i Przeciw” i współtworząc koncepcję „bezpartyjnej lewicy demokratycznej”. Jej klęska rok później wywołała u niego prawdopodobnie przekonanie o braku perspektyw dla ideowej działalności publicznej. Z czasem stawał się w swych działaniach coraz bardziej machiaweliczny, nawiązując też współpracę z organami bezpieczeństwa państwa. Działał w ruchu „Znak”, starając się w nim, bezskutecznie, zbudować swoją własną frakcję, a w latach osiemdziesiątych był współpracownikiem Episkopatu Polski i „Solidarności”. W III RP był m.in. posłem na Sejm, wyrażając już jednak rozczarowanie do działalności politycznej. Jego fascynacja księciem Talleyrandem była symboliczna – oznaczała, że wielkimi koncepcjami przykrywał swoją oportunistyczną grę. Z idealisty, wierzącego w socjalizm, stał się zatem cynicznym graczem, traktującym politykę jedynie jako grę o sumie zerowej, pomimo doskonałego rozumienia arkanów polityki, czego dowodził swą obszerną publicystyką historyczną.
Źródło:
Polish Biographical Studies; 2021, 9; 145-196
2353-9291
Pojawia się w:
Polish Biographical Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W poszukiwaniu koncepcji politycznej „Dziś i Jutro”. List Witolda Bieńkowskiego do Bolesława Piaseckiego z 1947 r.
Autorzy:
Orzełek, Ariel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2176634.pdf
Data publikacji:
2022-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Bolesław Piasecki
„Dziś i Jutro”
myśl polityczna
Stowarzyszenie „PAX”
Witold Bieńkowski
„Today and Tomorrow”
political thought
„PAX” Association
Opis:
Witold Bieńkowski (1906–1965) was a Polish Catholic activist, entangled in the dilemmas of the era in which he lived. Before the war, he was associated with Catholic youth movements, during the war, he was an activist of the Front for the Rebirth of Poland. Ge devotedly worked to save Jews in the Council to Aid Jews „Żegota” and in the Jewish section of the Department of Internal Affairs of the Government Delegation for Poland. However, as early as 1944 he was accused of the murder of Ludwik Widerszal and Jerzy Makowiecki, officials from the Information and Propaganda Bureau of the Home Army Headquarters. On the eve of the Warsaw Uprising, he found himself in territories occupied by the Soviet army, where he attempted to act as a government representative for the lands free from Germany. He then made contact with Bolesław Piasecki, but soon he was arrested by the Soviets, with whom he probably held secret political talks. Released by the underground branch in May 1945, at the turn of summer and autumn 1945 legalized thanks to Piasecki, soon assuming the position of editor-in-chief of the „Today and Tomorrow” magazine, and two years later he was appointed a member of the Legislative Sejm. He was a spokesman for the recognition of People’s Poland not only for geopolitical but also ideological reasons, proclaiming the need for radical socio-economic transformations, encouraging Catholics to support them. To gain the authority of this concept, he demanded that the communists should represent Catholics politically, but not in the form of a traditional Christian Democrat party, but with time he came to the conclusion that an informal political environment, even the most influential, meant less than a legal party. Therefore, he became a spokesman for the radical left-wing Catholic party, and when this vision failed, he persuaded Piasecki to formalize their movement ideologically and politically. This is documented by the quoted letter from Bieńkowski to the leader of „Today and Tomorrow” of December 1947, in which he noted that the environment may disintegrate if it is not bound by a specific form serving to implement the program. Bieńkowski quarreled with Piasecki in 1948, later becoming the press clerk of Primate Stefan Wyszyński, and briefly associated with the Christian Social Association. He died, forgotten in 1965, charged with suspicions of the murder of BIP officials. Regardless of this, Piasecki largely took up his concept, creating the „PAX” Association, grading, as Bieńkowski wanted, his leadership and giving it a clear, ambitious program of „overcoming the winner” through „multi-worldview socialism.”
Witold Bieńkowski (1906–1965) był przykładem polskiego działacza katolickiego, uwikłanego w dylematy czasów, w których przyszło mu żyć. Przed wojną związany z ruchem odrodzeniowym, podczas wojny działacz Frontu Odrodzenia Polski, ofiarnie pracował na rzecz ratowania Żydów w Radzie Pomocy Żydom „Żegota” i w referacie żydowskim Departamentu Spraw Wewnętrznych Delegatury Rządu na Kraj, którym kierował. Jednakże już w 1944 r. zaciążyły na nim oskarżenia o zabójstwo urzędników Biura Informacji i Propagandy Komendy Głównej Armii Krajowej Ludwika Widerszala i Jerzego Makowieckiego. W przededniu powstania warszawskiego znalazł się na terenach zajętych przez wojska sowieckie, gdzie podjął próbę występowania jako reprezentant rządu dla ziem wolnych od Niemiec. Nawiązał wówczas kontakt z Bolesławem Piaseckim, wkrótce jednak został aresztowany przez Sowietów, z którymi prowadził prawdopodobnie owiane tajemnicą rozmowy polityczne. Uwolniony przez oddział podziemia w maju 1945 r., na przełomie lata i jesieni 1945 r. zalegalizował się dzięki Piaseckiemu, obejmując wkrótce stanowisko redaktora naczelnego pisma „Dziś i Jutro”, zaś dwa lata później otrzymał mandat posła na Sejm Ustawodawczy. Był rzecznikiem uznania Polski Ludowej nie tylko z racji geopolitycznych, ale i ideologicznych, głosząc potrzebę radykalnych przeobrażeń społeczno-ekonomicznych, zachęcając katolików do ich poparcia. Dla zyskania autorytetu tej koncepcji domagał się od komunistów politycznej reprezentacji katolików, jednakże nie w formie tradycyjnej partii chadeckiej, z czasem jednak dochodząc do wniosku, że niesformalizowane środowisko polityczne, nawet najbardziej wpływowe, znaczy mniej niż legalna partia. Dlatego też stał się rzecznikiem radykalnej, lewicowej partii katolickiej, a gdy nie udało się zrealizować tej wizji, namawiał Piaseckiego do formalizacji ideologicznej i politycznej ich ruchu. Dokumentuje to przytoczony list Bieńkowskiego do lidera „Dziś i Jutro” z grudnia 1947 r., w którym zauważał, że środowisko może ulec dezintegracji, jeśli nie będzie go spajała konkretna forma służąca realizacji programu. Bieńkowski poróżnił się z Piaseckim w 1948 r., zostając później referentem prasowym prymasa Stefana Wyszyńskiego, krótko też wiążąc się ze Chrześcijańskim Stowarzyszeniem Społecznym. Zmarł zapomniany w 1965 r., obciążony podejrzeniami o sprawę morderstwa urzędników BIP-u. Niezależnie od tego, Piasecki w dużej mierze podjął jego koncepcję, tworząc Stowarzyszenie „PAX”, stopniując, jak chciał Bieńkowski, jego kierownictwo i nadając mu wyrazisty, ambitny program „przezwyciężenia zwycięzcy” poprzez „socjalizm wieloświatopoglądowy”.
Źródło:
Polish Biographical Studies; 2022, 10; 147-180
2353-9291
Pojawia się w:
Polish Biographical Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies